24 Ιουνίου 217

Ο θάνατος του Φλαμίνιου στη Μάχη της λίμνης Τρασιμένης, σε πίνακα του Ζοζέφ-Νοέλ Σιλβέστρ (Μουσείο Καλών Τεχνών, Μπεζιέ)

 24 Ιουνίου 217 π.Χ. (2238 χρόνια πριν) πέθανε: 

Γάιος Φλαμίνιος Νέπος Ρωμαίος ύπατος και στρατιωτικός

Ο Γάιος Φλαμίνιος Νέπος (Gaio Flaminio Nepote, 265 π.Χ. - 24 Ιουνίου 217 π.Χ.) ήταν πολιτικός και ύπατος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας. Πρόκειται για το σημαντικότερο φιλολαϊκό πολιτικό που απείλησε την εξουσία της Συγκλήτου πριν από τους αδερφούς Γράκχους έναν αιώνα αργότερα.

Μετά το πέρας του Α' Καρχηδονιακού Πολέμου, ο Φλαμίνιος τέθηκε επικεφαλής μιας μεταρρυθμιστικής κίνησης που είχε σαν στόχο τον αναδασμό της κρατικής γης στην Ιταλία. Από το αξίωμα του Δημάρχου το 232 π.Χ., κατάφερε με δημοψήφισμα να μοιραστεί και να παραχωρηθεί σε φτωχές οικογένειες που είχαν καταστραφεί από τον πόλεμο η έκταση νότια του Αριμίνουμ, η οποία είχε αποσπαστεί από τους Γαλάτες δεκαετίες πριν. Η Σύγκλητος προέβαλε αντίσταση αλλά ο Φλαμίνιος δεν την συμβουλεύτηκε, αντίθετα με το σύνταγμα και την παράδοση.

Το 227 π.Χ. ο Φλαμίνιος διετέλεσε κυβερνήτης της Σικελίας. Στο μεταξύ, ο αναδασμός της γης επέφερε ατυχώς μια νέα επίθεση στα ρωμαϊκά εδάφη από γαλατικές φυλές, τις οποίες τελικά οι Ρωμαίοι κατάφεραν να νικήσουν στη Μάχη του Τελαμώνα, το 224 π.Χ. Την επόμενη χρονιά ο Φλαμίνιος εκλέχτηκε ύπατος για πρώτη φορά, και με τον Πόπλιο Φούριο Φίλο ανάγκασε τους Γαλάτες να υποταχθούν στους Ρωμαίους δημιουργώντας την επαρχία της Εντεύθεν των Άλπεων Γαλατίας.

Το 221 π.Χ. ο Φλαμίνιος υπηρέτησε ως ίππαρχος υπό τον Μάρκο Μινούκιο Ρούφο. Κατόπιν, το 220 π.Χ. εξελέγη κήνσορας μαζί με τον Λεύκιο Αιμίλιο Πάπο. Κατά τη διάρκεια της θητείας του φρόντισε για την κατασκευή της Φλαμινίας Οδού (Via Flaminia) που ένωνε τη Ρώμη με το Αριμίνουμ, ίδρυσε αποικίες στην Κρεμόνα και την Πλακεντία και αναδιοργάνωσε την comitia centuriata ώστε να δώσει περισσότερα πολιτικά δικαιώματα στις φτωχές τάξεις. Τέλος οριοθέτησε το Τσίρκους Φλαμίνιους στο νότιο άκρο του Πεδίου του Άρεως. Το 218 π.Χ. ως μέλος της Συγκλήτου, ήταν ο μόνος από τους συναδέλφους του που υποστήριξε τον Lex Claudia, ένα νόμο που απαγόρευσε στην τάξη των Συγκλητικών να ασχολείται με το θαλάσσιο εμπόριο.

Το 217 π.Χ., κατά την εισβολή του Αννίβα στην Ιταλία, επανεξελέγη ύπατος με το Γναίο Σερβίλιο Γέμινο. Ο Φλαμίνιος συγκέντρωσε νέες λεγεώνες και προέλασε βόρεια για να αναχαιτίσει τον Καρχηδόνιο στρατηγό. Ωστόσο έπεσε σε ενέδρα στη λίμνη Τρασιμένη. Στη μάχη που ακολούθησε, ο στρατός του καταστράφηκε ολοσχερώς και ο ίδιος έχασε τη ζωή του. Οι υποστηρικτές του στη Σύγκλητο έχασαν σταδιακά τη δύναμή τους από φιλοαριστοκρατικές φατρίες, ενώ στην πόλη εξαπλωνόταν ο φόβος για πολιορκία από τον Αννίβα.