Ποιος ήταν ο Αρμάνδος Δελαπατρίδης

Γραφική φιγούρα της παλιά καλής Αθήνας, διασκέδαζε όσους βρίσκονταν δίπλα του αλλά πέθανε μόνος και ξεχασμένος

Είναι η εποχή που η Αθήνα, μυρίζει γιασεμί. Τα αυτοκίνητα είναι λιγοστά. Τα προγράμματα των ανθρώπων δεν έχουν καμία σχέση με την τρέλα του σήμερα. Όχι ότι η ζωή ήταν εύκολη τότε. Απλά σίγουρα ήταν πιο όμορφη.

Και την ομόρφαιναν διάφορα μικρά ή μεγαλύτερα πράγματα που έκαναν την καθημερινότητα λίγο πιο ανεκτή απ’ ότι είναι σήμερα.

Ένα από αυτά ήταν και όλοι αυτοί οι περίεργοι και γραφικοί τύποι οι οποίοι, όμως, είχαν μέσα τους μια μοναδική αθωότητα και σίγουρα έλειπε από αυτούς η κακία, γινόντουσαν αγαπητοί απ’ όλους. Έστω και αν οι ιστορίες τους τις περισσότερες φορές δεν είχαν καλή κατάληξη.

Ίσως στην κορυφή αυτής της λίστας φιγουράρει το όνομα του Αρμάνδου Δελαπατρίδη. Σίγουρα το επίθετό του σας προκαλεί διάφορους συνειρμούς σχετικούς με την… πολιτική.

Το χρησιμοποιούμε ακόμα και σήμερα όταν θέλουμε να δείξουμε την πολιτική κενότητα κάποιου ο οποίος μπορεί να μιλάει με τις ώρες αλλά να μη λέει τίποτα το ουσιαστικό. Το χρησιμοποιούμε, δηλαδή, σε πολλές περιπτώσεις!

Μπορεί πρωθυπουργός ή έστω υπουργός, όπως ο ίδιος θα ήθελε, να μην έγινε ποτέ τελικά αλλά ο Δελαπατρίδης για πολλές δεκαετίες ήταν μια αγαπημένη φιγούρα της Αθήνας και σίγουρα κατάφερε να αφήσει το στίγμα του. Απλά όχι με τον τρόπο που ήλπιζε…
Ποιος ήταν ο Αρμάνδος Δελαπατρίδης



Η ιστορία μας ξεκινάει το 1895. Τότε στη Μυτιλήνη γεννιέται ένα μικρό αγοράκι που οι γονείς του δίνουν το όνομα Τηλέμαχος. Σύμφωνα με κάποιες άλλες μαρτυρίες ο Τηλέμαχος Ναταλάκας, γεννήθηκε στη Σμύρνη αλλά στα πρώτα χρόνια της ζωής του, οι γονείς του μετακόμισαν στη μητέρα Ελλάδα και συγκεκριμένη στο νησί της Σαπφούς.

Εκεί ο μικρός Τηλέμαχος έδειξε διάθεση να πάει στο σχολείο και να μάθει γράμματα. Είχε σκοπό, μάλιστα, όταν μεγαλώσει και μαζέψει αρκετά χρήματα να μετακομίσει στην Αθήνα προκειμένου να χτίσει τη δική του ζωή.

Για να το καταφέρει αυτό, άρχισε να δουλεύει σε ένα συμβολαιογραφείο της Μυτιλήνης. Λέγεται, μάλιστα, πως πήρε μέρος στην μικρασιατική εκστρατεία, με το βαθμό του λοχία.

Όλα κυλούσαν ομαλά, μέχρι που τη στιγμή που ο Τηλέμαχος ερωτεύεται.

Πολλές λεπτομέρειες δεν είναι γνωστές. Όλες, όμως, οι ιστορίες που πέρασαν από γενιά σε γενιά αναφέρουν πως η ερωτική απογοήτευση που βίωσε, ήταν τόσο ισχυρή που σημάδεψε τον ψυχισμό του Τηλέμαχου.

Φαίνεται πως σε ένα βαθμό έχασε τα λογικά του. Η κλειστή κοινωνία της Μυτιλήνης, ωστόσο, δεν ανεχόταν συμπεριφορές όπως αυτές που είχε αρχίσει να παρουσιάζει ο Τηλέμαχος και έτσι, μια ημέρα αυτός πήρε το καπελάκι του, μπήκε στο καράβι της γραμμής και ταξίδεψε στην Αθήνα για να κάνει τη ζωή που πάντα ονειρευόταν. Μικρή σημασία είχε που δεν είχε μαζέψει τα λεφτά που ήθελε.
Όταν ο Αρμάνδος Δελαπατρίδης έφτασε μια ανάσα από την… πρωθυπουργία της χώρας



Για κάποια χρόνια, τα πρώτα της παραμονής του στην πρωτεύουσα, τα ίχνη του Τηλέμαχου Ναταλάκα χάνονται. Κανείς δεν ξέρει που και πώς ζει ή πως τα καταφέρνει.

Κάποια στιγμή, το 1925 και ενώ πλέον ο Τηλέμαχος έχει γίνει 30 ετών, ξεκινάνε οι πρώτες αναφορές για έναν καλοντυμένο, ψιλόλιγνο και όμορφο νεαρό και ο οποίος φοράει πάντα το αγαπημένο του ψηλό καπέλο.

Τριγυρνούσε πάντα με περισπούδαστο ύφος και κρατώντας τον χαρτοφύλακά του περνούσε από καφενεία και γειτονιές της Αθήνας χαιρετώντας τους πάντες.

Οι περισσότεροι έβλεπαν αυτή την γραφική φιγούρα με συμπάθεια, ωστόσο, δεν έλειψαν και αυτοί που τον περιγελούσαν και τον κερνούσαν ακόμα και νοθευμένο κρασί προκειμένου να μεθάει ακόμα πιο εύκολα και να τον γελοιοποιούν.

Για τους περισσότερους, όμως, ο Αρμάνδος Δελαπατρίδης όπως είχε γίνει γνωστός ήταν ένας άνθρωπος που χάριζε άπλετο γέλιο. Κάποια στιγμή έγινε τόσο δημοφιλείς που όπου περπατούσε ή στεκόταν (κυρίως στο Σύνταγμα) για να βγάλει τους περίφημους λόγους του μαζευόταν πλήθος κόσμου για να τον ακούσει, να γελάσει και να τον χειροκροτήσει.

συνέχεια https://www.newsbeast.gr/weekend/arthro/6356928/i-thliveri-istoria-toy-thrylikoy-politikoy-ritora-armandoy-delapatridi