Αντόνιο Φιγκουέιρα ντ'Αλμέιντα

Ο Αντόνιο Φιγκουέιρα ντ'Αλμέιντα (Antonio Figueira d' Almeida) ήταν Πορτογάλος φιλέλληνας ο οποίος πήρε μέρος στην Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Γεννήθηκε το 1784 στην πορτογαλική πόλη Έλβας. Υπηρέτησε ως αξιωματικός στον πορτογαλικό στρατό και πολέμησε κατά του γαλλικού στρατού που στάλθηκε στην Ισπανία για να στηρίξει τη δυναστεία των Βουρβόνων. Μετά την έναρξη της Επανάστασης ήρθε στην Ελλάδα. Τον Αύγουστο του 1826, έχοντας το βαθμό του συνταγματάρχη του ιππικού, διακρίθηκε ως αρχηγός σώματος στην Τρίπολη και τον Μάρτιο του επόμενου χρόνου πολέμησε υπό τον Γεώργιο Καραϊσκάκη στην Αττική.

Με την έλευση του Καποδίστρια στην Ελλάδα, ο ντ' Αλμέιντα έγινε επιθεωρητής του τακτικού ιππικού και του ανατέθηκε η αναδιοργάνωση του σώματος. Στις 22 Ιανουαρίου του 1830 διορίστηκε φρούραρχος Ναυπλίου. Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια συνέλαβε των έναν από τους δράστες, τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη. Για την νομιμόφρονη στάση του ονομάστηκε επίτιμος πολίτης του Ναυπλίου από την Ε' Εθνοσυνέλευση και τον Μάρτιο του 1832 προβιβάστηκε σε στρατηγό.

Πίνακας του Αντόνιο Αλμέιντα στην μόνιμη έκθεση του Εθνικού και Ιστορικού Μουσείου

Μετά την άφιξη όμως του Όθωνα στην Ελλάδα, η Αντιβασιλεία δεν του αναγνώρισε το βαθμό του στρατηγού και τελικά στις 10 Μαΐου 1833 το διόρισε φρούραρχο της Αίγινας. Προβιβάστηκε σε υποστράτηγο μετά την καταστολή της ανταρσίας του συνταγματάρχη Ν.Ζέρβα στο Μεσολόγγι όπου ο ντ' Αλμέιντα είχε διοριστεί στρατιωτικός διοικητής το 1836. Το 1839 τοποθετήθηκε στρατιωτικός διοικητής στο Ναύπλιο. Πέθανε το 1847 στη Μπατάλια, στη Βενετία.

Ήταν παντρεμένος με τη Ζωή Μαυροκορδάτου. Εγγονός του ήταν ο, με το ίδιο όνομα εξελληνισμένο, Αντώνιος Αλμέιδας που σκοτώθηκε πολεμώντας στους Βαλκανικούς πολέμους.