Σέρ Άρθουρ Τζον Έβανς, (Sir Arthur John Evans, 8 Ιουλίου, 1851 - 11 Ιουλίου, 1941)

Ο Σέρ Άρθουρ Τζον Έβανς, (Sir Arthur John Evans, 8 Ιουλίου, 1851 - 11 Ιουλίου, 1941), ήταν Άγγλος αρχαιολόγος.

Αποκάλυψε στο σύνολό του τον πολιτισμό που ονόμασε "Μινωικό", ο οποίος ήταν στην εποχή του μόνο μια αμυδρή μυθική ανάμνηση. Ήταν γιος του Τζον Έβανς, ενός χαρτοβιομηχάνου και ερασιτέχνη αρχαιολόγου ουαλικής καταγωγής. Έλαβε την εκπαίδευσή του στο Σχολείο Χάροου (Harrow), στο κολέγιο Μπρέ ιζνοουζ του και το πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν. Ενστερνιζόμενος το ενδιαφέρον του πατέρα του στην αρχαιολογία ο Άρθουρ εργάστηκε στο μουσείο Άσμολ, στην Οξφόρδη κατά την περίοδο 1884 - 1908.
O Έβανς ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για την Κρήτη ως πηγή σφραγίδων που περιείχαν πρώιμες επιγραφές μη αποκρυπτογραφημένες. Η αρχαία πόλη του Κεφαλά (Κνωσός) στη βόρεια ακτή της Κρήτης, κοντά στο Ηράκλειο, ήταν γνωστή στους ντόπιους, που ξέθαβαν αρχαία κεραμικά και νομισματικά τέχνεργα, καθώς καλλιεργούσαν τους αγρούς.

Ωστόσο, ο πρώτος που ανέσκαψε την Κνωσό ήταν ένας Ηρακλειώτης έμπορος και αρχαιοδίφης, ο Μίνως Καλοκαιρινός, ο οποίος το 1878 αποκάλυψε τα θεμέλια αποθηκευτικών χώρων γεμάτα πίθους[1]. Η καταγραφή του έργου του Καλοκαιρινού από τον Γουίλιαμ Στίλμαν (William Stillman), πρόξενο των Η.Π.Α. στην Κρήτη εκείνη την εποχή, υποδεικνύει ότι τα ευρήματα ανήκαν στην δυτική πτέρυγα του ανακτόρου. Εκτός από τις αποθήκες ο Καλοκαιρινός ανέσκαψε και ένα τμήμα των θεμελίων της "αίθουσας του θρόνου".

Οι [Τουρκία|Τούρκοι]ιδιοκτήτες της περιοχής, όμως, σύντομα σταμάτησαν τις έρευνες του Καλοκαιρινού. Λίγο μετά ο Γερμανός και ήδη διάσημος αρχαιολόγος Ερρίκος Σλήμαν (Heinrich Schliemann), προσπάθησε να αγοράσει τον 'λόφο του Κεφαλά' στην πραγματικότητα "τούμπα" δηλαδή τεχνητός γήλοφος που δημιουργήθηκε από αλλεπάλληλες κατοικήσεις της Κνωσού ήδη από την Νεολιθική. Εγκατέλειψε, όμως την προσπάθεια, γιατί θεώρησε τις τιμές που του πρόσφεραν εξοργιστικές. Το 1894 επισκέπτεται την Κρήτη ο Έβανς, για να μελετήσει και να αποκρυπτογραφήσει δύο τύπους άγνωστης γραφής που εμφανίζονταν σε κρητικές σφραγίδες. Ένα χρόνο αργότερα δημοσίευσε τα αποτελέσματα σε έκδοση του μουσείου Άσμολ με τίτλο Κρητικά εικονογράμματα και προ-Φοινικική γραφή (Evans 1895), αναγνωρίζοντας τα μινωικά ιερόγλυφα ως εικονογράμματα (πικτογράμματα) και τις συλλαβικές ή προαλφαβητικές ("προ-Φοινικικές") γραφές, που ονομάζονται πλέον [Γραμμική Α] και [Γραμμική Β].
Οι πολιτικές αλλαγές ευνόησαν την πρόσθεση του Έβανς να ξεκινήσει ανασκαφές στην Κρήτη μετά την Κρητική Επανάσταση. Το 1899, χρησιμοποίησε τα χρήματα της πατρικής κληρονομιάς για να αγοράσει την περιοχή στον Κεφαλά. Χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο για την εποχή δυναμικό, ο Έβανς ξεκίνησε μιας μεγάλης κλίμακας συστηματική ανασκαφή. Στο τέλος του 1903 είχε αποκαλύψει ένα μεγάλο μέρος των θεμελίων ενός εκτεταμένου συμπλέγματος, το οποίο προσδιόρισε ως Ανάκτορο της Κνωσού κέντρο του Μινωικού πολιτισμού. Όχι μόνο αποκάλυψε τα θαμμένα ερείπια και τα δημοσίευσε σε 4εις τόμους στο Το Παλάτι του Μίνωα στην Κνωσσό, (1921 - 1935), κλασικό έργο της αρχαιολογίας, αλλά τα συντήρησε ουσιαστικά με τις μεθόδους της εποχής του και τα αναστήλωσε εν μέρει.

Στην προσπάθεια της αναστήλωσης χρησιμοποίησε ξένα υλικά, σαν το τσιμέντο. Όπως είναι φυσικό, ασκήθηκε κριτική εναντίον του από εκείνους που πίστευαν ότι η αναστήλωση έπρεπε να γίνει με τα μέσα και τις τεχνικές εκείνης της εποχής, αλλά με την προσπάθειά του ο Έβανς βοήθησε και βοηθά ακόμη και σήμερα τον μέσο επισκέπτη να "διαβάσει" τον αρχαιολογικό τόπο. Έτσι, αν και τα αποτελέσματα για τους σύγχρονους ακαδημαϊκούς ερευνητές είναι ενοχλητικά, τα κίνητρά του στην προκειμένη περίπτωση είναι δικαιολογημένα. Θα πρέπει να μη λησμονείται, άλλωστε, ότι όταν ο Έβανς εργαζόταν στην Κνωσό στην περίοδο 1899 - 1935, πολλοί από τους συγχρόνους του ασχολούνταν μόνο με την αφαίρεση ευρημάτων από τους αρχαιολογικούς τόπους που ανέσκαπταν.

Εκτός από το πρωτοποριακό για την εποχή ανασκαφικό του έργο στην περιοχή του ανακτόρου, σημαντική ανακάλυψη του Έβανς θεωρείται η αποκάλυψη περίπου 3.000 πινακίδων Γραμμικής Α και Γραμμικής Β[1]. Η Γραμμική Β αποδείχθηκε ότι ήταν πρώιμη μορφή της ελληνικής γλώσσας από την Υπομινωική περίοδο. Η Γραμμική Α, η γλώσσα των Μινωιτών παραμένει έως σήμερα στο μεγαλύτερο τμήμα της μη αποκρυπτογραφημένη.

Ο Έβανς χρίστηκε ιππότης το 1911 για τις υπηρεσίες του στην αρχαιολογία, την Κνωσό και το μουσείο Άσμολ[2]. Η ανασκαφή στην περιοχή της Κνωσού, (την οποία αγόρασε για να μπορεί να τη διατηρήσει από καταστροφές), συνεχίζεται ακόμα και σήμερα από τη Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή στην Αθήνα.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CF%81%CE%B8%CE%BF%CF%85%CF%81_%CE%88%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CF%82

στις 8 Ιουλίου 1912 το χρυσό μετάλλιο στο μήκος άνευ φοράς με άλμα 3,37

Ο Κωστής Τσικλητήρας το 1912
Προσωπικές πληροφορίες
Γέννηση	30 Οκτωβρίου 1888
Θάνατος	10 Φεβρουαρίου 1913 (24 ετών)
Ύψος	189 εκατοστόμετρο
Βάρος	81 χιλιόγραμμο

Από τη νεαρή του ηλικία ασχολήθηκε με τον αθλητισμό ενώ παράλληλα η προπονησή του βασιζόταν σε αυτοσχεδιασμούς όπως το να πηδά τη μάντρα του σπιτιού του ή να περνά επάνω από τρία δεμένα άλογα. Στη συνέχεια διακρίθηκε στους μαθητικούς αγώνες. Ο Κωστής Τσικλητήρας αφιερώθηκε στον αθλητισμό και το 1906 έγινε αθλητής του Πανελλήνιου Γυμναστικού Συλλόγου (ΠΓΣ). Σπάνιες οι ψυχικές του αρετές, έξοχες οι σωματομετρικές του ικανότητες, όπως επισημαίνεται στην ιστορία του συλλόγου. Ασχολήθηκε παράλληλα με το στίβο και το ποδόσφαιρο. Το 1906 κατέκτησε την τρίτη θέση στο μήκος άνευ φοράς στους Πανελλήνιους αγώνες με επίδοση 2.83 μ. Το ίδιο έτος στους Μεσολυμπιακούς της Αθήνας, κατετάγη 6ος στο ύψος άνευ φοράς με 1.30 μ, ενώ στο μήκος άνευ φοράς αποκλείστηκε στον προκριματικό.

Το 1907 κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια στους Πανιώνιους Αγώνες της Σμύρνης, στο άλμα εις ύψος με 1.65 μ., στο ύψος άνευ φοράς με 1.40 μ. και στο μήκος άνευ φοράς με 3.14 μ.. Επίσης του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Πανιωνίου. Στους Πανελλήνιους αγώνες κατάκτησε 2 χρυσά μετάλλια. Με την ποδοσφαιρική ομάδα του ΠΓΣ συμμετείχε στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα του 1907 αγωνιζόμενος στη θέση του τερματοφύλακα.

Μετείχε και πάλι στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου για την περίοδο 1907-08. Στις 20 Ιουλίου αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου στο αγαπημένο του αγώνισμα το οποίο ήταν το μήκος άνευ φοράς και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο υποσχώμενος ότι θα γίνει πρώτος ολυμπιονίκης.Στις 23 Ιουλίου του 1908 ο Τσικλητήρας κατέκτησε για δεύτερη φορά το ασημένιο μετάλλιο στην ίδια διοργάνωση στο ύψος άνευ φοράς. Τα άλματά του ήταν 3,28 μ. και 1,55 μ. αντίστοιχα.

Ο Κωστής Τσικλητήρας στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1912

Από το 1908 ακολούθησε το Γιώργο Καλαφάτη εγκαταλείποντας την ποδοσφαιρική ομάδα του Πανελλήνιου και μετείχε στην πρώτη ομάδα που σχημάτισε ο Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών (όπως τότε ονομαζόταν ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος). Αγωνιζόμενος ως τερματοφύλακας στον ΠΟΑ, στις 30 Νοεμβρίου του 1908 κατέκτησε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου που διοργανώθηκε από τον ΣΕΑΓΣ. Στις 7 Δεκεμβρίου του 1910 κατάκτησε ένα ακόμη Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου με τον ΠΟΑ.

Στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1912 στη Στοκχόλμη, κατά τους οποίους ήταν ο σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής, κατέκτησε στις 8 Ιουλίου το χρυσό μετάλλιο στο μήκος άνευ φοράς με άλμα 3,37 και το χάλκινο στο ύψος άνευ φοράς με άλμα 1,55.

Προλήψεις και δεισιδαιμονίες

μαύρη γάτα ...  (φ.Μ.Κυμάκη)

Προλήψεις και δεισιδαιμονίες

“Χτύπα ξύλο”, “Πιάσε κόκκινο”, “Ο τυχερός μου αριθμός, ρούχο ή χρώμα”, “Τρίτη και 13″, “πέρασμα κάτω από σκάλα”, “μαύρη γάτα”, “δάγκωσε τη γλώσσα σου”, “κουνήσου από τη θέση σου”.
Ποιος από μας δεν έχει νιώσει την ανάγκη σε κάποια φάση της ζωής του να κάνει κάτι από τα παραπάνω; Αυτές οι εκφράσεις που τις έχουμε πει ή τις έχουμε ακούσει όλοι μας όταν θέλουμε να μας πάνε καλά τα πράγματα ή να αποτρέψουμε το κακό, γρουσουζιά ή μια άσχημη εξέλιξη, με ένα μαγικό τρόπο. Είναι κομμάτι της κουλτούρας μας και παρόμοιες εκδηλώσεις συναντώνται σε όλους τους πολιτισμούς. Επίσης, συχνά σε όλους μας παρατηρούνται εμβόλιμες σκέψεις όπως επαναλήψεις λέξεων και εικόνων, ή κάποιος ρυθμός, που κολλάνε στο μυαλό και δεν φεύγουν εύκολα.
Πότε οι προλήψεις αυτές γίνονται πρόβλημα;
Όλα τα παραπάνω παρά τον καταναγκαστικό χαρακτήρα που παίρνουν ορισμένες φορές, βρίσκονται, ωστόσο, μέσα στα φυσιολογικά πολιτισμικά πλαίσια και δεν συνιστούν παθολογικές συμπεριφορές. Η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή χαρακτηρίζεται από α) ιδεοληψίες και β) τελετουργίες (ή καταναγκασμούς).

Δεισιδαιμονία – Ακολουθεί η λίστα με προλήψεις και δεισιδαιμονίες στην Ελλάδα σήμερα 

 Το κακό μάτι – Πολλοί πιστεύουν ότι ένα άτομο μπορεί να “ματιάσει” ένα άλλο είτε από φθόνο είτε από υπερβολικό θαυμασμό. Ο “ματιασμένος” νοιώθει άσχημα σωματικά και ψυχολογικά. Για να αποφύγουν το κακό μάτι, όσοι πιστεύουν σε αυτό φοράνε ένα μπλε ματόχαντρο ή ένα μπλε βραχιόλι. Οι προληπτικοί και όσοι πιστεύουν στη βασκανία δηλώνουν ότι το μπλε χρώμα διώχνει το κακό μάτι. Εκτός από το ματόχαντρο, ένας άλλος τρόπος για να προστατευθεί κανείς από το κακό μάτι είναι να κρεμάσει σε μια γωνία του σπιτιού του σκόρδα. Για πολλούς η κορυφαία και πιο συχνή από τις προλήψεις και δεισιδαιμονία.

Ποδαρικό – Την πρώτη μέρα του χρόνου και σε καινούριο μαγαζί ή σπίτι κάποιος θα έπρεπε να μπαίνει μόνο με το δεξί

Μαχαίρια – Δεν πρέπει να δώσεις χέρι με χέρι ένα μαχαίρι (ή ψαλίδι) σε κάποιον γιατί εάν συμβεί κάτι τέτοιο έστω και κατά λάθος θα προκύψει μεγάλος τσακωμός.

Φτύσιμο ( φτύσε τον κόρφο σου) – πολλοί πιστεύουν ότι το “φτύσιμο” διώχνει το κακό και την κακοτυχία. Για αυτόν τον λόγο όταν ακούνε για δυσάρεστα γεγονότα που συνέβησαν σε άλλους φτύνουν τρεις φορές στον κόρφο τους. Επίσης πολλές φορές, για να αποτρέψει το κακό μάτι, όταν κάποιος θαυμάζει ένα μωρό ή κάνει κομπλιμέντα, επαναλαμβάνει στο τέλος τρεις φορές “φτου”. – 

Προλήψεις και δεισιδαιμονία.

“Πιάσε Κόκκινο” – Όταν δύο άτομα σε μια συζήτηση πουν συγχρόνως το ίδιο πράγμα φωνάζουν «πιάσε κόκκινο». Ύστερα πρέπει και οι δύο να βρουν ένα κόκκινο αντικείμενο δίπλα τους και να το αγγίξουν για να μην μαλώσουν στο μέλλον

Τρίτη και 13 – Η γρουσούζικη μέρα πολλοί ακυρώνουν μετακινήσεις αποφάσεις ενέργειες κλπ

Μάρτηδες– Βραχιολάκια του χεριού από κόκκινη και λευκή κλωστή φοριούνται στο χέρι για να μην «σε κάψει ο Μάρτης».

Πέταλο – Το πέταλο του αλόγου λέγεται ότι φέρνει καλή τύχη στα επαγγελματικά και τα οικονομικά. 

Ουράνιο τόξο – Είναι σημάδι καλής τύχης αν δει κάποιος ουράνιο τόξο.

Δόντια – Όταν ένα παιδάκι βγάζει τα παιδικά του δόντια, τα πετάει στα κεραμίδια του σπιτιού του για να βγουν τα νέα δόντια γερά.

Κρασί – Εάν κάποιος είναι ανύπαντρος και τελειώσει στο δικό του ποτήρι κρασί πρώτο, τότε θα καλοπαντρευτεί.

Εις υγείαν (Γεια μας) – Είναι γρουσουζιά να λες εις υγείαν και να τσουγκρίζεις το ποτήρι σου, αλλά να μην πίνεις. Επίσης, είναι γρουσουζιά να τσουγκρίζεις με άδειο ποτήρι, ή με νερό.

Κόκορας – Οι παλιοί πάντα σφάζανε έναν κόκορα και τον έθαβαν στα θεμέλια του σπιτιού όταν χτιζόταν, για να στεριώσει το σπίτι.

Μαύρη γάτα – Αν δεις μαύρη γάτα στον δρόμο, είναι γρουσουζιά. Μικρά φυλαχτά με την μορφή μιας γάτας φοριούνται για καλή τύχη.

Τελευταία μπουκιά – Αν αφήσεις την τελευταία σου μπουκιά στο τραπέζι, αφήνεις όλη τη δύναμή σου.

Ρόδι – Το ρόδι είναι σύμβολο αφθονίας, γονιμότητας και καλής τύχης. Κρεμούσαν στο σπίτι από το φθινόπωρο ένα ρόδι. Μετά τη Μεγάλη Λειτουργία της Πρωτοχρονιάς το πετούσαν με δύναμη στο κατώφλι για να σπάσει σε χίλια κομμάτια κι έλεγαν: “Χρόνια Πολλά! Ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος!”

Κουφέτα – Τα κουφέτα του δίσκου της στέψεως πιστεύεται, ότι έχουν μαντική δύναμη. Εκείνη η νέα που θα τοποθετήσει τρία κουφέτα κάτω από το μαξιλάρι της, πιθανόν να δει σε όνειρο ποιον θα παντρευτεί. –

  Προλήψεις και δεισιδαιμονία για κάθε σχεδόν δραστηριότητα!

Χέρια – Διώχνεις την τύχη σου όταν κρατάς με τα χέρια σου το πρόσωπό σου, όταν κάθεσαι σε τραπέζι.

Μη γέρνεις τον καφέ με την παλάμη να δείχνει προς τα πάνω – Μοιάζει με τον τρόπο που ο ιερέας χύνει το δοχείο με το νερό πάνω από τον τάφο, την ώρα της κηδείας

Όταν κάθεται κουκουβάγια έξω από το σπίτι, να την διώχνεις – Σημαίνει θάνατο συγγενικού σου προσώπου

Αν χυθεί αλάτι στο τραπέζι, θα γίνει τσακωμός

Όταν χαλάσεις φωλιά χελιδονιού, κάτι κακό θα σου συμβεί

Όταν επισκέπτεσαι ένα σπίτι, να βγεις από την πόρτα που μπήκες – Αλλιώς θα χαλάσουν τα “προξενιά”

Το βράδυ δεν κουβαλάς ελαιόλαδο, είναι γρουσουζιά

Να μην αφήνεις τα ντουλάπια της κουζίνας ανοιχτά το βράδυ – Θα μπουν μέσα και θα γεννήσουν οι “καλικαντζαρίνες”

​Όταν πεινάσει η έγκυος γυναίκα, πρέπει να φάει το φαγητό της επιθυμίας της – Αλλιώς, βγαίνει σημάδι στο παιδί

Μην περπατάς πάνω από ένα μωρό – Θα μείνει κοντό

Καθρέφτης / Σπάσιμο καθρέφτη – Αν σπάσει καθρέφτης θα ακολουθήσουν εφτά χρόνια με συμφορές και δυστυχίες.

Καπέλο – Δεν πρέπει να το αφήνεται πάνω στο κρεβάτι γιατί θα φέρει γουρσουζιά.

Καφές – Στην Ελλάδα το χύσιμο του καφέ θεωρείται καλό σημάδι.

Κουκουβάγια – Το κλάμα της κουκουβάγιας θεωρείται προμήνυμα κακών μαντάτων και ίσως θάνατος στην γειτονιά.

Κουμπί – Αν βρεις στο δρόμο σου κουμπί μην το πάρεις γιατί θα σου φέρει γουρσουζιά.

Νύχια – Την Τετάρτη, την Παρασκευή δεν πρέπει να κόβονται τα νύχια. – Προλήψεις και δεισιδαιμονία και όσον αφορά τις μέρες.

Παπούτσια – Δεν πρέπει να μπαίνουν (κατά λάθος) ανάποδα γιατί φέρνουν στη ζωή μας αναστάτωση.

Πεθαμένος – Όταν η καμπάνα του χωριού ηχούσε πένθιμα αναγγέλλοντας το θάνατο κάποιου ανθρώπου, οι νοικοκυρές άδειαζαν τα σταμνιά τους και έτρεχαν να προμηθευτούν με φρέσκο νερό από τη βρύση, γιατί πίστευαν πως μέσα στο παλιό έπλυνε το σπαθί του ο Χάρος.

Πρωτοχρονιά – Την ώρα που αλλάζει ο χρόνος καλό είναι να σπάσετε ένα ρόδι. Αυτό θα βοηθήσει να έχετε πλούσια και γλυκιά χρονιά όπως ακριβώς είναι και το φρούτο αυτό.

Σκόρδο – Κρεμιέται σε περίοπτη θέση του σπιτιού για να διώχνει το κακό μάτι.

Σκούπισμα – Όταν κάποιο μέλος της οικογένειας έφευγε για ταξίδι δεν σκούπιζαν μέχρι να φτάσει στον προορισμό του. Μα ούτε και την ώρα που βασίλευε ο ήλιος σκούπιζαν.

Ψαλίδι – Όταν το ψαλίδι παραμένει ανοιχτό γινόμαστε στόχος κουτσομπολιών.

Ψωμί – Το ψωμί δεν πρέπει να τοποθετείται στο τραπέζι ανάποδα. Ούτε όμως να πετάμε και τα κομμάτια που μας απομένουν, γιατί θα δει ο Θεός την ασέβειά μας και θα μας τιμωρήσει με πείνα.

Προλήψεις και δεισιδαιμονία – Αγγίζει σχεδόν κάθε πτυχή της ζωής των ανθρώπων

 

Άλλες προκαταλήψεις στην Ελλάδα σήμερα 

 
Αν σε τρώει η μύτη σου θα κλάψεις.

Αν σε τρώει το δεξί σου χέρι θα δώσεις χρήματα.

Αν σε τρώει το αριστερό σου χέρι θα πάρεις χρήματα. 

Αν σε τρώει η πλάτη σου κάποιος θα σε δείρει. 

Αν παίζει το δεξί σου μάτι θα δεις αγαπημένο πρόσωπο.

Αν παίζει το αριστερό σου μάτι θα δεις κάποιον που δεν συμπαθείς.

Αν σφυρίζει το δεξί σου αφτί σε επαινούν, αν σφυρίζει το αριστερό σου σε κακολογούν.

Αν γλύφεται η γάτα σου θα σου έρθουν ξένοι.

Αν φτερνίζεσαι κάποιοι μιλούν για σένα. – Προλήψεις και δεισιδαιμονία.

Αν αφήνετε ανοιχτές τις ντουλάπες σας, θα γίνετε στόχος κουτσομπολιών

Μια μπλε χάντρα κρεμασμένη στο χέρι ή το λαιμό, διώχνει μακριά το κακό μάτι.

Το γέλιο της Παρασκευής είναι κλάμα του Σαββάτου.

Αν πάρεις σαπούνι από το χέρι κάποιου θα τον μισήσεις.

Αν σκουπίσεις τα χέρια σου στην ποδιά κάποιου συγγενή ή φίλου θα στεναχωρηθείτε

Να φοβάσαι τη γυναίκα τη δασύτριχη και τον άντρα το σπανό.

Αν κοιταχτείς στον καθρέφτη γύρω στα μεσάνυχτα θα δεις το χάρο σου.

Δουλειές που αρχίζουν Τρίτη και τελειώνουν Σάββατο δεν στεριώνουν.

Για να μην σπάζεις πράγματα τρίβεις τα χέρια σου με το ρούχο της κουφής.

Αν κάποιο παιδί την ώρα που κοιμάται τρίζει τα δόντια του, θα πεθάνουν οι γονείς του.

Μην βγάζεις την γλώσσα σου. Θα πέσει μαχαίρι να σου την κόψει.

Μην ανοιγοκλείνεις το ψαλίδι. Κόβεις τα φτερά των αγγέλων.

Σήμερα 8/7 ... Οσίου Θεοφίλου μυροβλύτου, Αγίου Προκοπίου Μεγαλομάρτυρος

στη Νεάπολη απο το λεωφορείο (φ.Μ.Κυμάκη)

Οσίου Θεοφίλου μυροβλύτου, Αγίου Προκοπίου Μεγαλομάρτυρος

 

για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +- 

Βίβιαν Μαίρυ Χάρτλεϋ (Vivien Mary Hartley, 5 Νοεμβρίου 1913 – 8 Ιουλίου 1967)

Η Βίβιαν Μαίρυ Χάρτλεϋ (Vivien Mary Hartley, 5 Νοεμβρίου 1913 – 8 Ιουλίου 1967), αργότερα γνωστή ως Βίβιαν Λη και Λαίδη Ολίβιε, ήταν Αγγλίδα ηθοποιός. Βραβεύθηκε με δύο Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου, το πρώτο για τον ρόλο της Σκάρλετ Ο'Χάρα στο Όσα παίρνει ο άνεμος (Gone With The Wind) το 1939 και το δεύτερο για τον ρόλο της Μπλανς Ντυμπουά στο Λεωφορείον ο Πόθος (A Streetcar Named Desire) το 1951, υποδυόμενη δύο καλλονές του αμερικανικού Νότου.

Η Βίβιαν Λη ήταν κυρίως θεατρική ηθοποιός και συνεργαζόταν συχνά με τον δεύτερο σύζυγό της, τον ηθοποιό Λώρενς Ολίβιε, που για σχεδόν μια εικοσαετία τη σκηνοθέτησε σε αρκετές από τις θεατρικές εμφανίσεις της, ενώ σε πολλές συμπρωταγωνίστησαν. Κατά τη διάρκεια της τριακονταετούς σταδιοδρομίας της στη σκηνή υποδύθηκε ποικίλους και διαφορετικούς ρόλους, σε έργα των δημοφιλέστερων θεατρικών συγγραφέων, όπως οι Νόελ Κάουαρντ, Τζορτζ Μπέρναρντ Σω και Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Η καριέρα της συνεχίσθηκε σποραδικά μετά το διαζύγιο της με τον Ολίβιε το 1960. Η Λη κέρδισε το Βραβείο Τόνυ Α΄ Γυναικείου Ρόλου σε Μιούζικαλ το 1963 για την εμφάνισή της στην παράσταση Τόβαριτς στο Μπρόντγουεϋ, που ήταν το κύκνειο άσμα της.

Θεωρούσε ότι η φυσική ομορφιά της δεν διευκόλυνε την αναγνώρισή των υποκριτικών της ικανοτήτων. Είχε προβλήματα υγείας από νεαρή ηλικία. Για μεγάλο μέρος της ενήλικης ζωής της, η Λη έπασχε από διπολική διαταραχή.Στα μέσα της δεκαετίας του '40 διαγνώστηκε με φυματίωση, μια ασθένεια που την ταλαιπώρησε χρόνια και προκάλεσε τελικά το θάνατό της το 1967.

Το 1999 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την κατέταξε 16η στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες κινηματογραφικές σταρ όλων των εποχών.