Σ'ημερα 31/12... Οσίας Μελάνης της Ρωμαίας

γούρια ρόδια και ευχές.... (φ.Μ.Κυμάκη)

Οσίας Μελάνης της Ρωμαίας

 

Χρόνια πολλά!

 

Μελανία, Μέλανυ, Μελανή, Μαύρη

για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει ροδάκι μκε φακό +-

Σήμερα 30/12... Αγίων Ανυσίου επισκόπου και Οσιομάρτυρος Ανυσίας εν Θεσσαλονίκη, Αγίου Γεδεών Καρακαλλινού του νέου εν Τυρνάβω, Αγίου Φιλεταίρου μάρτυρος

 δώρα για όλους απ τον Άγιο Βασίλη (φ.Μ.κυμάκη)

Αγίων Ανυσίου επισκόπου και Οσιομάρτυρος Ανυσίας εν Θεσσαλονίκη, Αγίου Γεδεών Καρακαλλινού του νέου εν Τυρνάβω, Αγίου Φιλεταίρου μάρτυρος

Χρόνια Πολλά!

Ανύσιος, Ανυσία Γεδεών
Φιλέταιρος, Φιλεταίριος, Φιλεταίρης, Φιλεταίρη, Φιλεταιρία, Φιλεταίρα

 

για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +-

 

Σήμερα 29/12... Οσίου Βενιαμίν

Άγιο Βασιλάκια  (φ.Μ.Κυμάκη)

Οσίου Βενιαμίν

• Μνήμη των αγίων 14.000 Νηπίων, των υπό Ηρώδου αναιρεθέντων

• Θαδδαίου του ομολογητού και Μαρκέλλου 

Χρόνια πολλά!

Βενιαμίν 

 

(φ.Μ.Κυμάκη) για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +-

Γκυ Ντεμπόρ Γάλλος συγγραφέας

Γκυ Ντεμπόρ Γάλλος συγγραφέας

28 Δεκεμβρίου 1931 (90 χρόνια πριν) γεννήθηκε:

Γκυ Ντεμπόρ Γάλλος συγγραφέας


Ο Γκυ Έρνεστ Ντεμπόρ (γαλλ. Guy Louis Debord, 1931-1994) υπήρξε Γάλλος θεωρητικός του Μαρξισμού, συγγραφέας, παραγωγός, μέλος της Letterist International, ιδρυτικό μέλος της Καταστασιακής Διεθνούς και παροδικό μέλος της Socialisme ou Barbarie.


Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1931. Ο πατέρας του ήταν φαρμακοποιός που πέθανε νωρίς. Μητέρα του ήταν η Πωλέτ Ρόσσι. Αυτή τον έστειλε στην γιαγιά του στην Ιταλία. Ο Ντεμπόρ έφυγε από το σπίτι κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και άρχισε να τριγυρνά άστεγος. Κατέληξε στις Κάννες, όπου πήγε στο γυμνάσιο και στράφηκε προς τον κινηματογράφο.

 Ενηλικιώθηκε και αντιτάχτηκε στον πόλεμο της Αλγερίας. Διαδήλωσε μαζί με τον λαό στο Παρίσι. Την εποχή εκείνη και σε ηλικία μόλις 19 ετών προσχώρησε στην Γραμματική Διεθνή, η οποία τότε διοικείτο από τον αυταρχικό Ισιντόρ Ισού, και διασπάσθηκε σε πολλούς πυρήνες. Την δεκαετία του 1960 Ο Ντεμπόρ έγινε ιδρυτικό μέλος της Καταστασιακής Διεθνούς, η οποία επηρέασε σημαντικά την πολιτική σκηνή του Μαΐου του 1968.

Το 1972 μαζί με τον Σανγκουινέττι ήταν τα μόνα εναπομείναντα μέλη της Καταστασιακής Διεθνούς, της οποίας τα μέλη απελάθηκαν από την Γαλλία. Στράφηκε στον κινηματογράφο και στην έκδοση επαναστατικών προκηρύξεων. Μπλέχτηκε και κατηγορήθηκε για τον ανεξήγητο θάνατο του παραγωγού και εκδότη Ζεράρ Λεμποβίτσι. 

Αποσύρθηκε από τη δημοσιότητα και ασχολήθηκε με το διάβασμα και το γράψιμο. Μετά από χρόνιο εθισμό στο αλκοόλ, διεγνώσθη με αλκοολική πολυνευροπάθεια και αυτοκτόνησε με μια σφαίρα στην καρδιά, στις 30 Νοεμβρίου του 1994, μια μέρα μετά το τελευταίο του αυτοβιογραφικό ντοκιμαντέρ. 

Βραβεύσεις

Το έργο του τιμήθηκε 15 χρόνια μετά τον θάνατό του από τον Υπουργό Πολιτισμού της Γαλλίας, ο οποίος ανακήρυξε το αρχείο του Ντεμπόρ «εθνικό θησαυρό» της Γαλλίας, ενώ ο ίδιος ανακηρύχτηκε «ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους φιλοσόφους με θέση στην ιστορία» του δευτέρου ημίσεος του 20ού αιώνα.

Εργογραφία

(1957) "Έκθεση περί της κατασκευής καταστάσεων"
(1964) "Ενάντια στον κινηματογράφο"
(1967) "Η κοινωνία του Θεάματος"
(1985) "Παρατηρήσεις για την δολοφονία του Ζεράρ Λεμπόβισι"
(1987) "Το παιχνίδι του πολέμου"
(1988) "Σχόλια πάνω στην κοινωνία του θεάματος"
(1989) "Πανηγυρικός"
(1990) "In girum imus nocte et consumimur igni"

Επίσης, κυκλοφορούν στα Ελληνικά:
Η αισθητική της ανατροπής
Η επανάσταση ως υποκείμενο και ως αναπαράσταση
Για μια επαναστατική κριτική της τέχνης
Για την ένοπλη πάλη στην Ισπανία και τους φυλακισμένους ελευθεριακούς 

Περισσότερα στη βικιπαίδεια

Νικόλαος Αμβράζης Έλληνας σεισμολόγος

Νικόλαος Αμβράζης Έλληνας σεισμολόγος

 
28 Δεκεμβρίου 2012 (9 χρόνια πριν) πέθανε:

Νικόλαος Αμβράζης Έλληνας σεισμολόγος

Ο Νικόλαος Αμβράζης (του Νεοκλή) (αγγλικά αναφέρεται ως Nicholas Neoclis Ambraseys, 1929- 28 Δεκεμβρίου 2012) ήταν μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και Ομότιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Imperial College του Λονδίνου.

Έχει ασχοληθεί με τους τομείς της Τεχνικής Σεισμολογίας της Αντισεισμικής Μηχανικής και της Γεωτεχνικής Μηχανικής και θεωρείται από τους πρώτους επιστήμονες μηχανικούς που ασχολήθηκαν με την Σεισμική Μηχανική στο Ηνωμένο Βασίλειο. 

Έχει να επιδείξει σημαντικό έργο στην Ιστορική Σεισμολογία και ιδιαίτερη συνεισφορά στον αντισεισμικό σχεδιασμό φραγμάτων. Διετέλεσε μέλος του συμβουλίου εμπειρογνωμόνων κατά την κατασκευή του φράγματος Μόρνου. Υπήρξε Δημιουργός και διετέλεσε πρώτος Διευθυντής του Τομέα Τεχνικής Σεισμολογίας στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Imperial College.  

συνέχεια στη βικιπαίδεια

Μαρία Αγγελίνα Δούκαινα Παλαιολογίνα δέσποινα της Ηπείρου

Μαρία Αγγελίνα Δούκαινα Παλαιολογίνα δέσποινα της Ηπείρου

28 Δεκεμβρίου 1394 (627 χρόνια πριν) πέθανε:

Μαρία Αγγελίνα Δούκαινα Παλαιολογίνα δέσποινα της Ηπείρου

Η Μαρία Αγγελίνα Δούκαινα Παλαιολογίνα (1350 - 28 Δεκεμβρίου 1394) από τον Οίκο των Νεμάνια ήταν δέσποινα της Ηπείρου από το 1385 ως το 1386. Το μικρό διάστημα της εξουσίας της ήταν μεταβατικό για το δεσποτάτο της Ηπείρου, καθώς τη σερβική δυναστεία διαδέχτηκε η ιταλική των Μπουντελμόντι. 

Βιογραφία

Η Μαρία ήταν κόρη του Σέρβου Συμεών Ούρεση και της Θωμαΐδας Ορσίνι. Η γονείς της μητέρας της ήταν ο Ιωάννης Β΄ Ορσίνι δεσπότης της Ηπείρου και η Άννα Αγγελίνα. Μεταξύ 1360-1366, η Μαρία παντρεύτηκε τον Θωμά Β΄ Πρελιούμποβιτς, που ορίστηκε διοικητής της Ηπείρου στα Ιωάννινα, από τον πατριό του. Η ίδια φαίνεται ότι ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής με τους υπηκόους της, όμως ο σύζυγός της μάλλον την κακομεταχειριζόταν και τελικά συνωμότησε στη δολοφονία του στις 23 Δεκεμβρίου 1384.

Αμέσως μετά ο λαός των Ιωαννίνων την ανακήρυξε κυβερνήτη του. Η ίδια χρησιμοποιούσε τον τίτλο «βασίλισσα». Κάλεσε κοντά της τον αδελφό της Ιωάννη Ούρεση (πλέον μοναχό με το όνομα Ιωάσαφ) για να την συμβουλεύει σε θέματα διακυβέρνησης. Ο Ιωάννης Ούρεσης της πρότεινε να παντρευτεί τον Ησαύ Μπουοντελμόντι (Esau de' Buondelmonti), έναν Λατίνο ευγενή που είχε αιχμαλωτίσει ο πρώην σύζυγός της το 1379. Υπάρχει και η υπόθεση ότι ήδη υπήρχε κρυφό ειδύλλιο, το οποίο οδήγησε στην δολοφονία του πρώην συζύγου της.

Ο γάμος έγινε το 1385. Η Μαρία απεβίωσε μετά από εννιά χρόνια, το 1394. Στο Χρονικό των Ιωαννίνων, που ήταν έργο ιδιαίτερα εχθρικό προς τον Θωμά Πρελιούμποβιτς, περιγράφεται η Μαρία με πολύ κολακευτικούς χαρακτηρισμούς. Ο Βυζαντινός ιστορικός όμως Λαόνικος Χαλκοκονδύλης υποστηρίζει ότι ήταν άπιστη σύζυγος, αμφισβητούμενης ηθικής στάθμης. Η Μαρία, όπως μαρτυρούν οι πηγές δεν είχε απογόνους. 

Οικογένεια

Παντρεύτηκε πρώτα τον Θωμάς Πρελιούμποβιτς, που έγινε δεσπότης της Ηπείρου.

Μετά το τέλος του, η Μαρία έκανε δεύτερο γάμο με τον Ησαύ Μπουοντελμόντι, που έγινε δεσπότης της Ηπείρου.

Δεν απέκτησε από τους γάμους της απογόνους. 

Πηγές
The Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, 1991. (Αγγλικά)
Γεώργιος Κ. Σούλης. Σέρβοι και Βυζάντιο. Αθήνα 1995.
John V.A. Fine Jr., The Late Medieval Balkans, Ann Arbor, 1987.(Αγγλικά) 

περισσότερα στη βικιπαίδεια

Σήμερα 28/12... Αγίας Δόμνης μάρτυρος, Αγίων Θεοφίλου διακόνου και Μυγδονίου

περιμένοντας τον καινούριο χρόνο (φ.Μ.Κυμάκη)

Αγίας Δόμνης μάρτυρος, Αγίων Θεοφίλου διακόνου και Μυγδονίου

Χρόνια Πολλά !

Δόμνα

Θεοφίλη, Θεοφιλίτσα, Φιλιώ, Φιλίτσα

Μυγδόνιος, Μυγδόνης, Μυγδονία, Μιγδονία

για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +-

Αχιλλέας Αλφεράκης Έλληνας συνθέτης

Αχιλλέας Αλφεράκης Έλληνας συνθέτης

27 Δεκεμβρίου 1919 (102 χρόνια πριν) πέθανε:

Αχιλλέας Αλφεράκης Έλληνας συνθέτης

Ο Αχιλλέας Νικολάγιεβιτς Αλφεράκης (Ахиллес Николаевич Алфераки, Χάρκοβο, 3 Ιουλίου 1846 - Αγία Πετρούπολη, 27 Δεκεμβρίου 1919) ήταν Έλληνας συνθέτης 

Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και ανήκει στη ρωσική εθνική σχολή. Συνέθεσε πάρα πολλά φωνητικά έργα (23 τετράδια με πάνω από 120 τραγούδια), 2 όπερες   («Ο Βασιλιάς του Δάσους» και «Η Νύχτα της Βάπτισης» ή «Η Παραμονή του Αι-Γιάννη») και μουσική δωματίου, με πολλές επιρροές από τη δημοτική μουσική της Ρωσίας. Ανέπτυξε έντονη κοινωνική και πολιτική δράση. Το 1880 έως το 1888 διετέλεσε δήμαρχος του Ταγκανρόγκ και επί δημαρχίας του η πόλη γνώρισε μέρες λαμπρής καλλιτεχνικής δόξας. 

Παλάτι Αλφεράκη Ταγκανρόγκ © TaganrogCity.Com

Το 1888 ο Αλφεράκης παραιτήθηκε από τη δημαρχία και μετακόμισε στην Αγία Πετρούπολη, όπου έγινε καγκελάριος του Υπουργείου Εσωτερικών το 1891 και πρώτος διευθυντής της ρωσικής υπηρεσίας τηλεγράφων. Ο Αλφεράκης αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στη μουσική. Πέθανε το 1919.
Σημειώσειςi. ^ Ο μουσικολόγος Γ. Λεωτσάκος τον αναφέρει ως Ρώσο συνθέτη, ελληνικής καταγωγής
Περισσότερα στη βικιπαίδεια

Γκένριχ Κασπαριάν Αρμένιος σκακιστής

Γκένριχ Κασπαριάν Αρμένιος σκακιστής

27 Δεκεμβρίου 1995 (26 χρόνια πριν) πέθανε:

Γκένριχ Κασπαριάν Αρμένιος σκακιστής


Ο Γκένριχ Μοϊσέγιεβιτς Κασπαριάν (αγγλ. Genrikh Moiseyevich Kasparyan, γερμαν. Genrich Moissejewitsch Kasparjan, ρωσ. Генрих Моисеевич Каспарян) θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους σοβιετικούς συνθέτες σκακιστικών σπουδών.

Βιογραφικά

Ο Κασπαριάν γεννήθηκε 27 Φεβρουαρίου 1910 στην Τιφλίδα της Γεωργίας, και πέθανε στις 27 Δεκεμβρίου 1995 στο Ερεβάν της Αρμενίας.
1924 : Ήταν μεγαλύτερος από 13 χρόνων όταν διδάχτηκε σκάκι από τον μεγαλύτερο αδελφό του. (Γενικά, για να γίνει κάποιος πολύ καλός στο σκάκι πρέπει να το μάθει πολύ μικρός).
1926 - 1931 : Φοίτησε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο της Τιφλίδας. Εκείνο το διάστημα ασχολήθηκε και με την σκακιστική σύνθεση και έφτιαξε περίπου 40 σπουδές. Ήταν επίσης πολύ δυνατός στο αγωνιστικό σκάκι.
1931 : Έγινε πρωταθλητής Τιφλίδας και μπόρεσε να γίνει Πρωταθλητής Ε.Σ.Σ.Δ. παίρνοντας την πρώτη θέση σε αγώνα κατάταξης από τον μετέπειτα παγκόσμιο πρωταθλητή Μιχαήλ Μποτβίνικ (Michail Moissejewitsch Botwinnik).
1936 : Πήγε στο Εριβάν και έγινε ο πρώτος Αρμένιος σκακιστής που πήρε τον τίτλο Μαίτρ των Αθλημάτων (Meister des Sports), κερδίζοντας 9,5-7,5 τον Βιτάλι Τσεχόβερ (Witali Alexandrowitsch Tschechower).
Ιούλιος 1941 - Νοέμβριος 1945 : Υπηρέτησε ως στρατιώτης και κέρδισε πολλά παράσημα.
1956 : Του απονέμεται ο τίτλος Τιμημένος Μαιτρ των Αθλημάτων. Μέχρι το 1990 εργάστηκε ως εκπαιδευτής σκακιού. Ως ενεργός παίκτης αγωνιστικού σκακιού νίκησε στο πρωτάθλημα της Αρμενίας δέκα φορές.

Συνθέτης σπουδών
1928 : Δημοσιεύτηκε η πρώτη του σπουδή για φινάλε. Συνολικά συνέθεσε πάνω από 500 σπουδές, εκ των οποίων περίπου 300 βραβεύτηκαν σε διαγωνισμούς. Έλαβε μέρος σε 13 πρωταθλήματα σύνθεσης στην Ε.Σ.Σ.Δ. και κέρδισε τα έξι.
1950 : Η FIDE του απένειμε τον τίτλο Διεθνής Μαιτρ.
1956 : Γίνεται Διεθνής Κριτής για σκακιστικές συνθέσεις.
1972 : Γίνεται Διεθνής Μεγάλος Μαιτρ για σκακιστική σύνθεση. Για να πάρει αυτόν τον υψηλό τίτλο χρειαζόταν 70 βαθμούς από δημοσιεύσεις στο Άλμπουμ FIDE. Ο Κασπαριάν συγκέντρωσε 174,17 βαθμούς στην καριέρα του.

Δύο σπουδές του Κασπαριάν

Γκένριχ Κασπαριάν
1ο βραβείο, Τουρνουά Ιωβηλαίου Roycroft, 1979

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ισοπαλία

Η σπουδή, στο διάγραμμα δεξιά, δεν είναι μόνο αξιοπρόσεχτη επειδή πήρε το πρώτο βραβείο σε ονομαστό τουρνουά, αλλά επειδή ο Κασπαριάν την δούλευε 30 χρόνια. Κατά δήλωσή του, η σπουδή στηρίζεται σε μια ιδέα που είχε το 1945. Ας παρακολουθήσουμε την λύση: 1.Ββ5 Χάνει, για παράδειγμα, η βαριάντα 1.Ρxγ2 Αζ5 2.Αζ6 ε3+ 3.Ρβ3 εxδ2 4.Αxε5+ Ρβ1, ή η βαριάντα 1.Ρxγ2 Αζ5 2.Ββ5 ε3+ 3.Ρβ3 εxδ2 4.Βxε5+ Ρβ1 .1... Ιδ3+ 2.Βxδ3 Πάλι χάνει το 2.Ρxγ2 Αδ1+ 3.Ρxδ1 Πη1+ 4.Ρε2 Πxθ4 5.Ρε3 Πε1+ 6.Ρδ4 Ιβ2 7.ε8=Β ε3+, ή το 2.Ρxγ2 Αδ1+ 3.Ρxδ1 Πη1+ 4.Ργ2 Πγ1+ 5.Ρβ3 Πβ1+ .2... εxδ3 3.ε8=Β Αε6 Δεν είναι καλό το 3... Πη5 4.Βθ8+ ζ6 5.Αζ2 Πβ5 6.Βxζ6+ Πβ2 7.Αδ4 Πxζ6 8.Αxζ6 με ισόπαλη θέση παρά την υλική υπεροχή των μαύρων.4.Βxε6 Πη5 Με απειλή 5... Πβ5. Αν τώρα 5.Αxη5, μετά την 5... Πζ1+ τα μαύρα κάνουν ματ.5.Αζ2 (Όχι 5.Βε3 Πζ1+ 6.Αε1 Πβ5 7.Βxδ3 Πxε1+ 8.Ρxγ2 Πβ2+ 9.Ργ3 Πγ1+ 10.Ρδ4 Πβ4+ 11.Ρε5 Ρβ2), και τώρα δύο συνέχειες5... Πη1+ 6.Αε1 Πβ4 7.Βxα2+ Ρxα2, ο μαύρος πύργος έχει καρφώσει τον λευκό αξιωματικό, πατ, ή5... Πβ5 6.Αδ4+ Πβ2 7.Βζ6 Πxζ6 8.Αxζ6, ο λευκός αξιωματικός έχει καρφώσει τον μαύρο πύργο, πατ.


Γκένριχ Κασπαριάν, 1ο βραβείο, Σκάκι στην Ε.Σ.Σ.Δ., 1935

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ισοπαλία

Η κατάσταση, που θα εμφανιστεί στην λύση της σπουδής αριστερά, μπορεί να περιγραφεί σαν "Συνεχές Πατ", όπου τα λευκά και τα μαύρα προσπαθούν μάταια να θυσιάσουν τις βασίλισσές τους. Ας δούμε την λύση:
1.Ιζ4
Απειλεί 2.Βδ3#, και επίσης 2.Ιδ5#
1... Βxη3+
2.Ιη2+ Ρε4
3.Βxα4
Τα λευκά βλέπουν ότι αν 3... βxα4, θα είναι πατ.
3... Βθ2+
Τα μαύρα βλέπουν ότι μετά από 4.Ρxθ2 βxα4, κερδίζουν.
4.Ρζ2! Βη1+
Τα μαύρα πάλι προσπαθούν να θυσιάσουν την βασίλισσά τους, αλλά τα λευκά συνεχίζουν να καρφώνονται...
5.Ρη3! Βζ2+
6.Ρθ2! Βη3+
7.Ρη1! Βθ2+
Και ισοπαλία με επανάληψη των ίδιων κινήσεων. 

Εκδόσεις

Ο Κασπαριάν εξέδωσε πάμπολλα βιβλία στη ρωσική γλώσσα, στα οποία παρέθεσε περισσότερα από 100.000 παραδείγματα θέσεων. 

"ИЗБРАННЫЕ ЭТЮДЫ И ПАРТИИ" (Επιλεγμένες σπουδές και παρτίδες), Εριβάν, 1959.
"ПОЗИЦИОННАЯ НИЧБЯ" (Η ποζισιονέλ ισοπαλία), Μόσχα, 1962.
"ЭТЮДЫ" (Σπουδές), Μόσχα, 1972.

Στα αγγλικά, "Domination in 2545 endgame studies" (Κυριαρχία σε 2545 σπουδές φινάλε), Progress Publishers, 1980, μετάφραση του ρωσικού "ШАХМАТНБІЕ ЭТЮДЫ, Доминация" (Σκακιστικές Σπουδές, Κυριαρχία) του 1974.

Στα γερμανικά, "Zauber des Endspiels" (Η Μαγεία των Φινάλε), 1974, 2η έκδοση 1985.
Στα αγγλικά, ο A. J. Roycroft συνέλεξε 545 σπουδές σε έναν τόμο με τίτλο "The complete studies of Genrikh Kasparyan" (Άπασες οι σπουδές του Γκένριχ Κασπαριάν), 1997, ISBN 1-888690-02-X.

Πηγές
Irving Chernev (1960). Chessboard magic! (Μαγεία στη σκακιέρα!), μια συλλογή από 160 λαμπερά σκακιστικά φινάλε. Dover Publications. ISBN 0-486-20607-6.

περισσότερα στη βικιπαίδεια