Αντώνης Τρίτσης

O Αντώνης Τρίτσης (Αργοστόλι, 1937 - Αθήνα, 7 Απριλίου 1992) ήταν Έλληνας πολιτικός, αθλητής και χωροτάκτης - πολεοδόμος.
Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς το 1937. Πέθανε στις 7 Απριλίου του 1992 στην Αθήνα την περίοδο που ήταν δήμαρχος Αθηναίων. Διετέλεσε επίσης βουλευτής και υπουργός με το ΠΑΣΟΚ, του οποίου υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος.

Φοίτησε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου και με υποτροφία του ιδρύματος Φουλμπράιτ (Fulbright) σπούδασε Πολεοδομία και Χωροταξία στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο του Ιλλινόις (Illinois) των ΗΠΑ, ενώ επιστρέφοντας στην Ελλάδα ανακηρύχθηκε διδάκτωρ στο Μεταπτυχιακό Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου.

Στα νεανικά του χρόνια ασχολήθηκε με τον αθλητισμό διαπρέποντας στο δέκαθλο και στο άλμα εις ύψος με τον Παναθηναϊκό Αθλητικό Όμιλο πετυχαίνοντας πανελλήνιες και διεθνείς διακρίσεις. Υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδος στο άλμα εις ύψος το 1956 και στο δέκαθλο το 1958. Επίσης, ήταν κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ δεκάθλου εφήβων το 1956 με 4.423 β. και ανδρών με 5.395 β. το 1958 στους Βαλκανικούς Αγώνες. Στα ενδιαφέροντά του ανήκαν επίσης η Φυσική Γεωγραφία και η Αρχαιολογία ενώ μιλούσε τέσσερις γλώσσες (αγγλικά, ισπανικά, γαλλικά και ιταλικά).

Ίδρυσε το Διεθνές Συμβουλευτικό Σύστημα Αυτοανάπτυξης (Auto Development Consulting System), στελεχωμένο με ειδικούς, με επίκεντρο την εθνική και τοπική αυτοανάπτυξη.

Το 1963 επιστρέφει στην Ελλάδα, γνωρίζεται με τον Ανδρέα Παπανδρέου και αγωνίζεται κατά της χούντας των συνταγματαρχών ως ιδρυτικό στέλεχος του Πανελληνίου Απελευθερωτικού Κινήματος (ΠΑΚ). Αργότερα γίνεται ιδρυτικό στέλεχος και του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ) και εκλέγεται βουλευτής Κεφαλληνίας στις εκλογές του 1981 και του 1985. Από τον Οκτώβριο του 1981 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1984 διετέλεσε υπουργός Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος (ΥΧΟΠ), ενώ από τον Απρίλιο του 1986 μέχρι τον Μάιο του 1988 ήταν υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Την περίοδο της υπουργίας του δημιουργείται πλήρες θεσμικό πλαίσιο (Νόμος 1337/83) που προβλέπει όλες τις αναγκαίες διαδικασίες κοινωνικής συμμετοχής και δημόσιας διαβούλευσης για τις μελέτες πολεοδομικού σχεδιασμού, απαραίτητες για την πολεοδομική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της Ελλάδας, ενώ εθνικοποιείται ένα μέρος της εκκλησιαστικής περιουσίας (Νόμος 1700/87).

Αυτή την εποχή και στα πλαίσια της Επιχείρησης Πολεοδομικής Ανασυγκρότησης (Ε.Π.Α.) του Α. Τρίτση, θεσμοθετείται το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) της πόλεως Αργοστολίου (1985), το οποίο προβλέπει την διάνοιξη περιφερειακών της πόλης οδικών αξόνων, την κατασκευή παρακαμπτήριων αξόνων και κόμβων με δυνατότητα διαχείρισης μελλοντικών αναγκών αυξημένης κυκλοφορίας στις εισόδους της πόλης, την προστασία και ανάδειξη ιστορικών μνημείων όπως πεζοδρόμηση της γέφυρας Δεβοσσέτου, την προστασία του περιβάλλοντος και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων (απομάκρυνση οχλουσών δραστηριοτήτων από το κέντρο της πόλης, μεταφορά ΚΤΕΛ κ.τ.λ).

Τελεί επίσης πρόεδρος του συμβουλίου υπουργών περιβάλλοντος της Ε.Ε., μέλος του Διεθνούς Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών και μέλος του διεθνούς ιδρύματος Lelio Basso.

Στις 19 Μαΐου του 1989 αποχωρεί από το ΠΑΣΟΚ και ιδρύει δικό του κόμμα, το Ελληνικό Ριζοσπαστικό Κίνημα (ΕΡΚ), ενώ στις 14 Οκτωβρίου του 1990 εκλέγεται δήμαρχος Αθηναίων με την υποστήριξη της Ν.Δ..

Στις 7 Απριλίου του 1992 και σε ηλικία μόλις 55 χρονών, χάνει τη μάχη με το θάνατο που επί μέρες έδινε στο Ιατρικό Κέντρο (μετά από οξύτατο εγκεφαλικό επεισόδιο το οποίο υπέστη μέσα στο γραφείο του στο Δημαρχείο). Ο θάνατος του ματαίωσε τον επικείμενο γάμο του με την Ελληνίδα ηθοποιό Μιμή Ντενίση, με την οποία διατηρούσε πολύχρονο δεσμό.

Με τη διαθήκη του ιδρύει το «Ίδρυμα Αντώνης Τρίτσης, για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών», στο οποίο κληροδοτεί όλη την προσωπική του περιουσία. Το ίδρυμα βρίσκεται στην Αθήνα και φιλοξενεί σήμερα και το «Αρχείο Αντώνη Τρίτση». Η υλοποίηση όλων αυτών των επαναστατικών για την Ελλάδα ιδεών του, όπως το τραμ και η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων, με καθυστέρηση πολλών χρόνων, αποδεικνύουν την οξυδέρκεια του Αντώνη Τρίτση. Eικόνες που διατηρούνται στη μνήμη μας με τον ίδιο να βγαίνει περίπατο στην πόλη με το σακάκι του στον ώμο, μας λένε ότι ήταν ένας απλός άνθρωπος που εργαζόταν για την κοινωνία, ένας ανθρωπιστής του σήμερα με σύγχρονες αντιλήψεις και πρωτοποριακές ιδέες.