Κριστόφ Σάινερ Γερμανός και ιησουίτης
Ο Κριστόφ Σάινερ (Christoph Scheiner, 25 Ιουλίου 1573 – 18 Ιουλίου 1650) ήταν Ιησουίτης ιερέας, φυσικός και αστρονόμος στο Ίνγκολστατ. Ως ένας από τους πρώτους αστρονόμους στην Ιστορία που χρησιμοποίησαν τηλεσκόπιο, ήρθε σε αντιδικία με τον Γαλιλαίο σχετικά με αστρονομικές ανακαλύψεις, κάτι που συνέτεινε στην επιδείνωση των σχέσεων του τελευταίου με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.
Ο Σάινερ γεννήθηκε στο Μαρκτ Βαλντ (Markt Wald) κοντά στο Μίντελχάιμ στη Σουηβία, κτήση του Οίκου των Αψβούργων. Μαθήτευσε στο διοικούμενο από τους Ιησουίτες σχολείο του Αγίου Σαλβατόρ στο Άουγκσμπουργκ από τον Μάιο 1591 μέχρι τις 24 Οκτωβρίου 1595. Απεφοίτησε ως «ρήτωρ» και έγινε δόκιμο μέλος της Εταιρείας του Ιησού στο Λάντσμπεργκ αμ Λεχ στις 26 Οκτωβρίου 1595. Στην τοπική θεολογική σχολή υπηρέτησε τη διετία που ήταν δόκιμος (1595–1597) υπό τον πατέρα Ρούπερτ Ράιντλ (Rupert Reindl). Από το 1597 ως το 1598, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη ρητορική στο Άουγκσμπουργκ. Χειροτονήθηκε υποδιάκονος από τον επίσκοπο Σεμπάστιαν Μπρέουνινγκ (Breuning). Από το 1598 έως το 1601 σπούδασε φιλοσοφία (μεταφυσική) και μαθηματικά. Το 1603 ο Σάινερ επινόησε τον παντογράφο , ένα όργανο που μπορούσε να παράγει αντίγραφα σχεδίων σε άλλη κλίμακα, η οποία μπορούσε να ρυθμισθεί. Από το 1603 μέχρι το 1605 δίδαξε φιλολογικά μαθήματα: τα χρόνια του ως δασκάλου των λατινικών στο γυμνάσιο των Ιησουιτών στο Ντίλινγκεν του εξασφάλισαν τον τίτλο του Magister Artium.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου