Παναγιώτης Ποταγός

Ο Παναγιώτης Ποταγός (Βυτίνα 1838 – Νυμφές 1903), ιατρός από την Αρκαδία, είναι ο μοναδικός Έλληνας εξερευνητής των νεότερων χρόνων.

Βιογραφικό

Μεταξύ του 1867 και του 1882 ο Παναγιώτης Ποταγός πραγματοποίησε δύο μεγάλα εξερευνητικά ταξίδια στην Κεντρική Ασία (από το Ιράν ως τη Μογγολία) και ένα στην κεντρική Αφρική. Χωρίς καμιά υποστήριξη από τη χώρα του ή από οπουδήποτε αλλού, προσπάθησε να συναγωνιστεί τους διάσημους εξερευνητές των εθνικών Γεωγραφικών Εταιρειών της Ευρώπης.

Κατόρθωσε να δημοσιεύσει μόνο τον πρώτο τόμο των Περιηγήσεών του σε μία ελληνική (1883) και μία γαλλική έκδοση (1885). Το έργο του είναι μοναδικό, τόσο για τη γεωγραφική του πλευρά όσο και για την εθνολογική του, που αφορά ιδιαίτερα τις ελληνιστικές επιβιώσεις στο Αφγανιστάν, αλλά παραμένει εντούτοις σχεδόν άγνωστο στην εποχή μας. Το χειρόγραφο του (κυρίως εθνολογικού περιεχομένου) β΄ τόμου των «Περιηγήσεων» δεν δημοσιεύθηκε ποτέ και δυστυχώς χάθηκε, καθώς το κατέστρεψαν οι ίδιοι οι κληρονόμοι του Ποταγού.

Μεταξύ άλλων ανακάλυψε τον μεγάλο ποταμό Μπόμου της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας (1877) και σταμάτησε, με το κύρος του, τον εμφύλιο πόλεμο στο Αφγανιστάν (1875).

Τιμήθηκε από τη Γαλλική κυβέρνηση, τη Γεωγραφική Εταιρία της Γαλλίας και τον βασιλιά του Βελγίου Λεοπόλδο Β΄, πρόεδρο τότε της Παγκόσμιας Γεωγραφικής Εταιρίας, ο οποίος και έδωσε το όνομά «λεωφόρος Ποταγού» σε κεντρική αρτηρία της πόλης Ισίρο (Παουλίς) του Βελγικού Κογκό. Όταν του ζήτησε να υπογράψει στη χρυσή βίβλο των περιηγητών, εκείνος έγραψε μόνο δυο λέξεις: «Εις Ελλην».