Κυριακή, Ιουνίου 13, 2021

Τζων Φορμπς Νας (John Forbes Nash Jr., 13 Ιουνίου 1928 - 23 Μαΐου 2015)

 John Forbes Nash, Jr. by Peter Badge.jpg 

Ο Τζων Φορμπς Νας (John Forbes Nash Jr., 13 Ιουνίου 1928 - 23 Μαΐου 2015) ήταν Αμερικανός μαθηματικός και οικονομολόγος. Τιμήθηκε το 1994 με το Νόμπελ Οικονομικών, μαζί με τους Ρ. Ζέλτεν και Τζ. Χαρσάνυι για τη συμβολή του στη θεωρία παιγνίων. Συγκεκριμένα, δημιούργησε την έννοια της ισορροπίας για παιχνίδια μη-μηδενικού αθροίσματος, ισορροπία που πήρε το όνομά του ως ισορροπία Νας. Η έννοια της ισορροπίας κατά Νας είναι πολύ σπουδαία, ιδιαίτερα στις μέρες μας, και έχει ευρύτατες εφαρμογές σε πολλούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, όπως στις οικονομικές επιστήμες, στην Πληροφορική, την Τεχνητή Νοημοσύνη, την πολιτική αλλά και σε φυσικά συστήματα, όπως η Βιολογία.


Το 2015, ο Τζων Φορμπς Νας τιμήθηκε με το Βραβείο Άμπελ μαζί με τον Λούις Νίρενμπεργκ “για τις εντυπωσιακές και σημαίνουσες συνεισφορές στη θεωρία των μη-γραμμικών μερικών διαφορικών εξισώσεων και στις εφαρμογές τους στη γεωμετρική ανάλυση”.

Ο Νας υπέφερε από σχιζοφρένεια από τα 31 του, την οποία ξεπέρασε μετά από τριάντα χρόνια.

O Τζον Νας και η σύζυγός του Αλίσια σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στις 23 Μαΐου του 2015, όταν το ταξί στο οποίο επέβαιναν προσέκρουσε σε προστατευτικό κιγκλίδωμα.

Ο Νας γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1928 στο Μπλούφηλντ, της Δυτικής Βιρτζίνια. Ο πατέρας του, ήταν ηλεκτρολόγος μηχανικός για την Επιχείρηση Ηλεκτρικής Ενέργειας των Απαλλάχιων. Η μητέρα του, Μάργκαρετ Βιρτζίνια Μάρτιν, απλά γνωστή ως Βιρτζίνια, ήταν δασκάλα πριν ακόμη παντρευτεί.
Μόρφωση

Και οι δυο γονείς του πρόσφεραν κάθε υποστήριξη στην εκπαίδευσή του, παρέχοντάς του εγκυκλοπαίδειες και επιτρέποντάς του να παρακολουθεί μαθήματα προχωρημένων μαθηματικών στο τοπικό κολέγιο, ενώ ήταν ακόμη μαθητής στο σχολείο. Η γιαγιά του Νας έπαιζε πιάνο στο σπίτι και ο ίδιος είχε μόνο καλές αναμνήσεις ακούγοντάς την, κατά τις επισκέψεις του στο σπίτι της. Αφού φοίτησε στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Κάρνεγκι (σημερινό Πανεπιστήμιο Κάρνεγκι Μέλον), από όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του, το 1948 με πτυχίο και μεταπτυχιακό μαθηματικών, έλαβε υποτροφία στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον, όπου κυνήγησε την ακαδημαϊκή του καριέρα στα Μαθηματικά.
Ακαδημαϊκή καριέρα

Ο πρώην καθηγητής του Πολυτεχνείου του Κάρνεγκι και επόπτης του Νας, Ρ.Τζ. Ντάφφιν, έγραψε κάποτε συστατική επιστολή με μία μόνο πρόταση: Αυτός ο άνθρωπος είναι ιδιοφυία. Ο Νας έγινε αποδεκτός και από το Χάρβαρντ, αλλά ο πρόεδρος του τμήματος των Μαθηματικών, Σόλομον Λέφσετζ, του πρόσφερε την υποτροφία Τζων. Σ. Κένεντι, που ήταν αρκετό για να θεωρήσει ο Νας ότι δεν εκτιμούσαν την αξία του. Κατόπιν, πήγε στο Πρίνστον, όπου εργάστηκε πάνω στη Θεωρία της Εξισορρόπησης. Έλαβε το διδακτορικό του, το 1950 με μία διατριβή 28 σελίδων σχετικά με τα μη συνεργατικά παίγνια. Η θέση του, που γράφτηκε υπό την επίβλεψη του Άλμπερτ Γ. Τάκερ, περιείχε τον ορισμό και τις ιδιότητες, αυτού που αργότερα θα ονομαζόταν ισορροπία Νας.
Προσωπική Ζωή

Το 1951, ο Νας πήγε στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης (MIT), ως καθηγητής του τμήματος μαθηματικών. Εκεί γνώρισε την Αλίσια Λόπες – Χάρρισον ντε Λαρδέ (γεν. 1/1/1933), φοιτήτρια φυσικής από το Ελ Σαλβαδόρ, την οποία παντρεύτηκε το Φεβρουάριο του 1957 σε μία καθολική τελετή αν και ήταν άθεος. Η σύζυγός του τον εισήγαγε σε ψυχιατρική κλινική το 1959, μετά από διάγνωση σχιζοφρένειας. Ο Νας έβλεπε οράματα, είχε παραισθήσεις, και κρίθηκε επικίνδυνος για τους γύρω του. Ο γιος τους, Τζων Τσαρλς Μάρτιν Νας, γεννήθηκε σύντομα, αλλά έμεινε αβάπτιστος για ένα ακόμη χρόνο, καθώς η Αλίσια ένοιωθε ότι ο σύζυγός της έπρεπε να μπορούσε να εκφέρει γνώμη για το όνομα. Ο Νας και η ντε Λαρδέ έλαβαν διαζύγιο το 1963 αν και μετά την τελευταία και οριστική φορά που ο Νας έλαβε εξιτήριο το 1970, συνέχισαν να συζούν. Παντρεύτηκαν και πάλι το 2001.

Σε ηλικία 86 ετών έχασε τη ζωή του μαζί με τη σύζυγό του σε τροχαίο δυστύχημα στους δρόμους του Νιου Τζέρσεϋ, όπου για πολλά χρόνια ήταν μόνιμος κάτοικος.

Ίρβιν Γιάλομ (Irvin David Yalom, Ουάσινγκτον, 1931-)

Yalom.jpg

Ο Ίρβιν Γιάλομ (Irvin David Yalom, Ουάσινγκτον, 1931-) είναι Αμερικανός ψυχοθεραπευτής, συγγραφέας και ομότιμος καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και συνεργάτης του Rollo May. Αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εν ζωή εκπροσώπους της υπαρξιακής σχολής ψυχοθεραπείας και είναι συγγραφέας του εγκυρότερου και πληρέστερου εγχειριδίου υπαρξιακής ψυχοθεραπείας.

Γεννημένος στην Ουάσιγκτον στις 13 Ιουνίου 1931 από Εβραίους γονείς, μετανάστες από τη Πολωνία, μεγάλωσε σε φτωχό περιβάλλον, αποφεύγοντας τις κοινωνικές συναναστροφές. Από μικρή κιόλας ηλικία, εκδηλώθηκε η αγάπη του για τη μάθηση μέσα από τις ατέλειωτες ώρες που αφιέρωνε στην ανάγνωση βιβλίων. 

Αφότου αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστώνης το 1956 πήγε για να ολοκληρώσει την πρακτική του στο νοσοκομείο Mount Sinai της Νέας Υόρκης. Μετά από δύο έτη υπό τις υπηρεσίες του στρατού ο Γιάλομ ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του καριέρα στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ (Stanford University), αφού πρώτα ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική στο νοσοκομείο Johns Hopkins. Ολοκλήρωσε την εκπαίδευση του το 1960. Ήταν παντρεμένος με την Μαίριλιν Γιάλομ, επίσης συγγραφέα, και έχει αποκτήσει τέσσερα παιδιά και πέντε εγγόνια.  Η Μέριλιν απεβίωσε στις 20 Νοεμβρίου 2019 σε ηλικία 87 ετών.

Πύργος Αθηνών

Pyrgos-3.jpg

Ο Πύργος Αθηνών είναι το ψηλότερο κτίριο στην Ελλάδα. Έχει ύψος 103 μ. και 28 ορόφους. Θεμελιώθηκε στις 13/06/1969 και περατώθηκε τον Σεπτέμβριο του 1972 επί δικτατορίας. Αποτελεί έναν από τους δύο πύργους των Αθηνών, με το μικρότερο δεύτερο πύργο να βρίσκεται δίπλα στο πρώτο. Βρίσκεται στους Αμπελόκηπους, στην αρχή της Λεωφόρου Μεσογείων. Είναι κυρίως κτίριο για τη στέγαση γραφείων και καταστημάτων. Αρχιτέκτονες ήταν ο Ιωάννης Βικέλας και ο Ιωάννης Κυμπρίτης. 

Παρά την κριτική που έχει δεχθεί λόγω της σχεδίασης και του μεγάλου ύψους του, ο Πύργος των Αθηνών θεωρείται σήμερα ένα από τα τοπόσημα της Αθήνας.

Ο Πύργος των Αθηνών κατασκευάστηκε σε μια περίοδο κατά την οποία ο νόμος για το περιορισμό του ύψους των κτιρίων στην Ελλάδα άρθηκε με το νόμο 395/68 «Περί του ύψους των οικοδομών και ελευθέρας δομήσεως» και δόθηκε το ελεύθερο στα κτίρια να διατάσσονται με οποιοδήποτε τρόπο μέσα στο οικόπεδο για να εξασφαλίζεται ο καλύτερος φωτισμός και αερισμός. Μέχρι το 1968, το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος ήταν τα 35 μέτρα. Από το 1985 μέχρι το 2000 το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος ήταν τα 32 μέτρα, από το 2000 εώς το 2012 τα 27 μέτρα και απο το 2012 μέχρι σήμερα, τα 32 μέτρα. Μέχρι το 1968 το ψηλότερο κτίριο στην Αθήνα ήταν το 14-όροφο Χίλτον Αθηνών, το οποίο εγκαινιάστηκε το 1963, ενώ τα υπόλοιπα κτίρια ήταν εξαώροφες πολυκατοικίες. 

Η κατασκευή του διήρκεσε από το 1968 μέχρι το 1971 και έγινε από την Αλβέρτης - Δημόπουλος Α.Ε., μια από τις μεγαλύτερες οικοδομικές εταιρίες της εποχής. Η εταιρεία ήθελε να δείξει την επιτυχημένη πορεία της κατασκευάζοντας έναν ουρανοξύστη, κάτι που έγινε εφικτό χάρις στην αλλαγή του νόμου.  Το σχεδιασμό ανέλαβαν οι αρχιτέκτονες  Ιωάννης Βικέλας  και Ιωάννης Κυμπρίτης.

Για την κατασκευή του ουρανοξύστη παραχωρήθηκε το οικόπεδο 2-4 Μεσογείων, στη διασταύρωση των λεωφόρων Μεσογείων και Βασιλίσσης Σοφίας, στα τότε όρια του κέντρου των Αθηνών. Στο οικόπεδο όπου θα γινόταν η ανέγερση στα τέλη του 1967 τοποθετήθηκε η επιγραφή «ΑΝΕΓΕΡΣΙΣ ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΟΥ ΠΥΡΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΑΝΑΔΟΧΟΣ ΕΡΓΟΥ: ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕ», η οποία προκάλεσε την έκπληξη των περαστικών. 

Οι οικοδομικές εργασίες άρχισαν με τη θεμελίωση του κτιρίου στις 13 Ιουνίου 1969 και ο σκελετός του κτιρίου από σκυρόδεμα ολοκληρώθηκε τον επόμενο χρόνο. Η αποπεράτωση του κτιρίου έγινε το 1971. Παρά το μεγάλο ύψος του και την χρήση γυαλιού στο εξωτερικού του κτιρίου, ο Πύργος των Αθηνών δεν υπέστη ζημίες στους σεισμούς του 1981 και του 1999. Η ταλάντωσή του στη κορυφή κατά το σεισμό του 1981 είχε πλάτος Α=1,2 μέτρα.Τη δεκαετία του 1990 προστέθηκαν στη κορυφή του κεραίες, χωρίς να αποτελούν μέρος της κατασκευής του Πύργου.

Περιγραφή

Ο Πύργος Αθηνών όπως διακρίνεται από την πλευρά της Λεωφόρου Κηφισίας.

Ο Πύργος των Αθηνών έχει ύψος λιγότερο από 100 μέτρα χωρίς να υπολογίζουμε τις κεραίες  και 28 ορόφους και είναι μέχρι σήμερα το ψηλότερο κτίριο στην Ελλάδα. Η αρχιτεκτονική του πύργου είναι μινιμαλιστική και φουτουριστική και αποτελεί μίμηση άλλων κτιρίων της Ευρώπης και της Αμερικής, όπως το κτίριο Σίγκραμ. Χαρακτηριστική είναι η χρήση υαλοπετασμάτων στα εξωτερικά τοιχώματα του κτιρίου με σκελετό αλουμινίου. Η χρήση υαλοπετασμάτων από τότε έγινε συνήθης για μεγάλα εμπορικά κτίρια στην Αθήνα. Τον κατακόρυφο άξονα του κτιρίου τονίζουν υποστυλώματα από λευκό μάρμαρο και κατακόρυφες στήλες στα υαλοπετάσματα από καφέ ανοδιωμένο αλουμίνιο.

Ο Πύργος των Αθηνών, σε αντίθεση με άλλα ψηλά κτίρια της εποχής, είναι κτισμένος με τη μέθοδο της σύμμεικτης κατασκευής, με κολώνες από χάλυβα και πλάκες από οπλισμένο σκυρόδεμα. Επειδή οι κατασκευαστές δεν διέθεταν τεχνογνωσία στην κατασκευή μεγάλων κατασκευών από χάλυβα, δόθηκε μεγαλύτερη έμφαση στο οπλισμένο σκυρόδεμα. Ήταν το πρώτο κτίριο στα Βαλκάνια που κατασκευάστηκε με αυτή τη τεχνική. Επίσης, έγινε χρήση της πλαστικής θεμελίωσης πρωτοποριακής τεχνικής , η οποία είχε αναπτυχθεί από τον καθηγητή Στατικής και Δυναμικής της Πολυτεχνικής Σχολής Πανεπιστημίου Πατρών, Αρίσταρχο Οικονόμου, ο οποίος πραγματοποίησε και τη στατική μελέτη του κτιρίου. Η πλαστική θεμελίωση λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο με τους αποσβεστήρες. Μια ακόμη πρωτοπορία του κτιρίου ήταν η χρήση γυψοσανίδων στο εσωτερικό του κτιρίου, που βοήθησε στη μείωση του βάρους του κτιρίου. Τα χωρίσματα των εσωτερικών χώρων του Πύργου των Αθηνών είναι κινητά, με αποτέλεσμα να είναι δυνατή η εύκολη αλλαγή της εσωτερικής διαμόρφωσης. Κάτω από το Πύργο υπάρχουν τρία υπόγεια, για στάθμευση, αποθήκες και μηχανοστάσιο.

Δίπλα στον Πύργο των Αθηνών βρίσκεται ένας μικρότερος πύργος ύψους λιγότερο από 56 μέτρα, με 12 ορόφους, με κοινά σχεδιαστικά χαρακτηριστικά όσον αφορά την πρόσοψη. Σε αντίθεση όμως με τον Πύργο των Αθηνών, ο μικρότερος πύργος είναι τεθλασμένος. Συνδέεται με αυτόν στο ύψος του πρώτου ορόφου. Σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο, στο οικόπεδο θα κατασκευαζόταν μια διώροφη διευρυμένη βάση, πάνω στην οποία θα βρισκόταν ο Πύργος. Τα σχέδια όμως άλλαξαν και τελικά κατασκευάστηκε μια πλατεία με δύο ανισοϋψείς πύργους. Τα κτίρια στεγάζουν καταστήματα και γραφεία.

Η Μάχη του Λάλα

Andreas Metaxas by Hess.jpg 

Η Πολιορκία και η άλωση του Λάλα (9-13 Ιουνίου 1821) ήταν μια από τις πρώτες μεγάλες συγκρούσεις της Ελληνικής Επανάστασης του 21. Ήταν σημαντική νίκη των Ελλήνων κατά των Λαλαίων, μουσουλμάνων Αλβανών κατοίκων της περιοχής Λάλας της Ηλείας, οι οποίοι αποτελούσαν σοβαρό εμπόδιο για την ευνοϊκή εξέλιξη της επανάστασης στην Πελοπόννησο.

Στην περιοχή του Λάλα διέμεναν Αλβανοί, οι πιο φημισμένοι σε πολεμικότητα και ανδρεία, που αποτελούσαν υπολείμματα των Αλβανών επιδρομέων του 1770 στην Ελλάδα. Είχαν δε εγκατασταθεί σε διάφορους συνοικισμούς στην κατάφυτη περιοχή της αρχαίας Φολόης. Με ορμητήριο αυτό οι Λαλαίοι επιχειρούσαν συνεχείς επιδρομές στους κάμπους της Γαστούνης και του Πύργου Ηλείας, εναντίον Ελλήνων και Τούρκων γαιοκτημόνων, καταστρέφοντας και ρημάζοντας κάθε φορά, βάζοντας φωτιά στα χωριά, στα γεννήματα, συνάζοντας τα ζώα, περνώντας τον Αλφειό προς την Αγουλινίτσα και προχωρώντας ακόμα μακρύτερα .

Έτσι με τον τρόπο αυτό οι Λαλαίοι είχαν καταστεί οι κυρίαρχοι της Ηλείας και Ολυμπίας. Μάλιστα πολλοί βαλήδες της Πελοποννήσου προσπάθησαν κατά καιρούς να τους ταπεινώσουν, ιδιαίτερα ο Βελή Πασάς, αλλά δεν το κατόρθωσαν.

Δράση των Λαλαίων μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης

Με το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ένα από τα κάστρα της δυτικής Πελοποννήσου, εναντίον του οποίου επιχειρήθηκε μία από τις πρώτες πολιορκίες αμέσως μετά τον ξεσηκωμό της Πάτρας ήταν και το κάστρο του Χλεμουτσίου το οποίο άρχισαν να πολιορκούν οι Μωραΐτες κυρίως της Γαστούνης υπό τον Γεώργιο Σισίνη, και του Πύργου Ηλείας, υπό τον Χαράλαμπο Βιλαέτη πιθανώς και με οδηγίες από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό να μην επιτρέψουν στην αποκλεισμένη στο κάστρο ένοπλη φρουρά να διαφύγει προς την Πάτρα, γιατί θα ενίσχυε τους εκεί πολιορκημένους Τούρκους.

Στα τέλη Μαρτίου με αρχές Απριλίου 1821, σώμα 400 Λαλαίων, με αρχηγό τον Ραΐπ αγά, πλησίασε το παλιό κάστρο Χλεμούτσι, όπου οι Τούρκοι της Γαστούνης βρίσκονταν αποκλεισμένοι από τις 27 Μαρτίου. Μόλις όμως φάνηκαν οι Λαλαίοι, οι Έλληνες σκόρπισαν. Τότε οι Λαλαίοι έκαψαν και λεηλάτησαν όλη την περιοχή, αναγκάζοντας τους ντόπιους να καταφύγουν στη Ζάκυνθο, ενώ οι Τούρκοι της Γαστούνης έφτασαν ανενόχλητοι στην Πάτρα, όπως είχε προβλέψει ο Παλαιών Πατρών Γερμανός. Η διάλυση της πολιορκίας του Χλεμουτσίου ήταν η πρώτη ήττα των Ελλήνων μετά την έναρξη της επανάστασης..

Τον Απρίλιο του 1821, οι Λαλαίοι επιχειρούσαν από το ορμητήριό τους συνεχείς επιδρομές εναντίον του Πύργου και της Αγουλινίτσας, σπέρνοντας τον φόβο και προκαλώντας μεγάλες καταστροφές στους Έλληνες της περιοχής.

Fernando Pessôa...

216 2310-Fernando-Pessoa.jpg





 
 
 
 
 
 
 
 
Fernando Pessôa...
Ο Φερνάντο Πεσσόα (Fernando António Nogueira de Seabra Pessôa) ήταν Πορτογάλος ποιητής και συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Λισαβώνα το 1888.

Χάνει νωρίς τον πατέρα του. Γρήγορα η μητέρα του ξαναπαντρεύεται με έναν διπλωμάτη που διορίζεται στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής. Η οικογένεια τον ακολουθεί και έτσι ο Πεσσόα θα αρχίσει και θα ολοκληρώσει τις σπουδές του στην αγγλική γλώσσα και θα αποκτήσει μια στέρεη αγγλική λογοτεχνική παιδεία.

Το 1903 μπήκε πρώτος στο πανεπιστήμιο του Κεηπ Τάουν, κερδίζοντας και το Βραβείο της Βασίλισσας Βικτωρίας για την αγγλική γλώσσα.

Το 1905 επέστρεψε στην Πορτογαλία, και μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα να σπουδάσει φιλολογία στη Λισαβώνα, εγκατέλειψε τις σπουδές του και μπήκε στο εμπορικό κύκλωμα για να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Αντιπρόσωπος διάφορων εμπορικών οίκων στη Λισαβώνα, έζησε μια ζωή εργένης, συγκατοικώντας αρχικά με τη θεία του, και αργότερα με την ετεροθαλή αδελφή του.

Το μεγαλύτερο μέρος του σπουδαίου έργου του έμεινε αδημοσίευτο ως το θάνατο του, 30 Νοεμβρίου 1935. Ως τότε, ο Πεσσόα είχε δημοσιεύσει το πρώτο του βιβλίο στα Πορτογαλικά, με τίτλο Mensagem, δύο πλακέτες με αγγλικά ποιήματα -γιατί ο Πεσσόα ήταν δίγλωσσος και έγραφε με μεγάλη άνεση στην αγγλική γλώσσα- καθώς και μερικά λογοτεχνικά και πολιτικά μανιφέστα. Ήταν επίσης γνωστός ως εκδότης της επιθεώρησης Athena (1924-25), και ως συνεργάτης σε διάφορα πρωτοποριακά έντυπα, και κυρίως στο Orpheu (1915), όργανο του μοντερνιστικού κινήματος.

Μετά το θάνατο του (από κολικό του νεφρού), τα άπαντα του εκδόθηκαν σε οκτώ τόμους, υπογραμμένα με τα διάφορα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσε κατά καιρούς ο Πεσσόα και που, όπως έλεγε, εξέφραζαν τις διάφορες προσωπικότητες που συνυπήρχαν μέσα του: του <<Αλβέρτο Καρέιρο>>, του <<Αλβάρο δε Κάμπος>> και του <<Ρικάρδο Ρέις>>.

Σε ηλικία δεκαεπτά ετών επιστρέφει στη Λισαβώνα, που δεν θα την εγκαταλείψει ποτέ. Διαλέγει το επάγγελμα του συντάκτη-μεταφραστή και αναλαμβάνει την εμπορική αλληλογραφία μερικών οίκων της εμπορικής Κάτω Πόλης της Λισαβώνας, εργασία με πενιχρές αποδοχές, που όμως τον απαλλάσσει από τις δεσμεύσεις του ωραρίου και του συγκεκριμένου χώρου.

Είναι δυνατό να είναι κάποιος συγχρόνως πλούσιος και δαιμόνιος τραπεζίτης κι ένας ολοκληρωμένος αναρχικός που πολεμά για την απελευθέρωση της κοινωνίας; σύμφωνα με τον Πεσσόα, ναι.

<<Ένα μεγάλο τμήμα των διαλόγων τραπεζίτη-συνομιλητή αφιερώνεται στους πολλούς και εναλλακτικούς ορισμούς των εννοιών αναρχία, τυραννία και ελευθερία. Ο αναγνώστης διαλέγει και παίρνει ανάμεσα σε ορισμούς που συχνά -όπως στη ζωή- αλληλοαναιρούνται. Από την στιγμή που ο <<τραπεζίτης>> πείθεται ότι η αναρχία είναι ένα όνειρο που υλοποιείται άμεσα μόνο στο προσωπικό επίπεδο, αποφασίζει να ριχτεί στη μάχη του κέρδους. Όπως υποστηρίζει η ελευθερία είναι το κυριότερο αγαθό ενός αναρχικού. Τα χρήματα επομένως θα τον λυτρώσουν από τις δουλείες και τις υποχρεώσεις του μέσου αστού που είναι αναγκασμένος να συντηρήσει την οικογένεια του, να σπουδάσει τα παιδιά του, και να κρατήσει κατά κάποιον τρόπο μια θέση στον ήλιο>>. Θόδωρος Κουλουμπής..
Όταν το 1935 πέθανε διαλυμένος από το ποτό σε ηλικία 47 ετών, βρέθηκε στο σπίτι του ένα μπαούλο με 27.453 χειρόγραφα, από τα οποία ένα μεγάλο μέρος μένει ακόμη να μελετηθεί και να εκδοθεί, επιφυλάσσοντας ενδεχομένως και άλλες εκπλήξεις στους επιμελητές. Ο Πεσσόα πέθανε γνωστός στους λογοτεχνικούς κύκλους, όμως ο πορτογαλικός λαός άργησε να αναγνωρίσει στα πολλά του πρόσωπα το συγγραφέα που εκφράζει τους πόθους του και τις αγωνίες του και να τον τιμήσει σαν τον εθνικό του ποιητή.

Το βιβλίο του O Banqueiro Anarquista (Ο Αναρχικός Τραπεζίτης) μεταφράστηκε στα Ελληνικά από την Μ.Παπαδήμα (εκδ. "Νεφέλη")

http://el.wikipedia.org/wiki/Φερνάντο_Πεσσόα

Σου και Εκλέρ

Οι Μύλοι Κρήτης και το Βέρο Κρητικό σε διαφημιστικό φυλλαδιάκι δημοσιεύουν συνταγές που μπορούμε να φτιάξουμε με τα σχετικά προϊόντα.  

Εδώ έχουμε την συνταγή για την βάση των αγαπημένων γλυκών  Σου και Εκλέρ

για μεγέθυνση πατάμε ροδάκι να ανοίξει νέα καρτέλα με φακό +-

Σήμερα 13/6 ... Αγίου Τριφυλλίου

απόγευμα στην παραλική του Ηρακλείου (φ.Μ.Κυμάκη)
απόγευμα στην παραλική του Ηρακλείου (φ.Μ.Κυμάκη)

Αγίου Τριφυλλίου

 

Για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει νεα καρτέλα 

με φακό +-

Ροδόπη... χωνευτήρι πολιτισμών...

  

Η Βυζαντινή πορφύρα βάφει ρόδινα τα προβούνια της Ροδόπης  Ήχοι , εικόνες και αρώματα απο αματολή και δύση συναντώνται στην Κομοτηνή την πιο πολύχρωμη πρωτεύουσα της Θράκης. Γύρω ττης απλώνονται τοπία ορεινά, δυσπρόσιτα, χωριά ξεχασμένα στη σιωπή. Ένας τόπος που παασχίζει να ππαραμείνει  αυθεντικός χαμογελαστός και ανθρώπινος.

 
Το μεγαλόπρεπο γεφύρι του ποταμού Κομψάτου

 
Το έρημο χωριό Κρυστάλλη στο βορειότερο άκρο του νομού , λίγες εκατοντάδες μέτρα απ τα σύνορα

Δημοφιλείς αναρτήσεις Τελευταίες 7 ημέρες