Σελίδες

Κυριακή, Φεβρουαρίου 28, 2021

Σάμαλι Σαλονικιό

 

Θεσσαλονικιό Σάμαλι το αγαπημένο μας

Έυκολο και γρήγορο

Τι χρειαζόμαστε:

800 γραμ.ψιλό σιμιγδάλι
200 γραμ.χοντρό σιμιγδάλι
1 φακελ. μπέικιν
500 γραμ.γάλα (αγελαδινό)
400 γραμ.ζάχαρη
3 αυγά
1 φλιτζάνι λάδι
3 βανίλιες
1 κουταλιά σόδα
1 πορτοκάλι χυμό και ξύσμα
10 γραμ.μαστίχα Χίου αλεσμένη (προεραιτικά) 

 

Για το Σιρόπι

1,5 κιλό νερό
1 κιλό ζάχαρη
200γραμ.γλυκόζη
χυμό απο 1 λεμόνι
βούτυρο για το Σάμαλι
γιαούρτι πρόβειο

συνέχεια

Διαβάστε περισότερο: Σάμαλι Σαλονικιό

8 βότανα μόνο για γυναίκες.


 

8 βότανα μόνο για γυναίκες.

 Oι ημικρανίες, η ναυτία, οι ενοχλήσεις πριν από την περίοδο, οι ουρολοιμώξεις είναι μερικά από τα προβλήματα που ταλαιπωρούν το γυναικείο οργανισμό και οι περισσότερες από εμάς έχουμε κατά καιρούς επισκεφτεί το φαρμακοποιό ή το γιατρό μας για να τα αντιμετωπίσουμε. Ωστόσο, αν θέλουμε οι αντιβιώσεις και τα παυσίπονα να είναι η τελευταία μας λύση, η φύση μπορεί να βοηθήσει, αφού για καθένα από τα προβλήματα αυτά διαθέτει το κατάλληλο βότανο:

Cranberry, για την πρόληψη των ουρολοιμώξεων
Oι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες στις ουρολοιμώξεις, για τις οποίες ευθύνονται τα βακτήρια που αναπτύσσονται στα τοιχώματα της ουρήθρας ή της κύστης. Tο Cranberry εμποδίζει την προσκόλληση των βακτηρίων στα τοιχώματα, αλλά, δυστυχώς, αν ήδη αντιμετωπίζετε το πρόβλημα, δεν θα σας θεραπεύσει. Στην περίπτωση αυτή, χρειάζεστε αντιβίωση.
Oδηγίες χρήσης: Aν πάρετε ταμπλέτες, ακολουθήστε τις οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία κάθε εταιρείας, ενώ στα καταστήματα υγιεινής διατροφής θα βρείτε συμπυκνωμένο χυμό χωρίς ζάχαρη, από τον οποίο μπορείτε να πίνετε 2 κουταλιές διαλυμένες σε νερό γιατί είναι πολύ ξινός.
Nα θυμάστε: Παρενέργειες δεν έχουν παρατηρηθεί, ωστόσο, αν πάσχετε από έλκος στομάχου ή γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, πρέπει να προσέχετε, επειδή, λόγω της οξύτητάς του, μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση. Oι ταμπλέτες σε αυτή την περίπτωση είναι η καλύτερη λύση.

Λιναρόσπορος, κατά της χοληστερίνης
Tα τελευταία χρόνια ο αριθμός των γυναικών που πάσχουν από καρδιαγγειακά προβλήματα έχει αυξηθεί σημαντικά και μία από τις αιτίες είναι η υψηλή χοληστερίνη. O λιναρόσπορος βοηθάει στη μείωσή της, καθώς περιέχει ω-3 λιπαρά οξέα.
Oδηγίες χρήσης: Mπορείτε να λαμβάνετε 1-5 κουταλιές λιναρόσπορο 3-4 φορές την εβδομάδα προσθέτοντάς τους στα δημητριακά σας ή στο γιαούρτι. Στην αγορά, θα βρείτε και λάδι κατάλληλο για σαλάτες, αλλά όχι για μαγείρεμα, το οποίο πρέπει να φυλάσσεται στο ψυγείο για να μην ταγκίσει. Tέλος, θα βρείτε λιναρόσπορο και σε κάψουλες, για τις οποίες ακολουθείτε τις αναγραφόμενες οδηγίες.
Nα θυμάστε: Tόσο οι σπόροι όσο και το λάδι είναι ασφαλή στη χρήση εφόσον τα καταναλώνετε σε μικρές ποσότητες. H λήψη υπερβολικής ποσότητας μπορεί να έχει τοξική επίδραση στον οργανισμό. Eπίσης, οι σπόροι μπορεί να παρουσιάσουν καθαρτική δράση, λόγω των φυτικών ινών που περιέχουν.

Φασκόμηλο, για τις εξάψεις και τους νυχτερινούς ιδρώτες
Δεν θα δυσκολευτείτε να το βρείτε και είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό για τα συγκεκριμένα παραπάνω προβλήματα. Eίναι από τα καλύτερα βότανα που υπάρχουν στη χώρα μας για γυναίκες στην κλιμακτήριο και στη φάση της προεμμηνόπαυσης ή της εμμηνόπαυσης.
Oδηγίες χρήσης: Φτιάχνετε το αφέψημα χρησιμοποιώντας 1 κουταλιά φασκόμηλο για κάθε φλιτζάνι νερό. Bράζετε το βότανο στο νερό για 7΄, το αφήνετε έξω από τη φωτιά για 10΄ και το σουρώνετε. H συνιστώμενη δόση είναι 1 φλιτζάνι την ημέρα ή μέρα παρά μέρα για τις νεαρότερες γυναίκες, 2 φλιτζάνια για όσες έχουν έντονα συμπτώματα, ενώ οι γυναίκες στη φάση της εμμηνόπαυσης μπορούν να πίνουν μέχρι και 3 φλιτζάνια.
Nα θυμάστε: H κατανάλωσή του, με διαλείμματα, είναι ασφαλής.

Aγγελική, για την υγεία των γυναικείων οργάνων
Tο κινεζικό αυτό βότανο βοηθάει στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος, γι’ αυτό χρησιμοποιείται συχνά για την αντιμετώπιση γυναικολογικών προβλημάτων όπως η αστάθεια του κύκλου και η κόπωση. Eίναι, με άλλα λόγια, το γυναικείο τζίνσενγκ.
Oδηγίες χρήσης: H δόση που χορηγείται εξαρτάται από τις ανάγκες της κάθε γυναίκας, και τις περισσότερες φορές συνδυάζεται με άλλα βότανα. Eπομένως, καλό είναι να επισκεφτείτε κάποιον ειδικό για να καθορίσει τη δική σας αγωγή. Aν, ωστόσο, θέλετε να το πάρετε μόνο του, πιείτε το σαν αφέψημα, βράζοντας 1 κουταλάκι τριμμένη ρίζα σε 230 ml νερό για 20΄ ή σαν βάμμα 2-3 φορές την ημέρα, διαλύοντας σε νερό ή τσάι (όχι σε χυμό) 10-15 σταγόνες. Φροντίστε, είτε να είστε νηστικές είτε να το πάρετε μιάμιση ώρα μετά το φαγητό ή μισή ώρα πριν.
Nα θυμάστε: Aποφύγετε τη λήψη αγγελικής σε περίπτωση εγκυμοσύνης ή αν παίρνετε φάρμακα για την αραίωση του αίματος. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να προκαλέσει διάρροια.

Πράσινο τσάι, για την πρόληψη του καρκίνου
H προληπτική δράση του πράσινου τσαγιού όσον αφορά τον καρκίνο δεν είναι κάτι που ακούμε για πρώτη φορά. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχει εμποδίζουν την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων.
Oδηγίες χρήσης: Σε μια μικρή κανάτα με καυτό νερό, προσθέτετε ένα κουταλάκι πράσινο τσάι και το αφήνετε για 5΄. Πίνετε κάθε μέρα 3 φλιτζάνια.
Nα θυμάστε: Όσες έχετε υπόταση, φροντίστε να μην το παρακάνετε, επειδή το τσάι ρίχνει την πίεση, ενώ το ίδιο ισχύει για τις εγκύους και τις γυναίκες που θηλάζουν. Tο τσάι περιέχει τεΐνη, γι’ αυτό αποφύγετε την υπερβολική κατανάλωση.

Λυγαριά, για το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο
Φαίνεται πως ανακουφίζει από συμπτώματα όπως η οξυθυμία, οι αλλαγές στη διάθεση και οι πονοκέφαλοι. Έχει την ίδια δράση με την προγεστερόνη, γι’ αυτό δεν πρέπει να το παίρνετε για μεγάλο διάστημα.
Oδηγίες χρήσης: Tο πιο πρακτικό είναι να λαμβάνετε 1-2 κάψουλες την ημέρα. Aν, ωστόσο, προτιμάτε τα ροφήματα, φτιάξτε έγχυμα λυγαριάς ρίχνοντας 1 κουταλιά βότανο σε 1 φλιτζάνι βραστό νερό. Tο αφήνετε για 10-15΄, το σουρώνετε και πίνετε 3 φορές την ημέρα. H λήψη ξεκινάει 10 ημέρες πριν τον κύκλο, αλλά δεν πρέπει να επαναλαμβάνεται σε περισσότερους από 2-3 συνεχόμενους κύκλους.
Nα θυμάστε: Γενικά η κατανάλωσή της πρέπει να αποφεύγεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Mπορεί να προκαλέσει εξανθήματα και να αλληλεπιδράσει με φάρμακα που αναστέλλουν τη δράση της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, όπως, για παράδειγμα, ορισμένα αντικαταθλιπτικά.

Tζίντζερ, για τη ναυτία
Eίναι το πιο αποτελεσματικό βότανο για την καταπολέμηση της ναυτίας και του εμετού, όποια και αν είναι η αιτία που τα προκαλεί (εγκυμοσύνη, κίνηση, άγχος).
Oδηγίες χρήσης: Bράστε 10 γρ. ρίζα για 10΄ ή κοπανήστε τη στο γουδί, προσθέστε καυτό νερό και αφήστε το για 5΄. Δύο με τρία φλιτζάνια την ημέρα είναι αρκετά για να ηρεμήσουν το στομάχι σας. Mπορείτε ακόμα να χρησιμοποιήσετε τη φρέσκια ρίζα του στη μαγειρική σας. Σε αντίθεση με άλλα σκευάσματα, δεν έχει παρενέργειες και η δράση του είναι άμεση.
Nα θυμάστε: Σε μορφή σκόνης, μπορεί να προκαλέσει φούσκωμα ή δυσπεψία.

Xρυσάνθεμο, για τις ημικρανίες
Αν καθόμαστε περισσότερες ώρες μέσα σε χώρους με ζεστό αέρα είναι πολύ πιθανό να μας πονέσει το κεφάλι. Tο χρυσάνθεμο βοηθάει στην καταπολέμηση της ημικρανίας που σχετίζεται με τη ζέστη.
Oδηγίες χρήσης: Bράζετε 9 γρ. βότανο σε 1/2 λίτρο νερό για περίπου 5΄ και πίνετε το αφέψημα 2-3 φορές την ημέρα.
Nα θυμάστε: Συμβουλευτείτε έναν ειδικό πριν τη λήψη του, γιατί μπορεί να προκαλέσει αλλεργία. Δεν πρέπει, επίσης, να λαμβάνεται από εγκύους.

Πηγή: www.vita.gr

Οι τσουκνίδες είναι βάλσαμο!



Η τσουκνίδα, γνωστή λίγο πολύ σε όλους μας, έχει αρκετά άσχημη φήμη. Σωστά; «Ναι», θα απαντήσετε όλοι.
Άδικα όμως γιατί η τσουκνίδα από μόνη της είναι ένα φυτό – φάρμακο, με πολλές ιδιότητες και πολλές βιταμίνες!

Είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά αλλά και ευεργετικά βότανα για την υγεία του ανθρώπου! Περιέχει τις βιταμίνες Β, C, E, A, K, B2, καροτένιο, ιχνοστοιχεία και μέταλλα τα οποία είναι χρήσιμα για την υγεία των μυών, οστών και των νεύρων μας. Αυτά είναι το κάλιο, πυρίτιο, σίδηρο, μαγνήσιο, τα φωσφορικά άλατα και ένα μεγάλο αριθμό αμινοξέων.

Εάν δεν εντυπωσιαστήκατε ακόμα διαβάστε και αυτό... Η τσουκνίδα γίνεται ρόφημα, το οποίο είναι τονωτικό και αντιφλεγμονώδες και χάρη στις διουρητικές ιδιότητες που έχει, βοηθάει στην απώλεια βάρους και την καταπολέμηση της κυτταρίτιδας! Επίσης έχει υψηλή περιεκτικότητα σε σεροτόνινη και ακετυλοχολίνη. Αυτές οι δύο ουσίες είναι φυσικά κατασταλτικά της όρεξης και βοηθάνε στην απώλεια βάρους! Οπότε γυναίκες τρέξτε! Φάτε τσουκνίδες! Με την καθημερινή κατανάλωση ροφήματος τσουκνίδας σε συνδυασμό με άσκηση, το σώμα μας θα ξανανιώσει και γενικά η διάθεση μας θα γίνει πιο φρέσκια. Αυτό το φυτό είναι μια από τις πλουσιότερες πηγές χλωροφύλλης αλλά και πλούσια σε ιώδιο! Δηλαδή ένα βότανο ευεργετικό και για τον θυρεοειδή αδένα.

Συνεχίζουμε με αυτό το θαυματουργό φυτό. Τα φύλλα της είναι πηγή ισταμίνης, η οποία συμβάλλει στην μείωση και ένταση των συμπτωμάτων οποιασδήποτε αλλεργικής αντίδρασης του οργανισμού μας, όπως αλλεργικής ρινίτιδας η άσθματος. Ακόμα, ανακουφίζει το αίσθημα του πόνου, του φόβου και βοηθάει στη ρύθμιση της αϋπνίας.Επίσης κάνει τα μαλλιά πιο φωτεινά και το δέρμα να φαίνεται σαφώς πιο υγιές από πριν. Είναι η ιδανική τροφή ή ρόφημα για γυναίκες που θηλάζουν, διότι συμβάλει στον εμπλουτισμό του μητρικού γάλακτος με θρεπτικά συστατικά.

Καταλήγοντας, μπορούμε να καταναλώσουμε την τσουκνίδα, είτε ως ρόφημα, είτε μαγειρεμένη σε φαγητό. Οι γιαγιάδες σε πολλά χωριά κάνουν σπιτικές παραδοσιακές πίτες με τσουκνίδες (σας πληροφορώ πως είναι πεντανόστιμες!).Μπορούμε ακόμα να αποξηράνουμε τα φύλλα της, να τα συνθλίψουμε και μετά να προσθέσουμε λίγο σε έναν χυμό πορτοκάλι η όπου αλλού θέλουμε! Γενικά, η τσουκνίδα είναι ένα υποτιμημένο φυτό, που δυστυχώς απέκτησε αυτήν την κακή φήμη γιατί αν το πιάσουμε με γυμνά χέρια «τσιμπάει» και μας ερεθίζει το δέρμα! Πάντως μην δοκιμάσετε να την φάτε ωμή, θα το μετανιώσετε!

ΡΟΦΗΜΑ ΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ Ρόφημα τσουκνίδας για απώλεια βάρους και καταπολέμηση της κυτταρίτιδας Υλικά 2 κουταλιές φύλλα τσουκνίδας φρέσκα ή 1 κουταλάκι τσουκνίδα αποξηραμένη 1 κούπα βραστό νερό Χυμό από φρέσκο λεμόνι Εκτέλεση Βράζουμε το νερό και προσθέτουμε την τσουκνίδα. Το σκεπάζουμε και το αφήνουμε για 15 λεπτά. Προσθέτουμε φρέσκο χυμό λεμονιού. Καταναλώνουμε το ρόφημα ζεστό ή κρύο.
metrogreece.gr

Πώς θα διατηρήσεις τα κρεμμύδια για 8 μήνες!

Πώς θα διατηρήσεις τα κρεμμύδια για 8 μήνες!


Πώς θα διατηρήσεις τα κρεμμύδια για 8 μήνες!

Μάθε πως θα διατηρήσεις τα ξερά κρεμμύδια για περισσότερο διάστημα, γιατί στην κρίση δε χρειάζεται να πετάμε τίποτα!

Το λάθος που κάνεις
Τα κρεμμύδια πρέπει να φυλάσσονται σε μέρος δίχως υγρασία και σε καμία περίπτωση σε πλαστικές σακούλες που ευνοούν την ανάπτυξη της μούχλας.

Μικρά τρικ για διατήρηση

* Είτε το πιστεύεις, είτε όχι το καλσόν είναι ένας πολύ καλός αποθηκευτικός χώρος για κρεμμύδια, παρατείνοντας τη διατήρησή τους σε άριστη κατάσταση! Τα κρεμμύδια που θα αποθηκεύσεις μέσα στο καλσόν μπορούν να διατηρηθούν μέχρι και οκτώ μήνες!

* Αντί για καλσόν μπορείς να χρησιμοποιήσεις χαρτί με το οποίο θα τυλίξεις κάθε κρεμμύδι.

Από τη Δήμητρα Γκούντρα

womenonly.gr

Λεμόνι και μικρές αλλά σημαντικές συμβουλές.




Λεμόνι και μικρές αλλά σημαντικές συμβουλές. Μία από τις πιο κοινές παθήσεις σήμερα η οποία χαρακτηρίζεται από πόνους και ακαμψία στις αρθρώσεις είναι η αρθρίτιδα και η οποία προκαλείται από φλεγμονή στις αρθρώσεις ένας λόγος των φλεγμονών είναι και

~ η μεγάλη συγκέντρωση άχρηστων προϊόντων στις αρθρώσεις

1) η σωστή στάση του σώματος

2) ο περιορισμός του άγχους και

3)η χρήση βοτανολογικών γιατρικών τα οποία βοηθούν τον οργανισμό να αποβάλει τις τοξίνες- αυτά τα άχρηστα προϊόντα για τον οργανισμό- θα μας βοηθήσουν να θέσουμε υπό μερικό ή ολικό έλεγχο αυτές τις παθήσεις ένα από τα σημαντικότερα βότανα για αυτές τις παθήσεις είναι και το λεμόνι ο χυμός του λεμονιού,ενώ είναι όξινος, όταν εισέρχεται στον οργανισμό μετατρέπεται σε αλκαλικό και βοηθά στην καταπολέμηση της οξύτητας και βοηθά να διατηρείται η ισορροπία στον οργανισμό μας η υψηλή οξύτητα -πρέπει να γνωρίζουμε- προκαλεί μεταβολικές δυσλειτουργίες που με τη σειρά τους μπορεί να οδηγήσουν

~ σε πρόωρη γήρανση

~ σε σοβαρά προβλήματα υγείας αλλά και

~ σε υπερβολική αύξηση του σωματικού λίπους

πρακτικές συμβουλές:
1) στύβουμε ένα λεμόνι και πίνουμε το χυμό του σκέτο ή αραιωμένο σε νερό κάθε πρωί αυτό

ενισχύει τα αγγεία και τα κάνει λιγότερο εύθραυστα ενώ παράλληλα

έχει αντιπηκτική και αντιθρομβωτική δράση

2) σε καθημερινή βάση -για δύο με τρεις εβδομάδες το πρωί λαμβάνουμε λίγες σταγόνες λεμονιού διαλυμένες σε λίγο χλιαρό νερό αυτό βοηθά

τα αγγεία του σώματός μας να παραμένουν υγιή

3) σε περίπτωση πυρετού χρησιμοποιούμε φέτες λεμονιού σε νερό με λίγο μέλι η ανακούφιση είναι άμεση

ένα ρόφημα με χυμό λεμονιού μέλι κανέλα και όλα μαζί σε χλιαρό νερό μας θωρακίζει έναντι της γρίπης

4) το λεμόνι έχει αιμοστατικές ιδιότητες και για αυτό μπορούμε να το χρησιμοποιούμε για να σταματήσουμε αιμορραγίες δοντιού από εξαγωγή ή ρινικές αιμορραγίες

5) το λεμόνι καταπολεμά τις καταστάσεις οξύτητας στον οργανισμό γι αυτό μπορούμε να το χρησιμοποιούμε σε μασάζ

για

αρθρίτιδα
ρευματισμούς
κυτταρίτιδα
παχυσαρκία

6) ο χυμός του μειώνει

το ουρικό οξύ στο αίμα
την υψηλή χοληστερόλη και
την αρτηριοσκλήρωση

αυτές είναι κάποιες από τις πάρα πολλές σπουδαίες ιδιότητες του λεμονιού οι οποίες το καθιστούν απαραίτητο στην καθημερινή μας διατροφή εμείς

φροντίζουμε να υπάρχει κάθε μέρα -μα κάθε μέρα-ένα λεμόνι στο τραπέζι μας και ας μην είσαστε καθόλου φειδωλοί όταν το χρησιμοποιούμε στις σαλάτες μας και

ΠΡΟΣΟΧΗ

ποτέ δεν πίνουμε τον χυμό του λεμονιού με ζάχαρη ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ

Υπερτροφές Ελληνικής Γαίας!



Υπερτροφές της ευλογημένης Ελληνικής Γαίας!!

Εδώ και χρόνια, έχει αναγνωριστεί η μεγάλη αξία της ελληνικής χλωρίδας, που είναι από τις πλουσιότερες στην Ευρώπη, 6.200 φυτικά είδη, από τα οποία τα 1.150 είναι ενδημικά ή ενδοχώρια κατά τον Ιπποκράτη.
Μακρύς επίσης, ο κατάλογος με ονόματα, πολλά από τα οποία γνωστά, των ελληνικών υπερτροφών (super foods), δηλαδή των φυτικών ειδών υψηλής, για τον ανθρώπινο οργανισμό, διατροφικής και φαρμακευτικής αξίας.
Ανάμεσα στα παραδοσιακά, που καλλιεργούνται ήδη συστηματικά στην ελληνική ύπαιθρο και η φήμη τους έχει ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας, όπως η μαστίχα Χίου και ο κρόκος Κοζάνης, υπάρχουν και τα λιγότερο γνωστά, τα «καινοτόμα», τα οποία έχουν μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης και δίνουν προοπτική σε νέους καλλιεργητές.
Όπως δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δρ. βοτανολόγος-γεωπόνος ΑΠΘ, Νίκος Σαμαρίδης «πρόκειται για θαμνώδη και δενδρώδη δασικά φυτά, που μπορούν να αξιοποιηθούν για τη διατροφική ενίσχυση του οργανισμού, αλλά έχουν και ευεργετική ωφελιμότητα για την υγεία. Καλύπτουν την άμυνα του οργανισμού, προστατεύουν από κρύο και λοιμώξεις, είναι ισχυρά αντιοξειδωτικά, και ακόμη δεν είναι πολύ γνωστά στους αγρότες».
Οι «ρίζες» τους όμως, χάνονται στην αρχαιότητα. Όπως τονίζει ο δρ. Σαμαρίδης, «ο Όμηρος στην Ιλιάδα αναφέρει ότι η Κίρκη παρέθεσε γεύμα στον Οδυσσέα και τους συντρόφους του με καρπούς κρανιάς».

Τέτοια φυτά είναι η κουμαριά, η κρανιά, ο κράταιγος, η άγρια τριανταφυλλιά, η βατομουριά και άλλα πολλά.
Οι καρποί της αγριοτριανταφυλλιάς έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C και φλαβονοειδή, δηλαδή αντιοξειδωτικές ουσίες. Ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού και προστατεύουν από τις λοιμώξεις. Από τους καρπούς της είναι δυνατόν να παρασκευαστεί σιρόπι και μαρμελάδα.
Το αφέψημα από τα φύλλα της κουμαριάς, περιέχει αρβουτίνη και τανίνες, που έχουν αντισηπτικές ιδιότητες για το ουροποιητικό σύστημα. Επίσης, ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε τα φύλλα ως κατάπλασμα για θρομβοφλεβίτιδες. Σήμερα, στην κλασική φαρμακευτική κυκλοφορούν κουμαρινικά αντιπηκτικά. Ενώ, από τα κούμαρα μπορούν να παρασκευαστούν τσίπουρο, λικέρ, κονιάκ και μαρμελάδα.
Ο κράταιγος είναι το φυτό που κάνει κραταιό τον καρδιακό μυ. Ως αφέψημα τα φύλλα και τα άνθη του είναι ωφέλιμα για τη ρύθμιση και της υπέρτασης και της υπότασης, έχει δηλαδή αμφότερη ρυθμιστική δράση. Οι καρποί του είναι πλούσιοι σε βιταμίνη C και φλαβονοειδή (αντιοξειδωτικά). Σύμφωνα με τον δρ. Σαμαρίδη, Γερμανοί έχουν ήδη δείξει ενδιαφέρον για την ανάδειξη των φαρμακευτικών τους ιδιοτήτων. Από τους καρπούς του μπορούν επίσης να παρασκευαστούν αλκοολικά εκχυλίσματα (βάμματα).
Η κρανιά έχει υψηλή αντιοξειδοτικότητα, στυπτικές (αντιαιμορραγικές) και αντιπυρετικές ιδιότητες. Τα κράνα, οι καρποί της, περιέχουν φλαβονοειδή, σίδηρο και ανθοκυάνες, ισχυρότατες αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ουσίες. Από τους καρπούς παρασκευάζεται επίσης χυμός που καταναλώνεται ως αναψυκτικό, ενώ ιδιαίτερα ανθεκτικό είναι το ξύλο της. Από ξύλο κρανιάς κατασκευάζονται οι γκλίτσες, ενώ λέγεται ότι από κρανιά είχε κατασκευαστεί και ο εμπνευσμένος από τον πολυμήχανο Οδυσσέα, Δούρειος Ίππος.
Τα φυτά αυτά συναντώνται περισσότερο στην ηπειρωτική Ελλάδα, ημιορεινή και ορεινή, όπου προσφέρονται οι πιο κατάλληλες βιοκλιματικές (θερμοκρασία, βροχοπτώσεις) και οικοτοπικές (έδαφος, ηλιοφάνεια) συνθήκες για την αποδοτική καλλιέργεια και την αξιοποίησή τους, για την παραγωγή δευτερογενών προϊόντων (μαρμελάδα, ποτά, χυμοί).
Όπως αναφέρει ο δρ. Σαμαρίδης, η Μακεδονία έχει την πιο πλούσια και παλαιότερη καλλιέργεια φυτωρίων, καθώς και εμπειρία από ομαδικές και συνεταιριστικές καλλιέργειες, από μονάδες βιοτεχνολογικής αξιοποίησης, μεταποίησης δευτερογενών γεωργικών προϊόντων και αποστακτήρια αιθέριων ελαίων. Διατηρεί το προβάδισμα στη νέα πρόταση των θαμνοειδών και δενδροειδών φαρμακευτικών και είναι ένας απέραντος πειραματ-αγρός, από την Κοζάνη, Έδεσα μέχρι τη Δράμα, όπου υπάρχουν φυτώρια και καλλιέργειες ροδιάς, βατόμουρων, σμέουρων, μύρτιλλου, κράταιγου, φραγκοστάφυλλων κ.α.
Οι προτεινόμενες καλλιέργειες απαιτούν ήλιο, εδάφη αποστραγγιζόμενα, κυρίως ξερικά, υψόμετρα κυρίως ημιορεινά, πλαγιές ελατοδασών, πχ η αγριοτριανταφυλλιά και ο κράταιγος, που είναι αυτοφυή σε τέτοιες περιοχές, ελάχιστες βροχοπτώσεις. Αντέχουν σε χαμηλές θερμοκρασίες τα περισσότερα, πχ η κρανιά, μπορεί να επιβιώσει και στους -30. Είναι ανθεκτικά στις φωτιές, η κουμαριά μάλιστα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ανάπλαση δασικών εκτάσεων. Οι λίγοι εχθροί και ασθένειες των δασικών θαμνοφύτων, δηλαδή ανθράκωση, φυτοφθόρα, σκωρίαση, και οι τετράνυχοι μπορούν να ελέγχονται από ειδικές υπηρεσίες γεωργικών εφαρμογών.
Πέρα από τη διατροφική και θεραπευτική αξία που έχουν τα είδη αυτά και τη δυνατότητα παρασκευής δευτερογενών προϊόντων, ο δρ. Σαμαρίδης υπογραμμίζει τη δυνατότητα «να πάμε ένα βήμα πιο μπροστά και να γίνει η διεύρυνση της καλλιέργειάς τους και η θεραπευτική ανάδειξή τους». «Η διεύρυνση της καλλιέργειας θα γίνει με τη συνεργασία γεωπονικών πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων, όπως ο Ελληνικός Γεωργικός Οργανισμός (ΕΛΓΟ) «ΔΗΜΗΤΡΑ», ενώ η θεραπευτική ανάδειξή τους μπορεί να γίνει με την επιστημονική συνεργασία πανεπιστημιακών ή ερευνητών, των κλάδων της βιοχημείας και της φαρμακογνωσίας».
Οι δήμοι, σύμφωνα με τον δρ. Σαμαρίδη, πρέπει να παραχωρήσουν αναξιοποίητες ημιορεινές πλαγιές και λειμώνες (εγκαταλελειμμένα βοσκοτόπια), με πολυετείς συμβολικές συμβάσεις σε νέους καλλιεργητές, όπως για παράδειγμα ο δήμος Βελβεντού στην Κοζάνη. «Έτσι, θα ανθίσουν μαζί με τα ωφέλιμα για θρέψη και θεραπεία φαρμακευτικά φυτά και η παραμελημένη ελληνική ύπαιθρος» υπογραμμίζει.
Την ίδια ώρα, ο δρ. Σαμαρίδης, υπενθυμίζει την υψηλή αξία των αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών, των βοτάνων, με τα οποία έχει προικιστεί η φύση στα νησιά, στη νότια και στην κεντρική Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Κρήτη. Τα βουνά της, οι ραχούλες και τα φαράγγια της μοσχοβολούν θυμάρι, μαντζουράνα, μαλωτήρα (σιδερίτης), φλισκούνι, φασκόμηλο, δίκταμο (έρωτας) κ.α.
Αυτά τα αρωματικά φυτά χρησιμοποιούνται από τον ελληνικό λαό εμπειρικά και παραδοσιακά για εκατοντάδες χρόνια, ως τσάγια, ροφήματα και άλλες μορφές. Είναι, επίσης, πολύτιμα για τα αιθέρια έλαιά τους, όπου από αρχαιοτάτων χρόνων με απλές παραδοσιακές μεθόδους (υπερχείλιση σε λίπος) γινόταν εξαγωγή των αιθέριων ελαίων. Μαρτυρίες υπάρχουν τόσο στην Κρήτη, στα ανάκτορα του Μίνωα, ενώ στην Πύλο, στα ανάκτορα του Νέστορα, υπήρχε ειδικό δωμάτιο με τα «ζείδωρα» αιθέρια έλαια.


ΜΑΣΤΊΧΑ ΧΊΟΥ, η ασπίδα του πεπτικού
Το “ελληνικό δάκρυ” με τις ιδιαίτερες ευεργετικές του ιδιότητες που είναι γνωστές από την αρχαιότητα, καταστέλλει το ελικοβακτήριο του πυλωρού, σε ασθενείς που υποφέρουν από πεπτικό έλκος.
Έχει αποδειχθεί ότι η μαστίχα έχει αντιμικροβιακή και αντιβακτηριακή δράση.
Ακόμη και σε μικρό χρονικό διάστημα η Μαστίχα δύναται να θεραπεύσει τα πεπτικά έλκη. Αποτοξινώνει το ήπαρ, γι’ αυτό και είναι σημαντική η επίδραση της στην λειτουργία του. Δρα κατά των τριγλυκεριδίων και της χοληστερόλης. Η Μαστίχα δρα επουλωτικά στις φλεγμονές όπως περιοδοντίτιδες, οισοφαγίτιδες, γαστρίτιδες, δωδεκαδακτυλικό έλκος, μέχρι τις κολίτιδες και τις αιμορροΐδες. Ανακουφίζει από δυσάρεστες καταστάσεις όπως, δυσπεψία ή τυμπανισμό.
Η Μαστίχα όπως και το παράγωγό της κολοφώνιο, χρησιμοποιούνται για την παρασκευή χειρουργικών νημάτων. Τα ράμματα αυτά απορροφώνται από τον οργανισμό και δε χρειάζεται επέμβαση κοπής.


ΣΤΑΦΙΔΑ Οι μαύρες σταφίδες καλλιεργούνται αποκλειστικά και μόνο στην Κόρινθο. Γι'αυτό και είναι γνωστή αυτή η ποικιλία παγκοσμίως ως Κοριανθιακή σταφίδα ή Currants. Οι μαύρες σταφίδες είναι απλά το τελικό προϊόν που προκύπτει από την αποξήρανση μαύρου σταφυλιού (με κουκούτσι) στον ήλιο.

Οι μαύρες σταφίδες περιέχουν φρουκτόζη και γλυκόζη σε συμπυκνωμένη, αφυδατωμένη μορφή και δίνουν άμεση ενέργεια και τόνωση. Είναι πλούσιες σε σίδηρο, απλούς υδατάνθρακες, θερμίδες και βιταμίνη C (τα 100gr περιέχουν 300mg C). Είναι αγαπημένη τροφή των ορειβατών, των φαντάρων και όσων θέλουν να αυξήσουν το σωματικό τους βάρος.

Η μαύρη Κορινθιακή σταφίδα μπορεί να βοηθήσει σε προβλήματα όπως:
*ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ: Λόγω της περιεκτικότητάς τους σε φυτικές ίνες απορροφούν νερό δίνοντας όγκο στα κόπρανα και εύκολη στη συνέχεια αποβολή.
*ΑΥΞΗΣΗ ΒΑΡΟΥΣ: Λόγω της φρουκτόζης και της γλυκόζης που περιέχουν δίνουν εύκολες αφομοιώσιμες θερμίδες υπό την μορφή απλών ζακχάρων χωρίς χοληστερόλη. Το σελήνιο, ο φώσφορος και η βιταμίνη C βοηθούν μαζί με άλλα μέταλλα και βιταμίνες στην αξιοποίηση και αφομοίωση της πρωτεΐνης μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό.
*ΤΟΞΑΙΜΙΑ: Γνωστή και ως δηλητηρίαση του αίματος όταν το PH έχει περιέλθει σε όξινη κατάσταση. Αυτή είναι η κύρια πηγή όλων των προβλημάτων υγείας σήμερα. Η μαύρη σταφίδα χάρη στο μαγνήσιο και κάλιο που περιέχει (2 αλκαλικά μεταλλικά άλατα) βοηθά να επανέλθει η οξεοβασική ισορροπία.
*ΑΝΑΙΜΙΑ: Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε σίδηρο.
*ΠΥΡΕΤΟΣ: Περιέχει φαινόλες, φυτοθρεπτικά συστατικά με αντιβιοτικές, αντιοξειδωτικές και αντιβακτηριακές ιδιότητες.
*ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ: Περιέχει αργινίνη, ένα αμινοξύ που ανεβάζει την ερωτική διάθεση (libido).
*ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ: Ενώ δεν περιέχει πολύ ασβέστιο εντούτοις περιέχει βόριο, ένα μέταλλο χρήσιμο στον σχηματισμό οστών και την απορρόφηση του ασβεστιού.
*ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΜΑΤΙΩΝ: Χάρη στις φαινόλες, στην βιταμίνη Α και σε άλλα αντιοξειδωτικά.
*ΥΓΕΙΑ ΔΟΝΤΙΩΝ: Χάρη στο ελαικό οξύ που περιέχει προσφέρει προστασία κατά της οδοντικής πλάκας, τερηδόνας και του στρεπτόκοκκου. Όσο περισσότερη ώρα μένουν στα δόντια οι σταφίδες τόσο το καλύτερο για την αδαμαντίνη.
*ΑΛΛΑ ΟΦΕΛΗ: Λόγω της κατεχίνης, μια αντιοξειδωτική φαινόλη που περιέχουν οι σταφίδες, προσφέρουν προστασία εναντίον του καρκίνου παχέως εντέρου.




ΑΠΟΞΗΡΑΜΕΝΑ ΣΥΚΑ: Η ΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ

Στην αρχαιότητα το σύκο αποτελούσε τροφή ύψιστης διατροφικής σημασίας. Η εξαγωγή του φρούτου απαγορευόταν για να προστατευθεί η ποικιλία. Το σύκο φρέσκο και αποξηραμένο μαζί με την ανάλατη ελιά, τα φρούτα και το σκόρδο υπήρξαν τα «αναβολικά» των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για τους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες στην περιοχή της αρχαίας Ολυμπίας.
Από την Ελλάδα το σύκο διαδόθηκε και εξαπλώθηκε πρώτα στην Αίγυπτο και από εκεί μέσω της Συρίας, του Ισραήλ και της Αραβίας, σε όλο τον κόσμο.
Σήμερα τα σύκα (φρέσκα) είναι ιδιαίτερα ευπαθή κατά την μεταφορά τους μετά τη συγκομιδή γι'αυτό και ως επί το πλείστον κόβονται άγουρα και πρώιμα. Το γεγονός αυτό τα καθιστά ιδιαίτερα άνοστα και απρόσιτα στους περισσότερους καταναλωτές. Ο μόνος εύκολος και πρακτικός τρόπος να απολαύσει κανείς όλο το χρόνο σύκα, είναι να τα καταναλώσει ως αποξηραμένα.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Τα σύκα είναι πλούσια σε σάκχαρα (70% υδατάνθρακες), γι'αυτό και παρέχουν πολλή και άμεση ενέργεια.
Λόγω της βλεννίνης και της πηκτίνης που περιέχουν, διαθέτουν υπακτικές ιδιότητες. Είναι τροφή πλούσια σε ασβέστιο (200mg/100gr) και μαζί με ένα ολόκληρο μαρούλι, 50gr ωμά ανάλατα αμύγδαλα και 4 πορτοκάλια, εξασφαλίζουν την απαραίτητη καθημερινή πρόσληψη ασβεστίου για τον οργανισμό (1000mg την ημέρα).
Για όσους τρώνε γαλακτοκομικά, αποτελούν έναν καταπληκτικό συνδυασμό σε αλκαλικά μεταλλικά άλατα, όπως ασβέστιο-μαγνήσιο-κάλιο-νάτριο, όταν καταναλωθούν μαζί με κατσικίσιο τυρόγαλα (ορρό γάλακτος) ή ανάλατο κατσικίσιο ανθότυρο.
Αυτός ο συνδυασμός είναι ιδιαίτερα ωφέλιμος για όσους πάσχουν από αρθριτικά, για αθλητές μετά την προπόνηση, για όσους αναρρώνουν από εγχειρήσεις ή ασθένειες και ειδικά για όσους θέλουν να αυξήσουν το μυϊκό ιστό τους.
ΧΡΗΣΗ
- Μαζί με αμυγδαλόγαλα, τα αποξηραμένα σύκα (στο μπλέντερ ή μόνα τους) αποτελούν ένα υπέροχο, δυναμωτικό πρωινό.
- Σε συνδυασμό με γάλα σόγιας, (SOYABELLA) τα αποξηραμένα σύκα δίνουν ένα θαυμάσιο κολατσιό και συντελούν στην αύξηση βάρους. Ιδανικό σνάκ για προβλήματα οστεοπόρωσης.
- Τα αποξηραμένα σύκα πρέπει να τα μουσκεύουμε για 6 έως 12 ώρες σκεπασμένα σε νερό, για να περιέλθουν σε μια πρωτογενή κατάσταση και να είναι μια εύπεπτη και αφομοιώσιμη πηγή ενέργειας.
- Συνδυάζονται τέλεια με φρέσκα υπόξινα/γλυκά φρούτα (ειδικά με μήλα ή μπανάνες). Ένα ιδανικό πρωινό γεύμα.
- Ψιλοκομμένα σε σαλάτες για μια εξωτική γεύση.
- Στο μπλέντερ (3-4 τεμάχια) ως smoothie, με χυμό λαχανικών και προαιρετικά 1-2 μπανάνες.

ΕΛΙΑ: Η απόλυτη Ελληνική Υπερτροφη! Η ελιά θεωρείται σήμερα η πληρέστερη τροφή στον κόσμο. Στην αρχαία Ελλάδα, ο Σόλων ίδρυσε νόμο για την προστασία αυτού του υπέροχου δέντρου. Οι Ρωμαίοι ήταν αυτοί που πρώτοι καθιέρωσαν την εξαγωγή του λαδιού με τη μέθοδο της ψυχρής σύνθλιψης. Σήμερα είναι γνωστό ότι το μυστικό υγείας της μεσογειακής διατροφής βρίσκεται στην κατανάλωση κυρίως της ελιάς Η ελιά θεωρείται θαυματουργός καρπός και μπορεί να χαρίσει υγεία, ευτυχία και μακροβιότητα μονό σε όσους ξέρουν να την απολαμβάνουν στην αγνότερη, ανεπεξέργαστη μορφή της. Η ελιά θεωρείται:
- ο καρπός με τα περισσότερα μεταλλικά άλατα
- ο καρπός με το περισσότερο ασβέστιο
- πλούσια σε μαγνήσιο
- αλκαλική
- πλούσια σε βασικά αμινοξέα
- πλούσια σε μονοακορεστα βασικά λιπαρά οξέα-Ω9
- γεμάτη με λιποδιαλυτες βιταμίνες Α και Ε
- άφθονη σε αντιοξειδωτικά
Η ελιά έχει την ικανότητα να διαλύει την τοξική βλέννα στο ανθρώπινο σώμα περισσότερο από οποιοδήποτε άλλος καρπός!
Στο κλασσικό βιβλίο της φυσικής υγιεινής του ARNOLD EHRET-THE MUCUSLESS DIET HEALING SYSTEM, αναφέρεται πίνακας, με βάση τη σειρά προτεραιότητας ορισμένων τροφών, όσον αφορά τη δυνατότητα τους να απορροφούν και να αποβάλλουν τοξική βλέννα και κατάλοιπα μαγειρεμένης τροφής από το ανθρώπινο σώμα. Σε αυτόν τον πίνακα λοιπόν, η ελιά κατατάσσεται πρώτη μεταξύ δεκάδων τροφών με ένα σκορ 30,56, με τα σύκα να ακολουθούν ως δεύτερα με σκορ 27,81. Για να καταλάβετε τη θεραπευτική δύναμη της ελιάς ενδεικτικά αναφέρεται ότι το πορτοκάλι γνωστό σε όλους για την απεκκριτική δυνατότητα του, ακολουθεί ως τρίτο στη λίστα με σκορ μόλις 09,61!
Η ελιά θεωρείται ιδανική τροφή για όσους έχουν προβλήματα υψηλής χοληστερόλης, υψηλές τρανσαμινασες, αιμορροΐδες πονοκεφάλους λευχαιμία κ.α., όπως και για αθλητές για χειρωνακτικά εργαζομένους και κυρίως για χορτοφάγους και ωμοφαγους που θέλουν να αυξήσουν το μυικό ιστό τους.
Συνδυάζεται άριστα με χυμό λαχανικών ή πράσινη σαλάτα.

Κούμαρα και κουμαριά Η κουμαριά αναπτύσσεται σε όλη την Ελλάδα στην ζώνη των αείφυλλων – πλατύφυλλων, που εκτείνεται μέχρι 1.000 μ. υψόμετρο. Την συναντάμε σε θαμνώνες και δάση, σε ξηρές και πετρώδεις πλαγιές. Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις, επιγραμματικά:
Το βότανο δρα ως αντισηπτικό, διουρητικό, αντιφλεγμονώδες, στυπτικό και αιμοστατικό. Τα ώριμα κούμαρα συνιστώνται σε δυσκοιλιότητα και αεροφαγία.
Βοηθά σε προβλήματα φλεγμονών και άλλες παθήσεις των ουροφόρων οδών όπως κυστίτιδα, ουρηθρίτιδα, ενούρηση, δυσούρηση, σε αιματουρίες και αιμορραγίες της μήτρας.
Είναι τονωτικό για τους εξασθενισμένους οργανισμούς στους οποίους χορηγείται μαζί με κρασί, κανέλα και ζάχαρη.
Η κουμαριά είναι ανθεκτική στη φωτιά και αυτό της δίνει ένα πλεονέκτημα να χρησιμοποιηθεί σε αναπλάσεις εκτάσεων.
Oι κουμαριές είναι φυτά που αντέχουν στις πυρκαγιές. Mετά τη φωτιά πετούν αμέσως νέα άφθονα βλαστάρια κι έτσι προστατεύονται τα εδάφη από τη διάβρωση της βροχής.
Τελειώνοντας, η κουμαριά είναι ένα πολύ ενδιαφέρον, αλλά και όμορφο φυτό που στολίζει με το εντυπωσιακό χρώμα της και τους λαμπερούς καρπούς της το σπίτι μας και μας θυμίζει τα Χριστούγεννα και το χειμώνα!

Φυστίκια Αιγίνης, μια πλήρης τροφή για τη χοληστερίνη, την καρδιά και τα μάτια. Τα φιστίκια χαρακτηρίζονται σαν μια σούπερ, συμπυκνωμένη τροφή. Είναι από τα λίγα τρόφιμα τα οποία σε μικρή ποσότητα μας δίνουν πληθώρα ευεργετικών συστατικών. Πιο συγκεκριμένα, μια μόλις χούφτα καλύπτει ένα σημαντικό ποσοστό των ημερήσιων αναγκών σε ενέργεια, καλά μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, φυτικές ίνες, βιταμίνες (ιδιαιτέρως το συμπλέγματος Β), μέταλλα και ευεργετικά αντιοξειδωτικά συστατικά. Είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και περιέχουν 10 τοις εκατό από τις ημερήσιες ανάγκες σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία όπως η βιταμίνη B6, θειαμίνη, μαγνήσιο, φωσφόρο και χαλκό και φυτικές ίνες. Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές στερόλες, ουσίες που αποδεδειγμένα σήμερα μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της χοληστερόλης. Αντιοξειδωτικά, τα οποία γνωρίζουμε ότι μας προστατεύουν από τη γήρανση και νοσήματα όπως τα καρδιαγγειακά. Βιταμίνης Β6, η οποία μειώνει τα επίπεδα της ουσίας ομοκυστείνης, μιας ουσίας που σχετίζεται με την εμφάνιση αθηρωματικών πλακών και αρτηριοσκλήρυνσης. Τα φιστίκια Αιγίνης, εκτός του ότι είναι απολαυστικά, μπορούν ταυτόχρονα να μειώσουν τον κίνδυνο για καρδιακά προβλήματα, αφού έρευνα που έγινε στην Πενσιλβάνια έδειξε ότι καταναλώνοντας 40 γραμμάρια φιστίκια Αιγίνης την ημέρα για 4 εβδομάδες και διπλασιάζοντας την ποσότητα για 4 επιπλέον εβδομάδες, η LDL χοληστερόλη πέφτει κατά 9% το πρώτο διάστημα και 12% το επόμενο. Η κατανάλωση φιστικιών και τα δύο αυτά διαστήματα μείωσε κατά 15% τα επίπεδα της ιντερλευκίνης – 1, ενός δείκτη φλεγμονής που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιακές παθήσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί τα φιστίκια έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λίπη και υψηλή σε ακόρεστα, ενώ δεν περιέχουν καθόλου λιπαρά οξέα. Μια πρόσφατη έρευνα επιβεβαιώνει ότι η καθημερινή κατανάλωση φιστικιών βοηθάει στην μείωση της πίεσης. Mελέτες έρχονται να πιστοποιήσουν είναι το ότι τα κελυφωτά φιστίκια περιέχουν τα συστατικά λουτεΐνη και ζεαξανθίνη, τα οποία έχουν ευεργετική επίδραση στα μάτια μας. Συγκεκριμένα, έχουν την ιδιότητα να απορροφούν την ακτινοβολία που καθημερινά δέχεται ο οφθαλμός, προστατεύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα μάτια μας από τη γήρανση.

Φρέσκος Βιολογικός Χυμός Σιταρόχορτου:
Το μάννα του Θεού! Η αναζωογονητική γεύση του φρεσκοστιμμένου βιολογικού χυμού σιταρόχορτου είναι ένα φυσικό τονωτικό που θα σας γεμίσει ενέργεια και θρεπτικά στοιχεία!Απλά πιείτε μια μικρή ποσότητα χυμού καθημερινά και το εύγεστο αυτό φυσικό ποτό θα παρέχει στον οργανισμό σας τα ευεργετικά συστατικά που χρειάζεται. Επειδή το σιταρόχορτο είναι βιολογικά καλλιεργημένο και χωρίς έκδοχα απορροφάται πολύ πιο εύκολα και γρήγορα από παρόμοια προϊόντα κατώτερης ποιότητας, χωρίς καμία παρενέργεια.

Επιπλέον είναι μία πραγματική αποθήκη φυσικών βιταμινών, ιχνοστοιχείων, χλωροφύλλης και ενζύμων. Υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεϊνη, περιέχει τα 8 βασικά αμινοξέα και τα περισσότερα από τα υπόλοιπα. Επίσης λόγω των αντιοξειδωτικών του ιδιοτήτων, το σιταρόχορτο είναι πολύ αποτελεσματικό για την αποτοξίνωση.
Παρέχει τόσο εσωτερική αναζωογόνηση όσο και εξωτερική. Κάνει πολύ καλό στο δέρμα και στη στοματική υγιεινή. Καθαρίζει το δέρμα από μέσα προς τα έξω και βοηθάει το σώμα να απαλλαχθεί από τα επιβλαβή βακτήρια.
Περιέχει περισσότερες από 100 θρεπτικές ουσίες
Πολύ πλούσιο σε χλωροφύλλη (συμπυκνωμένη ηλιακή ενέργεια)
Ιδανικό για όξινες καταστάσεις του οργανισμού
Σε δερματολογικές παθήσεις
Παρέχει ικανοποιητική προστασία από ατμοσφαιρικούς ρύπους και ελεύθερες ρίζες. Κατάλληλο για αποτοξινωτικές δίαιτες.
Διαβάστε αναλυτικά τις θαυματουργές ιδιότητες του Σιταρόχορτου καθώς και πως να το φτιάξετε: Σιταρόχορτο, η Αμβροσία των Θεών

ΤΡΟΎΦΑ
Η τροφή των θεών
Οι τρούφες έχουν μία αρκετά μεγάλη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, εξού και συχνά αναφέρονται ως «φυτικό κρέας». Τόσο οι μαύρες όσο και οι λευκές τρούφες αποτελούνται πάνω το από 70% από νερό, ενώ το λοιπό ποσοστό κατά το μεγαλύτερο μέρος συνίσταται από μέταλλα (ασβέστιο, κάλιο και μαγνήσιο), μεταλλικά άλατα και οργανικές ουσίες.
Οι φρέσκιες τρούφες περιέχουν έναν αριθμό οργανικών μορίων γνωστών ως αλκοόλες, αλδεΰδες και κετόνες. Το άρωμα της τρούφας οφείλεται στην ένωση διμεθυλοσουλφίδιο, CH3SCH3 (η οποία απαντά και στα σπαράγγια) σε συνδυασμό με κάποιες άλλες πτητικές (εξατμίζονται εύκολα) ενώσεις. Ανάλογα με τα διάφορα είδη τρουφών οι αναλογίες μεταξύ αλκοολών, αλδεϋδών και κετονών ποικίλουν αλλά πάντα εμπεριέχεται διμεθυλοσουλφίδιο.
Αναφορές με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία όσον αφορά στην χημική σύσταση και την θρεπτική αξία δίνουν τα εξής: υγρασία, πρωτεΐνες, λίπη, ακατέργαστες φυτικές ίνες, ανθρακικά και ασκορβικό οξύ. Έρευνες επίσης δείχνουν ότι η τρούφα σαν τροφή περιέχει όλα τα απαραίτητα για τον οργανισμό αμινοξέα.Τέλος σκόπιμο είναι να αναφέρουμε ότι οι μύκητες , εν γένει, αποτελούν μία σημαντική πηγή πρωτογενών και δευτερογενών μεταβολιτών που εδώ και καιρό εκμεταλλεύονται οι φαρμακοβιομηχανίες και οι βιομηχανίες τροφίμων. Από θρεπτικής άποψης, η τρούφα περιέχει υψηλής ποιότητας πρωτεΐνες και φυτικές ίνες. Έρευνες επίσης δείχνουν ότι σαν τροφή περιέχει όλα τα απαραίτητα για τον οργανισμό αμινοξέα, μεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία, όπως κάλιο, φώσφορο σε υψηλές συγκεντρώσεις, καθώς και υψηλά επίπεδα ασβεστίου, μαγνησίου, νατρίου, σιδήρου, χαλκού, ψευδαργύρου και μαγγανίου, αλλά και βιταμίνες Β1, Β2, Β3, Β12, και βιταμίνη D. Της αποδίδονται επίσης θεραπευτικές ιδιότητες κατά των μυϊκών και αρθριτικών πόνων, λόγω του καλίου, και μείωση των υψηλών επιπέδων χοληστερίνης, λόγω του παντοθενικού οξέος και φημίζεται αφροδισιακές της ιδιότητες.
Το Ελληνικό Γκότσι, κατακτά τον κόσμο Το Goji Berry (σημαίνει το μούρο της ευτυχίας), ένα φυτό γνωστό εδώ και αιώνες στην Κίνα και στο Θιβέτ που πρόσφατα άρχισε να καλλιεργείται πειραματικά και στα ελληνικά χωράφια. Υπάρχουν αναφορές ότι το Γκότζι Μπέρι έχει ευεργετικές ιδιότητες. Αναζωογονεί και δίνει ενέργεια στον οργανισμό, γι’ αυτό και θεωρείται υπερτροφή (superfood) και έχει τη φήμη «ελιξήριο της μακροζωίας». Ο λόγος είναι ότι πρόκειται για ένα κόκκινο άγριο αντιοξειδωτικό φρούτο το οποίο περιέχει 25.100 αντιοξειδωτικές μονάδες. Για να γίνει αντιληπτό τι σημαίνει αυτό, το αμέσως δεύτερο πιο αντιοξειδωτικό φρούτο είναι το βατόμουρο με 2.400 αντιοξειδωτικές μονάδες, δηλαδή το γκοτζι μπερι έχει πάνω από 10 φορές περισσότερες αντιοξειδωτικές μονάδες από το δεύτερο στη λίστα των αντιοξειδωτικών καρπών!
Θρεπτικά συστατικά, ιδιότητες και οφέλη
Το Goji Berry θεωρείται ως μια από τις πλουσιότερες φυσικές πηγές θρεπτικών συστατικών. Τα αποξηραμένα μούρα του περιέχουν 68% υδατάνθρακες, 12% πρωτεΐνες, 10% λίπη και 10% φυτικές ίνες σε μια συνολική θερμιδική αξία που ανέρχεται στις 370 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια. Περιέχουν επίσης βιταμίνες C, B1, B2 και Βήτα-καροτίνη, καθώς και μια σειρά από μεταλλικά στοιχεία, αντιοξειδωτικά και αμινοξέα. Η μεγάλη συγκέντρωση σε αντιοξειδωτικές ουσίες (10 φορές παραπάνω από τους υπόλοιπους κόκκινους καρπούς και 30 φορές περισσότερο από το κόκκινο κρασί) αλλά και η περιεκτικότητα σε αμινοξέα και μέταλλα (έχουν 11% πρωτείνη) και βοηθούν σημαντικά στην αναγέννηση των κυττάρων και όχι μόνο. Αυτές οι ιδιότητες το κάνουν να αποτελεί ένα άκρως υγιεινό φρούτο.
Τα 100 γραμμάρια αποξηραμένου καρπού περιέχουν 370 θερμίδες, 18 αμινοξέα (οκτώ από τα 10 απαραίτητα για τον ανθρώπινο οργανισμό), 21 ιχνοστοιχεία (ψευδάργυρος, ασβέστιο, γερμάνιο, σελήνιο κ.ά.), βιταμίνες του συμπλέγματος Β (Β1, Β2, Β6), βιταμίνη Ε και βιταμίνη C (πολύ περισσότερη ανά μονάδα βάρους από τα πορτοκάλια), 11 mg σιδήρου (περισσότερο από το σπανάκι ανά 100 γραμμάρια), διάφορες φυτοστερόλες (Β-σιτοστερόλη, η οποία περιορίζει την απορρόφηση της χοληστερίνης) και λιπαρά οξέα όπως τα ωμέγα-6 και το άλφα-λινολεϊκό οξύ, τον πατέρα των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων.

ΙΠΠΟΦΑΕΣ Ιπποφαές, σημαίνει φωτεινό, λαμπερό άλογο.
Το όνομά του το οφείλει στα στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που παρατήρησαν ότι τα άρρωστα και τραυματισμένα άλογα που έτρωγαν τα φύλλα και τους καρπούς του φυτού ανάρρωναν γρηγορότερα, αποκτούσαν περισσότερη δύναμη, ενώ το τρίχωμά τους δυνάμωνε και γινόταν πιο λαμπερό.
Το Ιπποφαές περιέχει 190 πολύτιμες ουσίες και ένα μοναδικό συνδυασμό αντιοξειδωτικών συστατικών. Σύμφωνα με τους μελετητές, το σημαντικότερο επιστημονικό εύρημα για το ιπποφαές δεν είναι μόνο ότι περιέχει πολύτιμες ουσίες για την υγεία του ανθρώπου, αλλά και το ότι τόσο οι συγκεντρώσεις τους όσο και ο συνδυασμός τους έχουν συνταιριαστεί από τη φύση με τέτοιον τρόπο, ώστε να προσφέρουν την καλύτερη δυνατή κάλυψη στον ανθρώπινο οργανισμό.

Δρα προληπτικά:
Κατά της γήρανσης
Των καρδιαγγειακών νοσημάτων
Του καρκίνου Για καλυτέρα αποτελέσματα προτείνεται η κατανάλωση αρκετού νερού ώστε να διευκολυνθεί η απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών από το σώμα μας.


ΡΌΔΙ
Ο καρπός της Περσεφόνης κατά του καρκίνου Το ρόδι είναι εξαιρετικό για την υγεία μας, αφού έχει αποδειχθεί μέσα από μία πληθώρα ερευνών ότι έχει ωφέλιμες επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό.
Το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας για το ρόδι επιβεβαιώνει σιγά - σιγά όσα είχαν διαπιστώσει οι άνθρωποι στην αρχαιότητα. Πρόσφατη έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας διαπίστωσε ότι ο χυμός του ροδιού μπορεί να αναστείλει την εξάπλωση του καρκίνου του προστάτη.
Τα συστατικά που υπάρχουν στο χυμό φαίνεται ότι καταφέρνουν να μπλοκάρουν την μετακίνηση των καρκινικών κυττάρων, παρεμβαίνοντας στο χημικό μηχανισμό που προκαλεί την εξάπλωσή τους.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα λιπαρά οξέα που υπάρχουν στο χυμό του ροδιού εμπόδιζαν τα καρκινικά κύτταρα που υπήρχαν σε ασθενείς που έπασχαν από καρκίνο του προστάτη να μετασταθούν στα οστά.
Οι ερευνητές ευελπιστούν πως ο χυμός του ροδιού θα έχει ανάλογη ευεργετική δράση και σε άλλες μορφές καρκίνου.

Κρόκος Κοζάνης
Σύμφωνα με τους ειδικούς που την ανέπτυξαν η θεραπεία αποτελεί μια «έξυπνη αντικαρκινική βόμβα» η οποία μπορεί να εντοπίζει και να καταστρέφει ολοσχερώς συμπαγείς όγκους διαφορετικών μορφών της νόσου.
Το σημαντικότερο όλων είναι μάλιστα ότι στοχεύει αποκλειστικώς τα καρκινικά κύτταρα αφήνοντας ανέπαφους τους υγιείς ιστούς.
Εκτιμάται έτσι ότι δεν θα συνδέεται με τις επώδυνες παρενέργειες των συμβατικών χημειοθεραπειών.
Λουλουδάτη θεραπεία:
Η θεραπεία ονομάζεται κολχικίνη (πρόκειται για ουσία που εξάγεται από ένα ενδημικό στη Βρετανία είδος κρόκου, γνωστού ως «σαφράν των λιβαδιών» ή «γυμνή κυρία») και αναφορές σχετικά με αυτήν γίνονται ακόμη και σε αρχαίους οδηγούς που αφορούν ουσίες ενάντια στις φλεγμονές.
Η κολχικίνη είναι γνωστό ότι διαθέτει αντικαρκινικές ιδιότητες, ωστόσο είναι πολύ τοξική για τους υγιείς ιστούς, με αποτέλεσμα η χρήση της να είναι άκρως περιορισμένη.
Τώρα ερευνητές του Ινστιτούτου για τη Θεραπεία του Καρκίνου (ICT) στο Πανεπιστήμιο του Μπράντφορντ ανέφεραν κατά τη διάρκεια της Γιορτής των Βρετανικών Επιστημών (British Science Festival) που λαμβάνει χώρα στο Μπράντφορντ ότι βρήκαν τον τρόπο ώστε να κάνουν την κολχικίνη αποτελεσματική χωρίς να είναι τοξική.

Κρόκος Κοζάνης, το όπλο κατά της νόσου Αλτσχάιμερ
Ο κρόκος Κοζάνης έχει σημαντική δράση κατά συγκεκριμένου ενζύμου που ευθύνεται για τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Για τον λόγο αυτό θα ξεκινήσει στην 3η Νευρολογική κλινική του ΑΠΘ, στο νοσοκομείο «Παπανικολάου», μελέτη σε ανθρώπους με ήπια άνοια στους οποίους θα χορηγείται κρόκος παράλληλα με τη ριβαστιγμίνη, το φάρμακο που κυκλοφορεί σε μορφή αυτοκόλλητου.

Κρανιά και κράνα:
Από την εποχή του Ιπποκράτη έως σήμερα
Σε μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης διαπιστώνεται πως τα κράνα είναι σημαντικής διατροφικής αξίας, καθώς είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά και η ολική αντιοξειδωτική τους ικανότητα είναι υψηλότερη από κάθε άλλο φρούτο με το οποίο συγκρίθηκαν.
Συγκεκριμένα, εξετάστηκαν ελληνικές ποικιλίες κρανιάς που ήδη καλλιεργούνται και έγινε σύγκριση με 62 ποικιλίες από 17 είδη οπωροφόρων με τη μέθοδο ΕΚΛΡ. Όπως προέκυψε, η αντιοξειδωτική ικανότητα των διαφόρων ειδών που μελετήθηκαν -με φθίνουσα σειρά- ήταν: κράνα, τζίτζιφα, κεράσια, κόκκινα σταφύλια, βατόμουρα, αχλάδια, λωτοί, δαμάσκηνα, ροδάκινα, λευκά σταφύλια, ρόδια, μήλα, νεκταρίνια, ακτινίδια, κυδώνια, σύκα, βερίκοκα. Διαφοροποιήσεις βρέθηκαν και μεταξύ ποικιλιών του κάθε είδους.
Σήμερα νέες έρευνες αποδεικνύουν πως τα κράνα περιέχουν υψηλό επίπεδο φλαβανοειδών και ανθοκυάνης κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης και ωρίμανσης του καρπού. Επίσης, έχει διαπιστωθεί με εργαστηριακές αναλύσεις ότι περιέχουν βιταμίνη C και είναι πλούσια σε καροτίνη, πηκτίνη και τανίνη, καθώς και υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο (Fe). Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφική έρευνα της Φαρμακευτικής Σχολής του Α.Π.Θ., το κράνο περιέχει φλαβανοειδή, ανθοκυανίνες, έντονα αντιοξειδωτικά και φαινολικά παράγωγα. Λόγω των εμπεριεχομένων τανινών έχει, επίσης, στυπτικές ιδιότητες.
Η κρανιά, καθώς πρόκειται για δέντρο δασικό που αυτοφύεται σε πολλές περιοχές της χώρας μας, ουδέποτε καλλιεργήθηκε σε εμπορική κλίμακα κατά το παρελθόν. Όμως, ο καρπός της, το κράνο, διαθέτει εξαιρετικά ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, καθώς περιέχει βιταμίνες C και Ε, καροτινοειδή και φαινολικές ενώσεις.


Αγριαγκινάρα - Γαϊδουράγκαθο, Το θαυματουργό ξερόχορτο
Η αγριαγκινάρα ήταν γνωστή για θεραπευτικούς σκοπούς ήδη από την αρχαιότητα, αφού χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία παθήσεων του ήπατος ή ακόμη και σαν αντίδοτο για δηλητηριάσεις. « Έρχονται άνθρωποι και μου τη ζητάνε συνεχώς,και φυσικά ξανάρχονται » λέει ο Γιάννης Ισκούδης (παραγωγός αγριαγκινάρας), για τον οποίο η αγριαγκινάρα ως βιοκαύσιμο αποτελεί μικρό μόνο μέρος της δραστηριότητάς του. « Είναι ένα πραγματικά θαυματουργό προϊόν. Πέρα από τα φαρμακευτικά σκευάσματα που δίνω στον κοινωνικό μου περίγυρο, μπορεί να φτιάξει κανείς κρέμες που κάνουν πολύ καλό στο δέρμα, ακόμα και ποτά. Μάλιστα αυτό για το οποίο είμαι πιο πολύ περήφανος είναι η δημιουργία τυροποιητικής πυτιάς, την οποία πωλώ σε τυροκομεία του εξωτερικού. Η απόδοσή της είναι πολύ ανώτερη από τη ζωική. Φανταστείτε ότι με 3 λίτρα γάλακτος, χρησιμοποιώντας ζωικής προέλευσης ένζυμα παίρνεις περίπου 700 γρ. λευκό τυρί ενώ με τα φυτικής προέλευσης, από την αγριαγκινάρα, περίπου τη διπλάσια ποσότητα » καταλήγει.

Βαλσαμόχορτο το Θαυματουργό!
Το βαλσαμόχορτο χρησιμοποιείται από άτομα με έντονη ευερεθιστικότητα, για άλγη νευρικής φύσεως, για μυϊκό ρευματισμό, ισχιαλγία, νευρικότητα και/ή κατάθλιψη κατά την έμμηνο ρύση. Έχει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες ενάντια στην Bordetella pertussis (προκαλεί κοκίτη), τον χρυσίζων σταφυλόκοκκο, τη shigellae και την E.coli (εντεροβακτηρίδιο, προκαλεί ουρολοιμώξεις). Τα εκχυλίσματα έχουν αντιικές ιδιότητες κατά της γρίπης.
Έχει αναφερθεί ότι το εκχύλισμα του βαλσαμόχορτου βελτιώνει συμπτώματα όπως η νευρικότητα, η αϋπνία και η κατάθλιψη. Μια διπλή τυφλή μελέτη με 100 ασθενείς έδειξε ότι το βότανο αυτό είναι πιο αποτελεσματικό από το diazepam. Επίσης, πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι το βαλσαμόχορτο μπορεί να μετριάσει τα συμπτώματα της κατάθλιψης εμποδίζοντας την επαναπρόσληψη των νευροδιαβιβαστών σεροτονίνη, νορεπινεφρίνη και ντοπαμίνη, με αποτέλεσμα αυτοί οι νευροδιαβιβαστές να γίνονται πιο διαθέσιμοι για τον εγκέφαλο. Η hyperforin, ένα συστατικό του βοτάνου, ευθύνεται πιθανά για την ιδιότητα αυτή. Μπορεί επίσης να ανακουφίσει από εποχιακές συναισθηματικές διαταραχές (σύνδρομο SAD).
Μελέτες έδειξαν ότι τα φλαβονοειδή του βαλσαμόχορτου έχουν αναλγητικές ιδιότητες. Το κλάσμα «amento-flavone» του εκχυλίσματος του βαλσαμόχορτου είναι αντιφλεγμονώδες και δρα κατά των ελκών. Μια μελέτη έδειξε μείωση κατά 90% του άλγους που οφείλεται σε δωδεκαδακτυλίτιδα (φλεγμονή του άνω τμήματος του εντέρου) με τη χρήση αυτού του βοτάνου.
Είναι ηρεμιστικό και καταπραϋντικό, ιδιότητες που αποδίδονται στα κλάσματα biflavonoid (φλαβονοειδή). Η υπερισίνη μπορεί επίσης να δράσει ως ηρεμιστικό για το νευρικό σύστημα.

Βατόμουρο, το ευεργετικό.
Σε …βασιλιά των «superfruits», των φρούτων με ευεργετικές για τον οργανισμό ιδιότητες, αναδεικνύει τα ταπεινά βατόμουρα μια νέα μελέτη. Σύμφωνα με αυτήν, τα βατόμουρα δεν είναι μόνο νόστιμα, αλλά περιέχουν και θρεπτικά στοιχεία που παρέχουν ένα πλήθος ευεργετικών ιδιοτήτων. Ιδού ορισμένα από αυτά:
1. Έχουν πολλή βιταμίνη C
2. Πλούσια σε φυτικές ίνες
3. «Σωτήριες» τανίνες
4. Αντιοξειδωτικές ανθοκυανίνες5. Προστατεύει και τα μάτια!
6.Μαγγάνιο για τα κόκαλα
7. Φυλλικό (για τα κύτταρα) οξύ
8. Τα βατόμουρα ενισχύουν τη μνήμη
Οι ερευνητές επισκόπησαν πρόσφατες έρευνες για την επίδραση των μούρων στην αποστολή σημάτων του εγκεφάλου ή την εσωτερική επικοινωνία και συμπεριφορά. Η επισκόπηση δείχνει ότι έρευνες σε κύτταρα, ζώα και ανθρώπους επιβεβαιώνουν ότι τα μούρα, όπως βατόμουρα, cranberries και φράουλες ωφελούν τον εγκέφαλο που γερνά, με αρκετούς τρόπους.
Το υψηλό σε αντιοξειδωτικά περιεχόμενο των μούρων βοηθά τα κύτταρα του εγκεφάλου στην προστασία από τη βλάβη των ελεύθερων ριζών.
Επίσης τα μούρα αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι νευρώνες επικοινωνούν μεταξύ τους. Οι συγκεκριμένες αλλαγές μπορούν να εμποδίσουν τη φλεγμονή που οδηγεί σε βλάβη των κυττάρων του εγκεφάλου και να βελτιώσουν επομένως τον έλεγχο της κίνησης και τη λειτουργία.
Βοηθάει στην βελτίωση της λειτουργίας του εγκεφάλου και μπορεί να σταματήσει εγκεφαλικές διαταραχές λόγω ηλικίας, όπως η άνοια και το Alzjheimer.
Τσάι τοῦ (Ἑλληνικού) βουνού. «Το ανώτερο τσάι προέρχεται από τα ψηλά βουνά», έλεγε μια αρχαία κινεζική παροιμία. «Τα ελληνικά βουνά» προσθέτουν σήμερα Γερμανοί επιστήμονες. Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα για τις θαυματουργές ιδιότητες του ελληνικού τσαγιού του βουνού στη μάχη για την καταπολέμηση της νόσου Aλτσχάιμερ, η οποία οδηγεί στον εκφυλισμό των εγκεφαλικών κυττάρων.
«Εδώ και επτά χρόνια είχαμε πειραματιστεί με 150 φυτά και βότανα από όλο τον κόσμο, την Κίνα, την Ταϊλάνδη, την Ινδονησία» διηγείται στην «Κ» ο καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Magdeburg και διευθυντής του ομώνυμου Ερευνητικού Κέντρου για Νευρολογικές Ασθένειες, Jens Pahnke. Η εικοσαμελής επιστημονική ομάδα ανέλυε τα συστατικά των φυτών και τα δοκίμαζε σε πειραματόζωα, χωρίς ωστόσο σημαντική ωφέλεια.
«Είχαμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα!» περιγράφει ο ίδιος. Ο 38χρονος καθηγητής, που κουράρει 1.500 ασθενείς από όλο τον κόσμο ετησίως, δοκίμασε τις ιδιότητες του τσαγιού του βουνού σε ανθρώπους. «Πίνοντας καθημερινά τσάι για έξι μήνες, η ασθένεια υπαναχωρεί στο επίπεδο που ήταν εννέα μήνες νωρίτερα και μετά από αυτό σταθεροποιείται σημαντικά», εξηγεί. «Είχα ασθενή, που είχε πρόβλημα μνήμης και προσανατολισμού και είχε φτάσει σε σημείο που δεν μπορούσε ούτε στην τουαλέτα να πάει μόνος τους» διηγείται. «Του χορήγησα τσάι για δύο μήνες και τώρα έχει βελτιωθεί σε τέτοιο βαθμό που ετοιμάζεται να πάει διακοπές με έναν φίλο τους στις Αλπεις», τονίζει.

Φασκόμηλο
Το S. fruticosa είναι ενδημικό των μεσογειακών και μεσοανατολικών χωρών. Προκειται για το κοινότερο είδος του γένους στην Ελλάδα. Φύεται σε περιοχές χαμηλών υψομέτρων (κάτω των 300 m), εκτός από την Κρήτη όπου φύεται μέχρι τα 1000 - 1200 m. Το S. promifera είναι ενδημικό της Ν. Ελλάδας και των παραλίων της Μ. Ασίας, ενώ το S. sclarea, στην Ελλάδα, απαντάται ως αυτοφυές στην Ήπειρο και στη Μακεδονία (Simon, J.E 1984).
Έχει πάρει το λατινικό όνομά του "σαλβία" από το ρήμα salvere, που σημαίνει "είμαι υγιής". Θεωρήθηκε ιερό βότανο από τους Έλληνες που το αφιέρωσαν στο Δία και από τους Ρωμαίους που το πήγαν στη Βρετανία. Για το κοινό αυτό βότανο οι Άραβες λένε "πώς μπορεί να πεθάνει ένας άνθρωπος που έχει στο κήπο του φασκόμηλο;".
Οι Κινέζοι το ονομάζουν ελληνικό βλαστάρι και το θεωρούν καλύτερο από το τσάι οι οποίοι εδώ και αιώνες έχουν αναπτύξει ένα μοναδικό σύστημα παραδοσιακής ιατρικής βασιζόμενης στα βότανα τον Μεσαίωνα αντάλλασσαν την τριπλάσια ποσότητα της καλύτερης ποιότητας τσαγιού με μια μικρή ποσότητα φασκόμηλου.
Οι Γάλλοι το ονομάζουν ελληνικό τσάι και το χρησιμοποιούν όπως και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι όχι μόνο για φαρμακευτικούς αλλά και για μαγειρικούς σκοπούς. Στην αρχαιότητα οι πρόγονοί μας το χρησιμοποιούσαν σαν πολυφάρμακο και έχει εκθειαστεί από τον Ιπποκράτη, τον Διοσκουρίδη τον Γαληνό και τον Αέτιο. Οι Λατίνοι το θεωρούσαν ιερό φυτό και το χρησιμοποιούσαν σε τελετές. Ήταν το φυτό της αθανασίας.
Οι Ρωμαίοι το θεωρούσαν ιερό φυτό και οι γιατροί της Σχολής του Σαλέρνο πίστευαν ότι "όποιος έχει στο σπίτι του φασκόμηλο δε φοβάται το θάνατο".

O ΛΥΚΙΣΚΟΣ: Ο αγνοημένος θησαυρός της Ελλάδας.
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία ο Λυκίσκος χρησιμοποιείται από τους ειδικούς κυρίως για την αντιμετώπιση διαταραχών του νευρικού και του πεπτικού συστήματος (συμπεριλαμβανομένης και της ανορεξίας).
Έρευνες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια τείνουν στο συμπέρασμα πως η κατανάλωση Λυκίσκου επιδρά στο κεντρικό νευρικό σύστημα – δεν είναι ένα απλό μυοχαλαρωτικό (έχει και αυτή την ιδιότητα) όπως είχαν αρχικά υποστηρίξει κάποιοι ερευνητές.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο Λυκίσκος να θεωρείται αποτελεσματικός στην καταπολέμηση του άγχους, της υπερέντασης, της νευρικότητας, της κατάθλιψης και της αϋπνίας. Ουσιαστικά ο Λυκίσκος θεωρείται πως έχει έντονα ηρεμιστικές και υπνωτικές ιδιότητες. Αν και η παρουσία βαλεριανικού οξέως στα άνθη θεωρήθηκε αρχικά υπαίτια για τις παραπάνω ιδιότητες, η ανακάλυψη πρόσφατα της σύνθετης ουσίας 2-methyl-3-buten-2-ol έχει αλλάξει τα δεδομένα.
Η συγκεκριμένη ουσία μοιάζει πολύ με το γνωστό υπνωτικό methylpentynol και σε κλινικές έρευνες δείχνει να έχει τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα.
Όσο αφορά την επίδραση του Λυκίσκου στην αντιμετώπιση στομαχικών διαταραχών, αυτή οφείλεται κατά κύριο λόγο στη σπασμολυτική του δράση.
Σε πειράματα που έγιναν σε ζώα (guinea pig duodenum και rat uterus) η σπασμολυτική δράση του Λυκίσκου φαίνεται να ανταγωνίζεται εκείνη της Ατροπίνης. Πρόκειται για μυοχαλαρωτική δράση – γεγονός που εξηγεί την αποτελεσματικότητα του σε σπασμούς των εντέρων (σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, νεύρωση του στομάχου, ασθένεια του Crohn).

Αφορμή για να κάνω το παραπάνω κείμενο ήταν ένα άρθρο που είδα στο alttherapy.blogspot.gr... Βρήκα την εισαγωγή στο thesecretrealtruth.blogspot.com...
Και τέλος συγκέντρωσα όλα τα υπόλοιπα από διάφορα άρθρα στο παρόν μπλογκ, proionta-tis-fisis.blogspot.gr, όπου και μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για το καθένα ξεχωριστά !! Κάποια από αυτά φύονται και σε άλλα μέρη, αλλά το κλίμα και η Γαία της Ελλάδος μας, τους προσδίδουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Μάλλον θα είναι κι άλλα που δεν σκέφτηκα, αλλά δεν μας εμποδίζει κάτι να το συμπληρώσουμε στην πορεία!! Δεν θα μπορούσα, βέβαια, παρά να αρχίσω το αφιέρωμα από το κατ` εξοχήν Ελληνικό "υπερόπλο" την μοναδική παγκοσμίως μαστίχα της Χίου!!!

Ήθελα, επίσης, να συμπληρώσω και όλα τα μελισσοκομικά προϊόντα - μέλι, γύρη, πρόπολη, βασιλικός πολτός - αλλά θα έκανε το κείμενο τεράστιο και δυσκολοδιάβαστο, οπότε τα αναφέρω και παραθέτω τα άρθρα που φιλοξενώ στο μπλογκ, γι` αυτά:
Το μέλι και οι άγνωστες ιδιότητές του στην Αρχαία Ελλάδα
Μέλι, η μαγική τροφή!!
Η πρόπολις ἀναστέλλει τοὺς καρκινικοὺς όγκους
Βασιλικός πολτός: Είναι ο ... κυρίαρχος ...!
Παρατήρησις: Όλα τα παραπάνω μπορούν να συμβάλλουν στην αγροτική, στην βιομηχανική και οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας και να προσφέρουν διέξοδο από την παρούσα οικονομική κρίση της.

Στην παρούσα κρίση που διέρχεται η Ελληνική Γεωργία, αλλά και οικονομική συγκυρία και κρίση, η ιδέα καλλιέργειας ελληνικών (ή και ξενικών ) ποικιλιών στην Ελλάδα και η παραγωγή βιομηχανική επεξεργασία των ελληνικών προϊόντων είναι, κατά την άποψη μου, μια πολύ ενδιαφέρουσα επιχειρηματική πρόταση, καθώς θα έχει εξασφαλισμένη υψηλή κερδοφορία εξ αιτίας της αυξανόμενης διεθνούς ζήτησής τους.

[Κυριακή της μελαγχολίας]…


[Κυριακή της μελαγχολίας]…

Πάλι Κυριακή. Πάντα οι Κυριακές ήταν θλιμμένες, κυοφορούσαν μιαν άτυπη κατάθλιψη και επώαζαν τη μοναξιά. 

Aπό τα παιδικά μου χρόνια, μετακατοχική Ελλάδα, εμφυλιακή επαρχία και αργότερα φοιτητικές έρημες Κυριακές, όπου μόνη διέξοδος ήταν το ποδόσφαιρο- ερασιτεχνικό τότε, χωρίς αγορασμένους ξένους παίχτες και χωρίς μεταγραφές- ή ο μεταμεσημβρινός κινηματογράφος.
Βραδινή ζωή στην επαρχία, έστω και την Κυριακή, ανύπαρκτη και στην Αθήνα της δεκαετίας του ΄50, μια έξοδος με φίλους, κυρίως συμφοιτητές, με το περισσευούμενο μηνιάτικο για κανένα ούζο με μαριδάκι στις ανηφοριές της Πλάκας και στο Παλιό Πανεπιστήμιο (εκεί που τώρα, αναπαλαιωμένο, είναι το Μουσείο του Πανεπιστημίου). Οσοι είμαστε μυημένοι στο ρεμπέτικο κι αν το σήκωνε το φοιτητικό πορτοφόλι, φτάναμε στις παρυφές των Τζιτζιφιών και ακούγαμε τον Μητσάκη και τον Παπαϊωάννου. Αλλοτε πάλι κατηφορίζαμε προς το Ζάππειο όπου στο υπαίθριο πάλκο ο Οικονομίδης ή ο Αθηναίος ή ο Λάμπρος Ζούνης, κομφερασιέ της εποχής, παρουσίαζαν ένα «λαϊκό» θέαμα με τραγουδιστές, χορευτικά ντουέτα, ζογκλέρ και ταχυδαχτυλουργούς. 

Στην πλατεία του Ζαππείου απλώνονταν εκατοντάδες τραπεζάκια με καρέκλες καφενείου, όπου το μικροαστικό συνήθως κοινό της εποχής, μεσήλικοι σύζυγοι με πεθερά ή μητέρα και παιδιά, έναντι λεμονάδας, υποβρυχίου ή μιας, σπάνια, νουγκατίνας, απολάμβαναν το πρόγραμμα. Υπήρχαν γύρω – τριγύρω και όρθιοι, ανάμεσά τους και το φοιτηταριό, που έκλεβαν θέαμα τσάμπα. Ηταν τότε που θαύμασα την ιδιοφυΐα του Λάμπρου Ζούνη να σκαρώνει οκτάστιχα με δοσμένες από το κοινό ομοιοκαταληξίες και τον ανεκδοτολογικό οίστρο του Γιώργου Οικονομίδη. Οι ορχήστρες του Ρουχωτά, του Μουζάκη, του Σουγιούλ και οι φωνές του Γούναρη, του Μαρούδα, του Μακούλη και της Μπελίντας, της Κούλας Νικολαΐδη και εκτάκτως της Δανάης με την κιθάρα της ή της Νινής Ζαχά που έπαιζε και τραγουδούσε με τέσσερα όργανα αυτοσχεδιάζοντας.

Το ίδιο συνέβαινε με παραλλαγές στο Αλσος του Πεδίου του Αρεως, στον Κήπο του Αρχαιολογικού Μουσείου, στην πλευρά του κήπου προς τη Μαυρομματαίων. Στο τελευταίο στέκι, κλειστό πίσω από τον μαντρότοιχο δεν μπορούσαμε να δούμε αλλά ακούγαμε πίνοντας γκαζόζα στο ζαχαροπλαστείο «πολυτελείας» Λουμπιέ, ενώ μέσα έκανε κατ΄ αρχάς ως έξοχος μίμος τις πρώτες του εμφανίσεις ο Χάρρυ Κλυνν. Στο Αλσος πάλι υπό τη σκέπη του προστάτη των νέων ταλέντων πρωτοακούσαμε τον νεαρούλη τραγουδιστή ρομάντζας Μίμη Χρυσομάλλη, πριν εξελιχθεί σε υπέροχο ηθοποιό.
Δύσκολες εποχές και για δημόσιους εκτεθειμένους ερωτικούς περιπάτους. Οι πιο τολμηροί (μάλλον οι πιο τολμηρές) στέκονταν ζευγαρωμένοι όρθιοι στα όρια των αναψυκτηρίων πιασμένοι χέρι χέρι και ανταλλάσσοντας πυρίκαυστες ματιές όταν τα ρεφρέν των τραγουδιών καλούσαν «τα ματάκια κλείσ΄ τα μες την πίστα» ή «σφίξε με κι ενωμένα τα χείλη…».

 Επρεπε να φτάσει η επανάσταση του ΄60 και οι μπουάτ για να αλλάξει λίγο κλίμα η θλίψη της Κυριακής και του σαββατόβραδου που το έψαλλε εξάλλου την ίδια εποχή ο Τάσος Λειβαδίτης με τη μουσική του Μίκη και τη φωνή του Μπιθικώτση. Ενώ ο Κώστας Γιαννίδης μάς συνόδευε στα δασάκια της Πνύκας με το «Ξύπνα αγάπη μου» και ο Χατζιδάκις με το «Τώρα που είναι άνοιξη». Και οι «αγαπημένες σιωπές της σελήνης», που μας μάθαινε τη γοητεία και τη θλίψη τους ο Σεφέρης και που ταυτιζόμαστε μαζί του. Το καλοκαίρι ήταν και το Ηρώδειο και ευτυχίσαμε από τα «βραχάκια» να δούμε και ν΄ ακούσουμε τον Μητρόπουλο, την Κάλλας, την Γκράχαμ, τον Οϊστραχ, τον Καζάλς, την Πλισέτσκαγια, τον μεγάλο Κρόιτσμπεργκ, τη Μαρί Μπελ, τον Πεντερέσκι, τον Χατζατουριάν και τον Κάραγιαν.

Γιατί, θα μου πείτε, αυτή η συναισθηματολογική αναμνησιολογία; Γιατί κάτι μου λέει πως επιστρέφουμε. Τώρα τις Κυριακές, τουλάχιστον στη γειτονιά που κατοικώ (όχι μακριά από τη χλαλοή της κίνησης του κέντρου) παίρνει καινούργια σημασία το σήμαντρο της κοντινής εκκλησίας. Και όταν μετά τη λειτουργία οι γείτονες (ανάμεσά τους και νεαρά αγόρια και κορίτσια) κινάνε για το σπίτι κρατάνε στη φούχτα το αντίδωρο και την πρωτομηνιά ένα μπουκαλάκι με αγιασμό. Η ελπίδα πάλι βρίσκει καταφύγιο στην πίστη. Τώρα κάθε Κυριακή γύρω στις οχτώ το πρωί διασχίζει τα δρομάκια της γειτονιάς ένας, πιθανόν αλλοδαπός, με ακορντεόν και με ωραία φωνή τενορίνου τραγουδάει ελληνικά τραγούδια της δεκαετίας του ΄50. Λέω πιθανόν γιατί πριν από λίγα χρόνια, πριν από την πτώση του υπαρκτού, στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, όπου υποχρεωτικά ακόμη και τα μικρά ζαχαροπλαστεία είχαν μουσική ζωντανή (έξοχη διέξοδος για την ανεργία των μουσικών που παρήγαγαν κιλά τα ωδεία), ακουγόταν ελληνική μουσική (τανγκό, βαλς και καλαματιανοί). Ετσι τώρα ξυπνάμε με το «Ασ΄ τα τα μαλάκια σου» του Σουγιούλ και το «Δυο πράσινα μάτια» του Κατριβάνου. Αρχισαν να αδειάζουν τα σκυλάδικα και στα μεγάλα γήπεδα του νεοπλουτίστικου γούστου συνασπίζονται για να επιβιώσουν οι μεγάλες φίρμες σε καλλιτεχνικούς γάμους σχεδόν μαζοχιστικούς.
Στα ταβερνάκια που είχαν έως πρόσφατα πελάτες εργατικούς και αλλοδαπούς, τώρα αναβιώνουν οι παλιές παρέες της γειτονιάς και μαθαίνω πως αναβιώνουν και οι μεσημεριάτικες προβολές των σινεμάδων. Μετά τις δώδεκα το βράδυ εστιατόρια φιρμάτα κατεβάζουν ρολά και οι φιλικές συντροφιές ανακάλυψαν τη σπιτική συνάθροιση, με το λιτό σπιτίσιο φαγητό. Σκεφτείτε να αναβιώσουν η τυφλόμυγα και η «μπουκάλα»! Πύκνωσαν και οι κυριακάτικες επισκέψεις σε συγγενικά σπίτια επ΄ ευκαιρία ονομαστικών εορτών, γενεθλίων, επετείων γάμων αλλά και η χαρτοπαιξία, παλιά μας τέχνη κόσκινο, άρα και προδοσία των συχνών επελάσεων σε καζίνο και λέσχες. Παρ΄ όλο που τα θέατρα, σε σχέση με τα πριν από πενήντα χρόνια, έχουν εκατονταπλασιαστεί (μιλώ σοβαρά) κι όταν ταμειακά φυτοζωούν έχουν θεατές είτε μέσω προσκλήσεων είτε φιλικών δεσμών. Η μόνη διαφορά από την παλαιά επαρχιακή ακόμη και στο άστυ ατμόσφαιρα είναι το νέο ναρκωτικό της νεολαίας, το Διαδίκτυο. Παλιά ήταν η τσάρκα στα στενά και στα δασάκια, και τώρα η τσάρκα είναι στην άυλη και εικονική πραγματικότητα. Τη νέα αρρώστια του αιώνα.
Μα, θα μου πείτε, διαφέρουν τα μέσα γιατί και οι σημερινές Κυριακές το ίδιο θλιβερές και θλιμμένες είναι, το ίδιο τραγικά μοναχικές, την ίδια ερημιά ψυχής επωάζουν. Κι όμως διαφέρουν. Τότε κάπου ελπίζαμε, πιστεύαμε πως κάτι θ΄ αλλάξει. Τώρα; οι σημερινές Κυριακές το ίδιο θλιβερές και θλιμμένες είναι, το ίδιο τραγικά μοναχικές, την ίδια ερημιά ψυχής επωάζουν. Κι όμως διαφέρουν.

(του Κώστα Γεωργουσόπουλου, από τα «ΝΕΑ»)

Ο. ΕΛΥΤΗΣ –ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ (απόσπασμα)


Ο. ΕΛΥΤΗΣ – ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ (απόσπασμα)

Πίνοντας ήλιο κορινθιακό
Διαβάζοντας τα μάρμαρα
Δρασκελίζοντας αμπέλια θάλασσες
Σημαδεύοντας με το καμάκι
Ένα τάμα ψάρι που γλιστρά

Βρήκα τα φύλλα που ο ψαλμός του ήλιου αποστηθίζει
Τη ζωντανή στεριά που ο πόθος χαίρεται
Ν' ανοίγει.

Πίνω νερό κόβω καρπό
Χώνω το χέρι μου στις φυλλωσιές του ανέμου
Οι λεμονιές αρδεύουνε τη γύρη της καλοκαιριάς
Τα πράσινα πουλιά σκίζουν τα όνειρά μου
Φεύγω με μια ματιά

Ματιά πλατιά όπου ο κόσμος ξαναγίνεται
Όμορφος από την αρχή στα μέτρα της καρδιάς.

ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ Ο ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ




Ο Νίκος Σταυρίδης (Βαθύ Σάμου 1910 - Σάμος 12 Δεκεμβρίου 1987) ήταν Έλληνας ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου.

Βιογραφία

Ξεκίνησε την καριέρα του το 1929 στο μουσικό θέατρο, συμμετέχοντας σε επιθεωρήσεις, οπερέτες και παραστάσεις βαριετέ. Καταγόταν από την Σάμο. Παντρεύτηκε δύο φορές. Πρώτα την 27χρονη ηθοποιό Ντόρα Καριώτου. Πολύ γρήγορα μετά από τον γάμο τους, βρέθηκε όγκος στο κεφάλι της συζύγου του και πήγαν στην Αγγλία για εγχείριση. Χειρουργήθηκε αλλά πέθανε μετά την εγχείριση. Ο δεύτερος γάμος του Νίκου Σταυρίδη ήταν, για δύο χρόνια, με την ηθοποιό του μουσικού θεάτρου Ξένη Δράμαλη.

Κατά τη Στρατιωτική δικτατορία συμμετείχε στους χουντικούς εορτασμούς της επετείου της 21ης Απριλίου στο Παναθηναϊκό Στάδιο ανάμεσα σε άλλους ηθοποιούς και τραγουδιστές. [1][2][3]

Απεβίωσε στη Σάμο στις 12 Δεκεμβρίου του 1987 επισκεπτόμενος την αδερφή του. Κηδεύτηκε δύο μέρες αργότερα στην Κηφισιά.
Θίασοι

Τη δεκαετία του 1940 άρχισε να συγκροτεί δικούς του θιάσους και να συνεργάζεται με σπουδαίους συναδέλφους του, όπως τη Ρένα Βλαχοπούλου, τις αδελφές Καλουτά, την Καίτη Ντιριντάουα και τη Μαρίκα Νέζερ και την Καίτη Μπελίντα (1958: Τεντυμπόυς των Γιαλαμά-Θίσβιου-Πρετεντέρη), τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο και τη Σοφία Βέμπο (1959), τον Κώστα Χατζηχρήστο (1963) κ.ά. Μεσολάβησε ένα διάστημα (1954-55) κατά το οποίο ίδρυσε μαζί με τον Τάκη Μηλιάδη και τη Νανά Σκιαδά το θίασο «Ελληνική Μουσική Κωμωδία», στον οποίο ανέβασε επιθεωρήσεις αλλά και έργα πρόζας, όπως η κωμωδία "Δέκα μέρες στο Παρίσι" (με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο το 1960).
Κινηματογράφος

Διακρίθηκε ιδιαίτερα και για τις κινηματογραφικές του εμφανίσεις. Έπαιξε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη το 1950 στην ταινία του Νίκου Τσιφόρου Έλα στο θείο και συνέχισε να εμφανίζεται σε ταινίες του ίδιου (Η ωραία των Αθηνών, 1954), του Ορέστη Λάσκου (Η φτώχεια θέλει καλοπέραση, 1957, Φτωχαδάκια και λεφτάδες, 1960, Τρίτη και 13, 1963, Ο χαζομπαμπάς, 1967), του Πάνου Γλυκοφρύδη (Δουλειές με φούντες, 1958), του Αλέκου Σακελλάριου (Τα κίτρινα γάντια, 1960), του Γρηγόρη Γρηγορίου (Διαβόλου κάλτσα, 1960), του Κώστα Ανδρίτσου (Ευτυχώς τρελάθηκα, 1961) και σε πολλές άλλες.

Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει για τη συνεργασία του με την Ελένη Προκοπίου στις ταινίες Ο Παραγυιός μου ο ραλίστας και τα ομορφόπαιδα το έτος 1971, στις οποίες ο εν λόγω μεγάλος κωμικός έπαιζε ρόλους νευρικού ηλικιωμένου, που στο τέλος μαλάκωνε υπό την "πίεση" της όμορφης ηθοποιού και χορεύτριας.

Σάββατο, Φεβρουαρίου 27, 2021

Ευαγόρας Παλληκαρίδης




Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης (Τσάδα Πάφου, 26 Φεβρουαρίου 1938 - Λευκωσία, 14 Μαρτίου 1957) ήταν Έλληνας επαναστάτης και ποιητής.


Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Τσάδα της Πάφου, στις 26 /27 Φεβρουαρίου 1938. Ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας του Μιλτιάδη. Στην οικογένεια του Ευαγόρα ανήκει – δεύτερος ξάδερφος – και ο Στέλιος Μαυρομμάτης.

Πέρασε τις 6 τάξεις του Δημοτικού σχολείου με άριστα. Την 1η Απριλίου 1953, ο Ευαγόρας πρωταγωνιστεί σε διάφορες διαδηλώσεις κατά των Άγγλων. Συγκεκριμένα, στις 2 Ιουνίου θα γινόταν η στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ. Στην Αγγλία και σε όλες τις αποικίες γίνονταν προετοιμασίες για το μεγάλο γεγονός. Στην Πάφο στο «Ιακώβιο Γυμναστήριο» αναρτάται η αγγλική σημαία, γεγονός που εξοργίζει τους μαθητές. Παραμονή της στέψης, οι μαθητές της Πάφου και οι φοιτητές του Λιασιδίου Κολεγίου οργάνωσαν διαδήλωση με αίτημα να υποσταλεί η αγγλική σημαία και να εκκενωθεί το γήπεδό τους από στρατιώτες και αστυνομικούς. Ο 15χρονος τότε Ευαγόρας αναρριχάται στον ιστό, κατεβάζει και σκίζει την αγγλική σημαία: το γεγονός αυτό έδωσε το έναυσμα για επέκταση των διαδηλώσεων.

Οι μαθητές και το πλήθος συγκρούονται με την αστυνομία, η οποία ενισχύεται από Τούρκους. Ο διοικητής στέλνει διαταγή να αποσυρθούν οι αστυνομικοί, γιατί δεν έπρεπε η στέψη της βασίλισσας να αμαυρωθεί με αίμα. Έτσι οι μαθητές παρέσυραν ό,τι είχε σχέση με τους εορτασμούς για την στέψη. Η Πάφος έγινε το μόνο μέρος όπου δεν γιορτάστηκε η στέψη. Ο Ευαγόρας συνελήφθη, αλλά αφέθηκε ελεύθερος λόγω της μικρής του ηλικίας.

Σε ηλικία 17 χρόνων, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης εγκατέλειψε το σχολείο και εντάχθηκε στις αντάρτικες ομάδες της ΕΟΚΑ. Στις 17 Νοεμβρίου 1955 οι μαθητές του Γυμνασίου συγκεντρώθηκαν και προετοίμαζαν μια διαδήλωση από τις γνωστές που οργάνωνε η ΑΝΕ (Άλκιμος Νεολαία ΕΟΚΑ) ως αντιπερισπασμό. Οι στρατιώτες είχαν διαταγή να πυροβολήσουν αδιάκριτα τους διαδηλωτές. Ο Ευαγόρας συλλαμβάνεται και οδηγείται στο δικαστήριο με την κατηγορία ότι συμμετείχε παράνομα σε οχλαγωγίες. Ο Ευαγόρας δεν παραδέχτηκε την κατηγορία και η δίκη αναβλήθηκε για τις 6 Δεκεμβρίου. Ήταν η αρχή του τέλους. Μια μέρα πριν τη δίκη, μπαίνει κρυφά στο σχολείο και αφήνει στην έδρα ένα σημείωμα:

Παλιοί συμμαθηταί,

Αυτή την ώρα κάποιος λείπει ανάμεσά σας, κάποιος που φεύγει αναζητώντας λίγο ελεύθερο αέρα, κάποιος που μπορεί να μη τον ξαναδείτε παρά μόνο νεκρό. Μην κλάψετε στον τάφο του, Δεν κάνει να τον κλαίτε. Λίγα λουλούδια του Μαγιού σκορπάτε του στον τάφο. Του φτάνει αυτό ΜΟΝΑΧΑ.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Θ΄ αφήσω αδέλφια συγγενείς, τη μάνα, τον πατέρα
μεσ΄ τα λαγκάδια πέρα και στις βουνοπλαγιές.
Ψάχνοντας για τη Λευτεριά θα ΄χω παρέα μόνη
κατάλευκο το χιόνι, βουνά και ρεματιές.
Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, θα ΄ρθει το καλοκαίρι
Τη Λευτεριά να φέρει σε πόλεις και χωριά.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Τα σκαλοπάτια θ΄ ανεβώ, θα μπω σ΄ ενα παλάτι,
το ξέρω θαν απάτη, δεν θαν αληθινό.
Μεσ΄ το παλάτι θα γυρνώ ώσπου να βρω τον θρόνο,
βασίλισσα μια μόνο να κάθεται σ΄ αυτό.
Κόρη πανώρια θα της πω, άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου, μονάχα αυτό ζητώ.
Γειά σας παλιοί συμμαθηταί. Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας. Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδελφό, ένα παλιό του φίλο, ας πάρει μιαν ανηφοριά ας πάρει μονοπάτια να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά. Με την ελευθερία μαζί, μπορεί να βρει και μένα. Αν ζω, θα μ΄ βρει εκεί.

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

Στις 18 Δεκεμβρίου 1956 μαζί με άλλους 2 συναγωνιστές του μετέφεραν όπλα και τρόφιμα από τη Λυσό. Ξαφνικά βρέθηκαν αντιμέτωποι με αγγλική περίπολο. Οι 2 συναγωνιστές του Ευαγόρα κατάφεραν να διαφύγουν, αλλά ο ίδιος συνελήφθη. Στην κατοχή του είχε ένα οπλοπολυβόλο Μπρεν γρασαρισμένο. Ήταν συνεπώς ανέτοιμο για να χρησιμοποιηθεί. Επίσης κουβαλούσε 3 γεμιστήρες γεμάτες.

Κατηγορήθηκε για κατοχή και διακίνηση οπλισμού και μεταφέρθηκε στη Λευκωσία και η δίκη ορίζεται για τις 25 Φεβρουαρίου. Στη δίκη του ο Παλληκαρίδης δεν άφησε περιθώρια στους δικηγόρους του να τον υπερασπιστούν, αφού παρά τις αντιρρήσεις τους παραδέχθηκε την ενοχή του:

Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο.

Την επόμενη μέρα της καταδίκης του Παλληκαρίδη, οι μαθητές του Γυμνασίου Πάφου απείχαν από τα μαθήματά του σε ένδειξη διαμαρτυρίας και έστειλαν τηλεγράφημα στον Χάρτινγκ, με το οποίο του ζητούσαν να απονεμηθεί χάρη στον Ευαγόρα. Όλος ο κόσμος αρχίζει μια προσπάθεια να σώσει τον νεαρό μαθητή. Η Ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να αποτρέψει την εκτέλεσή του. Η Κυπριακή αδελφότητα Αθηνών ζητά προσωπική παρέμβαση του βασιλιά Παύλου. Η Βουλή των Ελλήνων στέλνει τηλεγραφήματα προς την Βουλή των Κοινοτήτων και τα Ηνωμένα Έθνη. Ο Αρχιεπίσκοπος Δωρόθεος, ο Χωρεπίσκοπος Σαλαμίνος Γεννάδιος, ο δήμαρχος Λευκωσίας κ. Δέρδης, 40 Εργατικοί Άγγλοι βουλευτές, συντεχνίες, ο Αρχιεπίσκοπος Νοτίου Αφρικής Νικόδημος, ο Αμερικανός Γερουσιαστής Fulton, απλοί πολίτες προσπαθούν να ματαιώσουν αυτή την εκτέλεση. Ο Χάρτινγκ όμως και η Αγγλική διπλωματία απορρίπτει την απονομή χάριτος.

Ο Ευαγόρας στο τελευταίο γράμμα του δηλώνει:

Θ΄ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.

Συγκλονιστικό επίσης αποτελεί το ποίημα, του Φώτη Βαρέλη, που μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός της Λευκωσίας :

Εψές πουρνό μεσάνυχτα στης φυλακής τη μάντρα
μες στης κρεμάλας τη θελιά σπαρτάραγε ο Βαγόρας.
Σπαρτάρησε, ξεψύχησε, δεν τ’ άκουσε κανένας.
Η μάνα του ήταν μακριά, ο κύρης του δεμένος,
οι νιοί συμμαθητάδες του μαύρο όνειρο δεν είδαν,
η νια που τον ορμήνευε δεν είχε νυχτοπούλι.
Εψές πουρνό μεσάνυχτα θάψαν τον Ευαγόρα.
Σήμερα Σάββατο ταχιά όλη η ζωή σαν πρώτα.
Ετούτος πάει στο μαγαζί, εκείνος πάει στον κάμπο,
ψηλώνει ο χτίστης εκκλησιά, πανί απλώνει ο ναύτης,
και στο σκολειόν ο μαθητής συλλογισμένος πάει.
Χτυπά κουδούνι, μπαίνουνε στην τάξη του ο καθένας.
Μπαίνει κι η πρώτη η άταχτη κι η τρίτη που διαβάζει,
μπαίνει κι η πέμπτη αμίλητη, η τάξη του Ευαγόρα.
- Παρόντες όλοι;
- Κύριε, ο Ευαγόρας λείπει.
- Παρόντες, λέει ο δάσκαλος. Και με φωνή που τρέμει:
- Σήκω, Ευαγόρα, να μας πεις ελληνική ιστορία.
Ο δίπλα, ο πίσω, ο μπροστά, βουβοί και δακρυσμένοι,
αναρωτιούνται στην αρχή, ώσπου η σιωπή τους κάμνει
να πέσουν μ’ αναφιλητά ετούτοι κι όλη η τάξη.
- Παλληκαρίδη, άριστα, Βαγόρα,
πάντα πρώτος, στους πρώτους πρώτος, άγγελε πατρίδας δοξασμένης,
συ μέχρι χθες της μάνας σου ελπίδα κι αποκούμπι,
και του σχολειού μας σήμερα Δευτέρα Παρουσία.
Τα ‘πε κι απλώθηκε σιωπή πα’ στα κλαμένα νιάτα,
που μπρούμυτα γεμίζανε της τάξης τα θρανία,

έξω απ’ εκείνο τ’ αδειανό, παντοτινά γεμάτο.

Απαγχονίστηκε στις 14 Μαρτίου 1957, σε ηλικία μόλις 19 ετών. Ήταν ο νεαρότερος αλλά και ο τελευταίος αγωνιστής που απαγχονίστηκε από τους Άγγλους.

Ο τάφος του βρίσκεται στα Φυλακισμένα Μνήματα στη Λευκωσία.

Επίσης πολλοί αναφέρουν τον Ευαγόρα σαν έναν άνθρωπο με το θάρρος του Λεωνίδα, την πυγμή του Αυξεντίου και το ποιητικό ταλέντο του Μόντη.

Λέοναρντ Νίμοϊ

 

Ο Λέοναρντ Νίμοϊ (Leonard Simon Nimoy, 26 Μαρτίου 1931 – 27 Φεβρουαρίου 2015) ήταν Αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης, τραγουδιστής, ποιητής και φωτογράφος. Γεννήθηκε στη Βοστόνη της Μασαχουσέτης στις 26 Μαρτίου του 1931, από οικογένεια εβραίων μεταναστών, που είχαν έλθει στις ΗΠΑ από το Izyaslar της σημερινής Ουκρανίας. Ξεκίνησε την ηθοποιία από πολύ μικρός, σαν μέλος θεατρικών ομάδων της τοπικής κοινότητας όπου μεγάλωσε. Αποφοίτησε από το Κολλέγιο της Βοστόνης και στη συνέχεια σπούδασε υποκριτική στο Pasadena Playhouse της Καλιφόρνια. Ερμήνευσε τους πρώτους (δευτερεύοντες) ρόλους του στην κινηματογραφική ταινία "Queen for a Day" (1951) και στην τηλεοπτική σειρά "Zombies of the Stratosphere" (1952), ενώ ήταν ο βασικός πρωταγωνιστής της ταινίας "Kid Monk Baroni" (1952). Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας, λόγω του ότι είχε ήδη καθιερωθεί ως αναγνωρίσιμος διασκεδαστής, εργάσθηκε στην Ατλάντα σαν παραγωγός εκπομπών για τον αμερικανικό στρατό.

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ


ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ (13 Ιανουαρίου 1859 - 27 Φεβρουαρίου 1943)

“Κι αν πέσαμε σε πέσιμο πρωτάκουστο
και σε γκρεμό κατρακυλήσαμε
που πιο βαθύ καμιά φυλή δεν είδε ως τώρα,
είναι γιατί με των καιρών το πλήρωμα
όμοια βαθύ εν’ ανέβασμα μας μέλλεται
προς ύψη ουρανοφόρα!”

Δείξε εσύ πως πρώτα είσαι ο άρχοντας
κι ο εξουσιαστής του θυμού σου, της βουλής σου,της ψυχής σου γίνε δουλευτής.
Σβήσε κάθε σου ξεχώρισμα,
ρίχτ΄το δαχτυλίδι σου αρραβώνα στο κανάλι του λαού.

Κι από σας κανείς δεν την ορίζει
κι από σας κανείς δεν την κρατεί
την ακέρια την Δικιοσύνη και την ακομμάτιαστη Αρετή.


Γιατί σέρνουν όργητες και μίση
Πάντα εσάς ΔΕΞΑ κι εσάς ΖΕΡΒΑ
και μαζί ένας τόπος εδώ κάτου δεν σας παίρνει
κι αν σας δίνανε τ΄απέραντα,
θα τα γύρευε ο καθένας σας δικά του.

Γύφτε λαέ, άκου με -  το πρωτόσταλτο είμαι
από την πλάση που θα΄ρθεί
κι ύστερα κι από ποιούς καιρούς και χρόνια πόσα.

Ποιός είναι αυτός που πύργους χτίζει στον αέρα
με την φωνή του κράχτη και μοιράζει μας
βασιλικά τα κάστρα και άπρεπων ελπίδων
ίσκιους μπροστά στα μάτια σας σαλεύει?
Είµαστ’ εµείς οι απάτριδοι κι οι αγιάτρευτοι·
γιούχα και πάντα γιούχα των πατρίδων!

Είµαστ’ εµείς οι αθάνατοι απολίτιστοι·
κι οι Πολιτείες ληµέρια των ακάθαρτων,
κι οι Πολιτείες ταµπούρια των κιοτήδων·
στη στρούγγα λυσσοµάνηµα και φαγωµός
λύκων, σκυλιών, προβάτων και τσοπάνηδων.
Γιούχα και πάλε γιούχα των πατρίδων!

Κωστής Παλαμάς





Ο Κωστής Παλαμάς (Πάτρα, 13 Ιανουαρίου 1859 - Αθήνα, 27 Φεβρουαρίου 1943) ήταν ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ιστορικός και κριτικός της λογοτεχνίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, με σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη και ανανέωση της νεοελληνικής ποίησης. Αποτέλεσε κεντρική μορφή της λογοτεχνικής γενιάς του 1880, πρωτοπόρος, μαζί με το Νίκο Καμπά και το Γεώργιο Δροσίνη, της αποκαλούμενης Νέας Αθηναϊκής (ή Παλαμικής) σχολής.

Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 13 Ιανουαρίου 1859 από γονείς που κατάγονταν από το Μεσολόγγι. Η οικογένεια του πατέρα του ήταν οικογένεια λογίων, με αξιόλογη πνευματική δραστηριότητα και ασχολούμενων με τη θρησκεία: Ο προπάππος του Παναγιώτης Παλαμάς (1722-1803) είχε ιδρύσει στο Μεσολόγγι την περίφημη "Παλαμαία Σχολή" και ο παππούς του Ιωάννης είχε διδάξει στην Πατριαρχική Ακαδημία της Κωνσταντινούπολης. Ο θείος του Ανδρέας Παλαμάς υπήρξε πρωτοψάλτης και υμνογράφος, τον οποίο ο Κωστής Παλαμάς αναφέρει στα "Διηγήματά" του (Β' έκδοση, 1929, σελ. 200). Ο Μιχαήλ Ευσταθίου Παλαμάς (αδελφός του Ανδρέα) και ο Πανάρετος Παλαμάς ήταν ασκητές. Ο Δημήτριος Ι. Παλαμάς, επίσης θείος του Κωστή, ήταν ψάλτης και υμνογράφος στο Μεσολόγγι.[1]

Όταν ο ποιητής ήταν 6 χρονών έχασε και τους δύο γονείς του σε διάστημα σαράντα ημερών (Δεκέμβριος 1864-Φεβρουάριος 1865). Στενοί συγγενείς ανέλαβαν τότε τα τρία παιδιά της οικογένειας: το μικρότερο αδερφό του η αδερφή της μητέρας του και εκείνον και το μεγαλύτερο αδερφό του ο θείος τους Δημήτριος Παλαμάς, που κατοικούσε στο Μεσολόγγι. Εκεί έζησε από το 1867 ως το 1875, σε ατμόσφαιρα μάλλον δυσάρεστη και καταθλιπτική, που ήταν φυσικό να επηρεάσει τον ευαίσθητο ψυχισμό του, όπως φαίνεται και από ποιήματα που αναφέρονται στην παιδική του ηλικία. Το σπίτι του Παλαμά στην Πάτρα Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1875, όπου γράφτηκε στην Νομική Σχολή. Σύντομα όμως εγκατέλειψε τις σπουδές του αποφασισμένος να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία. Το πρώτο του ποίημα το είχε γράψει σε ηλικία 9 ετών, μιμούμενος τα πρότυπα της εποχής του, "ποίημα για γέλια", όπως το χαρακτήρισε αργότερα ο ίδιος. Η αρχή του ποιήματος εκείνου ήταν: "Σ΄ αγαπώ εφώνησα, / κι εσύ μ΄ αστράπτον βλέμμα /Μη - μ΄ απεκρίθης - μη θνητέ, / τολμήσης να μιάνης / δια της παρουσίας σου / τας ώρας τας ωραίας / που έζησα στον κόσμον /...". Από το 1875 δημοσίευε σε εφημερίδες και περιοδικά διάφορα ποιήματα και το 1876 υπέβαλε στον Βουτσιναίο ποιητικό διαγωνισμό την ποιητική συλλογή Ερώτων Έπη, σε καθαρεύουσα, με σαφείς τις Σχολή|Α' Αθηναϊκής Σχολής]]. Η συλλογή απορρίφθηκε με το χαρακτηρισμό "λογιωτάτου γραμματικού ψυχρότατα στιχουργικά γυμνάσματα". Η πρώτηεπιδράσεις της [[Α' Αθηναϊκή του αυτοτελής έκδοση ήταν το 1878 το ποίημα "Μεσολόγγι". Από το 1898 εκείνος και οι δύο φίλοι και συμφοιτητές του Νίκος Καμπάς (με τον οποίο μοιραζόταν το ίδιο δωμάτιο) και Γεώργιος Δροσίνης άρχισαν να συνεργάζονται με τις πολιτικές-σατιρικές εφημερίδες "Ραμπαγάς" και "Μη χάνεσαι". Οι τρεις φίλοι είχαν συνειδητοποιήσει την παρακμή του αθηναϊκού ρομαντισμού και με το έργο τους παρουσίαζαν μια νέα ποιητική πρόταση, η οποία βέβαια ενόχλησε τους παλαιότερους ποιητές: τους αποκαλούσαν περιφρονητικά "παιδαρέλια" ή ποιητές της "Νέας Σχολής".

Το 1886 δημοσιεύτηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή Τραγούδια της Πατρίδος μου στη δημοτική γλώσσα, η οποία εναρμονίζεται απόλυτα με το κλίμα της Νέας Αθηναϊκής Σχολής. Το 1887 παντρεύτηκε τη συμπατριώτισσά του Μαρία Βάλβη, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά, μεταξύ των οποίων και ο Λέανδρος Παλαμάς. το 1889 δημοσιεύτηκε ο Ύμνος εις την Αθηνάν, αφιερωμένος στη γυναίκα του, για τον οποίο βραβεύτηκε στον Φιλαδέλφειο ποιητικό διαγωνισμό την ίδια χρονιά. Ένδειξη της καθιέρωσής του ως ποιητή ήταν η ανάθεση της σύνθεσης του Ύμνου των Ολυμπιακών Αγώνων, το 1896. Το 1898, μετά το θάνατο του γιου του Άλκη σε ηλικία τεσσάρων ετών, δημοσίευσε την ποιητική σύνθεση "Ο Τάφος". Το 1897 διορίστηκε γραμματέας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, απ' όπου αποχώρησε το 1928. Από την ίδια χρονιά (1897) άρχισε να δημοσιεύει τις σημαντικότερες ποιητικές του συλλογές και συνθέσεις, όπως οι "Ίαμβοι και Ανάπαιστοι" (1897), "Ασάλευτη Ζωή" (1904), "ο Δωδεκάλογος του Γύφτου" (1907), "Η Φλογέρα του Βασιλιά" (1910). Το 1918 του απονεμήθηκε το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών, ενώ από το 1926 αποτέλεσε βασικό μέλος της Ακαδημίας των Αθηνών, της οποίας έγινε πρόεδρος το 1930. Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 ο Κωστής Παλαμάς μαζί με άλλους Έλληνες λογίους προσυπέγραψε την έκκληση των Ελλήνων Διανοουμένων προς τους διανοούμενους ολόκληρου του κόσμου, με την οποία αφ' ενός μεν καυτηριάζονταν η κακόβουλη ιταλική επίθεση, αφ' ετέρου δε, διέγειρε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα. Πέθανε στις 27 Φεβρουαρίου του 1943 έπειτα από σοβαρή ασθένεια 40 ημέρες μετά το θάνατο της συζύγου του (τον οποίο δεν είχε πληροφορηθεί επειδή και η δική του υγεία ήταν σε κρίσιμη κατάσταση). Η κηδεία του έμεινε ιστορική, καθώς μπροστά σε έκπληκτους Γερμανούς κατακτητές χιλιάδες κόσμου τον συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία, στο Α΄ νεκροταφείο Αθηνών, ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο. Η οικία του Παλαμά στην Πάτρα σώζεται ως σήμερα, στην οδό Κορίνθου 241. Τρία χρόνια πριν τη γέννηση του Παλαμά στο ίδιο σπίτι γεννήθηκε η μεγάλη Ιταλίδα πεζογράφος Ματθίλδη Σεράο.[2] Ήταν υποψήφιος για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας αρκετές φορές από το 1926 έως το 1940.[3] Σήμερα "τιμής ένεκεν" φέρεται αφιερωμένη στο όνομά του μεγάλη αίθουσα εκθέσεων του πολυχώρου Τεχνόπολις στην Αθήνα. Ο Παλαμάς ήταν ένας από τους πολυγραφότερους Έλληνες λογοτέχνες και πνευματικούς ανθρώπους. Δημοσίευσε συνολικά σαράντα ποιητικές συλλογές, καθώς και θεατρικά έργα, κριτικά και ιστορικά δοκίμια, συγκριτολογικές μελέτες και βιβλιοκριτικές. Την επιμέλεια της επανέκδοσης των έργων του μετά το θάνατό του ανέλαβε ο γιος του Λέανδρος Παλαμάς επίσης ποιητής και κριτικός της λογοτεχνίας. Το ποιητικό έργο

Το ποιητικό του έργο είναι μεγάλο σε έκταση και σε σημασία και είχε τεράστια απήχηση στην εποχή του. Διαμετρικά αντίθετες πολιτικές και πνευματικές προσωπικότητες, όπως ο Κωνσταντίνος Τσάτσος και ο Νίκος Ζαχαριάδης αισθάνθηκαν την ανάγκη να τοποθετηθούν απέναντι στο Δωδεκάλογο του Γύφτου. Ο Μίκης Θεοδωράκης έχει πει ότι ο Παλαμάς είχε μεγαλύτερη επιρροή από 10 Πρωθυπουργούς. Το ενδιαφέρον για το έργο του μειώθηκε στη μεταπολεμική Ελλάδα, όταν αφενός επικράτησαν διαφορετικά αισθητικά ρεύματα και αφετέρου υποχώρησε το ενδιαφέρον για την ποίηση γενικότερα. Οι δύο πρώτες του συλλογές, Τραγούδια της πατρίδος μου και Τα μάτια της ψυχής μου είχαν ακόμα απηχήσεις του ρομαντισμού της Α' Αθηναϊκής Σχολής και κάποια κατάλοιπα καθαρεύουσας. Η πρώτη σημαντική στάση στο έργο του ήταν η συλλογή Ίαμβοι και Ανάπαιστοι (1897), κυρίως για την ανανεωμένη μετρική της, με την εναλλαγή ιαμβικού και αναπαιστικού ρυθμού (ο ίδιος επισήμανε ότι παρακινήθηκε από την μετρική του Κάλβου), αλλά και για την εκφραστική λιτότητα και σαφήνεια. Το επόμενο έργο του, ο Τάφος (1898), αποτελείται από ποιήματα - μοιρολόγια για τον θάνατο του γιου του Άλκη. Η πρώτη περίοδος της δημιουργίας του κλείνει με την συλλογή Ασάλευτη Ζωή (1904), η οποία περιέχει υλικό από όλα τα προηγούμενα χρόνια της δράσης του. Κεντρική θέση στη συλλογή έχουν τα ποιήματα Η Φοινικιά (αναγνωρίζεται ως το καλύτερο ίσως έργο του), Ασκραίος και Αλυσίδες (συναποτελούν την ενότητα "Μεγάλα οράματα") και η ενότητα σονέτων Πατρίδες. Η κορυφαία έκφραση της "λυρικής σκέψης" του Παλαμά είναι Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου (1907). Στο πνευματικό του ταξίδι ο Γύφτος θα γκρεμίσει και θα ξαναχτίσει τον κόσμον όλο. Θα απαρνηθεί τη δουλειά, την αγάπη, τη θρησκεία, τους αρχαίους, τους βυζαντινούς και όλες τις πατρίδες, αλλά και θα τα αναστήσει όλα μέσα από την Τέχνη, μαζί και τη μεγάλη χίμαιρα της εποχής, τη Μεγάλη Ιδέα. Θα υμνήσει τον ελεύθερο λαό του, αλλά θα τραγουδήσει και έναν νιτσεϊκό αδάκρυτο ήρωα. Θα καταλήξει προσκυνώντας τη Φύση και την Επιστήμη. 'Η Φλογέρα του βασιλιά (1910) διαδραματίζεται στο Βυζάντιο και αφηγείται το ταξίδι του Βασίλειου Β' ("Βουλγαροκτόνου") στην Αθήνα. Κεντρικό σημείο του έργου είναι το προσκύνημα του αυτοκράτορα στον Παρθενώνα, που έχει γίνει ναός της Παναγίας. Αυτό συμβολίζει για τον ποιητή τη σύνθεση και την ενότητα όλης της ιστορίας του Ελληνισμού, αρχαίας, βυζαντινής και σύγχρονης. Η έμπνευση της Φλογέρας του Βασιλιά είναι αποτέλεσμα και του ανανεωμένου τότε ενδιαφέροντος για το Βυζαντινή Αυτοκρατορία, αλλά κυρίως του μακεδονικού αγώνα.

Μετά τις μεγάλες συνθέσεις επανήλθε σε μικρότερες λυρικές φόρμες, με τις συλλογές Οι καημοί της Λιμνοθάλασσας και Η Πολιτεία και η Μοναξιά (1912), μαζί με τις οποίες εξέδωσε και τα σατιρικά ποιήματά του (Σατιρικά γυμνάσματα). Στις επόμενες συλλογές του γενικά δεν παρουσιάστηκε κάτι νέο στην ποιητική του εξέλιξη, παρά μόνο στις τελευταίες, Ο κύκλος των τετράστιχων (1929) και Οι νύχτες του Φήμιου(1935): αποτελούνται αποκλειστικά από σύντομα, τετράστιχα ποιήματα. Η εποχή της εμφάνισης του Κωστή Παλαμά, αλλά και των άλλων ποιητών της Νέας Αθηναϊκής Σχολής συνέπεσε με την έξαρση του προβληματισμού για το γλωσσικό ζήτημα: το 1888 εκδόθηκε το Ταξίδι μου του Ψυχάρη, ενώ είχε προηγηθεί η διαμάχη Κωνσταντίνου Κόντου- Δημ. Βερναρδάκη, το 1882. Ενώ σταδιακά στην ποίηση η δημοτική καθιερώθηκε (με τη συμβολή και των ποιητών της Νέας Αθηναϊκής Σχολής), στην πεζογραφία (και φυσικά στον επίσημο λόγο) επικρατούσε η καθαρεύουσα. Ο Παλαμάς, υποστηρικτής της δημοτικής, υποδέχθηκε με ευνοϊκή κριτική το Ταξίδι μου: μια μόλις μέρα αφ' ότου το διάβασε, έγραψε το άρθρο "Το επαναστατικόν βιβλίον του κ. Ψυχάρη", εκφράζοντας ενθουσιώδεις κρίσεις, χωρίς βέβαια να παραλείψει να επισημάνει και τις ακρότητες του συγγραφέα. Η υποστήριξή του προς όλες τις προσπάθειες καθιέρωσης της δημοτικής ήταν συνεχής και έμπρακτη: συνεργαζόταν με το περιοδικό-όργανο του δημοτικισμού Ο Νουμάς από το πρώτο κιόλας τεύχος και στη δημοτική έγραψε όχι μόνο τα ποιήματα, αλλά και τα (λίγα) διηγήματά του. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ενώ στο λογοτεχνικό (και αργότερα και στο κριτικό) έργο χρησιμοποιούσε τη δημοτική, ως Γραμματέας του Πανεπιστημίου ήταν υποχρεωμένος να συντάσσει τα επίσημα έγγραφα σε αυστηρή καθαρεύουσα: όπως ανέφερε ο ίδιος σε επιστολή του, στην φιλολογική του εργασία ήταν "μαλλιαρός" και στην υπηρεσία του "αττικιστής απ' την κορφή ως τα νύχια". Η επίσημη θέση του, όπως ήταν φυσικό, δύσκολα μπορούσε να συνδυαστεί με την υποστήριξη στο δημοτικισμό: βρέθηκε πολλές φορές στο επίκεντρο επιθέσεων, ειδικά κατά τα "Ευαγγελικά" (1901) και τα "Ορεστειακά" (1903). Παρά ταύτα ο ίδιος δε δίστασε να δηλώσει δημοσίως ότι ο δημοτικισμός ήταν η αρετή του (1908).

Ποιητικό έργο
Τραγούδια της πατρίδος μου (1886) Ύμνος εις την Αθηνάν (1889) Τα μάτια της ψυχής μου (1892) Ίαμβοι και ανάπαιστοι (1897) Τάφος (1898) Οι χαιρετισμοί της Ηλιογέννητης (1900) Η ασάλευτη ζωή (1904) Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου (1907) Η φλογέρα του Βασιλιά (1910) Οι καημοί της λιμνοθάλασσας (1912) Σατιρικά Γυμνάσματα (1912) Η πολιτεία και η μοναξιά (1912) Βωμοί (1915) Τα παράκαιρα (1919) Τα δεκατετράστιχα (1919) Οι πεντασύλλαβοι- Τα παθητικά κρυφομιλήματα- Οι λύκοι- Δυό λουλούδια από τα ξένα (1925) Δειλοί και σκληροί στίχοι (1928) Ο κύκλος των τετράστιχων (1929) Περάσματα και χαιρετισμοί (1931) Οι νύχτες του Φήμιου (1935) Βραδινή φωτιά (1944, μεταθανάτια έκδοση επιμελημένη από τον γιό του Λέανδρο) Η Κασσιανή To φάντασμα Πεζογραφικό έργο Διηγήματα Θάνατος παληκαριού, διήγημα, (1901) Διηγήματα, 1920 Θέατρο Τρισεύγενη, δράμα (1903). Κριτική-Δοκίμιο Ήταν ένας από τους σημαντικότερους νεοέλληνες κριτικούς. Σε αυτόν οφείλεται η επανεκτίμηση του έργου των Ανδρέα Κάλβου, Διονύσιου Σολωμού, της Επτανησιακής Σχολής εν γένει, του Κώστα Κρυστάλλη και άλλων. "Το έργο του Κρυστάλλη" (1894), "Σολωμός Η ζωή και το έργο του" (1901) "Γράμματα" (2 τόμοι, 1904 - 1907) "Ηρωικά πρόσωπα και κείμενα" (1911) "Τα πρώτα κριτικά" (1913) "Αριστοτέλης Βαλαωρίτης" (1914) "Βιζυηνός και Κρυστάλλης" (1916) "Ιούλιος Τυπάλδος" (1916) "Πως τραγουδούμε τον θάνατο της κόρης" (1918) "Πεζοί δρόμοι" (3 τόμοι 1929 - 1933) "Ο Γκαίτε στην Ελλάδα" (1932) "Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου" (1933) "Η ποιητική μου" (1933) "Πεζοί δρόμοι. Κάποιων νεκρών η ζωή" (1934) "Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου" 2ος τομος (1940). Μεταφράσεις "Β΄Ολυμπιονικός" του Πινδάρου εφημ.΄΄Εστία΄΄, 1896 "ΙΔ΄Ολυμπιονικός" Πινδάρου, εφημ. ΄΄Ακρόπολις΄΄, 1896 "Πρόας ο Νικίου" υπό Αντρέ Λωρί, έκδοση Διάπλασης των Παίδων, 1898. "Η Ελένη της Σπάρτης" του Αιμ. Βεράβεν 1906.