Ιφιγένεια Χρυσοχόου (1909 - 2008)

 


3 Σεπτεμβρίου 2008 (13 χρόνια πριν) πέθανε:

Ιφιγένεια Χρυσοχόου Ελληνίδα συγγραφέας

Η Ιφιγένεια Χρυσοχόου (1909 - 2008), ήταν σύγχρονη Ελληνίδα συγγραφέας, λογοτέχνης.

Γεννήθηκε το 1909 στη Μαινεμένη της Μικρασίας. Μετά την τραγωδία του 1922 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στη Θεσσαλονίκη. Εκεί έκανε σπουδές σε ξένες γλώσσες παράλληλα με μουσικές. Πρωτοεμφανίσθηκε στα Γράμματα το 1938 με το αφήγημά της "Ο Ήλιος βασιλεύει" που δημοσίευσε στη "Φιλολογική Μακεδονία της Δευτέρας. Το 1943 εμφανίζεται με τη μετάφραση της νουβέλας Παιγνίδι στη Φλάντρα του Χανς Βίλι Λίνκερ. Από το 1945 συνεργάζεται τακτικά με τον καθημερινό και περιοδικό Τύπο της Θεσσαλονίκης, ενώ τον επόμενο χρόνο μαζί με άλλες γυναίκες εκδίδει την "Εφημερίδα της Γυναίκας". Το 1947 αρχίζει τη συνεργασία της με τον πρώτο ραδιοφωνικό σταθμό της Ελλάδας και των Βαλκανίων, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, από τον Χρίστο Τσιγγιρίδη, το 1951-1954 με τη Ραδιοφωνία της Βιέννης και από το 1955 με το Ε.Ι.Ρ..
Στο έργο της δίνει έμφαση στη Μικρασιατική Καταστροφή και στη θέση της γυναίκας. Το γράψιμό της χαρακτηρίζεται από τις ρεαλιστικές εικόνες και την αφηγηματική ζωντάνια.

Έδωσε πολλές διαλέξεις στην Αθήνα και την περιφέρεια. Υπήρξε μέλος της Ένωσης αλλοδαπών δημοσιογράφων της Αυστρίας, επίτιμη πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, καθώς επίσης, της Ένωσης Σμυρναίων Αθηνών, της Ένωσης Σμυρναίων Μικρασιατών Βορείου Ελλάδος και της Μικρασιατικής Στέγης Κορίνθου.

Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη το 1979 και με Έπαινο της Ακαδημίας Αθηνών, με το Αρώνειο ΄Επαθλο, το Βραβείο της Εστίας Νέας Σμύρνης και το Βραβείο Ιπεκτσί. Εξάλλου, στο 1ο Γυμνάσιο Μαινεμένης στη Θεσσαλονίκη, έχει δοθεί το όνομά της.

Η Ιφιγένεια Χρυσοχόου πέθανε στις 3 Σεπτεμβρίου2008.

Η λίμνη του Ζαρού

φ.Μ.Κυμάκη

 
Η λίμνη του Ζαρού

Η τεχνητή λίμνη του Ζαρού ή Βοτόμος βρίσκεται στις νότιες πλαγιές του Ψηλορείτη, 1km βόρεια από τον Ζαρό και 45km νοτιοδυτικά του Ηρακλείου. Η λίμνη πριν το 1987 ήταν ένας μικρός υδροβιότοπος ο οποίος σχηματιζόταν από τον κρατήρα της πηγής Βοτόμου. Την σημερινή της μορφή την πήρε το 1987, όταν η Δασική υπηρεσία ανέπλασε την περιοχή και δημιούργησε μια τεχνητή λίμνη όπου συγκρατούνται τα νερά της πηγής. Η λίμνη τροφοδοτείται με νερό από την πηγή Βοτόμος, μια από τις πολλές πηγές της ευρύτερης περιοχής. Η ονομασία Βοτόμος είναι γνωστή στους Κρητικούς από την ομώνυμη εταιρεία εμφιάλωσης ενός από τα πιο διάσημα νερά στην Κρήτη, το «Ζαρός».Η ονομασία Ζαρός προέρχεται από το μόριο Ζα, που σημαίνει πολύ, και το ρήμα ρέω. «Ζαρός» δηλαδή σημαίνει το μέρος όπου ρέει πολύ νερό.Γύρω από τη λίμνη υπάρχουν αρκετές ταβέρνες και καφετέριες, όπου ο επισκέπτης μπορεί να ξεκουραστεί και να απολαύσει πέστροφα και σολωμό, οι οποίες εκτρέφονται σε στέρνες δίπλα στη λίμνη. Επίσης, υπάρχει μια παιδική χαρά, χώροι με παγκάκια και τραπέζια, στους οποίους μπορείτε να κάνετε πικ νικ. Η βόλτα γύρω από την λίμνη είναι πολύ σύντομη και αξίζει, καθώς οι όχθες τις είναι πνιγμένες στο πράσινο και στα πλατάνια.Τέλος, από τη λίμνη ξεκινάει το μονοπάτι που οδηγεί μέσα στο φαράγγι του Αγίου Νικολάου και καταλήγει μετά από 5km πορείας στο μαγευτικό πρινόδασος του Ρούβα (2:30 ώρες). 

φ.Μ.Κυμάκη

Κίραν Ντεσάι (Kiran Desai) (γεν. 3 Σεπτεμβρίου 1971)

 


3 Σεπτεμβρίου 1971 (50 χρόνια πριν) γεννήθηκε:

Κίραν Ντεσάι Ινδή συγγραφέας


Η Κίραν Ντεσάι (Kiran Desai) (γεν. 3 Σεπτεμβρίου 1971) είναι Ινδή συγγραφέας με Ινδική υπηκοότητα και μόνιμος κάτοικος των ΗΠΑ. Το μυθιστόρημα της Η κληρονομιά της απώλειας κέρδισε το Βραβείο Μπούκερ 2006 και το Βραβείο Μυθοπλασίας National Book Critics Circle. Είναι κόρη της επιφανούς συγγραφέως Ανίτα Ντεσάι.

Νεώτερα χρόνια και εκπαίδευση

Η Κίραν Ντεσάι γεννήθηκε στο Νέο Δελχί στην Ινδία και έζησε εκεί μέχρι τα 14 της. Έπειτα με τη μητέρα της έζησαν ένα χρόνο στο Λονδίνο και τελικά εγκαταστάθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου σπούδασε δημιουργική γραφή στα Bennington College, Hollins University και Columbia University.
Βραβεία και αναγνώριση

Το πρώτο της μυθιστόρημα, Hullabaloo in the Guava Orchard, δημοσιεύτηκε το 1998 και έλαβε επαίνους από σημαντικές μορφές του χώρου όπως ο Σάλμαν Ρούσντι. Το βιβλίο κέρδισε το Βραβείο Betty Trask, βραβείο που δίνεται από την Κοινωνία των Συγγραφέων για τα καλύτερα νέα μυθιστορήματα από κατοίκους της Κοινοπολιτείας των Εθνών κάτω των 35 χρόνων.

Το δεύτερο βιβλίο της, The Inheritance of Loss (Η Κληρονομιά της Απώλειας), (2006), έχει δεχθεί εγκωμιαστικές κριτικές σ'ολόκληρη την Ασία, Ευρώπη και ΗΠΑ και κέρδισε το Βραβείο Μπούκερ του 2006[9], καθώς και το Βραβείο Μυθοπλασίας National Book Critics Circle του 2006. Η κριτική επιτροπή του Βραβείου Μπούκερ χαρακτήρισε το βιβλίο "θαυμάσιο μυθιστόρημα για το ανθρώπινο πνεύμα και τη σοφία, με κωμικά στοιχεία και δυναμική πολιτική εξουσία". Η 35χρονη Κίραν Ντεσάι ήταν η νεώτερη γυναίκα που έχει κερδίσει το Βραβείο Μπούκερ.

Πασχαλίτσες οι γιατροί των φυτών

 

 

Πασχαλίτσες οι γιατροί των φυτών
Οι πασχαλίτσες φρουρούν το χωράφι σας !!

 Μια στρατιά από πασχαλίτσες κινείται προς τα κλαδιά ενός δένδρου που κατατρώγεται από μελίγκρα. Με κυκλικές κινήσεις, οι πασχαλίτσες κατασπαράσσουν τους βλαβερούς φυτοφάγους οργανισμούς και θεραπεύουν το άρρωστο φυτό.

Οι συμπαθείς πασχαλίτσες μπορούν να γίνουν τα ισχυρότερα όπλα των καλλιεργητών .
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι παλαιότερα οι αγρότες χαίρονταν όταν έβλεπαν στο χωράφι τους πασχαλίτσες, καθώς γνώριζαν ότι τα άρρωστα φυτά τους θα θεραπευτούν .

Η χρήση των τοξικών φυτοφαρμάκων στη γεωργία καταλήγει σε αδιέξοδο και αναθεωρείται.
Οι αυστηροί περιορισμοί της ευρωπαϊκής νομοθεσίας στα φυτοφάρμακα τα καθιστούν αναποτελεσματικά και επιπλέον πολλά βλαβερά έντομα έχουν αποκτήσει ανθεκτικότητα στα χημικά σκευάσματα.

Από την άλλη, η ακίνδυνη για το περιβάλλον και τους ανθρώπους βιολογική μέθοδος καταπολέμησης των εντόμων είναι μονόδρομος σε αρκετές περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα στα δημόσια πάρκα όπου κυκλοφορεί πολύς κόσμος ή στο γρασίδι των κήπων όπου παίζουν παιδιά και ζουν κατοικίδια.

Στον μικρόκοσμο των εντόμων οι πολεμιστές, δηλαδή τα ωφέλιμα έντομα, διαθέτουν διάφορες τεχνικές για να εξουδετερώσουν τα έντομα-στόχους.

Τα αρπακτικά ωφέλιμα έντομα είναι κυνηγοί, ακινητοποιούν τη λεία τους και την καταβροχθίζουν. Τα παρασιτοειδή επενδύουν σε έναν ιδιότυπο πόλεμο: Αφήνουν στο σώμα των φυτοφάγων ένα αυγό που εκκολάπτεται. Η προνύμφη τρέφεται από τη σάρκα του βλαβερού εντόμου μέχρι να το σκοτώσει και έπειτα ενηλικιώνεται και παρασιτεί σε άλλους οργανισμούς.

Υπάρχουν ακόμη εντομοπαθογόνοι οργανισμοί όπως είναι οι νηματώδεις, που εισβάλλουν στο σώμα του εντόμου-στόχου, αναπαράγονται και το θανατώνουν .
Επιπλέον μπορεί να έχουμε παρατηρήσει πως όταν αυξάνονται οι ακρίδες εμφανίζονται τα χελιδόνια και αποκαθιστούν την οικολογική ισορροπία. Στόχος είναι η μείωση των φυτοφάγων εντόμων σε επίπεδο που δεν θα προκαλούν οικονομική ζημιά στον καλλιεργητή .

Στην ελληνική ύπαιθρο ζουν σημαντικά είδη εντόμων και έχουμε δημιουργήσει στη Μακεδονία ,αν δε κάνω λάθος ένα εξειδικευμένο εντομοτροφείο.
Εκεί η αναπαραγωγή των εντόμων γίνεται σε διάφορα στάδια. Αρχικώς, σπέρνονται για παράδειγμα κουκιά τα οποία προσβάλλονται τεχνητά με ψείρα. Στο θερμοκήπιο απελευθερώνονται πασχαλίτσες που συλλέγονται από την ύπαιθρο και αφήνουν τα χιλιάδες αυγά τους επάνω στα προσβεβλημένα φύλλα. Τα αυγά εκκολάπτονται και οι νεαρές προνύμφες τρέφονται μέχρις ότου γίνουν νέοι πολεμιστές, έτοιμοι για πακετάρισμα σε οικολογικές συσκευασίες.

Πακέτα με… 50.000 «στρατιώτες» ΑΝΑΛΟΓΑ με το είδος των ωφέλιμων εντόμων υπάρχουν συσκευασίες των 50-500 ατόμων, ακόμη και των 50 χιλιάδων εφόσον πρόκειται για ακάρεα (μικρά αραχνοειδή). Μεγάλη παράδοση στα προϊόντα βιολογικής καταπολέμησης έχουν η Ολλανδία και η Αγγλία, οι οποίες τροφοδοτούν την παγκόσμια αγορά με ωφέλιμα έντομα.

Οι Έλληνες παραγωγοί εντόμων πέρασαν στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια και προχωρούν δειλά δειλά σε εξαγωγές, ενώ στα εργαστήριά τους αναπαράγονται μοναδικά είδη ωφέλιμων παγκοσμίως, τα οποία χρησιμοποιούνται σε αμπέλια, εσπεριδοειδή, καλλωπιστικά φυτά κ.λπ.

Στη χώρα μας, αν και ήταν γνωστή στους παλαιότερους καλλιεργητές, οι πρώτοι που την εφάρμοσαν αναγκαστικά ήταν οι παραγωγοί βιολογικών προϊόντων. Με το πέρασμα των χρόνων, κερδίζει συνεχώς έδαφος και χρησιμοποιείται από την πλειονότητα των παραγωγών που κάνουν ολοκληρωμένη διαχείριση προϊόντων, συνδυάζουν δηλαδή τα ωφέλιμα έντομα με ήπια χημικά.

Επιστροφή στο μέλλον;… γιατί όχι;
Πηγή: Το καλαθάκι μας   https://kalathaki.wordpress.com/2012/03/

Ειρήνη Παπά (γενν. ως Ειρήνη Λελέκου, 3 Σεπτεμβρίου 1929

3 Σεπτεμβρίου 1926 (95 χρόνια πριν) γεννήθηκε:

Ειρήνη Παππά Ελληνίδα ηθοποιός

Η Ειρήνη Παπά (γενν. ως Ειρήνη Λελέκου, 3 Σεπτεμβρίου 1929) είναι Ελληνίδα ηθοποιός με διεθνή σταδιοδρομία.
 
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση

Γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1929 στο Χιλιομόδι Κορινθίας ως Ειρήνη Λελέκου. 

Οι περισσότερες αναφορές δείχνουν (λανθασμένα) ως ημερομηνία γέννησης τις 3 Σεπτέμβρη του 1926. Σύμφωνα με το δημοτολόγιο και τους εκλογικούς καταλόγους η σωστή ημερομηνία είναι 3 Σεπτεμβρίου 1929.
Οικογένεια

Γεννήθηκε σε οικογένεια δασκάλων, όπως ο παππούς της, οι γονείς της και η θεία της που την επηρέασαν στην μόρφωσή της.Η μητέρα της Ελένη Λελέκου, από το γένος Πρεβεζάνου, ήταν δασκάλα, από την οποία είχε ακούσει πολλά παραμύθια και ιστορίες. Ο πατέρας της Σταύρος Λελέκος ήταν καθηγητής κλασσικού δράματος, υπήρξε διευθυντής στο σχολείο του Σοφικού Κορινθίας και την έμαθε να διαβάζει αρχαίους Έλληνες.Οι γονείς της είχαν τέσσερα κορίτσια.Αδελφές της είναι η Ευαγγελία Λελέκου-Μανθοπούλου (1925-), ιατρός ακτινολόγος, πρώην διευθύντρια του νοσοκομείου Άγιος Σάββας και η λογοτέχνιδα και ποιήτρια Δέσποινα Λελέκου-Τατάκη (1926- 2009). Ο προπάππος της Σταύρος Λελέκος, γύρω στα τέλη του 19ου αιώνα, έγραψε το πρώτο συντακτικό της ελληνικής γλώσσας (1881), όπως και άλλα βιβλία για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση.Οι γονείς της είχαν αντιρρήσεις όταν στην εφηβεία της τους είπε ότι ήθελε να γίνει ηθοποιός.

Ανιψιός της είναι ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Μανούσος Μανουσάκης, γιός τής αδελφής της Δέσποινας.Επίσης ανιψιός της είναι και ο ηθοποιός Αίαντας Μανθόπουλος, γιός τής αδελφής της Ευαγγελίας.

Δεν απέκτησε δικά της παιδιά.
Γάμοι και σχέσεις

Το 1947 παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Άλκη Παππά(1922-2018), με τον οποίο χώρισαν το 1951, αλλά διατήρησε μέχρι και σήμερα το επίθετό του.Η ίδια προτιμούσε να γράφει το επίθετο με ένα «π», δηλαδή «Παπά» (όπως στα αγγλικά «Irene Papas»). Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες ο γάμος τους διήρκεσε από το 1943 έως το 1947.

Η ίδια είχε αποκαλύψει το 2004 στην ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera, μετά τον θάνατο του Μάρλον Μπράντο, ότι υπήρξε μεταξύ τους μια μακρά και «μυστική αγάπη». Η ίδια είχε πει ότι είχαν συναντηθεί το 1954 στη Ρώμη. Όπως είπε τον εκτιμούσε πολύ, ήταν το «μεγάλο πάθος της ζωής της» και συναντήθηκαν για τελευταία φορά το 1999 στην Αθήνα.
ΣήμεραΣήμερα ζει στην Πελοπόννησο, στο Χιλιομόδι Κορινθίας (το χωριό που μεγάλωσε), με προβλήματα υγείας λόγω της ασθένειας Αλσχάιμερ.

Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας ( 26 Φεβρουαρίου 1906 - 3 Σεπτεμβρίου 1994 )

Ο Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας (26 Φεβρουαρίου 1906 - 3 Σεπτεμβρίου1994) ήταν σημαντικός Έλληνας ζωγράφος, γλύπτης, χαράκτης, εικονογράφος, συγγραφέας και ακαδημαϊκός. Διετέλεσε καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και ιδρυτικό μέλος του ελληνικού τμήματος της "AICA" (Association Internationale des Critiques d’Art, Διεθνής Ένωση Κριτικών Τέχνης).


Ο Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Φεβρουαρίου 1906. Πατέρας του ήταν ο καταγόμενος από τα Ψαρά αξιωματικός του Βασιλικού Ναυτικού Αλέξανδρος Χατζηκυριάκος. Μητέρα του η Ελένη Γκίκα, της γνωστής οικογένειας Γκίκα, η οποία είχε εγκατασταθεί στην Ύδρα. Ο μικρός Νίκος βρισκόταν κάθε καλοκαίρι στο νησί και αυτή η διαμονή του επηρέασε την καλλιτεχνική του δημιουργία. Οι γονείς του, με την παραίνεση του σχολείου του, στο οποίο είχε απαλλαγεί από το μάθημα της ιχνογραφίας λόγω εξαίρετων επιδόσεων, αντιλαμβανόμενη το ταλέντο του νεαρού τον έστειλε να μαθητεύσει αρχικά κοντά στον Βασίλη Μαγιάση (1917) και, το 1921, στον Κωνσταντίνο Παρθένη.


Σπίτια της Αθήνας

Το 1922 ολοκληρώνει τις εγκύκλιες σπουδές του στο Λεόντειο Λύκειο και αρχικά εγγράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1923 εγκαταλείπει τη Σχολή και την Αθήνα, μετοικώντας για σπουδές στο Παρίσι, όπου εγγράφεται στη Σορβόννη, παρακολουθώντας μαθήματα γαλλικής και ελληνικής φιλολογίας και αισθητικής. Το 1923 συμμετέχει σε ομαδική έκθεση στη γκαλερί Salon des Independants. Τον επόμενο χρόνο εγγράφεται στην Academie Ranson, όπου παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής, με καθηγητή τον Ροζέ Μπισιέρ (Roger Bissiere) και χαρακτικής με καθηγητή το Δημήτρη Γαλάνη, συμμετέχοντας παράλληλα σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις. Η πρώτη ατομική του έκθεση οργανώνεται το 1927 στην Galerie Percier στο Παρίσι. Το 1928 εκθέτει για πρώτη φορά στην Αθήνα, από κοινού με τον γλύπτη Μιχάλη Τόμπρο στη γκαλερί "Στρατηγοπούλου". Την ίδια χρονιά καλείται να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία, την οποία ολοκληρώνει το 1929. Όταν απολύεται νυμφεύεται την ποιήτρια Αντιγόνη Κοτζιά και αναχωρούν μαζί για το Παρίσι.
Το 1930 συμμετέχει στην έκθεση που οργανώνεται στο Salon des Surindépendants στο Παρίσι και στην έκθεση της ομάδας "Τέχνη 1930" στο Ζάππειο Μέγαρο της Αθήνας. Στις εκθέσεις αυτές συμμετέχει και το 1931. Το 1932 δημοσιεύει στο περιοδικό "Πολιτεία" άρθρο σχετικό με τα ιταλικά σχέδια του Μουσείου του Λούβρου. Συμμετέχει εκ νέου στην έκθεση του Salon des Surindépendants.
Το 1933 διοργανώνει στην Αθήνα το 4ο Διεθνές Αρχιτεκτονικό Συμπόσιο, στο οποίο συμμετέχουν μεγάλα ονόματα του χώρου, όπως οι Λε Κορμπυζιέ, Φερνάν Λεζέ, Κριστιάν Ζερβός κ. ά. ενώ συμμετέχει με γραπτά του, σχετικά με την αισθητική, στο περιοδικό "Σήμερα", το οποίο εκδίδουν οι Μιχάλης Τόμπρος και Κώστας Ουράνης. Το 1934 εκθέτει στην Gallerie des Cahiers d' Art του Παρισιού πίνακες και γλυπτά του, ενώ συμμετέχει σε διεθνείς εκθέσεις τόσο στο Παρίσι όσο και στη Βενετία. Το 1935 εκθέτει 61 πίνακές του στη Λέσχη των Καλλιτεχνών, μαζί με έργα του Τόμπρου και του Μιχαήλ Γουναρόπουλου. Εκδίδεται από τον Ανατόλ Γιακοβσκί (Anatole Jakovski) λεύκωμα με έργα χαρακτικής 23 κορυφαίων καλλιτεχνών, όπως οι Πάμπλο Πικάσσο, Τζιόρτζιο ντε Κίρικο, Αλμπέρτο Τζιακομέττι, Βασίλι Καντίνσκι κ. ά. στο οποίο περιλαμβάνει έργα του.


Αυτοπροσωπογραφία

Την ίδια χρονιά ξεκινά νέα δραστηριότητα: Μαζί με τους Δημήτρη Πικιώνη, Σωκράτη Καραντινό και Τ. Κ. Παπατσώνη, με τους οποίους συνδέεται φιλικά, εκδίδει το περιοδικό "Το Τρίτο Μάτι". Ο Γκίκας την επόμενη τριετία ζει και εργάζεται στην Ελλάδα, μεταξύ Αθήνας και Ύδρας. Σχεδιάζει τα κοστούμια θεατρικών παραστάσεων, όπως του έργου "Όπως Αγαπάτε" τουΟυίλλιαμ Σαίξπηρ (Θέατρο "Κοτοπούλη") και του έργου "Η Ζήλια του Μπαρμπουγιέ" του Μολιέρου ("Νέα Δραματική Σχολή" Σ. Καραντινού, 1938). Άρθρα του σχετικά με την τέχνη και τη ζωγραφική εμφανίζονται σε ελληνικά περιοδικά (Τέχνη καιΝέον Κράτος). Το 1938 συμμετέχει στην Πανελλήνια Έκθεση Χαρακτικής στο Ζάππειο μέγαρο και το 1939 συμμετέχει σε έκθεση ζωγραφικής στον ίδιο χώρο με δύο έργα του, ένα από τα οποία είναι ο πολύ γνωστός πίνακάς του Το μεγάλο τοπίο της Ύδρας. Ο Λώρενς Ντάρελ και ο Γιώργος Κατσίμπαλης τον φέρνουν σε επαφή με τον Χένρι Μίλερ. Οι δύο άνδρες συνδέονται με στενή φιλία, ο Γκίκας φιλοξενεί τον Μίλερ στο σπίτι του στην Ύδρα και κάνουν μαζί εκδρομές στους Δελφούςκαι την Ελευσίνα. Για τη σχέση αυτή θα εκδώσει, το 1991, το βιβλίο "Ν. Χ. Γκίκας – Χένρυ Μίλλερ. Χρονικό φιλίας".
Το 1940 με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου επιστρατεύεται και υπηρετεί στο Μηχανικό. Με τη λήξη του πολέμου η Αρχιτεκτονική σχολή του ΕΜΠ προκηρύσσει θέση καθηγητή. Ο Γκίκας θέτει υποψηφιότητα και το 1941 εκλέγεται καθηγητής της Σχολής. Στη θέση αυτή παραμένει μέχρι το 1958.
Κατά τις δεκαετίες του 1950, του 1960, του 1970 και του 1980 πραγματοποιεί πολυάριθμες εκθέσεις στο Λονδίνο, τοΠαρίσι, το Βελιγράδι, τη Στοκχόλμη, την Οττάβα, το Σινσινάτι, τη Νέα Υόρκη, την Ουάσιγκτον, το Βερολίνο, τις Βρυξέλλες, το Σαιντ-Ετιέν και, φυσικά, την Αθήνα. Εικονογραφεί βιβλία και σχεδιάζει κοστούμια για πολλές παραστάσεις. Το 1970 η Ακαδημία Αθηνών του απονέμει το "Αριστείο Καλών Τεχνών" και το 1972 τον εκλέγει τακτικό της μέλος στην έδρα των Εικαστικών Τεχνών. Το 1979 παρουσιάζεται στην British Academy of Film and TV International TV Festival ταινία του Βασίλη Μάρου, με θέμα τη ζωή του Νίκου Χατζηκυριάκου Γκίκα. Στην Αθήνα κυκλοφορούν τα βιβλία του Ελληνικοί Προβληματισμοί (1982), Ανίχνευση της Ελληνικότητας (1984) και Γέννηση της Νέας Τέχνης (1987). Το 1982 εκλέγεται επίτιμος διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το 1987 επίτιμο μέλος της βρετανικής "Royal Academy of Arts" και το 1991 επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνεχίζει να εκθέτει τόσο στην Αθήνα όσο και στην Άνδρο αλλά και στο εξωτερικό. Τελευταία έκθεσή του το 1994 (μικρογλυπτική και κόσμημα).
Ήταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ)
Απεβίωσε στην Αθήνα, στην οικία του της οδού Κριεζώτου, στις 3 Σεπτεμβρίου 1994.



Ο Καλλιτέχνης και η Σύζυγός του

Έργο

Εκτός από τη ζωγραφική, όπου είχε μεγάλη και πολύ σημαντική παραγωγή, ο Γκίκας ασχολήθηκε με τη γλυπτική, τη χαρακτική, τη σκηνογραφία και την εικονογράφηση βιβλίων αλλά και την κριτική τέχνης. Συνέγραψε βιβλία, άρθρα και μελέτες για την Αρχιτεκτονική και την Αισθητική, καθώς και δοκίμια για την ελληνική τέχνη. Η Ύδρα των παιδικών του χρόνων έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της αισθητικής του, καθώς του επέτρεψε να συνδυάσει στοιχεία γεωμετρικού κυβισμού, αρχιτεκτονικής και φωτός. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι επηρεάστηκε βαθύτατα από το έργο του Ματίς, αλλά σημαντική ήταν, επίσης, η επίδραση των Μπρακ και Πικάσσο.
Ο Οδυσσέας Ελύτης αφιέρωσε εκτενές άρθρο στον καλλιτέχνη: «Η σύγχρονη ελληνική τέχνη και ο ζωγράφος Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας», Αγγλοελληνική Επιθεώρηση, τεύχος 11, τομ. 2ος, Αθήνα, 1947. Η παρουσία του Γκίκα ως κριτικού τέχνης είναι ένα κοινό σημείο με τον Ελύτη, αφού δημοσίευσε αρκετά κείμενα για Έλληνες ποιητές, για εικαστικούς καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες, Έλληνες και ξένους.


Αρχαίες μορφές, 1967

Έργα του καλλιτέχνη βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, στη Δυτική Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και σε πολλά μουσεία του εξωτερικού. (Musée d’art moderne, Παρίσι Tate Gallery Λονδίνο, Metropolitan Museum of Art, Νέα Υόρκη). Το 1986 ο Γκίκας επιλέγει 46 έργα του και τα δωρίζει στην Εθνική Πινακοθήκη. To Oπωροπολείο ο Απόλλων, του 1939, ένα από τα 46 έργα της δωρεάς του στην Εθνική Πινακοθήκη, παρουσιάζει το χώρο του Οπωροπολείου με αισθητική και σχεδιαστική κομψότητα, ρεαλισμό και αφαίρεση, παιχνίδι με τις κλίμακες, μοναδική κινητικότητα τα οποία το τοποθετούν στο κίνημα του αναλυτικού κυβισμού. Η ρυθμική αρχιτεκτονική οργάνωση της σύνθεσης, η ταυτόχρονη παράθεση διαφορετικών επιπέδων, η έντονα χρωματική διαφοροποίηση, η μεθοδικότητα στην παρουσίαση γεωμετρικών σχημάτων, αποτυπώνει και καταγράφει τη δημιουργική προσφορά του για την μεταμόρφωση της ακαδημαϊκής ελληνικής τέχνης σε μοντέρνα. Ο Α. Προκοπίου κριτικός εκείνης της εποχής, σχολιάζοντας στο έργο του Γκίκα τη σχέση του μοντερνισμού και ελληνικής τέχνης γράφει: "Κρατώντας από τον κυβιστικό ορθολογισμό την αρχιτεκτονική και ρυθμική οργάνωση της σύνθεσης, το παιχνίδι της ισορροπίας των σχημάτων και χρωματικών αξιών, το στυλιζάρισμα των μορφών και τη μουσική των τοπικών χρωμάτων, ο Χατζηκυριάκος - Γκίκας φτάνει από το δρόμο της ζωντανής και λαϊκής Ελλάδας στην παράδοση της αρχαϊκής ελληνικής τέχνης."Το 1991, δωρίζει ολόκληρη την προσωπική του συλλογή, μαζί με το σπίτι της οδού Κριεζώτου, στο Μουσείο Μπενάκη. Η οικία του μετατράπηκε σε μουσείο πριν το θάνατό του, διασκευασμένη από τον ίδιο και με τα δωμάτια να παραμένουν όπως ήταν όταν τα χρησιμοποιούσε.
Σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες της εποχής του. https://el.wikipedia.org/

Σύνθεση σε δύο κλίμακες, 1939



Σωρός απο ογκόλιθους



Ύδρα με χαρταετούς, 1980



Greaco Roman

Γιαουρτοπαγωτό με ροδάκινα

Γιαουρτοπαγωτό με ροδάκινα
Το πιο διαδεδομένο γλυκό του φετινού καλοκαιριού, είναι το παγωτό γιαούρτι που μπορείτε να το βρείτε σε μεγάλη ποικιλία γεύσεων. Ιδανική πρόταση γλυκού για τους μικρούς μας φίλους καθώς δεν περιέχει ίχνος συντηρητικών. Αντιθέτως είναι θρεπτικό και άκρως δροσιστικό.

2 Φλιτζάνια γιαούρτι
6 ροδάκινα

Για το παγωτό
4 κρόκους αυγών
1 φλιτζάνι ζάχαρη άχνη
2 1/2 φλιτζάνια γάλα
1 φλιτζάνι κρέμα γάλακτος

Για το γαρνίρισμα
Σιρόπι καραμέλας

Ρίχνουμε σε ένα γυάλινο μπολ τη ζάχαρη, μαζί με τους κρόκους και τα χτυπάμε καλά, έως ότου το μείγμα ασπρίσει και γίνει αφράτο.

Κατόπιν, βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι το γάλα και μόλις ζεσταθεί, το ρίχνουμε λίγο - λίγο στο μείγμα των κρόκων, ανακατεύοντας καλά.

Στη συνέχεια βάζουμε το μπολ σε μπεν μαρί και ανακατεύουμε μέχρι το μείγμα να πήξει και να γίνει κρέμα.

Αφήνουμε την κρέμα να κρυώσει και εν το μεταξύ ετοιμάζουμε τη σαντιγί, χτυπώντας στο μπολ του μίξερ την κρέμα γάλακτος.

Μόλις η κρέμα κρυώσει, προσθέτουμε τη σαντιγί, ανακατεύουμε, ώστε να ενωθούν τα υλικά και βάζουμε το μπολ στην κατάψυξη, έως ότου παγώσει ελαφρά το μείγμα.

Κατόπιν βγάζουμε το μπολ από την κατάψυξη, και αφού προσθέσουμε το γιαούρτι, το χτυπάμε με το μίξερ για ένα λεπτό ακόμη και ξαναβάζουμε το μπολ στην κατάψυξη, ώστε το μείγμα να παγώσει πολύ καλά.

Για να σερβίρουμε το παγωτό, βγάζοντας το σκεύος από την κατάψυξη, και με το ειδικό εργαλείο για παγωτό ή με ένα μεγάλο κουτάλι, βάζουμε σε ένα ποτήρι 2 μπάλες παγωτού και 2 ροδάκινα κομμένα στη μέση.

Γαρνίρουμε με σιρόπι καραμέλας.

infokids.gr

Σήμερα 3/9...Ιερομάρτυρος Ανθίμου επισκόπου, Ιερομάρτυρος Αριστίωνος επισκόπου, Αγίου Αρχοντίωνος μάρτυρος, Νεομάρτυρος Πολυδώρου Νέας Εφέσου, Οσίας Φοίβης μάρτυρος

 

Σφακάκια Δαφνάκια (φ.Μ.Κυμάκη)

Ιερομάρτυρος Ανθίμου επισκόπου, Ιερομάρτυρος Αριστίωνος επισκόπου, Αγίου Αρχοντίωνος μάρτυρος, Νεομάρτυρος Πολυδώρου Νέας Εφέσου, Οσίας Φοίβης μάρτυρος

Για μεγεθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +-