Κύμινο. Οι θεραπευτικές του ιδιότητες.

Κύμινο. Οι θεραπευτικές του ιδιότητες.

Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Cuminum cyminum (Κούμινον το κύμινον) και ανήκει στην οικογένεια των Σκιαδανθών. Στη χώρα μας το συναντούμε και με το όνομα αρτύσια.
Είναι φυτό μονοετές που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 30 εκατοστά. Κατάγεται από την Εγγύς Ανατολή και την Αίγυπτο. Τα φύλλα του είναι τριχωτά και τα άνθη του έχουν λευκό χρώμα, ενώ μοιάζουν με εκείνα του κάρβι.
Οι καρποί του έχουν σχήμα δρεπανοειδές, φτάνουν τα 5 χιλιοστά και το σχήμα τους είναι ακριβώς ίδιο με αυτό του κάρβι. (Carum carvi), το χρώμα τους όμως είναι λίγο πιο ανοιχτό στο συνηθισμένο κύμινο, ενώ στο μαύρο κύμινο το χρώμα των σπόρων είναι σκούρο καφέ-καστανό. Σήμερα το βότανο καλλιεργείται στην Μεσόγειο, στις Ινδίες, την Κίνα και την Κεντρική Αμερική. Το μαύρο κύμινο καλλιεργείται στο Πακιστάν. Δεν αυτοφύεται στην Ελλάδα, ενώ καλλιεργείται σε μικρή έκταση στη Χίο. Ευδοκιμεί σε περιοχές με πολύ ήπιο κλίμα και σε χωράφια μέτριας γονιμότητας .

Συστατικά-χαρακτήρας: Σε όλα τα βλαστικά όργανα, κυρίως στο περικάρπιο, περιέχει αιθέρια έλαια, όπως η κουμινόλη, στα οποία οφείλεται η μυρουδιά του που γίνεται αισθητή όταν τρίψουμε το φυτό.
Οι σπόροι του βοτάνου περιέχουν αιθέριο έλαιο με βασικό συστατικό κουμινικές αλδεϋδες, κουμινική αλκοόλη, μυρκίνη, λιμονίνη, πικρές ουσίες, μέταλλα και σταθερό έλαιο.
Οι σπόροι έχουν οσμή δυνατή και ευχάριστη, ενώ έχουν γεύση όξινη, καυστική, διεγερτική και αρωματική.

Ιστορικά στοιχεία: Είναι μπαχαρικό γνωστό από την αρχαιότητα. Αναφέρεται σε πινακίδες της Γραμμικής Β που ήταν γνωστή στην Εγγύς Ανατολή το 2000 π.Χ. Το ελληνικό του όνομα έχει ανατολίτικη καταγωγή. Οι Αιγύπτιοι έβαζαν κύμινο στους τάφους των Φαραώ και το χρησιμοποιούσαν σαν γιατρικό στη θεραπεία πνευμονικών παθήσεων. Οι Ρωμαίοι γνώριζαν τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, Ο Θεόφραστος και ο Διοσκουρίδης το περιγράφουν, ενώ αναφέρεται σε κείμενα της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Κατά τον Μεσαίωνα ήταν ένα από τα συνηθέστερα καρυκεύματα, ενώ στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιούσαν το κατάπλασμα από πολτό σπόρων για ανακούφιση της ορχίτιδας και τις χιονίστρες. Το έγχυμα των σπόρων του βοτάνου το χρησιμοποιούσαν για πλύσεις σε πρόβλημα βαρηκοΐας.

Άνθιση – συλλογή – χρησιμοποιούμενα μέρη: Ανθίζει στο τέλος της Άνοιξης και για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούμε τους σπόρους του βοτάνου. Ο σπόροι συλλέγονται όταν το φυτό ξεραθεί και πάρουν γκριζοπράσινο χρώμα.

Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις: Το κύμινο δρα ως καθαρτικό, διουρητικό, ορεκτικό και ευστόμαχο, σπασμολυτικό, εμμηναγωγό, γαλακταγωγό, καρδιοτονωτικό και αντιφυσητικό.
Είναι ευεργετικό για το πεπτικό σύστημα. Ρυθμίζει τη λειτουργία του στομάχου και των εντέρων και κάνει καλό στη γαστρίτιδα, ιδιαίτερα με μειωμένη οξύτητα, σπασμούς του στομάχου, φλεγμονές του λεπτού εντέρου, μετεωρισμό, δυσκοιλιότητα. Δρα θετικά ως χολαγωγό μέσο στις ασθένειες της χολής και του παγκρέατος Το τσάι των σπόρων αυξάνει το γάλα στις θηλάζουσες. Το αιθέριο έλαιο του βοτάνου ανακουφίζει από τα αέρια του στομάχου. Το ίδιο αποτέλεσμα έχουμε όταν μασήσουμε τους σπόρους, ενώ λειτουργούν και ως ορεκτικό.

Παρασκευή και δοσολογία: Το έγχυμα του βοτάνου για πλύσεις σε περίπτωση βαρηκοΐας γίνεται με 2-4 γραμμάρια σπόρους σε 1 λίτρο νερό.
Για προβλήματα μετεωρισμού, παρασκευάζεται ως αφέψημα. Βράζουμε για 2 λεπτά ένα κουταλάκι του τσαγιού από τους σπόρους, σβήνουμε τη φωτιά και το αφήνουμε σκεπασμένο για 15 λεπτά και στη συνέχεια σουρώνουμε και πίνουμε 3 φορές την ημέρα.

*Άρθρο του Σάκη Κουβάτσου στα Χανιώτικα Νέα

Πηγή

ΠΕΡΣΕΑΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ

 

Ο Ακρίσιος, ο Βασιλιάς του Άργους, είχε μία μοναχοκόρη, τη Δανάη, αλλά δεν είχε γιους ώστε να κληρονομήσουν το βασίλειο του. Η επιθυμία του να αποκτήσει ένα γιο ήταν τόσο μεγάλη, που αποφάσισε να ταξιδέψει μέχρι το μαντείο των Δελφών για να συμβουλευτεί την Πυθία. «Όχι εσύ, Ακρίσιε, αλλά η κόρη σου Δανάη θα αποκτήσει ένα γιο. Κι αυτό το παιδί θα είναι η αιτία του θανάτου σου!» του είπε η ιέρεια του μαντείου

Για να εμποδίσει την πραγματοποίηση του χρησμού, ο Ακρίσιος έδωσε εντολή να κατασκευαστεί μια υπόγεια φυλακή, στο κέντρο της αυλής του παλατιού του, όπου έκλεισε την όμορφη Δανάη. Μόνο η τροφός της Δανάης μπορούσε να την επισκέπτεται καθημερινά σ' αυτό το παράξενο κελί που έμοιαζε με τάφο, για να της πηγαίνει φαγητό και να τη φροντίζει. Όμως το σχέδιο του Ακρίσιου δε στάθηκε ικανό να εμποδίσει το Δία να δει την κοπέλα και να την ερωτευτεί. Για να καταφέρει να την πλησιάσει, ο πατέρας των θεών μεταμορφώθηκε σε χρυσή βροχή που μπήκε μέσα στην υπόγεια φυλακή από μια σχισμή στη μεταλλική σκεπή της.

Έτσι, έπειτα από λίγο καιρό η Δανάη έφερε στον κόσμο ένα γιο, τον Περσέα, και με τη βοήθεια της τροφού της τον κράτησε κρυφό από τον κόσμο.

Είχαν περάσει τρία με τέσσερα χρόνια, όταν μια μέρα, περπατώντας στην αυλή του παλατιού του, ο Ακρίσιος άκουσε μια παιδική φωνή κάτω από το έδαφος. Ήταν η φωνή του Περσέα, που γέλαγε χαρούμενος παίζοντας. Οργισμένος ο βασιλιάς που εξαπατήθηκε, καταδίκασε σε θάνατο την τροφό της κόρης του και ανάγκασε τη Δανάη να ομολογήσει μπροστά στο ιερό του Δία το όνομα του πατέρα του παιδιού της.

«Το όνομα του είναι Δίας» ομολόγησε η Δανάη, αλλά ο Ακρίσιος θύμωσε ακόμα περισσότερο, πιστεύοντας πως η κόρη του έλεγε ψέματα.

«Κλείστε μητέρα και παιδί σε μια λάρνακα, σφραγίστε την και πετάξτε την στη θάλασσα» διέταξε ο βασιλιάς. Έτσι κι έγινε, αλλά η λάρνακα δεν βούλιαξε. Παρασυρμένη από τα θαλάσσια ρεύματα, ταξίδεψε στο πέλαγος και έφτασε έπειτα από καιρό στη Σέριφο, ένα από τα νησιά των Κυκλάδων. Εκεί βασιλιάς ήταν ο Πολυδέκτης. Ένας ψαράς που τον έλεγαν Δίκτη είδε τη λάρνακα να επιπλέει στο νερό και με τη βοήθεια μερικών συντρόφων του πέταξε στη θάλασσα ένα δίχτυ και την τράβηξε στη στεριά. Έτσι η Δανάη και ο Περσέας σώθηκαν από βέβαιο πνιγμό, αλλά όχι και από τις συμφορές που ήταν γραφτό να τους βρουν στο μέλλον.

Ο Περσέας μεγάλωσε στο νησί και έγινε ένα δυνατό παλικάρι που φρόντιζε τη μητέρα του, η οποία στο μεταξύ είχε γοητεύσει το βασιλιά Πολυδέκτη. Μια μέρα, ο βασιλιάς κάλεσε τον Περσέα σε ένα από τα συμπόσια του παλατιού ζητώντας του, όπως και με τους υπολοίπους καλεσμένους, να του φέρει δώρο ένα άλογο. Βέβαιος πως ο Περσέας, που είχε μεγαλώσει δίπλα σε έναν απλό ψαρά, δε θα μπορούσε να εκπληρώσει την επιθυμία του. Ο νέος, όμως, δεν πτοήθηκε και ανακοίνωσε στο Βασιλιά πως θα ερχόταν στο συμπόσιο, αλλά αντί για άλογο θα του έφερνε το κεφάλι της Μέδουσας.

Η Μέδουσα ήταν μία από τις Γοργόνες, τις τρείς τρομακτικές αδελφές με μορφή τεράτων. Στα χέρια τους είχαν νύχια αρπακτικού, στο κεφάλι τους αντί για μαλλιά ζωντανά φίδια και στην πλάτη χρυσά φτερά που τους επέτρεπαν να πετούν. Τα μάτια τους, με βλέμμα ανατριχιαστικό, μεταμόρφωναν σε πέτρα όποιον θνητό τα κοιτούσε. Από τις τρείς αδελφές η μόνη θνητή ήταν η Μέδουσα.

Όταν ο Περσέας ξανασκέφτηκε την υπόσχεση που τόσο απερίσκεπτα είχε δώσει στο βασιλιά, ρίγησε. Ήταν υποχρεωμένος να τηρήσει την υπόσχεση του, αλλά δεν είχε ιδέα πώς θα τα κατάφερνε! Σκεπτικός, άρχισε να περπατά κατά μήκος της ακτής του νησιού. Είχε φτάσει στην άκρη της ακτής, αλλά ακόμα δεν είχε βρει τη λύση.

Αποκαμωμένος, κάθισε σ' ένα βράχο και έβαλε τα κλάματα. «Αλίμονο, πώς θα βρω τις Γοργόνες; Και με τι τρόπο θα καταφέρω να πιάσω την τρομερή Μέδουσα;» αναρωτιόταν. Ο πρώτος από τους θεούς που βοήθησε τον Περσέα ήταν ο Ερμής, ο αγγελιαφόρος των θεών. «Οι Γοργόνες ζουν στην άλλη άκρη του Ωκεανού, κοντά στους κήπους των Εσπερίδων, εκεί όπου αρχίζει το Βασίλειο της Νύχτας» είπε ο Ερμής προσφέροντας στον Περσέα ένα κοφτερό ξίφος.

Μόλις έφυγε ο Ερμής, μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Περσέα εμφανίστηκε η Αθηνά, που τον οδήγησε στις Ναϊάδες, τις Νύμφες του υγρού στοιχείου, που κατοικούσαν στο νησί, σε μια σπηλιά εκεί κοντά. «Μόνο εσείς μπορείτε να βοηθήσετε τον Περσέα» τις παρακάλεσε η Αθηνά. Αμέσως, οι Ναϊάδες έσπευσαν να βοηθήσουν το νέο. Η μία του έδωσε ένα ζευγάρι φτερωτά σανδάλια, η άλλη του φόρεσε στο κεφάλι το κράνος του Άδη που έκανε αόρατο όποιον το φορούσε, ενώ η τρίτη του έδωσε ένα σακί μέσα στο οποίο θα έπρεπε να βάλει το κομμένο κεφάλι της Μέδουσας.

Ο Περσέας ξεκίνησε αμέσως το ταξίδι του. Ελαφρύς σαν πούπουλο χάρη στα φτερωτά του σανδάλια, μπορούσε να πετάει ψηλά στον αέρα. Διέσχισε με ευκολία τον Ωκεανό και έφτασε γρήγορα στα σύνορα του βασιλείου της Νύχτας. Εκεί, στις υπόγειες στοές μιας μυστηριώδους σπηλιάς, που τη φυλούσαν οι Γραίες, κρύβονταν οι εφιαλτικές Γοργόνες.

Οι Γραίες, κόρες κι αυτές, όπως και οι Γοργόνες, του θαλασσινού θεού Φόρκη, ήταν τρεις θεές με μορφή γερασμένων γυναικών. Φαλακρές από τότε που γεννήθηκαν, είχαν ένα μόνο δόντι και ένα μόνο μάτι, που το δανείζονταν με τη σειρά. Για το λόγο αυτό, φυλούσαν την είσοδο της σπηλιάς μία κάθε φορά και ποτέ όλες μαζί. Τη στιγμή, μάλιστα, που η μία από τις Γραίες έβγαζε το μάτι για να το παραδώσει στην επόμενη ήταν και οι τρεις τους τυφλές. Ο Περσέας φόρεσε το κράνος του Άδη που τον έκανε αόρατο, πλησίασε τις θεές και, τη στιγμή που το μοναδικό τους μάτι άλλαζε χέρια, το άρπαξε σαν αστραπή. «Θα σας επιστρέψω το μάτι σας, αν μου δείξετε πού κρύβονται οι Γοργόνες» απάντησε αποφασιστικά ο Περσέας στις τρεις γριές που άρχισαν να διαμαρτύρονται.

Αφού πήρε την απάντηση που ήθελε, ξεκίνησε το ταξίδι του μέσα στη σπηλιά, με την προστασία της Αθηνάς, που τον ακολουθούσε σιωπηρά. Περπάτησε αρκετή ώρα μέσα στο λαβύρινθο με τις υπόγειες σήραγγες, ώσπου έφτασε στην κρυψώνα των Γοργόνων, που κοιμόνταν ανυποψίαστες. Πλησίασε τη Μέδουσα και, κοιτάζοντας την αντανάκλαση της στην ασπίδα της Αθηνάς, ώστε να αποφύγει το θανατηφόρο βλέμμα της, σήκωσε το σπαθί του και με μια γρήγορη κίνηση έκοψε το φοβερό κεφάλι.

Από το άψυχο σώμα της τερατώδους Μέδουσας δεν έτρεξε μόνο αίμα. Από τον ακέφαλο λαιμό της πετάχτηκε ένα φτερωτό άλογο, ο Πήγασος, και ένας γίγαντας, ο Χρυσάορας. Ο Περσέας, αφού έβαλε το κομμένο κεφάλι της Μέδουσας στο σακί του, ανέβηκε στη ράχη του φτερωτού Πήγασου και πέταξε μακριά από τη σπηλιά.

Οι άλλες δύο Γοργόνες, που στο μεταξύ είχαν ξυπνήσει, Βλέποντας το ακέφαλο σώμα της αδελφής τους, πήραν στο κυνήγι τον Περσέα. Έτρεξαν οργισμένες έξω από τη σπηλιά και συνέχισαν την καταδίωξη στον ουρανό. Όμως ο Περσέας, φορώντας το κράνος του Άδη, έγινε αόρατος και κατάφερε να τους ξεφύγει και να εξαφανιστεί.

Στον δρόμο της επιστροφής του από την Σέριφο, ο Περσέας πέρασε από την Αιθιοπία. Εκεί, αντίκρισε μια πανέμορφη κοπέλα αλυσοδεμένη πάνω σε ένα βράχο, την Ανδρομέδα, κόρη του βασιλιά Κηφέα και της Κασσιόπειας. Η μητέρα της κοπέλας, περήφανη για την ομορφιά της, είχε τολμήσει να ανταγωνιστεί τις Νηρηίδες. Εκείνες, θυμωμένες, έτρεξαν στον πατέρα τους, τον Ποσειδώνα, για να εκδικηθεί την προσβολή. Ο θεός, οργισμένος, έστειλε ένα φοβερό δράκο που γεννήθηκε από τα αφρισμένα κύματα, για να καταστρέψει την Αιθιοπία. Ο βασιλιάς της χώρας, απελπισμένος, έτρεξε στο μαντείο του Άμμωνα για να ζητήσει βοήθεια.

«Η κόρη του Κηφέα και της Κασσιόπειας, η Ανδρομέδα, πρέπει να θυσιαστεί για να σταματήσει η συμφορά» ήταν ο τρομερός χρησμός που έδωσε το μαντείο.

Έτσι, η κοπέλα δέθηκε πάνω στο βράχο για να την κατασπαράξει το θαλάσσιο τέρας του Ποσειδώνα, και εκεί την είδε για πρώτη φορά ο Περσέας. «Θα ελευθερώσω την κόρη σας, αν μου υποσχεθείτε ότι θα μου δώσετε το χέρι της» είπε ο Περσέας στους γονείς της κοπέλας.

Έχοντας ακόμα μαζί του τα θεϊκά όπλα που του είχαν δώσει οι Νύμφες, δε δυσκολεύτηκε καθόλου να σκοτώσει το δράκο. Όμως ο Φινέας, αδελφός του Κηφέα, που είχε βάλει σκοπό να παντρευτεί εκείνος την Ανδρομέδα, επιτέθηκε στον Περσέα για να τον εξοντώσει. Εκείνος, όμως, χρησιμοποιώντας το κεφάλι της Μέδουσας με το θανατηφόρο βλέμμα, μεταμόρφωσε σε πέτρα το Φινέα και τους στρατιώτες του. Ελεύθερος και με την όμορφη Ανδρομέδα στο πλευρό του, ο Περσέας μπορούσε πλέον να επιστρέψει στη Σέριφο.

Όταν έφτασε στο νησί, ο Περσέας χρησιμοποίησε για άλλη μια φορά τις μαγικές δυνάμεις της Μέδουσας ώστε να γλιτώσει τη μητέρα του Δανάη από την ενοχλητική πολιορκία του βασιλιά Πολυδέκτη. Ο ήρωας έβγαλε από το σακί του το κομμένο κεφάλι της Γοργόνας και το κράτησε μπροστά στα μάτια του βασιλιά, ο οποίος μεταμορφώθηκε αμέσως σε πέτρα.

«Από εδώ και μπρος βασιλιάς της Σερίφου θα είναι Δίκτης» ανακοίνωσε ο Περσέας, ανταμείβοντας έτσι τον άνθρωπο που του είχε σώσει κάποτε τη ζωή και τον είχε μεγαλώσει σαν πατέρας.

Ο Ερμής, που είχε τόσο βοηθήσει τον Περσέα στις περιπέτειες και τα κατορθώματα του, ανέλαβε να επιστρέψει στις Ναϊάδες τα μαγικά αντικείμενα που τους ανήκαν: τα φτερωτά σανδάλια, το σακί και το κράνος του Άδη. Ο Περσέας εμπιστεύτηκε στην Αθηνά το κεφάλι της Μέδουσας, το οποίο η θεά τοποθέτησε στο κέντρο , της ασπίδας της.

Οι περιπέτειες του Περσέα, όμως, δεν είχαν φτάσει στο τέλος τους. Ο χρησμός που τόσα χρόνια πριν είχε προβλέψει το χαμό του παππού του Ακρίσιου δεν είχε ακόμα επαληθευτεί.

Ο Περσέας φλεγόταν από την επιθυμία να επιστρέψει στην πατρίδα του, το Άργος. Ο βασιλιάς Ακρίσιος, μαθαίνοντας τις προθέσεις του εγγονού του, εγκατέλειψε την πόλη και κατέφυγε στη Λάρισα ελπίζοντας να αποφύγει την εκπλήρωση του φοβερού χρησμού. Ο Περσέας, που ήταν ήδη στο δρόμο για το Άργος ταξιδεύοντας με τη γυναίκα του, την Ανδρομέδα, αποφάσισε να πάει στη Λάρισα, για να λάβει μέρος στους αγώνες που διοργάνωνε ο βασιλιάς της πόλης προς τιμήν του πατέρα του. Επέλεξε τη δισκοβολία, πήρε θέση στον αγωνιστικό χώρο και έριξε με όλη του τη δύναμη το δίσκο όσο πιο μακριά μπορούσε. Το βαρύ αντικείμενο, όμως, ξέφυγε από την πορεία του και χτύπησε έναν από τους θεατές στο κεφάλι σκοτώνοντάς τον στη στιγμή. Ο άτυχος θεατής δεν ήταν άλλος από τον Ακρίσιο. Έτσι, ο ηλικιωμένος ηγεμόνας του Άργους σκοτώθηκε από το χέρι του εγγονού του, όπως ακριβώς είχε προβλέψει το μαντείο των Δελφών χρόνια πριν.

Ο Περσέας δεν δέχτηκε να στεφθεί νέος βασιλιάς του Άργους. Ο πόνος του για το χαμό του παππού του, που ο ίδιος προκάλεσε άθελα του, ήταν αβάσταχτος. «Θα γίνω βασιλιάς της Τίρυνθας, στη θέση του εξαδέλφου μου Μεγαπένθη, ο οποίος με τη σειρά του θα γίνει Βασιλιάς του Άργους.» αποφάσισε ο Περσέας. Από τον ευτυχισμένο γάμο του με την Ανδρομέδα, ο Περσέας απέκτησε πολλά παιδιά, από τα οποία ήταν γραφτό να γεννηθούν πολλοί και σημαντικοί ήρωες, ανάμεσα τους και ο Ηρακλής.

Στο τέλος της επίγειας ζωής τους, οι δύο σύζυγοι τιμήθηκαν ως ημίθεοι και έγιναν αστερισμοί.

Ο Περσέας και η Ανδρομέδα στέλνουν πλέον τη λάμψη τους στον κόσμο από τον ουρανό, διατηρώντας ζωντανές στη μνήμη των ανθρώπων τις θαυμαστές τους περιπέτειες.

7 τροφές που οι.. ειδικοί δε θα τρώγανε ποτέ.

7 τροφές που οι.. ειδικοί δε θα τρώγανε ποτέ.

Παραθέτω σε ελεύθερη απόδοση στα Ελληνικά, ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο περί διατροφής, το οποίο παρουσιάστηκε στο Fox News με τον τίτλο 7 foods you should never eat:

Επιστήμονες της βιομηχανίας των τροφίμων, ρίχνουν φως σε ορισμένα κατά τ’ άλλα καθημερινά τρόφιμα υπεράνω υποψίας, τα οποία, ωστόσο, στην πραγματικότητα είναι γεμάτα τοξίνες και χημικά· παράλληλα, μας δίνουν απλές εναλλακτικές, για μια πιο υγιεινή και καθαρή διατροφή.

«Καθαρή διατροφή» σημαίνει να επιλέγουμε φρούτα, λαχανικά και κρεατικά, τα οποία καλλιεργούνται, μεγαλώνουν και πωλούνται με την ελάχιστη δυνατή επεξεργασία. Συχνά αυτά είναι βιολογικά και μόνο σπανίως (αν ποτέ) δύνανται να περιέχουν πρόσθετα. Στην καθημερινότητά μας όμως, σε ορισμένες περιπτώσεις οι μέθοδοι που ακολουθούνται από τους παραγωγούς τροφίμων δεν είναι ούτε καθαρές, ούτε βιώσιμες για το περιβάλλον. Το αποτέλεσμα είναι να βλάπτεται η υγεία μας, το περιβάλλον ή και τα δύο.

Αποφασίσαμε έτσι, να ρίξουμε μια διαφορετική ματιά στη διατροφή μας, μέσα από τα μάτια των ανθρώπων που σκοπό της ζωής τους έχουν να μελετούν και να ανακαλύπτουν τι είναι ασφαλές — και τι όχι — για κατανάλωση. Τους θέσαμε ένα απλό και ξεκάθαρο ερώτημα: «Ποιες τροφές αποφεύγετε;» Δεν υποστηρίζουμε ότι, οι απαντήσεις τους, συνθέτουν μια λίστα «απαγορευμένων τροφών». Πιθανότατα όμως, το να επιλέξετε την εναλλακτική που προτείνουν, θα σας εξασφαλίσει καλύτερη υγεία — και ηρεμία.

1. Ο ενδοκρινολόγος δεν θα φάει: Ντομάτα σε μεταλλική κονσέρβα
Ο Fredrick Vom Saal είναι ενδοκρινολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι και ασχολείται με τη μελέτη της Βισφαινόλης-Α (bisphenol-A, BPA).
Το πρόβλημα: Η συνθετική ρητίνη με την οποία είναι επενδεδυμένο το εσωτερικό των μεταλλικών κονσερβών, περιέχει τη χημική ένωση BPA. Η έρευνα έχει δείξει ότι η BPA, πέρα από τις ιδιότητες που την κάνουν χρήσιμη στη βιομηχανία πλαστικών, δρα μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό και ως συνθετικό οιστρογόνο, το οποίο έχει συνδεθεί με ένα φάσμα ασθενειών που πιάνει από αναπαραγωγικές δυσλειτουργίες, μέχρι καρδιοπάθειες, διαβήτη και παχυσαρκία. Δυστυχώς, η οξύτητα του ζωμού της ντομάτας, προκαλεί έκπλυση της BPA, μεταφέροντάς την από τη ρητίνη μέσα στο ζωμό και, στη συνέχεια, μέσα στο φαγητό σας. Οι μελέτες δείχνουν ότι η BPA στο σώμα των περισσότερων ανθρώπων υπερβαίνει το κρίσιμο εκείνο μέγεθος, πέρα από το αντίστοιχο όπου αρχίζει να επηρεάζεται η παραγωγή σπέρματος και να προκαλείται χρωμοσωμική βλάβη στα ωάρια των πειραματόζωων. «Είναι δυνατό να ληφθούν 50 mcg BPA ανά λίτρο, από μια κονσέρβα ντομάτας και αυτή είναι μια ποσότητα που θα έχει αντίκτυπο στους ανθρώπους, ιδιαίτερα τους νεότερους», λέει ο vom Saal· «εγώ ούτε που πλησιάζω κονσέρβα ντομάτας».
Η λύση: Επιλέξτε ντομάτες σε γυάλινα μπουκάλια (τα οποία δεν περιέχουν εσωτερική επίστρωση ρητίνης). Μπορείτε επιπλέον, να επιλέξετε μεταξύ διαφόρων τύπων συσκευασιών Tetra Pak.
Συμβουλή εξοικονόμησης: Εάν η συνταγή σας το επιτρέπει, αντί για κονσέρβα ντομάτας, χρησιμοποιήστε εμφιαλωμένη σάλτσα ζυμαρικών (σε γυάλινο μπουκάλι). Για να είναι η γεύση της σάλτσας όσο το δυνατόν πιο κοντά στην αρχική γεύση της ντομάτας, ψάξτε για σάλτσες με χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο (αλάτι) και όσο το δυνατό λιγότερα επιπρόσθετα μυρωδικά και άλλα υλικά, αλλιώς ίσως χρειαστεί να προσαρμόσετε τη συνταγή σας.

2. Ο κτηνοτρόφος δεν θα φάει: Βοδινό που έχει ανατραφεί με καλαμπόκι

Ο Joel Salatin είναι συνιδιοκτήτης των Polyface Farms, καθώς και συγγραφέας πολλών βιβλίων επί του θέματος της αειφόρου γεωργίας (σ.μτφ.: αρχές της αειφόρου γεωργίας).
Το πρόβλημα: Μέσω της εξέλιξης των ειδών στη Φύση, τα βοωειδή αναπτύχθηκαν έτσι ώστε να τρέφονται με χορτάρια, όχι με σιτηρά. Στην εποχή μας όμως, οι κτηνοτρόφοι ταΐζουν τα ζώα τους με καλαμπόκι και σόγια, έτσι ώστε τα ζώα να κερδίζουν πιο γρήγορα βάρος, για να μπορούν να τα στείλουν πιο σύντομα προς σφαγή. Ωστόσο, περισσότερα χρήματα για τους κτηνοτρόφους (και χαμηλότερες τιμές στα καταστήματα), σημαίνει δυστυχώς πολύ λιγότερη θρεπτική αξία για εμάς. Σε μια πρόσφατη αναλυτική έρευνα που συντονίστηκε από τον Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) και με ερευνητές του Clemson University, βρέθηκε ότι, σε σύγκριση με βοδινό που έχει εκτραφεί με καλαμπόκι, το κρέας από βοωειδή που έχουν εκτραφεί με χορτάρι, είναι πλουσιότερο σε βήτα-καροτίνη, βιταμίνη Ε, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, συζευγμένο λινολεϊκό οξύ (CLA), ασβέστιο, μαγνήσιο και κάλιο, ενώ ταυτόχρονα έχει λιγότερο από τα φλεγμονώδη ω-6 λιπαρά οξέα και επίσης έχει χαμηλότερα επίπεδα σε κορεσμένα λίπη, τα οποία έχουν συνδεθεί με καρδιακές παθήσεις. «Οφείλουμε να σεβαστούμε το γεγονός ότι οι αγελάδες είναι φυτοφάγα ζώα, και αυτό δεν σημαίνει να τα ταΐζουμε με καλαμπόκι και κοπριά από κοτόπουλο», λέει ο Salatin.

Η λύση: Αγοράστε βοδινό που έχει εκτραφεί με χορτάρι, το οποίο μπορείτε να βρείτε σε εξειδικευμένα κρεοπωλεία, και συνεταιρισμούς αγροτών. Συνήθως έχει ειδική ένδειξη, καθώς είναι λίγο ακριβότερο. Εάν δεν το βλέπετε εκεί, ζητήστε το από τον κρεοπώλη σας.

Συμβουλή εξοικονόμησης: Τα κομμάτια με κόκκαλο είναι φτηνότερα, καθώς ο τελικός καταναλωτής χρεώνεται επιπλέον για να πάρει το κρέας ξεκοκκαλισμένο. Επίσης, εάν έχετε πρόσβαση σε κάποιον κτηνοτρόφο, μπορείτε να αγοράσετε απευθείας από εκείνον.

3. Ο τοξικολόγος δεν θα φάει: Popcorn στον φούρνο μικροκυμάτων
Η Olga Naidenko είναι υψηλόβαθμη ερευνήτρια στο Environmental Working Group. Το πρόβλημα: Οι χημικές ουσίες από τις οποίες αποτελείται η εσωτερική επένδυση της σακούλας (μεταξύ των οποίων είναι και το υπερφθορο-οκτανοϊκό οξύ – PFOA), ανήκουν σε μια κατηγορία χημικών στοιχείων τα οποία δύνανται να προκαλέσουν στειρότητα στον άνθρωπο, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη από το UCLA. Επιπλέον, σε δοκιμές σε ζώα, αυτές οι χημικές ουσίες προκάλεσαν καρκίνο του ήπατος, των όρχεων και του παγκρέατος. Οι μελέτες δείχνουν ότι η ενέργεια των μικροκυμάτων κάνει τις ουσίες αυτές να εξατμίζονται από την εσωτερική συσκευασία – και να μεταναστεύουν μέσα στο ποπ κορν σας. «Μένουν στο σώμα σας για χρόνια και η συσσώρευση είναι αθροιστική», λέει η Naidenko και αυτός είναι ο λόγος που οι ερευνητές ανησυχούν, ότι τα επίπεδα στον άνθρωπο θα μπορούσαν να αυξάνονται σταδιακά και να προσεγγίσουν τα αντίστοιχα εκείνα, πέρα από τα οποία προκαλούνται καρκίνοι στα πειραματόζωα. Η DuPont και άλλες κατασκευάστριες εταιρείες στις ΗΠΑ, έχουν υποσχεθεί να καταργήσουν σταδιακά τη χρήση του PFOA έως το 2015, ανταποκρινόμενες σε ένα σχέδιο εθελοντικής συμμετοχής της Υπηρεσίας Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (US Environmental Protection Agency), αλλά εκατομμύρια σακούλες των ποπ κορν θα έχουν πωληθεί μέχρι τότε.

Η λύση: Φτιάξτε το ποπ κορν σας με τον παραδοσιακό τρόπο: σε μια κατσαρόλα. Για γεύση, μπορείτε να προσθέσετε πραγματικό βούτυρο ή αποξηραμένα αρτύματα.

Συμβουλή εξοικονόμησης: Το να φτιάχνετε το δικό σας ποπ κορν, έρχεται σχεδόν τσάμπα!


4. Ο διευθυντής αγροκτήματος δεν θα φάει: Συμβατικές (μη βιολογικές) πατάτες Ο Jeffrey Moyer είναι ο Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Τυποποίησης Βιολογικών Προϊόντων των ΗΠΑ (National Organic Standards Board).

Το πρόβλημα: Τα ριζωματώδη ή βολβοειδή λαχανικά (αυτά που ο καρπός τους γίνεται κάτω από το χώμα) απορροφούν ζιζανιοκτόνα, εντομοκτόνα και μυκητοκτόνα, τα οποία, μετά τον ψεκασμό του φυτού, πάντα καταλήγουν στο χώμα. Ειδικά οι πατάτες (το δημοφιλέστερο λαχανικό) ψεκάζονται με μυκητοκτόνα κατά την ανάπτυξή τους και, στη συνέχεια, με ζιζανιοκτόνα πριν τη συγκομιδή. Αφού τις βγάλουν από το χώμα, οι πατάτες ψεκάζονται πάλι, με ειδικά χημικά, για να μη βλαστήσουν. «Δοκιμάστε αυτό το πείραμα: Αγοράστε μια συμβατική πατάτα από ένα οπωροπωλείο, φυτέψτε την και προσπαθήστε να την κάνετε να βγάλει βλαστούς. Δεν θα το καταφέρετε», λέει ο Moyer, ο οποίος είναι επίσης Διευθυντής Αγροκτήματος για το Rodale Institute (το οποίο ανήκει στην Rodale Inc., την εταιρεία που εκδίδει το Prevention). «Έχω μιλήσει με παραγωγούς πατάτας και αυτό που μου λένε, κατάμουτρα, είναι ότι, οι ίδιοι, δεν θα έτρωγαν ποτέ τις πατάτες που πουλάνε. Πάντα έχουν ξεχωριστά παρτέρια, στα οποία καλλιεργούν πατάτες για δική τους κατανάλωση, χωρίς όλα αυτά τα χημικά».
(σημ.μτφ: σκεφτείτε ότι τα παραπάνω δεν αφορούν μόνο τις πατάτες που τρώμε στο σπίτι, αλλά και στα εστιατόρια, ταβέρνες, fast food, κτλ)

Η λύση: Να αγοράζετε πατάτες βιολογικής καλλιέργειας. Το εξωτερικό πλύσιμο δεν έχει κανένα αποτέλεσμα, καθώς όλα αυτά τα χημικά απορροφώνται εσωτερικά, στην ψύχα της πατάτας.

Συμβουλή εξοικονόμησης: Οι βιολογικές πατάτες είναι σχετικά φτηνές και λίγο μόνο ακριβότερες από τις συμβατικές.

5. Ο εμπειρογνώμονας αλιείας δεν θα φάει: Σολομό ιχθυοτροφείου
Ο Δρ David Carpenter, διευθυντής του Ινστιτούτου για την Υγεία και το Περιβάλλον στο Πανεπιστήμιο στο Albany, δημοσίευσε μια σημαντική μελέτη στο περιοδικό Science, σχετικά με τη μόλυνση στα ψάρια

Το πρόβλημα: Δεν είναι η φυσική κατάσταση του σολομού, να στριμώχνεται μέσα σε σιλό και να τρέφεται με σόγια, με απόβλητα πτηνοτροφείων και υδρολυμμένα φτερά κοτόπουλου. Ως αποτέλεσμα, η σάρκα του σολομού είναι φτωχότερη σε βιταμίνη D και περιέχει μεγαλύτερες ποσότητες από μολυσματικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων καρκινογόνων ουσιών PCBs, βρωμιούχων επιβραδυντικών φλόγας και φυτοφαρμάκων, όπως η διοξίνη και το DDT. Σύμφωνα με τον Carpenter, τα πιο μολυσμένα ψάρια προέρχονται από τη Βόρεια Ευρώπη. «Για να καταναλώνετε τέτοιο είδος σολομού και ταυτόχρονα να μην αυξήσετε τον κίνδυνο καρκίνου, θα έπρεπε να τρώτε ένα δείπνο τέτοιου σολομού κάθε 5 μήνες», λέει ο Carpenter, του οποίου η μελέτη του 2004 για τη μόλυνση των ψαριών είχε λάβει μεγάλης έκτασης δημοσιότητα από τα μέσα ενημέρωσης, «…τόσο άσχημη είναι η κατάσταση». Προκαταρκτικές επιστημονικές μελέτες έχουν συνδέσει επίσης το DDT με τον διαβήτη και την παχυσαρκία, αλλά μερικοί διατροφολόγοι πιστεύουν ότι τα οφέλη των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων αντισταθμίζουν τους κινδύνους. Υπάρχει επίσης ανησυχία για τις μεγάλες ποσότητες αντιβιοτικών και φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούνται στην εκτροφή αυτών των ψαριών. Όταν τρώτε σολομό ιχθυοτροφείου, παίρνετε μια καλή δόση από αυτά τα φυτοφάρμακα και τα αντιβιοτικά.
Η λύση: Προτιμήστε άγριο σολομό Αλάσκας. Αν στη συσκευασία γράφει «Ατλαντικού», τότε οπωσδήποτε είναι ιχθυοτροφείου. Δεν έχουν απομείνει εμπορικά αλιεύματα άγριου σολωμού στον Ατλαντικό.
Συμβουλή εξοικονόμησης: Ο άγριος σολωμός Αλάσκας, σε κονσέρβα, είναι σχετικά οικονομικότερος. http://www.boston.com/ae/food/articles/2007/07/04/farmed_salmon_has_raised_concern_among_consumers/?page=full http://www.canned-salmon.com/salmon-sustainability/wild-salmon-vs-farmed-salmon/
6. Ο ερευνητής του καρκίνου, δεν θα πιει: Γάλα που παράγεται με τεχνητές ορμόνες Ο Rick North είναι ο συντονιστής της δράσης «Εκστρατεία για την Ασφάλεια των Τροφίμων», της οργάνωσης «Γιατροί του Όρεγκον για την Κοινωνική Ευθύνη» και πρώην Δ/νων Σύμβουλος του παραρτήματος της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας (American Cancer Society), στο Όρεγκον



Το πρόβλημα: Οι γαλακτοπαραγωγοί χορηγούν στις αγελάδες τους τεχνητή αυξητική ορμόνη των βοοειδών (rBGH ή rBST, όπως είναι επίσης γνωστή), προκειμένου να αυξήσουν την παραγωγή γάλακτος. Ωστόσο, έχει βρεθεί ότι η rBGH αυξάνει επίσης λοιμώξεις του μαστού στις αγελάδες, προκαλώντας ακόμα και την εμφάνιση πύον στο γάλα. Οδηγεί επίσης στην εμφάνιση, στο γάλα, υψηλών επιπέδων μιας ορμόνης που ονομάζεται «ινσουλίνη αυξητικού παράγοντα» (Insulin-like Growth Factor ή IGF-1). Στους ανθρώπους, αντίστοιχα, τα υψηλά επίπεδα του IGF-1 μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνιση καρκίνου του μαστού, του προστάτη και του παχέος εντέρου. «Όταν η κυβέρνηση (σημ.μτφ.: στις ΗΠΑ) ενέκρινε την rBGH, θεωρήθηκε ότι η IGF-1 στο γάλα θα εξουδετερώνονταν μέσα στο ανθρώπινο πεπτικό σύστημα», λέει ο North. Όπως αποδείχτηκε όμως, η καζεΐνη στο γάλα προστατεύει το μεγαλύτερο μέρος της IGF-1, σύμφωνα με πολλές ανεξάρτητες μελέτες. «Δεν είναι 100% αποδεδειγμένο ότι υπάρχει αύξηση κρουσμάτων καρκίνου στους ανθρώπους, από αυτό», παραδέχεται North. «Ωστόσο, η ορμόνη αυτή έχει απαγορευτεί στις περισσότερες βιομηχανικές χώρες».
(σημ.μτφ: η rBGH είναι απαγορευμένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση)

Η λύση: Μελετήστε τις ετικέτες και βεβαιωθείτε ότι γράφουν «rBGH-free», «rBST-free», «χωρίς τεχνητές ορμόνες» ή «βιολογικό γάλα». Οι ετικέτες αυτές δηλώνουν προϊόν χωρίς rBGH.

Συμβουλή εξοικονόμησης: (σημ.μτφ: δεν χρειάζεται, ήδη στην Ελλάδα απαγορεύεται η χρήση αυτής της ορμόνης στην παραγωγή γάλακτος)

7. Ο εμπειρογνώμονας βιολογικών τροφίμων, δεν θα φάει ποτέ: Συμβατικά (μη βιολογικά) μήλα

Ο Mark Kastel, πρώην εκτελεστικό στέλεχος της αγροτικής βιομηχανίας, είναι συν-διευθυντής στο Cornucopia Institute, έναν οργανισμό που αντικείμενό του έχει την έρευνα και διαμόρφωση της αγροτικής πολιτικής και ο οποίος προωθεί την ιδέα των βιολογικών προϊόντων.

Το πρόβλημα: Εάν υπήρχε διαγωνισμός για τα «περισσότερο ποτισμένα με ζιζανιοκτόνα» φθινοπωρινά φρούτα, ο νικητής θα ήταν τα μήλα. Αναρωτιέστε ποιος είναι ο λόγος; Τα μήλα μπολιάζονται μεμονωμένα (κατάγονται από ένα δέντρο), έτσι ώστε κάθε ποικιλία να διατηρεί την ξεχωριστή γεύση της. Ως εκ τούτου, τα μήλα δεν αναπτύσσουν ανθεκτικότητα στα παράσιτα και γι’ αυτό χρειάζεται να ψεκάζονται συχνά. Η βιομηχανία υποστηρίζει ότι τα κατάλοιπα αυτά δεν είναι επιβλαβή. Αλλά ο Kastel ανταπαντά ότι είναι κοινή λογική να προσπαθεί κανείς να περιορίζει την έκθεσή του στα χημικά αυτά, περιορίζοντας τα πιο ραντισμένα φρούτα, τα οποία είναι τα μήλα. «Οι εργάτες στα αγροκτήματα εμφανίζουν τα υψηλότερα ποσοστά εμφάνισης πολλών μορφών καρκίνου», λέει. Και, επιπλέον, ολοένα και περισσότερες μελέτες έχουν αρχίσει να συνδέουν την υψηλή επιβάρυνση του σώματος με φυτοφάρμακα (ανεξαρτήτως πηγής προέλευσης) με τη Νόσο του Πάρκινσον.

Η λύση: Αγοράστε βιολογικά μήλα.

Συμβουλή εξοικονόμησης: Εάν δεν έχετε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσετε βιολογικά, φροντίστε να πλένετε καλά και να ξεφλουδίζετε τα συμβατικά μήλα. Ωστόσο, ο Kastel προσωπικά αρνείται να συμβιβαστεί. «Θα προτιμούσα να συμβιβαστώ, περιορίζοντας άλλα πράγματα, όπως τις αγορές διάφορων ακριβών ηλεκτρονικών gadget», λέει. «Κάνοντας καναδυό τέτοιους μικρούς συμβιβασμούς, εξοικονομούν στην οικογένειά μου μια βιολογική διατροφή».

Πηγή: https://enallaktikidrasi.com/2013/07/7-trofes-poy-eidikoi-den-tha-etrogan-pote/

NANA MOUSKOURI ΑΘΑΝΑΣΙΑ

denistt

Μεταβείτε στο ΥΤ 

να απολαύσετε Μούσχουρη

Ανδρέας Συγγρός

Ο Ανδρέας Συγγρός (Κωνσταντινούπολη, 12 Οκτωβρίου 1830 - Αθήνα, 13 Φεβρουαρίου 1899) ήταν Έλληνας τραπεζίτης, πολιτικός και εθνικός ευεργέτης. Αρχικά, ασχολήθηκε με το εμπόριο και στη συνέχεια επεκτάθηκε στον τραπεζικό κλάδο, φτάνοντας να δανείζει την Οθωμανική Αυτοκρατορία και την Ελλάδα. Με την εγκατάστασή του στην Αθήνα ανέπτυξε σημαντική επιχειρηματική δραστηριότητα εμπλεκόμενος σε ένα από τα πρώτα χρηματιστηριακά σκάνδαλα της Ελλάδας, γνωστό ως Λαυρεωτικά ή Λαυριακά, σκάνδαλο που επέφερε και την πτώση της κυβέρνησης Επαμεινώνδα Δεληγεώργη. Το 1881 ίδρυσε την Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας, στην οποία το ελληνικό κράτος είχε παραχωρήσει το δικαίωμα της έκδοσης και κυκλοφορίας χαρτονομίσματος στις «Νέες Χώρες».

Παράλληλα με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, ασχολήθηκε, λόγω και της φιλίας του με τον Χαρίλαο Τρικούπη, με την πολιτική, εκλεγόμενος πολλάκις βουλευτής. Θεωρείται ως ο κύριος υπεύθυνος για την πτώση της κυβέρνησης Θεόδωρου Δηλιγιάννη, καθώς και ένας από τους παράγοντες που συνέβαλαν στη χρεοκοπία της Ελλάδας το 1893, αφού επιχείρησε να αποτρέψει τη σύναψη νέου δανείου από την κυβέρνηση Τρικούπη προκειμένου να του παραχωρηθούν νέα τραπεζικά προνόμια και να καταφέρει να γίνει μέτοχος της Εθνικής Τράπεζας. Κατά τη διάρκεια της ζωής του πραγματοποίησε σημαντικές δωρεές σε ευαγή ιδρύματα, ενώ με τη διαθήκη του κληροδότησε μεγάλο μέρος της περιουσίας του στο ελληνικό κράτος για την κατασκευή νοσοκομείων (Νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός») και σχολείων και σε εθνικά ιδρύματα. Το φιλανθρωπικό του έργο συνέχισε η σύζυγός του, Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου - Συγγρού, η οποία δώρισε στο ελληνικό δημόσιο το Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού και το Κτήμα Συγγρού. O Ανδρέας Συγγρός έχει χαρακτηριστεί από τους ιστορικούς ως ο πιο ισχυρός άνδρας της εποχής του μετά το Βασιλιά Γεώργιο Α΄ με αμφισβητούμενο ρόλο και αδιαμφισβήτητο φιλανθρωπικό έργο.[3]

Σήμερα...13/2

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΠΡΙΣΚΙΛΛΑ