Ο Άγιος Πατρίκιος με τη μεγάλη του Θεολογική γνώση αλλά και τη θερμή του πίστη αναδείχθηκε επίσκοπος Προύσσης. Από την θέση αυτή έδωσε μεγάλους αγώνες για την επιστροφή πολλών ανθρώπων από την πλάνη των ειδώλων. Σ αυτήν την αποστολική εργασία του δεν ήταν μόνος. Διάλεξε τρείς πρόθυμους συνεργάτες τον Ακάκιο τον Μένανδρο και τον Πολύαινο. Με την πολύτιμη βοήθειά τους έφεραν στην Χριστιανική Πίστη πολλούς ειδωλολάτρες. Αυτό εξόργισε τους ιερείς των ειδώλων που τον κατήγγειλαν στον Άρχοντα Ιουλιανό τον Υπατικό που διέταξε τη σύλληψή τους. Ο Άρχοντας προσπάθησε με θεολογικές συζητήσεις να πείσει τον Πατρίκιο ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός. Αυτός χωρίς να δειλιάσει με την ρητορική του δεινότητα, την άριστη θεολογική του κατάρτιση και την πλούσια αγιολογική του επιχειρηματολογία ανέτρεψε όλα τα σαθρά επιχειρήματα του Ιουλιανού όπως και το επιχείρημα ότι τα αναβλύζοντα ύδατα θερμαίνονται με την πρόνοια των θεών των ειδώλων. Ο Άγιος μάρτυρας του απάντησε ότι και τα αναβλύζοντα ύδατα όπως και ολόκληρη η κτίση τελούν υπό την πρόνοια του πλάστη και δημιουργού τους του ενός και αληθινού Θεού. Βλέποντας την ιδεολογική του συντριβή ο Άρχοντας διέταξε τον αποκεφαλισμό του Πατρικίου και των συνεργατών του στολίζοντας την εκκλησία με τέσσερις νέους μάρτυρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου