Ξενοδοχειακό συγκρότημα στην Πάρνηθα με μεγάλη ιστορία, που σήμερα λειτουργεί αποκλειστικά ως καζίνο. Mont Parnes στα γαλλικά σημαίνει Βουνό Πάρνηθα και αποδίδεται στον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον πρεσβύτερο, που ήταν και ο εμπνευστής της δημιουργίας του.
Την πενταετία 1956-1960 οι κυβερνήσεις Καραμανλή εκπόνησαν ένα πλάνο για την ανάπτυξη των τουριστικών υποδομών της χώρας και το Μον Παρνές θα λειτουργούσε ως ατμομηχανή της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας. Για την επιλογή της τοποθεσίας του νέου ξενοδοχείου κρίθηκε ότι η γειτνίασή του με την πρωτεύουσα θα εξασφάλιζε πελατεία τέτοια, που θα μπορούσε να το καταστήσει πυρήνα ενός ευρύτερου κέντρου ορεινών δραστηριοτήτων στο βουνό της Αττικής.
Το νέο ξενοδοχείο θα καταλάμβανε επιφάνεια οκτώ στρεμμάτων στη θέση Μαυροβούνι της Πάρνηθας και σε υψόμετρο 1.078 μέτρων. Περιβαλλόταν από δάσος 850 στρεμμάτων και προβλεπόταν εκτός της ξενοδοχειακής μονάδας η κατασκευή μπανγκαλόους, εστιατορίων, ενός μικρού θεάτρου και αθλητικών εγκαταστάσεων. Είχε εκτιμηθεί ότι σε πλήρη ανάπτυξη, το Μον Παρνές θα φιλοξενούσε 3.000 άτομα το καλοκαίρι και 1.500 το χειμώνα. Μια εκτίμηση που διαψεύστηκε πανηγυρικά.
Η ανάθεση της μελέτης της κυρίως ξενοδοχειακής μονάδας ανατέθηκε στον διακεκριμένο Έλληνα αρχιτέκτονα Παύλο Μυλωνά (1915-2005) την άνοιξη του 1958 και στα τέλη του 1959 είχε αρχίσει ήδη να προβάλλει ο όγκος της οικοδομής. Το έργο από την πρώτη στιγμή απέκτησε ένθερμους υποστηρικτές και φανατικούς πολέμιους. Οι μεν το χαρακτήριζαν «μεγαλειώδες» («ίσως η υπερμοντέρνα εξωτερική όψις του, το κάνει να μοιάζει με αεριωθούμενο έτοιμο για απογείωση» έγραψε ένας δημοσιογράφος), οι δε «έκτρωμα».
Το θέμα απέκτησε και ιδεολογική διάσταση, με την Αριστερά να κάνει λόγο «για παράδεισο των καρχαριών του πλούτου» και «παλάτι, που το 'χτισε ο Καραμανλής με το αίμα του λαού». Είναι αλήθεια ότι το έργο υπερέβη κατά πολύ το προϋπολογισμένο κόστος του και εξαιτίας των δυσκολιών κατασκευής του.
Τα εγκαίνια έγιναν στις 17 Ιουνίου 1961 με ιδιαίτερη λαμπρότητα και χλιδή. Ήταν το κοσμικό γεγονός της χρονιάς και ο αριθμός των προσκεκλημένων ξεπέρασε τους 700. Μεταξύ αυτών, ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Υπουργός Προεδρίας Κωνσταντίνος Τσάτσος, που έκοψε την κορδέλα των εγκαινίων, ο αρχηγός της ελάσσονος αντιπολίτευσης Σοφοκλής Βενιζέλος, οι ακαδημαϊκοί Ηλίας Βενέζης, Σπύρος Μελάς και Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος και πολλοί ξένοι επίσημοι.
Ιδιαίτερη λάμψη με την παρουσία τους έδωσαν οι διεθνούς φήμης ηθοποιοί Κουρτ Γιούργκενς, Αμεντέο Νατσάρι και Μισελίν Πρελ, ενώ το παρών έδωσαν δημοσιογράφοι από τα μεγαλύτερα έντυπα του κόσμου. Τους προσκεκλημένους διασκέδασε μέχρι πρωίας ο Γαλλοαιγύπτιος τραγουδιστής Μπομπ Αζάμ, τον οποίο συνόδευε η ορχήστρα του συνθέτη Γεράσιμου Λαβράνου. Ο πολύς κόσμος το γνώρισε μέσα από τις ασπρόμαυρες ταινίες «Ο εμίρης και ο κακομοίρης» (1964) και «Υιέ μου… υιέ μου» (1965).
Τα δύσκολα για το ξενοδοχείο ξεκίνησαν από την επόμενη μέρα. Το Μον Παρνές δεν κέρδισε την εκτίμηση και την προτίμηση των πλούσιων πελατών στους οποίους κυρίως απευθύνονταν και γρήγορα έγινε βαρίδι για τον ΕΟΤ. Το 1963 το ξενοδοχείο έφθασε να έχει λιγότερους πελάτες από ότι προσωπικό. Έτσι, διακόπηκε η χειμερινή του λειτουργία από τη σεζόν 1963-1964 και άνοιγε μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες ως τόπος φυγής και απομόνωσης ζευγαριών της τότε νεόπλουτης αθηναϊκής κοινωνίας.
συνέχεια
https://www.zougla.gr/politismos/article/i-istoria-tou-mon-parnes-1928601
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου