Πολυετές φυτό που φυτρώνει σε όλη την Ευρώπη και τη Δυτική Ασία, πολύ κοινό παντού. Την συναντάμε σε όλη την Ελλάδα σε τόπους υγρούς και μαλακούς. Η μολόχα είναι αρκετά γνωστή κυρίως για τις μαλακτικές, αποχρεμπτικές και καθαρτικές της ιδιότητες. Έχει χνουδωτά φύλλα και ρόδινα ή ιώδη άνθη με γραμμώσεις. Η εποχή της άνθησής της είναι Απρίλιος -Σεπτέμβριος και χρησιμοποιούμενα μέρη του φυτού είναι τα άνθη και η ρίζα του.
Η κυριότερη θεραπευτική και πρακτική ιδιότητα της μολόχας είναι αυτή του αποτελεσματικού μαλακτικού. Επιπλέον δρα ως αποχρεμπτικό και έχει αντιβηχικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται ως εναλλακτική θεραπεία στις φλεγμονές των αναπνευστικών οδών.
Στο γαστρεντερικό σύστημα Έχει ελαφριές στυπτικές ιδιότητες και θεωρείται ότι τονώνει το έντερο. Σε μεγάλες δόσεις λειτουργεί ως καθαρτικό.
Στο δέρμα Τρίψιμο με φύλλα μολόχας ανακουφίζει από τσιμπήματα, δαγκώματα ή κνησμό. Συστήνεται επίσης σε περιπτώσεις δερματικών ερεθισμών και στο έκζεμα.
Άλλες ιδιότητες Δρα ως διουρητικό. Αναφέρεται ότι καταπραΰνει τον πόνο των αυτιών (με ενστάλαξη σε αυτά). Συμβάλλει στην αραίωση και βελτίωση των επιληπτικών κρίσεων. Τέλος, στην αρχαιότητα πίστευαν ότι θεραπεύει τα νεφρά
Με ποιούς τρόπους μπορούμε να το εντάξουμε στη διατροφή; Ως έγχυμα , Ως αφέψημα, Φρέσκα άνθη ή ψιλοκομμένα φύλλα, ως βάση σαλάτας ή για την διακόσμηση του πιάτου
Ιστορικά στοιχεία
Η μολόχα είναι γνωστή ως φαρμακευτικό φυτό από το 700 π.Χ. Οι Έλληνες, οι Αιγύπτιοι και οι Ρωμαίοι έτρωγαν τους βλαστούς ως σαλάτα, ενώ ο Κικέρωνας και ο Οράτιος τη θεωρούσαν σπουδαία τροφή για τον άνθρωπο. Ο Πυθαγόρας θεωρούσε ότι υποβοηθά τη σκέψη, ο Ησίοδος την ονόμαζε "τροφή των φτωχών" κι ο Πλίνιος έλεγε ότι ο άνθρωπος τρώγοντας μια χούφτα μολόχες την ημέρα απομακρύνει τις αρρώστιες.
Σ' έναν αρχαίο θρύλο αναφέρεται ότι ο Επιμενίδης είχε κοιμηθεί για 50 χρόνια σ' ένα σπήλαιο στη Κρήτη και όταν ξύπνησε βρέθηκε σ' έναν καινούργιο κόσμο, όπου για να μη πεινά και να μην διψά, έτρωγε μόνο μολόχα και βολβούς. Για τον λόγο αυτό η μολόχα έγινε το βότανο των μυστικιστών και η χρήση του ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής σε διάφορες τελετές και μυήσεις.
https://www.mednutrition.gr/portal/efarmoges/leksiko-diatrofis/16707-moloxa
......
----------------------------------------
μολόχα Διετής ή πολυετής πόα της οικογένειας των μαλαχιδών ή μαλβιδών (δικοτυλήδονα), αυτοφυής σε όλη την Ελλάδα. Η επιστημονική ονομασία του είναι μαλάχη ή μάλβα η αγρία. Ανθίζει από την άνοιξη ως το φθινόπωρο. Έχει πολύκλαδους κυλινδρικούς βλαστούς και φύλλα παλαμοειδή, λοβώδη. Τα άνθη είναι μεγάλα, ροδοϊώδη, με 5 πέταλα δισχιδή στην κορυφή και κάλυκα πεντάλοβο· έχουν επίσης ένα υποκαλύκι με τρία φυλλίδια. Καρπός κάψα σύνθετη από καρπίδια κιτρινωπά, λεία. Αυτή είναι η κυρίως φαρμακευτική μ. επειδή έχει μαλακτικές και καταπραϋντικές ιδιότητες: τα φύλλα της, και κυρίως τα άνθη (μολοχάνθη), χρησιμοποιούνται ως κατάπλασμα, αφέψημα ή εκχύλισμα σε περιπτώσεις ενοχλήσεων του αναπνευστικού, του πεπτικού και του ουροποιητικού συστήματος. Η ελληνική χλωρίδα περιλαμβάνει οκτώ ακόμα είδη μ., όπως μ. η. στρογγυλόφυλλη, μ. η κρητική, μ. η ορεινή, μ. η μικροφυής κλπ. Συγγενή είδη (όπως μ. η ουλόφυλλη και μ. η ερυθρόχρωμη) καλλιεργούνται στους κήπους ως καλλωπιστικά. Η μ. η ουλόφυλλη, ιθαγενής της Συρίας, παράγει κλωστικές ίνες, που χρησιμοποιούνται για κατασκευή υφασμάτων και σχοινιών. Ονομάζονται κοινώς μ. και τα αυτοφυόμενα στην Ελλάδα είδη του συγγενούς γένους λαβατέρα. Ένα από αυτά, η δενδρώδης φτάνει ύψος 1-2 μ. και αντέχει στις παραθαλάσσιες τοποθεσίες......
https://greek_greek.en-academic.com/102312/%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CF%87%CE%B1
