Παπούα Νέα Γουινέα

16 Σεπτεμβρίου 1975 (46 χρόνια πριν):

Η Παπούα Νέα Γουινέα αποκτά την ανεξαρτησία της από την Αυστραλία.

Η Παπούα Νέα Γουινέα (γράφεται και Παπούα-Νέα Γουινέα, επίσημα: Ανεξάρτητο Κράτος της Παπουασίας-Νέας Γουινέας ) είναι νησιωτικό κράτος στην Ωκεανία, που βρίσκεται βόρεια της Αυστραλίας και νότια του Ισημερινού και περιλαμβάνει το ανατολικό τμήμα της νήσου της Νέας Γουινέας και μερικά συμπλέγματα νησιών. Πρωτεύουσα είναι το Πορτ Μόρεσμπι. Αποτελεί ανεξάρτητο κράτος από το 1975. Είναι από τις πλέον αγροτικές περιοχές στον κόσμο, καθώς μόνο το 18% του συνολικού πληθυσμού ζουν στις πόλεις. Η χώρα επίσης αποτελεί μία από τις πλέον ανεξερεύνητες στον κόσμο, τόσο πολιτιστικά όσο και γεωγραφικά. Πιστεύεται ότι στο εσωτερικό της χώρας υπάρχουν πολλά άγνωστα ακόμα είδη χλωρίδας και πανίδας.

Αρχαιολογία και εξερευνήσεις

Πληθυσμοί από Μελανήσιους και Παπούα κατοικούσαν στην περιοχή όπου βρίσκεται η σημερινή χώρα πριν από χιλιάδες χρόνια. Τα λείψανα από την παρουσία ανθρώπων ανάγονται σε 50.000 χρόνια πριν. Στα υψίπεδα της Νέας Γουινέας αναπτύχθηκε αυτόνομα η γεωργία πριν από 9.000 χρόνια. Το 18ο αιώνα εισήχθη στη Νέα Γουινέα η γλυκοπατάτα, αφού προηγουμένως έφτασε στις Μολούκες από την Πορτογαλία, που την είχαν μεταφέρει από το Νέο Κόσμο Από το 16ο αιώνα Ευρωπαίοι θαλασσοπόροι εντόπισαν μέρος των ακτών της χώρας. Ο πρώτος Ευρωπαίος που έφτασε στα νησιά ήταν ο Αντόνιο ντ' Αμπρέου το 1512. Αυτός ακολουθήθηκε από τον Ίνιγκο Ορτίς δε Ρέτες, ο οποίος ανακήρυξε τα νησιά κτήση της Ισπανίας, το 1545. Στον τελευταίο οφείλεται και το όνομα Νέα Γουινέα, επειδή είχε παρατηρήσει την ομοιότητα των ανθρώπων του νησιού με εκείνους που είχε δει νωρίτερα στον Κόλπο της Γουινέας. Η ορεινή ενδοχώρα της νησιωτικής χώρας παρέμενε ανεξερεύνητη ως το τέλος του 19ου αιώνα. Η μαλαϊκή λέξη «Παπούα» περιγράφει τα σγουρά μαλλιά των Μελανήσιων κατοίκων.


Αποικιοκρατία

Το 1884 οι νοτιοανατολικές περιοχές της Νέας Γουινέας καταλαμβάνονται από τους Βρετανούς ενώ οι νοτιοδυτικές από τους Γερμανούς. Η Ολλανδία έθεσε υπό τον έλεγχό της το 1898 μεγάλο μέρος της Νέας Γουινέας (ο καθορισμός των συνόρων είχε γίνει ήδη από το 1855). Το 1904 η Αυστραλία αναλαμβάνει τον έλεγχο του βρετανικού τομέα και το 1906 η αποικία έγινε μέλος της Κοινοπολιτείας της Αυστραλίας, λαμβάνοντας την ονομασία Γη της Παπουασίας. Ο στόλος της Αυστραλίας έφτασε στο γερμανικό τομέα το 1914 και επέβαλε παράδοση άνευ όρων. Το 1920, η Κοινωνία των Εθνών ανέθεσε στην Αυστραλία την εντολή διοίκησης της άλλοτε γερμανικής Νέας Γουινέας και του αρχιπελάγους Βίσμαρκ. Από το 1942 έως το 1945 η περιοχή τελεί υπό Ιαπωνική κατοχή. Το 1946 τα Ηνωμένα Έθνη έδωσαν εντολή διοίκησης της βόρειας Νέας Γουινέας και του αρχιπελάγους Βίσμαρκ στην Αυστραλία. Το καθεστώς του δυτικού τμήματος του νησιού παρέμεινε υπό αμφισβήτηση. Η Ινδονησία διεκδίκησε και έλαβε εντολή από τον ΟΗΕ (1963) να προσαρτήσει το δυτικό τμήμα, το οποίο αποτελεί επαρχία της. Στο ανατολικό τμήμα ο έλεγχος δόθηκε στην Αυστραλία, η οποία παραχώρησε καθεστώς αυτοκυβέρνησης, το 1973.


Ανεξαρτησία

Στις 16 Σεπτεμβρίου του 1975 η Παπούα Νέα Γουινέα απέκτησε την ανεξαρτησία της και πρώτος πρωθυπουργός έγινε ο Μάικλ Σομάρε.