Ιωάννης Βερνάρδος Λέων Φουκώ

Ο Ιωάννης Βερνάρδος Λέων Φουκώ (18 Σεπτεμβρίου 1819 - 11 Φεβρουαρίου 1868) ήταν Γάλλος φυσικός.

Στην αρχή σπούδασε Ιατρική την οποία εγκατέλειψε προς χάριν της πειραματικής Φυσικής και ιδίως στην οπτική. Είναι αυτός που έθεσε τις βάσεις της νεότερης Οπτικής. Το 1855 εργάζονταν ως φυσικός στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού. Το 1865 έγινε μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών (Παρίσι) και αργότερα μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου η οποία και του απένειμε το μετάλλιο του Κόπλεϋ (1860). Υπήρξε επίσης διευθυντής των επιστημονικών εκδόσεων της «Εφημερίδας των Συζητήσεων των Παρισίων» από το 1845.

Οι εργασίες του ιδιαίτερα για την ταχύτητα του φωτός στο «κενό», αέρα και λοιπά διαφανή σώματα καθώς και οι έρευνές του επί των τηλεσκοπίων, της θερμότητας και των ρευμάτων θεωρούνται κλασσικές. Αλλά και στον τομέα της Μηχανικής οι ανακαλύψεις του Φουκώ δεν ήταν λιγότερο σημαντικές. Με το γνωστό «πείραμα του Φουκώ» ή πείραμα του εκκρεμούς που επεχείρησε το 1851 απέδειξε την περιστροφή της Γης περί τον άξονά της. Η σύγχρονη επιστήμη οφείλει επίσης στον Φουκώ την ανακάλυψη του γυροσκοπίου (1852) καθώς και την θεωρία των γυροσκοπικών φαινομένων.
Οι περισσότερες των εργασιών του Φουκώ δημοσιεύτηκαν στα «Πρακτικά» της Ακαδημίας των Παρισίων (1847-1869).

http://el.wikipedia.org/wiki/Ζαν_Μπερνάρ_Λεόν_Φουκώ