Κατίνα Κωνσταντοπούλου - Παξινού

Η Κατίνα Κωνσταντοπούλου - Παξινού (17 Δεκεμβρίου 1900 - 22 Φεβρουαρίου 1973) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, κυρίως δραματικού ρεπερτορίου, παγκοσμίου φήμης.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1900 στον Πειραιά. Κόρη μεγαλοαστικής οικογένειας, και συγκεκριμένα του αλευροβιομήχανου Βασίλη Κωνσταντόπουλου και της Ελένης Μαλανδρίνου, φοίτησε αρχικά στη Σχολή Χιλλ. Ακολούθησε η Σχολή Καλογραιών της Τήνου. Λόγω του ζωηρού της χαρακτήρα φοίτησε εσώκλειστη σε σχολείο της Ελβετίας. Σπούδασε μουσική και τραγούδι στο Ωδείο της Γενεύης καθώς και σε άλλες αντίστοιχες σχολές στη Βιέννη και στο Βερολίνο. Παντρεύτηκε τον βιομήχανο Παξινό, και απέκτησε μαζί του δύο κόρες (αργότερα η πρώτη πέθανε). Άρχισε από πολύ νωρίς την καλλιτεχνική σταδιοδρομία της και γρήγορα διακρίθηκε για το αληθινό ταλέντο της και την αγάπη στην τέχνη της. Ο πρώτος της σημαντικός ρόλος ήταν της Βεατρίκης, στην ομώνυμη όπερα Αδελφή Βεατρίκη, που την έγραψε ειδικά γι' αυτήν ο Δημήτρης Μητρόπουλος και η οποία ανέβηκε το 1920 στο Δημοτικό θέατρο Πειραιώς. Ο πρώτος θεατρικός ρόλος της στην πρόζα ήταν το 1929, στο θέατρο Κοτοπούλη, στο «Γυμνή Γυναίκα» (La femme nue) του Μπατάιγ, που την καθιέρωσε και ως πρωταγωνίστρια δραματικών ρόλων.

Το 1931 συνεργάστηκε με τον κορυφαίο Έλληνα ηθοποιό Αιμίλιο Βεάκη με τον οποίο εισχώρησε στον συνεταιρικό θίασο του Αλέξη Μινωτή, τον οποίο και παντρεύτηκε και που μαζί του συνεργάστηκε αποδοτικά από το 1932 μέχρι το 1940, χρονιά που έγινε μόνιμο μέλος του Εθνικού Θεάτρου. Με την Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου εμφανίσθηκε στο Λονδίνο στη Φρανκφούρτη και το Βερολίνο. Κατά την περίοδο του πολέμου εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ όπου και εμφανίσθηκε στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης. Όμως, το έργο που την επέβαλε σε διεθνή κλίμακα και που της χάρισε στις 2 Μαρτίου του 1944 το Όσκαρ Β’ γυναικείου ρόλου, από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου, ήταν το «Για ποιον χτυπά η καμπάνα», όπου υποδυόταν το ρόλο της φλογερής πατριώτισσας της Ισπανίας, Πιλάρ. Ήταν η πρώτη μη Αμερικανίδα ηθοποιός που τιμήθηκε με Όσκαρ, όπως και η πρώτη από την Ελλάδα.[4][5] Για το κινηματογραφικό έργο «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» το 1947 βραβεύτηκε με το βραβείο Κοκτώ.

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1952 και άρχισε ξανά τις εμφανίσεις της στο Εθνικό Θέατρο με τον Αλέξη Μινωτή, όπου ανέβασε Ίψεν και Λόρκα, αλλά με κύριο πλέον ενδιαφέρον στις παραστάσεις αρχαίων θεατρικών έργων. Απέδωσε τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στα έργα: "Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα" του Λόρκα, "Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας" του Ντύρενματ, "Η τρελή του Σαγιώ" του Ζιρωντού, "Το μακρύ ταξίδι" του Ο΄ Νηλ. Επίσης, έλαβε μέρος στα διάφορα Φεστιβάλ της δεκαετίας του "50 στις παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας στο Ηρώδειο και στην Επίδαυρο. Παράλληλα, εμφανίστηκε και στις ταινίες "Ο κύριος Αρκάντιν" του Όρσον Γουέλς και "Ο Ρόκο και τ΄ αδέλφια του" του Λουκίνο Βισκόντι (1960). Με τον Όρσον Γουέλς είχε συνεργαστεί και στη «Δίκη» (The Trial, 1962), αλλά η σκηνή στην οποία εμφανίστηκε η Παξινού τελικά «κόπηκε». Παρότι η σκηνή δεν υπάρχει στην τελική μορφή της ταινίας, η Ελληνίδα ηθοποιός αναφέρεται στους τίτλους.

Κατά την διάρκεια της δικτατορίας η Κατίνα Παξινού και ο Αλέξης Μινωτής συγκρότησαν δικό τους θίασο όπου και ανέβασαν μεταξύ άλλων τα έργα: "Ματωμένος γάμος" του Λόρκα, "Η Ήρα και το παγώνι" του Ο΄ Κέισυ, "Οι παλαιστές" του Στρατή Καρά κ.ά. Η τελευταία της παράσταση στο θέατρο ήταν στο ρόλο της μάνας στο έργο του Μπρεχτ "Μάνα κουράγιο" και στον κινηματογράφο "Το νησί της Αφροδίτης" (1969).

Γενικά, η Κατίνα Παξινού είχε πολύ πλούσιες εκφραστικές δυνατότητες που της επέτρεπαν να ερμηνεύει όχι με δυσκολία δραματικούς ρόλους κάθε θεατρικού ύφους, από την αρχαία ελληνική τραγωδία μέχρι το "μπρεχτικό" θέατρο. Επίσης, η μουσική της καλλιέργεια της επέτρεπε να χρωματίζει τη φωνή της ώστε ν΄ αναδεικνύεται η εκφραστικότητα και η ευαισθησία έντονα καθώς και ο μελωδικός ρυθμός του ποιητικού λόγου. Η Κατίνα Παξινού έγραψε, επίσης, και μουσική για την τραγωδία «Οιδίπους τύραννος».

Προσβλήθηκε από καρκίνο καλπάζουσας μορφής, ήδη από το 1969, γνωρίζοντας για την ασθένειά της. Η συμμετοχή της στην ταινία "Το νησί της Αφροδίτης" ήταν, ουσιαστικά, μία αναμέτρηση με τα όριά της. Έπαιξε στην ταινία υπομένοντας φρικτούς πόνους. Αργότερα, για την παράσταση "Μάνα κουράγιο", έβγαινε κάθε βράδυ στη σκηνή σέρνοντας ένα ολόκληρο και βαρύ κάρο. Το καλοκαίρι του 1972, η Kατίνα Παξινού εμφανίζεται, για τελευταία φορά, στο θέατρο της Επιδαύρου, όχι ως ηθοποιός, πράγμα που δεν εμπόδισε το κοινό να υποκλιθεί χειροκροτώντας όρθιο την μεγάλη ιέρεια της Τέχνης, η οποία έφυγε από καρκίνο, στις 22 Φεβρουαρίου 1973.
Φιλμογραφία[7]

For Whom the Bell Tolls, ελλην. τίτλος: Για Ποιον Χτυπά η Καμπάνα, του Σαμ Γουντ (1943)
Hostages, ελλην.τίτλος: Πυρ!,του Φρανκ Τατλ(1943)
Confidential Agent, ελλην.τίτλος:Ο εμπρηστής,του Χέρμαν Σάμλιν(1945)
Uncle Silas,ελλην.τίτλος:Η οργή του Θεού,του Τσαρλς Φρανκ (1947)
Mourning Becomes Electra, ελλην. τίτλος: Το Πένθος Ταιριάζει στην Ηλέκτρα, του Ντάντλεϊ Νίκολς (1947)
Prince of Foxes,ελλην.τίτλος:Καίσαρ Βοργίας, τουΧένρι Κινγκ (1949)
Confidential Report,ελλην. τίτλος: Ο κύριος Αρκάντιν, του Όρσον Γουέλς(1955)
Τhe miracle,ελλην.τίτλος: Το θαύμα,του Έρβιν Ρέιπερ (1959)
Rocco e i suoi fratelli, ελλην.τίτλος:Ο Ρόκο και τ' Αδέλφια του, του Λουκίνο Βισκόντι(1960)
Τante Zita, ελλην. τίτλος:Πως γνώρισα τον έρωτα,του Ρομπέρ Ενρικό (1968)
Un ete Fauvage του Μαρσέλ Καμί (1969)
Το νησί της Αφροδίτης,του Γιώργου Σκαλενάκη (1969)

Καλλιεργήστε το... φαρμακείο σας!!!

Καλλιεργήστε το... φαρμακείο σας!!!
Σε κήπο ή σε γλάστρες, μπορούμε εύκολα, να καλλιεργήσουμε το δικό μας “φαρμακείο“. Αρωματικά βότανα, με θεραπευτικές ιδιότητες. Μπορούμε να διαλέξουμε ποιά βότανα θέλουμε να φυτέψουμε, διαλέγοντας από την λίστα με τις θεραπευτικές ιδιότητες που έχει το καθένα. Ενδεικτικά, έχουμε τα:


2. ΠΑΝΣΕΣ (για έκζεμα)
Καλλιεργήστε τον. Ο πανσές είναι ένα όμορφο λουλούδι με έντονα χρώματα. Μπορείτε, λοιπόν, να τον τοποθετήσετε στο παράθυρο της κουζίνας ή να τον φυτέψετε σε κρεμαστή γλάστρα. Η περίοδος σποράς του διαρκεί από το φθινόπωρο μέχρι τα τέλη της άνοιξης. Τοποθετήστε τον σε σημείο με ήλιο και μη φυτεύετε τον ένα σπόρο πολύ κοντά στον άλλον. Φυτεύοντας διαδοχικά, μπορείτε να πετύχετε ανθοφορία σχεδόν όλο τον χρόνο.
Χρησιμοποιήστε τον Χάρη στις σαπωνίνες που περιέχει, καταπραΰνει την ερεθισμένη επιδερμίδα και τροφοδοτεί τον οργανισμό με θρεπτικά συστατικά. Φτιάξτε, λοιπόν, μια ανακουφιστική κρέμα. Ρίξτε 1 χούφτα από τα πέταλα του φυτού σε ένα κατσαρολάκι με 1 φλιτζάνι βραστό νερό και ανακατέψτε. Παράλληλα, λιώστε αργά σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία 50 ml κερί μέλισσας μαζί με 50 ml ελαιόλαδο. Ενώστε τα μείγματα ανακατεύοντας, μέχρι να δημιουργηθεί μια παχύρρευστη πάστα. Χρησιμοποιήστε την κρέμα δύο φορές τη ημέρα. Διατηρείται στο ψυγείο για ένα χρόνο.

1. ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΑ (για εξάνθημα και κάψιμο)
Καλλιεργήστε την καλέντουλα. Χρειάζεται μια ηλιόλουστη γωνιά στον κήπο για να μεγαλώσει. Μπορείτε, όμως, να τη φυτέψετε και σε γλάστρες στη βεράντα σας.
Η εποχή σποράς της είναι από τον Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο, ενώ δίνει άνθη από την άνοιξη έως και το φθινόπωρο, ανάλογα με την ποικιλία. Αν έχετε κήπο, ρίξτε τους σπόρους ανάμεσα στα λαχανικά σας, αφού με την παρουσία της η καλέντουλα απομακρύνει πολλά έντομα.
Χρησιμοποιήστε την Κόψτε μια χούφτα πέταλα από την καλέντουλα και χτυπήστε τα στο μπλέντερ μαζί με 100 ml (ή 5 κουταλιές) τζελ από αλόη. Αν θέλετε, προσθέστε 10 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας. Ρίξτε το μείγμα σε μια παγοθήκη και βάλτε τη στην κατάψυξη. Χρησιμοποιήστε τα παγάκια σε περίπτωση καψίματος ή όταν το δέρμα σας είναι ξηρό και σας προκαλεί φαγούρα, τρίβοντάς τα πάνω στην προβληματική περιοχή τουλάχιστον τρεις φορές την ημέρα.

3. ΜΕΛΙΣΣΟΧΟΡΤΟ (για έρπη)
Καλλιεργήστε το Το μελισσόχορτο είναι ένα από τα φυτά που μεγαλώνουν χωρίς ιδιαίτερη φροντίδα. Ρίξτε λίγους σπόρους σε μια γλάστρα ή στο χώμα του κήπου σας και σύντομα θα το δείτε να φυτρώνει και να εξαπλώνεται. Η σπορά γίνεται Αύγουστο με Σεπτέμβριο (με το φυτό να ανθίζει την άνοιξη) ή Μάρτιο με Απρίλιο (με το φυτό να ανθίζει το καλοκαίρι). Βεβαιωθείτε ότι το έχετε τοποθετήσει σε ηλιόλουστη θέση.
Χρησιμοποιήστε το Εκμεταλλευτείτε την αντιιική ιδιότητα του μελισσόχορτου για να καταπολεμήσετε τον επιχείλιο έρπη. Κόψτε περίπου 50 γρ. από τα φύλλα του μελισσόχορτου, ζεστάνετέ τα μαζί με 100 ml ελαιόλαδο σε χαμηλή φωτιά για περίπου 1 ώρα και σουρώστε το μείγμα. Στη συνέχεια, προσθέστε 1 κουταλιά κερί μέλισσας (θα το βρείτε σε καταστήματα με προϊόντα υγιεινής διατροφής), 1 κουταλιά μέλι και 4-5 σταγόνες αιθέριο έλαιο tea tree και συνεχίστε να το ζεσταίνετε σε πολύ χαμηλή φωτιά, μέχρι να λιώσουν όλα τα υλικά και να δημιουργηθεί ένα παχύρρευστο μείγμα σαν πάστα. Χρησιμοποιήστε το 4-5 φορές την ημέρα. Η κρέμα διατηρείται στο ψυγείο για ένα χρόνο.

4. ΜΑΡΑΘΟΣ (για φούσκωμα)
Καλλιεργήστε τον Ρίξτε 4-5 σποράκια σε μια βαθιά γλάστρα (γιατί έχει πολλές ρίζες). Ο μάραθος έχει ανάγκη τη ζέστη για να αναπτυχθεί. Οι χειμερινές θερμοκρασίες είναι πιθανό να επιβραδύνουν την ανάπτυξή του, ενώ ο παγετός μπορεί να τον καταστρέψει. Η σπορά του ξεκινάει τον Ιούλιο και διαρκεί μέχρι τον Σεπτέμβριο. Μην ξεχνάτε να τον ποτίζετε συχνά.
Χρησιμοποιήστε τον Φτιάξτε ένα ρόφημα με μάραθο ρίχνοντας σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό 2 κουταλιές ψιλοκομμένο μάραθο. Για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, χρησιμοποιήστε σπόρους μάραθου, αφού πρώτα τους χτυπήσετε στο γουδί. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι οι σπόροι του έχουν την ιδιότητα να ηρεμούν τους σπασμούς του λεπτού εντέρου. Πιείτε 2-3 φλιτζάνια την ημέρα.

5. ΜΑΡΟΥΛΙ (για αϋπνία)
Καλλιεργήστε το στο χώμα ή σε βαθιές γλάστρες στο μπαλκόνι σας και σε χώμα πλούσιο σε οργανική ουσία. Μπορείτε να σπείρετε σπόρους από νωρίς την άνοιξη. Χρησιμοποιήστε καλοχωνεμένη κοπριά ή κάποιο λίπασμα πλούσιο σε οργανική ουσία. Το καλοκαίρι θα σας «ξεβλαστώσει» γρήγορα, γι’ αυτό κόψτε το όσο είναι ακόμα τρυφερό.
Χρησιμοποιήστε το: φτιάξτε μια σούπα με πατάτα και πράσο και στη συνέχεια προσθέστε δύο χούφτες ψιλοκομμένο μαρούλι. Περάστε όλα τα υλικά από το μπλέντερ και απολαύστε τη σούπα σαν ελαφρύ βραδινό. Η κατασταλτική δράση που θεωρείται ότι έχει το μαρούλι θα ηρεμήσει το νευρικό σας σύστημα και θα σας βοηθήσει να κοιμηθείτε ευκολότερα.

6. ΔΥΟΣΜΟΣ (Ανακουφίζει από τη δυσπεψία, αναζωογονεί τους κουρασμένους μυς.)
Η μέντα αναπτύσσονται γρήγορα. Φυτέψτε τη σε γλάστρα και μην αφήσετε το χώμα να στεγνώσει. Μαζεύετε πάντα τα νεαρά φύλλα.
Χρησιμοποιήστε το ως
- παυσίπονο για το στομάχι
Εμποτίστε πέντε φύλλα για δέκα λεπτά σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό. Στραγγίξτε το και πίνετε μετά από κάθε γεύμα.
- λάδι για μασάζ για τους πονεμένους μυς
Βάλτε σε μια κανάτα φρέσκα φύλλα, γεμίστε τη με λάδι και αφήστε τη στον ήλιο για τρεις βδομάδες. Στραγγίξτε το λάδι με μουσελίνα ή τούλι. Φυλάξτε το σε μπουκάλια από σκουρόχρωμο γυαλί.

7. ΘΥΜΑΡΙ (Ανακουφίζει από το βήχα.)
Φύτεψε φιντανάκια σε ένα ηλιόλουστο σημείο και αφήστε το λίπασμα σχεδόν να στεγνώσει ανάμεσα στα ποτίσματα. Μπορείτε να μαζεύετε τα φύλλα ή τα βλαστάρια οποιαδήποτε στιγμή. Αν, όμως, θέλετε να τον αποξηράνετε, περιμένετε μέχρι τα τέλη του καλοκαιριού, πριν ανθίσει.
Χρησιμοποιήστε το ως
- μείγμα για το βήχα
Εμποτίστε 2 κουταλιές της σούπας φρέσκα βλαστάρια για δέκα λεπτά σε ένα φλιτζάνι νερό που μόλις βράσατε. Στραγγίξτε και πιείτε.


8. ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ (Χαρίζει υγιή μαλλιά, απαλύνει τον πονόλαιμο, ανακουφίζει από το πρήξιμο.) Η φασκομηλιά δε χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα. Απλώς χρειάζεται συχνό κλάδεμα για να δημιουργούνται νέα βλαστάρια και να μην ψηλώσει πολύ. Είναι καλύτερα να χρησιμοποιείτε φρέσκα φύλλα, αλλά μπορείτε να τα βάλετε σε σακουλάκια στην κατάψυξη.
Χρησιμοποιήστε το
- για να αποκαταστήσετε το χρώμα των σκούρων μαλλιών
Ξεπλύντε τα μαλλιά σας στο τέλος με τσάι φασκόμηλου, φτιαγμένο με 2 κουταλιές της σούπας φρέσκα φύλλα εμποτισμένα σε μισό λίτρο βραστό νερό για 10 λεπτά.

- για γαργάρες για τον πονόλαιμο

Περιχύστε 2 κουταλιές της σούπας φρέσκα φύλλα με βραστό νερό. Προσθέσθε μέλι και αφήστε το να κρυώσει λίγο. Έπειτα, κάντε γαργάρες. Αν θέλετε μπορείτε να το καταπιείτε.
- για κατάπλασμα στα στραμπουλήγματα
Λιώστε μια χούφτα φύλλα με έναν μικρό πλάστη. Βάλτε τα σε ένα κατσαρολάκι, ρίξτε μηλόξυδο και σιγοβράστε τα μέχρι να μαλακώσουν. Στύψτε απαλά τα φύλλα, τυλίξτε τα σε ένα κομμάτι ύφασμα και βάλτε στην πονεμένη περιοχή όσο είναι ακόμα ζεστά.

9. ΑΛΟΗ ΒΕΡΑ (Ανακουφίζει από τα τσιμπήματα εντόμων και τα εγκαύματα (ηλιακά και μη).)
Είναι εύκολη να καλλιεργηθεί από τους αρχάριους καθώς δε χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Βάλτε αλόη βέρα σε μια γλάστρα σε εξωτερικό χώρο, μακριά από το ηλιακό φως. Αφήστε το χώμα να στεγνώσει πριν ποτίσετε και μαζεύετε τα χαμηλά φύλλα.
Χρησιμοποιήστε τη
- πάνω στο καμένο δέρμα
Κόψτε πρώτα ένα φύλλο κατά μήκος, χωρίστε το σε κομμάτια των 5 εκ., τυλίξτε το καθένα σε διάφανη μεμβράνη και βάλτε τα στην κατάψυξη. Όταν τα χρειαστείτε, ξετυλίξτε ένα κομμάτι και τρίψτε απαλά την πλευρά με τη γέλη πάνω στο δέρμα. Τα κομμάτια αντέχουν μέχρι και εννέα μήνες.

10. ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ (Αποκαθιστά τη συγκέντρωση.) Ο βασιλικός χρειάζεται πολλή ζέστη. Βάλτε έτοιμο το φυτό (τα φιντανάκια είναι δύσκολα) σε ένα ηλιόλουστο σημείο και φροντίστε να το ποτίζετε τακτικά ώστε να είναι πάντα υγρό το χώμα. Προσθέστε μικρή ποσότητα λιπάσματος κάθε μήνα για να το διατηρείτε σε καλή κατάσταση. Μαζεύετε τα εξωτερικά φύλλα, που μπορείτε να βάλετε και στην κατάψυξη για αργότερα.
Χρησιμοποιήστε το
- ως ενισχυτικό συγκέντρωσης
Κόψτε ένα φυλλαράκι, τρίψτε το ανάμεσα στα δάχτυλά σας και εισπνεύστε το άρωμά του.

Το μυστικό
Οι συνταγές απευθύνονται σε υγιή άτομα που δεν ταλαιπωρούνται από κάποιες παθήσεις. Αν είστε έγκυος, συμβουλευτείτε τον γυναικολόγο σας πριν δοκιμάσετε κάποια βότανα, όπως η αλόη βέρα και το φασκόμηλο.

Γενικότερα υπενθυμίζω, Οι πληροφορίες που δίδονται έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας η την επίσκεψη σε άλλον ειδικό της υγείας Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.

Πηγές: cityfarmer.gr
wwwaristofanis.blogspot.gr

Γρηγόρης Πιερή Αυξεντίου

Ο Γρηγόρης Πιερή Αυξεντίου (Λύση Αμμοχώστου, 22 Φεβρουαρίου 1928 - Μονή Μαχαιρά, Λευκωσία, 3 Μαρτίου 1957) ήταν Κύπριος αγωνιστής της ΕΟΚΑ, κατά τον Απελευθερωτικό Αγώνα του 1955-59 εναντίον της Αγγλικής κατοχής. Ήταν δεύτερος στην ιεραρχία της οργάνωσης, και σκοτώθηκε από τους Άγγλους σε μάχη που δόθηκε κοντά στην Ιερά Μονή Μαχαιρά. Κατά τη διάρκεια του αγώνα ήταν κυρίως γνωστός με το ψευδώνυμο Ζήδρος, ενώ εκ των υστέρων ονομάστηκε «Σταυραετός του Μαχαιρά». Μετά θάνατον, τιμήθηκε από την Ελληνική πολιτεία με τον βαθμό του Αντιστράτηγου.

Πρώτα χρόνια

Ο Αυξεντίου γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 1928 στο χωριό Λύση που βρίσκεται ανάμεσα στη Λευκωσία και στην Αμμόχωστο. Γονείς του ήταν ο Πιερής και η Αντωνία Αυξεντίου, και είχε μία μικρότερη αδελφή, την Χρυστάλα.Φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού του και κατόπιν στο Γυμνάσιο της Αμμοχώστου, το πλησιέστερο προς τη Λύση. Αφού αποφοίτησε από το Γυμνάσιο, πήγε στην Ελλάδα με σκοπό να σπουδάσει στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, όμως στις εξετάσεις δεν κατάφερε να εισαχθεί. Κατετάχθη στον Ελληνικό στρατό και πέρασε από τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού, ενώ παράλληλα μελετούσε φιλολογία για να μπει στην φιλοσοφική σχολή Αθηνών. Απολύθηκε από το Στρατό ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Πεζικού και στη συνέχεια υπηρέτησε στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα για λίγους μήνες, προτού και επιστρέψει στην Κύπρο το 1952, όπου εργάστηκε μαζί με τον πατέρα του και αρραβωνιάστηκε.
1955 έως 1957

Με βοήθεια του Γρηγόρη Γρηγορά από την Λύση, από τους πρώτους που μυήθηκαν στον αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. γνωστού και ως 'Νταβέλη', εξάδελφου του Γρηγόρη Αυξεντίου, στις 20 Ιανουαρίου 1955, έγινε η πρώτη συνάντηση του Αυξεντίου με τον Γρίβα που ήταν αρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α. (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών), στον οποίο έδωσε τον λόγο της Στρατιωτικής του Τιμής, αντί του καθιερωμένου όρκου της Ε.Ο.Κ.Α. και έτσι μπήκε στον αγώνα κατά των Άγγλων. Μπαίνοντας στον αγώνα του δόθηκαν τα εξής ψευδώνυμα: «Ζήδρος», «Ρήγας», «Αίαντας», «Άρης», «Μάστρος», «Ανταίος» και «Ζώτος». Αγωνίστηκε σκληρά στην αντίσταση κατά των Άγγλων και πολύ γρήγορα του δόθηκε η θέση του υπαρχηγού της Ε.Ο.Κ.Α. Υπηρέτησε ως Τομεάρχης Αμμοχώστου-Βαρωσίων στις αρχές του Αγώνα.

Την 1η Απριλίου 1955 καταζητήθηκε από τους Άγγλους για τη συμμετοχή του στον Αγώνα και μετατέθηκε στην επαρχία Κερύνειας, όπου υπηρέτησε ως τομεάρχης της ΕΟΚΑ μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1955. Από τον Δεκέμβριο του 1955 διετέλεσε τομεάρχης Πιτσιλιάς, μέχρι τις 3 Μαρτίου του 1957 που έπεσε μαχόμενος.

Ένα από τα σημαντικότερα κρησφύγετα που χρησιμοποίησε ο Γρηγόρης Αυξεντίου τον καιρό του Αγώνα βρίσκεται στην καρδιά του Παλαιχωρίου, δίπλα από την Εκκλησία της Παναγίας Χρυσοπαντάνασσας, στο υπόγειο του σπιτιού του Ανδρέα και της Μαρίτσας Καραολή.

Κτίστηκε, με υπόδειξη του ιδίου του Αυξεντίου, το καλοκαίρι του 1956 (μετά από διαταγή του Διγενή για κατασκευή κρησφυγέτων και σε σπίτια, εκτός εκείνων που υπήρχαν στις ορεινές περιοχές), από τους αντάρτες του Γεώργιο Μάτση, Λεωνίδα Στεφανίδη και Αντώνη Παπαδόπουλο σε συνεργασία με τον Ανδρέα Καραολή και την τεχνική βοήθεια του Σπύρου Μιχαηλίδη.
Θάνατος

Στις 3 Μαρτίου του 1957 οι Άγγλοι, ύστερα από προδοσία πληροφορήθηκαν το κρησφύγετό του κοντά στο Μαχαιρά. Το περικύκλωσαν με αυτοκίνητα και ελικόπτερα, μετά από πολύωρη μάχη και αρκετούς νεκρούς Άγγλους έριξαν βενζίνη στο κρησφύγετο και τον έκαψαν ζωντανό.[4] Το καμένο σώμα του θάφτηκε στις 4 Μαρτίου στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, στο χώρο που είναι γνωστός σήμερα ως «Τα φυλακισμένα μνήματα» από τους Άγγλους στρατιώτες από φόβο λαϊκών εκδηλώσεων
Απόηχος

Στο σημείο της τελευταίας μάχης του Αυξεντίου έχει κτιστεί ενα μνημείο ενω στο παρακείμενο μοναστήρι ανεγέρθηκε ενα πελώριο άγαλμα του.

Πολλοί Έλληνες και ξένοι ποιητές εμπνεύστηκαν από τον αγώνα και το θάνατο του Γρηγόρη Αυξεντίου και έγραψαν ποιήματα προς τιμήν του, όπως ο Κύπριος ποιητής Κώστας Μόντης και ο Γιάννης Ρίτσος με το ποίημα Ο Αποχαιρετισμός.

Στην Κύπρο θεωρείται ήρωας, και τιμάται κάθε χρόνο με μνημόσυνο στο Μοναστήρι Μαχαιρά, σε ημερομηνία που πλησιάζει εκείνην του θανάτου του. Τον Οκτώβριο του 2016, o Υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας Πάνος Καμμένος παραδίδει τιμητικά τον βαθμό του Αντιστράτηγου, στα συγγενικά πρόσωπα του Αυξεντίου.

Το Κέντρο Ανάδειξης της Λαογραφικής και Ιστορικής Ενότητας Θράκης- Κύπρου "Γρηγόρης Αυξεντίου" ιδρύθηκε από τον Σύλλογο Κυπρίων Νομού Ξάνθης και το Δήμο Βιστωνίδας με την βοήθεια και στήριξη του Συμβουλίου Ιστορικής Μνήμης Αγώνα ΕΟΚΑ 1955-1959. Το Κέντρο είναι στον οικισμό Αυξέντιο 10 χλμ περίπου από Ξάνθη, γιατί ο οικισμός μετονομάστηκε από Νέο Κατράμιο σε Αυξέντιο προς τιμή του Γρηγόρη Αυξεντίου, μετά από αίτημα των κατοίκων του το 1960. Ο οικισμός ιδρύθηκε το 1924 από Μικρασιάτες πρόσφυγες..

Κεμπάπ το ζουμερό

  
Τι χρειαζόμαστε:
500 γρ. κιμά αρνίσιο
500 γρ. κιμά μοσχαρίσιο
2 πιπεριές φλωρίνης από το βαζάκι
2-3 σκελίδες σκόρδο
1 φακελάκι κουκουναρόσπορος
1/4 του κρασοπότηρου ελαιόλαδο
1 κοφτή κουταλιά της σούπας πάπρικα καπνιστή
1 κοφτό κουταλάκι του γλυκού μπούκοβο
1 κουταλάκι του γλυκού κύμινο
1 κουταλάκι του γλυκού κόλιανδρο ξερό ή ρίγανη
1/2 κουταλάκι του γλυκού κοφτό πιπέρι
1 1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
1/2 κρασοπότηρο νερό
2 ασπράδια

Διαβάστε περισότερο: Κεμπάπ το ζουμερό

Κική Δημουλά

Η Κική Δημουλά (Αθήνα, 6 Ιουνίου 1931 - Αθήνα, 22 Φεβρουαρίου 2020) ήταν Ελληνίδα ποιήτρια και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της ποίησης.

Βιογραφία
Το πατρικό της όνομα ήταν Βασιλική Ράδου. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Το 1952 παντρεύτηκε τον ποιητή και πολιτικό μηχανικό Άθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, τον Δημήτρη (1955) και την Έλση (1957).
Διακρίσεις
2001, Χρυσός Σταυρός του Tάγματος της Tιμής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.
2002, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, στην οποία κατέλαβε την έδρα των γραμμάτων που είχε μείνει κενή μετά τον θάνατο του Νικηφόρου Βρεττάκου — η τρίτη γυναίκα στην ιστορία της Ακαδημίας (μετά τις Γαλάτεια Σαράντη και Αγγελική Λαΐου).
2014, Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Φοίνικος. [12]
20 Μαΐου 2015, αναγορεύτηκε σε επίτιμη διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ.[13]
6 Ιουνίου 2017, αναγορεύτηκε επίτιμη διδάκτωρ του Τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.[14]
Βραβεία
1964(;), Εύφημος μνεία από την Ομάδα των Δώδεκα, για την ποιητική συλλογή Επί τα ίχνη.
1972, Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για την ποιητική συλλογή Το λίγο του κόσμου.
1989, Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για την ποιητική συλλογή Χαίρε ποτέ.
1997, Βραβείο Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, για την ποιητική συλλογή Η εφηβεία της λήθης.
2001, Αριστείο των Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου της.
2003, Μακεδονικό Βραβείο, για το σύνολο του έργου της.
2009, Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Européen de Littérature), για το σύνολο του έργου της.
2010, Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, για το σύνολο του έργου της.
Έργο
Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, τα Γαλλικά, τα Ισπανικά, τα Ιταλικά, τα Πολωνικά, τα Βουλγαρικά, τα Γερμανικά και τα Σουηδικά. Αποσπάσματα του έργου της έχουν συμπεριληφθεί στα σχολικά διδακτικά βιβλία. Η ποίηση της δεν ήταν εύκολα μελοποιήσιμη, εντούτοις υπήρξαν ποιήματα όπως τα Στην Αγκαλιά της Άκρης, Ο Πληθυντικός Αριθμός, Βράδιασε, τα Ξαναλέμε κ.α που μελοποιήθηκαν μεταξύ άλλων από τον Θάνο Μικρούτσικο και τον Μάνο Ξυδούς.[15]
Εργογραφία
Ποιητικές συλλογές
Ποιήματα, 1952 (αποκηρυγμένα)
Έρεβος, 1956, εκδόσεις «Στιγμή», Αθήνα 1990
Ερήμην, εκδ. Δίφρος, Αθήνα 1958. Εκδ. «Στιγμή», 1990.
Επί τα ίχνη, εκδ. «Φέξης» Αθήνα 1963. Εκδ. «Στιγμή», 1989.
Το λίγο του κόσμου, εκδ. «Νεφέλη», Αθήνα 1971, 1983. Εκδ. «Στιγμή», 1990.
Το τελευταίο σώμα μου, εκδ, «Κείμενα», Αθήνα 1981. Εκδ. «Στιγμή», 1989.
Χαίρε ποτέ, «Στιγμή», 1988
Η εφηβεία της λήθης, «Στιγμή», 1994
Ποιήματα, εκδόσεις «Ίκαρος», Αθήνα 1998 (Συγκεντρωτκή έκδοση· περιλαμβάνονται όλες οι προηγούμενες συλλογές εκτός από τα Ποιήματα.)
Ενός λεπτού μαζί, «Ίκαρος», 1998
Ήχος απομακρύνσεων, «Ίκαρος», 2001
Χλόη θερμοκηπίου, «Ίκαρος», 2005
Συνάντηση, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Κική Δημουλά, «Ίκαρος», 2007 (ανθολογία με εβδομήντα τρία ζωγραφικά έργα του Γιάννη Ψυχοπαίδη)
Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως, «Ίκαρος», 2007
Τα εύρετρα, «Ίκαρος», 2010
Δημόσιος καιρός, «Ίκαρος», 2014
Άνω τελεία, «Ίκαρος», 2016
Πεζά
Ο φιλοπαίγμων μύθος, εκδ. «Ίκαρος», Αθήνα 2004 (Η ομιλία που εκφώνησε η Κική Δημουλά στην Ακαδημία Αθηνών κατά την τελετή υποδοχής της.)
Εκτός σχεδίου, «Ίκαρος», 2005 (επιλογή πεζών κειμένων)
Έρανος σκέψεων, «Ίκαρος», 2009 (η ομιλία της Κικής Δημουλά στην Αρχαιολογική Εταιρεία στις 26 Ιανουαρίου 2009)
DVD
Συναντήσεις με την Κική Δημουλά, εκδ. «Ίκαρος», 2010

Μανιταροκεφτέδες

► Μανιταροκεφτέδες

• 500 γραμ. μανιτάρια
• 1 μέτριο κρεμμύδι
• 4 κουταλιές της σούπας αλεύρι που φουσκώνει μόνο του • Μαϊντανός ψιλοκομμένος
• Αλάτι, πιπέρι
• Λάδι για τηγάνισμα

Τρίβουμε το κρεμμύδι, πλένουμε και ψιλοκόβουμε τα μανιτάρια και ψιλοκόβουμε το μαϊντανό.

Αναμιγνύουμε τα παραπάνω υλικά σε μία λεκάνη και προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι και το αλεύρι.

Ανακατεύουμε καλά όλα τα υλικά ώστε να προκύψει ένα ομοιογενές μείγμα. (Αν το μείγμα είναι αραιό προσθέτουμε κι άλλο αλεύρι)

Το αφήνουμε για λίγο να ξεκουραστεί.

Σ’ ένα τηγάνι ζεσταίνουμε το λάδι και ρίχνουμε σε αυτό με κουταλιές το μείγμα των μανιταριών για τηγάνισμα.

Τηγανίζουμε και βγάζοντας απ'τη φωτιά τα σερβίρουμε ζεστά.

foodland.gr

Συγκλονιστική ιστορία!

 Όταν η μαμά έγινε το «παιδί» - Συγκλονιστική ιστορία!

Η αληθινή αγάπη στο μεγαλείο της...

Έχουμε ακούσει πολλές συγκινητικές ιστορίες για μαμάδες και παιδιά. Αυτή όμως μας συγκίνησε όσο τίποτα. Στην ιστορία αυτή οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί και τι εννοούμε με αυτό;
Σε ένα ιατρείο εισέρχονται μια μητέρα με μια κόρη. Το δίδυμο αυτό όμως δεν είναι όπως το φανταζόμαστε. Η μαμά έχει γίνει το μωρό και η κόρη έχει πάρει το ρόλο της μάνας. Πως συνέβη αυτό; Η μητέρα πάσχει από Alzheimer και Parkinson.

Το μυαλό της δε λειτουργεί σωστά κι έτσι νομίζει ότι είναι ακόμη μωρό. Ανάγκη της αποτελεί να μην εγκαταλείπει ποτέ την κούκλα της και να την παίρνει όπου και αν πηγαίνει, ακριβώς όπως κάνουν τα μικρά κοριτσάκια. Από την άλλη η κόρη καλείται να την προσέχει και να την φροντίζει σα να είναι εκείνη η μάνα.

Μπαίνοντας, λοιπόν, στο ιατρείο όλα τα βλέμματα στράφηκαν πάνω τους. Δεν είναι και ότι πιο νορμάλ να κρατάει μια ηλικιωμένη μια κουκλίτσα στα χέρια. Και ενώ όλοι πίστευαν ότι η κόρη θα νιώθει ντροπιασμένη, εκείνη κοίταζε με υπερηφάνεια τη μητέρα της να φροντίζει και να παίζει με την κούκλα της. Η εικόνα μαγική.

Η ηλικιωμένη γυναίκα είχε ένα λαμπερό χαμόγελο στα χείλη και έδειχνε να απολαμβάνει τη στιγμή. Χάιδευε την κούκλα, τη φιλούσε και η κόρη της την κοιτούσε χαμογελώντας. Η κόρη της ηλικιωμένης γυναίκας αντιδρούσε σαν να ήταν απολύτως φυσιολογικό αυτό που συνέβαινε. Κανένας ενδοιασμός, καμιά ντροπή.

Όταν φεύγοντας από το ιατρείο ένας κύριος της είπε ότι τη θαυμάζει που είναι τόσο στοργική με τη μητέρα της εκείνη απάντησε: «Aγαπώ τη μητέρα μου, αλλά τώρα καλούμαι να είμαι εγώ η μητέρα της». Ακούγοντας τα λόγια της κόρης της, η ηλικιωμένη γυναίκα την κοίταξε και της χαμογέλασε, σα να κατάλαβε, σα να ένιωσε…

Κάτι τέτοιες ιστορίες μητέρας-κόρης μας συγκινούν αφάνταστα. Είναι τόσο σημαντικό να βλέπεις παιδιά να αγαπάνε με όλη τη δύναμη της ψυχής τους. Μαθήματα ζωής λέγονται αυτές οι ιστορίες...

ahdoni.blogspot.gr

Μόχλος

 
Μόχλος

Ο Μόχλος είναι ένας μικρός παραλιακός οικισμός στη βόρεια ακτή της Κρήτης ανάμεσα απο τη Σητεία και την Παχειά Αμμο, στο κόλπο του Μεραμπέλλου, στο Λασίθι.

Φαίνεται να κατοικείται απο τη Νεολιθική εποχή, σε όλη τη διάρκεια της Μινωϊκής εποχής και μετά στα Ελληνορωμαϊκά χρόνια και τα χρόνια του Βυζαντίου.
Τότε ήταν μια μικρή χερσόνησος με δυό λιμανάκια, ένα στη κάθε πλευρά.

Σήμερα, το χαμηλότερο τμήμα της ξηράς έχει δώσει τη θέση του σ ένα μικρό θαλάσσιο δίαυλο που τη χωρίζει απο το μικρό νησάκι που απέμεινε.

Ο οικισμός βρισκόταν στη νότια μεριά του νησιού και οι ανασκαφές που άρχισαν γύρω στο 1905 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα έχουν ανακαλύψει μεγάλο αριθμό ευρημάτων.

Στα νεκροταφεία της πρωτο ανακτορικής και της μετα ανακτορικής περιόδου έχουν βρεθεί τάφοι και ταφές σε σαρκοφάγους όπως επίσης και πλήθος κοσμημάτων και ταφικών σκευών.

Τα πιό αξιόλογα απ αυτά βρίσκονται εκτεθειμένα στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Ηρακλείου.

Σήμερα, ο Μόχλος είναι ένα εξαιρετικό μέρος για ξεκούραση δίπλα στη θάλασσα. Μπορεί να μη φημίζεται για τις παραλίες του αλλά εκείνες οι μικρές που υπάρχουν είναι αρκετές για τους φίλους του.

Καλό φαγητό και πραγματικό φρέσκο ψάρι, ψαρεμμένο απο τους λίγους ψαράδες που έμειναν, καταναλώνεται αμέσως.

Το κρασί, που έρχεται απ τον Αγριλό, είναι όνειρο. Παράγεται απο τα αμπέλια που βρίσκονται στο ύψωμα Αγριλός, πάνω απο τα Μέσα Μουλιανά, και είναι ονομαστό από την αρχαιότητα.

Για όσους αρέσει η πεζοπορεία τα μονοπάτια είναι παντού. Δίπλα στη θάλασσα η ανηφορικά μέχρι το Αγιο Πνεύμα, τη Σφάκα και τη Τουρλωτή.
Υπάρχουν και μικρά, απλά ξενοδοχεία στο Μόχλος αν θέλετε να κάνετε τις διακοπές σας σ αυτή την όμορφη γωνιά της Κρήτης να διαρκέσουν μέρες.

Σαλάτα παντζάρι με σκορδαλιά

► Σαλάτα παντζάρι με σκορδαλιά

• 1 κιλό παντζάρια μέτρια σε μέγεθος
• 1 φέτα ψωμί μαύρο
• 2 σκελίδες σκόρδο καθαρισμένες • ½ φλ. τσαγιού ελαιόλαδο
• 2 κουταλιές ξύδι από άσπρο κρασί
• αλάτι, λευκό πιπέρι
• 50 γρ. καρύδια (προαιρετικά)

Για το ντρέσινγκ
• 4 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
• 1 κουταλιά ξύδι
• αλάτι πιπέρι

Πλένουμε τα παντζάρια, αφαιρούμε τα φύλλα τους και τα βάζουμε σε μπόλικο νερό να βράσουν. Όταν μαλακώσουν, τα καθαρίζουμε και τα κόβουμε σε φέτες μισού εκατοστού.

Εναλλακτικά τα καθαρίζουμε, τα βάζουμε σε πυρέξ με καπάκι, προσθέτουμε ½ φλ. νερό και τα ψήνουμε στα μικροκύματα για 8 λεπτά (850 Watt). Τα γυρίζουμε ανάποδα και τα ψήνουμε για άλλα 8 λεπτά. Τα κόβουμε σε φέτες.

Βάζουμε στο μπλέντερ όλα τα υλικά της σκορδαλιάς και τα χτυπάμε να γίνουν αλοιφή. Τοποθετούμε τα παντζάρια και την σκορδαλιά σε πιατέλα. Αναμιγνύουμε σε βαζάκι τα υλικά του ντρέσινγκ και τα χτυπάμε καλά. Περιχύνουμε τα παντζάρια.

radicio.com

ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΑΙΚΏΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

 

ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΑΙΚΏΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

Ίσως κανένα άλλο στοιχείο δεν αποδεικνύει περισσότερο την έντονη παρουσία του Eλληνισμού στον χώρο και στο χρόνο όσο η ελληνική μουσική. Έρευνες μαρτυρούν ότι η ιστορία της ελληνικής μουσικής έχει ξεκινήσει εδώ και 5000 χρόνια από την κυκλαδική εποχή του Αιγαίου. Κοχύλια, πήλινες λαλίτσες, κουδούνες, κιθάρες, τουπερλέκια, ντέφια λύρες και όλος ο κόσμος των Ελληνικών μουσικών οργάνων περιμένει μικρούς και μεγάλους στο αρχοντικό του οπλαρχηγού Λασσάνη στο Κέντρο της Πλάκας.

Μήπως σας βάλαμε ιδέες; Αν ναι, τι θα λέγατε για μια απογευματινή βόλτα στην γραφική Πλάκα και μια επίσκεψη στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων;

Στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων θα συναντήσετε μια συλλογή από 1200 ελληνικά λαϊκά μουσικά όργανα από τον 18ο αιώνα ως τις μέρες μας. Δίπλα σε κάθε μουσικό όργανο υπάρχουν ακουστικά και τα παιδιά μπορούν να μάθουν τις τεχνικές παιξίματος και την ιστορία κάθε μουσικού οργάνου και να ακούσουν διάφορα μουσικά αποσπάσματα.

Κοχύλι…το πρώτο μουσικό όργανο
Στο χώρο του Μουσείου θα σας περιμένουν πολλές και ευχάριστες εκπλήξεις. Μια από αυτές βρίσκεται στην κάτω αίθουσα. Εδώ θα συναντήσετε το πρώτο ηχητικό αντικείμενο που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος σαν μουσικό όργανο, το κοχύλι ή Μπουρού όπως λέγεται. Όσο περίεργο και αν σας φαίνεται αυτή είναι η αλήθεια. Παιδικές σφυρίχτρες, πήλινες λαλίτσες, σήμαντρα ήταν τα άλλα ηχητικά αντικείμενα.

Τσαμπούνα των… παιδιών
Η τσαμπούνα είναι ένα αερόφωνο μουσικό όργανο που κυκλοφορεί και σε παιδικό μέγεθος. Τα περισσότερα παιδιά την φτιάχνουν μόνα τους. Χρησιμοποιούν δέρμα κατσίκας για να φτιάξουν το «σακούλι» που έχει η τσαμπούνα και μετά καλάμι, ξύλο ή και κόκαλο για να φτιάξουν το επιστόμιο. Τέτοια θα συναντήσετε στα νησιά και κυρίως στη Νάξο.

Μπαγλαμάς από καύκαλο χελώνας
Αυτό που θα εντυπωσιάσει περισσότερο μικρούς και μεγάλους επισκέπτες είναι ο μπαγλαμάς με ηχείο καύκαλο χελώνας και ο μπαγλαμάς με ηχείο κολοκύθα. Φορέστε τα ακουστικά ακούστε μουσικά αποσπάσματα και παρατηρήστε την διαφορά του ήχου από αυτόν που βγάζει ένας απλός μπαγλαμάς.

Λύρες σε σχήμα αχλαδιού και φιάλης
Στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων βρίσκεται το παλιότερο μουσικό όργανο, η αχλαδόσχημη λύρα. Λέγεται έτσι γιατί οι Κρητικοί που την κατασκεύαζαν της δώσανε σχήμα αχλαδιού. Κατασκευάστηκε το 1744 στην Κρήτη και θεωρείται το πιο παλιό όργανο. Σχήμα φιάλης έδιναν οι Πόντιοι στις δικές τους λύρες και λόγω διαφορετικού σχήματος οι δύο λύρες έβγαζαν και διαφορετικό ήχο.

Κιθάρα: παιδί του Λαγούτου
Η κιθάρα εμφανίστηκε στην Ελλάδα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και από τότε έχει γίνει…φίρμα στον κόσμο των μουσικών οργάνων. Η κιθάρα θεωρείται «παιδί» του Λαγούτου, που παλιά ήταν το πιο διάσημο από τα έγχορδα μουσικά όργανα και το πιο «φιλικό» αφού έκανε παρέα με τα περισσότερα μουσικά όργανα. Τώρα στην θέση του υπάρχει η κιθάρα.

Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων,
Διογένους 1-3, Πλάκα, τηλ. 210 3250198

Το κείμενο είναι της δημοσιογράφου Έλενας Ρέντα

ΑΠΟ  http://www.oikade.gr/Parents/Oikade/

Άνθρωποι με τηλεπάθεια και έκτη αίσθηση;

 

 

 

 

Άνθρωποι με τηλεπάθεια και έκτη αίσθηση;

Οι λέξεις τηλεπάθεια και έκτη αίσθηση μας παραπέμπουν σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας και μας κάνουν να αναρωτιόμαστε “μα καλά μπορεί να γίνουν αυτά τα πράγματα;” Και όμως με τη βοήθεια της τεχνολογίας σε λίγα χρόνια θα μπορούν να γίνουν και μάλιστα να εφαρμοστούν σε ανθρώπους. Θα μπορούν δηλαδή οι άνθρωποι να επικοινωνούν τηλεπαθητικά μεταξύ τους αλλά όχι μόνο αυτό. Ασθενείς με προβλήματα τύφλωσης, θα μπορούν να αντιλαμβάνονται τον χώρο σαν να βλέπουν.
Επιστήμονες ανακοίνωσαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης στη Βοστόνη, και δημοσίευσαν στο περιοδικό «Nature Communications», ότι κατάφεραν να εμφυτεύσουν στον εγκέφαλο ποντικών, ένα ειδικό μικροτσίπ, το οποίο έδωσε στα ζώα μια “έκτη αίσθηση” και τους επίτρεψε να βλέπουν το υπέρυθρο φως το οποίο σε φυσιολογικές συνθήκες είναι αόρατο από το μάτι.
Ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον βραζιλιανικής καταγωγής καθηγητή νευροβιολογίας Μιγκέλ Νικολέλις του πανεπιστημίου Ντιούκ της Β. Καρολίνα, προσάρμοσαν στο κεφάλι των πειραματόζωων υπέρυθρους αισθητήρες, οι οποίοι μέσω μικροσκοπικών ηλεκτροδίων συνδέθηκαν με το τμήμα εκείνο του εγκεφάλου τους που επεξεργάζεται τις πληροφορίες της αφής. Όταν τα ζώα δέχονταν υπέρυθρα σήματα, ο εγκέφαλός τους τα ερμήνευε ως ερεθίσματα αφής. Δηλαδή όχι μόνο έβλεπαν το αόρατο φως αλλά το άγγιζαν κιόλας. Πιο σωστά το αισθάνονταν.
Κάποιοι άνθρωποι διαθέτουν το σπανιότατο χάρισμα της συναισθησίας, δηλαδή μπορούν να μυρίσουν τα χρώματα ή να δουν τη μουσική. Ο επικεφαλής καθηγητής Μ. Νικολέλις, τόνισε πως με την διαδικασία αυτή, στο μέλλον κάποιος τυφλός άνθρωπος με κατεστραμμένο οπτικό εγκεφαλικό φλοιό θα μπορούσε να δει ξανά μέσω ενός ηλεκτρονικού ματιού, το οποίο θα λάμβανε οπτικά σήματα και θα τα επεξεργαζόταν σε άλλη εγκεφαλική περιοχή (για την αφή). Και συνέχισε: «αυτό που κάναμε, δείχνει πως ο ενήλικος εγκέφαλος μπορεί να αποκτήσει νέες ικανότητες, που ποτέ πριν δεν έχουν βιωθεί από ένα ζώο».
Ο καθηγητής έριξε όμως και μια “βόμβα” δίχως να μπει σε λεπτομέρειες. Ανακοίνωσε ότι η ερευνητική ομάδα του πέτυχε την πρώτη διεπαφή «από εγκέφαλο σε εγκέφαλο», μεταδίδοντας για πρώτη φορά απευθείας εγκεφαλικά σήματα από ένα ζώο σε ένα άλλο ζώο. Αυτό σημαίνει ότι σε κάποια στιγμή σαν τηλεπάθεια, θα μπορούν οι εγκέφαλοι να επικοινωνούν μεταξύ τους απευθείας. Σκεφτείτε το λίγο...

ΠΗΓΗ https://www.pronews.gr/epistimes/tehnologia-epistimes/82914_anthropoi-me-tilepatheia-kai-ekti-aisthisi/

Πρασοκεφτέδες

 

 

 

 

 

► Πρασοκεφτέδες
Τώρα υπάρχουν ακόμη πράσα μπορούμε να φτιάξουμε φαγητά νηστίσιμα πολύ νόστιμα και λίγο διαφορετικά για να μην τρώμε όλο τα ίδια.
• 1 κιλό πατάτες
• 1 κιλό πράσα
• 1/2 φλ. φρυγανιά τριμμένη
• 1 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
• αλεύρι
• ρίγανη
• καλαμποκέλαιο για το τηγάνισμα
• αλάτι και πιπέρι

Βράζετε τις πατάτες, τις ξεφλουδίζετε και τις περνάτε από τη μηχανή του πουρέ. Καθαρίζετε τα πράσα, τα ψιλοκόβετε τα αχνίζετε σε μια κατσαρόλα μόνο με το νερό τους, το στραγγίζετε καλά και τα βάζετε σε λεκάνη.

Προσθέτετε τον πουρέ, λίγο αλάτι, πιπέρι, ρίγανη και τη φρυγανιά. Τα ζυμώνετε όλα μαζί ώστε να γίνουν μια μάζα.

Στη συνέχεια πλάθετε το μείγμα σε κεφτέδες και τους αλευρώνετε. Τηγανίζετε τους πρασοκεφτέδες σε ζεστό λάδι ώσπου να ροδίσουν.

yumyum.gr

Choiseul-Gouffier (Gabriel Marie), ἓνας «φιλέλλην» εἰς τήν Ἑλλάδαν...

Choiseul-Gouffier (Gabriel Marie), ἓνας «φιλέλλην» εἰς τήν Ἑλλάδαν...
http://anihneftes.blogspot.com/2011/10/choiseul-gouffier-gabriel-marie.html Δὲν μποροῦμε οὒτε νά ξεχάσουμε ἀλλὰ οὒτε νὰ παραβλέψουμε ὃτι ὑπῆρξε ἓνας ἀπὸ τοὺς δεκάδες ἢ καί ἑκατοντάδες «φιλέλληνες» ἀρχαιοκάπηλους ποὺ σάρωσαν τὴν Ἓλληνικὴ Γῆ, κατὰ τὴ διάρκεια τῶν πιὸ δύσκολων στιγμῶν της...

Ὁ Choiseul-Gouffier (Gabriel Marie), ἦταν Γάλλος περιηγητὴς καὶ πρεσβευτὴς στὴν Κωνσταντινούπολιν. Γεννήθηκε τὸ 1752 (Παρίσι), καὶ πέθανε τὸ 1817 (Παρίσι). Καταλαμβάνῃ σύμφωνα μὲ τοὺς βιογράφους του καὶ τοὺς κριτικοὺς τῶν ἒργων του, ἐξέχουσα θέσι ἀνάμεσα στοὺς μελετητάς. Ὁ Choiseul Gouffier ὑπῆρξε προστάτης καὶ φίλος πολλῶν λογίων, συμπεριλαμβανομένων τοῦ Αbbe Barthelemy καὶ τοῦ DeLille.

Τὸ πρῶτο του ταξείδι στὴν Ἑλλάδα τὸ ἒκανε τὸ 1776, καὶ συγκέντρωσε πολύτιμο ὑλικὸ γιὰ τὶς ἑλληνικὲς ἀρχαιότητες καὶ γιὰ τὸν τρόπο ζωῆς τῶν Ἑλλήνων συγχρόνων του.
Τὸ ὑλικὸ ποὺ συγκέντρωσε κατὰ τὴν διάρκεια τῆς δωδεκάμηνης περιήγησής του, τὸ δημοσίευσε τὸ 1782 στὸν πρῶτο τόμο τοῦ χρονικοῦ του, ποὺ θὰ ὀνόμασῃ «Voyage pittoresque de la Grece». Τὸ ἒργο αὐτὸ περιέχῃ ἓναν σημαντικὸ ἀριθμὸ χαλκογραφιῶν ποὺ συνοδεύονται ἀπὸ ἐπεξηγηματικὰ κείμενα, καὶ ἐπίσης ἓναν πρόλογο μὲ ἒντονα φιλελληνικὸ χαρακτήρα.
Τὸ 1784 ὁ Choiseul Gouffier ἐξελέγῃ μέλος τῆς Γαλλικῆς Ἀκαδημίας καὶ τὸ 1785 διορίστηκε ἀπὸ τὸν Λουδοβίκο ΙΣΤ' πρεσβευτὴς τῆς Γαλλίας εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν.
Ὁ δεύτερος τόμος τοῦ ἒργου του, ποὺ ἀποτελεῖτο ἀπὸ δύο μέρη, περιέχῃ πολύτιμο ἀρχαιολογικό, ἱστορικὸ καί γεωγραφικὸ ὑλικό. Δεκάδες ἀρχαιολόγοι, φιλόλογοι, ζωγράφοι καὶ κάθε λογῆς ἐπιστήμονες συγκέντρωσαν ὑλικό, κατόπιν πολύμοχθους ἀναζήτησης στὴν Ἑλλάδα, ποὺ κράτησε χρόνια ὁλόκληρα.
Ὁ Choiseul Gouffier ὃμως, δὲν προέβῃ σὲ κάποια ἠθικὴ ἀνταπόδοσιν γιὰ τὴν πνευματική τους προσφορά. Συνήθως ὁ Choiseul Gouffier προέβαλε τὸ δικό του ὂνομα καὶ μόνο σὲ μερικοὺς χάρτες καὶ πίνακες θὰ κάνῃ τὴν παραχώρησι νὰ σημειώσῃ μὲ τὰ μικρότερα στοιχεῖα, τὸ ὂνομα τῶν σχεδιαστῶν ἢ τὰ ἀρχικά τους.

Ὁ ἐνθουσιασμὸς τοῦ περιηγητῆ γιὰ κάθε τι ποὺ ἀφορᾶ τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα εἶνε ἀπεριόριστος. Ὡστόσο, γιὰ τοὺς σύγχρονους Ἓλληνες δείχνῃ ἐπιφυλακτικότητα ἢ συγκαταβατική ἀδιαφορία. Καμία ἐκδήλωσι συμπάθειας στὸ κείμενό του γιὰ τὴν σκληρὴ μοίρα τοῦ ὑπόδουλου Ἑλληνισμοῦ ἀφοῦ θεωρῇ ὃτι οἱ σύγχρονοί του Ἓλληνες, δὲν εἶνε ἀντάξιοι τῶν προγόνων τους.
Ὃπως σχολιάζῃ ὁ Κυρ. Σιμόπουλος, κάποιες φορὲς ὁ Choiseul Gouffier κάμνῃ ὑπερβολικές καὶ ἀνακριβεῖς περιγραφές, ἐνῶ συχνὰ πάλι, προβάλῃ μία ἒντονη φιλοτουρκικὴ στάσι, ἀποτέλεσμα τῆς ἰδιότητάς του ὡς πρεσβευτὴ καί, κατὰ συνέπεια, ὑπερασπιστὴ τῶν γαλλικῶν συμφερόντων στὴν Ἀνατολή.

Ὁ Choiseul Gouffier ὑπῆρξε μέλος τοῦ Ἓλληνόγλωσσου Ξενοδοχείου, μία ὀργάνωσι ποὺ ἰδρύθηκε μὲ σκοπὸ τὴν πνευματικὴ ἀναγέννησι τοῦ Ἑλληνισμοῦ (Τό Ἑλληνόγλωσσον Ξενοδοχεῖον, θεωρεῖται πρόδρομος τῆς Ἐθνικῆς Ἐταιρεῖας).
Παρ΄ὃλες ὃμως τὶς καλὲς κριτικὲς ποὺ ἀκοῦμε γιὰ τὸ ἒργο του, δὲν μποροῦμε οὒτε νὰ ξεχάσουμε ἀλλὰ οὒτε νὰ παραβλέψουμε ὃτι ὑπῆρξε ἓνας ἀπὸ τοὺς δεκάδες ἢ καί ἓκατοντάδες «φιλέλληνες» ἀρχαιοκάπηλους ποὺ σάρωσαν τὴν Ἓλληνικὴ Γῆ, κατὰ τὴ διάρκεια τῶν πιὸ δύσκολων στιγμῶν της...
Εἶναι ἀλήθεια ὃτι ἐξ αἰτίας τοῦ πάθους του γιὰ τὶς ἀρχαιότητες εἶχε ἀναγάγῃ τὴν ἀρχαιοκαπηλία σὲ βασικὴ ἀπασχόλησί του. Διενεργοῦσε ἀνασκαφὲς καὶ συγκέντρωνε ἀρχαῖα ἀντικείμενα στὴν κατοικία του. Μὲ τὴν ἰδιότητα τοῦ προξένου ὑποδεχόταν τοὺς περιηγητές, τοὺς ὁδηγοῦσε στοὺς ἀρχαιολογικοὺς χώρους καὶ φρόντιζε νὰ ξεπουλήσῃ τὸ ἐμπόρευμά του…
Ὣς πρεσβευτής τῆς Γαλλίας στὴν Πόλι, ἀπέσπασε ἀπὸ τὸν σουλτάνο φιρμάνιο μὲ ἂδεια συλλογῆς ἀρχιτεκτονικῶν τμημάτων, μνημείων καὶ ἂλλων ἀρχαιοτήτων. Ἐκ τότε, μὲ τὸ φιρμάνιον στὸ χέρι καὶ μὲ τὴν βοήθεια τοῦ προξένου τῆς Γαλλίας στὴν Ἀθἠνα Fauvel, ὁ Choiseul Gouffier ἐφόρτωσε ὁλόκληρα καράβια μὲ γλυπτὰ ἀπὸ τοὺς ἀρχαιολογικοὺς χώρους τῆς Ἀττικῆς.
Ὃ Ἒλγιν τὸν ἀναγνώριζε ὡς δάσκαλό του καὶ εἶνε γεγονὸς ὃτι ὁ Choiseul Gouffier ἀπέσπασε πρῶτος, τμῆμα τῆς ζωοφόρου τοῦ Παρθενῶνα καὶ μάλιστα, μαζὶ μὲ τοὺς ἀνθρώπους του, εἶχαν ἒτοιμο σχέδιο γιὰ τὴν μεταφορὰ ὁλόκληρου τοῦ Θησείου. Ἂν τοῦ εἶχαν πάει ὃλα καλὰ σὲ αὐτήν του τὴν προσπάθεια, τὰ μάρμαρα τοῦ Παρθενώνα θά βρίσκονταν τώρα στὸ μουσεῖο τοῦ Λούβρου καὶ ὂχι στὸ βρεττανικὸ μουσεῖο.
Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Choiseul Gouffier, τὸ 1817 στὸ Παρίσι, ἡ μεγάλη συλλογή του πουλήθηκε σὲ μουσεῖα καὶ ἰδιῶτες συλλέκτες. Τὸ μουσεῖο τοῦ Λούβρου ἀπέκτησε ἓνα μεγάλο τμῆμα τῆς συλλογῆς του.

Πάντως, ὀφείλουμε νὰ τοῦ ἀναγνωρίσουμε ὃτι παρὰ τὴν ἀπογοήτευσι ποὺ ἒνοιωσε στὴν Ἑλλάδα ὁ Choiseul Gouffier, διατηροῦσε φλογερὴ ἐπιθυμία νὰ δῇ ἀνεστημένο τὸ μεγαλεῖο τῆς κλασσικῆς ἐποχῆς. Αὐτό μαρτυροῦσε ἡ προμετωπίδα τοῦ βιβλίου του, στὴν ὁποία ὑπάρχῃ ἡ σύνθεσι μίας ἀλυσοδεμένης γυναικός, τῆς Ἑλλάδος, κάτω ἀπὸ τὸν ὀθωμανικὸ ζυγὸ καὶ γύρω της πένθιμα μνημεῖα τοῦ Λυκούργου, τοῦ Μιλτιάδη, τοῦ Ἀριστείδη καὶ ἂλλων. Αὐτὴ ἡ προμετωπίδα, ἦταν ἀρκετὴ γιὰ νὰ προβάλῃ τό ἑλληνικὸ δράμα στὴν εὐρωπαϊκὴ συνείδησι…
Βιβλιογραφία~πηγές
~ Voyage pittoresque de la Grece, Marie Gabriel Florent Auguste de Choiseul Gouffier, Paris 1782
~ Κυριάκος Σιμόπουλος, Ξένοι Ταξιδιώτες στην Ελλάδα, τόμ. Β' (1700-1800), ἒκδ. Στάχυ.

~ https://en.wikipedia.org/wiki/Marie-Gabriel-Florent-Auguste_de_Choiseul-Gouffier

Μάθετέ τους να διαχειρίζονται την απογοήτευση

 

 Μάθετέ τους να διαχειρίζονται την απογοήτευση
Η απογοήτευση είναι ένα φυσιολογικό κομμάτι της ζωής, αλλά θα πρέπει να είμαστε σε θέση να την αποδεχτούμε και να την αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά, αν θέλουμε να έχουμε μια επιτυχημένη και ικανοποιητική ζωή.

 Ένα μικρό παιδί δεν μπορεί να εκλογικεύσει δυσάρεστες καταστάσεις και να χειρίζεται το άγχος και την απογοήτευση. Αποκτά αυτή την ικανότητα με την πάροδο του χρόνου, και με τη σωστή καθοδήγηση θα την αναπτύσσει από τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Βοηθήστε τα παιδιά σας να αποδεχτούν τα αναπόφευκτα «πάνω» και «κάτω» της. Μερικοί τρόποι για να το καταφέρετε είναι οι εξής:

Μάθετε ποιο είναι το παιδί σας. Υπάρχουν νήπια που μπορούν να καθίσουν ήσυχα για ώρες σε ένα τραπεζάκι φτιάχνοντας πύργους από κυβάκια, και άλλα που μόλις το πρώτο κυβάκι κουμπώσει στραβά και ο πύργος αρχίζει να γέρνει παθαίνουν υστερία. Γνωρίζοντας σε ποια κατηγορία ανήκει το δικό σας, θα είναι πιο εύκολο να αναγνωρίσετε τη στιγμή που θα πρέπει να παρέμβετε.

Επιτρέψτε τους ένα βαθμό ανεξαρτησίας. Τα νήπια θέλουν συνέχεια να δοκιμάζουν πράγματα, και η αγαπημένη τους φράση είναι «μόνος/η μου». Φτιάξτε τις κατάλληλες συνθήκες, ώστε να μπορούν να παίζουν, να πειραματίζονται και να δοκιμάζουν τις ικανότητές τους με ασφάλεια. Επιλέξτε παιχνίδια που είναι σχεδιασμένα για την ηλικία τους, ώστε οι πιθανότητες επιτυχίας να είναι περισσότερες - αυτό θα τους προσφέρει ικανοποίηση.

Συντροφέψτε τα στο παιχνίδι. Παίξτε μαζί τους, υιοθετώντας το ρόλο του συμπαίχτη και όχι του καθοδηγητή. Καθίστε στο πάτωμα δίπλα τους, δείτε τον κόσμο από το «ύψος» των δικών τους ματιών και παρακολουθήστε τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν στον εκνευρισμό και την απογοήτευση. Χωρίς να προσπαθήσετε να προσφέρετε τη λύση, ενθαρρύνετε τις προσπάθειές τους και βοηθήστε τα να αναγνωρίσουν τα συναισθήματά τους (π.χ. «Το ξέρω ότι θυμώνεις που ο πύργος σου συνέχεια πέφτει, όμως, εάν προσπαθήσεις, είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις»).

Διδάξτε τους τεχνικές ηρεμίας. Ακόμα και τα μωρά μπορούν να διδαχτούν μικρές τεχνικές που τα ηρεμούν, όταν έχουν εκνευριστεί. Τέτοιες μπορεί να είναι μια σφιχτή αγκαλιά, ένα τραγουδάκι, ένα παραμύθι ή ένα παιχνιδάκι. Βοηθήστε τα να κατανοήσουν πως, όταν νιώθουν εκνευρισμένα, εάν καταφύγουν σε μία από αυτές τις γνώριμες διαδικασίες, θα αισθανθούν άμεσα καλύτερα και θα ηρεμήσουν.

Δώστε το καλό παράδειγμα. Ο τρόπος με τον οποίο τα παιδιά αντιδρούν στην απογοήτευση επηρεάζεται από το πώς αντιδρούν οι γονείς σε ανάλογες καταστάσεις. Αν αυτοί την αντιμετωπίζουν με ανυπομονησία ή θυμό, το παιδί μπορεί να μάθει ότι αυτός είναι ο κατάλληλος τρόπος. Εάν εσείς επιτρέπετε στον εαυτό σας να εκνευρίζεται, επειδή το παιδί σας έχει εκνευριστεί, το μόνο που καταφέρνετε είναι να δημιουργήσετε ένα φαύλο κύκλο. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά μαθαίνουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους παρακολουθώντας πώς κάνουν το ίδιο οι ενήλικοι. Προσπαθήστε να παραμείνετε ήρεμοι, διατηρήστε έναν ήπιο τόνο στη φωνή σας και αντιμετωπίστε την έκρηξή τους με κατανόηση αλλά και αυστηρότητα.

Με τη συνεργασία της Βίκυς Ντριβονίκου-Βένερη (Διδάκτωρ Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Surrey, επιστημονική υπεύθυνη «www. psixo-logw.gr»).

Απλές λύσεις

"Το άσπρο κλουβί στο σχήμα της καρδιάς"

http://www.ideostato.gr/2013/02/e-book_26.html   

Ελεύθερα διανέμεται στο διαδίκτυο το παραμύθι του Γιώργου Γρηγοράκη με τίτλο "Το άσπρο κλουβί στο σχήμα της καρδιάς" από τις Εκδόσεις Σαΐτα. Η διανομή γίνεται με άδεια Creative Commons.

Σύντομη περίληψη
Το επίμονο βλέμμα ενός αγοριού αιχμαλωτίζει ένα πανέμορφο πουλάκι στο άσπρο κλουβί στο σχήμα της καρδιάς. Φροντίζει να μην του λείπει τίποτα. Όμως ο καιρός περνά και το πουλάκι λαχταρά τα ελεύθερα ταξίδια. Τότε το αγοράκι συνειδητοποιεί πως το άσπρο κλουβί στο σχήμα της καρδιάς δεν έχει πορτάκι κι έτσι δεν ξέρει πώς να το ελευθερώσει.
Αρχίζει και για τους δύο μια περιπλάνηση στον κόσμο των ανθρώπων και των ζώων αναζητώντας τη λύση. Περνάνε από δοκιμασίες και περιπέτειες που άλλοτε τους απογοητεύουν κι άλλοτε τους ενθαρρύνουν.
Είτε τα καταφέρουν είτε όχι, τούτη η ιστοριούλα είναι η πορεία προς την ολοκλήρωση της αληθινής αγάπης, αυτής που πραγματικά σε απελευθερώνει σπάζοντας όλα τα δεσμά της εξάρτησης, της ιδιοτέλειας, της λογικής, του εγωισμού.

Συντελεστές
Κολάζ εξωφύλλου, Εικονογράφηση: Απολλώνια Παραμυθιώτη
Σύνθεση εξωφύλλου-Επιμέλεια-Διορθώσεις: Ηρακλής Λαμπαδαρίου
Σελιδοποίηση: Κωνσταντίνα Χαρλαβάνη

# Κατεβάστε ελεύθερα το e-book >>>