Αϊδέε Μερσέδες Σόσα (Haydée Mercedes Sosa, ισπανική προφορά ΔΦΑ: [merˈseðes ˈsosa], 9 Ιουλίου 1935 – 4 Οκτωβρίου 2009),

Η Αϊδέε Μερσέδες Σόσα (Haydée Mercedes Sosa, ισπανική προφορά ΔΦΑ: [merˈseðes ˈsosa], 9 Ιουλίου 1935 – 4 Οκτωβρίου 2009), γνωστότερη ως La Negra, ήταν τραγουδίστρια από την Αργεντινή, που απέκτησε φήμη όχι μόνο στην Λατινική Αμερική αλλά και διεθνώς. Έγινε επίσης γνωστή ως "η φωνή των ανθρώπων χωρίς φωνή".

Η καριέρα της διήρκεσε 4 δεκαετίες και υπήρξε πρέσβειρα της UNICEF.


Γεννήθηκε στο Σαν Μιγκέλ ντε Τουκουμάν, στην βορειοδυτική επαρχία Τουκουμάν, στις 9 Ιουλίου 1935. Το 1950 κέρδισε σε έναν διαγωνισμό και μερικά χρόνια αργότερα ηχογράφησε το πρώτο της άλμπουμ, με τίτλο La Voz de la Zafra. Σύντομα άρχισε να ερμηνεύει σε φεστιβάλ και καθιερώθηκε ως εκπρόσωπος του κινήματος nueva canción (στην Αργεντινή ονομάστηκε nuevo cancionero). Ο πρώτος της δίσκος ήταν η συλλογή λαϊκών τραγουδιών, με τίτλο Canciones con Fundamento.

Καριέρα

Το 1967 η Σόσα έκανε περιοδείες στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, με μεγάλη επιτυχία. Συνεργάστηκε με ισπανόφωνους και άλλους διεθνείς καλλιτέχνες. Το 1979 συνελήφθη από την στρατιωτική χούντα του Χόρχε Βιδέλα και απελευθερώθηκε μόνο έπειτα από διεθνή παρέμβαση. Αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι και στη Μαδρίτη, καθώς η μουσική της απαγορεύτηκε στην ίδια της την πατρίδα. O δεύτερός της σύζυγος απεβίωσε το 1978. Το 1982 επέστρεψε στην Αργεντινή και από τη δεκαετία του 1990 πραγματοποίησε συναυλίες στο εξωτερικό, σε χώρες όπως οι ΗΠΑ και το Βατικανό.

Η Σόσα ήταν πρέσβειρα καλής θέλησης της UNESCO για την Λατινική Αμερική και την Καραϊβική.

Έχει συνεργαστεί και με Έλληνες ερμηνευτές όπως η Μαρία Φαραντούρη, η Νανά Μούσχουρη και ο Διονύσης Σαββόπουλος.


Βραβεία

Κέρδισε Βραβείο λάτιν Γκράμι για το καλύτερο άλμπουμ λαϊκής μουσικής το 2000 ("Misa Criolla"), το 2003 ("Acústico") και το 2006 ("Corazón Libre"). Το άλμπουμ της Cantora 1 απέσπασε δύο βραβεία στα βραβεία Λάτιν Γκράμι του 2009, στην κατηγορία καλύτερο άλμπουμ και καλύτερη συσκευασία για ηχογράφημα.


Θάνατος

Η Σόσα υπέφερε από αναπνευστικά προβλήματα και νοσηλεύτηκε στο Μπουένος Άιρες τον Σεπτέμβριο του 2009. Απεβίωσε στις 4 Οκτωβρίου του 2009, από ασθένεια των νεφρών. Είχε έναν γιο από τον πρώτο της γάμο. Όταν πέθανε, η σορός της τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο κτήριο του εθνικού κογκρέσου και κηρύχθηκε από την κυβέρνηση της Αργεντινής τριήμερο εθνικό πένθος. Χιλιάδες ανθρώπων είχαν σχηματίσει ουρές κατά την περίοδο εκείνη, προκειμένου να προσκυνήσουν τη σορό.

Ζαν Φρανσουά Μιγέ (Jean-François Millet, 4 Οκτωβρίου 1814 - 20 Ιανουαρίου 1875)

 

4 Οκτωβρίου 1814 (207 χρόνια πριν) γεννήθηκε:

Ζαν Φρανσουά Μιγέ Γάλλος ζωγράφος

Ο Ζαν Φρανσουά Μιγέ (Jean-François Millet, 4 Οκτωβρίου 1814 - 20 Ιανουαρίου 1875) ήταν Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης, ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα και ιδρυτής της Σχολής του Μπαρμπιζόν. Υπήρξε κυρίως ο ζωγράφος των χωρικών. Μετά τον λιχνιστή (1848), παρουσίασε το επόμενο έτος στα Σαλόν τον άνθρωπο με την αξίνα και το 1859 τον περίφημο σπορέα, που ενέπνευσε στον Βικτόρ Ουγκό ένα ποίημα στο οποίο εκθειάζει τη μεγαλειώδη χειρονομία του αγρότη.

Γεννήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1814 στο Γκρεβίλ της Νορμανδίας στη Γαλλία. Ήταν γόνος αγροτικής οικογενείας, έτσι ο Μιγιέ επιδόθηκε από μικρός στις αγροτικές ασχολίες, αλλά σε ηλικία 19 ετών αποφάσισε να γίνει ζωγράφος. Άρχισε σπουδές στο Σερμπούρ που τις συνέχισε στο Παρίσι την περίοδο 1837–1839, στο εργαστήρι του Πωλ Ντελαρός, του πιο γνωστού και αξιοζήλευτου στην εποχή του ζωγράφου ιστορικών θεμάτων που όμως δεν επηρέασε σημαντικό το έργο του. Επέστρεψε κατόπιν στο Σερμπούρ, όπου για ένα μικρό διάστημα αφιερώθηκε κυρίως στην προσωπογραφία. Γυρίζοντας στο Παρίσι το 1841, άρχισε να γίνεται γνωστός, ιδιαίτερα μετά το 1844, όταν παρουσίασε τα έργα του "η Γαλατού" και "Μάθημα ιππασίας". Το 1845 μετακόμισε στη Χάβρη με την Catherine Lemaire, την οποία θα παντρευτεί με πολιτικό γάμο, το 1853, θα κάνουν εννέα παιδιά και θα παραμείνουν μαζί για το υπόλοιπο της ζωής του Μιγέ.

Ήταν στο Παρίσι στα μέσα της δεκαετίας του 1840 που ο Μιγέ άνοιξε δεσμούς φιλίας με τους Constant Troyon, Narcisse Diaz, Charles Jacque και Τεοντόρ Ρουσό, καλλιτέχνες που, όπως ο Μιγέ, θα συνδεθούν με τη σχολή Μπαρμπιζόν, επίσης ο Honoré Daumier, η μορφή σχεδιογραφίας του οποίου θα επηρεάσει την μετέπειτα απόδοση των αγροτικών θεμάτων του Μιγέ και ο Alfred Sensier, ένας γραφειοκράτης της κυβέρνησης που θα γίνει ισόβιος υποστηρικτής και τελικά βιογράφος του καλλιτέχνη.
Η στροφή του Μιγέ προς τις αγροτικές ηθογραφίες άρχισε να γίνεται εμφανής στα τέλη της δεκαετίας του 1840 με τα έργα που παρουσίασε στα Σαλόν το 1848 και 1849. Τη χρονιά εκείνη εγκαταστάθηκε οριστικά στη Μπαρμπιζόν (κοντά στα Φονταινεμπλώ), όπου συνδέθηκε με τους επίσης τοπιογράφους Κορό, Τεοντόρ Ρουσό και Ντιάζ ντε λα Πένια και ολοκλήρωσε το προσωπικό του ζωγραφικό ιδίωμα. Τα επόμενα χρόνια στράφηκε αποκλειστικά σχεδόν στα θέματα της αγροτικής ζωής και ζωγράφισε μερικά από τα πιο σημαντικά του έργα, με αποτέλεσμα να αναγνωριστεί το ταλέντο του και να αποκτήσει φήμη και επιτυχία.

Σήμερα 4/10...Αγίων Δομνίνης και Βερίνης, Αγίου Ιεροθέου του Αρεοπαγίτου, Αγίων Αδαύκτου και Καλλισθένης

Μάταλα (φ.Μ.Κυμάκη)

Αγίων Δομνίνης και Βερίνης, Αγίου Ιεροθέου του Αρεοπαγίτου ,Αγίων Αδαύκτου και Καλλισθένης

Για μεγεθυνση ροδακι να ανοιξει καρτελα με φακο +-