Habeas corpus 1679 as today

Habeas corpus (/ˈheɪbiəs ˈkɔːrpəs/ (listen); Medieval Latin meaning "[we, a Court, command] that you have the body [of the detainee brought before us]") is a recourse in law through which a person can report an unlawful detention or imprisonment to a court and request that the court order the custodian of the person, usually a prison official, to bring the prisoner to court, to determine whether the detention is lawful. ....

https://en.wikipedia.org/wiki/Habeas_corpus 

Habeas corpus ( / h eɪ β i ə s k ɔːr σ ə s / ( ακούστε ) ? Μεσαιωνική λατινική έννοια «[εμείς, το Δικαστήριο, εντολή] ότι έχετε το σώμα [του κρατουμένου ενώπιον μας]») είναι μια νομική προσφυγή μέσω της οποίας ένα άτομο μπορεί να αναφέρει παράνομη κράτηση ή φυλάκιση σε δικαστήριο και να ζητήσει από το δικαστήριο να διατάξει τον θεματοφύλακα του ατόμου, συνήθως υπάλληλο της φυλακής, να παραπέμψει τον κρατούμενο στο δικαστήριο, για να προσδιορίσει εάν η κράτηση είναι νόμιμη.

Το κείμενο του habeas corpus είναι γνωστό ως το «μεγάλο και αποτελεσματικό κείμενο σε κάθε παράνομο περιορισμό». Πρόκειται για κλήση με ισχύ δικαστικής εντολής. απευθύνεται στον κηδεμόνα (για παράδειγμα ένας αξιωματούχος της φυλακής) και ζητεί να παραπεμφθεί ένας φυλακισμένος ενώπιον του δικαστηρίου και ότι ο θεματοφύλακας παρουσιάζει απόδειξη εξουσίας, επιτρέποντας στο δικαστήριο να αποφασίσει εάν ο θεματοφύλακας έχει νόμιμη εξουσία κράτησης του κρατουμένου. Εάν ο θεματοφύλακας ενεργεί πέρα ​​από την εξουσία του, τότε ο κρατούμενος πρέπει να απελευθερωθεί. Οποιοσδήποτε κρατούμενος, ή άλλο πρόσωπο που ενεργεί για λογαριασμό τους, μπορεί να υποβάλει αίτηση στο δικαστήριο ή σε δικαστή για δικαστική απόφαση habeas corpus. Ένας λόγος για την επιδίωξη της απόφασης από ένα άτομο εκτός από τον κρατούμενο είναι ότι ο κρατούμενος μπορεί να κρατηθεί χωρίς επικοινωνία. Οι περισσότερες δικαιοδοσίες αστικού δικαίου παρέχουν παρόμοια θεραπεία για όσους κρατούνται παράνομα, αλλά αυτό δεν ονομάζεται πάντα habeas corpus. Για παράδειγμα, σε ορισμένα ισπανόφωνα έθνη, η ισοδύναμη θεραπεία για παράνομη φυλάκιση είναι το amparo de libertad («προστασία της ελευθερίας»).

Το Habeas corpus έχει ορισμένους περιορισμούς. Αν και είναι ένα δικαίωμα, δεν είναι βέβαια.Είναι τεχνικά μόνο μια διαδικαστική λύση. αποτελεί εγγύηση ενάντια σε οποιαδήποτε κράτηση απαγορεύεται από το νόμο, αλλά δεν προστατεύει απαραίτητα άλλα δικαιώματα, όπως το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη. Επομένως, εάν επιβάλλεται από τον νόμο μια επιβολή, όπως η κράτηση χωρίς δίκη, τότε το habeas corpus μπορεί να μην είναι χρήσιμο φάρμακο. Σε ορισμένες χώρες, το νομοσχέδιο έχει ανασταλεί προσωρινά ή μόνιμα με το πρόσχημα ενός πολέμου ή μιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης, για παράδειγμα από τον Αβραάμ Λίνκολν κατά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο. ^{[ απαιτείται περαιτέρω εξήγηση ]}

Παρόλα αυτά, το δικαίωμα υποβολής αναφοράς για ένα έγγραφο της habeas corpus εορτάζεται εδώ και πολύ καιρό ως η πιο αποτελεσματική προστασία της ελευθερίας του υποκειμένου. Ο δικαστής Albert Venn Dicey έγραψε ότι οι Βρετανοί Habeas Corpus Acts "δεν δηλώνουν καμία αρχή και δεν ορίζουν κανένα δικαίωμα, αλλά για πρακτικούς σκοπούς αξίζουν εκατό συνταγματικά άρθρα που εγγυώνται την ατομική ελευθερία".

Το κείμενο του habeas corpus είναι ένα από τα λεγόμενα «έκτακτα», «κοινά δίκαια» ή «προνόμια», τα οποία εκδόθηκαν ιστορικά από τα αγγλικά δικαστήρια στο όνομα του μονάρχη για τον έλεγχο κατώτερων δικαστηρίων και δημοσίων αρχών εντός του Βασίλειο. Τα πιο συνηθισμένα από τα άλλα τέτοια προνόμια είναι τα quo warranto, απαγορευτικά, mandamus, διαδικτυακά και certiorari. Η απαιτούμενη διαδικασία για τέτοιες αναφορές δεν είναι απλώς αστική ή ποινική, επειδή ενσωματώνουν το τεκμήριο της μη εξουσίας. Ο υπάλληλος που είναι ο εναγόμενος πρέπει να αποδείξει την εξουσία του να κάνει ή να μην κάνει κάτι. Σε αντίθετη περίπτωση, το δικαστήριο πρέπει να αποφασίσει για τον αναφέροντα, ο οποίος μπορεί να είναι οποιοδήποτε πρόσωπο και όχι μόνο ενδιαφερόμενος. Αυτό διαφέρει από μια κίνηση σε μια αστική διαδικασία στην οποία ο μετακινούμενος πρέπει να έχει όρθια στάση και φέρει το βάρος της απόδειξης.