Οριάνα Φαλάτσι ή Φαλλάτσι (Oriana Fallaci, 29 Ιουνίου 1929 - 15 Σεπτεμβρίου 2006)

Η Οριάνα Φαλάτσι ή Φαλλάτσι (Oriana Fallaci, 29 Ιουνίου 1929 - 15 Σεπτεμβρίου 2006) ήταν Ιταλίδα δημοσιογράφος, πολεμική ανταποκρίτρια και συγγραφέας. Ενεργή στις πολιτικές εξελίξεις σε όλη την διάρκεια της ζωής της, κάλυψε τους περισσότερους πολέμους της δεκαετίας του 1970 αλλά και τις επαναστάσεις της εποχής της. Έχει πάρει συνεντεύξεις από τα πιο ισχυρά και διάσημα πρόσωπα των δεκαετιών 1960 και 1970 οι οποίες έχουν εκδοθεί σε βιβλίο με τίτλο "Intervista con la storia".
Μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, επικέντρωσε την προσοχή της στον ισλαμικό εξτρεμισμό αλλά και στο Ισλάμ γενικότερα, του οποίου έγινε τελικά πολέμιος.
Περισσότερο γνωστή στην Ελλάδα είναι εξαιτίας του ερωτικού δεσμού που διατηρούσε με τον Αλέκο Παναγούλη.

Γεννήθηκε στη Φλωρεντία. Γνωστά έργα της είναι το Ένας άντρας: μια ιστορία, στο οποίο αναφέρεται στη σχέση της με τον Αλέκο Παναγούλη, το Γράμμα σε ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ, το Η οργή και η περηφάνια και το Ινσαλλάχ. Το πιο επιτυχημένο εμπορικά βιβλίο της, The Rage and The Pride, που εκδόθηκε λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 συγκέντρωσε τα πυρά των κριτικών με το σκεπτικό ότι προκαλεί το μίσος εναντίον των μουσουλμάνων. Τα τελευταία χρόνια ζούσε στο Μανχάταν, τη δεύτερη πατρίδα της όπως αποκαλούσε. Για πολλά χρόνια ζούσε γνωρίζοντας ότι έχει καρκίνο στο στήθος απο τον οποίο και πέθανε τελικά. Απο καρκίνο είχε πεθάνει και η μητέρα της κατα την περίοδο που η Φαλάτσι έπνιγε το πένθος της για τον άντρα της ζωής της, Α. Παναγούλη, γράφοντας το βιβλίο Ένας Άντρας.

Η προσωπική της ζωή παρέμεινε στάσιμη μετά το χαμό του συντρόφου της, όπως αποκαλούσε τον Αλέκο Παναγούλη, καθως δεν δημιούργησε δική της οικογένεια. Πιστή της φίλη για αρκετά χρόνια υπήρξε η Ιζαμπέλα Ροσελίνι.

Κατά το 2000 υπήρξε πολέμια συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας Σομαλών μεταναστών στη Φλωρεντία. Σύμφωνα με περιγραφές που δίνει στο έργο της Η οργή και η περηφάνια κατάφερε, με προσωπική πρωτοβουλία που ανέλαβε, να ενεργοποιήσει την ιταλική αστυνομία και να τις διαλύσει.

Πέθανε στη Φλωρεντία στις 15 Σεπτεμβρίου του 2006

Ασάφεια

Ας υποθέσουμε πως κάποιος μας ζητάει να του δώσουμε έναν σωρό από σιτάρι ως πληρωμή για το έργο που έχει κάνει. Προφανώς ένας κόκκος σιταριού δεν είναι σωρός αλλά ούτε και δύο κόκκοι σιταριού κάνουν έναν σωρό. Μήπως όμως αν ρίξουμε τρεις κόκκους σιταριού στο έδαφος, αυτοί κάνουν έναν σωρό; Η απάντηση είναι και πάλι όχι. Όμως αν συνεχίσουμε να ρίχνουμε κόκκους, τότε θα έρθει κάποια στιγμή που θα σχηματιστεί ένας σωρός από κόκκους σιταριού. Το πρόβλημα είναι πως δεν είναι προκαθορισμένο τι καθιστά έναν σωρό από κόκκους σιταριού! 

 

Αυτό το παράδοξο είναι γνωστό ως σόφισμα τοῦ σωρείτη και εισήχθη από τον Εὐβουλίδη τὸν Μιλήσιο. Ένα παρόμοιο παράδοξο είναι το λεγόμενο πρόβλημα των φαλακρών. Αν κάποιος δεν έχει καμία τρίχα στο κεφάλι του, προφανώς είναι φαλακρός. Αν όμως έχει μία, δύο ή περισσότερες τρίχες, τι συμβαίνει; Ένα διαφορετικό είδος «παραδόξου» είναι το εξής: η Λίλα έχει ύψος 1,75m, την καθιστά αυτό ψηλή ή όχι; Η απάντηση εξαρτάται από το περιβάλλον. Αν για παράδειγμα η Λίλα είναι ανάμεσα σε καλαθοσφαιριστές, προφανώς είναι κοντή. Από την άλλη αν είναι ανάμεσα σε πυγμαίους, είναι ψηλή.

 

 Κοινός παρανομαστής όλων των προηγούμενων παραδειγμάτων είναι ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι ασαφή. Τούτο σημαίνει πως η ασάφεια αναφέρεται σε περιπτώσεις όπου δεν είναι εύκολο ή απλό να καθορίσουμε τι έχει ή δεν έχει μια ιδιότητα ή ένα χαρακτηριστικό. Όμως αυτό δεν αποτελεί ορισμό της ασάφειας.

Ο Βρετανός φιλόσοφος Bertrand Russell ήταν ο πρώτος που επιχείρησε να ορίσει την έννοια της ασάφειας. Πιο συγκεκριμένα ο Russell [1] την όρισε ως εξής:

Μια αναπαράσταση είναι ασαφής αν η σχέση ενός συστήματος αναπαράστασης προς ένα αναπαριστώμενο σύστημα δεν είναι απλά ένα προς ένα αλλά ένα προς πολλά.

Με άλλα λόγια, όταν η αναπαράσταση ενός αντικειμένου μπορεί να γίνει με πολλά και διαφορετικά αντικείμενα και όχι με ένα μοναδικό, τότε μιλάμε για ασάφεια. Ο Russel παρουσιάζει ως τυπικό παράδειγμα ασάφειας μια φωτογραφία ενός προσώπου τόσο τσαλακωμένη που μπορεί κάλλιστα να αναπαριστά την Λίλα, την Άννα ή την Στέλλα (εννοείται βέβαια πως τα πρόσωπα αυτά μοιάζουν κάπως).

Στο σημείο αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό να τονισθεί πως η ασάφεια είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από τη γενικότητα αλλά και την έννοια του διφορούμενου. Όπως αναφέρει ο Russel μία πρόταση είναι γενική αν αναφέρεται σε μία γενική έννοια π.χ. «αυτός είναι ένας άντρας» η οποία μπορεί να επαληθευτεί από ένα αριθμό γεγονότων όπως για παράδειγμα το «αυτός» να είναι ο Σάκης, ο Νίκος ή ο Γιώργος. Από την άλλη μια πρόταση είναι διφορούμενη αν μπορεί να έχει τουλάχιστον δύο διαφορετικές σημασίες την ίδια στιγμή. Για παράδειγμα, η πρόταση «Έφαγε τα μπισκότα στον καναπέ» μπορεί να σημαίνει πως κάποιος έφαγε τα μπισκότα που ήταν στον καναπέ ή πως κάποιος πήρε και έφαγε τα μπισκότα του πάνω στον καναπέ.
συνέχεια

https://mwsaiko.blogspot.com/2012/09/blog-post_1353.html?spref=bl 

Αγίου Βησσαρίωνος εν Λαρίση, Αγίου Νικήτα μάρτυρος

Μαστιχάκι (φ.Μ.Κυμάκη)

Αγίου Βησσαρίωνος εν Λαρίση, Αγίου Νικήτα μάρτυρος

Για μεγέθυνση ροδακι να ανοιξει καρτελα με φακο +-