"Ένα φως στο νησί" της Κλερ Μποναφέ

απόσπασμα  από το βιβλίο που διαβάζω

 "Ένα φως στο νησί" της Κλερ Μποναφέ:                                                               

 για να διαβάσετε τις εικόνες πατήστε ροδάκι επάνω  και θα ανοίξει  νέα σελίδα...

Πόσες θερμιδες έχει;

μπορούμε να φάμε χωρίς ενοχές

 Πόσες θερμιδες έχει;: δυο αυγά τηγανητά 330 θερμίδες Πρέπει να ξέρουμε πόσες θερμίδες έχουν τα αυγά  μια πολύ θρεπτική και βιταμινούχος τροφή.  Μπορούμε να τα φάμ...

τα απαραίτητα φάρμακα για επείγοντα περιστατικά

για ώρα ανάγκης πρώτων βοηθειών

τα απαραίτητα φάρμακα για επείγοντα περιστατικά: αυτοφυή  της εποχής  φ.Μ.Κυμάκη Στο φαρμακείο του σπιτιού αλλά και του αυτοκ/του μας πρέπει πάντα να έχομε τα παρακάτω:  Αντισηπτικά φάρμακα...

Ψαλτήριον Ψαλμός Δ΄ 4

το θαύμα της φύσης  (φ.Μ.Κυμάκη)

Οι Ψαλμοί του Δαυίδ είναι ευλογία για τους ζωντανούς

και μνημόσυνο για τους κεκοιμημένους

αναζητήστε και τους προηγούμενους στις ετικέτες μου

για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει με φακό

για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει με φακό

Τηγανίτες του χειμώνα...

στο καυτό λάδι κουταλιές

πυκνόρευστος χυλός

 

τρώγονται και σκέτοι

έναν τηγανίτη με μέλι

περισσότερους τηγανίτους με μέλι

 

 

 

 

 

 

 

 

Τώρα που κάνει κρύο και όλοι όσοι δεν έχουν λόγο να βγούν απ το σπίτι ....χουχουλιάζουν... είναι καιρός για τηγανίτες! Δεν χρειάζονται πολλά υλικά αρκεί να έχετε αλεύρι που συνήθως το αλεύρι δεν λείπει ...όχι ακόμα...

Εδώ σας δείχνω πως έφτιαξα τηγανίτες . Έφτιαξα τον χυλό με νερό αλεύρι κ λίγο αλάτι . Ο χυλός είναι πυκνόρευστος δηλ. όχι πολύ ρευστός αλλά ούτε και στεγνός ... τόσο ώστε όταν πέσει στο καυτό λάδι να μην απλώσει... δεν κάνουμε κρέπες...

Βάζουμε το τηγάνι με ελαιόλαδο να κάψει , όχι να αρπάξει , και ρίχνουμε κουταλιές που τις συχνογυρίζουμε μέχρι να αποκτήσουν το χρώμα που μας αρέσει.

Μπορούμε να τους φάμε με μέλι ή με ζάχαρη αλλά και σκέτους! Όπως και να τους φάμε σίγουρα πάντα θα μας θυμίζουν τα παιδικά μας χρόνια. Καλή όρεξη!!!

Γεώργιος Κουντουριώτης

Γεώργιος Κουντουριώτης

Ο Γεώργιος Κουντουριώτης (1782 - 13 Μαρτίου 1858) ήταν Έλληνας πλοιοκτήτης και πρωθυπουργός της Ελλάδας. 

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Ύδρα το 1782 από τον Ανδρέα-Αναγνώστη Κουντουριώτη και τη Μαρία Κοκκίνη· ήταν αδελφός του Λάζαρου Κουντουριώτη. Το 1824 εκλέχτηκε πρόεδρος του Νομοτελεστικού στο Μεσολόγγι. Επί Καποδίστρια διετέλεσε μέλος του Πανελληνίου, ενώ στη συνέχεια διετέλεσε γερουσιαστής, σύμβουλος Επικρατείας και υπουργός Ναυτικών. Έλαβε μέρος στη Δ' Εθνοσυνέλευση και στην Εθνοσυνέλευση του 1843. Το 1848 διορίστηκε στη θέση του πρωθυπουργού.

Απεβίωσε στην Αθήνα το 1858.

 
Οικογένεια

Ο Γεώργιος είχε έξι παιδιά:
Θεόδωρος, σύζυγος της Λουκίας Νεγρεπόντη. Παιδιά τους ήταν ο Παύλος και ο Ιωάννης.
Ανδρέας, σύζυγος της Καρλότας Δημητρίου Καλλέργη. Παιδιά τους ήταν ο Γεώργιος και ο Λάζαρος.
Κονδύλω, σύζυγος του Αθανασίου Μιαούλη.
Καλλιόπη, σύζυγος Αλέξανδρος Α. Κοντόσταυλος. Παιδί τους ήταν η Αγγελική.
Μαρία. Από τον πρώτο σύζυγό της Γεώργιο Χατζηγιάννη-Μέξη είχε παιδί την Καλομοίρα, σύζυγο του Ανδρέα Χατζηαναργύρου. Από τον δεύτερο σύζυγό της Μπενιζέλο Ρούφο παιδιά της ήταν ο Γεώργιος, ο Αγγελής και ο Αθανάσιος.
Ανέζω, σύζυγος του Ιωάννη Μπουντούρη. Παιδί τους ήταν ο Σταμάτης. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%9A%CE%BF%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82

Σήμερα 13 Μαρτίου Κυριακή της Ορθοδοξίας Αγίου Λεάνδρου Ισπανού

Άγιος Λέανδρος

 Σήμερα 13 Μαρτίου 
Κυριακή της Ορθοδοξίας (Α' Κυριακή των νηστειών), Αγίου Λεάνδρου Ισπανού, Αγίου Μάριου

Ὁ Ἅγιος Λέανδρος, Ἐπίσκοπος Σεβίλλης τῆς Ἱσπανίας, διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας καὶ φωτιστὴς τῶν Ἰσπανῶν, ἔζησε τὸν 6ο μ.Χ. αἰῶνα καὶ ἦταν γόνος ἀριστοκρατικῆς οἰκογενείας. Ὁ πατέρας του ἦταν δούκας καὶ καταγόταν ἀπὸ βυζαντινὴ γενιά, ἐνῷ ἡ μητέρα του ἦταν πρωτότοκη κόρη τοῦ Βησιγότθου βασιλέως Λεβιγκίντ, ποὺ βασίλευε στὴν Σεβίλλη, τὴν πρωτεύουσα τοῦ βασιλείου τῶν Βησιγότθων. Πολὺ νωρὶς ἀκολούθησε τὸν μοναχικὸ βίο καὶ διακρίθηκε γιὰ τὴν μόρφωση καὶ τὶς ἀρετές του.

 Γι’ αὐτοὺς τοὺς λόγους ἡ Ἐκκλησία τὸν κατέστησε Ἐπίσκοπο τὸ ἔτος 579 μ.Χ. Ἵδρυσε θεολογικὴ σχολὴ μὲ σκοπὸ τὴ διάδοση τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλὰ καὶ τὴν καλλιέργεια τῶν ἐπιστημῶν καὶ τῶν τεχνῶν γενικά, μέσα στὸ λαὸ τοῦ τότε βάρβαρου ἀκόμα βασιλείου. Οἱ δύο βασιλόπαιδες Χερμενεγκὶλντ καὶ Ρεκαρέντ, ἀνεψιοί του ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς μητέρας του, ἦταν μεταξὺ τῶν μαθητῶν τοῦ Ἁγίου Λεάνδρου. Ὁ Χερμενεγκὶλντ ἀνατράφηκε μὲ τὰ νάματα τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ πίστη του στὴν Ἐκκλησία δυναμώθηκε πιὸ πολὺ χάρη στὴν εὐσεβὴ σύζυγό του Ἴνγκαρντ, θυγατέρα τοῦ βασιλέως τῶν Φράγκων Σιγεβέρτου. 

Ὅταν ὁ πατέρας του, μεταφέροντας τὴν πρωτεύουσά του στὸ Τολέδο, τοῦ ὅρισε γιὰ διαμονή του τὴ Σεβίλλη, ξέσπασε διωγμὸς κατὰ τῶν Ὀρθοδόξων. Ὁ αἱρετικὸς Λέβεγκιλντ ᾖλθε σὲ σύγκρουση μὲ τὸν Ὀρθόδοξο γιό του Χερμενεγκίλντ. Ἦταν τέτοια ἡ ἔνταση τοῦ διωγμοῦ καὶ τῆς μανίας τῶν αἱρετικῶν, ποὺ ὅπως γράφεται δὲν ἔβλεπε κανεὶς πουθενὰ ἐλεύθερο ἄνθρωπο καὶ ἡ ἴδια ἡ γῆ ἔχασε τὴν παλαιά της γονιμότητα. Ὁ αἱρετικὸς βασιλέας πολιόρκησε τὴν Σεβίλλη καὶ ἔκλεισε σὲ σκοτεινὴ φυλακὴ τὸν υἱό του, ὅπου καὶ τὸν στραγγάλισε τὴν ἡμέρα τοῦ Πάσχα τοῦ 586 μ.Χ.

Τὴν ἐποχὴ αὐτή, λίγο πρὶν ἐξορισθεῖ καὶ αὐτὸς μαζὶ μὲ ἄλλους ὁμολογητὲς τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ Ἅγιος Λέανδρος ἔφυγε στὴν Κωνσταντινούπολη, γιὰ νὰ ζητήσει τὴ βοήθεια τοῦ αὐτοκράτορα. Ἐκεῖ γνώρισε τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Μέγα, τὸν Διάλογο, καὶ συνδέθηκε μαζί του μὲ δυνατὴ φιλία. Ὅταν ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν Ὀρθοδόξων ἔφθασε στὰ ἄκρα, ὁ βασιλιὰς Λέβεγκιλντ προσβλήθηκε ἀπὸ θανατηφόρο ἀσθένεια, ἄλλαξε στάση, προσκάλεσε τὸν Ἅγιο Λέανδρο στὴν ἐπιθανάτια κλίνη του καί, ἀφοῦ μετανόησε, τὸν παρακάλεσε νὰ κατευθύνει τὸ διάδοχό του Ρεκαρὲντ πρὸς τὴν ἀληθινὴ Ὀρθόδοξη πίστη.

 Ὁ νέος βασιλέας, ὑπάκουος στὸν παλαιὸ διδάσκαλό του, μεταστράφηκε καὶ ἀνέλαβε ἀμέσως νὰ συγκαλέσει τὴν Τρίτη ἐν Τολέδῳ Σύνοδο, ὅπου ἀνέγνωσε ἐνώπιον ὅλων τὴν ὁμολογία πίστεως στὶς ἀποφάσεις τῆς Οἰκουμενικῆς Συνόδου τῆς Νίκαιας καὶ ἀνακοίνωσε ὅτι οἱ λαοὶ τῶν Γότθων καὶ Σουέβων, ἑνωμένοι, ἐπανέρχονται στὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Ἅγιος Λέανδρος, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε πρόεδρος αὐτῆς τῆς Συνόδου, ἀφιέρωσε πλέον τὴν ὑπόλοιπη ζωή του στὴ διδασκαλία τοῦ ποιμνίου του μὲ τὸ φωτισμένο του παράδειγμα κατ’ ἀρχήν, ἀλλὰ καὶ μὲ τὰ ἐμπνευσμένα γραπτά του.

 Προετοίμασε ἀκόμη τὸν ἀδελφό του, Ἅγιο Ἰσίδωρο, νὰ γίνει διάδοχός του στὸ θρόνο τῆς Σεβίλλης καὶ ἡ δόξα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἱσπανίας. Βοήθησε ἀκόμη τὴν ἀδελφή του, Ἁγία Φλωρεντίνη, νὰ γίνει ἱδρύτρια καὶ ἡγουμένη σαράντα μονῶν μὲ χιλιάδες μοναχές, γράφοντας γι’ αὐτὴν μοναχικὸ τυπικὸ ποὺ ἀπὸ τότε καλεῖται «Κανὼν τοῦ Ἁγίου Λεάνδρου». Ὀργάνωσε, ἐπίσης, τὴ Θεία Λατρεία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἱσπανίας, ποὺ λειτουργικὰ ὀνομάζεται «μοζαραβική».Ὁ Ἅγιος Ἐπίσκοπος τῆς Σεβίλλης, ἀφοῦ ὑπέμεινε πολλὲς ἀντιξοότητες καὶ δοκιμασίες, παρέδωσε τὴν ἁγία ψυχή του στὸν Κύριο στὶς 13 Μαρτίου τοῦ ἔτους 600 ἢ 601 μ.Χ. https://www.synaxarion.gr/gr/sid/4044/sxsaintinfo.aspx