ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

 

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

ΜΟΥΣΙΚΗ : ΚΩΣΤΑΣ ΖΕΥΓΑΔΕΛΗΣ

ΣΤΙΧΟΙ : ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΡΔΕΛΑΣ

ΕΡΜΗΝΕΙΑ : ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ

(ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ "ΒΕΝΤΕΤΑ")

Νηστίσιμη υγρή σοκολατόπιτα

Νηστίσιμη υγρή σοκολατόπιτα (ή κέικ σοκολάτας με μια μικρή παραλλαγή). Πάντα βέβαια με ελαιόλαδο καλής ποιότητας (κρητικό βέβαια !) :
 

Υλικά:

¾ κούπας ελαιόλαδο καλής ποιότητας (κρητικό !!!)

¾ κούπας χυμό εσπεριδοειδών ( συνήθως φτάνουν 1 ζουμερό λεμόνι και 1 ζουμερό πορτοκάλι)

3 κούπες αλεύρι

¾ κούπας κακάο

Ξύσμα ενός πορτοκαλιού

2 κουταλάκια μπέικιν

1 κουταλάκι σόδα

½ κούπα καρύδια τριμμένα σε μέγεθος ρυζιού ή λίγο μεγαλύτερα

η συνέχεια εδώ http://cretangastronomy.blogspot.gr/2013/04/blog-post_14.html

Βλαντίμιρ Βλαντίμιροβιτς Μαγιακόφσκι

Ο Βλαντίμιρ Βλαντίμιροβιτς Μαγιακόφσκι (Влади́мир Влади́мирович Маяко́вский, ΔΦΑ [vlɐˈdʲimʲɪr mɐjˈkofskʲɪj], 19 Ιουλίου 1893 – 14 Απριλίου 1930) ήταν Ρώσος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, ένας από τους κατεξοχήν εκπροσώπους του Ρωσικού Φουτουρισμού στις αρχές του 20ού αιώνα.

Νεανικά χρόνια

Ήταν το τρίτο και τελευταίο παιδί της οικογένειάς του που γεννήθηκε στο Μπαγκντάτι, στη Γεωργία όπου ο πατέρας του εργαζόταν ως δασοφύλακας. Ο πατέρας του είχε καταγωγή από Ουκρανούς Κοζάκους  ενώ η μητέρα του ήταν επίσης oυκρανικής καταγωγής. Αν και ο Μαγιακόφσκι μιλούσε Γεωργιανά στο σχολείο και με τους φίλους του, η οικογένειά του μιλούσε κυρίως Ρωσικά στο σπίτι. Σε ηλικία 14 ετών πήρε μέρος σε διαδηλώσεις με τους σοσιαλιστές στην πόλη Κουταΐσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα στο τοπικό γυμνάσιο. Μετά τον ξαφνικό και πρώιμο θάνατο του πατέρα του το 1906, η οικογένειά του — ο ίδιος, η μητέρα του, και οι δύο αδελφές του — μετακόμισε στη Μόσχα, όπου συνέχισε τις μαθητικές του σπουδές.

Στη Μόσχα ο Μαγιακόφσκι ανέπτυξε το πάθος του για τη μαρξιστική λογοτεχνία, πήρε μέρος σε σειρά δραστηριοτήτων στο Ρωσικό Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα των Εργαζομένων και αργότερα στρατολογήθηκε ως μέλος των Μπολσεβίκων. Το 1908 αποπέμφθηκε από το σχολείο επειδή η μητέρα του δεν μπορούσε πλέον να πληρώνει τα δίδακτρα. Εκείνη την εποχή, ο Μαγιακόφσκι φυλακίστηκε σε τρεις περιπτώσεις για ανατρεπτική πολιτική δράση αλλά, όντας ανήλικος, απέφυγε τη μεταγωγή του. Στη διάρκεια της περιόδου της απομόνωσης στα κρατητήρια της φυλακής της Μπουτίρκα (ρωσικά: Бутырский следственный изолятор ή Бутырская тюрьма) το 1909, άρχισε να γράφει ποίηση, αλλά τα ποιήματά του κατασχέθηκαν από τις αρχές. Με την αποφυλάκισή του, εξακολούθησε να εργάζεται για το σοσιαλιστικό κίνημα, και το 1911 μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Μόσχας όπου γνωρίστηκε με μέλη του ρωσικού φουτουριστικού κινήματος. Έγινε ο κύριος εκπρόσωπος τύπου για την ομάδα Γκιλέας (ρωσικά:Гилея), και στενός φίλος του ζωγράφου Νταβίντ Μπουρλιούκ, τον οποίο έβλεπε ως μέντορά του.ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Τὸ παράπονο (ἀπόσπασμα) Οδυσσα Ελύτη

Τὸ παράπονο (ἀπόσπασμα) Οδυσσα Ελύτη
Ἀναρωτιέμαι μερικὲς φορές: εἶμαι ἐγὼ ποὺ σκέφτομαι καθημερινὰ πὼς ἡ ζωή μου εἶναι μία; Ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι τὸ ξεχνοῦν; Ἢ πιστεύουν πὼς θὰ ἔχουν κι ἄλλες, πολλὲς ζωές, γιὰ νὰ κερδίσουν τὸν χρόνο ποὺ σπαταλοῦν;
Μοῦτρα. Ν᾿ ἀντικρίζεις τὴ ζωὴ μὲ μοῦτρα. Τὴ μέρα, τὴν κάθε σου μέρα. Νὰ περιμένεις τὴν Παρασκευὴ ποὺ θὰ φέρει τὸ Σάββατο καὶ τὴν Κυριακὴ γιὰ νὰ ζήσεις. Κι ὕστερα νὰ μὴ φτάνει οὔτε κι αὐτό, νὰ χρειάζεται νὰ περιμένεις τὶς διακοπές. Καὶ μετὰ οὔτε κι αὐτὲς νὰ εἶναι ἀρκετές. Νὰ περιμένεις μεγάλες στιγμές. Νὰ μὴν τὶς ἐπιδιώκεις, νὰ τὶς περιμένεις.

Κι ὕστερα νὰ λὲς πὼς εἶσαι ἄτυχος καὶ πὼς ἡ ζωὴ ἦταν ἄδικη μαζί σου.

Καὶ νὰ μὴ βλέπεις πὼς ἀκριβῶς δίπλα σου συμβαίνουν ἀληθινὲς δυστυχίες ποὺ ἡ ζωὴ κλήρωσε σὲ ἄλλους ἀνθρώπους. Σ᾿ ἐκείνους ποὺ δὲν τὸ βάζουν κάτω καὶ ἀγωνίζονται. Καὶ νὰ μὴν μαθαίνεις ἀπὸ τὸ μάθημά τους. Καὶ νὰ μὴ νιώθεις καμία φορὰ εὐλογημένος ποὺ μπορεῖς νὰ χαίρεσαι τρία πράγματα στὴ ζωή σου, τὴν καλὴ ὑγεία, δύο φίλους, μιὰ ἀγάπη, μιὰ δουλειά, μιὰ δραστηριότητα ποὺ σὲ κάνει νὰ αἰσθάνεσαι ὅτι δημιουργεῖς, ὅτι ἔχει λόγο ἡ ὕπαρξή σου.

Νὰ κλαίγεσαι ποὺ δὲν ἔχεις πολλά. Ποὺ κι ἂν τὰ εἶχες, θὰ ἤθελες περισσότερα. Νὰ πιστεύεις ὅτι τὰ ξέρεις ὅλα καὶ νὰ μὴν ἀκοῦς. Νὰ μαζεύεις λύπες καὶ ἀπελπισίες, νὰ ξυπνᾶς κάθε μέρα ἀκόμη πιὸ βαρύς. Λὲς καὶ ὁ χρόνος σου εἶναι ἀπεριόριστος.

Κάθε μέρα προσπαθῶ νὰ μπῶ στὴ θέση σου. Κάθε μέρα ἀποτυγχάνω. Γιατὶ ἀγαπάω ἐκείνους ποὺ ἀγαποῦν τὴ ζωή. Καὶ ποὺ ἡ λύπη τους εἶναι ἡ δύναμή τους. Ποὺ κοιτάζουν μὲ μάτια ἄδολα καὶ ἀθῷα, ἀκόμα κι ἂν πέρασε ὁ χρόνος ἀδυσώπητος ἀπὸ πάνω τους. Ποὺ γνωρίζουν ὅτι δὲν τὰ ξέρουν ὅλα, γιατὶ δὲν μαθαίνονται ὅλα.

Ποὺ στύβουν τὸ λίγο καὶ βγάζουν τὸ πολύ. Γιὰ τοὺς ἑαυτούς τους καὶ γιὰ ὅσους ἀγαποῦν. Καὶ δὲν κουράζονται νὰ ἀναζητοῦν τὴν ὀμορφιὰ στὴν κάθε μέρα, στὰ χαμόγελα τῶν ἀνθρώπων, στὰ χάδια τῶν ζώων, σὲ μιὰ ἀσπρόμαυρη φωτογραφία, σὲ μιὰ πολύχρωμη μπουγάδα.

Ὅσο κι ἂν κανεὶς προσέχει
ὅσο κι ἂν τὸ κυνηγᾶ
πάντα, πάντα θά ῾ναι ἀργά,
δεύτερη ζωὴ δὲν ἔχει.

MATHILDE OF ENGLAND - ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑ ΜΑΤΘΙΛΔΗ

 

Η Αυτοκράτειρα Ματθίλδη (Γουίντσεστερ 1102 - 1167), αποκαλούμενη και Μαώ, ήταν η πρώτη γυναίκα κυρίαρχος της Βρετανίας στην αμφίβολη περίοδο αναρχίας που είχε επικρατήσει το 1141. Ήταν κόρη του βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου Α' και της Σκωτσέζας πριγκίπισσας Ματθίλδης. Ήταν επίσης σύζυγος του Γοδεφρείδου Πλανταγενέτη κόμητος του Ανζού, γενάρχη της μεγαλύτερης στην ιστορία Αγγλικής δυναστείας των Πλανταγενετών και μητέρα του βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου Β'. Αρραβωνιάστηκε σε ηλικία 9 ετών τον αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Ερρίκο Ε' και τον παντρεύτηκε τρία χρόνια αργότερα σε μεγαλοπρεπή τελετή. Με τον αυτοκράτορα σύζυγο της επισκέφθηκε τη Ρώμη και την Τοσκάνη, ενώ διετέλεσε και αντιβασιλέας την περίοδο απουσίας του.
Ο σύζυγος της πέθανε το 1125 χωρίς να έχουν κατορθώσει να αποκτήσουν παιδιά, ενώ προηγουμένως ο αδελφός της Γουλιέλμος χάθηκε σε ναυάγιο (1120) οπότε και δημιουργήθηκε μεγάλο πρόβλημα διαδοχής στον Αγγλικό θρόνο. Ο τίτλος που κράτησε σαν αυτοκράτειρα είναι αμφίβολος, αφού η ίδια προσωπικά δεν είχε στεφθεί ποτέ, μονάχα στάθηκε σύντροφος στον Γερμανό αυτοκράτορα σύζυγο της. Όμως οι περισσότεροι μεταγενέστεροι ιστορικοί υποθέτουν ότι έγινε η στέψη.
Επέστρεψε στην Αγγλία, όπου ο πατέρας της την όρισε διάδοχο του θρόνου και προχώρησε σε δεύτερο γάμο μαζί της με τον γιο του Φούλκωνος Ε' του Ανζού ή Φούλκωνος των Ιεροσολύμων, Γοδεφρείδο Πλανταγενέτη (1128). Εκείνη την εποχή ο νέος σύζυγός της -που ήταν κατά 11 χρόνια μικρότερός της- είχε τον τίτλο του κόμη του Μαίν, αφού δούκας του Ανζού ήταν ακόμα ο πατέρας του. Αμέσως μετά την παραίτηση του πατέρα του προκειμένου να φύγει στα Ιεροσόλυμα πήρε τον τίτλο του δούκα. Ο γάμος δεν στάθηκε ευτυχής, αφού αμέσως η Ματίλδη διαπληκτίστηκε με τον σύζυγο της και κατέφυγε στον πατέρα της στην Αγγλία. Όμως επέστρεψε στο Ανζού (1131) και συμφιλιώθηκε μαζί του και λίγο αργότερα γεννήθηκε ο μεγαλύτερος γιος τους, Ερρίκος (1133).
Η γέννηση του δεύτερου γιου της, Γοδεφρείδου της Νάντης (1134), ήταν τόσο πολύ δύσκολη, που η ζωή της και η ζωή του βρέφους γλύτωσαν από θαύμα. Ο πατέρας της διαπληκτίστηκε άσχημα με τον σύζυγό της, σε βαθμό που πιστεύεται ότι ο θάνατος του από τροφική δηλητηρίαση από γαρίδες ήταν έργο του Γοδεφρείδου.
Πήγε στην Αγγλία, προκειμένου να διαδεχθεί τον πατέρα της στον Αγγλικό θρόνο, αλλά ο ξάδελφος της, Στέφανος του Μπλουά, με την υποστήριξη των βαρόνων σφετερίστηκε τον θρόνο, με την ψεύτικη δικαιολογία ότι στο νεκρικό του κρεβάτι ο Ερρίκος Α' της Αγγλίας τον όρισε διάδοχο. Η Ματθίλδη είχε και την υποστήριξη του ισχυρότατου εκείνη την εποχή θείου της βασιλιά Δαυίδ Α' της Σκωτίας, που με τις επιδρομές του είχε λεηλατήσει σκληρά την επικράτεια του Στέφανου, και του είχε καταφέρει σημαντικά πλήγματα. Μία μεγάλη σειρά εμφυλίων πολέμων εξελίχθηκε ως το 1139, οπότε η Ματθίλδη στάθηκε εξίσου ικανή να αντιμετωπίσει τον ξάδελφο της, μέσα στο ίδιο το βασίλειο του.
Τελικά τον Απρίλιο του 1141 η Ματθίλδη πέτυχε τον τελικό θρίαμβο απέναντι στον Στέφανο, όταν τον αιχμαλώτισε και πήρε την εξουσία, αποφεύγοντας να χρησιμοποιήσει τον τίτλο βασίλισσα, παρά μονάχα Κυρία σύμφωνα με την Αγγλοσαξονική συνήθεια. Αλλά τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου ο Στέφανος ελευθερώθηκε από την αιχμαλωσία, αφού έγινε ανταλλαγή του με τον Ροβέρτο του Γκλόστερ, ετεροθαλή αδελφό της Ματθίλδης. Την πολιόρκησε στην Οξφόρδη, όμως η Ματθίλδη κατόρθωσε να δραπετεύσει στην Γαλλία με τέχνασμα, μεταμφιεζόμενη σε πτώμα. Μετά τον θάνατο του Ροβέρτου (1148), πιέστηκε να επιστρέψει στην Αγγλία. Όλες όμως οι ελπίδες της Ματθίλδης χάθηκαν, αλλά αναζωπυρώθηκαν με τις ικανότητες του μεγαλύτερου γιου της, Ερρίκου. Μετά τον θάνατο του γιου του Στέφανου, Ευστάθιου, και την επιτυχημένη στρατιωτική εκστρατεία του Ερρίκου κατά του Στεφάνου αναγκάστηκε ο Στέφανος το 1153 να τον ανακηρύξει διάδοχο του.
Η Ματθίλδη επέστρεψε στη Ρουέν στη Νορμανδία, όπου έζησε το υπόλοιπο της ζωής της. Δεν επέστρεψε ξανά στην Αγγλία, όπου είχε γίνει μισητή από τον τοπικό πληθυσμό. Ο Ερρίκος αντιμετώπισε έντονα προβλήματα με τον δεύτερο γιο της Ματθίλδης, Γοδεφρείδο της Νάντης, που εξεγέρθηκε επανειλημμένα κατά του αδελφού του ως τον απότομο θάνατο του (1158). Οι σχέσεις του με τον μικρότερο αδελφό του, Γουλιέλμο, ήταν αντίθετα πολύ καλές και του παραχώρησε μεγάλες εκτάσεις στην Αγγλία σχεδιάζοντας με τον γάμο του με την κόμισσα του Σάρεϊ να τον στέψει βασιλιά της Ιρλανδίας. Ο αρχιεπίσκοπος Τόμας Μπέκετ όμως αρνήθηκε να αναγνωρίσει τον γάμο και ο Γουλιέλμος συντετριμμένος ψυχολογικά επέστρεψε μαζί με την μητέρα του στην Νορμανδία, όπου πέθανε από την τεράστια θλίψη του και την οργή του απέναντι στον Μπέκετ το 1164. Από τότε ο Ερρίκος Β' που θεώρησε τον Μπέκετ υπεύθυνο για τον θάνατο του αγαπημένου του αδελφού ήταν σε συνεχή σύγκρουση μαζί του με αποκορύφωμα τη δολοφονία του (1170).ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Ναός Παναγίας Δεμερλιώτισσας στα Φάρσαλα

Το Ιερόν Προσκύνημα της Παναγίας της Δεμερλιώτισσας βρίσκεται στο Σταυρό Φαρσάλων (παλιό Δεμερλί, απ’ όπου και ονομάστηκε). 

Στο σημείο αυτό διασταυρώνονται οι σιδηροδρομικές γραμμές Βόλου - Καλαμπάκας και Αθηνών - Θεσσαλονίκης.
Το Ιερό Προσκύνημα ανήκει πολιτικά και γεωγραφικά στην επαρχία Φαρσάλων του Νομού Λαρίσης, ενώ εκκλησιαστικά ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων.

Η ιερά και θαυματουργική εικόνα της Παναγίας της Δεμερλιώτισσας έχει διαστάσεις 64X48 εκ. Στοιχεία για την προέλευση της εικόνας δεν γνωρίζουμε. Σύμφωνα με την παράδοση είναι μία από τις 70 εικόνες της Παναγίας που αγιογράφησε ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Λουκάς.

Η εικόνα ανήκει στον τύπο της δεξιοκρατούσας και φέρει ασημένιο κάλυμμα εξαιρετικής τέχνης. Το ύφος της εικονιζόμενης Παναγίας είναι χαριτωμένο και καταδεκτικό. Φυλάσσεται στον ομώνυμο προσκυνηματικό ναό του Σταυρού Φαρσάλων. Η Χάρις της Υπεραγίας Θεοτόκου έκανε αμέτρητα θαύματα μέσω της εικόνας της Παναγίας της «Δεμερλιωτίσσης» γι' αυτό και ο λαός την αποκαλεί «Ελεούσα».

Δον Θεόδωρος Γκριέγκο

Ο Δον Θεόδωρος Γκριέγκο (ισπανικά: Θεόδωρος ο Έλληνας) ήταν Έλληνας θαλασσοπόρος με καταγωγή από νησί του Αιγαίου και εξερευνητής της Αμερικής. Θεωρείται ο πρώτος Έλληνας που έφτασε στην Αμερική.

Στις 17 Ιουνίου 1527 απέπλευσε από το λιμάνι του Σανλούκαρ δε Μπαρραμέδα της Ισπανίας στόλος με πέντε πλοία και κυβερνήτη τον Αδελάνταδο Δον Πάνφιλο δε Ναρβάεθ με προορισμό την εξερεύνηση της Αμερικής.

Τον Σεπτέμβριο η αποστολή έφτασε στον Άγιο Δομίνικο, αγόρασε ακόμα ένα πλοίο και προμήθειες ενώ συμπληρώθηκε και το πλήρωμα σε άντρες, αφού κάποιοι ήταν άρρωστοι η είχαν πεθάνει στο ταξίδι. Η αποστολή μετά κατέπλευσε στο Σαντιάγο της Κούβας και χωρίστηκε στα δύο. Στο ένα μέρος ήταν και ο Θεόδωρος ο οποίος με δυο καράβια κατευθύνθηκε προς το Τρινιντάντ για να πάρει προμήθειες. Όμως τα δύο πλοία έπεσαν σε τυφώνα με αποτέλεσμα να βυθιστούν παρασύροντας στο βυθό 60 άντρες. Ο Θεόδωρος επέζησε μαζί με 30 ναυτικούς που είχαν βγει στη στεριά προκειμένου να μεταφέρουν τα εφόδια στα πλοία.

Στις 14 Απριλίου 1528 η αποστολή κατέπλευσε τελικά στην Φλόριντα και αμέσως άρχισαν να κατασκευάζουν καταλύματα για να εγκατασταθούν. Από τις πρώτες μέρες υπήρχε επαφή με ντόπιες ινδιάνικες φυλές, οι οποίες έφερναν μαζί τους κομμάτια χρυσού και έλεγαν ότι υπήρχε πολύς χρυσός στα βουνά στην περιοχή των Απαλάτσι.

Οι Ισπανοί ξεκίνησαν για να ανακαλύψουν τον χρυσό, αλλά στην διαδρομή σκότωναν τους ινδιάνους άνδρες και αιχμαλώτισαν τις γυναίκες και τα παιδιά τους με σκοπό να τους πουν που ήταν ο χρυσός, ξεσηκώνοντας τους έτσι εναντίον τους. Κάποια στιγμή η ομάδα βρέθηκε αποκλεισμένη σε άγνωστα εδάφη μακριά από την βάση της και χωρίς προμήθειες. Τότε ο Θεόδωρος κατασκεύασε πέντε βάρκες με σκοπό να φύγουν μέσω των παραποτάμων του Μισισιπή χρησιμοποιώντας ξύλο και δέρμα και αλείφοντας τες με ρετσίνι.

Μετά από έναν μήνα περιπλάνησης η ομάδα βγήκε στην θάλασσα αλλά αδυνατούσε να βρει την βάση της. Τελικά έφτασαν σε έναν όρμο κοντά στη σημερινή πόλη Πενσακόλλα της Φλώριδας όπου ο Θεόδωρος βγήκε στην στεριά για να πάρει νερό από τους Ινδιάνους της περιοχής. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας οι Ινδιάνοι επέστρεψαν χωρίς τον Θεόδωρο, ενώ στις ερωτήσεις των Ισπανών αρνήθηκαν να απαντήσουν και τράπηκαν σε φυγή. Οι Ισπανοί προσπάθησαν για δύο ημέρες να τον εντοπίσουν χωρίς επιτυχία. Η αποστολή τελικά κατάφερε το 1535 να φτάσει στην Καλιφόρνια και τελικά να επιστρέψει στην Ισπανία το 1537.

Το 1540 έφτασε στο σημείο που είχε χαθεί ο Θεόδωρος ο Γκονθάλο Βαλντές γραμματέας του Ντε Σότο έμαθε ότι δυο χριστιανοί που βρισκόταν στην αποστολή του Ναρβάεθ έμειναν με τους Ινδιάνους, οι οποίοι για άγνωστο λόγο τους σκότωσαν. Οι Ινδιάνοι που αφηγήθηκαν το τέλος του Θεόδωρου δεν γνώριζαν το πότε ακριβώς δολοφονήθηκε ο Θεόδωρος, ούτε πού ήταν θαμμένος. Του έδωσαν μόνο το εγχειρίδιο που χρησιμοποιούσε ο Θεόδωρος.

Άγαλμα του Θεόδωρου υπάρχει σήμερα στην Τάμπα της Φλόριντας.

"Ἕνα καράβι φεύγει"

 

"Ἕνα καράβι φεύγει"
Κώστας Οὐράνης (Λεωνίδιο 1890 - Ἀθήνα 1953)

Ἕνα μεγάλο τετρακάταρτο καράβι
ἀφήνει ἀγάλια τὸ λιμάνι πρὸς τὸ βράδυ.

Ἡ νηνεμία τῶν νερῶν, καθὼς τὴ σχίζει,
μ' ἀντιφεγγίσματα λευκῶν πανιῶν γεμίζει.

Εἶν' ἕνα ξενικὸ καράβι, στὰ πλευρά του
μὲ κόπο συλλαβίζει ὁ κόσμος τ' ὄνομά του.

Ἀπὸ ποιὰ μακρινὰ ἔχει ἔρθει μέρη
καὶ τὸ ποῦ πάει κανένας δὲν τὸ ξέρει.

Οὔτ' ἕνα ἄσπρο μαντήλι δὲν τὸ χαιρετάει,
τώρα ποὺ ἀπ' τ' ἀκρολίμανο σιγὰ περνάει.

Μόνο οἱ γυναῖκες τὸ κοιτᾶν ἀπ' τὰ μπαλκόνια,
σὰ ν' ἀπολησμονήθηκαν ἐκεῖ ἀπὸ χρόνια.

Ὡστόσο ἀφήνοντας γιὰ πάντα τὸ λιμάνι,
ἕνα τεράστιο ψυχρὸ κενὸ ἔχει κάνει.

Καὶ τώρα ποὺ στὸ πέλαγο ἀρμενίζει
κι ὁ δειλινὸς ὁ ἥλιος τὸ φωτίζει,

-λάμπουν ἀπὸ χρυσάφι τὰ κατάρτια,
πορφύρες κυματίζουνε στὰ ξάρτια-,

οἱ ἀνθρῶποι ποὺ κοιτᾶν στὴν παραλία
νοιώθουν πιὸ ἄδεια, πιὸ στενὴ τὴν πολιτεία

καὶ πιὸ γυμνὴ ὁ καθένας τὴ ζωή του
-σὰν κάτι νὰ τοὺς ἔφυγε μαζί του...
***

Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ Ο ΠΑΝΟΡΜΙΤΗΣ

 

Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ Ο ΠΑΝΟΡΜΙΤΗΣ

Τὸ “ΣΥΝΕΧΕΣ” Θαῦμα τοῦ Ἀρχάγγελου Μιχαὴλ στὴν Σύμη. Μπουκάλια πιστῶν μὲ τὶς προσευχές τους ἀπὸ κάθε μέρος τῆς γὴς φτάνουν στὸ νησὶ μόνα τους !!!
Δοχεία, μπουκάλια, καὶ δέματα σταλμένα ἀπὸ τοὺς ὠκεανοὺς στὴν Μονὴ Ταξιάρχου Μιχαὴλ στὴν Σύμη. Φθάνουν πάντοτε, σὲ ὅσους μὲ πραγματικὴ πίστη κάνουν τὸ τάμα τους, καὶ πάντα παίρνουν ἀπάντηση ἀπὸ τὸ Μοναστήρι.
Ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ ὁ Πανορμίτης, πέρα ἀπὸ τὰ ἀμέτρητα ἐπιβεβαιωμένα Θαύματα ποὺ ἔχει ἐπιτελέσει καὶ ἐπιτελεῖ ἐδῶ καὶ ἑκατοντάδες χρόνια στὴν Ἱερὰ αὐτὴ Μονὴ τῆς Σύμης, πραγματοποιεῖ (ὅπως θὰ δοῦμε παρακάτω) καὶ ἕνα διαχρονικὸ (ἀνὰ τοὺς αἰῶνες) καὶ ταυτόχρονα Μοναδικὸ παγκοσμίως Θαῦμα, σὲ ὅσους πιστοὺς βρίσκονται σὲ διάφορα μέρη τοῦ κόσμου καὶ δὲν ἔχουν τὴ δυνατότητα νὰ ἔρθουν οἱ ἴδιοι στὸ Μοναστήρι του.
Τὸ Μοναστήρι βρίσκεται στὸ Νότιο ἄκρο τοῦ νησιοῦ καὶ εἶναι χτισμένο στὸν πανέμορφο ὅρμο τοῦ Πανόρμου, ἐνῶ ἀπὸ τοὺς πρώτους ἀκόμα Χριστιανικοὺς αἰῶνες ἀποτελοῦσε ἕνα ἀπὸ τὰ Κέντρα τοπικῆς Εὐσέβειας πρὸς τοὺς Ἀγγέλους.
Ἡ Ἱερὰ Μονὴ (ὅπου δεσπόζει, κατέχοντας φυσικὲς διαστάσεις, ἡ Ἐφέστια Θαυματουργὴ Εἰκόνα τοῦ Ταξιάρχου Μιχαήλ), εἶναι χτισμένη τὸ 1783, ἡ δὲ Ἁγιογράφηση πραγματοποιήθηκε τὸ 1792 ἀπὸ δύο αὐτόχθονες Ἁγιογράφους, τὸν Ἱερομόναχο Νεόφυτο καὶ τὸν Κυριάκο Καρακωστή. Τέλος, πάνω ἀπὸ τὴν κεντρικὴ Πύλη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς βρίσκεται τὸ περίφημο Καμπαναριὸ τοῦ Πανορμίτη (Κτίσμα τοῦ 1911), ποὺ συγγενεύει μὲ Ρωσικὰ Καμπαναριά.
Τὸ Μέγα λοιπὸν καὶ διαχρονικὸ αὐτὸ Θαῦμα ποὺ ἀναφέραμε παραπάνω, ἔχει συμβεῖ καὶ συμβαίνει σὲ ὅποιον διαθέτει Ἀληθινὴ Πίστη στὸν Μοναδικὸ Ἀληθινὸ Θεό, στὸν Κύριο ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστό.
Ἐκεῖνος ποὺ ἀδυνατεῖ τὴν παροῦσα στιγμὴ νὰ ἐπισκεφθεῖ τὴν Ἱερὰ Μονή, μπορεῖ μέσα σὲ ἕνα μικρὸ μπουκαλάκι, εἴτε ἀπὸ ἐμφιαλωμένο νερὸ εἴτε ἀπὸ πορτοκαλάδα (πλαστικὸ κατὰ προτίμηση, ὡς πιὸ ἀνθεκτικό), νὰ τοποθετήσει Θυμίαμα, ἕνα χαρτὶ μὲ τὰ «Ὑπὲρ Ὑγείας» καὶ τὰ «Ὑπὲρ Ἀναπαύσεως» ὀνόματα ἐκείνων ποὺ ἐπιθυμεῖ, ἕνα χαρτάκι μὲ τὸ ὀνοματεπώνυμο, τὴ διεύθυνση ἢ καὶ τὸ τηλέφωνό του. Ἐπίσης, μπορεῖ νὰ συμπεριλάβει καὶ ἕνα γράμμα πρὸς τὸ Μοναστήρι, γιὰ ὁποιοδήποτε θέμα τὸν ἀπασχολεῖ καὶ θὰ ἤθελε νὰ γίνει θέμα προσευχῆς στὴν Ἱερὰ Μονή.
Ἀφοῦ τοποθετήσει μέσα ὅλα αὐτὰ τὰ Ἀφιερώματα γιὰ τὸν Ταξιάρχη καὶ κλείσει τὸ μπουκαλάκι, μπορεῖ, εἴτε ἀπὸ ἕνα λιμάνι εἴτε ἀπὸ κάποιο πλοῖο ποὺ βρίσκεται στὰ ἀνοιχτὰ νὰ πετάξει τὸ μπουκαλάκι στὴ θάλασσα, ἀφοῦ πρῶτα προσευχηθεῖ στὸν Ἀρχάγγελο Μιχαὴλ τὸν Πανορμίτη καὶ τοῦ ζητήσει νὰ τὸ ὁδηγήσει ὁ ἴδιος στὸ Μοναστήρι του στὴ Σύμη.
Ὁ Πανορμίτης θὰ τὸ ἀναλάβει καὶ τὸ μπουκαλάκι μὲ τὰ Ἀφιερώματα θὰ φτάσει τελικὰ στὴ Σύμη, στὸν ὅρμο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, ἢ διαφορετικὰ θὰ μπλεχτεῖ στὰ δίχτυα τῶν ψαράδων στὰ ἀνοιχτά του νησιοῦ. Σὲ κάθε περίπτωση ὅμως, ὁ τελικὸς προορισμός του θὰ εἶναι νὰ καταλήξει ἄθικτο στὰ χέρια τῶν ἀνθρώπων τοῦ Μοναστηριοῦ, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴ σειρά τους (ὡς ἐπιβεβαίωση τοῦ Θαύματος, «πρὸς Δόξαν Θεοῦ») θὰ ἀποστείλουν εὐχαριστήρια ἐπιστολὴ πρὸς τὸν πιστὸ ποὺ τὸ ἔστειλε, εὐχαριστώντας τὸν γιὰ τὰ Ἀφιερώματα.
Στὴν Ἱερὰ Μονή, ἐπίσης, ὑπάρχει αἴθουσα ὅπου ἐκτίθενται πλῆθος ἀπὸ καραβάκια, κιβώτια καὶ μπουκάλια μὲ ἀφιερώματα πιστῶν στὸν Ἀρχάγγελο Μιχαήλ. Πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποία ἔχουν φτάσει μὲ τὴν Χάρη Τοῦ διὰ θαλάσσης μόνα τους στὸν ὅρμο τῆς Μονῆς, ἐρχόμενα ἀπὸ διάφορα μέρη τῆς Ἑλλάδας καὶ τοῦ κόσμου (ὅπως γιὰ παράδειγμα ἀπὸ τὴν Αὐστραλία).

Σιμόν ντε Μπoβουάρ

Η Σιμόν ντε Μπoβουάρ (απαντάται και Μπωβουάρ, γαλλικά: Simone de Beauvoir, 9 Ιανουαρίου 1908 – 14 Απριλίου 1986) ήταν Γαλλίδα συγγραφέας, φιλόσοφος, διανοούμενη, ακτιβίστρια και φεμινίστρια. Υπήρξε σύντροφος του διάσημου υπαρξιστή φιλοσόφου Ζαν-Πωλ Σαρτρ.

Το γνωστότερο έργο της υπήρξε «Το δεύτερο φύλο», μια φεμινιστική ανάλυση της γυναικείας ύπαρξης και της καταπίεσης των γυναικών.

Συνοπτικό βιογραφικό

Γεννημένη ως Simone Lucie-Ernestine-Marie-Bertrand de Beauvoir στις 9 Ιανουαρίου του 1908 στο Παρίσι της Γαλλίας, σπούδασε στο πανεπιστήμιο École Normale Supérieure όπου και συνάντησε το 1921 τον Ζαν-Πωλ Σαρτρ. Το 1981 συνέγραψε το «La Cérémonie Des Adieux» (Η Τελετή του Αποχαιρετισμού), μια οδυνηρή εξιστόρηση των τελευταίων χρόνων του Σαρτρ.

Μαζί με τον σύντροφό της Ζαν-Πωλ Σαρτρ συντάχτηκε με το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας, αλλά αποχώρησαν αμφότεροι έπειτα από την Σοβιετική επέμβαση στην Ουγγαρία το 1956 και μετέπειτα στράφηκαν προς τον Μαοϊσμό.

Η Μποβουάρ θεωρήθηκε η μητέρα του (μετά το 1968) φεμινισμού, με φιλοσοφικά γραπτά που συνδέθηκαν, αν και ήταν ανεξάρτητα, με τον Σαρτριανό υπαρξισμό.

Πέθανε από πνευμονία στις 14 Απριλίου του 1986 και τάφηκε πλάι στον Σαρτρ στο Κοιμητήριο του Μονπαρνάς του Παρισιού.

«Το δεύτερο φύλο»

Η Σιμόν ντε Μποβουάρ επιχειρηματολογεί μέσω ενός υπαρξιστικού φεμινισμού στο «Δεύτερο φύλο» . Ως υπαρξίστρια η Μπoβουάρ αποδέχεται την αρχή πως η ύπαρξη προηγείται της ουσίας. Επομένως δεν γεννιέται κανείς γυναίκα, αλλά γίνεται. Η ανάλυσή της εστιάζει στην ιδέα του Άλλου. Η κατασκευή της γυναίκας ως το τυπικό παράδειγμα Άλλου είναι για την Μποβουάρ το θεμέλιο της καταπίεσης των γυναικών.

Η Μποβουάρ υποστηρίζει πως δια μέσου της ιστορίας οι γυναίκες έχουν θεωρηθεί ως η παρέκκλιση, η ανωμαλία. Ακόμη και η πρώιμη φεμινίστρια Μαίρη Γουόλστονκραφτ θεωρεί τους άντρες ως το ιδανικό στο οποίο θα έπρεπε να ανέλθουν οι γυναίκες. Η Μπoβουάρ λέει πως αυτή η στάση έχει κρατήσει πίσω τις γυναίκες διατηρώντας την αντίληψη πως οι γυναίκες είναι η παρέκκλιση από το κανονικό, ότι είναι παρείσακτες που προσπαθούν να εξομοιωθούν με την «κανονικότητα». Λέει επίσης πως αν ο φεμινισμός θέλει να προχωρήσει, πρέπει να καταρρίψει την υπόθεση αυτή.

Κατάθλιψη: Η ψυχική νόσος της εποχής μας

πριν χρόνια με καταθλιπτικό καιρό στον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου

Χορηγά Σωτηρία. 

Κατάθλιψη: Η ψυχική νόσος της εποχής μας..Τι είναι η Κατάθλιψη ;

Ο Ιπποκράτης ανέφερε την κατάθλιψη ως μελαγχολία, αργότερα όμως, τον 19ο αιώνα, η κατάθλιψη αναφέρθηκε ως αδυναμία.

Η κατάθλιψη είναι μια συναισθηματική διαταραχή. Ο όρος ‘κατάθλιψη’ είναι πολύ γενικός, καθώς υπάρχουν αρκετά και διαφορετικά είδη της κατάθλιψης.

Το πιο απλό είδος της κατάθλιψης είναι η φυσιολογική αντίδραση που όλοι έχουν στην απογοήτευση, δηλαδή κακή διάθεση ή μελαγχολία. Όταν όμως το συναίσθημα αυτό διαρκεί περισσότερο από δύο εβδομάδες, είναι έντονο και συνοδεύεται από συγκεκριμένα συμπτώματα, ή επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη ζωή του ατόμου, τότε πρόκειται για κλινική κατάθλιψη.

Ποιους αφορά;
Σε γενικές γραμμές τα τελευταία χρόνια η επιδημιολογία της κατάθλιψης υποστήριζε πως 5- 10 % του πληθυσμού έχουν εκδηλώσει κατάθλιψη ανά περιόδους, ενώ υπολογιζόταν ότι το 15% των ανθρώπων θα εκδηλώσουν κατάθλιψη κάποια στιγμή στη ζωή τους.

Με τα νέα κοινωνικά δεδομένα;
Αυξημένα ραγδαία σε πρωτοφανή επίπεδα είναι η κατάθλιψη στην Ελλάδα σε σχέση με την αναλογική άνοδο της κατάθλιψης στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Για τα ελληνικά δεδομένα, τα ποσοστά κατάθλιψης και αυτοκτονικών τάσεων που παρατηρούνται έχουν αυξηθεί κατά 22% τη διετία 2009 – 2011 εξαιτίας του άγχους και του φόβου που έχει δημιουργήσει η οικονομική κρίση, η ανεργία αλλά και η αίσθηση απουσίας ελέγχου που νιώθουν οι άνθρωποι στη ζωή τους και στις επιλογές τους, μια γενική ανασφάλεια που γεννιέται για το μέλλον και που γενικεύεται αργά και σταθερά σε όλους του τομείς της ζωής τους.

Το 2011 αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης είχαν τα άτομα μικρότερης ηλικίας και οι έγγαμοι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν επηρεάστηκαν και οι άλλες ηλικίες, ειδικά 35-50 που είναι το εργατικό δυναμικό της χώρας που πλήττεται συνέχεια με απωλήσεις και μειώσεις. Έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την Εταιρεία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας, μας φανερώνει ότι ‘7 στους 10 Έλληνες βρίσκονται στα όρια της κατάθλιψης λόγω οικονομικής κρίσης, με τις γυναίκες να είναι δυο φορές πιο ευάλωτες απο τους άνδρες στην εκδήλωση των συμπτωμάτων’. Στην κατάθλιψη παρατηρούνται αλλάγες στη σκέψη, στα συναισθήματα και στη συμπεριφορά μας, σωματικά και ψυχολογικά συμπτώματα.

Το σημαντικό είναι να ξέρουμε να τα αναγνωρίσουμε πρόωρα και να ξέρουμε οτι δεν είναι μόνιμα μα ούτε μη αντιστρέψημα τα συμπτώματα αυτά αν αντιμετωπισθούν σωστά.

Από το 2011 τα ποσοστά ανεβαίνουν συνέχεια πολύ περισσότερο από άλλες ψυχολογικές αλλά και ιατρικές παθήσεις, τα ΜΜΕ μιλάνε για ‘Εθνική Κατάθλιψη’ και όλο πιο συχνά όταν όλοι μεταξύ μας ρωτάμε με φιλικό ενδιαφέρον ‘τι κάνεις; Πώς είσαι; ‘ παίρνουμε την απάντηση ‘Δεν είμαι καλά με όλα αυτά που συμβαίνουν, έχω κατάθλιψη’. Συνεπώς ακούγεται ένας κοινωνικός ψίθυρος για την κατάθλιψη να παίρνει τη διάσταση της νόσου της εποχής.

Πώς θα καταλάβω ότι έχω κατάθλιψη;
Η κατάθλιψη συνδέεται με τη σκέψη, το συναίσθημα και τη συμπεριφορά του ατόμου. Έτσι, οι παραπάνω μηχανισμοί ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια της νόσου και το άτομο βιώνει τα εξής:

Σκέψη
Ο τρόπος σκέψεως αλλάζει, γίνεται αρνητικός, απαισιόξος και πολύ συχνά το άτομο εμφανίζει μια ελαττωμένη ικανότητα να σκεφθεί ή να συγκεντρωθεί, ή μια αναποφασιστικότητα και για μικρά πράγματα που το αφορούν σχεδόν καθημερινά. Σαν εμμονή (ιδεασμός) αναπτύσσονται σκέψεις αυτοκτονικές ή θανάτου, καθώς και πιθανές προσπάθειες αυτοκτονίας.

Συναίσθημα
Τα αρνητικά συναισθήματα που γεννιούνται είναι πολλά, καθώς η κατάθλιψη είναι μια συναισθηματική διαταραχή, όπως:

Διαρκής θλίψη
Άγχος
Θυμός
Οξυθυμία
‘Κενή’ διάθεση
Απόγνωση
Πεσιμισμός
Ενοχές
Αναξιοσύνη
Ανικανότητα
Ξεσπάσματα με κλάματα
Συμπεριφορά
Τα συναισθήματα είναι αυτά που καθορίζουν τη συμπεριφορά του καταθλιπτικού ατόμου επηρεάζοντας έτσι:
Το ενδιαφέρον του ατόμου για ευχάριστα γεγονότα ή δραστηριότητες που κάποτε απολάμβανε, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής επαφής
Κοινωνική απομόνωση, όπου ο πάσχων αποφεύγει τη συναναστροφή με μέλη της οικογένειας και φίλους
Ανησυχία, Οξυθυμία
Κούραση, μείωση της ενέργειας, κατατονία
Δυσκολία συγκέντρωσης, μνήμης και λήψη αποφάσεων
Αϋπνία, ξύπνημα πολύ νωρίς το πρωί ή υπερυπνία
Μείωση της όρεξης για φαγητό (χάσιμο βάρους) ή υπερφαγία (πρόσληψη βάρους)
Τέλος η παρουσία έντονων πονοκεφάλων, γαστρεντερικών διαταραχών και χρόνιου πόνου, χωρίς να οφείλονται στη φαρμακευτική αγωγή που ακολουθεί ο πάσχων.
Πώς μπορεί να θεραπευτεί η κατάθλιψη;
Η θεραπεία της κατάθλιψης γίνεται με φαρμακευτική αγωγή που δίνεται από τον ειδικό γιατρό με χρήση αντικαταθλιπτικών και με ψυχολογική παρέμβαση από ειδικό ψυχολόγο με χρήση της ψυχοθεραπευτικής μεθόδου.

Η έντονη αρνητική σκέψη για τον εαυτό και το μέλλον (‘δεν θα καταφέρω τίποτα’, ‘όλα θα πάνε στραβά’) και η αίσθηση της ανημποριάς και της απελπισίας που προκύπτει απο τέτοιες διεργασίες του μυαλού είναι απο τα σημαντικότερα συμπτώματα. Δυστυχώς, είναι και αυτό που δημιουργεί την εσφαλμένη εντύπωση οτι δεν μπορούν να βοηθηθούν, συνεπώς τα ίδια τα συμπτώματα πολλές φορές στέκονται εμπόδιο στον προσδιορισμό του προβλήματος και στην αναζήτηση επαγγελματικής βοήθειας που είναι απαραίτητη και επιτακτική σε αυτές τις περιπτώσεις. Η θεραπευτική προσέγγιση στη δυσθυμία ή την κατάθλιψη έχει στόχο να τροποποιήσει τον αρνητικό τρόπο σκέψεως για τα γεγονότα και τον εαυτό, να αποκαταστήσει τις συμπεριφορές και τις δραστηριότητες του ατόμου έτσι ώστε να εξαλείψει τα συναισθήματα δυσφορίας. Επιθυμητό αποτέλεσμα είναι να επιτευχθεί η κατάθλιψη να μην επηρεάζει τη λειτουργικότητα του άνθρωπου και να αποκατασταθεί ικανός να μπορεί να χαρεί ξανά τις απολαύσεις της ζωής του.

Μάχη του Λεβιδίου (14 Απριλίου 1821)

Η Μάχη του Λεβιδίου (14 Απριλίου 1821) ήταν μάχη της Επανάστασης του 1821. Έλαβε χώρα στο Λεβίδι Αρκαδίας. Ήταν η πρώτη νίκη των Ελλήνων κατά των Τούρκων, μετά την έναρξη των επιχειρήσεων γύρω από την Τριπολιτσά.

Σύσταση στρατοπέδων γύρω από την Τριπολιτσά και ήττες των Ελλήνων

Οι Έλληνες επαναστάτες υπέστησαν σημαντική ήττα από τους Τούρκους της Τριπολιτσάς, όταν οι τελευταίοι έλυσαν την πολιορκία του Κάστρου της Καρύταινας, στις 31 Μαρτίου 1821. Παρά την αποτυχία αυτή, και παρά την αντίθετη γνώμη των υπόλοιπων αρχηγών που προτιμούσαν να δώσουν προτεραιότητα στην εκπόρθηση των μεσσηνιακών κάστρων, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, επέμεινε στη στρατηγική σημασία της κατάληψης της Τριπολιτσάς, νευραλγικού κέντρου της οθωμανικής παρουσίας στην Πελοπόννησο. Έτσι συνέστησε, στην Πιάνα, το πρώτο στρατόπεδο το οποίο αποσκοπούσε στον αποκλεισμό της πόλης. Παρά τη διάλυση του πρώτου εκείνου στρατοπέδου από τους Τούρκους, καθώς και τη διάλυση του αντίστοιχου στρατοπέδου στη Βλαχοκερασιά, στις 10 Απριλίου, σταδιακά το σχέδιο του Κολοκοτρώνη έγινε αποδεκτό από τους άλλους οπλαρχηγούς. Όμως, οι αρχικές αποτυχίες των Ελλήνων είχαν τέτοια επίδραση στο ηθικό τους που και η απλή εμφάνιση των Τούρκων έσπερνε τον πανικό.

Ένα από τα στρατόπεδα που είχαν συσταθεί γύρω από την Τριπολιτσά ήταν αυτό στο Λεβίδι. Είχε συσταθεί από τον Κωνσταντίνο Πετμεζά και άλλους Καλαβρυτινούς οπλαρχηγούς, καθώς και από τους ντόπιους Π. Αρβάλη και Γεώργιο Μπηλίδα. Αργότερα κατέφθασαν ενισχύσεις υπό τους Σωτήρη Χαραλάμπη, Αναγνώστη Στριφτόμπολα, Νικόλαο Σολιώτη, και Σ. Θεοχαρόπουλο που νωρίτερα συμμετείχαν στην πρώτη πολιορκία της Κορίνθου.

Η μάχη

Τη νύχτα της 13ης προς 14η Απριλίου, οι Τούρκοι, με αναπτερωμένο το ηθικό, μετά τις προηγούμενες νίκες τους, εξόρμησαν κατά του στρατοπέδου στο Λεβίδι, με 3.000 περίπου πεζούς και ιππείς Όταν έγιναν αντιληπτοί από τις ελληνικές φρουρές, οι επαναστάτες ζήτησαν βοήθεια από το γειτονικό στρατόπεδο στο Διάσελο της Αλωνίσταινας. και από τον Ασημάκη Σκαλτσά, στο Κακούρι (σημ. Αρτεμίσιο). Ταυτόχρονα, ο Χαραλάμπης με ισχυρό σώμα ενόπλων, και ο Στριφτόμπολας, κατέλαβαν θέσεις πάνω από το χωριό ώστε να εμποδίσουν την είσοδο των Τούρκων. Ωστόσο, οι περισσότεροι παράτησαν τις θέσεις τους όταν εμφανίστηκε το τουρκικό ιππικό, ενώ μάταια προσπαθούσαν να τους μεταπείσουν οι Χαραλάμπης, Θεοχαρόπουλος, Αρβάλης. Έμειναν 70 πολεμιστές υπό τους Πετμεζαίους, Σολιώτη, Στριφτόμπολα και Καρασπύρο, οι οποίοι οχυρώθηκαν, όπως-όπως, σε σπίτια του χωριού. Οι Τούρκοι επιτέθηκαν με ορμή αλλά και οι Έλληνες αντιστάθηκαν με επιτυχία. Έξω από το σπίτι όπου είχε οχυρωθεί ο Στριφτόμπολας έγινε η αιματηρότερη συμπλοκή, όπου σκοτώθηκαν οι περισσότεροι Τούρκοι, και εκεί έπεσε ηρωικά και ο Στριφτόμπολας.

Τελικά, άρχισαν να φτάνουν στο σημείο της μάχης οι ενισχύσεις από τα άλλα ελληνικά στρατόπεδα, με επικεφαλής τους Δημήτρη Πλαπούτα, Ηλία Τσαλαφατίνο, Νικόλαο Πετμεζά, καθώς και ο Σκαλτσάς. Με τις ενισχύσεις αυτές ενώθηκαν και οι άνδρες των Χαραλάμπη, Θεοχαρόπουλου, Αρβάλη, οι οποίοι βρίσκονταν στα γύρω υψώματα. Οι Τούρκοι βρέθηκαν ανάμεσα σε δύο μέτωπα και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη μάχη, πανικόβλητοι, για να κλειστούν στην Τριπολιτσά.

Ρίξε, Θεέ μου, μια βροχή

 

Στίχοι: Γιώργος Κορδέλλας
Μουσική: Κωστής Ζευγαδέλλης
Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου

Πως σταματάει σε μια στιγμή
ο χρόνος κι η ζωή μας;
Αδειάζει, ξάφνου η καρδιά
σωπαίνει η θύμησή μας

Ρίξε, Θεέ μου, μια βροχή
τα ίχνη μου να σβήσει
σφράγισέ μου την ψυχή

Ρίξε φωτιά στα μάτια μου
να μη μ'αναγνωρίσει
σαν βγει ο ήλιος την αυγή

Πως δραπετεύει η πνοή
η φλόγα που μας τρέφει;
Στην αγκαλιά του θεριστή
σαν σπόρος επιστρέφει

Ρίξε, Θεέ μου, μια βροχή
τα ίχνη μου να σβήσει
σφράγισέ μου την ψυχή

Ρίξε φωτιά στα μάτια μου
να μη μ'αναγνωρίσει
σαν βγει ο ήλιος την αυγή

Ο. ΕΛΥΤΗΣ –ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ

Στα Γδόχια Ιεράπετρας

 

Ο. ΕΛΥΤΗΣ –ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
Ένα μεγάλο θαλασσί μπαλόνι θα μας πάρει τότε ψηλά, μια δω,μια κει, θα μας χτυπά ο αέρας. 

Πρώτα θα ξεχωρίσουν οι ασημένιοι τρούλοι, 

κατόπιν τα καμπαναριά. 

Θα φάνουν οι δρόμοι πιο στενοί, 

πιο ίσιοι απ' ό,τι φανταζόμασταν. 

Οι ταράτσες με τις κάτασπρες αντένες 

για την τηλεόραση. 

Και οι λόφοι ένα γύρο κι οι χαρταετοί - 

ξυστά θα περνάμε από δίπλα τους.
Ώσπου κάποια στιγμή θα δούμε όλη τη θάλασσα. 

Οι ψυχές επάνω της θ' αφήνουν 

μικρούς λευκούς ατμούς.

Φρανκ Σέρπικο (Francesco Vincent Serpico)

 

Ο Φρανκ Σέρπικο (Francesco Vincent Serpico) (γεν.1936) ήταν αξιωματικός της αστυνομίας στην Νέα Υόρκη (New York City Police Department-NYPD). Στις αρχές τις δεκαετίας του '70 κατήγγειλε τη διαφθορά που ήταν διάχυτη στην αστυνομία της Νέας Υόρκης με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με διεφθαρμένους συναδέλφους του. Το Φεβρουάριο του 1971 τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι κατά τη διάρκεια επιχείρησης σύλληψης εμπόρων ναρκωτικών καθώς οι αστυνομικοί που ήταν μαζί του δεν έτρεξαν να τον βοηθήσουν. Η στάση των συναδέλφων του κατά την εν λόγω επιχείρηση προκάλεσε πολλά ερωτηματικά, αν δηλαδή μπορούσαν να τον βοηθήσουν, αλλά τον άφησαν εκτεθειμένο ακριβώς λόγω των καταγγελιών που είχε κάνει για τη διαφθορά στο αστυνομικό σώμα.

Η βιογραφία του Φρανκ Σέρπικο (Serpico), που έγραψε ο Πέτερ Μάας (Peter Maas), πούλησε περισσότερα από 3 εκατομμύρια αντίτυπα και σε αυτήν βασίστηκε ο Σίντνεϊ Λουμέτ το 1973 για να γυρίσει την ομώνυμη ταινία με πρωταγωνιστή τον Αλ Πατσίνο, οποίος για την ερμηνεία του αυτή κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα και προτάθηκε για το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου.

Βιογραφικό

Ο Σέρπικο γεννήθηκε στις 14 Απριλίου του 1936 στο Μπρούκλιν από γονείς Ιταλούς μετανάστες. Σε ηλικία 18 ετών κατετάγη στον Στρατό των Η.Π.Α και υπηρέτησε δύο χρόνια στην Κορέα. Αργότερα εργάστηκε ως ιδιωτικός ερευνητής μερικής απασχόλησης και ως σύμβουλος νεολαίας ενώ σπούδαζε στο Κολέγιο του Μπρούκλιν (Brooklyn College).

Το Σεπτέμβριο του 1959 ορκίστηκε δόκιμος αστυνομικός της αστυνομίας της Νέας Υόρκης (NYPD) και τον Μάρτιο του 1960 έγινε αστυνομικός και άρχισε περιπολίες, αρχικά στην 81η περιφέρεια της Νέας Υόρκης. Αργότερα μετατέθηκε στο Bureau of Criminal Identification-BCI και στη συνέχεια άρχισε να εργάζεται ως αστυνομικός με πολιτικά στο Μπρούκλιν και στο Μπρονξ.

Τότε ήταν που ήρθε αντιμέτωπος με τη διαφθορά στην αστυνομία. Το 1967 υπέβαλε μια αναφορά προς τους ανωτέρους του στην οποία έκανε λόγω για διάχυτη διαφθορά στο σώμα χωρίς όμως κάποιο αποτέλεσμα. Αναγκάστηκε έτσι να μιλήσει για την κατάσταση που επικρατούσε στην αστυνομία στους Νιου Γιόρκ Τάιμς (New York Times) που δημοσίευσαν σχετικό άρθρο με τις πληροφορίες του Σέρπικο στην πρώτη τους σελίδα στις 25 Απριλίου του 1970. Τότε ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης Τζον Λινζτσεϊ (John V. Lindsay) προχώρησε στη σύσταση μιας πενταμελής επιτροπής που ανέλαβε να διερευνήσει τη διαφθορά στην αστυνομία. Η επιτροπή αυτή ονομάστηκε Επιτροπή Κναπ (Knapp Commission), από τον επικεφαλής της, Γουΐτμαν Κναπ (Whitman Knapp).

Στις 3 Φεβρουαρίου του 1971 ο Σέρπικο συμμετείχε μαζί με τρεις άλλους αστυνομικούς, τους Gary Roteman, Arthur Cesare και Paul Halley σε μια επιχείρηση σύλληψης εμπόρων ναρκωτικών στο Μπρούκλιν καθώς είχαν πληροφορίες για αγοραπωλησία ναρκωτικών σε ένα διαμέρισμα στην περιοχή. Συνελήφθησαν δύο νεαροί που κουβαλούσαν δύο τσάντες με ηρωίνη ενώ έβγαιναν από το κτίριο. Στη συνέχεια ο Σέρπικο με εντολή του Roteman χτύπησε την πόρτα του διαμερίσματος λέγοντας πως θέλει να αγοράσει ναρκωτικά προκειμένου να του ανοίξουν και να μπορέσει μαζί με τους συναδέλφους του να συλλάβει τους εμπόρους ναρκωτικών. Όμως τελικά ο Σέρπικο συνεπλάκη με τους εμπόρους των ναρκωτικών και δέχτηκε πυροβολισμό στο κεφάλι ενώ οι τρεις συνάδελφοι του δεν έτρεξαν να τον βοηθήσουν. Ενώ αιμορραγούσε έντονα οι Roteman, Cesare και Halley δεν κάλεσαν τον ειδικό κωδικό που χρησιμοποιούσαν οι αστυνομικοί όταν είχε τραυματιστεί συνάδελφός τους. Τελικά ο Φρανκ Σέρπικο, που εξαιτίας του πυροβολισμού έχασε την ακοή του στο αριστερό αυτί και ακόμα και σήμερα υποφέρει από πόνους στο κεφάλι από τα θραύσματα της σφαίρας που έμειναν στο κεφάλι του, επέζησε χάρη σε έναν ηλικιωμένο Ισπανό που έμενε στο διπλανό διαμέρισμα και ο οποίος κάλεσε το ασθενοφόρο και έμεινε μαζί του μέχρι να φτάσουν οι γιατροί.

Πανεπιστήμιο Αθηνών

Το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Ε.Κ.Π.Α.), το οποίο συνήθως αναφέρεται απλώς ως Πανεπιστήμιο Αθηνών, αποτελεί ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα που δραστηριοποιείται στην Αθήνα.

Ιδρύθηκε με νόμο της αντιβασιλείας την 31 Δεκεμβρίου 1836 (παλαιό ημερολόγιο) που επαναβεβαιώθηκε με βασιλικό διάταγμα του Όθωνα της 14ης Απριλίου του 1837 και λειτουργεί αδιαλείπτως από τις 3 Μαΐου 1837 (τρίτη ημέρα του Πάσχα). Είναι το δεύτερο σε μέγεθος Πανεπιστήμιο της Ελλάδας, μετά το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, με περισσότερους από 40.000 προπτυχιακούς φοιτητές και περισσότερα από 2.000 άτομα διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού.

Το Πανεπιστήμιο Αθηνών είναι το αρχαιότερο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της σύγχρονης Ελλάδας και συνεισφέρει σημαντικά στο εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο της χώρας.Είναι επίσης το πρώτο Πανεπιστήμιο ολόκληρης της Βαλκανικής Χερσονήσου και της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου.

Σήμερα... 14/4 Αγίου Αριστάρχου Αποστόλου, Αγίας Θωμαΐδος μάρτυρος, Όσιος Σάββας ο Νέος ο εν Καλύμνω

 

Αγίου Αριστάρχου Αποστόλου, Αγίας Θωμαΐδος μάρτυρος, Όσιος Σάββας ο Νέος ο εν Καλύμνω

Για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει με φακό