Ελένη Καντακουζηνή Βυζαντινή αυτοκράτειρα

Η Ελένη θάπτει τα σώματα του άνδρα της Δαυίδ της Τραπεζούντας και των δύο μεγαλύτερων γιων του Βασιλείου και Μανουήλ Μεγάλων Κομνηνών, παρά την απαγόρευση του Μωάμεθ Β΄.

 
10 Δεκεμβρίου 1396 (625 χρόνια πριν) πέθανε:

Ελένη Καντακουζηνή Βυζαντινή αυτοκράτειρα

Η Ελένη Καντακουζηνή (1333 - 10 Δεκεμβρίου 1396) ήταν Βυζαντινή αυτοκράτειρα ως σύζυγος του Ιωάννη Ε' Παλαιολόγου κόρη του αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ´Καντακουζηνού. [3]

Ο πατέρας της ήταν υιός του Μιχαήλ Καντακουζηνού, προβλεπτή (διοικητή) Μωρέως (1308-1316) και της Θεοδώρας (κόρης του στρατηγού Χανδρηνού). Η μητέρα της Ειρήνη Μίτσο-Ασέν ήταν κόρη του Ανδρονίκου (υιού του Ιβάν Γ' ηγεμόνα της Βουλγαρίας και της Ειρήνης Παλαιολογίνας) και της Ταρχανειώτη.

Αδέλφια της ήταν ο Μανουήλ δεσπότης του Μωρέως (1349-1380), ο Ματθαίος δεσπότης του Μωρέως (1380-1383) και μετά συναυτοκράτορας (1383-85), η Μαρία σύζυγος Νικηφόρου Β' Ορσίνι δεσπότη Ηπείρου και η Θεοδώρα σύζυγος του Ορχάν Οσμανιδών εμίρη της Βιθυνίας.


Πριν το γάμο τηςΣτις 15 Ιουνίου 1341 ο Ιωάννης Ε' διαδέχθηκε οκταετής τον πατέρα του με αντιβασιλιά τον Ιωάννη ΣΤ', ο οποίος εποφθαλμιούσε το θρόνο. Η μητέρα του Άννα της Σαβοΐας μαζί με τον πατριάρχη Ιωάννη ΙΔ' και τον Μέγα Δούκα Αλέξιο Απόκαυκο, όταν ο Ιωάννης ΣΤ' έλειπε τον Σεπτέμβριο του 1341 από την Κωνσταντινούπολη, τον απομάκρυναν αναλαμβάνοντας την αντιβασιλεία. Τότε ο Ιωάννης ΣΤ' που ήταν Μέγας Δομέστικος (αρχιστράτηγος), με τη βοήθεια του στρατού, του Στέφαν-Ουρός Δ' της Σερβίας και του Ορχάν εμίρη της Βιθυνίας, επικράτησε. Η συμμαχία με τον Ορχάν επισφραγίστηκε με το γάμο του με τη Θεοδώρα Καντακουζηνή, κόρη του Ιωάννη ΣΤ' και η Ελένη συνόδευσε την αδελφή και τη μητέρα της στη Σηλυμβρία, όπου έγινε ο γάμος. Το 1345 σκοτώθηκε ο Αλέξιος Απόκαυκος, το 1346 ο Ιωάννης ΣΤ' στέφθηκε μόνος του αυτοκράτορας στην Αδριανούπολη και το 1347 μπήκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου συμφωνήθηκε να μείνει αυτοκράτορας για 10 έτη ακόμη με συναυτοκράτορα τον Ιωάννη Ε' και να παντρέψει την κόρη του Ελένη με αυτόν. Έτσι έληξε ο εμφύλιος των ετών 1341-47.συνέχεια στη βικιπαίδεια