Τετάρτη, Ιουνίου 16, 2021

όπως παλιά...το αυγό του Λύτρα

 

εικόνες απο το παλιό λεύκωμα  έτσι για ψυχαγωγική αίσθηση  

να δούμε νέα δρώμενα ή να φτιάξουμε κάποια δική μας δημιουργία όπως μια αφηρημένης τέχνης κουρτίνα 

ή  να πάρουμε μια γεύση απο στυλ ζωής έστω κι αν δεν μας εκφράζει όπως το σωμόν τσαντάκι 

ή δεν μας ανήκει θέλοντας και μή όπως η πολυτελής βίλα άραγε σε ποιον γνωστό ανήκει;  

αλλά μέσα σ  όλα όλο κάτι μας επιμορφώνει  πχ εδώ μαθαίνουμε πάλι ότι το "Ωόν του Πάσχα" είναι του Λύτρα όπως και το "Στο μαγειρείο" .  

για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει νέα 

καρτέλα με φακό+- 

Ιππασία, ένα διαφορετικό χόμπι.

Ιππασία, ένα διαφορετικό χόμπι.

Γυμναστική, ηρεμία και επαφή με τη φύση. Τρεις λόγοι που κάνουν κάποιο να ασχοληθεί με την ιππασία. Εξασφαλίζει την απόδραση από την καθημερινότητα αφού πρόκειται για ένα ξεχωριστό άθλημα κατά το οποίο ο αθλητής προσπαθεί να εναρμονιστεί και να συντονιστεί με το άλογο. 
Η Ιππασία είναι ένα από τα αρχαιότερα αθλήματα. Η εφαρμογή ίδιων κανόνων αξιολόγησης και βαθμολόγησης ανδρών και γυναικών, καθώς επίσης και η επιβράβευση όχι μόνο του ιππέα ή της αμαζόνας αλλά και του αλόγου, καθιστούν την Ιππασία μοναδική ως άθλημα.


Ο ιππέας ή η αμαζόνα και το άλογο θεωρούνται μια ομάδα. Απαιτούνται χρόνια συστηματικής προσπάθειας προκειμένου να μπορούν να εκτελούν ασκήσεις δεξιοτεχνίας, ταχύτητας, αντοχής και υπερπήδησης εμποδίων. Η ιππασία είναι ολυμπιακό άθλημα από το 1900.

Αν μέχρι τώρα πιστεύατε ότι η ιππασία ξεκίνησε ως άθλημα των δυτικοευρωπαίων ευγενών, ίσως εκπλαγείτε μαθαίνοντας πως οι πρώτες αθλητικές συναντήσεις ιππέων έλαβαν χώρα για πρώτη φορά το 680 π.Χ. στην αρχαία Ελλάδα με τις αρματοδρομίες, ενώ από το 648 π.Χ. οι ιπποδρομίες αποτελούσαν τα δύο από τα δέκα αγωνίσματα των Ολυμπιακών Αγώνων. 

Με τα χρόνια η ιππασία έγινε ένα από το δημοφιλέστερα και πιο ιδιαίτερα αθλήματα, αφού όχι μόνο εφαρμόζει τους ίδιους κανόνες για τους άνδρες και τις γυναίκες ιππείς, αλλά επιβραβεύει την καλή εμφάνιση τόσο των ιππέων όσο και του αλόγου, που κάνει άλλωστε και όλη τη σκληρή «δουλειά». Ο ιππέας και το άλογο στον αγώνα γίνονται ένα, και μετά από χρόνια συστηματικής προπόνησης καταφέρνουν να εκτελέσουν εντυπωσιακές ασκήσεις. Αν και στα πρώτα ελληνικά μ.Χ. χρόνια η ιππασία ως άθλημα περιορίστηκε αρκετά, έκανε πάλι την εμφάνισή της λίγο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και με πρωτοβουλία μιας ομάδας ανώτερων αξιωματικών του στρατού ιδρύθηκε ο Ελληνικός Ιππικός Όμιλος στις εγκαταστάσεις ενός κτήματος στο Χολαργό. Αυτός έγινε και ο πρώτος επίσημος Ιππικός Όμιλος στην Ελλάδα, ο οποίος επαναδραστηριοποιήθηκε πλέον μεταπολεμικά. 
Σήμερα η ιππασία αποτελεί ένα από τα αγαπημένα αθλήματα των νέων, με αρκετά μεγάλη απήχηση για τα δεδομένα της χώρας μας και με συνεχώς αναπτυσσόμενους ομίλους, οι οποίοι -επίσημοι και μη- φτάνουν περίπου τους 60. Στους ιππικούς ομίλους της χώρας μπορεί κανείς να εκπαιδευθεί σε προγράμματα ιππασίας, είτε είναι αρχάριος είτε όχι, και να απολαύσει το μοναδικό αυτό άθλημα σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους και αγροκτήματα, με έμπειρο προσωπικό, εκπαιδευμένα άλογα και απόλυτα φυσικές διαδρομές και μονοπάτια. Η Διεθνής Ομοσπονδία Ιππασίας έχει αναγνωρίσει επτά αγωνίσματα (υπερπήδηση εμποδίων, ιππική δεξιοτεχνία, ιππικό τρίαθλο, reining, γυμνιππευτική, μαραθώνιος και αμαξοδήγηση), τα οποία συμπεριλαμβάνονται στο αγωνιστικό πρόγραμμα των Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων Ιππικών Αγώνων, που διεξάγονται ανά τέσσερα χρόνια, στο ζυγό έτος μεταξύ δύο θερινών Ολυμπιάδων. 

 Τι πρέπει να γνωρίζει ο επίδοξος ιππέας 

Κάθε σωστά οργανωμένος ιππέας οφείλει πρώτα από όλα να συνοδεύεται από το κατάλληλο άλογο. Και για να βρείτε το κατάλληλο άλογο θα πρέπει να έρθετε σε επαφή με τον ιππικό όμιλο στον οποίο θα επιλέξετε να εκπαιδευθείτε. Εκεί θα επιλέξετε ή θα σας αναταθεί ο προπονητής σας, ο οποίος και θα είναι σε θέση να γνωρίζει ποιο άλογο σας ταιριάζει. Το άλογο πρέπει να μένει στο στάβλο του ιππικού ομίλου γιατί εκεί του παρέχεται καλύτερη φροντίδα και ασφάλεια. Αξίζει να αναφέρουμε ότι παλαιότερα οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν τα αρσενικά άλογα για ιππασία, και μάλιστα τα ευνουχισμένα για να τα ιππεύουν οι γυναίκες, και τα θηλυκά μόνο για αναπαραγωγή. Σήμερα, όμως, αυτό δεν ισχύει και στην ιππασία χρησιμοποιούνται και ευνουχισμένα αλλά και θηλυκά άλογα. Για τους νεώτερους αναβάτες προτιμότερα είναι τα πόνι, άλογα με ύψος γύρω στο 1,40 με 1,50, τα οποία είναι γεροδεμένα, ζωηρά και ιδιαίτερα αγαπητά στα παιδιά. 


Άθλημα ή χόμπι

Σήμερα η ιππασία με τα τρία από τα οκτώ αγωνίσματά της, την Υπερπήδηση Εμποδίων, την Ιππική Δεξιοτεχνία και το Ιππικό Τρίαθλο αποτελεί επίσημο άθλημα των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτό όμως δεν την αποκλείει από το να γίνει ένα χαλαρό χόμπι που να βοηθάει τους ανθρώπους να ξεφεύγουν και να χαλαρώνουν. Μπορείτε είτε να μπείτε σε ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα, όπου να προπονείστε συγκεκριμένες μέρες και ώρες κάθε εβδομάδα ή να επισκέπτεστε το χώρο όποτε εσείς μπορείτε και θέλετε και να κάνετε ιππασία με την επίβλεψη καθηγητή.

Τα αθλητικά προγράμματα κοστίζουν γύρω στα 200 ευρώ το μήνα ανάλογα με τις προσφορές του κάθε ιππικού ομίλου. Τα προγράμματα ελεύθερης συμμετοχής υπάρχουν σε ορισμένους ομίλους. Η υπεύθυνη του Ελληνικού Ιππικού Ομίλου, που εδρεύει στον Παράδεισο Αμαρουσίου, μας πληροφόρησε πως ένα τέτοιο πρόγραμμα θα ξεκινήσει στον όμιλό τους από το Μάιο του 2011, ενώ σε άλλους όπως ο Αττικός Όμιλος Ιππασίας στο Κορωπί προσφέρει ήδη στους πελάτες του αυτή την επιλογή. Στον συγκεκριμένο έχει κανείς τη δυνατότητα να πληρώνει με το μάθημα (20 ευρώ). Έτσι, μετά από ραντεβού, μπορείτε να δοκιμάσετε τις ικανότητές σας στην ιππασία, χωρίς να δεσμεύεστε να συνεχίσετε τα μαθήματα.

Πηγή: www.in2life.gr

Σοβέτο (Soweto)

Soweto-003.jpg

Το Σοβέτο (Soweto) είναι μία περιοχή - προάστιο δυτικά του Γιοχάννεσμπουργκ, σε απόσταση περίπου 15 χλμ., (με αριθμό 6 στο φερόμενο χάρτη). Υπήρξε μία από τις σημαντικότερες περιοχές κατά την περίοδο του Απαρτχάιντ, καθώς αποτελούσε γκέτο του μαύρου πληθυσμού της πόλης.

Από εδώ ξεκίνησε το κίνημα των μαύρων κατά του ρατσισμού, της αθλιότητας και της φτώχειας με συνέπεια σήμερα να έχει αναδειχθεί σε σύμβολο της ελευθερίας.

Στην περιοχή αυτή και μάλιστα στην ίδια οδό Βιλακάζι βρίσκονται οι οικίες δύο νομπελιστών, του Νέλσον Μαντέλα που έχει μετατραπεί σε μουσείο και του επισκόπου Ντέσμοντ Τούτου.

Το όνομα Σοβέτο είναι αρκτικόλεξο της αγγλικής ονομασίας "South West Townships" (= Νοτιοδυτικό περίχωρο).

Η πόλη ιδρύθηκε το 1886 από μαύρους εργαζόμενους σε ορυχεία της περιοχής. To 1904, οι Βρετανοί άποικοι έδιωξαν τους κατοίκους αυτούς από την περιοχή προκειμένου να δημιουργήσουν ένα στρατόπεδο εκκένωσης. Ωστόσο, κατά τη βιομηχανοποίηση της πόλης κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλοί έγχρωμοι επανήλθαν στην περιοχή. Επίσης, εκείνη την περίοδο ιδρύθηκε το πρώτο νοσοκομείο της περιοχής. 

Το 1947, ο Γεώργιος ΣΤ' επισκέφτηκε την πόλη και απένειμε παράσημα στο στρατό στην περιοχή. Αφού οι Μπόερς ανέκτησαν σημαντική δύναμη το 1948, η περιοχή μετατράπηκε σε γκέτο για τους μαύρους κατοίκους. Στις 16 Ιουνίου 1976 ξέσπασε μία εξέγερση των κατοίκων σχετικά με την επιβολή της Αφρικάανς στα σχολεία, ενώ οι λευκοί προσπάθησαν να την καταστείλουν 23 πολίτες σκοτώθηκαν την πρώτη ημέρα.Σήμερα,το Σοβέτο ανήκει στο Γιοχάνεσμπουργκ.

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

Theatrodefteras1.JPG


ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

Η εκπομπή της Δημόσιας Τηλεόρασης που μας καθήλωνε στους δέκτες μας κάθε Δευτέρα από τον Ιανουάριο του 1976 και μέχρι το 1992 και παρουσίασε περισσότερα από 400 θεατρικά έργα. Με αυτήν μεγαλώσαμε και αγαπήσαμε το Θέατρο. Γνωρίσαμε γίγαντες των Γραμμάτων και των Τεχνών. Ξενόπουλος. Παντελής Χορν, Δ. Ψαθάς, Αρθουρ Μίλλερ, Μολιέρος, Πιραντέλλο, Ερρίκος Ιψεν, Στρίμπεργκ, Μπρεχτ ,μας δίδαξαν,μας προβλημάτισαν ,μας ψυχαγώγησαν . Ηθοποιοί γίγαντες παρήλασαν από τις οθόνες μας.
Η προσφορά της ΕΡΤ στον Πολιτισμό τεράστια και σε αυτόν τον τομέα.

Στον παρακάτω σύνδεσμο υπάρχουν όλες οι θεατρικές παραστάσεις από το «Θέατρο της Δευτέρας » με πολλές πληροφορίες και σχόλια.

http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Το_θέατρο_της_Δευτέρας_(1976)

...στις 16 ως 19 Ιουνίου 1963

Valentina Tereshkova (2017-03-06).jpg

Η Βαλεντίνα Βλαντίμιροβνα Τερεσκόβα (ρωσικά: Валенти́на Влади́мировна Терешко́ва, 6 Μαρτίου 1937) είναι πρώην Ρωσίδα αστροναύτης που έγινε διάσημη ως η πρώτη γυναίκα στην Ιστορία που ταξίδεψε στο διάστημα. Αυτό το ταξίδι πραγματοποιήθηκε στις 16 ως 19 Ιουνίου 1963.

Η Τερεσκόβα επιλέχθηκε μεταξύ 400 και πλέον υποψηφίων για να κυβερνήσει το διαστημόπλοιο Βοστόκ 6. Κατά τη διάρκεια της τριήμερης αποστολής της, πραγματοποίησε διάφορες δοκιμές και συνέλεξε στοιχεία για τις αντιδράσεις του γυναικείου σώματος στη διαστημική πτήση.

Πριν στρατολογηθεί για το σοβιετικό διαστημικό πρόγραμμα, η Τερεσκόβα ήταν εργάτρια σε υφαντουργείο και ερασιτέχνιδα αλεξιπτωτίστρια. Μετά το τέλος της διαστημικής της σταδιοδρομίας έγινε μέλος του Σοβιετικού Κομμουνιστικού Κόμματος και κατέλαβε διάφορες πολιτικές θέσεις, ενώ ύστερα από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης δεν ασχολήθηκε πλέον με την πολιτική, αλλά εξακολουθεί να τιμάται ως ηρωίδα στη μετασοβιετική Ρωσία.

Το σ.ε.ξ. και το σκούπισμα

 
 
 
 
 
 
 
 
Διήγημα : Το σ.ε.ξ. και το σκούπισμα
της Έφης Γεωργάκη *

Το σ.ε.ξ και το σκούπισμα δεν πάνε με τίποτα μαζί. Ας πούμε ότι μόλις τελείωσες το σκούπισμα και ακόμα δεν έχεις μαζέψει τη σκούπα. Και έρχεται ο άλλος και σου κλείνει το μάτι πονηρά, ή σου το λέει ευθέως: πάμε για σ.ε.ξ; Τότε τι απαντάς; Ε, τι; Τις περισσότερες φορές λες πως θες να μαζέψεις τη σκούπα και να κάνεις ένα ντουζάκι. Τώρα αν δεν έχεις σκουπίσει και σου πει ο άλλος για σ.ε.ξ τον απομακρύνεις διακριτικά για να σκουπίσεις πρώτα. Και αν σου έρθει την ώρα που σκουπίζεις.... έ, αυτό δεν γίνεται με τίποτα. Και τότε πια είναι η λύση;
Καθαριότητα η σ.ε.ξ; Και στα αλήθεια η λύση είναι πολύ απλή όταν δεν έχεις παιδιά. Η αναλογία είναι υπέρ του σ.ε.ξ. Τι γίνεται όμως όταν έχεις παιδιά; Τότε η ζυγαριά γέρνει προς τη σκούπα.....  Σ.ε.ξ ή σκούπισμα λοιπόν; Μήπως να δούμε τα υπέρ και τα κατά;
Σκούπα: Καθαρίζει, φεύγουν τα νεύρα-εκτόνωση, είναι όπλο-αν μπει ξαφνικά ένας κλέφτης.
Σ.ε.ξ: Φεύγουν τα νεύρα-εκτόνωση, είναι όπλο-κερδίζει και τον χειρότερο εχθρό... αλλά δεν καθαρίζει.
Αυτό το «δεν καθαρίζει» είναι που με τρελαίνει. Έχετε πάει σε sex-shop;;; Έχουν τόσα απίθανα πράγματα να προτείνουν αλλά τίποτα που να συνδυάζει και το καθάρισμα χωρίς έξτρα κόπο. Και αυτές οι απίθανες σκούπες που δείχνουν στις επιδείξεις κάνουν τέλειο καθάρισμά.... αλλά σ.ε.ξ δεν κάνουν.
Μεγάλο το αδιέξοδο. Όταν γνώρισα τον έρωτα, μου έφερνε δώρο παγωτά για να συνοδεύουν το σ.ε.ξ. Τώρα φέρνει τις σακούλες για να γεμίζω τη σκούπα.
Ποια η σπουδαιότητα όλων αυτών;;; Η Λυσιστράτη κορίτσια, σ.ε.ξ είπε να μην κάνουν, όχι σκούπισμα, η παροιμία λέει make love not war, δεν λέει βάλτε σκούπα. Οπότε ας αποθέσουμε το σκουπόξυλο εις την αποθήκη και το κορμί μας εις το κρεβάτι, ή στον πάγκο της κουζίνας, ή στα πλακάκια ή ας κρεμαστούμε από το φωτιστικό και ας αλλάξουμε λίγο την παροιμία και ας λέμε η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά και η άλλη μισή είναι.... τι άλλο:......Σ.Ε.Ξ.

Γλωσσάριο
Η σκούπα είναι εργαλείο καθαρισμού. Φτιάχνεται από βούρλο ή καλάμια ενώνεται με ένα ξύλο (το γνωστό σκουπόξυλο) και άλλα τέτοια. Μάλλον όλοι ξέρουμε τι είναι σκούπα. Η ηλεκτρική μπαίνει στη μπρίζα και ρουφάει τη σκόνη από μακριά. Το σκούπισμα είναι μια πολύ παλιά ιστορία. Οι άνθρωποι των σπηλαίων μάζευαν κλαδάκια και τα έκαναν σκούπα και σκούπιζαν, στην αρχαία Ελλάδα, είχαν τους δούλους και σκούπιζαν, στο Mεσαίωνα δεν πολυ-σκούπιζαν (τις καβαλούσαν οι μάγισσες) αλλά από την Aναγέννηση και μετά το σκούπισμα έγινε must. Έγινε μάλιστα τόσο της μόδας που άρχισαν πέρα από τα σπίτια να καθαρίζουν και τα μαγαζιά, τους δρόμους, τα πάρκα, τις παραλίες. Γενικά η σκούπα μπήκε έντονα στην καθημερινότητα μας. Υπάρχουν στην αγορά από παιχνίδια σκούπες των 2 € μέχρι σκούπες που κάνουν τα πάντα σε άλλα μαγαζιά και έχουν 2.500 €. Προσοχή αυτές των παιχνιδάδικων δεν καθαρίζουν!

Το σ.ε.ξ ή αλλιώς σ.υνουσία ονομάζεται η σ.ε.ξ.ουαλική πράξη μεταξύ ανθρώπων ή άλλων μελών του ζωικού βασιλείου, με πρωταρχικό στόχο την αναπαραγωγή ή την ευχαρίστηση. Κι εδώ η παράδοση έρχεται από τις απαρχές του είδους. Οι τρόποι, οι τύποι διαφέρουν οι προτιμήσεις μπορεί, επίσης αλλού πληρώνεται με χρήμα και αλλού...με ιδρώτα… ή σκούπα.
 
* Η Έφη Γεωργάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Για το ότι γεννήθηκε υπάρχουν αποδείξεις, για το ότι μεγάλωσε μόνο ενδείξεις. Της αρέσει να παίζει ακόμα, με τα παιδιά της, με τις λέξεις, με περίεργα υλικά. Γράφει ακόμα ημερολόγιο και πάει ακόμα στο σχολείο (Στο ΕΑΠ-τμήμα Ευρωπαϊκού Πολιτισμού). Κάνει ακόμα Θέατρο (το οποίο σπούδασε) με παιδιά. Στόχο ζωής (αυτή τη στιγμή) δεν έχει- στόχο στιγμής έχει: να σπάσει μερικούς ακόμα κανόνες του παιχνιδιού.

Σταν Λόρελ (Stan Laurel, 16 Ιουνίου 1890 - 23 Φεβρουαρίου 1965)

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/34/Stan_Laurel_c1920.jpg/200px-Stan_Laurel_c1920.jpg  

Ο Σταν Λόρελ (Stan Laurel, 16 Ιουνίου 1890 - 23 Φεβρουαρίου 1965) ήταν Άγγλος κωμικός ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης. Μαζί με τον Όλιβερ Χάρντι αποτέλεσαν ένα από τα διασημότερα κωμικά δίδυμα στην ιστορία του κινηματογράφου ως οι Χοντρός και Λιγνός.

Ο Άρθουρ Στάνλεϊ Τζέφερσον, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε το 1890 στο Άλβερστον της Αγγλίας. Προερχόταν από θεατρική οικογένεια. Ο πατέρας του, Άρθουρ Τζέφερσον, ήταν ιμπρεσάριος, ηθοποιός και συγγραφέας, η μητέρα του, Μαντζ, ήταν ηθοποιός και ο αδελφός του αναμείχθηκε με την θεατρική επιχείρηση του πατέρα. Από μικρός μιμόταν τους κλόουν και ερωτοτροπούσε με τη σκηνή. Έπαιξε στο μιούζικ χολ και το 1910 συνεργάστηκε με τον περίφημο θίασο ποικιλιών του Φρεντ Κάρνο, όπου αντικατέστησε τον Τσάρλι Τσάπλιν σε μία περιοδεία στην Αμερική. Για κάποιο διάστημα μάλιστα συγκατοίκησαν οι δύο κωμικοί. Ο Τσάπλιν, γνωστός για τον ανταγωνισμό και τη μισαλλοδοξία του, δεν ανέφερε ποτέ τον Σταν. Ο Σταν, αντιθέτως, ποτέ δεν είπε κακιά κουβέντα γι' αυτόν: "Ο Τσάρλι ήταν, είναι και θα είναι πάντα ο μεγαλύτερος κωμικός στον κόσμο", δήλωσε κάποτε. Γύρω στα 1916 εγκατέλειψε το επώνυμο Τζέφερσον επιλέγοντας το Λόρελ για ένα βασικό λόγο: το Σταν Τζέφερσον περιείχε 13 γράμματα και, όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες, ήταν κι εκείνος προληπτικός. Άρχισε να γυρίζει (με τη Universal) πολλές μικρού μήκους ταινίες υποδυόμενος έναν χαρακτήρα που ονομαζόταν Χίκορι Χίραμ και ήταν κουτός χωρικός.

Αρχείο:The Lucky Dog (1921).webmΑναπαραγωγή πολυμέσου
Ο Λόρελ και ο Χάρντι εμφανίστηκαν για πρώτη φορά μαζί στην ταινία The Lucky Dog (1921).

Πριν γνωρίσει τον Όλιβερ Χάρντι, είχε πρωταγωνιστήσει μόνος του σε περισσότερες από 50 ταινίες. Το δίδυμο δημιουργήθηκε από τον παραγωγό Χολ Ρόουτς, πνευματικό πατέρα -μαζί με τον σκηνοθέτη Λίο Μακ Κάρεϊ- του Χοντρού και του Λιγνού, του δημοφιλέστερου κωμικού ντουέτου όλων των εποχών. Πρωτοσυναντήθηκαν στην οθόνη στο The Lucky Dog (1921) και έπαιξαν μαζί και σε άλλες ταινίες, όπως στο Duck Soup (1927), αλλά ως πραγματικό ντουέτο εμφανίστηκαν στο Φορώντας παντελόνια στον Φίλιπ (Putting Pants on Philip, 1927), όπου ο Σταν υποδύεται έναν νεαρό Σκωτσέζο που έρχεται στην Αμερική στον θείο του Όλι. Το 1927 ο Χοντρός και ο Λιγνός γύρισαν 13 ταινίες και το 1928 11 και ως το 1932 εμφανίζονταν σε μικρού μήκους και, ως επί το πλείστον, βουβές. Μεταξύ αυτών οι: Η μάχη του αιώνα, Μουσικοί για κλάματα, Μια τέλεια μέρα (1929), Ο Χοντρός και ο Λιγνός φορτοεκφορτωτές (The Music Box, 1932), που απέσπασε ένα από τα Όσκαρ για μικρού μήκους ταινία εκείνης της χρονιάς, κ.α. Μετά το 1932 άρχισαν την παραγωγή μεγάλου μήκους και ομιλουσών, ανάμεσα στις οποίες ορισμένες από τις πιο απολαυστικές: Ο Χοντρός και ο Λιγνός πάνε στον πόλεμο, Τα παιδιά της ερήμου, Δυο εύθυμοι Σκωτσέζοι, Ο Χοντρός και ο Λιγνός καουμπόηδες, Οι δύο βλάκες, Βάρδα Φουρνέλο, Τα κούτσουρα της Οξφόρδης, κ.α.

Ο Σταν Λόρελ (αριστερά) και ο Όλιβερ Χάρντι (δεξιά) στην ταινία Χοντρός-Λιγνός στη Λεγεώνα των Ξένων (1939)

Περισσότερες από 100 ταινίες γύρισαν ως ζευγάρι. Το δημιουργικό πνεύμα της δυάδας ήταν ο Λόρελ, ο οποίος, αν και δεν χρίστηκε ποτέ σκηνοθέτης ή σεναριογράφος, έπαιζε κύριο ρόλο σε όλα τα στάδια της παραγωγής.

Ο Λόρελ και ο Χάρντι είχαν μία επαγγελματική φιλοδοξία και μόνο: ήθελαν να κάνουν τους ανθρώπους να γελούν. Δεν έτρεφαν αυταπάτες για τους εαυτούς τους. Οι μέθοδοι και η τεχνική τους είχαν πολλά στοιχεία από τους κλόουν, το χιούμορ της μία αλληλοδιαδοχή από γκαγκ, τα αστεία τους έκαναν τα παιδιά να ξεκαρδίζονται γιατί αναγνώριζαν στα πρόσωπα των δύο κωμικών τη δική τους αδεξιότητα και αθωότητα. Ανάμεσα στον Σταν (Λόρελ) και τον Όλι (Χάρντι) ο πρώτος ήταν ο πιο κουτός. Ανήγγελλε στον Όλι από το τηλέφωνο ότι τον δάγκωσε σκύλος και όταν εκείνος τον ρωτούσε σε ποιο σημείο, τότε ο Σταν τοποθετούσε το ακουστικό ακριβώς πάνω από την πληγή σαν ο συνομιλητής του να ήταν σε θέση να δει μέσα από τη γραμμή. Κατά μία άλλη εκδοχή ο Όλι ήταν πιο κουτός γιατί θεωρούσε τον εαυτό του έξυπνο. Και όπως έλεγε και ο ίδιος: "Δεν υπάρχει πιο βλάκας από τον βλάκα που νομίζει ότι είναι έξυπνος".

Όταν ο Όλι κοιτούσε επιτιμητικά τον Σταν, εκείνος έξυνε αμήχανα το κεφάλι του σουφρώνοντας το πρόσωπό του. Το κλάμα του κοκορόμυαλου τρομοκρατημένου γκαφατζή έγινε σήμα κατατεθέν της αμερικανικής κωμωδίας.

Για τον Σταν η κωμωδία ήταν η ζωή του και συνέχιζε να εργάζεται και μετά το τέλος του γυρίσματος, ενώ ο Χάρντι έσπευδε να ασχοληθεί με το αγαπημένο του χόμπι: το γκολφ. Οι κωμωδίες τους απλές σε δράση, γίνονταν απολαυστικές από τις συνεχείς ανατροπές των καταστάσεων, τα εναλλασσόμενα γκαγκ. Ήρωες μικροαστικής προέλευσης, ήθελαν να γίνουν κοινωνικά σεβαστοί αλλά και αρεστοί. Φορούσαν αξιοπρεπή κοστούμια, σκληρά καπέλα και απευθύονταν ο ένας στον άλλον με την προσφώνηση μίστερ. Αποκτούσαν μία καθωσπρέπει απασχόληση ως μεταφορείς πιάνων ή πωλητές χριστουγεννιάτικων δέντρων κι αν στο τέλος τα έκαναν θάλασσα, αυτό δεν έβλαπτε παρά τους ίδιους.

Άτολμοι και γκαφαδόροι παρά το σοβαροφανές ύφος τους, βυθίζονταν μεγαλοπρεπώς σε λακκούβες, έβαφαν καλοσχηματισμένα οπίσθια ανύποπτων κυριών, προσπαθούσαν, με απόγνωση, να απαλλαγούν από μία κατσίκα και κατόρθωσαν να ανεβάσουν ένα άλογο πάνω σε ένα πιάνο. Για τον τουρτοπόλεμο, ο συγγραφέας Χένρυ Μίλλερ παρατήρησε: "Ήταν το βασίλειο και η αποθέωση της τούρτας. Δεν υπήρχαν παρά τούρτες, χιλιάδες τούρτες". Η άποψη του Σταν ήταν: "Αν πρόκειται να γυρίσουμε μια ταινία με τουρτοπόλεμο, ας χρησιμοποιήσουμε τόσο πολλές τούρτες ώστε να μη μείνει χώρος για παρόμοια ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου!".

Ο τάφος του Σταν Λόρελ

Ο Χοντρός και ο Λιγνός, το διασημότερο δίδυμο στην ιστορία του κινηματογράφου, έπαψε ουσιαστικά να υπάρχει πριν από τον κλινικό θάνατο του ζεύγους. Την τελευταία τους ταινία τη γύρισαν στη Γαλλία το 1950 (Οι Νέοι Ροβινσώνες). Οι βασιλιάδες του γέλιου ήταν ήδη εξασθενημένοι και κουρασμένοι. Αλλά από τη στιγμή που συναντήθηκαν, τέλη του 1920, ως τη χρονιά που ο Όλιβερ Χάρντι πέθανε παρέμειναν στενά συνδεδεμένοι όχι μόνο γιατί το ντουέτο τους πωλούσε αλλά γιατί ήταν και καλοί φίλοι: "Ο Όλι ήταν σαν αδελφός μου. Νιώθαμε ο ένας τον άλλον, αν και δεν κάναμε συχνά παρέα έξω από τα πλατό. Η ζωή του έξω από το στούντιο ήταν αφιερωμένη στα σπορ και κυρίως στο γκολφ, που λάτρευε. Η δική μου ζωή, ήταν δουλειά και τίποτα άλλο. Μου άρεσε να παρακολουθώ την ταινία σε όλα τα στάδια της παραγωγής. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν μαλώσαμε ποτέ".

Στις 23 Φεβρουαρίου του 1965, ύστερα από αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια, έγινε σαφές ότι ο Σταν δεν θα μπορούσε να αναλάβει. Από το κρεβάτι του νοσοκομείου ψιθύρισε στη νοσοκόμα: "Θα προτιμούσα να κάνω σκι από το να βρίσκομαι εδώ!". "Κάνετε σκι, κύριε Λόρελ", ρώτησε η νοσοκόμα. "Όχι", απάντησε. "Αλλά θα προτιμούσα το σκι από αυτό που κάνω τώρα"[5]. Λίγα λεπτά αργότερα έκλεισε τα μάτια του για πάντα[6].

Δύο αστεροειδείς, οι 2865 και 2866 ονομάστηκαν «Λόρελ» και «Χάρντι» στη μνήμη των Σταν Λόρελ και Όλιβερ Χάρντι.

ΔΑΙΔΑΛΟΣ και ΙΚΑΡΟΣ

στην Αμμουδάρα Ηρακλείου (φ.Μ.Κυμάκη)
 στην Αμμουδάρα Ηρακλείου (φ.Μ.Κυμάκη)

Ίκαρος, το πρώτο θύμα αεροπορικού ατυχήματος, παγκοσμίως.

Ο Δαίδαλος, γιος του Ευπαλάμου και της Αλκίππης, ζούσε στην Αττική. Ήταν ξακουστός και περιώνυμος γλύπτης, άριστος τεχνίτης, αρχιτέκτονας και εφευρέτης εργαλείων, μέλος της βασιλικής οικογένειας των Κεκροπιδών και του Κέκροπα, πρώτου βασιλέα των Αθηνών.

Αφ᾽ότου καταδικάστηκε από τον Άρειο Πάγο σε εξορία, κατέφυγε στην Κρήτη, όπου και βρήκε καταφύγιο κοντά στο Μίνωα.
Εκεί, μαζί με το γιο του, Ίκαρο, καρπό της σχέσης του με τη δούλη του Μίνωα, Ναυσικράτη, τού ανατέθηκαν διάφορα έργα : ο Λαβύρινθος, τα ανάκτορα της Κνωσού, το άγαλμα Αριάδνης και άλλα.
Τα έργα του Δαιδάλου ήταν τόσο κομψά και τόσο ρεαλιστικά που λέγεται ότι ο Ηρακλής λιθοβόλησε ένα απ’ αυτά, νομίζοντας ότι ήταν πραγματικό· ανάμεσα σ’ αυτά ήταν το άγαλμα του Ηρακλή στη Θήβα, το πριόνι, το τσεκούρι, το νήμα της στάθμης, το τρυπάνι, ο κεραμικός τροχός, αλλά και οι ιστοί και οι κεραίες των πλοίων.
Κατασκεύασε τα ανάκτορά του Μίνωα στην Κνωσό, ένα μνημειώδες έργο, μεγάλης αρχιτεκτονικής αξίας, που είδε το φως μετά τις εκεί ανασκαφές του Έβανς.
Πρόκειται για ένα τεράστιο κτίριο με 1300 αίθουσες, αυλές και αποθήκες, διακοσμημένο με θαυμάσιες τοιχογραφίες, μερικές από τις οποίες σώζονται σε άριστη κατάσταση μέχρι σήμερα.
Ο Μίνωας, από φόβο μήπως κτίσει άλλα παρόμοια παλάτια σε άλλες πόλεις, τον κρατούσε στην υπηρεσία του για αρκετό καιρό.
Όταν ο Θησέας ήρθε στην Κρήτη για να σκοτώσει τον Μινώταυρο, ο Δαίδαλος έδειξε στην Αριάδνη, κόρη του βασιλιά Μίνωα, το δρόμο για το λαβύρινθο. Μαθαίνοντάς το ο Μίνωας, οργίστηκε και φυλάκισε το Δαίδαλο και τον Ίκαρο στο Λαβύρινθο. Άλλος ένας λόγος για την οργή του ήταν το γεγονός ότι ο Δαίδαλος βοήθησε τη γυναίκα του, Πασιφάη, να ικανοποιήσει την αρρωστημένη ερωτική της έλξη και πόθο για τον ταύρο του Ποσειδώνα. Ο Δαίδαλος, κατασκευασε ξύλινο ομοίωμα αγελάδας, κούφιο από μέσα (την περίφημη Δάμαλη), το οποίο σκέπασε με δέρμα φρεσκοσφαγμένης αγελάδας. Μέσα στο ομοίωμα μπήκε η Πασιφάη, εξαπατώντας τον ταύρο, που ενώθηκε με την «αγελάδα» και από την παράδοξη αυτή ένωση γεννήθηκε ο Μινώταυρος, φοβερό τέρας με κεφάλι ταύρου και σώμα ανθρώπου, που κατοικούσε στα υπόγεια του Λαβύρινθου και τρεφόταν με ανθρώπινη σάρκα.
Ο πολυμήχανος Δαίδαλος κάθε μέρα προσπαθούσε να βρει τρόπο να ξεφύγει από τη φυλακή του. Μια μέρα σκέφτηκε ότι, αφού οι επίγειοι, υπόγειοι και θαλάσσιοι τρόποι είχαν αποτύχει ή ήταν αδύνατοι, έπρεπε να δοκιμάσει ένα άλλο τρόπο, τον υπέργειο. Βλέποντας τα πουλιά σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να κατασκευάσει μια συσκευή που θα επέτρεπε στον ίδιο και τον γιο του να φύγουν, πετώντας, από το νησί και να φτάσουν σε άλλα μέρη.
Έτσι, σοφίστηκε να κατασκευάσει φτερά, τα οποία κόλλησε με κερί στο γιο του και στον ίδιο, κάνοντας την πρώτη πτήση ανθρώπου. Έμαθε το γιο του να πετά και τον συμβούλεψε να μην πετά πολύ ψηλά, γιατί ο Ήλιος θα έλιωνε το κερί των φτερών του και θα έπεφτε στη θάλασσα, αλλά ούτε πολύ χαμηλά, γιατί ο αφρός της θάλασσας θα έβρεχε τα φτερά του, κάνοντάς τα βαριά και δυσχεραίνοντας την πτήση του.
Έτσι και έγινε και μία μέρα, όταν και οι δύο ένιωσαν έτοιμοι, άρχισαν να πετούν, φεύγοντας από την Κρήτη. Ενώ, όμως, ο Δαίδαλος πετούσε σε μέσο ύψος, ο Ίκαρος, όντας νεαρός και λαχταρώντας για περιπέτεια, πετούσε άλλοτε χαμηλά και άλλοτε ψηλά· κάποια στιγμή τα φτερά του, βαριά από τον αφρό των κυμάτων και ταλαιπωρημένα από τη θερμότητα του Ηλίου, το κερί τους έλιωσε και ο Ίκαρος ευθύς έπεσε στη θάλασσα, όπου και πνίγηκε.
Ο πατέρας του έψαχνε το θαλασσοπνιγμένο του γιο για μέρες, παρακαλώντας τους θεούς να τον βοηθήσουν να τον βρει. Οι Ωκεανίδες λυπήθηκαν τον Δαίδαλο και έβγαλαν το πτώμα του στο νησί Ιχθυόεσσα. Καθοδηγούμενος από τις Ωκεανίδες, έθαψε το σώμα του γιου του στο νησί αυτό, που πήρε το όνομα Ικαρία, κοντά στο πέλαγος, που πήρε το όνομα Ικάριο.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο θάνατος του Ικάρου υπήρξε η πρώτη ελληνική προσφορά-θυσία στο βωμό της αεροπορικής ιδέας. Ο Δαίδαλος, αφού ανέκαμψε από το θρήνο του, συνέχισε την πτήση του, φθάνοντας στη Σικελία. Εκεί του προσέφερε καταφύγιο ο βασιλιάς Κώκαλος. Ο Μίνωας όμως τον κυνήγησε μέχρι εκεί, γεγονός που έκανε τους κατοίκους του νησιού να σκοτώσουν τον Κρητικό βασιλιά, από φόβο μήπως τους πάρει τον έξοχο καλλιτέχνη και δημιουργό.
Το θέμα της πτώσης του Ίκαρου ενέπνευσε αρκετούς καλλιτέχνες της αρχαιότητας αλλά και των νεότερων εποχών.
Στην αρχαία Αττική τού αφιερώθηκε μικρός δήμος που ονομαζόταν «Δαιδαλίδες» (της Κεκροπίδος φυλής).
Το όνομα του Δαιδάλου προέρχεται από το ρήμα «δαιδάλλω» που σημαίνει «τεχνουργώ, κατασκευάζω, μαστορεύω, ποικίλλω, στολίζω, διακοσμώ».
Το όνομα του Δαίδαλου φέρει ο αστεροειδής αρ. 1864, ενώ του Ικάρου, ο αστεροειδής αρ. 1566.
Ο Ίκαρος θεωρείται το πρώτο θύμα αεροπορικού ατυχήματος παγκοσμίως.

Τζόν Σνόου (15 Μαρτίου 1813 – 16 Ιουνίου 1858)

 John Snow.jpg 

Ο Τζόν Σνόου (15 Μαρτίου 1813 – 16 Ιουνίου 1858) ήταν Άγγλος γιατρός και πρωτοστάτης στην υιοθέτηση της αναισθησίας και της ιατρικής υγιεινής. Θεωρείται ένας από τους πατέρες της σύγχρονης επιδημιολογίας, εν μέρει λόγω του έργου του στον εντοπισμό της πηγής της επιδημίας χολέρας στο Σόχο του Λονδίνου, το 1854. Τα ευρήματά ενέπνευσαν θεμελιώδεις αλλαγές στα υδρευτικά και αποχετευτικά συστήματα του Λονδίνου, οι οποίες οδήγησαν σε παρόμοιες αλλαγές και σε άλλες πόλεις, και σε σημαντική βελτίωση γενικά στην δημόσια υγεία σε όλο τον κόσμο.

σε τάξη...



Για να έχετε σε τάξη τα μικροαντικείμενά σας

περισσότερα εδώ https://www.ravelry.com/patterns/library/wall-pockets-2

https://images4-g.ravelrycache.com/flickr/8/6/3/8634361730/8634361730.jpg

Χαμουραμπί ή Χαμουραπί

Milkau Oberer Teil der Stele mit dem Text von Hammurapis Gesetzescode 369-2.png 

Ο Χαμουραμπί ή Χαμουραπί ήταν Ακκάδιος βασιλιάς της Βαβυλώνας από το 1792 μέχρι το 1750 π.Χ.. Ήταν ο μεγάλος γιος του Σιν Μουβαλίτ, τον οποίο και διαδέχθηκε. 

Ήταν μεγάλος μεταρρυθμιστής, νομοθέτης και κατακτητής. Κατά την βασιλεία του, η Βαβυλώνα ήταν το κύριο θρησκευτικό κέντρο της Μεσοποταμίας. Με την άνοδό του στο θρόνο, ο Χαμουραμπί έλεγχε μόνο ένα μικρό τμήμα της Βαβυλώνας, τη Σιπάρ και την περιοχή γύρω της. Ανάλωσε τα περισσότερα από τα 29 πρώτα έτη της βασιλείας του για να επιβάλει εσωτερική σταθερότητα και ευημερία. Το 1787 π.Χ. εισέβαλε στον Νότο, και κατέλαβε την Ισίν, αν και απέτυχε να πάρει την Ουρούκ. Διαμόρφωσε ένα συνασπισμό με τη Λάρσα και τη Μάρι περίπου από το 1779 - 1764 π.Χ., στον αμοιβαίο πόλεμο ενάντια στην Ασσυρία, το Ελάμ και τους ορεινούς λαούς.

Στα μέσα τής δεκαετίας τού 1770 π.Χ., μαζί με τα στρατεύματα της Μάρι και τού Ελάμ, λεηλάτησε την Εσνούνα. Το 1764 συνέτριψε ένα στράτευμα εισβολέων, που αποτελείτο από Ελαμίτες, Ασσύριους, Γκούτιους και Εσνούνιους. Το επόμενο έτος επιτέθηκε στη Λάρσα, ενθαρρυνόμενος από έναν χρησμό. Κατέλαβε τη Λάρσα, και σάρωσε όλη τη Σουμερία. Νίκησε άλλον έναν συνασπισμό που αποτελείτο από το Ελάμ, την Εσνούνα, την Ασσυρία και τους Γκούτιους, κατέλαβε την Εσνούνα, και έφθασε στα Ασσυριακά σύνορα. Το 1761 π.Χ. χάλασε τη συμμαχία του με τον Ζιμρί-Λιμ τής Μάρι, και τον έκανε υποτελή. Δύο χρόνια αργότερα η Μάρι επαναστάτησε, και ο Χαμουραμπί επέστρεψε και κατέστρεψε εντελώς την πόλη. Μεταξύ των ετών περίπου 1760 - 1755 π.Χ., πολέμησε ενάντια στην Ασσυρία και την έκανε υποτελή. Η πόλις-κράτος Γιαμχάντ και οι σύμμαχοί του απώθησαν κάθε προσπάθεια της Βαβυλώνας να μπει στη Συρία. 

Ο Χαμουραμπί πήρε τον τίτλο "βασιλιάς Σουμέρ και Ακκάδ, βασιλιάς των τεσσάρων τετάρτων του κόσμου". Η αυτοκρατορία του Χαμμουραμπί απλωνόταν από τον Περσικό Κόλπο έως Βόρεια από τη Νινευή και από τα όρη του Ελάμ μέχρι τα υψώματα της Συρίας. Στη διάρκεια της βασιλείας του, συντάχθηκε ο πρώτος νομοθετικός κώδικας της ιστορίας, που έμεινε γνωστός σαν Κώδικας του Χαμουραμπί.

Παγωτό Σοκολάτα Πορτοκάλι


Ακόμα και αν ο συνδυασμός σοκολάτα-πορτοκάλι δεν είναι ο αγαπημένος σας, σε αυτό το παγωτό θα τον λατρέψετε...περισσότερα

Υλικά

1 λίτρο παγωτό

500 ml κρέμα γάλακτος
250 ml φρέσκο γάλα πλήρες
2 γεμάτες κ.σ. κακάο
150 γρ. σοκολάτα υγείας ή κουβερτούρα σε κομματάκια
ξύσμα απο 3 πορτοκάλια (ακέρωτα)
175 γρ. καστανή ζάχαρη
5 μεγάλους κρόκους αυγών
1 πρέζα αλάτι
 

Συνταγή: http://www.sintagespareas.gr/sintages/pagoto-sokolata-portokali1.html

Βέρνερ φον Μπράουν (23 Μαρτίου 1912 – 16 Ιουνίου 1977)

Wernher von Braun.jpg 

Ο Βέρνερ φον Μπράουν (Wernher Magnus Maximilian Freiherr von Braun, 23 Μαρτίου 1912 – 16 Ιουνίου 1977) ήταν Γερμανός φυσικός και μηχανικός με σημαντική συμβολή στη δημιουργία βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλων που μετέφεραν τους αστροναύτες στη Σελήνη. Θεωρήθηκε ως ένας από τους σημαντικότερους επιστήμονες ειδικούς σε προβλήματα σχετικά με τα διαστημικά ταξίδια.

Γεννήθηκε στην πόλη Βίρσιτζ (Wirsitz), τη σημερινή Βιρζίσκ (Wyrzysk) της Πολωνίας (τότε Ανατολικής Πρωσίας). Ήταν ο δημιουργός του πυραύλου Α4 (Aggregat-4)ο οποίος ήταν μέρος της σειράς πυραύλων που ο φον Μπράουν σχεδίασε και κατασκεύασε για λογαριασμό της ναζιστικής Γερμανίας στο διάστημα 1933–1945. 

Ο A4 έγινε γνωστός ως V-2 (Vergeltungswaffe 2, στα γερμανικά σημαίνει «όπλο της εκδίκησης») και χρησιμοποιήθηκε από το 1942 κυρίως στον πόλεμο της Γερμανίας κατά της Αγγλίας (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος).

Μετά τη λήξη του πολέμου το 1945 ο φον Μπράουν και η ομάδα του υπήρξαν ανάμεσα στους δεκάδες Γερμανούς επιστήμονες που οι αμερικανικές δυνάμεις μετέφεραν στις ΗΠΑ ως μέρος της επιχείρησης «Paperclip» («Operation Paperclip»). Εκεί ανέλαβε τη διεύθυνση του τμήματος ερευνών βαλλιστικών βλημάτων ειδικής υπηρεσίας του αμερικανικού στρατού (White Sands Proving Grounds) στο Νέο Μεξικό, όπου και συνέβαλε ουσιαστικά στην ανάπτυξη των μέσων στην εξερεύνηση του διαστήματος. Το 1955 απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα.

Ο Φον Μπράουν υπήρξε ο κατασκευαστής των πυραύλων Jupiter C και Vanguard, με τους οποίους εκτοξεύθηκαν οι τεχνητοί δορυφόροι Explorer 1 και Explorer 3. Από το 1961 άρχισε, με την εποπτεία του φον Μπράουν, η κατασκευή των πυραύλων Saturn, που ήταν σχεδιασμένοι για να μεταφέρουν μεγάλα φορτία σε τροχιά και πέρα από την τροχιά της Γης. Το 1969 ο πύραυλος Saturn V, που έφερε το διαστημόπλοιο Απόλλων 11, μετέφερε στο διάστημα τους πρώτους αστροναύτες οι οποίοι, στις 20 Ιουλίου, προσεδαφίστηκαν και περπάτησαν στην Σελήνη.

Ο φον Μπράουν αποχώρησε από τη NASA το 1972. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του συνεργάστηκε με ιδιωτικές επιχειρήσεις. Πέθανε στην Αλεξάντρια της Βιρτζίνια στις 16 Ιουνίου 1977. Είχε νυμφευθεί το 1947 τη Μαρία Λουίζε φον Κίστορπ (Maria Luise von Quistorp), εξαδέλφη του από την πλευρά της μητέρας του, και είχαν τρία παιδιά.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ "ΕΛΕΝΗ"

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ "ΕΛΕΝΗ"



File:A Summer Shower, by Charles Edward Perugini.jpg

Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!
Κατά που θ' απλώσουμε τα χέρια μας τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός
Κατά που θ' αφήσουμε τα μάτια μας τώρα που οι μακρινές γραμμές
ναυάγησαν στα σύννεφα
Τώρα που κλείσανε τα βλέφαρά σου απάνω στα τοπία μας
Κι είμαστε - σαν να πέρασε μέσα μας η ομίχλη -
Μόνοι ολομόναχοι τριγυρισμένοι απ' τις νεκρές εικόνες σου.

Με το μέτωπο στο τζάμι αγρυπνούμε την καινούρια οδύνη
Δεν είναι ο θάνατος που θα μας ρίξει κάτω μια που Εσύ υπάρχεις
Μια που υπάρχει άλλου ένας άνεμος για να σε ζήσει ολάκερη
Να σε ντύσει από κοντά όπως σε ντύνει από μακριά η ελπίδα μας
Μια που υπάρχει αλλού
Καταπράσινη πεδιάδα πέρ' από το γέλιο σου ως τον ήλιο
Λέγοντάς του εμπιστευτικά πως θα ξανασυναντηθούμε πάλι
Όχι δεν είναι ο θάνατος που θ' αντιμετωπίσουμε
Παρά μια τόση δα σταγόνα φθινοπωρινής βροχής
Ένα θολό συναίσθημα
Η μυρωδιά του νοτισμένου χώματος μες στις ψυχές μας που όσο παν κι απομακρύνονται

Κι αν δεν είναι το χέρι σου στο χέρι μας
Κι αν δεν είναι το αίμα μας στις φλέβες των ονείρων σου
Το φως στον άσπιλο ουρανό
Κι η μουσική αθέατη μέσα μας ω! μελαγχολική
Διαβάτισσα όσων μας κρατάν στον κόσμο ακόμα
Είναι ο υγρός αέρας η ώρα του φθινοπώρου ο χωρισμός
Το πικρό στήριγμα του αγκώνα στην ανάμνηση
Που βγαίνει όταν η νύχτα πάει να μας χωρίσει από το φως
Πίσω από το τετράγωνο παράθυρο που βλέπει προς τη θλίψη
Που δε βλέπει τίποτε
Γιατί έγινε κιόλας μουσική αθέατη φλόγα στο τζάκι χτύπημα
του μεγάλου ρολογιού στον τοίχο
Γιατί έγινε κιόλας
Ποίημα στίχος μ' άλλον στίχο αχός παράλληλος με τη βροχή δάκρυα
και λόγια
Λόγια όχι σαν τ' αλλά μα κι αυτά μ' ένα μοναδικό τους προορισμόν:
Εσένα!

ΠΙΝΑΚΑΣ Charles Edward Perugini -A Summer Shower

Άνταμ Σμιθ ( 16 Ιουνίου 1723 – 17 Ιουλίου 1790)

AdamSmith.jpg

O Άνταμ Σμιθ (αγγλικά: Adam Smith, 16 Ιουνίου 1723 – 17 Ιουλίου 1790) ήταν Σκωτσέζος οικονομολόγος και ηθικός φιλόσοφος. Θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους της πολιτικής οικονομίας και θεμελιωτής της σχολής των κλασικών οικονομικών. Ένας από τους κύριους εκπροσώπους του Σκωτσέζικου Διαφωτισμού, ο Σμιθ είναι συγγραφέας των έργων «Θεωρία των ηθικών συναισθημάτων» (1759) και «Μια έρευνα της φύσης και των αιτιών του πλούτου των εθνών» (1776), με το δεύτερο να αναφέρεται συνήθως απλά ως Ο Πλούτος των Εθνών και να θεωρείται ως το κύριο έργο του Σμιθ και η πρώτη νεωτερική εργασία πάνω στα οικονομικά.

Ο Σμιθ μελέτησε ηθική φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια της Γλασκώβης και της Οξφόρδης, όπου ήταν ένας από τους πρώτους φοιτητές που επωφελήθηκαν των υποτροφιών που θέσπισε ο Τζον Σνελ. Με το πέρας των σπουδών του έδωσε μια σειρά από δημόσιες διαλέξεις στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου που οδήγησαν στη συνεργασία του με τον Ντέιβιντ Χιουμ κατά τη διάρκεια του Σκωτσέζικου Διαφωτισμού. Ο Σμιθ κατέλαβε θέση καθηγητή στην Γλασκώβη όπου δίδαξε ηθική φιλοσοφία και δημοσίευσε τη Θεωρία των ηθικών συναισθημάτων. Αργότερα ανέλαβε θέση επισκέπτη καθηγητή, κάτι που του επέτρεπε να ταξιδέψει σε όλη την Ευρώπη και να συναναστραφεί με άλλους διανοούμενους της εποχής του. Ο Άνταμ Σμιθ έθεσε τα θεμέλια της κλασικής οικονομικής θεωρίας της ελεύθερης αγοράς. Ο Πλούτος των Εθνών ήταν ο προάγγελος των σύγχρονων οικονομικών. Σε αυτό και σε άλλα έργα του, εξήγησε το πώς το λελογισμένο ατομικό συμφέρον και ο ανταγωνισμός μπορεί να οδηγήσει σε οικονομική ευημερία. Ο Σμιθ ήταν αμφιλεγόμενος στην εποχή του και η γενική του προσέγγιση και το στυλ γραφής του πολλές φορές σατιρίστηκε από συγγραφείς προσκείμενους στους Τόρις, σύμφωνα με την ηθικοπλαστική παράδοση των Hogarth και Swift.

Το 2005, ο Πλούτος των Εθνών ανακηρύχθηκε ανάμεσα στα 100 καλύτερα σκωτσέζικα βιβλία όλων των εποχών. Η πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Μάργκαρετ Θάτσερ λέγεται ότι συνήθιζε να έχει στην τσάντα της ένα αντίγραφο του βιβλίου.

Καλοκαιρινή γιαουρτόπιτα

Αποτέλεσμα εικόνας για Καλοκαιρινή γιαουρτόπιτα


Καλοκαιρινή γιαουρτόπιτα που θα λατρέψετε! Μια συνταγή από την φίλη μας την Άσπα! 
Συνεχίστε να στέλνετε τις συνταγές σας στο email: recipes@goldenfoods.gr

Υλικά
1kg γιαούρτι (στραγγιστό)
500γρ. φυτική σαντιγύ
1 φλ. τσαγιού ζάχαρη άχνη
2 πακέτα πτι μπερ
Μαρμελάδα της αρεσκείας σας

Εκτέλεση:
Χτυπάμε την σαντιγύ με την άχνη και μόλις γίνει αφράτο το μείγμα ρίχνουμε το γιαούρτι και ανακατεύουμε πολύ καλά, στη συνέχεια
βάζουμε μια στρώση μπισκότων σε ένα ταψί και από πάνω ρίχνουμε την μισή κρέμα, έπειτα πάλι μπισκότα και πάλι κρέμα! Στο τέλος ρίχνουμε την μαρμελάδα της αρεσκείας μας! Καλή επιτυχία!!!

Η έμπνευση έρχεται απο ακραίες καταστάσεις .....

Η χαράδρα Χα  κοντά στην Παχειά Άμμο Ιεράπετρας (φ.Μ.Κυμάκη)
Η χαράδρα Χα  κοντά στην Παχεια Άμμο Ιεράπετρας (φ.Μ.Κυμάκη)

Σαν σήμερα το 1816  νύχτα με καταιγίδα στη Γενεύη, ο Λόρδος Βύρων κάνει το τραπέζι σε κάποιους φίλους του στην βίλα του. 

Εκεί λοιπόν ο ποιητής ως καλός οικοδεσπότης προς τέρψιν των καλεσμένων του θα τούς αναγνώσει ιστορίες τρόμου.  

Ανάμεσα στους συνδαιτυμόνες είναι και η 19χρονη  Μαίρη Σέλεϊ  που αυτό το βράδυ θα εμπνευστεί  τον Φρανκενστάιν...

Σήμερα 16/6... Αγίων Μνημονίου και Τύχωνος επισκόπων Αμαθούντος των θαυματουργών

ηλιοβασίλεμα στην Αμμουδάρα (φ.Μ.Κυμάκη)
ηλιοβασίλεμα στην Αμμουδάρα (φ.Μ.Κυμάκη)
 

 Αγίων Μνημονίου και Τύχωνος επισκόπων Αμαθούντος των θαυματουργών

Δημοφιλείς αναρτήσεις Τελευταίες 7 ημέρες