Η Μάχη της Μαντίνειας το 418 π.Χ. έμεινε στην ιστορία ως η μεγαλύτερη μάχη μεταξύ οπλιτών του Πελοποννησιακού Πολέμου (θεωρητικά εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιό του), και μία από τις μεγαλύτερες της αρχαιότητας, μεταξύ οπλιτών.
Το 418 π. Χ. στην πεδιάδα έξω από την πόλη της Μαντίνειας οι Σπαρτιάτες οπλίτες παρατάχτηκαν απέναντι από τους Αργείους, ενώ αμφότερες οι παρατάξεις ενισχύονταν από συμμάχους. Οι μεν Σπαρτιάτες είχαν στο πλευρό τους, πέραν των ειλώτων (απελεύθερων και μη) και λοιπών Λακεδαιμονίων, τους Τεγεάτες, κάποιους Αρκάδες και οπλίτες από την περιοχή Σκιρίτιδα στα σύνορα μεταξύ της Λακεδαίμονος και της Αρκαδίας. Οι δε Αργείοι ενισχύθηκαν από τους Μαντινείς, κάποιους Αρκάδες και τους Αθηναίους. Όπως φαίνεται, η Αρκαδία παρουσιάστηκε διχασμένη, καθώς πόλεις της, έλαβαν μέρος στη μάχη μοιρασμένες και στις δύο πλευρές.
Η κύρια αιτία της μάχης και γενικότερα της σύγκρουσης ήταν η δυσαρέσκεια πολλών Πελοποννήσιων για την κυριαρχία της Σπάρτης αλλά και οι βλέψεις των Αργείων για μία δική τους άνοδο στα εδάφη της Πελοποννήσου.
Στην ίδια περιοχή διεξήχθη μάχη και το 362 π.Χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου