κέικ choco blanc

  για μεγέθυνση ροδάκι προβολή εικόνας φακό +-

Η κοιλάδα του διαβόλου

για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει με φακό

 

Ανδρέας Αναγνωστάκης

Ο Ανδρέας Αναγνωστάκης (Αντικύθηρα, 11 Αυγούστου 1826 - Αθήνα, 27 Μαρτίου 1897) ήταν Έλληνας ιατρός, καθηγητής πανεπιστημίου. Στον οφθαλμιατρικό τομέα επινόησε απλό οφθαλμοσκόπιο και συντέλεσε στην διάδοση της διαγνωστικής αυτής μεθόδου.
Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στα Αντικύθηρα, αλλά η οικογένειά του καταγόταν από τα Σφακιά της Κρήτης. Σπούδασε ιατρική πρώτα στην Αθήνα και κατόπιν στη Βιέννη, στο Βερολίνο και στο Παρίσι. Εξειδικεύτηκε στον οφθαλμιατρικό τομέα με διατριβές στο Παρίσι και Λονδίνο. Εκεί επινόησε οφθαλμοσκόπιο, το οποίο ήταν και το πιο απλό και εύχρηστο της εποχής του, βελτιώνοντας σημαντικά το αρχικό οφθαλμοσκόπιο του Χέρμαν φον Χέλμχολτζ, και με αυτή την εφεύρεση, μια από τις σημαντικότερες ιατρικές εφευρέσεις της εποχής του, συντέλεσε στην διάδοση της διαγνωστικής μεθόδου.

Επέστρεψε στην Αθήνα το 1854 και διορίστηκε διευθυντής του Οφθαλμιατρείου (σε ηλικία 28 ετών) και καθηγητής της οφθαλμολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (από το 1856 ως τον θάνατό του, δηλαδή επί 41 χρόνια), όπου διετέλεσε δύο φορές (1868 και 1873) κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής και μία φορά πρύτανης, το 1877.

Ο Ανδρέας Αναγνωστάκης υπήρξε πρόεδρος του Α΄ και του Β΄ Πανελλήνιου Ιατρικού Συνεδρίου (1882 και 1885), διευθυντής της «Ιατρικής Εφημερίδος» και συντάκτης του περιοδικού «Ασκληπιός». Το όνομα του φέρει η εγχειρητική μέθοδος θεραπείας του εντροπίου: είναι γνωστή ως «Εγχείρηση Αναγνωστάκη».
Συγγράμματα
Περί οφθαλμικών παθών (1871)
Περί εγχειρήσεως του εντροπίου και της τριχιάσεως (1857)
Περί της οπτικής των αρχαίων (1878)
Περί της αντισηπτικής μεθόδου παρά τοις αρχαίοις (1889)
Η ιατρική του Αριστοφάνους (1891)
Ήταν τακτικός συνεργάτης του περιοδικού «Annales d'oculistique» που εκδίδονταν στις Βρυξέλλες.
Έγραψε επίσης διάφορες επιστημονικές εργασίες στα ελληνικά και γαλλικά.
Από το 1858 ως το 1860 εξέδιδε μαζί με τον Θεόδωρο Αφεντούλη την «Ιατρική Εφημερίδα», που δημοσιευόταν στην Αθήνα.

Ο Ανδρέας Αναγνωστάκης υπήρξε και ποιητής. Μετέφρασε έμμετρα τη «Μαρία Στούαρτ» του Φρίντριχ Σίλερ το 1896 και εκλέχθηκε κριτής του «δραματικού αγώνος» (δηλ. διαγωνισμού θεάτρου) της Δ΄ Ολυμπιάδας.

Καίσαρ Δ. Αλεξόπουλος

Ο Καίσαρ Δ. Αλεξόπουλος (10 Νοεμβρίου 1909 – 27 Μαρτίου 2010) ήταν Έλληνας ακαδημαϊκός και καθηγητής φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είχε διαπρέψει και στον αθλητισμό, καθώς ήταν από τους πρώτους χιονοδρόμους στην Ελλάδα.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στην Πάτρα, στις 10 Νοεμβρίου 1909 όπου τελείωσε και το Α΄ Γυμνάσιο Πατρών. Σπούδασε στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης αρχικά μηχανολογία και κατόπιν Φυσική, τελειώνοντας το διδακτορικό του το 1935 υπό την επίβλεψη του Paul Scherrer και με τίτλο διατριβής "Zertrümmerungsversuche an Lithium, Bor und Deuterium". Την ίδια χρονιά επέστρεψε στην Ελλάδα. Στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο κατατάχτηκε στην Μοίρα αυτοκινήτων στην Πάτρα αλλά λόγω ότι ήταν χιονοδρόμος εντάχτηκε στο Τάγμα χιονοδρόμων και από εκεί μετατέθηκε στο εργοστάσιο λαμπτήρων στα Μεσόγεια.

Από το 1939 έως το 1974 κατείχε, ως τακτικός Καθηγητής, την έδρα της Πειραματικής Φυσικής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπήρξε, επίσης, Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά τα έτη 1970-72, θέση από την οποία παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για τις επεμβάσεις του τότε καθεστώτος στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 27 Μαρτίου 2010.

Αποτέλεσε μέλος της ομάδας ΒΑΝ μαζί με τους καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτη Βαρώτσο και Κωνσταντίνο Νομικό.

Το 1963 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας είχε την Προεδρία το 1979. Είχε τιμηθεί επίσης με το παράσημο «Τάγμα του Φοίνικος», ενώ κατείχε διευθυντικές θέσεις στο Βασιλικό Ίδρυμα Ερευνών και το Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών (Ε.Κ.Ε.Φ.Ε.) «Δημόκριτος».

Το τετράτομο έργο του «Φυσική» καλύπτει όλους τους επιμέρους τομείς της Φυσικής επιστήμης και αποτελεί σημείο αναφοράς στην ελληνική βιβλιογραφία. Το βιβλίο τελικά ήταν πεντάτομο και οι τόμοι είχαν τους τίτλους: Μηχανική, Ηλεκτρισμος-Μαγνητισμός, Θερμότητα, Οπτική, Ατομική-Πυρηνική φυσική.

 

Κουέντιν Τζερόμ Ταραντίνο

O Κουέντιν Τζερόμ Ταραντίνο (Quentin Jerome Tarantino, 27 Μαρτίου 1963) είναι Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός του κινηματογράφου.

Γεννήθηκε στο Νόξβιλ του Τενεσί. Έγινε γνωστός στην αρχή της δεκαετίας του '90 ως ο μοντέρνος δημιουργός που με τις μη γραμμικές ιστορίες του, αξιομνημόνευτους διαλόγους και ωμή βία, έφερε νέες ιδέες στα συνηθισμένα αρχέτυπα των αμερικανικών ταινιών. Είναι ένας από τους πιο διάσημους νέους σκηνοθέτες, που βρίσκονταν πίσω από την επανάσταση του ανεξάρτητου κινηματογράφου της δεκαετίας του '90, πασίγνωστος για την γρήγορη ομιλία του, τις γνώσεις του για όλες τις εξελίξεις στον χώρο του κινηματογράφου καθώς και για τις εγκυκλοπαιδικές του γνώσεις γύρω από τον κλασικό αλλά και πειραματικό κινηματογράφο.

Μία από τις πιο γνωστές ταινίες του είναι το Pulp Fiction, με τους Τζον Τραβόλτα, Ούμα Θέρμαν, Χάρβεϊ Καϊτέλ, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, Μπρους Γουίλις, Τιμ Ροθ, Ροζάννα Αρκέτ και Κρίστοφερ Γουόκεν, το οποίο βραβεύτηκε με το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1994. Η ταινία προτάθηκε για επτά Όσκαρ, εκ των οποίων κέρδισε το Όσκαρ καλύτερου σεναρίου. Όπως και άλλοι διάσημοι σκηνοθέτες, ο Ταραντίνο εμφανίζεται σε μικρούς ρόλους σε κάποιες ταινίες του, με πιο χαρακτηριστικούς στο Pulp Fiction και το Reservoir Dogs. Ο Ταραντίνο έχει πει οτι θα σκηνοθετήσει μόνο δέκα ταινίες στην ζωή του πριν αποσυρθεί, και έχει μέχρι τώρα σκηνοθετήσει 9 (μη μετρώντας το ερασιτεχνικό My Best Friend's Birthday και μετρώντας τις ταινίες Kill Bill ως μία).

Γιούρι Αλεξέγιεβιτς Γκαγκάριν

Ο Γιούρι Αλεξέγιεβιτς Γκαγκάριν (Юрий Алексеевич Гагарин, 9 Μαρτίου 1934 – 27 Μαρτίου 1968) ήταν Σοβιετικός κοσμοναύτης που, στις 12 Απριλίου του 1961, έγινε ο πρώτος άνθρωπος που ταξίδεψε στο διάστημα και μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη.

Έγινε διάσημος και εξαιρετικά δημοφιλής παγκοσμίως, και του απονεμήθηκε ένας μεγάλος αριθμός μεταλλείων και βραβεύσεων, ανάμεσα τους και αυτό του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης η οποία ήταν και η ανώτατη διάκριση της χώρας. Η πτήση του με το Βοστόκ-1 ήταν η μοναδική, ωστόσο υπηρέτησε ως μέλος του αναπληρωματικού πληρώματος του Σογιούζ-1. Αργότερα απέκτησε τη θέση του αναπληρωτή διευθυντή εκπαίδευσης στο κέντρο εκπαίδευσης κοσμοναυτών έξω από τη Μόσχα, το οποίο ονομάστηκε προς τιμή του.

Ο Γκαγκάριν πέθανε το 1968 όταν το αεροσκάφος MiG-15 που πετούσε κατά την διάρκεια εκπαίδευσης κατέπεσε από μηχανική βλάβη. Προς τιμή του έχει ιδρυθεί το βραβείο Γιούρι Γκαγκάριν.

Τα πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε κοντά στο Κλούσινο, κοντά στο Γκζατσκ, δυτικά της Μόσχας. Οι γονείς του δούλευαν στην κολλεκτίβα της περιοχής. Ο ίδιος, αφού δούλεψε σε χυτήριο, παρακολούθησε την τεχνική σχολή του Σαράτωφ, όπου άρχισε και τις πρώτες του πτήσεις με ελαφρά αεροπλάνα. Το 1955, ακολουθώντας το πάθος του για τα αεροπλάνα, μπήκε στη Σχολή Πιλότων στο Όρενμπουργκ. Αποφοίτησε το 1957 με επαίνους, και στη συνέχεια υπηρέτησε αρχικά με το Βόρειο Στόλο κοντά στον Αρκτικό Κύκλο, πετώντας σε εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες, ενώ αργότερα έγινε δοκιμαστής πιλότος, πετώντας καινούργια και πειραματικά αεροσκάφη. Το 1959 επιλέχτηκε, μαζί με 20 άλλους, για να εκπαιδευτεί ως κοσμοναύτης, με σκοπό την πρώτη πτήση ανθρώπου στο διάστημα.

Ακολούθησε μια πολύ σκληρή διαδικασία επιλογής και εκπαίδευσης. Οι υποψήφιοι κοσμοναύτες έπρεπε, μεταξύ άλλων, να αντέξουν σε επιταχύνσεις 13 g, και η ψυχολογική εκπαίδευση περιελάμβανε ένα 24ωρο σε ένα σκοτεινό και ηχομονωμένο δωμάτιο. Οι τελικοί υποψήφιοι για το πρώτο ταξίδι στο διάστημα ήταν ο Γκαγκάριν και ο Γκέρμαν Τίτωφ, που επιλέχτηκαν, εκτός από την άριστη επίδοσή τους κατά την εκπαίδευση, και για το μικρό τους ανάστημα (το ύψος του Γκαγκάριν ήταν μόλις 1,58), μιας και ο θάλαμος της κάψουλας που θα τους μετέφερε στο διάστημα ήταν εξαιρετικά περιορισμένος και το μικρό βάρος του κοσμοναύτη αποτελεί σημαντικό προσόν, αφού μειώνει το κόστος. Η τελική απόφαση ήταν να πετάξει ο Γκαγκάριν, με τον Τίτωφ σαν εφεδρικό.
Η ιστορική πτήση του Γκαγκάριν

Έτσι, στις 12 Απριλίου 1961, Τετάρτη του Πάσχα, στις 09:07 ώρα Μόσχας, ο Γιούρι Γκαγκάριν ξεκίνησε για το ιστορικό του ταξίδι μέσα στο Βοστόκ 1. Εικοσιπέντε λεπτά μετά την εκτόξευση, μπήκε σε μια ελλειπτική τροχιά με απόγειο 302 χιλιόμετρα, περίγειο 175 χιλιόμετρα και περίοδο 89 λεπτά και 34 δευτερόλεπτα, κινούμενος με ταχύτητα 7,61 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο (27.396 χιλιόμετρα ανά ώρα). Το κωδικό του όνομα κατά τη διάρκεια της πτήσης ήταν Кедр (Κέδρος).

Πίσω στη Γη, τα νέα ήδη ξεκινούσαν για το γύρο του κόσμου. Το Σοβιετικό Επιτελείο τον προήγαγε, όσο ήταν στο διάστημα, σε Ταγματάρχη - για την περίπτωση που δεν γυρνούσε. Μάλιστα, είχαν ετοιμαστεί τρία δελτία τύπου για την αποστολή πριν την εκτόξευση: ένα για την περίπτωση επιτυχίας και δυο για την περίπτωση αποτυχίας. Ο Γκαγκάριν δεν είχε τον έλεγχο του σκάφους του, επειδή κανείς δεν ήξερε πώς οι συνθήκες κατά την πτήση θα επηρέαζαν τον άνθρωπο βιολογικά και ψυχολογικά· ο συνδυασμός για το ξεκλείδωμα του χειριστηρίου βρισκόταν μέσα σ' ένα σφραγισμένο φάκελο που είχε μαζί του, ενώ το σκάφος ελεγχόταν από επιτελείο επιστημόνων και τεχνικών στη Γη.

Μετά από 67 λεπτά σε τροχιά, το προσωπικό ελέγχου πτήσης έδωσε εντολή στο σκάφος να πυροδοτήσει τους κινητήρες επιβράδυνσης και να αρχίσει την επανείσοδό του στην ατμόσφαιρα. Ο Γκαγκάριν δεν προσγειώθηκε μαζί με την κάψουλα, αλλά χρησιμοποίησε το εκτινασσόμενο κάθισμά του σε ύψος 7 χιλιομέτρων, και μετά από ελεύθερη πτώση χρησιμοποίησε το αλεξίπτωτό του και προσγειώθηκε κοντά στην πόλη Τακτάροβα. Μια γυναίκα, η εγγονή της και η αγελάδα τους ήταν οι πρώτοι που είδαν τον Γκαγκάριν να επιστρέφει. Η συνολική διάρκεια της αποστολής, που τελείωσε στις 10:55 ώρα Μόσχας με την προσγείωση του Γκαγκάριν, ήταν 108 λεπτά.

Κατερίνα Γιουλάκη

Η Κατερίνα Γιουλάκη (Αθήνα, 27 Μαρτίου 1938) είναι Ελληνίδα ηθοποιός.

Βιογραφία

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πραγματοποίησε την πρώτη της εμφάνιση στο θεατρικό σανίδι το 1959 με το θίασο του Ντίνου Ηλιόπουλου και το έργο " Η κυρία του κυρίου ".

Έχει γίνει κυρίως γνωστή από κωμικούς ρόλους στον κινηματογράφο και αργότερα στην τηλεόραση. Αξίζει να επισημανθεί η εμφάνισή της στην τηλεόραση στις αρχές της δεκαετίας του 1970 με τη σειρά Η κοκορόμυαλη, στα μέσα της δεκαετίας του '80 με τη σειρά Τα Λιονταράκια του κυρ Ηλία και Η Κυρία μας όπως και την περίοδο 1990 - 1992 στην τηλεοπτική σειρά Το Ρετιρέ του Γιάννη Δαλιανίδη.

Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1996).

Πολλαπλασιασμός βουκαμβίλιας, πώς δημιουργούμε νέα φυτά |

 

Η βουκαμβίλια (Bougainvillea sp.) είναι ένα πολυετές αναρριχώμενο καλλωπιστικό φυτό που κατάγεται από τη Βραζιλία. Σε τροπικά κλίματα είναι αειθαλές, όμως στην Ελλάδα το χειμώνα ρίχνει τα φύλλα της στις περισσότερες περιπτώσεις. Η βουκαμβίλια είναι ένα ευπροσάρμοστο φυτό και μπορεί πολύ άνετα να αναπτυχθεί σε γλάστρα στο μπαλκόνι μας. Αν τηρήσουμε κάποιες απλές αρχές, πιθανότατα θα ζήσει για αρκετά χρόνια (τουλάχιστον δέκα) μέσα σε γλάστρα και θα μας χαρίζει για πολύ καιρό τα πλούσια χρώματά της. 

συνέχεια https://wikifarmer.com/el/bougainvillas-in-pot/

Πολλαπλασιασμός βουκαμβίλιας Πολλαπλασιασμός βουκαμβίλιας, πώς δημιουργούμε νέα φυτά Βουκαμβίλια, το αγαπημένο αναρριχώμενο φυτό που εντυπωσιάζει με την πλούσια ανθοφορία και τα έντονα χρώματά της. Η βουκαμβίλια αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και αποτελεί ιδανική επιλογή για να αναπτυχθεί πάνω σε φράχτη, σε πέργκολα ή σε […] - Πηγή: www.mistikakipou.gr

Πολλαπλασιασμός βουκαμβίλιας, πώς δημιουργούμε νέα φυτά 27 Μαρτίου 2021 2 Σχόλια Πολλαπλασιασμός βουκαμβίλιας Βουκαμβίλια, το αγαπημένο αναρριχώμενο φυτό που εντυπωσιάζει με την πλούσια ανθοφορία και τα έντονα χρώματά της. Η βουκαμβίλια αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και αποτελεί ιδανική επιλογή για να αναπτυχθεί πάνω σε φράχτη, σε πέργκολα ή σε τοίχο που έχει τοποθετηθεί κάποιο πλαίσιο. Ιδιαίτερα δημοφιλής σε νησιωτικές και παραθαλάσσιες περιοχές λόγω της ανθεκτικότητας της στη ζέστη, την ξηρασία και την αλατότητα του εδάφους, η βουκαμβίλια έχει συνδεθεί με το γαλάζιο και το λευκό των ελληνικών νησιών. Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες που βρίσκουμε σε φυτώρια της περιοχής μας με τις τιμές να διαμορφώνονται ανάλογα το μέγεθος της γλάστρας που έχουν φυτευτεί και την ανάπτυξή τους. Μπορούμε, βέβαια, να δημιουργήσουμε δικά μας φυτά βουκαμβίλιας για να πολλαπλασιάσουμε κάποια ξεχωριστή ποικιλία που συναντήσαμε και για να αποκτήσουμε περισσότερα χρώματα βουκαμβίλιας στον κήπο μας. Η βουκαμβίλια πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα χρησιμοποιώντας τμήματα βλαστών, καθώς και με σπόρο. Ας δούμε αναλυτικά σε τι διαφέρουν οι δύο μέθοδοι πολλαπλασιασμού και ποια βήματα ακολουθούμε για να δημιουργήσουμε καινούρια φυτά βουκαμβίλιας. Διαφήμιση Με ποιους τρόπους μπορούμε να δημιουργήσουμε νέα φυτά βουκαμβίλιας; Μπορούμε σχετικά εύκολα να δημιουργήσουμε καινούρια φυτά βουκαμβίλιας με σπόρο, ωστόσο για πιο γρήγορο αποτέλεσμα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μοσχεύματα. 1. Πολλαπλασιασμός βουκαμβίλιας με σπόρο Μετά το τέλος της ανθοφορίας, στο κέντρο του άνθους της βουκαμβίλιας σχηματίζονται οι σπόροι. Κατά την περίοδο του φθινοπώρου, συλλέγουμε τους σπόρους της βουκαμβίλιας και τους αφήνουμε για λίγες μέρες να στεγνώσουν σε καλά αεριζόμενο χώρο. Ο πολλαπλασιασμός της βουκαμβίλιας με σπόρο γίνεται, κυρίως, την άνοιξη, καθώς οι σπόροι φυτρώνουν σε θερμοκρασίες κοντά στους 20°C. Φυτεύουμε τους σπόρους σε γλάστρες φυτωρίου, χρησιμοποιώντας φυτόχωμα γενικής χρήσης, κοπριά και περλίτη σε αναλογία 2:1:1. Μπορεί να περάσει μέχρι και ένας μήνας για να φυτρώσουν οι σπόροι της βουκαμβίλιας. Αφού φυτρώσουν, χρειάζονται 3-4 μήνες για να αναπτυχθούν τα καινούργια φυτά και στη συνέχεια μπορούμε να τα μεταφυτεύσουμε σε μεγαλύτερες γλάστρες ή στον κήπο μας. - Πηγή: www.mistikakipou.gr

Σήμερα... 27/3 Αγίων Φιλητού Λυδίας Θεοπρέπιου και Μακεδόνα, Αγίας Ματρώνης εν Θεσσαλονίκη

Φιλητός, Φιλήτα, Φιλήτη

Λυδία, Λήδα, Λύδα *

Μακεδόνιος, Μακεδόνας, Μακεδόνης, Μακεδών, Μακεδονία, Μακεδονούλα, Μακεδονίτσα

Ματρώνα, Ματρόνα *

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!