Λόπε δε Βέγα (Lope Félix de Vega Carpio, ισπανική προφορά ΔΦΑ: [ˈlope ðe ˈβeɣa], 25 Νοεμβρίου 1562 – 27 Αυγούστου 1635)

27 Αυγούστου 1635 (386 χρόνια πριν) πέθανε:

Λόπε δε Βέγα Ισπανός συγγραφέας

Ο Λόπε δε Βέγα (Lope Félix de Vega Carpio, ισπανική προφορά ΔΦΑ: [ˈlope ðe ˈβeɣa], 25 Νοεμβρίου 1562 – 27 Αυγούστου 1635) ήταν Ισπανός θεατρικός συγγραφέας και ποιητής. Ήταν μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του Ισπανικού Χρυσού Αιώνα της μπαρόκ λογοτεχνίας. Η φήμη του στον κόσμο της ισπανικής λογοτεχνίας έπεται μόνο αυτή του Μιγκέλ ντε Θερβάντες, ενώ ο τεράστιος όγκος της λογοτεχνικής παραγωγής του είναι ασύγκριτος, καθιστώντας τον έναν από τους πιο παραγωγικούς συγγραφείς στην ιστορία της λογοτεχνίας. Υπήρξε το «πρότυπο της ισπανικής διάνοιας» για τους συγχρόνους του, ενώ ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες – οι σχέσεις του οποίου με τον Λόπε δε Βέγα ήταν άλλοτε φιλικές και άλλοτε εχθρικές – τον αποκαλούσε "Ο Φοίνιξ της Ευφυΐας" και "Τέρας της Φύσεως (Fenix de los ingenios και Monstruo de la Naturaleza).


Πίνακας περιεχομένων
1 Βίος και σταδιοδρομία
2 Πάθος για τη ζωή και τον έρωτα
3 Λογοτεχνική παραγωγή
4 Επιλογή έργων
5 Οικία – Μουσείο Λόπε δε Βέγα
6 Πηγές
7 Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Βίος και σταδιοδρομία

Ο Λόπε δε Βέγα γεννήθηκε στη Μαδρίτη στις 25 Νοεμβρίου 1562. Ο πατέρας του Φέλιξ δε Βέγα, κεντητής στο επάγγελμα, είχε μετακομίσει τον προηγούμενο χρόνο από το Βαγιαδολίδ (Valladolid) στην ισπανική πρωτεύουσα, όπου άνοιξε κατάστημα κεντημάτων.

Ο Λόπε δε Βέγα δεν ακολούθησε τη χειρωνακτική τέχνη του πατέρα του, ένοιωθε μάλιστα μειονεκτικά για την ταπεινή καταγωγή του, αλλά - έχοντας κλίση προς τη μελέτη – διδάχθηκε στα 1572-1573 Λατινικά και Καστιλιάνικα από τον ποιητή Βινθέντε Εσπινέλ (Vincente Espinel, 1550-1624) και τον επόμενο χρόνο γράφτηκε στο Αυτοκρατορικό Κολέγιο των Ιησουιτών, όπου πήρε τις βάσεις της ουμανιστικής παιδείας.

Εντυπωσιασμένος ο επίσκοπος της Άβιλα (Avila) από την επιμέλεια και το ενδιαφέρον του για τα γράμματα, τον πήρε στο Πανεπιστήμιο της Αλκαλά δε Ενάρες (Alcala de Henares) για ιερατικές σπουδές, αλλά ο Λόπε δε Βέγα εγκατέλειψε γρήγορα την ιδέα να ακολουθήσει ιερατική σταδιοδρομία, επηρεασμένος μάλιστα από τον έρωτά του για μια παντρεμένη γυναίκα.

Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1578, το κατάστημα κεντημάτων περιήλθε στο σύζυγο μιας από τις αδελφές του ποιητή, της Ισαβέλας ντελ Κάρπιο. Ο Λόπε δε Βέγα υιοθέτησε τότε το ευγενικό όνομα Κάρπιο για να προσδώσει ένα αριστοκρατικό τόνο στο δικό του όνομα, επιθυμώντας να φανεί ότι ανήκε σε ανώτερη κοινωνική τάξη. Συνέχισε μάλιστα τις σπουδές του στο περίφημο Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα, όπου απέκτησε ουμανιστική παιδεία.

Εν τω μεταξύ, ο Λόπε δε Βέγα είχε καθιερωθεί ως θεατρικός συγγραφέας στη Μαδρίτη και κέρδιζε τα προς το ζην από τα έργα του, τις “comedias”, αν και ισχυριζόταν ότι τα έγραφε μόνο από προσωπική κλίση προς το θέατρο.

Στο κορύφωμα της λογοτεχνικής παραγωγής του, ο Πάπας Ουρβανός Η΄ τίμησε το 1627 τον Λόπε δε Βέγα με τον τίτλο του διδάκτορα της θεολογίας και με το σταυρό του Τάγματος του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ.