Κυριακή, Σεπτεμβρίου 05, 2021

Φρέντυ Γερμανός

 



Φρέντυ Γερμανός


Ο Φρέντυ Γερμανός (5 Σεπτεμβρίου 1934 - 21 Μαΐου 1999), του Ανδρέα, ήταν δημοσιογράφος και συγγραφέας, γνωστός για τις τηλεοπτικές παραγωγές του και τα ευθυμογραφήματά του.

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Σεπτεμβρίου 1934 με καταγωγή από την Μυτιλήνη, όπου σε ηλικία οκτώ ετών έβγαλε την πρώτη του εφημερίδα στην οποία η μητέρα του έγραφε το ερωτικό διήγημα. Μεγάλωσε στα Εξάρχεια και στην Κυψέλη. Έβγαλε το Βαρβάκειο ως ο χειρότερος μαθητής της τελευταίας πεντηκονταετίας στα θετικά μαθήματα. Έγινε πλασιέ υφασμάτων και υπάλληλος λογιστηρίου. Στράφηκε στην δημοσιογραφία, κρατώντας όλα τα κείμενα και διηγήματα που έγραψε σε ηλικία 17 με 26 ετών στο συρτάρι, μέχρι το 1998, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στην τότε Πάντειο Ανωτάτη Σχολή και στη Σχολή Δημοσιογραφίας Όλσον. Μιλούσε αγγλικά και γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών.
Από το 1953 ως ελεύθερος ρεπόρτερ ανέλαβε πολλές δημοσιογραφικές αποστολές σε διάφορες χώρες, (Αμερική, Καναδά, Ρωσία, Αφρική και Περσία), για λογαριασμό εφημερίδων και περιοδικών. Συνάντησε δεκάδες διάσημα πρόσωπα, πολιτικούς αρχηγούς, λογοτέχνες, ηθοποιούς, και τους πήρε συνέντευξη. Είχε επισκεφτεί το ακρωτήριο Κανάβεραλ (σήμερα Κένεντι) το 1969 ως απεσταλμένος της "Απογευματινής" για να παρακολουθήσει το άλμα του ανθρώπου στο φεγγάρι και μετά από δέκα περίπου χρόνια βγήκε στις προθήκες των βιβλιοπωλείων το πρώτο του μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας (Ο Εχθρικός Πλανήτης) και είχε μεγάλη επιτυχία. Έγινε γνωστότατος ως ευθυμογράφος με πηγαίο χιούμορ, παρατηρητικότητα και πρωτότυπο ύφος. Οι σχολιασμοί του στις διάφορες συνεντεύξεις που παρουσιάστηκε ήσαν τόσο οξυδερκείς, ώστε ορισμένοι νόμιζαν πως του ήσαν γνωστές από πριν οι ερωτήσεις και είχε προετοιμάσει τις απαντήσεις.
Έγραψε συνολικά 25 βιβλία, πολλά από τα οποία σημείωσαν μεγάλη επιτυχία κάνοντας τον Φρέντυ Γερμανό έναν από τους πιο πολυδιαβασμένους Έλληνες συγγραφείς του καιρού μας (έρευνα του περιοδικού «Διαβάζω»). Υπήρξε σχεδόν ο κατ' αποκλειστικότητα ρεπόρτερ που κάλυψε τον πριγκιπικό γάμο της Σοφίας και του Χουάν Κάρλος και στη συνέχεια τον βασιλικό γάμο του Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρίας στο περιοδικό "Εικόνες". Ήταν μέλος της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών. Ήταν άνθρωπος των media, αλλά δεν ανήκε σε μια παράταξη, σε μια εφημερίδα, σε ένα κανάλι. Εργάστηκε στις εφημερίδες "Ελευθερία" 1954 - 1960, "Μεσημβρινή" 1960 - 1967, "Απογευματινή" 1968 - 1973, και "Ελευθεροτυπία" 1975 - 1990.
Ο Φρέντυ Γερμανός κατέληξε στα 65 του χρόνια, την Παρασκευή 21 Μαΐου 1999, νικημένος σε μικρό χρονικό διάστημα από γενικευμένη κακοήθη νεοπλασία. Είχε στο πλευρό του μέχρι την τελευταία στιγμή την σύζυγό του, ηθοποιό και χορεύτρια Μαρία Ιωαννίδου και την κόρη του (από την πρώτη του σύζυγο, Εριέττα Μαυρουδή), στιχουργό και δημοσιογράφο, Ναταλία Γερμανού.
Μάιος 1953: Στα δεκαεννιά του χρόνια, πήρε την μεγαλύτερη χαρά της ζωής του κερδίζοντας το δεύτερο βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος Νέων της εφημερίδας "Βραδυνή" που οργάνωνε ο Μπάμπης Κλάρας.
Νοέμβριος 1968: Πήρε το πρώτο βραβείο της "Απογευματινής" για τις συνεντεύξεις του, κυρίως για την περίφημη συνέντευξη με τον Σταμάτη Κόκοτα με τίτλο Γράψ' το όπως το λέω, που έγινε νούμερο στην επιθεώρηση, παρ' ολίγον αφορμή μονομαχίας και τίτλος βιβλίου που κυκλοφόρησε ο Φρέντυ Γερμανός τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.
Δεκέμβριος 1964: Με Συγχωρήτε, λάθος!, το πρώτο βιβλίο του ήταν μια επιλογή από χρονογραφήματα δημοσιευμένα σε εφημερίδες και περιοδικά, και ήταν διακοσμημένο με σκίτσα του ΚΥΡ (Γιάννη Κυριακόπουλου).
Ιανουάριος 1967: Το Δις Εξαμαρτείν, μια επιλογή από πενήντα χρονογραφήματα, πάλι με την συνεργασία του ΚΥΡ, η οποία συνεχίστηκε και σε πολλές από τις επόμενες δραστηριότητες του Φρέντυ Γερμανού, συγγραφικές ή τηλεοπτικές.
Δεκέμβριος 1968: Γράψ' το όπως το λέω, συνεντεύξεις, ευθυμογράφημα. 1970: Σκέψου πριν το αγοράσεις, ευθυμογράφημα. 1972: Ούτε Αλάτι, ούτε πιπέρι, ευθυμογράφημα. 1975: Φαπ, ευθυμογράφημα. 1978: Τζίμμυ, πάρε ένα φυστίκι, ευθυμογράφημα. 1978: Ο Εχθρικός Πλανήτης, επιστημονικής φαντασίας. Ο ίδιος ο Φρέντυ Γερμανός παραδέχτηκε ότι άρχισε να γράφει λογοτεχνία όταν έγραψε αυτό το μυθιστόρημα. 1980: Ευρω-λεξικό, ευθυμογράφημα. 1981: Πρώτη Σελίδα, ευθυμογράφημα. 1983: Περισσότερο σεξ... σε λίγο, ευθυμογράφημα. 1984: Τρελλαθήκαμε εντελώς;, ευθυμογράφημα. 1985: Σαμ, με σκίτσα του Κώστα Μητρόπουλου, επιστημονικής φαντασίας. 1985: Ακριβή μου Σοφία..., μυθιστορία, με τα ερωτικά γράμματα του Γεωργίου Παπανδρέου. Η αγάπη του για τους ανθρώπους και η αποδοχή που βρήκε αυτό το βιβλίο από το αναγνωστικό κοινό, τον έστρεψαν να υπηρετήσει ένα λογοτεχνικό είδος που παρουσίαζε τα ιστορικά και διάσημα πρόσωπα από την ευαίσθητη ανθρώπινη πλευρά τους. Έτσι η Έλλη Λαμπέτη, ο Ίων Δραγούμης, η συναρπαστική Τερέζα χωρίς επώνυμο, απέκτησαν με την χαρισματική γραφή του Φρέντυ Γερμανού ευρύτερες, μυθιστορηματικές διαστάσεις και συγκινημένους φίλους ανάμεσα στους αναγνώστες. 1986: Η Εκτέλεση, ιστορικό μυθιστόρημα. 1990: Τα Ερωτικά της Κορσικής, μυθιστορία. 1990: Ελλάς υπό το μηδέν, ευθυμογράφημα. 1994: Γυναίκα από Βελούδο, ιστορικό μυθιστόρημα γύρω από τη ζωή της Σοφίας Τρικούπη, αδελφής του διάσημου πολιτικού, που φωτίζει τη ζωή και τη σταδιοδρομία του Χαρίλαου Τρικούπη καθώς και του πολιτικού του αντιπάλου Θεόδωρου Δηλιγιάννη. 1996: Έλλη Λαμπέτη, βιογραφία. 1997: Τερέζα, ιστορικό μυθιστόρημα. 1998: Υγρές Νύχτες, τα νεανικά διηγήματα. 2000: Το αντικείμενο: Νίκος Ζαχαριάδης, ιστορικό μυθιστόρημα για τον Νίκο Ζαχαριάδη.
Το 1966 άρχισε να ασχολείται με την τηλεόραση. Με δημοσιογραφική επιμέλεια συνέλεγε υλικό όταν ένα θέμα το έβρισκε συναρπαστικό, ταξιδεύοντας σε διάφορες χώρες και παίρνοντας συνεντεύξεις από αυτόπτες μάρτυρες. Οι τηλεοπτικές του δημιουργίες Αλάτι και Πιπέρι και Η Πρώτη Σελίδα είχαν γίνει παράδειγμα σωστής τηλεοπτικής εκπομπής και είχαν αγαπηθεί πολύ από τους τηλεθεατές. Δημιούργησε τις εκπομπές :
Καλειδοσκόπιο Αλάτι και Πιπέρι Πορτραίτο της Πέμπτης Φλας Μπακ Πρώτη Σελίδα
Δυό από τα τρία θεατρικά του έργα τιμήθηκαν με κρατικές διακρίσεις:
1976: Για μια χούντα δολλάρια, θεατρική επιθεώρηση. 1978: Ένα Γελαστό Απόγεμα, κρατική διάκριση. 1980: Σορπράιζ Πάρτι, κρατική διάκριση.

Νικόλαος Βότσης (1877 - 5 Σεπτεμβρίου 1931)

Lieutenant Votsis qui fit sauter le Feth-I-Bulend dans le port de Salonique.jpg

 5 Σεπτεμβρίου 1931 (90 χρόνια πριν) πέθανε: 

Νικόλαος Βότσης Έλληνας υποναύαρχος 

Ο Νικόλαος Βότσης (1877 - 5 Σεπτεμβρίου 1931)  ήταν ανώτατος αξιωματικός του ελληνικού πολεμικού ναυτικού που διετέλεσε ύπατος αρμοστής στη Κωνσταντινούπολη.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στην Ύδρα το 1877 και ήταν γιος του Ιωάννη Βότση και της Μαρίας Κουντουριώτη. Καταγόταν από παλιές οικογένειες και ήταν ανιψιός του Παύλου και του Ιωάννη Κουντουριώτη καθώς και δισέγγονος του Γεωργίου Κουντουριώτη. Αποφοιτώντας από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων τοποθετήθηκε στο Θ/Κ ΥΔΡΑ όπου και έλαβε μέρος στον θαλάσσιο αποκλεισμό της Κρήτης στις αρχές 1897.

Υπήρξε μέλος του πληρώματος των πρώτων ωκεανοπόρων του Βασιλικού Ναυτικού το 1900, όπου με το Εύδρομο "ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ" έφθασαν στις Η.Π.Α.

Στη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου πέτυχε κάτι που θεωρούνταν ακατόρθωτο. Με τις πρώτες ναυτικές συμπλοκές στις 18 Οκτωβρίου του 1912, κυβερνώντας το Τορπιλοβόλο  εισήλθε στο οχυρωμένο λιμάνι της Θεσσαλονίκης χωρίς να γίνει αντιληπτός, όπου και εκτόξευσε τρεις τορπίλες κατά της τουρκικoύ θωρηκτού "Φετχί Μπουλέντ" 3.000 τόνων, με αποτέλεσμα οι δύο τορπίλες να ευστοχήσουν το τουρκικό πολεμικό πλοίο, να βυθιστεί και ο Ν. Βότσης να αποχωρήσει χωρίς καμία απώλεια. Η πρωτοβουλία αυτή που ανέλαβε ο Ν. Βότσης πέτυχε χάρη στην ψύχραιμη εκτίμηση και τη γενναιότητα του καθώς δεν κινδύνευε μόνο να αναγνωρισθεί από τον εχθρό αλλά και από το ναρκοπέδιο το οποίο προσπέρασε. Την επομένη της επιτυχίας αυτής του Ν. Βότση, στις 19 Οκτωβρίου εκδίδεται από το Υπουργείο Ναυτικών το ακόλουθο τηλεγράφημα προς όλες τις ναυτικές μονάδες:

"Τορπιλοβόλο 11" υπό Κυβερνήτην Υποπλοίαρχον Ν. Βότσην εισελθόν εσπέρας χθες εις λιμένα Θεσσαλονίκης

ετορπίλισεν επιτυχώς τουρκικόν πολεμικόν "ΦΕΤΙΧ ΜΠΟΥΛΕΝ" αφήσαν βυθισμένο. Κατέπλευσεν Αικατερίνη αβλαβές. Συγχαίρω από καρδίας Ελληνικόν Στόλον, πεποιθώς ότι η δράση του, μέχρι τέλους νικηφόρου αγώνος

είναι ανταξία ενδόξων παραδόσεων Ελλήνων ναυμάχων. Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΑΥΤΙΚΩΝ

Ο τορπιλισμός του «Φετίχ Μπουλέντ», στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Μετά από την επιτυχία του αυτή κυβέρνησε τα θωρηκτά Κιλκίς και Λήμνος και διετέλεσε Ύπατος Αρμοστής στην Κωνσταντινούπολη την περίοδο 1921 - 1922. Προάχθηκε σε υποναύαρχο και αποστρατεύθηκε κατόπιν αιτήσεώς του το 1922. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1931 και η κηδεία του έγινε στις 24 Σεπτεμβρίου  Σήμερα, προς τιμήν του, το όνομά του φέρει η πυραυλάκατος του Πολεμικού Ναυτικού, ΤΠΚ ΒΟΤΣΗΣ (Ρ-72).

Ο ναυτικός που είχε οδηγήσει το Βότση και το Ν. Κουφό στα αβαθή του Θερμαϊκού παρά την αυστηρή φρούρηση των Τούρκων, Νικόλαος Βλαχόπουλος, πέθανε σε ηλικία 92 ετών τον Ιανουάριο του 1970. Η κηδεία του έγινε στις 8 Ιανουαρίου 1970 στο Λιτόχωρο, με δαπάνες του Δήμου Θεσσαλονίκης

 

Σήμερα 5/9 ... Προφήτου Ζαχαρίου πατρός Ιωάννου Βαπτιστή

ένα γεράνι γεννιέται (φ.Μ.Κυμάκη)
ένα γεράνι γεννιέται (φ.Μ.Κυμάκη)
 
Προφήτου Ζαχαρίου πατρός Ιωάννου Βαπτιστή
για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +-

Προφήτης Ζαχαρίας και η σύζυγος του Ελισάβετ





Προφήτης Ζαχαρίας και η σύζυγος του Ελισάβετ

Βιογραφία
Ο Ζαχαρίας, πατέρας του Ιωάννη του Βαπτιστή, έζησε στα χρόνια του Ηρώδη, βασιλιά της Ιουδαίας. Κατά τη γνώμη του Χρυσοστόμου, καθώς και άλλων Πατέρων της Εκκλησίας, ο Ζαχαρίας δεν ήταν απλός Ιερέας, αλλά αρχιερέας που έμπαινε στα άγια των αγίων. Σύζυγο είχε την Ελισάβετ και δεν είχαν παιδί.

Κάποια μέρα λοιπόν, την ώρα του θυμιάματος μέσα στο θυσιαστήριο, είδε άγγελο Κυρίου που του ανήγγειλε ότι θα αποκτούσε γιο και θα ονομαζόταν Ιωάννης. Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπίστησε. Η γυναίκα του ήταν στείρα και γριά, πώς θα γινόταν αυτό που άκουγε; Τότε ο άγγελος του είπε ότι θα μείνει κωφάλαλος μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού.

Πράγματι, η Ελισάβετ συνέλαβε και έκανε γιο. Όταν θέλησαν να δώσουν όνομα στο παιδί, ο Ζαχαρίας έγραψε πάνω σε πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσως δε λύθηκε η γλώσσα του και όλοι μαζί δόξασαν το Θεό.

Βέβαια, η χάρη αυτή έγινε από το Θεό στο Ζαχαρία, διότι της ήταν «δίκαιος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πορευόμενος ἐν πάσαις ταὶς ἐντολαὶς καὶ δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτος» (Λουκά, α' 6.). Ήταν, δηλαδή, δίκαιος μπροστά στο Θεό και ζούσε σύμφωνα με της της εντολές και τα παραγγέλματα του Κυρίου, άμεμπτος από κάθε σοβαρή ενοχή

Δημοφιλείς αναρτήσεις Τελευταίες 7 ημέρες