Πέμπτη, Ιανουαρίου 28, 2021

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΙΣ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΆΝΘΡΩΠΟ!!



 

 

 

 

Τό νερό ἀκούει, διαβάζει, αἰσθάνεται

Οἱ κρύσταλλοι εἶναι μία στερεά οὐσία τῆς ὁποίας τά ἄτομα καί τά μόρια ἐμφανίζουν μία δομημένη διάταξη. Κρυστάλλους συναντᾶμε στό χιόνι στόν χαλαζία, καί σέ φυσικά ὀρυκτά ὅπως τά διαμάντια , τό ἁλάτι κ.ἅ

Εἰδικά οἱ κρύσταλλοι τοῦ χιονιοῦ ἐπειδή σχηματοποιοῦνται κάτω ὑπό ὠρισμένες συνθῆκες δέν ὁμοιάζουν μεταξύ των, ὅπως ἀκριβῶς καί τά πρόσωπα τῶν ἀνθρώπων. Οἱ κρύσταλλοι τοῦ νεροῦ εἶναι τό πρόσωπό του.

Τό 1994 ὁ Ἰάπωνας ἐπιστήμων Δρ. Μασάρου Ἐμότο ξεκίνησε μία σειρά πειραμάτων ἐμπνεόμενος ἀπό τίς νιφάδες τοῦ χιονιοῦ πού ἡ κρυσταλλοδομή κάθε μίας εἶναι διαφορετική ἀπό τήν ἄλλη. Ἔτσι ἄρχισε νά καταψύχει δείγματα νεροῦ καί νά τά φωτογραφίζει πρίν προλάβουν νά λιώσουν μέ φωτογραφική μηχανή μεγάλης ταχύτητος ἐνσωματωμένη σέ μικροσκόπιο.
Μετά ἀπό πολυετῆ ἔρευνα τά ἀποτελέσματα ἦσαν ἐντυπωσιακά. Παρατήρησε ὅτι ἡ κρυσταλλοδομή τοῦ νεροῦ ἐπηρεάζεται ἀπό τούς ἤχους, δηλαδή τρόπον τινά τό νερό ἀκούει.

Ἐν προκειμένῳ, ἔβαλε σέ ἕνα ποτήρι νερό νά ἀκούει κλασική μουσική καί συγκεκριμένα τήν «Ποιμενική Συμφωνία» τοῦ Μπετόβεν καί μετά φωτογράφισε τήν κρυσταλλοδομή τοῦ νεροῦ. Τό ἀποτέλεσμα ἦτο μοναδικό. Ἕνας πανέμορφος, κατάλευκος, ἑξάεδρος κρύσταλλος ἐνεφανίσθη στήν φωτογραφία. Τό πρόσωπο τοῦ νεροῦ ἔλαμπε !! Τό πείραμα συνεχίσθηκε καί μέ ἄλλα κλασσικά ἔργα πού σχηματοποιοῦσαν διαφορετικά τήν κρυσταλλοδομή τοῦ νεροῦ. Ἄρα τό νερό ἀρέσκεται νά ἀκούει κλασική μουσική καί μάλιστα ἔχει καί προτιμήσεις.
Ὁ Ἐμότο ὅμως δέν σταμάτησε ἐκεῖ. Ἔβαλε στό ποτήρι αὐτό πού ἄκουσε τό ἔργο τοῦ Μπετόβεν, νά ἀκούση μουσική Heavy Metal. Ἡ φωτογράφησις πού ἀκολούθησε κατέδειξε ἀνάγλυφα τήν γκριμάτσα στό πρόσωπο τοῦ νεροῦ. Ἐξαίφνης, ὁ ἑξάεδρος φωτεινός κρύσταλλος διασπάθηκε κυριολεκτικά σέ κομμάτια. Προφανῶς, ἡ μουσική αὐτή δέν ἀρέσει στό νερό.

Ἄρα, τό νερό ἀκούει μουσική κί ἀντιδρᾶ κατά προτίμηση στά ἀκούσματα καί τά φανερώνει στήν κρυσταλλοδομή του, ἄλλοτε χαμογελώντας μέ τέλεια γεωμετρικά σχήματα κι ἄλλοτε μελαγχολώντας μέ κατήφεια ἀρρωσταίνει .

Ὅμως τό νερό δέν ἀκούει μόνο μουσική ἀλλά καταλαβαίνει καί τήν ὁμιλία μας, πού ἐκφέρεται μέ τήν ἀνάλογη ψυχική μας φόρτιση. Ὁ Ἐμότο συνέχισε τά πειράματά του βάζοντας σέ δυό ποτήρια νερό καί στό ἕνα νά τοῦ λένε ὡραῖα λόγια ὅπως «ἀγάπη, ἐκτίμηση» καί στό ἄλλο «θά σέ σκοτώσω, μέ ἀηδιάζεις». Τό ἀποτέλεσμα τῆς φωτογράφησης ἦτο μοναδικό. Ἕνας πανέμορφος ἑξάεδρος ρόζ ἀποχρώσεως κρύσταλλος ἐνεφανίσθη στήν πρώτη περίπτωση, ἐνῶ στήν δευτέρα μέ τίς ὕβρεις καί τόν θυμό ὁ κρύσταλλος παραμορφώθηκε καί κατεστράφη ὁλοσχερῶς σέ ἄμορφη μάζα.
Στήν διάλεξη τοῦ ἐπιστήμονα κάποιος ἀκροατής εἶπε ὅτι ἔκανε πείραμα μέ βρασμένο ρύζι, βάζοντας τό βρασμένο ρύζι σέ δυό ἴδια γυάλινα δοχεῖα. Στό ἕνα ἔλεγε ἐπί ἕνα μήνα «εὐχαριστῶ» καί στό ἄλλο«Ἠλίθιο». Τό ἀποτέλεσμα ἦτο μοναδικό, τό πρῶτο ρύζι ἐζυμώθη ἄριστα μέ πλούσιο κι ὡραῖο ἄρωμα, ἐνῶ τό ἄλλο ἔγινε μαῦρο καί σάπισε. Ἴσως, δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι οἱ οἰνοπαραγωγοί ὀνομάζουν τό «ξύδι» «γλυκάδι» διότι ἀπαγορεῦται νά εἰπωθῆ μέσα στά κελάρια μέ βαρέλια κρασιοῦ ἡ λέξις «ξύδι» διότι τό κρασί ἀκούει. Ἐπίσης ἡ παράδοσίς, μας λέει νά κάνουμε τήν προσευχή μας πρίν φᾶμε χωρίς νά μᾶς ἐξηγεῖ την θετική ἐπίδραση τῆς προσευχῆς στό φαγητό. Τέλος ἡ σοφή λαϊκή μας παράδοσίς μας νουθετεῖ λέγοντας ὅταν ἔχουμε νεῦρα καί εἴμαστε θυμωμένοι νά μήν τρῶμε γιατί θά μᾶς κάτσει τό φαϊ στό στομάχι.

Τά πειράματα ἀπέδειξαν ὅτι τό νερό ἀκούει. Ὁ Ἐμότο ὅμως δέν σταμάτησε ἐκεῖ. Διερωτήθη ἄν μπορεῖ τό νερό ἀκόμα καί νά διαβάσει. Ἔτσι κόλλησε σέ ἕνα φιαλίδιο μέ δεῖγμα νεροῦ μία ἐτικέτα μέ τήν λέξι «Ἠλίθιο» καί στό ἄλλο φιαλίδιο μέ δεῖγμα νεροῦ κόλλησε τήν ἐτικέτα «Εὐχαριστῶ». Τό νερό ἦτο ἀπεσταγμένο ὅπως καί στά ὑπόλοιπα πειράματα μέ τήν μουσική. Τά ἄφησε ὅλη τήν νύχτα καί τήν ἑπομένη πού ἔγινε ἡ φωτογράφιση τό νερό ἀντέδρασε ὅπως καί στήν περίπτωση τῆς ὁμιλίας. Ἄρα τό νερό ὄχι μόνο ἀκούει ἀλλά καί διαβάζει.
Τά πειράματα τοῦ Ἐμότο ἐπεκτάθηκαν καί στόν χῶρο τῆς ἀνθρωπίνης συνειδήσεως. Ὁ Ἐμότο φωτοφράφισε τό νερό μίας βρύσης στήν περιοχή Κόμπε τοῦ Χάνσιν-Ἀουάτζι πού ἔγινε σεισμός. Ὁ φόβος καί ὁ πανικός τῶν κατοίκων ἦτο καταγεγραμένος στήν κρυσταλλοδομή τοῦ νεροῦ. ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ! Ἡ ἀνθρώπινη συνείδησις κατεγράφη στό νερό. Μετά ἀπό μῆνες ὅταν ἡ περιοχή μέ τήν ἀμέριστη βοήθεια τοῦ κόσμου ὀρθοπόδησε, ἡ κρυσταλλοδομή τοῦ νεροῦ τῆς συγκεκριμένης βρύσης εἶχε μορφοποιηθῆ σέ ἕνα ἑξάγωνο ἀστέρι.

Τά πειράματα λοιπόν τοῦ Ἐμότο ἀπέδειξαν ὅτι τό νερό ἀποθηκεύει καί μεταδίδει πληροφορίες μέσω τῶν κρυσταλλοδομῶν του. Οἱ εἰκόνες, οἱ ἦχοι, ἡ ὁμιλία, οἱ σκέψεις, ἀποκρυσταλλώνονται στήν μοριακή δομή τοῦ νεροῦ καί μεταφέρονται ἐσαεί. Ὁ Γάλλος δρ. Jacques Benveniste (1935-2004) στό τέλος τῆς δεκαετίας τοῦ ΄80, ἀπέδειξε ὅτι τό νερό καταγράφει πληροφορίες δηλ. διαθέτει ἀξιόπιστη μνήμη.

Ὑγεία - Ἄνθρωπος - Νερό


Ἐκ πρώτης ὄψεως, ἀρχίζουμε νά καταλαβαίνουμε ὅτι οἱ ἦχοι, εἴτε ὁμιλία εἴτε μουσική, οἱ εἰκόνες ἀλλά καί ἡ συνείδησις τοῦ ἀνθρώπου (σκεπτομορφές) ἐπιδροῦν στήν δομή τοῦ νεροῦ καί τήν μορφοποιοῦν. Κατά συνέπειαν τά ἀποτελέσματα τῆς συμπεριφορᾶς τοῦ νεροῦ στόν ἄνθρωπο, δεδομένου ὅτι ἀποτελούμαστε ἀπό 70% νερό καί μάλιστα ὁ ἐγκέφαλός μας ἀπό 80% ἐνῶ στήν ἐμβυακή μας κατάσταση ἀπό 90%νερό γίνονται ἄμεσα ἀντιληπτά.

Ὁ Βιεννέζος φυσικός καί ἠλεκτρονικός Erich Korbler (1938-1994) ἀσχολήθηκε μέ τήν ἀλληλεπίδραση τῶν πληροφοριῶν πού προέρχονται ἀπό ἕνα βιολογικό σύστημα ὅπως ὁ ἄνθρωπος, μέ γεωμετρικά σχήματα. Κατέληξε ὅτι τά γεωμετρικά σχήματα, τόσο στό δέρμα (tattoo) ὅσο καί ἐκτός (θεραπευτικά σύμβολα, πεντάκτινος ἀστήρ τῶν Πυθαγορείων) μεταφέρουν συγκεκριμένες πληροφορίες στόν ἄνθρωπο διότι λειτουργοῦν ὡς φίλτρα δηλ. ἐπιλέγουν μέσα ἀπό τό κοσμικό γίγνεσθαι συγκεκριμένες πληροφορίες-ἐνέργειες.
Ἐν προκειμένω, ἡ ἐνδυμασία μας, τά στίγματα (tattoo), καθώς καί ὁ περιβάλλων χῶρος, οἱ σκηνές βίας ἐπηρεάζουν τήν κρυσταλλοδομή τοῦ νεροῦ μας. Δέν εῖναι τυχαῖο ὅτι στίς ἀρχαῖες τραγωδίες ἀπηγορεύοντο αὐστηρῶς ἐπί σκηνῆς οἱ σκηνές βίας καί τό στιγματίζειν ἦτο βαρβαρική συνήθεια.

Ἄρα, εὐθέως γίνεται ἀντιληπτό, πόσο μεγάλη σημασία ἔχει ἡ προγενετική παιδεία γιά τήν σωστή ὀργανογέννεση, διαμόρφωση τοῦ ἐμβρύου τήν ὥρα τῆς κυοφορίας. Ἡ ἐγκυμονοῦσα μητέρα δέν πρέπει νά βλέπει ἄσχημες εἰκόνες, νά φοβᾶται, νά ἀγχώνεται, νά μαλώνει, νά ἀκούει σκληρή μουσική διότι ὁ ἀμνιακός σάκος ἀλλάζει τήν κρυσταλλοδομή του καί κάτ ΄ἐπέκταση τό ἔμβρυο ὑφίσταται πολλά δεινά.
Φυσικά αὐτό ἰσχύει γιά ὅλους, πού δυστυχῶς μαθαίνουμε νά ζοῦμε σέ ἕνα περιβάλλον πού ἑκατέρωθεν ἐκτοξεύονται ὕβρεις, καί σέ συνδυασμό μέ τό ἄγχος τά νεῦρα καί τόν φόβο ἀλλάζουν τήν δομή τοῦ νεροῦ μας, τήν μολύνουν, τήν ἀλλοιώνουν καί κάτ΄ ἐπέκταση εἴμεθα εὐάλωτοι σέ ἀσθένειες ὅπως ὁ καρκίνος.

Γιά νά εἴμεθα ὑγιεῖς ὀφείλουμε νά προσέχουμε δυό παραμέτρους τήν καθαρότητα τοῦ νεροῦ μας καί τήν σωστή του γεωμετρική δομή. Γιά τήν πρώτη παράμετρο ὅλοι οἱ ἰατροί ἀλλά καί ἡ θρησκεία μας συνιστοῦν δίαιτες πού ἀποτοξινώνουν τό σῶμα. Ἡ ἀποτοξίνωσις στόν ὀργανισμό μας γίνεται πάντα μέ τήν βοήθεια τοῦ νεροῦ μέσω τῶν ὀργάνων τοῦ σώματός μας (νεφρά, πνεύμονες, ἔντερο). Τό νερό πού δέν εἶναι τρεχούμενο ἀλλά στάσιμο ἀλλοιώνεται μολύνεται ὅπως στά ἕλη κατά συνέπεια ὀφείλουμε νά διατηροῦμε τό νερό τοῦ σώματός μας ἐν κινήσει γιά νά εἴμαστε ὑγιεῖς. Πῶς ; Πίνοντας πολύ νερό ἀνανεώνουμε τό νερό μας.
Στήν δευτέρα παράμετρο δηλ. τῆς διατηρήσεως τῆς σωστῆς γεωμετρικῆς κρυσταλλοδομῆς ὀφείλουμε νά ἀκοῦμε ὡραία μουσική, νά συμπεριφερόμαστε μέ εὐπρέπεια, καλοσύνη, νά εἴμεθα εὐπροσήγοροι, προσηνεῖς τόσο ἐμεῖς ἀπέναντι στούς ἄλλους ὅσο καί αὐτοί πρός ἐμᾶς. Ἐπίσης νά προσευχώμεθα καθημερινῶς, τήν ὥρα τοῦ φαγητοῦ, ὅπως ἀκριβῶς ἔπρατταν οἱ Πυθαγόρειοι ἀλλά καί ὅπως ἡ παράδοσις συνιστᾶ.

Νερό - Θρησκεία


Ἔχουμε σίγουρα ὅλοι ἀκούσει γιά τό θέμα τοῦ ἁγιασμοῦ πού φυλᾶμε σέ ἕνα ποτήρι νερό ἤ γιά τήν ἡμέρα τῶν Θεοφανίων πού γίνεται ὁ ἁγιασμός τῶν ὑδάτων. Γιατί ἡ ὀρθόδοξη Παράδοσις βαπτίζει ἐν ὕδατι ὅπως ἔλεγε καί ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος καί γιατί οἱ Πυθαγόρειοι χρησιμοποιοῦσαν τά λεγόμενα βαλανεῖα ὅπου ἐντός τῶν ἱερῶν ὑδάτων ἀπέρριπταν τούς ρύπους τόσο τοῦ σώματος ὅσο καί τῆς ψυχῆς;

Ὁ Ἰάπωνας ἐπιστήμων Δρ. Μασάρου Ἐμότο συνέχισε τά πειράματα μέ τό νερό προχωρώντας καί στό θρησκευτικό ἐπίπεδο παρατηρώντας τήν ἀντίδρασι τοῦ νεροῦ στήν προσευχή. Τό πείραμα ἔλαβε χώρα στό φράγμα Φουτζιουάρα στό Μινακάμι-Τσό τῆς Ἐπαρχίας Γκούνμα. Ὁ Αἰδεσιμότατος Κάτο Χόκι Ἀρχιερεύς τοῦ Ναοῦ Τζυουχουϊν, προσευχήθη γιά μία ὥρα δίπλα στό φράγμα. Λίγα λεπτά μετά τό τέλος τῆς προσευχῆς, τό νερό τοῦ φράγματος ἄλλαξε καί ἔγινε πιό ἤρεμο καί πιό καθαρό. Οἱ φωτογραφίες πού τράβηξε πιστοποίησαν τήν ἀλλαγή τοῦ νεροῦ. Ἐνῶ πρίν τήν προσευχή ἡ κρυσταλλοδομή τοῦ νεροῦ ἦτο παραμορφωμένη, μετά τήν προσευχή ἕνας φωτεινός κατάλευκος ἑξάεδρος κρύσταλλος, ἴσως ὁ ὡραιοτέρος τῶν πειραμάτων, ἐνεφανίσθη στήν φωτογραφία.
Ἡ προσευχή πού ἐκφέρεται μέ τήν προσήκουσα συνειδησιακή φόρτιση, ἔχει θετική ἐπίδραση στό νερό, τό φωτίζει, τό καθαγιάζει, τό ἠρεμεῖ. Ὁ ψυχικός παράγων σέ συνδιασμό μέ τά λόγια της προσευχῆς πού δονοῦν καί δομοῦν τά μόρια τοῦ νεροῦ, μορφοποιοῦν τήν κρυσταλλοδομή του ἐσαεί.
Ἀπό τά ἀρχαῖα χρόνια χρησιμοποιοῦσαν τά καθαγιασμένα ὕδατα ὡς μέσο καθάρσεως. Τά ἱερά ἦσαν χτισμένα δίπλα σέ τρεχούμενα νερά. Σήμερα, ὁ ἁγιασμός τῶν ὑδάτων τόσο στήν θάλασσα ὅσο καί στίς δεξαμενές ἤ φράγματα ἔχει θετική ἐπίδραση στούς ἀνθρώπους.

Ἕνα ἄλλο μυστήριο τῆς ἑλληνικῆς ἱερατικῆς παραδόσεως εἶναι τό μυστήριό τῆς Θείας Μεταλήψεως. Τί γίνεται ὅταν μεταλαμβάνουμε; Τόσο ὁ Ἐμότο ὅσο καί ὁ Γερμανός ἐπιστήμων Roland Plocher ὁ ὁποῖος εἶναι γνώστης τῶν θεωριῶν τοῦ Tesla καί τοῦ Schauberger, κατέφεραν νά ἀντιγράψουν τήν ἐνεργειακή πληροφορία. Ἐν προκειμένῳ, ὁ Plocher ἀντέγραψε τήν πληροφορία τοῦ ὀξυγόνου σέ ἀδρανῆ ὑλικά, ὅπως τό ἀνθρακικό ἀσβέστιο. Διασκορπίζοντας τά ὑλικά σέ οἰκολογικά κατεστραμμένες λίμνες κατέφερνε νά τίς ἐπανενεργοποιεῖ.
Κατά συνέπεια ὁ καθαγιασμένος οἶνος τῶν Ὀρφικῶν, ὅσο καί ἡ Θεία Μετάληψις τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, καθώς εἰσέρχεται στό σῶμα μας πράγματι καθαγιάζει τό σῶμα ἀντιγράφοντας τήν κρυσταλλοδομή του καί ἐπαναφέροντας τό νερό τοῦ σώματός μας στήν σωστή γεωμετρική του μορφή.

Τό νερό εἶναι ΖΩΝΤΑΝΟ καί ὅπως εἶπε ὁ Viktor Schauberger εἶναι τό αἷμα τῆς γῆς. Οἱ ἀρχαίοι Ἕλληνες τό λάτρευαν καί εἶχαν προσδώσει τό ὄνομα τοῦ Ποσειδώνος στό νερό τῆς θαλάσσης, ἐνῶ σέ λίμνες καί ποτάμια ὑπῆρχαν ἄλλες θεότητες τοῦ νεροῦ.

Ἐνέργεια - Ψυχή - Νερό


Κάτ΄ ἀρχάς κάθε τί μέσα στό δημιουργημένο σύμπαν εἶναι ἔμψυχο. Ἡ ὕλη εἶναι ἐμψυχωμένη ἀπό τό πνεῦμα. Ἄνευ τῆς ψυχῆς τό πνεῦμα δέν δύναται νά δράση στήν ὕλη, διότι πνεῦμα καί ὕλη εἶναι ἐνάντιες ἀρχές καί δέν ἑνώνονται. Χρειάζεται τό καταλυτικό στοιχεῖο μεθέξεως πού ἐν τῇ αὕτῃ περιπτώσει εἶναι ἡ ψυχή.

Τί εἶναι ἡ ψυχή τοῦ Παντός; Βάσει τῶν ὀρφικῶν εἶναι ὁ αἰθήρ πού περιβάλει τό πᾶν καί ἐνυπάρχει πανταχοῦ. Ἡ σύγχρονη ἐπιστήμη τόν αἰθέρα τόν ἔχει ὀνομάσει ἐνέργεια καί ἰσοδυναμεῖ μέ Ε = m * c² δηλ. κάθε μάζα μετατρέπεται σέ ἐνέργεια ἤ ἀπελευθερώνει τήν ἐνέργειά του, ὅταν φτάσει νά κινεῖται μέ τήν ταχύτητα τοῦ φωτός εἰς τό τετράγωνο (c²). Τά πάντα ἔχουν ἐνέργεια διότι τά πάντα κινοῦνται. Ὁ κινητήριος μοχλός εἶναι ἡ ἐνέργεια δηλ. ἡ ψυχή. Χαρακτηριστικό εἶναι ὅτι μέ τήν σύντηξη τοῦ πυρῆνος τοῦ ἀτόμου, ἀπελευθεροῦται ἡ ἐγκλωβισμένη ἐνέργεια τήν ὁποία οἱ ἐπιστήμονες ὀνόμασαν πυρηνική ἐνέργεια.
Στόν ἄνθρωπο, ἡ ψυχή εἶναι τό αἰθερικό τοῦ σῶμα ἤ κατά ἄλλους τό ἐνεργειακό του σῶμα πού ζωοποιεῖ, καί κινεῖ τό σῶμα μας. Εἶναι τό ἀτομικό, ἐνεργειακό του περιβάλλον πού πληροῦται ἀπό πλῆθος πληροφοριῶν. Ἡ ψυχή ἔχει πολλά ἐπενδύματα δηλ. ποιότητες αἰθέρος ὅπου τό ἔσχατο ἐπένδυμα εἶναι συνυφασμένο μέ τά ὄργανα τοῦ σώματός μας δηλ. τρόπον τινά εἶναι ὑπεύθυνο γιά τήν σωστή λειτουργία τῶν ὀργάνων μας καί τῶν συστημάτων πού διέπουν τό σῶμα (ἀνοσοποιητικό, κυκλοφορικό, συμπαθητικό κ.τ.λ.). Τά ἀνώτερα ἐπενδύματα περιβάλλουν τό σῶμα μας ὡς ἕνας μανδύας αἰθερικός, προστατευτικός καί ἀποτελεῖ τό ἀτομικό μας, ψυχικό καί πνευματικό μας φορτίο.
Τό σῶμα μας λόγω τῆς ἁδρῆς ὕλης, δέν μπορεῖ νά ἀποτυπώσει τίς ἀλλαγές στόν ψυχισμό μας. Ἡ ψυχή χρειάζεται ἕνα ἄλλο μέσο, πιό εὔπλαστο μέ περισσότερες δυναμικές-ἐνεργειακές ἰδιότητες ὅπως τό νερό. Τό νερό λόγω τοῦ γεωμετρικοῦ του σχήματος μεταδίδει ἠλεκτρομαγνητικά κύματα δηλ. ἐνέργεια. Ἔτσι στό νερό τοῦ σώματός μας ἀποτυπώνονται ἤ καλλίτερα ἀποκρυσταλλώνονται οἱ μεταπτώσεις τῆς ψυχῆς μας. Κατά συνέπεια ὁ συνδετικός κρίκος μεταξύ ψυχῆς μας καί σώματος εἶναι τό νερό πού ἐνυπάρχει παντοῦ μέσα στό σῶμα μας. Οἱ ἀλλαγές πού τελοῦνται στό νερό μας τίς ἀντιλαμβανόμαστε ὡς συναίσθημα. Ὅταν δέν μᾶς ἀρέσει ἕνα εἶδος μουσικῆς, ὅταν μας βρίζει κάποιος, ὅταν μας ἀγκαλιάζει τρυφερά καί μᾶς λέει πόσο μας ἀγαπᾶ, ὅλα αὐτά τά ψυχικά ρευστά δηλ. οἱ ἐνεργειακές ἐπιδράσεις ἀποκρυσταλλώνονται στό νερό τοῦ σώματός μας καί τό εἰσπράττουμε ὡς συναίσθημα.
Κατά συνέπεια κάθε τί πού συμβαίνει στόν περιβάλλοντα χῶρο, ἐπηρεάζει τήν ψυχή μας. Οἱ εἰκόνες, ἡ μουσική, ἡ ὁμιλία ἀποτυπώνονται μέσω τοῦ νεροῦ στήν ψυχή μας καί ἀναλόγως τήν ἀμαυρώνουν ἤ τήν φωτίζουν. Ἡ διαδικασία καθάρσεως τῆς ψυχῆς, ἀπό τά μελανά στίγματα πού τῆς ἔχουμε προσδώσει λόγω τῆς βέβηλης ζωῆς ἠμῶν, οἱ ἀρχαῖοι τήν ὠνόμαζαν μύηση καί ἅπτεται τῶν διαδικασιῶν καθάρσεως ὅλων τῶν ἐπενδυμάτων τῆς ψυχῆς. Στά μυστήρια οἱ μεμυημένοι εἰσέρχοντο κεκαθαρμένοι καί ἀπηγορεύετο αὐστηρῶς εἰς τούς ἀμυήτους.
Ὁ Πλάτων στούς «Νόμους» ἀπαγορεύει αὐστηρῶς μερικές ἀπό τίς μουσικές κλίμακες διότι γνωρίζει ὅτι ἡ μουσική ἐπηρεάζει τήν ψυχή. Ὅ Ἀριστοτέλης ἐπίσης στό ἔργο τοῦ «Πολιτικά» θεωρεῖ ὡς πρωτεύων μάθημα τήν μουσική γιά τήν καλλιέργεια τῆς ψυχῆς. Τά ἀγάλματα, ἡ ἀρχιτεκτονική, ὁ περιβάλλον χῶρος ἐπηρεάζουν τήν ψυχή γιά αὐτό οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες ἔδιναν μεγάλη σημασία. Συνεπῶς γιά νά μπορέσουμε νά καταλάβουμε τούς νόμους τῆς ψυχῆς, ὀφείλουμε πρωτίστως νά κατανοήσωμε τά μυστικά του νεροῦ.

Στέφανος Γκίκας
http://palaixthon.ath.cx/mustikanerou.html

Το νερό της καθημερινής μας ζωής
Στο νερό της βρύσης ανιχνεύονται χημικές ενώσεις χλωρίου και άλλες χημικές ουσίες.....
Στο νερό που προέρχεται από φράγματα και ποταμούς προστίθενται απολυμαντικές ουσίες, προκειμένου να γίνει πόσιμο...
Οι πιο κάτω φωτογραφίες είναι από δείγματα νερού βρύσης, ποταμού (μέσα σε πόλη) και λίμνης στην κρυσταλλική τους μορφή.
Το νερό προσπαθεί σκληρά και γενναία να μας πει: ''Θέλω να είμαι καθαρό νερό''!!!



Ποταμός που διασχίζει μεγάλη πόλη και του έχει ανατεθεί ο ρόλος του γενικού ''καθαριστή'' στη πορεία του. Γεγονός που αποτυπώνεται και στη ζοφερή μορφή των κρυστάλλων.



Νερό βρύσης. Το δείγμα δεν εμφανίζει καθόλου τάσεις κρυστάλλωσης...



Η κρυσταλλική δομή επιβεβαιώνει το μέγεθος της ρύπανσης της λίμνης. Αυτή είναι η αξιοθρήνητη μορφή του κρυστάλλου.

Και όμως το νερό ακούει ήχους και μουσική!
Είναι αλήθεια;
Αν ναι πως αντιδρά στο άκουσμα μουσικής; Μέσα από μια σειρά πειραμάτων το νερό μας δείχνει καθαρά ότι όχι μόνο ακούει ήχους αλλά και μουσική. Όπως και ο άνθρωπος αντιδράει ευχάριστα ή δυσάρεστα σε διαφορετικά ακούσματα μουσικής
Είναι άραγε πιθανόν ο λόγος που οι άνθρωποι αισθάνονται χαρά όταν ακούνε μουσική, να είναι επειδή το νερό που περιέχεται στο σώμα τους να υφίσταται κάποια αλλαγή;
Οι δονήσεις της μουσικής και των λόγων, που μεταφέρονται μέσω του αέρα, επηρεάζουν το νερό περισσότερο από κάθε άλλο στοιχείο!
Οι φωτογραφίες των κρυστάλλων του νερού αποτελούν μια εξαιρετικά αποτελεσματική μέθοδο παρατήρησης της επίδρασης που έχουν η μουσική και τα λόγια στο νερό και αποδεικνύουν ότι το νερό ακούει!

Φωτογραφία κρυστάλλου νερού βρύσης πριν τον διαλογισμό.



Από το ίδιο δείγμα νερού, φωτογραφία κρυστάλλου μετά τον διαλογισμό.



Η αντίδραση του νερού στη μουσική του Μπαχ
Μπαχ, ''Αρια για τη χορδή του Χολ'' Ο κρύσταλλος δείχνει να έχει μαγευτεί από το άκουσμα της μουσικής αυτού του πασίγνωστου έργου για βιολί.



Η αντίδραση του νερού στη μουσική του Μπετόβεν Μπετόβεν, ''Ποιμενική Συμφωνία'' Αυτός ο πανέμορφος κρύσταλλος στηρίζει την άποψη ότι η καλή μουσική ασκεί θετική επίδραση στο νερό.


Ηeavy Metal, Μουσική.
Γεμάτη θυμό μουσική.. Η εξαγωνική δομή αυτού του κρυστάλλου διασπάστηκε κυριολεκτικά σε κομμάτια. Το νερό φαίνεται να αντιδρά
αρνητικά στο άκουσμά της.


Η αντίδραση του νερού στη μουσική του Mozart
Μοτσαρτ, '' Συμφωνία Νο 40'' Ένα κομμάτι ''ύμνος''. Υμνεί την ομορφιά. Ο κρύσταλλος είναι τόσο όμορφος και γεμάτος χάρη που μοιάζει να εκφράζει τα συναισθήματα του συνθέτη.


Η αντίδραση του νερού στη Λίμνη των κύκνων - Τσαικόφσκι


Η αντίδραση του νερού στο Imagine - Τζον Λένον
Το νερό στη φύση

Χρησιμοποιούμε συχνά τον όρο ''φυσικό νερό''.
Όμως μέχρι ποιο βαθμό είναι πραγματικά ''φυσικό''; Με άλλα λόγια, τα όρια της λέξης ''φυσικό'' είναι πολύ ασαφή. Αν πούμε ότι είναι το νερό που δεν έχει υποστεί καμία ''ανθρώπινη επίδραση'' τότε ίσως να μην υπάρχει νερό πάνω στη γη που να μπορεί να αποκαλείτε ''φυσικό''!

Οι παρακάτω φωτογραφίες προέρχονται από κλασικές φυσικές πηγές.


Κρύσταλλος πάγου της Ανταρκτικής που εκτιμάται ότι έχει ηλικία 370.000 ετών. Απόλυτα συγκροτημένη δομή-τέλειο πρότυπο κρυσταλλικού σχηματισμού.



α) Νερό πηγής σε υψόμετρο 700 μέτρων.
Οι τέλειοι καθαροί κρύσταλλοι που σχηματίζονται δίνουν την εντύπωση πως είναι πέταλα λουλουδιών.


β) Δείγματα νερού πηγής. Ισορροπημένη, συμμετρική εξαγωνική δομή δίνοντας την εντύπωση ανθρώπων που κρατιούνται χέρι-χέρι.




Ευτυχία



Πηγή:water-air.gr

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Dr Masaru Emoto "Το μυστικό μήνυμα του νερού"

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_6987.html

O Ιωάννης Φουράκης για τα Παιδιά του 1983


Συνέντευξη: Μηνάς Παπαγεωργίου (aka Beetlejuice)

Η τελευταία συνέντευξη του Έλληνα ερευνητή στον Μηνά Παπαγεωργίου

O Ιωάννης Φουράκης αποτέλεσε τον βασικό πρωταγωνιστή της υπόθεσης για τα Παιδιά του Απριλίου του 1983». Είναι ο άνθρωπος ο οποίος έθεσε πρώτος τις συνωμοσιολογικές προεκτάσεις στην έρευνα της Ακαδημίας Αθηνών, είναι ο πρώτος ο οποίος μίλησε για την ιδιαιτερότητα ορισμένων από τα παιδιά των οποίων η “σύλληψη” έγινε τον Αύγουστο του 82’, είναι ο άνθρωπος ο οποίος κατάφερε να συνδέσει μεταξύ τους διάφορα γεγονότα και παράξενα περιστατικά, τόσο πραγματιστικά όσο και μεταφυσικά, να χαράξει ένα σταυροδρόμι στο οποίο συναντήθηκαν αρκετές επιστήμες και εν τέλει να δημιουργήσει ένα συνωμοσιολογικό σενάριο το οποίο και ακολούθησε τα επόμενα χρόνια ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες νεομυθολογικές προεκτάσεις.
Τα όσα θα ακολουθήσουν, αποτελούν μέρος της τελευταίας συνέντευξης που έδωσε ο κ. Φουράκης. Τον συνάντησα ένα βράδυ του Νοεμβρίου του 2008 στην οικία του κάπου στην Αγία Παρασκευή. Ζεστός και φιλικός, απάντησε με ευθύτητα σε όλες τις ερωτήσεις που του έθεσα.
Ο δημοφιλής Έλληνας ερευνητής έφυγε από αυτό τον κόσμο τον Δεκέμβριο του 2010, αφήνοντας όμως πίσω του ένα πλούσιο -αμφιλεγόμενο για πολλούς- συγγραφικό έργο, αλλά και έναν μεγάλο κύκλο νέων –κυρίως- μαθητών.

Πως ξεκινήσατε να ερευνάτε το ζήτημα των παιδιών του ’83. Ποιες πληροφορίες έφτασαν πρώτες στα αυτιά σας και τι βήματα ακολουθήσατε κατά τα πρώτα στάδια των ερευνών σας;
Η πρώτη μου επαφή με το θέμα, έγινε όταν ένας φίλος καθηγητής από την Σπάρτη, μου έστειλε εκείνο το ερωτηματολόγιο… Θυμάμαι πως του καθηγητή (ο οποίος και είχε αναλάβει να το διανείμει στα παιδιά που φοιτούσαν τότε στο λύκειο), του είχαν προκαλέσει εντύπωση ορισμένες από τις ερωτήσεις.
Μετά από λίγο καιρό και ενώ είχα βάλει στην άκρη το θέμα για να το μελετήσω αργότερα, ήρθε σε επαφή μαζί μου η κα. Στέλλα Καρανικόλα από τη Θεσσαλονίκη, μητέρα μαθητή λυκείου που είχε γεννηθεί τον Απρίλιο του ’83. Με ενημέρωσε πως και το δικό της παιδί έλαβε το ερωτηματολόγιο. Της είχαν επίσης προκαλέσει εντύπωση (τόσο ως εκπαιδευτικός αλλά και ως μητέρα), κάποιες από τις ερωτήσεις που περιλαμβάνονταν σε αυτό. Η κα. Καρανικόλα εν τω μεταξύ, πήγε και κατέθεσε στον εισαγγελέα Θεσσαλονίκης μια μηνυτήρια αναφορά κατά αγνώστων, ζητώντας να πληροφορηθεί σχετικά με τους σκοπούς της έρευνας. Τα στοιχεία αυτά, δηλαδή το έγγραφο του εισαγγελέα και τη μηνυτήρια αναφορά της κας Καρανικόλα, τα έχω καταχωρήσει στο βιβλίο μου με τίτλο «Κύδος Ελλήνων». Μετά και από αυτό το περιστατικό, άρχισα πράγματι να ερευνώ εντατικότερα το θέμα.
Στην πορεία αυτής της έρευνας ξεχώρισα τις βασικές ερωτήσεις, αφού φυσικά καταχώρησα ολόκληρα τα ερωτηματολόγια και τις επιμέρους «πονηρές» ερωτήσεις. Ξεκίνησα λοιπόν τη διαδικασία της έρευνας με τη βοήθεια της συνεργάτιδας και φίλης μου βιολόγου Δήμητρας Βεκρή. Επικοινωνήσαμε με το Πανεπιστήμιο Imperial του Λονδίνου το οποίο φερόταν ως πηγή δημιουργίας αυτού του ερωτηματολογίου και της διοχετεύσεώς του σε διάφορες άλλες χώρες.
Όπως ήδη ξέρετε, την έρευνα αυτή τη χρηματοδότησε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Και η εκτέλεσή της, ήρθε μέσω της Ακαδημίας Αθηνών. Ο κ. Ματσανιώτης ήταν τότε Γενικός Γραμματέας της Ακαδημίας και ταυτόχρονα καθηγητής της παιδιατρικής χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνεργαζόμενος με την κα. Μπακούλα, διευθύντρια της Παιδιατρικής Κλινικής, ξεκίνησαν αυτή την επιστημονική έρευνα. Η έρευνα αυτή βέβαια κατ’ εμέ, πλήν των άλλων, διεξήχθη από τους Έλληνες επιστήμονες τόσο για επιστημονικούς λόγους, όσο και για οικονομικούς. Κι όπως θα ξέρετε, δυστυχώς στα ερευνητικά κέντρα όλων των Πανεπιστημίων του κόσμου, αλλά κυρίως στην Ελλάδα, ο βασικός αντικειμενικός στόχος των ερευνητών, είναι η δέσμευση των κονδυλίων της έρευνας. Πέρα όμως από αυτό το θέμα το οποίο εξετάζει ήδη η Δικαιοσύνη, έχω στην κατοχή μου όλα τα σχετικά έγγραφα και έχω εντοπίσει μια επισήμανση που αναφέρει ότι τα ερωτηματολόγια αυτά τα οποία και περιείχαν πονηρές χωρίς εισαγωγικά για εμένα ερωτήσεις, είχαν σταλεί από μια παιδίατρο που έμενε στο Παγκράτι, η οποία ήταν απλός συνεργάτης της κας. Μπακούλα. Η κυρία αυτή λοιπόν, ονόματι Καρανίκα, έστειλε τα ερωτηματολόγια αυτά στα 7.000 από τα 11.400 παιδιά που είχαν γεννηθεί τον Απρίλιο του ’83, καθώς επίσης και στους γονείς τους.

Έχετε υποστηρίξει πως στην υπόθεση των γεννηθέντων τον Απρίλιο του 1983, οφείλουμε να ερευνήσουμε το μήνα της σύλληψής τους, δηλαδή τον Αύγουστο του 1982… Εάν δεν κάνω λάθος μάλιστα είχατε και μια προσωπική εμπειρία εκείνη την περιόδο.
Ακριβώς. Ανασύροντας λοιπόν γεγονότα από την μνήμη μου, θυμήθηκα ότι τον Αύγουστο του ’82, και πιο συγκεκριμένα την 14η Αυγούστου, βρισκόμουν στο χωριό μου Δραπανιά της επαρχίας Κισσάμου του νομού Χανίων, όπου η γυναίκα μου και η μητέρα μου με πίεζαν να πάω στον εσπερινό την Παναγίας που ήταν στην πάνω Δραπανιά, δηλαδή σε μια γειτονιά του χωριού μου. Εγώ αρνήθηκα κάτι τέτοιο και προτίμησα να το ρίξω στο διάβασμα πάνω, στην ταρατσούλα του σπιτιού. Διάβαζα έναν αρχαίο συγγραφέα, ο οποίος και αναφερόταν στην περιοχή μου και ειδικά στο σημερινό χωριό Ρόκα. Εκεί βρισκόταν σε μια κορφή και ο ναός της Ροκίας Αρτέμιδος.
Στις 3 τη νύχτα, και αφού η μητέρα και η γυναίκα μου είχαν επιστρέψει από την εκκλησία, χτυπάει το «καμπανάκι» στο μυαλό μου να ξεκινήσω για τον ναό της Αρτέμιδος, ο οποίος και απέχει κάπου 7-8 χιλιόμετρα μακριά από το χωριό μου περνώντας μέσα από λαγκάδια και ρεματιές. Βεβαίως την Ρόκα, την είχα επισκεφτεί παλαιότερα εκατοντάδες φορές, αλλά ποτέ δεν είχα ανέβει στο ναό που βρισκόταν στην κορυφή του λόφου. Τελικά αποφάσισα να ξεκινήσω για να τον βρω μέσα στη νύχτα, ενώ θυμάμαι πως μου γάβγιζαν σκυλιά από τα σπίτια χωριανών που βρίσκονταν χτισμένα στις παρυφές της κορυφής. Κανένας όμως χωριανός δεν με πήρε είδηση για να με κυνηγήσει. Ανέβηκα στην κορυφή, βρήκα κάποια αγριολούλουδα, καθώς επίσης και μια αρχαία επιγραφή, πιθανότατα από το θέατρο που υπήρχε στο σημείο παλαιότερα. Εναπόθεσα τα λουλούδια και στο νου μου ήρθε ένας ύμνος προς την Αρτέμιδα από τα Ορφικά του Καλλίμαχου. Απήγγειλα αυτό τον ύμνο και κάθισα σε ένα βράχο.
Η κορυφή αυτή, είναι απέναντι από τον κόλπο Κισσάμου στο βάθος, όπου και βρίσκεται το νησί Γραμβούσα. Η Γραμβούσα με τη σειρά της (και συνεχίζοντας βόρεια) βρίσκεται απέναντι από τα Κύθηρα. Θυμάμαι ότι εκείνη τη νύχτα ήταν ξαστεριά. Κάποια στιγμή, εκεί στα καλά καθούμενα, βλέπω πάνω από τη Γραμβούσα στα δυτικά, να περνούν τρία έντονα φωτεινά αντικείμενα προς τα βόρεια, τα οποία προχωρούσαν πολύ αργά . Εκεί ολόκληρο το τοπίο και το πέλαγος έλαμψαν! Αυτό το γεγονός με εντυπωσίασε, το έψαξα αργότερα και πράγματι ανακάλυψα πως την περίοδο εκείνη παρατηρήθηκε ένας μικρός βομβαρδισμός μετεώρων στην περιοχή εκείνη. Το συζήτησα με κάποιους αστροφυσικούς, άλλοι το δέχτηκαν, άλλοι το απέρριψαν.
Θεωρείτε ότι αυτό το φαινόμενο που παρατηρήσατε έπαιξε κάποιο ρόλο στην υπόθεση που εξετάζουμε εδώ;
Το αστρονομικό φαινόμενο για μένα ήταν η επιρροή στη νοητική δομή των παιδιών που συλλήφθηκαν την περίοδο εκείνη. Βεβαίως, όπως ξέρετε, το σπέρμα – γονίδιο είναι φωτόνιο. Και το φωτόνιο εισέρχεται (μιλώντας ίσως με μεταφυσικούς όρους) στον εγκέφαλο από το «μαλακό», αποτελώντας ταυτόχρονα και το γονίδιο που περιέχει όλες τις πληροφορίες του παρελθόντος. Και όταν πια το οποιοδήποτε παιδί, διαθέτει ένα φωτόνιο από ένα συγκεκριμένο γαλαξιακό ή ηλιακό χώρο, είναι σε θέση να δεσμεύσει τις μνήμες που αυτό κουβαλάει. Διότι αν μπούμε στη διαδικασία να καταφύγουμε στον Πλάτωνα και στην σύγχρονή αν θέλετε ψυχολογία (παρ’ όλο που δεν δέχομαι τον όρο ψυχολογία, ψυχίατρος και ψυχιατρική), εκεί θα δουμε πως η ύπαρξη των μνημών αυτών αποτελούν μια πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα αυτή σχετίζεται με κάτι που έχω επισημάνει αρκετές φορές στο παρελθόν.
Αν ανοίξετε ένα βιβλίο ανατομίας θα διαβάσετε ότι το πρωτοκάριο ή αλλιώς πρωτοκύτταρο, εισέρχεται στο μηρό. Το πρωτοκάριο-πρωτοκύτταρο είναι αυτό που ονομάζουμε το πρώτο γονίδιο. Και όταν λέμε ότι αυτό εισέρχεται στο μηρό, η σκέψη μας αμέσως πηγαίνει στον Όμηρο. Ο Όμηρος δεν υπήρξε σαν φυσικό πρόσωπο όπως εμείς το εννοούμε, αλλά είχε να κάνει ως όρος, με όλες τις καταγραφές του παρελθόντος. Το «Ο» είναι άρθρο. Εάν κάτι τέτοιο ισχύει, τότε η λέξη μπορεί να μετατραπεί στο «Ο μηρός». Και σε ότι αφορά τα παραπάνω, στο τελευταίο μου βιβλίο με τίτλο «Αρχή και τέλος» αναφέρω ότι ο Όμηρος δεν έγραψε ποτέ καμία «Ηλιάδα», τη βρήκε έτοιμη, γραμμένη από την Ελένη του Μουσαίου κατά την παράδοση η οποία ήρθε από τη Σελήνη. Έχω μπει στη διαδικασία να εξηγήσω όλα αυτά τα πράγματα. Ανακεφαλαιώνοντας, πιστεύω ότι όντως αυτά τα παιδιά μεταφέρουν μνήμες.

Αντιλαμβάνομαι ότι αναφέρεστε σε μια συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα του ελληνικού γεωγραφικού χώρου…
Σύντομα θα υπάρξουν σχετικές ανακοινώσεις από ομάδα επιστημόνων-, ότι αιθέρας δεν υπάρχει στον πλανήτη μας αλλά μόνο σε ένα συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο, στο Αιγαίο, όπου περιφέρεται ένα σύννεφο αιθέρα. Ο αιθέρας, ο οποίος είναι η ψυχή του σύμπαντος, δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον πλανήτη μας. Και όταν οι συγκεκριμένοι επιστήμονες που έχω υπ’ όψιν μου προβούν σε αυτές τις ανακοινώσεις, θα είναι εύκολο να δούμε τους συνδυασμούς που θα είμαστε σε θέση να κάνουμε. Ανάμεσα σε αυτούς αναφέρω αυτόν του αιθέρα με το νησί που βρίσκεται νότια της Κρήτης…
Αναφέρεστε στο νησί της Γαύδου;
Ακριβώς. Αυτή τη στιγμή που κουβεντιάζουμε έχουν διασκορπιστεί σε μικρές σπηλιές και σε καλύβες της Γαύδου δεκάδες Ρώσοι επιστήμονες, (ίσως και άλλων χωρών, αλλά κυρίως Ρώσοι), που ισχυρίζονται πως είναι ασθενείς από το Τσερνομπίλ και υποστηρίζουν ότι εκεί μπορούν να θεραπευτούν! Τώρα γιατί αυτό συμβαίνει στη Γαύδο και γιατί παλιότερα ο πατέρας Bush ήθελε να αγοράσει το νησί για λογαριασμό Αμερικάνικης εταιρίας, ή να το νοικιάσει και να το κάνει σταθμό μεταφοράς container, πηγαίνοντας εκεί επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, είναι ένα άλλο θέμα…

Είχατε επαφές με παιδιά που γεννήθηκαν τον Απρίλιο του 1983; Αν ναι, ποια ήταν εκείνα τα χαρακτηριστικά τους που σας εντυπωσίασαν;
Κατόρθωσα να έρθω σε επαφή με πάρα πολλά παιδιά της κατηγορίας αυτής και δίχως να έχω γνώσεις ανατομίας, ούτε ιατρικής , παρατήρησα ότι όλα αυτά τα 30- 40 αγόρια και κορίτσια που είδα συνολικά (από τα 11.000 που γεννήθηκαν τον Απρίλη του 1983), είχαν ένα όμοιο συγκεκριμένο σημάδι κάπου στην σπονδυλική στήλη, πίσω στην πλάτη. Επιπροσθέτως, επειδή έκτοτε μελέτησα πάρα πολύ τη φυσιογνωμική των αρχαίων και νεοτέρων επιστημόνων, εντόπισα ότι όλα αυτά τα παιδιά τα οποία είδα, έχουν στους οφθαλμούς τους κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, μιλώ για τα όσα είπε ο Μέγας Αλέξανδρος στον Διογένη. Το χωρίο περιλαμβάνεται στους διαλόγους τους στο βιβλίο του Δίωνος Χρυσοστόμου. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα και έκανα την έρευνα.
Μερικά από τα παιδιά αυτά, πολλές φορές, μ’ έχουν προειδοποιήσει δια τηλεφώνου ή με μηνύματα στο e-mail για γεγονότα που θα συμβούν σε συγκεκριμένες ημέρες και ώρες και ειδικότερα για περιστατικά που με αφορούν προσωπικά. Συμβουλές του τύπου «όταν θα πας εκεί θα αντιμετωπίσεις αυτούς τους ανθρώπους» ή «Πρόσεξε» ή «Δέξου την συμβουλή αυτή»…

Τελικά θεωρείτε ότι από την υπόθεση των Παιδιών του 1983 θα προκύψουν οι άνθρωποι εκείνοι που θα οδηγήσουν τον ελληνισμό σε μια νέα ελπιδοφόρα πορεία;
Λοιπόν, εγώ πιστεύω ακράδαντα, αν και δεν μπορώ να το αποδείξω με στοιχεία, ότι ήρθε ή έρχεται ο σωτήρας των Ελλήνων και του Ελληνισμού. Διότι Έλληνας δεν είναι ο οποιοσδήποτε! Εγώ τουλάχιστον δεν πιστεύω ότι είμαι Έλληνας, αλλά πολίτης του κράτους που ονομάζεται Ελλάδα. Ο πραγματικός Έλληνας είναι ιερέας, είναι απεσταλμένος, είναι θεία μορφή, είναι κατηχητής και σωτήρας… Αυτή είναι η όλη πορεία της ελεύσεως του Έλληνα. Έλληνες δεν είναι οι Πελασγοί και πολύ καλώς οι ξένοι μας λένε Γραικούς. Εμείς ανθρωπολογικά και πολιτισμικά είμαστε Γραικοί, είμαστε απόγονοι του Γραικού, δεν είμαστε απόγονοι του Έλληνα. Απόγονοι του Έλληνα είναι ελάχιστοι. Άλλωστε και ο Θουκυδίδης αναφέρθηκε στην εξάπλωση των Ελλήνων στον Πελασγικό χώρο.

Σημείωση: Το κείμενο αποτελεί μέρος της συνέντευξης που έδωσε ο Ιωάννης Φουράκης στον Μηνά Παπαγεωργίου. Ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης υπάρχει στο βιβλίο του τελευταίου με τίτλο «Υπόθεση Παιδιά του 1983: Οι Έλληνες Indigo», εκδόσεις Δίον.

http://www.metafysiko.gr/?p=6865

Μπισκότα βουτύρου






Υλικά:
100 γρ (1/2 φλιτζάνι τσαγιού ) ζάχαρη,
60 γρ (4-5 κουταλιές σούπας) βούτυρο φρέσκο ή βιτάμ,
2 αυγά, 3 φλιτζάνια τσαγιού αλεύρι, 1 κουταλάκι μπέικιν πάουντερ, ξύσμα λεμονιού ή βανίλια.

Εκτέλεση:
Δουλεύουμε τη ζάχαρη με το βούτυρο σε λεκανίτσα για 5 λεπτά , προσθέτουμε ένα-ένα τα αυγά ενώ συνεχίζουμε να δουλεύουμε με το σύρμα και ακολούθως το αλεύρι ανακατεμένο με το μπέικιν και το ξύσμα ή τη βανίλια. Τα ανακατεύουμες με ξύλινη κουτάλα και είναι έτοιμη η ζύμη .

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φορμάκια σχηματισμού των μπισκότων ή πάνινο χωνί με οδοντωτό άνοιγμα. Το ταψί μας το βουτυρώνουμε λιτά. Φαίνεται περισσότερο σαν λουστραρισμένο παρά βουτυρωμένο. Επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε λαδόχαρτο. Φτιάχνομε διάφορα σχέδια .

Τα ψήνουμε σε μέτριο φούρνο μέχρι να πάρουν ένα χρυσόξανθο χρώμα. Όταν κρυώσουν λίγο τα πασπαλίζουμε με άχνη βανίλιας αν θέλουμε . Καλή επιτυχία!

Η ΕΡΠΕΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΙΜΑΤΟΣ

ΑΡΧΑΙΟΙ ΚΟΣΜΟΙ


ΚΕΚΡΟΠΑΣ ΕΡΕΧΘΕΑΣ

Διαβάζοντας κάποιους συγγραφείς μπήκα στον πειρασμό να ανοίξω αυτό το θέμα . Τα τελευταία χρονιά σε Ελλάδα και εξωτερικό διαβάζουμε για τους ερπετόμορφους επικυρίαρχους του κόσμου μας ,

Μια αρχαία φυλή που συνηθίζει να κυβερνά τον κόσμο από την αρχαιότητα . Όλο και περισσότεροι πιστεύουν σε τέτοιες θεωρίες στις μέρες μας και όχι άδικα , με όλη την απανθρωπιά στο κόσμο αιώνες πίσω έως τις μέρες μας. Κάποιοι άλλοι πιστεύουν σε μια μάχη διαγαλαξιακή, αέναη . Από τη μια μεριά η Διαγαλαξιακή συνομοσπονδία της ΛΥΡΑΣ με τους Ελλανιους Έψιλον γονείς μας από τη Ανδρομέδα .Από την άλλη οι δυνάμεις των αποστατών του Δράκου του όφεως και του Βοώτη δηλαδή οι ερπετικοί .Και στη μέση εμείς . Τότε άρχησα να ψάχνω στις αρχαίες μυθιστορίες και όχι μυθολογίες για τα οντά αυτά . Ένας απο τους πρώτους ερπετικούς που συνάντησα ήταν και ο Κέκροπας .

Πατέρας: -
Μητέρα: Γαία.
Σύζυγος: Άγραυλος η Πρεσβύτερη, θυγατέρα του Ακταίου.
Οίκος: Κεκροπίδαι (Κεκροπίδες)
Τέκνα: Ερυσίχθονας ο Αθηναίος, Άγραυλος η Νεώτερη, Έρση, Πάνδροσος.
Τοποθεσία: Αθήνα, Αττική
Χρονολογία: 2η χιλιετία π.Χ , πρώτο ήμισυ. (Ενδέχεται να έζησε και παλαιότερα (3η χιλιετηρίδα).
Ιδιότητα: Βασιλέας της Αθήνας (οι Αθηναίοι της κλασσικής εποχής τον θεωρούσαν ως γηγενή και πρώτο βασιλέα τους).

Εντύπωση μου κάνει ο οίκος Κεκροπίδαι , όχι το όνομα αλλά η αναφορά του γενεαλογικού δέντρου που κρατούσαν με τη ονομασία οίκος 5000 χρόνια πριν .Αλλά πιθανόν να ήταν το dna τους σημαντικό και ένοιωθαν την ανάγκη καταγραφής του σε αρχεία που έφτασαν μέχρι της μέρες μας.

Ο Κέκροπας, γιος της Μητέρας Γης και μυθικός ιδρυτής της πρώτης πόλης των Αθηνών στην Ακρόπολη (που ονομαζόταν Κεκροπία εκείνο τον καιρό), είναι ο πρώτος αττικός ήρωας και χθόνια θεότητα. Με το όνομα χθόνιοι θεοί ή χθόνιες θεότητες ή υποχθόνιες θεότητες χαρακτήριζαν οι αρχαίοι Έλληνες τις διάφορες θεότητες της Ελληνικής Μυθολογίας που είχαν σχέση με τον κάτω κόσμο ή τη Χθόνα (= Γη) εξ ου και υποχθόνιοι. Σήμερα ο ίδιος όρος χρησιμοποιείται στα ελληνικά και για τον χαρακτηρισμό παρόμοιων θεοτήτων, του κάτω κόσμου, και από μυθολογίες άλλων πολιτισμών.

Στη κατηγορία αυτή περιλαμβάνονταν ο Άδης με κυρίαρχη θέση, ο Πλούτων, η Δήμητρα, η Περσεφόνη η Εκάτη, ο Χθόνιος Ερμής, ο Χάρων, ο Θάνατος κ.λπ. Ο Κέκροπας παρουσιαζόμενος συνήθως ως διφυής, από τη μέση και πάνω άνθρωπος και από τη μέση και κάτω φίδι. Θεωρείται γενάρχης των Αθηναίων (Κεκροπίδες), ενώ πιστεύεται ότι ο τάφος του βρισκόταν στο βορειοδυτικό τμήμα της στοάς των Καρυάτιδων στο Ερεχθείο (Κεκρόπιο). Λατρευόταν κυρίως στην Ακρόπολη υπό τη μορφή φιδιού, έχοντας το δικό του ιερέα, ενώ σ’ αυτόν αποδίδονται η θέσπιση διάφορων νόμων, η εφεύρεση της γραφής, η απογραφή του πληθυσμού, η κατάργηση των ανθρωποθυσιών, η ταφή των νεκρών, ο τρόπος οικοδόμησης οικιών αλλά η διαιτησία στη διαφωνία μεταξύ Αθηνάς και Ποσειδώνα για την κηδεμονία της πόλης.

Ο Κέκροπας πρέπει να έζησε γύρω στα 1600 π.Χ.. Σύζυγος του Κέκροπα ήταν η Άγλαυρος, κόρη του Ακταίου, πρώτου βασιλιά των Αθηνών, ενώ αργότερα λέγεται πως ο Κέκροπας έγινε σύζυγος με τη Μητιάδουσα, αδελφή του Δαιδάλου. Η Άγλαυρος ήταν η προσωποποίηση της γονιμότητας του εδάφους και του λαμπρού φωτός. Ο Ακταίος, ο πρώτος γηγενής βασιλιάς της Αττικής, έδωσε το όνομά του στη χώρα του: Ακταία < Ακτική < Αττική.

Ο Κέκροπας έχτισε πόλεις στην Εύβοια και την Κοπαΐδα. Λατρευόταν επίσης στα Μέγαρα, τη Βοιωτία, τον Αλίαρτο, την Εύβοια, τη Θράκη και τη Σαλαμίνα της Κύπρου. Θεωρείται ο ιδρυτής της λατρείας του Δία Υπάτου και της Πολιάδας Αθηνάς.

Ήταν κριτής στη φιλονικία Ποσειδώνα - Αθηνάς για την θεϊκή προστασία της πόλης. Προτίμησε την Αθηνά. Σύμφωνα με τον μύθο, οι αντίπαλοι ανέβηκαν πάνω στον βράχο της Ακρόπολης, όπου ήρθαν και οι άλλοι δέκα θεοί από τον Όλυμπο για να κάνουν τον δικαστή στη διαφωνία των δυο θεών, ενώ ο Κέκροπας παρίστατο ως μάρτυρας. Πρώτος ήρθε ο Ποσειδώνας, στάθηκε στη μέση του βράχου και με την τρίαινά του έδωσε ένα δυνατό χτύπημα στο έδαφος. Αμέσως ξεπήδησε ένα κύμα αλμυρού νερού που σχημάτισε μια μικρή λίμνη που την ονόμασαν «Ερεχθηίδα θάλασσα». Μετά ήρθε η σειρά της Αθηνάς να παρουσιάσει το δώρο της και αφού κάλεσε τον Κέκροπα για μάρτυρα, φύτεψε μια ελιά πάνω στον βράχο, που ξεπετάχτηκε γεμάτη καρπό. Το δέντρο αυτό σωζόταν για πολλά χρόνια αργότερα. Μετά από το δώρα της Αθηνάς ο Δίας κήρυξε το τέλος του αγώνα και είπε στους άλλους θεούς να κρίνουν σε ποιον από τους δυο θεούς να δοθεί η πόλη. Συγχρόνως ζήτησαν τη μαρτυρία και τη γνώμη του Κέκροπα. Αυτός από το βράχο ψηλά έριξε μια ματιά γύρω, αλλά όπου να γύριζε, τα μάτια του αντίκριζαν αλμυρό νερό, τις θάλασσες που από παντού έζωναν τη χώρα. Το δέντρο όμως που είχε κάνει η Αθηνά να φυτρώσει ήταν το πρώτο που φύτρωσε σε όλη τη χώρα και ήταν συνάμα για την πόλη η υπόσχεση για δόξα και ευτυχία. Γι' αυτό ο Κέκροπας θεώρησε πως το δώρο της Αθηνάς ήταν πιο χρήσιμο και έτσι της δόθηκε η κυριαρχία της πόλης.

Ο Κέκροπας διαίρεσε τους κατοίκους της Αθήνας σε τέσσερις φυλές, την Αθήνα σε τέσσερις περιοχές, που τις ονόμασε Κεκροπίς, Αυτόχθων, Ακταία και Παραλία, κάθε μια με περίπου είκοσι χιλιάδες κατοίκους. Εκτός αυτού διαίρεσε την Αττική σε δώδεκα αυτόνομους δήμους.



Μετά απ’ την ανάγνωση του παραπάνω κειμένου οδηγήθηκα σε κάποιους συλλογισμούς . Πρώτος βασιλιάς των προγόνων μου ένας ερπετόμορφος ; Ο Κέκροπας λοιπόν χθόνιος θεός , δηλαδή ; Ερπετική μορφή ζωής με καταγωγή την κοίλη γη ; Έπειτα παρατήρησα ότι μόνο καλό έκανε στους συμπολίτες του , που ήταν 189 χρόνια ακυβέρνητοι μετά τον μέγα κατακλυσμό του Ωγύγη . Η πρώτη σύζυγος ήταν επίσης προσωποποίηση της γονιμότητας του εδάφους και του λαμπρού φωτός. Και η δεύτερη αδελφή του τεχνογνώστη της πτητικής Δαιδάλου . Βλέπουμε λοιπόν μια γραμμή αίματος της βασιλείας του, φιλικά προσκείμενη στο είδος μας. Οικοδόμησε άλλες δυο πόλεις και λατρεύτηκε σε άλλες επτά το φίδι. Παρουσιαζόμενος συνήθως ως διφυής , εδώ κατάλαβα ότι άλλαζε και μορφή αν ήθελε ενώ αν όχι έπαιρνε ανθρώπινη μορφή και θυμήθηκα τα βιβλία που διάβασα με τα μεταμορφικά ερπετικά όντα που ακόμα βασιλεύουν στις μέρες μας για κάποιους . Προώθησε την λατρεία του Δια και της Αθηνάς, και σκέφτηκα να και ένα ερπετό που τα πήγαινε καλά με τους Ολύμπιους θεούς .Και όταν οι Ολύμπιοι μάλωναν για την προστασία της πόλης διάλεξε με σύνεση το δώρο που θα ωφελούσε το ανθρώπινο γένος , την ευλογημένη ελιά .Γιατί το φίδι δίνει πάντα γνώση στον άνθρωπο ,που πάντα εποφθαλμιάτε από κάποιο ανώτερο ον για τη χρήση της ; Μια μνήμη που θα κρατήσω άσβεστη στο μυαλό μου , είναι ότι της ημέρες εκείνες τα όντα που ζούσαν μαζί μας , εκτός του διφυή Κέκροπα , ήταν ακόμα πιο εξελιγμένα καθώς οι Ολύμπιοι εκτός από πολυμορφικοί είχαν την δύναμη να μετουσιωθούν και σε νερό , αέρα , πυρ. Στο εβραιοχριστιανικό σχολείο που πήγα νέος θυμάμαι την ιστορία της ονομασίας της πόλης της Αθήνας , αλλά αυτός που μου έμεινε στο μυαλό δεν ήταν ο Κέκροπας ως ερπετόμορφος θεός υπέρ του ανθρώπου . Πως επιβίωσε το είδος μας πολύ κατώτερο ,ενώ όλα αυτά τα όντα δεν υπάρχουν πλέον ; Μήπως είμαστε ακόμα όλοι μαζί εδώ στο παρόν ηλιακό μας σύστημα ; Κάποιοι στις ουράνιες σφαίρες κάποιοι υποχθονίως και άλλοι υποθαλάσσια στα βασίλεια του Δια , Αδη , και Ποσειδώνα. Μήπως κάποιοι ελάττωσαν τις εμφανίσεις τους για κάποιο λόγο αλλά δεν έφυγαν ποτέ , μήπως άλλοι διοικούν πίσω από το παραπέτασμα ; Αν ήθελαν για κάποιο λόγο θα μπορούσαν βάση των ιδιοτήτων τους .Προσωπικά πιστεύω ότι τίποτα δεν άλλαξε από τότε ,πως θα μου πείτε ; Είμαστε μια καθοδηγούμενη φυλή ,στα μάτια μου είναι προφανές μετά από έρευνα αρκετών ετών . Είναι σαν κάποιος να επιλέγει πότε θα λάβουμε γνώση και πότε θα κυλίσουμε στο σκοτάδι . Δεν ξέρω αν υπάρχουν αψιμαχίες για την επικυριαρχία πάνω μας ακόμα , από όντα ανωτέρα από εμάς όπως γίνονταν στην αρχαιότητα , αλλά δεν θα με ξένιζε η ιδέα αυτή . Παρατηρώντας την γνώση του είδους μας να εναλλάσσεται από μακροπρόθεσμες περιόδους σκοταδισμού σε βραχυπρόθεσμες τεχνολογικού οργασμού, σαν να υπάρχει ένας Κέκροπας η ένας Ήφαιστος στο παρασκήνιο και δίνει γνώση ενώ άλλοτε η γνώση σπανίζει και ο κόσμος ζει στο σκοτάδι .Τέλος στις μέρες μας όλα είναι πιθανά , ο ουρανός σε όλο τον κόσμο γέμισε ΑΤΙΑ , πολλά εκ των οποίον υποθαλάσσια , και η θεωρίες συνομωσίας με υποχθόνια όντα σε συνεργασία με τις υπερδυνάμεις σε υπόγειες μυστικές βάσεις διαδέχονται η μια την άλλη . Ψάχνοντας τις ρίζες μας βρίσκουμε πολλές απαντήσεις αλλά η έρευνα δεν πρέπει να σταματήσει ποτέ.




ΝΑΓΚΑΣ

συνέχεια
http://arxaioikosmoi.blogspot.com/2011/09/blog-post_21.html#.T7p5Da26aAU.facebook

Προσευχή του Παιδαγωγού



Κύριε, Ευσπλαχνικέ Πατέρα, δώσ'μου απλότητα και βάθος
να διαβάζω τα παιδιά μου δίχως γρίφους σκοτεινούς
και να υψώνω τη ματιά μου λεύτερη απο κάθε πάθος
πάνω από του πληγωμένου στήθους μου τους στεναγμούς


Ως την έδρα μου άς μή φέρνω της ζωής μου το μαγνάδι
με συμπόνια να μαλώνω και το χέρι μου ελαφρό
κάνε το στην τιμωρία απαλότερο απ'το χάδι
νά'μαι σίγουρος πώς πάντα απ'αγάπη τιμωρώ


Το πλινθόκτιστο σχολειό μου νά'ναι κάμε το ναός
από πνεύμα της αλήθειας. Και της πυρκαγιάς οι φλόγες
ας φωτίζουν το σκοπό μου που σαν ήλιος λάμπει αγνός.


Στήλη δωρική η καρδιά μου και η θέληση χρυσός,
ας αστράφτουν κι απ'των πλουσίων διδακτηρίων τις κολώνες
πιο γερά και πιο καθαρά με της πίστης τ'άγιο φώς


ΓΑΒΡΙΕΛΛΑ ΜΥΣΤΡΑΛ
Δασκάλα από τη Χιλή
Βραβείο Νόμπελ 1946
(Απόδοση στα Ελληνικά από τον Γ. Μ. Ξύδη)

Μύρτος Ιεράπετρας

πατήστε την εικόνα να μεγαλώσει

και πιο πολύ με δεξι κλικ προβολή φακό



Ταϋγέτη Μπασούρη

Ταϋγέτη Μπασούρη (1917 – 2003)



Η Ταϋγέτη Μπασούρη (29 Ιουνίου 1914 - 28 Ιανουαρίου 2003), περισσότερο γνωστή ως Ταϋγέτη, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Βιογραφία

Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Ωδείου, με δάσκαλο στο τραγούδι τον Μ. Κουνελάκη και αργότερα στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πραγματοποίησε τις πρώτες εμφανίσεις της την περίοδο της Κατοχής, ενώ το 1943 έγινε μέλος του ΣΕΗ. Είχε ενεργό συμμετοχή στο ΕΑΜ Θεάτρου και εντάχθηκε στο ΚΚΕ. Για τις ιδέες και την αντιστασιακή της δράση εξορίστηκε στη Χίο, στη Μακρόνησο, στο Τρίκερι και στον Αϊ-Στράτη.

Από το 1951 υπηρέτησε όλα τα θεατρικά είδη (τραγωδία, δράμα, κωμωδία, μουσική κωμωδία, επιθεώρηση) υποδυόμενη κυρίως κωμικούς ρόλους. Ανάμεσα στις πιο γνωστές ταινίες που συμμετείχε ανήκουν Η Κάλπικη λίρα, Ο παπατρέχας και οι Δυο τρελοί και ο ατσίδας. Το 1973 πραγματοποίησε την πρώτη της εμφάνιση στην τηλεόραση, συμμετέχοντας στη σειρά «Το εικοσιτετράωρο ενός παλιατζή». Από το 1984 εργάστηκε στο Εθνικό Θέατρο όπου παρέμεινε μέχρι την συνταξιοδότησή της, το 1992. Η τελευταία της συμμετοχή στο θέατρο έγινε στο διασκευασμένο για παιδιά, από τον Αλέξη Σολωμό, έργο του Μπέρναρντ Σο «Ο Ανδροκλής και το λιοντάρι».

Κρίση των Ιμίων

 



Συντεταγμένες: 37°03′02″N 27°09′03″E
Κρίση των Ιμίων
Μέρος της Ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης για την υφαλοκρυπίδα

ο χάρτης που δείχνει την θέση των Ιμίων
Χρονολογία 25-31 Ιανουαρίου 1996
Τόπος Αιγαίο Πέλαγος
Έκβαση Status quo ante bellum

Επέμβαση του ΝΑΤΟ και τέλος του επεισοδίου
Αντιμαχόμενοι


Ελλάδα
Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό


Τουρκία
Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό

Ηγετικά πρόσωπα


Κων/νος Σημίτης
Νχος (ΠΝ) Χρήστος Λυμπέρης
Τανσού Τσιλέρ
Νχος (ΠΝ) Γκιουβέν Ερκάϊα

Απώλειες

Νεκροί: 3
Νεκροί: 1

Κρίση των Ιμίων ονομάζεται συμβατικά η ένοπλη αμφισβήτηση της Ελληνικής θαλάσσιας κυριαρχίας που έλαβε χώρα τον Ιανουάριο του 1996 από την Τουρκία, με αφορμή την προσάραξη πλοίου στις βραχονησίδες των Ιμίων. 

Κατά την διάρκεια της ολιγοήμερης αυτής κρίσης, οι δύο χώρες μετέφεραν στρατιωτικές δυνάμεις (κυρίως ναυτικές) γύρω από τα Ίμια και τις ανέπτυξαν φτάνοντας κοντά στην ένοπλη σύρραξη. Τελικά με την παρέμβαση του ΝΑΤΟ, και κυρίως των ΗΠΑ, η ένταση εκτονώθηκε και οι δύο χώρες απέσυραν τους στόλους τους.
Την εποχή της κρίσης αυτής πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν ο Κώστας Σημίτης. Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος, υπουργός Εθνικής Αμύνης ο Γ. Αρσένης και Αρχηγός ΓΕΕΘΑ ο ναύαρχος Χ. Λυμπέρης, ενώ πρωθυπουργός της Τουρκίας ήταν η Τανσού Τσιλέρ και υπουργός Εξωτερικών Ντενίζ Μπαϊκάλ.

Αφορμή της κρίσης ήταν η αμφισβητούμενη από την Τουρκία εγκυρότητα ενός προσαρτήματος της Ιταλοτουρκικής Σύμβασης του 1932 που καθόριζε τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των Ιταλικών Δωδεκανήσων και των ακτών της Τουρκίας. Η τουρκική κυβέρνηση απέρριψε το προσάρτημα ως νομικά άκυρο, με την αιτιολογία ότι δεν είχε κατατεθεί στην Κοινωνία των Εθνών στη Γενεύη. Αυτό, σύμφωνα με την τουρκική θέση, σημαίνει ότι η κυριαρχία σε έναν άγνωστο αριθμό μικρών νησίδων και βραχονησίδων στα Δωδεκάνησα παραμένει απροσδιόριστη και πρέπει να καθοριστεί με κάποια καινούργια σύμβαση. Αντίθετα, η ελληνική θέση υποστήριξε ότι το εν λόγω προσάρτημα παραμένει έγκυρο.

Περί τις τελευταίες ώρες της κρίσης, τρεις Έλληνες αξιωματικοί, του Πολεμικού Ναυτικού έχασαν την ζωή τους όταν το ελικόπτερο όπου επέβαιναν κατέπεσε στην θάλασσα. Το ατύχημα αποδόθηκε σε τεχνικά αίτια και την κόπωση του πληρώματος . Η τουρκική πλευρά δεν ανέφερε απώλειες.

Καθ'όλη τη διάρκεια της κρίσης φάνηκε η μεγάλη δυσπιστία του Σημίτη προς την ηγεσία της Ε.Υ.Π. (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών) και των Ενόπλων Δυνάμεων. Όπως γράφει Το Βήμα: «Οι αξιωματικοί αυτοί είχαν μάθει να λειτουργούν με τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος λάτρευε τις συσκέψεις με στρατιωτικούς, τις υπηρεσίες από κλειστές πηγές και τη διαχείριση κρίσεων όπως εκείνη του Μαρτίου του 1987. Ο κ. Σημίτης τους θεωρούσε «ανδρεϊκούς», ξένους στη δική του κουλτούρα και ύποπτους για το στήσιμο παγίδων τις κρίσιμες εκείνες ώρες.»

Από αυτή την κρίση δεν βγήκε κερδισμένη ούτε η Τουρκία, που ισχυριζόταν ότι τα Ίμια της ανήκουν, ούτε η Ελλάδα η οποία αναγκάστηκε να αποσύρει τους στρατιώτες της. Ουσιαστικός παράγοντας και κερδισμένη πλευρά υπήρξαν οι ΗΠΑ.

National Geographic Society

National Geographic Explorer in fast ice, Antarctica.jpg

Η National Geographic Society ιδρύθηκε στην Ουάσιγκτον στις 27 Ιανουαρίου 1888 από τριάντα τρεις εξερευνητές και επιστήμονες, οι οποίοι ενδιαφέρθηκαν για «την οργάνωση μιας Εταιρείας για την αύξηση και τη διάδοση της γεωγραφικής γνώσης». 

Οι συζητήσεις για την δημιουργία της είχαν αρχίσει δύο εβδομάδες νωρίτερα, στις 13 Ιανουαρίου, προτού συγκεντρωθούν στη λέσχη Κόσμος (Cosmos Club), μια ιδιωτική λέσχη η οποία βρισκόταν τότε στην πλατεία Λαφαγέτ (Lafayette Square), κοντά στο Λευκό Οίκο. 

Ο Γκάρντινερ Γκρην Χάμπαρντ (Gardiner Greene Hubbard) έγινε ο πρώτος πρόεδρός της και ο γαμπρός του, Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ (Alexander Graham Bell) τον διαδέχτηκε μετά το θάνατό του, το 1897. Ο γαμπρός του Μπελ, Γκίλμπερτ Χόβεϊ Γκρόσβενορ (Gilbert Hovey Grosvenor) έγινε ο πρώτος συντάκτης του περιοδικού National Geographic, υπηρετώντας την οργάνωση για πενήντα πέντε χρόνια, ενώ τα μέλη της οικογένειας Γκρόσβενορ έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην οργάνωση συνολικά. Ο Μπελ και ο γαμπρός του, Γκρόσβενορ, καθιέρωσαν την έννοια του μάρκετινγκ μέσω της ιδιότητας μέλους, καθώς και την σημαντική χρήση των φωτογραφιών στα περιοδικά. 

Ο σημερινός πρόεδρος του συμβουλίου των επιτρόπων, ο Γκίλμπερτ Μέλβιλ Γκρόσβενορ (Gilbert Melville Grosvenor), έλαβε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας (Presidential Medal of Freedom) το 2005 για την συνεισφορά της National Geographic Society στη γεωγραφική εκπαίδευση. Το 2004, η έδρα της National Geographic στην Ουάσιγκτον έγινε ένα από τα πρώτα κτίρια που έλαβαν την «πράσινη» πιστοποίησh από την Global Green USA. Η National Geographic Society έλαβε το Βραβείο Prince of Asturias τον Οκτώβριο του 2006, στο Οβιέδο της Ισπανίας.

https://el.wikipedia.org/wiki/National_Geographic_Society

Σήμερα 28/1 ...

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!


Δημοφιλείς αναρτήσεις Τελευταίες 7 ημέρες