Ουίλλιαμ Θάκερυ Βρετανός συγγραφέας

24 Δεκεμβρίου 1863 (158 χρόνια πριν) πέθανε:

Ουίλλιαμ Θάκερυ Βρετανός συγγραφέας

Ο Ουίλλιαμ Μέηκπης Θάκερυ (William Makepeace Thackeray, 1811-1863), ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος, γνωστός κυρίως για το έργο του Πανηγύρι της Ματαιοδοξίας.

Βιογραφία

Από εύπορη οικογένεια, άρχισε να σπουδάζει στο Καίμπριτζ αλλά διέκοψε τις σπουδές του για να ταξιδέψει στην Γαλλία και στην Γερμανία, όπου στην Βαϊμάρη γνώρισε τον Γκαίτε.


Επέστρεψε στην Αγγλία και σπούδασε νομικά, έχοντας όμως συγγραφική κλίση αγόρασε ένα φιλολογικό περιοδικό, του οποίου έγραφε την περισσότερη ύλη. Η έκδοση του περιοδικού και η χρεωκοπία τραπεζών όπου είχε επενδύσει, εξανέμισαν την περιουσία του, πράγμα που τον έκανε (όπως έγραψε ο ίδιος) «πρώτης τάξεως ηθικολόγο». Έφυγε τότε στο Παρίσι για να σπουδάσει ζωγραφική κι εκεί γνώρισε την Ισαβέλλα Σόουι, κόρη ενός Άγγλου συνταγματάρχη. Την παντρεύτηκε, έκαναν τρεις κόρες και έζησαν για λίγο ευτυχισμένοι μέχρι το 1840, οπότε η Ισαβέλλα παρεφρόνησε λόγω της απώλειας της δεύτερης κόρης τους.


Τα περισσότερα έργα του Θάκερυ δημοσιεύονταν σε συνέχειες στα περιοδικά όπου έγραφε και τα κριτικά του άρθρα καθώς επίσης και σε φυλλάδια. Μετά τον Μπάρρυ Λύντον (1844) και το Βιβλίο των Σνομπ, ήρθε το Πανηγύρι της Ματαιοδοξίας (1848) που τον έκανε διάσημο και τον απήλλαξε από τα οικονομικά προβλήματα.


Συνέχισε να γράφει και να ταξιδεύει σε Ευρώπη και Αμερική μέχρι τον αιφνίδιο θάνατό του το 1863.


Οι φιλολογικές κριτικές του ήταν αυστηρότατες, η κοινωνική κριτική, της κενοδοξίας ιδίως στον Μπάρρυ Λύντον ήταν καυστική, και το Βιβλίο των Σνομπ δεν χρειάζεται σχόλια. Στο Πανηγύρι της Ματαιοδοξίας οι τυχοδιώκτες αντιπαρατίθενται στους ηθικούς χαρακτήρες. Οι τελευταίοι δικαιώνονται ανεπιφύλακτα από τον συγγραφέα, που δεν παύει όμως να βλέπει με κάποια συμπάθεια και τους πρώτους.
Επιλογή έργωνΜυθιστορήματα
Catherine: A Story (Κάθριν. Μια ιστορία) 1839–40
The Luck of Barry Lyndon (Η τύχη του Μπάρρυ Λύντον) 1844. Αργότερα «The Memoirs of Barry Lyndon, Esq.» (Αναμνήσεις του Μπάρρυ Λύντον, ευγενούς) —μτφ. Ευαγγελία Σολομού (εκδ. "Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος", 1979)
Mrs. Perkins's Ball (Ο χορός της κυρίας Πέρκινς) 1846
Vanity Fair (Το Πανηγύρι της ματαιοδοξίας) 1848 —μτφ. Χρύσα Τσαλικίδου (εκδ. "Εξάντας", 1990)
Pendennis (Πέντενις) 1848–1850
Men's Wives (Οι γυναίκες των ανδρών) 1852
The History of Henry Esmond (Η ιστορία του Χένρυ Έσμοντ) 1852, ιστορικό μυθιστόρημα
The Newcomes (Οι νεοφερμένοι) 1855
The Rose and The Ring (Το τριαντάφυλλο και το δαχτυλίδι) 1854, σατιρική φαντασία
The Virginians : A Tale of the Last Century (Μια ιστορία του περασμένου αιώνα) 1857–1859, ιστορικό μυθιστόρημα, συνέχεια της «Ιστορίας του Χένρυ Έσμοντ»
The Adventures of Philip (Οι περιπέτειες του Φίλιπ) 1862 Άλλα έργα
The Yellowplush Papers (1837) πέντε κωμικές ιστορίες
The Irish Sketchbook (1843)
The Book of Snobs (Το βιβλίο των σνομπ, 1848) σάτιρα που καθιέρωσε τον όρο —μτφ. Έφη Ματθαίου & Μανώλης Βάρσος (εκδ. "Ολκός", 1991)
The Paris Sketchbook (1852) ποιήματα
Roundabout Papers (1863) δοκίμια