Ιωάννης (Γενναίος) Κολοκοτρώνης ή Ιωάννης Θ. Κολοκοτρώνης (1806 - 23 Μαΐου 1868)

Ο Ιωάννης (Γενναίος) Κολοκοτρώνης ή Ιωάννης Θ. Κολοκοτρώνης (1806 - 23 Μαΐου 1868) ήταν Έλληνας  στρατιωτικός και πολιτικός.

Γεννήθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα στην Στεμνίτσα Αρκαδίας ή στην Ζάκυνθο και ήταν γιος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και της Αικατερίνης Καρούσου. 

Σε πολύ μικρή ηλικία πολέμησε μαζί με τον πατέρα του σε διάφορες πολεμικές επιχειρήσεις στην Πελοπόννησο γι' αυτο και απέκτησε το παρωνύμιο «Γενναίος». 

Το 1822 σχημάτισε δικό του σώμα από τετρακόσιους πενήντα Γορτυνίους και εξεστράτευσε στην Δυτική Ελλάδα, όπου και τέθηκε υπό τις διαταγές του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου. 

Δεν πήρε μέρος στη Μάχη του Πέτα, γιατί η εισβολή του Δράμαλη στην Πελοπόννησο ανάγκασε τον πατέρα του να τον ανακαλέσει, όπου ο Γενναίος πολέμησε πεισματικά εναντίον των Τούρκων.

Την περίοδο του εμφυλίου πολέμησε μαζί με τον πατέρα του εναντίον της κυβέρνησης, και πήγε στο Ναύπλιο μαζί με πεντακόσιους Γορτυνίους για να βοηθήσει τον αδερφό του, Πάνο, που ήταν πολιορκημένος από τα κυβερνητικά στρατεύματα.

 Συνελήφθη και φυλακίστηκε μαζί με τον πατέρα του. Το 1830 έγινε συνταγματάρχης και την περίοδο της Αντιβασιλείας φυλακίστηκε εκ νέου. 

Με την άνοδο του Όθωνα στην εξουσία, ο Ιωάννης Κολοκοτρώνης διορίστηκε υπασπιστής του και έγινε υποστράτηγος. Διορίστηκε γερουσιαστής χωρίς όμως να αποχωρήσει από τον στρατό. 

Το 1852 κατέστειλε με επιτυχία την εξέγερση του Παπουλάκου στη Μάνη και το 1862 κατέπνιξε την ανταρσία του Ναυπλίου. 

Τον Μάιο του 1862 ανέλαβε πρωθυπουργός, διατηρώντας για τον εαυτό του το υπουργείο εσωτερικών αλλά τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου αναγκάστηκε να καταφύγει στην Ιταλία εξαιτίας της έξωσης του Όθωνα. 

Το 1863 επέστρεψε στην Ελλάδα αλλά αποσύρθηκε οριστικά από την πολιτική. 

Το 1866 δέχτηκε να εκπροσωπήσει τον Γεώργιο Α΄ στους γάμους του διαδόχου της Ρωσίας ενώ νωρίτερα είχε διοριστεί πρόεδρος της επιτροπής Αγώνος. 

 Ήταν παντρεμένος με τη Φωτεινή Τζαβέλα από το Σούλι και απέκτησε μαζί της δύο γιους τον Θεόδωρο, γνωστό με το ψευδώνυμο Φαλέζ και τον Κωνσταντίνο καθώς και πέντε θυγατέρες.

Απεβίωσε από ανίατη ασθένεια στις 23 Μαΐου του 1868.