Πωλ Ελυάρ Γάλλος ποιητής

18 Νοεμβρίου 1952 (69 χρόνια πριν) πέθανε:

Πωλ Ελυάρ Γάλλος ποιητής

ΠΩΛ ΕΛΥΑΡ ( 14 Δεκεμβρίου 1895 - 18 Νοεμβρίου 1952 )

Γεννήθηκε στην πόλη Σαιν-Ντενί, κοντά στο Παρίσι όπου πέρασε τα πρώτα του χρόνια. Στο διάστημα 1907-1911 γράφτηκε στη Σχολή Κολμπέρ όπου πραγματοποίησε σπουδές, ωστόσο σε ηλικία περίπου 17 ετών προσβλήθηκε από φυματίωση και αναγκάστηκε να τις διακόψει. Για δύο χρόνια, διέμεινε σε σανατόριο στο Νταβός της Ελβετίας όπου τελικά θεραπεύτηκε και αμέσως μετά, το 1914 κατατάχθηκε στον στρατό.

Το 1917 παντρεύτηκε την Helena Deluvina Diarkinoff, περισσότερο γνωστή ως Γκαλά, με την οποία απέκτησε και μία κόρη. Την ίδια περίοδο δημοσίευε τα πρώτα του ποιήματα, αρχικά με τη συλλογή Το Χρέος και η Ανησυχία και αργότερα με τα Ποιήματα για την Ειρήνη (1918), τα οποία προκάλεσαν και το ενδιαφέρον του Ζαν Πωλάν, εκδότη της επιθεώρησης Spectateur. Παράλληλα, ο Ελυάρ γνωρίστηκε με τουςΑντρέ Μπρετόν, Λουί Αραγκόν και Τριστάν Τζαρά, με τους οποίους συμμετείχε αρχικά στο κίνημα του ντανταϊσμού και αργότερα του υπερρεαλισμού. Αποτέλεσε έναν από τους ιδρυτές της επιθεώρησης των υπερρεαλιστών Litterature καθώς και της μεταγενέστερης έκδοσης La Revolution Surrealiste. Παρέμεινε στις τάξεις της υπερρεαλιστικής ομάδας του Παρισιού μέχρι το 1938.

Κατά τη διαρκεια του Β' παγκοσμίου πολέμου πήρε ενεργό μέρος στην Αντίσταση, ως μέλος του κομμουνιστικού κόμματος.

Πέθανε το 1952 από καρδιακή προσβολή. Θεωρείται μέχρι σήμερα ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του υπερρεαλισμού.ΑΠΟ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ


 

 Το τόξο των ματιών σου - Πωλ Ελυάρ
ζωγρ.arthur bragins

Το τόξο των ματιών σου κύκλους κάνει γύρω απ’την καρδιά μου, 

Απαλές και ρυθμικές στροφές,

Φωτοστέφανο του χρόνου, λίκνο νυχτερινό και σίγουρο,

Δε γνωρίζω πια όσα έχω ζήσει

Γιατί τα μάτια σου δε με κοιτούσαν πάντα.

Φύλλα της μέρας και βρύα της δροσιάς,

Καλαμιές ανέμου, ευωδιαστά χαμόγελα,

Φτερούγες που σκέπουν τον κόσμο με φως,

Καράβια φορτωμένα ουρανό και θάλασσα,

Κυνηγοί των ήχων και πηγές των χρωμάτων

Οι αυγές κυοφορούν αρώματα

Πάνω στην αχυροστρωμνή των άστρων,

Όπως η μέρα κρέμεται από την αθωότητα

Το σύμπαν κρέμεται από τα αγνά σου μάτια

Το αίμα μου όλο κυλάει μέσα στο βλέμμα τους. 

---------------------------------------------------------------------------------------------

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Ο Π. ΕΛΥΑΡ ΣΤΟΝ ΓΡΑΜΜΟ

ΠΩΛ ΕΛΥΑΡ "ΑΘΗΝΑ"

Έλληνα λαέ βασιλιά απελπισμένε

Να χάσεις άλλο πια δεν έχεις πάρεξ τη λευτεριά

Τον έρωτα σου για τη λευτεριά και για τη δικαιοσύνη

Και τον άπειρο σεβασμό του ίδιου του εαυτού σου

Βασιλιά λαέ δε σ' απειλεί ο θάνατος

Στον έρωτά σου είσ' όμοιος είσαι αγαθός

Και το κορμί σου κι η καρδιά πεινούν για αιωνιότητα

Βασιλιά λαέ που πίστεψες πως σου χρωστούν το ψωμί

Και πως σου δίναν τίμια τ' άρματα να σηκώσεις

Τίμια δικιά σου σώζοντας βάζοντας το δικό σου νόμο

Λαέ απελπισμένε στα δικά σου μόνο τ' άρματα εμπιστέψου

Ελεημοσύνη σαν τα δώσανε κάνε τα εσύ ελπίδα

Και τη ελπίδα τούτη όρθωσε στο μαύρο φως αντίκρυ

Στον ανελέητο Χάροντα που δίπλα σου δεν βολεύετεια

Λαέ απελπισμένε ήρωα λαέΛαέ πεινασμένων λαίμαργων της πατρίδας

Μικρέ και μεγάλε στα μέτρα του καιρού σου

Έλληνα λαέ αφέντη παντοτινέ των πόθων σου

Συνταιριασμένα το ιδανικό της σάρκας κι η σάρκα η ίδια

Η φυσική λαχτάρα το ψωμί κι η λευτεριά

Η λευτεριά όμοια με τη λιόλουστη θάλασσα

Το ψωμί όμοιο με τους θεούς το ψωμί που σμίγει τους ανθρώπους

Το αληθινό ολόφωτο αγαθό πιο δυνατό απ' όλα

Πιο δυνατό απ' τον πόνο και τους εχθρούς μας όλους

9 Δεκέμβρη 1944