Ο Δημήτριος Βερναρδάκης (Μυτιλήνη 21/11/1833 - 12/1/1907) υπήρξε πολυπράγμων λόγιος συγγραφέας και καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
«Εραστάς μανιώδεις της εξουσίας και του κεντρικού ταμείου»
«Η Eλλάς, κατά δυστυχίαν μας, φίλε μου, είναι τόπος τόσον μικρός, τα δε πάθη και συμφέροντα των Ελλήνων, όσων αμέσως ή εμμέσως πολιτεύονται, συναποτελούσι δίκτυον πυκνότατον και ισχυρότατον, το οποίον περιβάλλει τοιουτοτρόπως τους πάντας, ώστε είναι αδύνατον να διαρρήξη τις αυτό και απλώς ζων εν Ελλάδι, πολύ δε μάλλον και όταν έχει πίθον τινά ίδιον, μικρόν ή μεγάλον, τον οποίον οφείλει ή είναι ηναγκασμένος να κινή… Ποίας ιστορικάς ή πολιτικάς αξιώσεις είναι δυνατόν να έχω εγώ, εν μέσω έθνους κολυμβώντος εις πέλαγος εφημερίδων και εις ωκεανόν πολιτικών και πολιτευομένων;»
...έθνος φύσει και θέσει εξημμένον, ευφάνταστον, ευαπάτητον, ανατραφέν δε και παιδιόθεν μέχρι σήμερον αγυρτικώς και τοιουτοτρόπως, ως να μη δύναται να ζήση άνευ κολακείας, άνευ θυμιάματος, άνευ οιήσεως, άνευ τύφου. Όλοι έχουν «σώσει» το έθνος. Και μόνο τους διαδοχικούς επιταφίους αν λογαριάσει κανείς, το νεκροταφείο των Αθηνών κινδυνεύει να αποβεί Πάνθεον. Ολετήρες της πατρίδας δεν υπήρχαν, μόνο σωτήρες!
........η βαρύνουσα λεπτομέρεια ήταν ότι εν μιά νυκτί ολόκληρος ο ευρωπαϊκός βίος εισέρρευσε -δαψιλής και άφθονος- στα καθ’ ημάς.
«Απαρνήθημεν λοιπόν τα πάτρια και εδανείσθημεν ολόκληρον σχεδόν τον βίον ημών εκ της Δύσεως»
Όπερ σημαίνει: το πάτριον θρήσκευμα, τον εθνικόν στρατό, την πάτριον δίαιτα και ενδυμασία, την εθνική μας ποίηση και φιλολογία, για να στραφούμε προς τα γαλλικά μυθιστορήματα.
Όσο για τον νεοέλληνα, είναι ασταθής,ομιλητικός, κοινωνικός, αδολέσχης, ακρόχολος, θορυβώδης, ταραχοποιός, επιδεικτικός, ευερέθιστος, εύκαμπτος, φιλοψευδής, εύπιστος, ευφάνταστος, θεωρητικός, αεροβάτης, οξύθυμος, εμπαθής, φθονερός.
«πανδαιμόνιον διχονοίας και κομματικών παθών, των οποίων αρχή και τέλος είναι η αχαλίνωτος και ανερυθρίαστος ιδιοτέλεια. Η ελληνική αυτή ψευδαριστοκρατία είναι οι υπάλληλοι του ελληνικού βασιλείου, από του πρωθυπουργού μέχρι του κλητήρος».
Ο Δημήτριος Βερναρδάκης (Μυτιλήνη 1833-1907) υπήρξε πολυπράγμων λόγιος συγγραφέας και καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ξυλογραφία του Δημήτριου Μπερναρδάκη από το Εθνικόν Ημερολόγιον Βρετού του 1863
Γειά σας ! ο τίτλος κατ ευφημισμόν ... παντού τα πάντα ... αλλά προσπαθούμε για το καλλίτερο ... ελπίζω να βρείτε ενδιαφέρον εδώ ... Σας ευχαριστώ!
Σελίδες
Κυριακή, Νοεμβρίου 21, 2021
Δημήτριος Βερναρδάκης
Ντιμίτρι Μιχαλάς Αμερικανός αστρονόμος και συγγραφέας
21 Νοεμβρίου 2013 (8 χρόνια πριν) πέθανε:
Ντιμίτρι Μιχαλάς Αμερικανός αστρονόμος και συγγραφέας
Ο Ντιμίτρι Μιχαλάς του Μανουήλ (Dimitri Manuel Mihalas, 20 Μαρτίου 1939 – 21 Νοεμβρίου 2013) ήταν Αμερικανός αστροφυσικός.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στο Λος Άντζελες από γονείς ελληνικής καταγωγής[5]. Πήρε το πτυχίο του στη φυσική και στην αστρονομία με άριστα από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος `Αντζελες (UCLA) σε ηλικία 20 ετών (Ιούνιος 1959). Στη συνέχεια, μέσα σε ένα έτος πήρε Μάστερ από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια και τρία χρόνια αργότερα το διδακτορικό του από το ίδιο ίδρυμα, το περίφημο «Καλτέκ». Επίσης στη μικρή σχετικώς ηλικία των 42 ετών εκλέχθηκε μέλος της αμερικανικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών.
Η σταδιοδρομία του ως καθηγητή άρχισε από το Τμήμα Αστροφυσικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον. Το μεγαλύτερο όμως μέρος της πέρασε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο και στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι στην Ουρμπάνα-Σαμπέιν.
Ερευνητικά, σημαντική υπήρξε η συνεισφορά του Μιχαλά στο πεδίο της υδροδυναμικής της ακτινοβολίας, ενώ ανέπτυξε γενικότερα νέες μεθοδολογίες στην αστροφυσική που έδωσαν αποτελέσματα μεγάλης σημασίας. Εξάλλου, υπήρξε ίσως ο κορυφαίος ειδικός παγκοσμίως επί δεκαετίες και στα πεδία της μεταφοράς ακτινοβολίας και της ποσοτικής αστρονομικής φασματοσκοπίας. Επίσης, υπήρξε πρωτοπόρος στην υπολογιστική φυσική.
Αξιόλογο είναι και το συγγραφικό του έργο, αφού συνέγραψε (μόνος του ή σε συνεργασία) επτά βιβλία, ιδιαίτερα πανεπιστημιακά συγγράμματα όπως το Galactic Astronomy (Γαλαξιακή Αστρονομία), αλλά και μία ποιητική συλλογή.
Ο Μιχαλάς υπέφερε από διπολική διαταραχή και είχε γράψει αρκετά δοκίμια πάνω στο πρόβλημά του αυτό[6]. Πέθανε κατά τη διάρκεια του ύπνου του στο σπίτι του στη Σάντα Φε του Νέου Μεξικού σε ηλικία 74 ετών. Σύμφωνα με την επιθυμία του, το σώμα του δωρήθηκε μετά τον θάνατό του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Νέου Μεξικού και η βιβλιοθήκη του στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο του Νέου Μεξικού.