Ο Μέγας Προστάτης Τζον Φραμ

εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ  φ. blog mwsaiko

Η 15η Φεβρουαρίου είναι ξεχωριστή ημέρα για τους κατοίκουςτου Βανουάτου στον Ειρηνικό.

Ο Μέγας Προστάτης Τζόν Φράμ τιμάται με χορούς ύμνους και επίδειξη αμερικανικών συμβόλων.

Στις 15 Φεβρουαρίου του 1957 η Αμερικανική σημαία υψώθηκε στον "Κόλπο του θειαφιού" Ήταν ένας συμβιβασμός επώδυνος αλλά αναγκαίος.... 

εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ  φ. από μωσαικό.gr

το βρήκα και εδώ https://www.tanea.gr/2002/02/23/world/to-mystiko-toy-theoy-twn-paradeiseniwn-nisiwn/

Στις παραδείσιες ακτές των νησιών στις πρώην Νέες Εβρίδες, τη σημερινή
Δημοκρατία του Βανουάτου, η 15η Φεβρουαρίου είναι η πιο ξεχωριστή μέρα του
χρόνου. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος τιμήθηκε την ημέρα αυτή στη νήσο Τάνα
ο Τζον Φραμ, ο μέγας Προστάτης.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν κάποιος που τον ονόμαζαν υιό του Θεού... Ποιος
ήταν, πότε έζησε, ποια η προσφορά του; Οι απαντήσεις που θα λάβει κανείς
εξαρτώνται από το πόσους και ποιους θα ρωτήσει. Γιατί ο καθένας έχει
διαμορφώσει τη δική του εικόνα για εκείνον. Για κάποιους είναι μαύρος
Μελανήσιος. Γι' άλλους λευκός. Άλλοι τον θεωρούν μαύρο Αμερικανό στρατιώτη.
Είναι ο διάδοχος του Βούδα, του Ιησού ή του Μωάμεθ. Μια μέρα θα επιστρέψει. Αν
δεν είναι ήδη εδώ...

Είναι ένας θεός του ηφαιστείου, με μια στρατιά νεκρών που έχουν εγκλωβιστεί
στον κρατήρα του, αλλά κι ένα πνεύμα που σε επισκέπτεται, αφού πιεις το
περίφημο κάβα, το ποτό που παράγεται από τις ρίζες του «piper methysticum»
ή... μεθυστικού πιπεριού κατά τον Κάπτεν Κουκ. Όταν πρωτοεμφανίστηκε, στις
μέρες της αποικιοκρατίας (το Βανουάτου τελούσε υπό κοινή γαλλική και βρετανική
διοίκηση από το 1906), οι Βρετανοί σκέφτηκαν ότι επρόκειτο για κάποιον νησιώτη
που ήθελε να ξεσηκώσει τον κόσμο. Συνέλαβαν μερικούς πιστούς και τους
ταπείνωσαν, για να πείσουν τους ντόπιους ότι επρόκειτο για απάτη. Όμως οι
αυτόχθονες γνώριζαν πως ο Φραμ δεν μπορούσε να συλληφθεί. Και θα συνέχιζε να
εμφανίζεται προσφέροντάς τους φορτία με αγαθά για να αντέξουν. Για να τον
ευχαριστήσουν και να επικοινωνήσουν μαζί του οργάνωναν τελετές, που
κορυφώνονταν την 15η Φεβρουαρίου. Ύμνοι στο μισοσκόταδο που έφταναν στα χείλη
των πιστών σε άγνωστες στον ίδιο γλώσσες, παραστάσεις που συνδυάζουν
στρατιωτικά γυμνάσια με χορούς, όλα μια προσφορά στον Τζον Φραμ, που από τους
ουρανούς ή τον παράδεισο νοιαζόταν για την τύχη τους. 

περισσότερα εδώ

https://www.tanea.gr/2002/02/23/world/to-mystiko-toy-theoy-twn-paradeiseniwn-nisiwn/