Μάχη των Βασιλικών Φθιώτιδας

26 Αυγούστου 1821 (200 χρόνια πριν):

Ελληνική Επανάσταση του 1821: Μάχη των Βασιλικών Φθιώτιδας (2η μέρα), ο Πανουργιάς και ο Γκούρας με 1000 άνδρες νικούν τον Μπαϊράμ Πασά που κατέβαινε από Μακεδονία επί κεφαλής 8.000 ανδρών προκειμένου να ενωθεί με τον Ομέρ Βρυώνη.

Η Μάχη στα Βασιλικά ήταν πολεμική σύγκρουση της επανάστασης του 1821 που έλαβε χώρα στα Βασιλικά Φθιώτιδας στις 25 και 26 Αυγούστου 1821 με νικηφόρα έκβαση για τους Έλληνες.


Πίνακας περιεχομένων
1 Εξέλιξη των γεγονότων
2 Σημασία της μάχης των Βασιλικών
3 Παραπομπές
4 Πηγές
Εξέλιξη των γεγονότων

Οι Τούρκοι μετά την καταστολή της επανάστασης στη Μακεδονία προχώρησαν μέσω Λάρισας προς τη Λαμία, με σκοπό να εισβάλουν στην Πελοπόννησο. Την εκστρατεία προς την Πελοπόννησο ανέλαβε ο Μπεϋράμ Πασάς με άλλους τρεις στρατηγούς, τον Χατζή Μπεκήρ Πασά, τον Μεμίς Πασά και τον Σαχήν Αλή Πασά. Η δύναμη τους αριθμούσε 7.000 ιππείς, πεζοί με πυροβολικό. Οι οπλαρχηγοί της Ανατολικής Ελλάδας πληροφορήθηκαν την εκστρατεία αυτή και μαζεύτηκαν στην Εργίνα της Βουδουνίτσας για να αποφασίσουν την επόμενή τους κίνηση. Αποφάσισαν να εμποδίσουν την προέλαση των Τούρκων καταλαμβάνοντας την θέση των Βασιλικών. Αυτό πρότεινε ο Δυοβουνιώτης. Ο Παπά-Ανδρέας Κοκοβιστιανός με τριακόσιους άνδρες κατέλαβε το πυκνό δάσος κοντά στην είσοδο της κοιλάδας. Ο Αντώνης Κοντοσόπουλος και ο Κωνσταντής Καλύβας με άλλους εξακόσιους τοποθετήθηκε στο εσωτερικό της κοιλάδας, ενώ ο Ιωάννης Δυοβουνιώτης μαζί με τον γιο του, τον Γεώργιο, και τον Νάκο Πανουργιά και άλλους χίλιους εκατό κατέλαβαν την έξοδο. Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος δεν μπορούσε να παρευρεθεί αλλά είχε στείλει ως αντικαταστάτη του τον Γιάννη Γκούρα.[3]

Στις 25 Αυγούστου 1821 το τουρκικό ιππικό δύναμης δύο χιλιάδων που είχε σταλεί προς αναγνώριση του στενωπού αποδεκατίστηκε. Μία μέρα αργότερα, στις 26 Αυγούστου, ο Μπεϋράμ Πασάς κινήθηκε με όλο του τον στρατό κατά του Κοντοσόπουλου και Καλύβα. Οι Δυοβουνιώτηδες, ο Πανουργιάς, ο Γκούρας και ο Βασίλης Μπούσγος που είχε φτάσει με τριακόσιους άνδρες να βοηθήσει το έκαναν επίθεση, ενώ ο Παπά-Ανδρέας Κοκοβιτσιανός χτύπησε τους Τούρκους από τα νώτα. Ακολούθησε γενναία μάχη, την οποία νίκησαν οι Έλληνες. Οι Τούρκοι με την δύση του ήλιου τράπηκαν σε φυγή προς την Πλατανιά, αφήνοντας στο πεδίο της μάχης πάνω χίλιους νεκρούς και τραυματίες. Μεταξύ των νεκρών βρίσκονταν και ο Μεμίς Πασάς, τον οποίο σκότωσε ιδιοχείρως ο Γκούρας. Επίσης έχασαν οκτακόσια άλογα, 2 πυροβόλα και 18 σημαίες. Από τους Έλληνες σκοτώθηκαν δέκα και τραυματίστηκαν 30, μεταξύ των οποίων και ο οπλαρχηγός Κοντοσόπουλος.