Μάχη του ποταμού Φρίγδου

 6 Σεπτεμβρίου 394 (1627 χρόνια πριν): Μάχη του ποταμού Φρίγδου: Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α΄ νικά τον σφετεριστή Ευγένιο και τον Φράγκο Αρβογάστη.

Στον ποταμό Φρίγδο στη σημερινή δυτική Σλοβενία στις 5 και 6 Σεπτεμβρίου του 394 έλαβε χώρα η τελευταία μεγάλη ρωμαϊκή εμφύλια σύγκρουση με ενωμένη την αυτοκρατορία . Ο Ευγένιος Αυτοκράτορας του δυτικού τμήματος , που παρά το χριστιανικό του όνομα είχε συμπάθεια για τους παγανιστές και ο Θεοδόσιος Α΄ Αυτοκράτορας του ανατολικού τμήματος έδωσαν στη μάχη χαρακτήρα θρησκευτικό , αφού τα στρατεύματα του Θεοδόσιου ηταν αμιγώς χριστιανικά ( με γότθους συμμάχους ) ενώ του Ευγένιου ήσαν παγανιστικά

Οι λόγοι της σύγκρουσης ηταν θρησκευτικό/πολιτικοί.
Μόλις ανέβηκε στο θρόνο ο Ευγένιος διόρισε σε βασικές θέσεις πολλούς παγανιστές συγκλητικούς στη δυτική κυβέρνηση. Επίσης υποστήριξε το κίνημα υπέρ του παγανισμού, δίνοντάς του αναγνώριση και επίσημα καθώς φρόντισε για την αποκατάταση ιερών όπως ο Βωμός της Νίκης και ο ναός της Αφροδίτης της Ρώμης. Ο Θεοδόσιος είχε ανησυχήσει από την παγανιστική αναγέννηση που συνέβαινε στη βασιλεία του Ευγένιου. Επίσης , ο Ευγένιος είχε καθαιρέσει όλους τους ανώτερους πολιτικούς που ο Θεοδόσιος Α’ είχε δώσει στον Βαλεντινιανό μαζί με το δυτικό μισό της αυτοκρατορίας, ως εκ τούτου ο Θεοδόσιος Α’ είχε χάσει τον έλεγχο του δυτικού τμήματος της Αυτοκρατορίας. Όταν μια ομάδα δυτικών πρεσβευτών πήγε στην Κωνσταντινούπολη να ζητήσει την αναγνώριση του Ευγένιου στη θέση του Δυτικού Αύγουστου, ο Θεοδόσιος αρνήθηκε, και ηταν αποφασισμένος να πάει σε πόλεμοΟ στρατός του Θεοδόσιου με 20.000 γότθους (περίπου 50.000 συνολική δύναμη) εισέβαλε στο δυτικό τμήμα της Αυτοκρατορίας τον Μάϊο του 394. Ο Ευγένιος είχε την ίδια δύναμη και είχε χρήσει αρχιστράτηγο (Magister Militum) του τον φραγκικής καταγωγής Αρβογάστο .

Oι δύο στρατοί συγκρούστηκαν στη σημερινή δυτική Σλοβενία. Πριν τη μάχη ο Ευγένιος και ο Αρβογάστος τοποθέτησαν ενα άγαλμα του Δία στην άκρη του πεδίου της μάχης ενώ οι στρατιώτες τους είχαν παγανιστικές απεικονίσεις στις ασπίδες και τα λάβαρα τους (τον Ηρακλή κυρίως).

Τα χριστιανικά στρατεύματα του Θεοδόσιου επιτέθηκαν πρώτα με εμπροσθοφυλακή τους γότθους συμμάχους τους. Η επίθεση αποκρούστηκε με βαριές απώλειες για τους “ανατολικό” ρωμαίους και κυρίως τους γότθους  . Ο Ευγένιος πανηγύρισε με τους στρατιώτες του, και θεωρούσε πως οι “παλαιοί θεοί” ήταν στο πλευρό του.

Τη 2η μέρα η Φύση βοήθησε τον Θεοδόσιο . Ξέσπασε ισχυρή καταιγίδα και ισχυροί άνεμοι έπνεαν προς το μέρος των στρατευμάτων του Ευγένιου αχρηστεύοντας τους τοξότες του, Αυτό ηταν και  η ευκαιρία που περίμενε ο Θεοδόσιος. Διέταξε νέα επίθεση και κατατρόπωσε τα στρατεύματα του Ευγένιου, συλλαμβάνοντας και τον ίδιο .

Ο Ευγένιος παρακάλεσε τον Θεοδόσιο να δείξει οίκτο, εκείνος ομως τον αποκεφάλισε και πήρε εύκολα τον έλεγχο του δυτικού τμήματος της Αυτοκρατορίας

Ήταν μια πολύνεκρη μάχη και καθοριστική για τον έλεγχο της Αυτοκρατορίας . Μερικούς μήνες αργότερα ο Θεοδόσιος όρισε Αυτοκράτορες του δυτικού και ανατολικού τμήματος τους γιους του Ονώριο και Αρκάδιο.