Φράνκο Μοντιλιάνι

Ο Φράνκο Μοντιλιάνι (Franco Modigliani, 18 Ιουνίου 1918 – 25 Σεπτεμβρίου 2003) ήταν Ιταλοαμερικανός νεο-κεϊνσιανός οικονομολόγος, καθηγητής στο Μ.Ι.Τ., που βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών το 1985 «για τις πρωτοπόρες αναλύσεις του πάνω στην αποταμίευση και τις χρηματοπιστωτικές αγορές».


Ο Φράνκο Μοντιλιάνι γεννήθηκε στη Ρώμη, στο πανεπιστήμιο της οποίας και φοίτησε, αλλά εγκατέλειψε σε ηλικία 21 ετών την Ιταλία εξαιτίας της εβραϊκής καταγωγής του και των αντιφασιστικών του απόψεων. Κατέφυγε πρώτα στο Παρίσι με την οικογένεια της αρραβωνιαστικιάς του Σερένα, η οποία έγινε σύζυγός του το 1939, και στη συνέχεια στις ΗΠΑ. Από το 1942 ως το 1944 δίδαξε βοηθητικά στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και στο Κολέγιο Μπαρντ οικονομικά και στατιστική. Το 1944 απέκτησε το διδακτορικό του στις κοινωνικές επιστήμες (D.Soc.Sci.) από τη Νέα Σχολή Κοινωνικών Ερευνών, υπό την επίβλεψη του Τζέικομπ Μάρσακ. Ο Μοντιλιάνι έγινε Αμερικανός πολίτης το 1946 και το 1948 διορίσθηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι στην Ουρμπάνα-Σαμπέιν.

Η πραγματική συνεισφορά του ωστόσο στην οικονομική επιστήμη άρχισε όταν έγινε καθηγητής στη Μεταπτυχιακή Σχολή Βιομηχανικής Διοικήσεως (σημ. Tepper School of Business) του Πανεπιστημίου Κάρνεγκι Μέλον στη δεκαετία του 1950 και στις αρχές της επόμενης, με δύο σημαντικά επιτεύγματα:
Μαζί με τον Μέρτον Μίλερ διατύπωσαν το σημαντικό Θεώρημα Μοντιλιάνι–Μίλερ (1958), αποδεικνύοντας ότι, υπό ορισμένες παραδοχές, η αξία μιας εταιρείας δεν επηρεάζεται από το αν χρηματοδοτείται από πώληση μετοχών (equity) ή δάνεια.
Ο Μοντιλιάνι διετύπωσε επίσης την «υπόθεση του κύκλου ζωής» (life-cycle hypothesis), η οποία επιχειρεί να ερμηνεύσει το επίπεδο αποταμιεύσεων σε μία οικονομία. Πρότεινε ότι οι καταναλωτές θέλουν να διατηρούν ένα σταθερό επίπεδο καταναλώσεως σε όλη τη ζωή τους, π.χ. αποταμιεύοντας κατά τα έτη που εργάζονται και ξοδεύοντας από τα αποταμιευμένα κατά τα έτη που είναι συνταξιούχοι.

Το 1962 έγινε καθηγητής στο ΜΙΤ, όπου και παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του.

Ο Μοντιλιάνι έγραψε μαζί με τον Frank J. Fabozzi του Γέιλ τα συγγράμματα "Foundations of Financial Markets and Institutions" και "Capital Markets: Institutions and Instruments".

Μία συλλογή των δημοσιεύσεών του βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη Rubenstein στο Πανεπιστήμιο Ντιουκ

Απεβίωσε στο Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης.

Μάικλ Ντάγκλας Αμερικανός ηθοποιός

25 Σεπτεμβρίου 1944 (77 χρόνια πριν) γεννήθηκε:

Μάικλ Ντάγκλας Αμερικανός ηθοποιός

Ο Μάικλ Ντάγκλας, (πλήρες όνομα Μάικλ Κερκ Ντάγκλας, αγγλικά: Michael Kirk Douglas) είναι Αμερικανός ηθοποιός και παραγωγός. Είναι γιος του γνωστού ηθοποιού Κερκ Ντάγκλας. Ο Μάικλ Ντάγκλας έχει κερδίσει δύο βραβεία Όσκαρ - ένα ως παραγωγός για την ταινία Στη Φωλιά του Κούκου, (Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας) και ένα ως ηθοποιός στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Γκόρντον Γκέκο στην ταινία Wall Street (Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου) - τέσσερις Χρυσές Σφαίρες και ένα Έμμυ. Έχει παίξει σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες.

Ο Μάικλ Ντάγκλας γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου του έτους 1944 στην πόλη του Νιου Μπράνσγουικ,στην πολιτεία του Νιου Τζέρσεϊ. Είναι ο μεγαλύτερος ηλικιακά από τους τέσσερις υιούς του Κερκ Ντάγκλας και της Νταϊάνας Ριλ. Έχει έναν μικρότερο αδερφό, τον Τζόελ Ντάγκλας και δύο ετεροθαλή αδέρφια.
Επαγγελματική Καριέρα
Πρώτα Χρόνια

Με την Τίσα Στέρλινγκ στην τηλεοπτική σειρά Το Πείραμα, ο πρώτος τηλεοπτικός ρόλος του Μάικλ Ντάγκλας.

Ο πρώτος του ρόλος στην τηλεόραση ήρθε το 1969 με την τηλεοπτική σειρά, παραγωγής CBS-TV, ονόματι "Το Πείραμα" (The Experiment) και ήταν η μόνη φορά όπου πιστώθηκε στους τίτλους ως "M.K. Ντάγκλας"] Μάικλ Ντάγκλας ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα στα τέλη της δεκαετίας του 1960 με αρχές της δεκαετίας του 1970, εμφανιζόμενος σε λιγότερο γνωστές ταινίες όπως Ζήτω ο Ήρωας και Summertree. Ο πρώτος του σημαντικός ρόλος ήρθε με την τηλεοπτική σειρά Οι Δρόμοι του Σαν Φρανσίσκο από το 1972 εώς το 1976, όπου πρωταγωνίστησε δίπλα στον Καρλ Μάλντεν. Ο ίδιος αργότερα είπε ότι ο Μάλντεν έγινε ένας "μέντοράς" του και κάποιος όπου "τον θαύμαζε και τον αγαπούσε βαθιά μέσα του".

Το 1975, έλαβε από τον πατέρα του Κερκ Ντάγκλας τα δικαιώματα του βιβλίου Στη Φωλιά του Κούκου. Ο ίδιος κατέληξε να παραγάγει την ταινία Στη Φωλιά του Κούκου, η οποία ήταν μια προσαρμογή του μυθιστορήματος μαζί με τον Σάουλ Ζάεντζ. Ο Κιρκ Ντάγκλας ήλπιζε ότι εκείνος αυτοπροσώπως θα υποδυόνταν τον Μακμάρφι, ωστόσο ο Μάικλ έκρινε ότι δεν είναι κατάλληλος για τον ρόλο αυτόν λόγω ηλικίας και έτσι τον υποδύθηκε τελικά ο ρόλος κατέληξε στον Τζακ Νίκολσον, ο οποίος κέρδισε βραβείο Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου. Ο Μάικλ Ντάγκλας κέρδισε βραβείο Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας για την παραγωγή της ταινίας.
Επιτυχία στο Χόλιγουντ

Η καριέρα του απογειώθηκε επαγγελματικά όταν παρήγαγε και πρωταγωνίστησε στην ρομαντική-δραματική-κωμική ταινία Κυνηγώντας το Πράσινο Διαμάντι. Η ταινία αυτή ήταν μια εισπρακτική επιτυχία.

Από εκεί και μετά, άρχισαν οι συμμετοχές του σε διάφορες γνωστές ταινίες. Το 1987 ο ίδιος έπαιξε στην ταινία θρίλερ Ολέθρια Σχέση (Fatal Attraction) με την Γκλεν Κλόουζ. Επίσης το ίδιο έτος υποδύθηκε τον Γκόρντον Γκέκο στην ταινία Wall Street του Όλιβερ Στόουν, για την οποία κέρδισε Βραβείο Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου. Επανέλαβε τον ρόλο του στην συνέχεια της ταινίας ονόματι Γουόλ Στριτ: Το χρήμα ποτέ δεν πεθαίνει, και πάλι σε σκηνοθεσία Όλιβερ Στόουν.

Το 1992 έπαιξε στην ταινία Βασικό Ένστικτο, μαζί με την Σάρον Στόουν. Η ταινία ήταν μια εισπρακτική επιτυχία στα Box Office, άλλα έλαβε μικτές κριτικές, κυρίως λόγω της αμφισεξουαλικότητας και του σεξισμού γενικά. Μεταξύ των ετών 1992 και 2000 έπαιξε σε πολλές γνωστές ταινίες, όπως στην ταινία Ο έρωτας του προέδρου, στην ταινία του 1998 Ένας Τέλειος Φόνος κ.λ.π.

Το 2000 πρωταγωνίστησε στην επιτυχημένη κριτικά ταινία του Στίβεν Σόντερμπεργκ το Traffic, δίπλα στον Μπενίσιο Ντελ Τόρο και στην μελλοντική τότε σύζυγό του, την Κάθριν Ζέτα Τζόουνς. Προτάθηκε για μια Χρυσή Σφαίρα και για άλλα διάφορα βραβεία από τους κριτικούς.
Προσωπική Ζωή

Τον Μαρτίο του 1977,ο Μάικλ Ντάγκλας παντρεύτηκε την 19 ετών τότε ηθοποιό, ονόματι Ντιάντρα Λούκερ. Έχουν έναν υιό, τον Κάμερον, ο οποίος γεννήθηκε το 1978. Το 1995, η Ντιάντρα Λούκερ ζήτησε διαζύγιο και χώρισαν. Η Ντιάντρα Λούκερ πήρε 45 εκατομμύρια $ (δολάρια) από το διαζύγιο.

Από τον Μάρτιο του 1999, ο ίδιος σύναψε σχέση με την Κάθριν Ζέτα-Τζόουνς. Παντρεύτηκαν στις 18 Νοεμβρίου 2000. Μαζί έχουν αποκτήσει δύο τέκνα, έναν υιό και μια θυγατέρα. Κατά το έτος 2013, είχε αναφερθεί ότι ο Μάικλ Ντάγκλας και η Κάθριν Ζέτα-Τζόουνς ζούσαν ξεχωριστά, άλλα κανείς από τους δυο δεν είχε κάνει αίτηση διαζυγίου. Ωστόσο, αργότερα την 1η Νοεμβρίου αναφέρθηκε ότι οι δυο τους επανενώθηκαν και ότι άρχισαν και πάλι να ζουν μαζί.

Χρυσόστομος Θέμελης Έλληνας μητροπολίτης

25 Σεπτεμβρίου 1918 (103 χρόνια πριν) γεννήθηκε:

Χρυσόστομος Θέμελης Έλληνας μητροπολίτης

Ο μητροπολίτης Χρυσόστομος Θέμελης (κατά κόσμον Αδάμ Θέμελης του Ζαφειρίου) ήταν Έλληνας ιεράρχης και Μητροπολίτης Μεσσηνίας.
Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1918 στην Ιστιαία Εύβοιας. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου αποφοίτησε με βαθμό πτυχίου «άριστα» το 1944. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1944, ιερέας - αρχιμανδρίτης το 1945 και επίσκοπος το 1957. Διετέλεσε Γραμματέας (1950-1952) και Αρχιγραμματέας (1952-1957) της Ιεράς Συνόδου, οπότε και επελέγη βοηθός επίσκοπος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Θεοκλήτου το 1957. Διετέλεσε επίσης το 1945 Πρωτοσύγγελος και Ιεροκήρυκας της Μητρόπολης Γυθείου και Οιτύλου και από το 1945 μέχρι 1950 πρωτοσύγγελος, ιεροκήρυκας, κατηχητής και εξομολόγος της Μητρόπολης Μεσσηνίας. Από το 1950 μέχρι το 1957 ήταν γραμματέας και αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, και ιερατικός προϊστάμενος της εκκλησίας του Προφήτη Ηλία Καστέλας (Πειραιά) αρχικά και του Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών αργότερα. Παράλληλα μέχρι την εκλογή του υπηρέτησε ως Βοηθός Επίσκοπος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών με τον τίτλο του Επισκόπου της Πάλαι Ποτέ Διαλαμψάσης Επισκοπής Θαυμακού

Εν συνέχεια ήταν Αρχιερατικός επίτροπος του Πειραιά και το 1965 εξελέγη από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας

Ήταν επίτιμος διδάκτωρ Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Ως Μητροπολίτης Μεσσηνίας φρόντισε για την λειτουργία και αναδιοργάνωση των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων, ανοικοδόμησε το Άσυλο Ανιάτων, ανακαίνισε όλες τις Μονές, θεμελίωσε και εγκαινίασε πολλούς Ναούς. Συνέγραψε πολλά βιβλία ιστορικού, λαογραφικού και εκκλησιαστικού περιεχομένου πολλά των οποίων έχουν ανατυπωθεί όπως: «Η Ιερά Μητρόπολις Ευρίπου δια μέσου των αιώνων», 1952.«Ποιμαντικαί ενασχολήσεις», 1952«Γάμος και Διαζύγιον», 1953«Λόγος εις τον Άγιον Απόστολον Παύλον και εις το έργο του εν Ελλάδι», 1963«Εκκλησιαστικοί Κανονισμοί», 1963«Ο Μέγας Αθανάσιος στην Υμνογραφία», 1973 κ.ά.

Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της Εταιρίας Προστασίας Ανηλίκων (Καλαμάτα 1947), τακτικός εταίρος της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρίας Ελλάδος, τακτικό μέλος της Εταιρίας Ιστορικών Νεωτέρου Ελληνισμού και αντιπρόεδρος της Εταιρίας Ευβοϊκών Σπουδών (1978). Τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο της Μητρός των Εκκλησιών, με τον Ταξιάρχη Γεωργίου Α΄ (από τον Βασιλέα Παύλο), καθώς επίσης και με το Χρυσό Σταυρό των Ορθοδόξων Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου και με διεθνές παράσημο Φίλων του Προσκοπισμού. To 1998 διετέλεσε Τοποτηρητής της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και του χηρεύοντος Αρχιεπισκοπικού θρόνου, μετά το θάνατο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών κυρού Σεραφείμ (Τίκα).

Πέθανε στις 28 Φεβρουαρίου 2007 σε ηλικία 89 ετών. Κατά την ημερομηνία της κοιμησεώς του ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία Μητροπολίτης της Εκκλησίας της Ελλάδος και ο αρχαιότερος κατά τα πρεσβεία χειροτονίας.

Γουίλιαμ Φώκνερ

Γουίλιαμ Φώκνερ Αμερικανός συγγραφέας
Ο Γουίλιαμ Φώκνερ (William Cuthbert Falkner, 25 Σεπτεμβρίου 1897 - 6 Ιουλίου 1962) ήταν Αμερικανός συγγραφέας από τους σημαντικότερους του 20ου αιώνα και ιδιαίτερα της μεγάλης λογοτεχνικής παράδοσης του Αμερικανικού Νότου.

Έγραψε μυθιστορήματα, διηγήματα, ένα θεατρικό έργο, ποιήματα, δοκίμια και σενάρια κινηματογραφικών ταινιών. Ωστόσο είναι ιδιαίτερα γνωστός για τα μυθιστορήματά του που όλα διαδραματίζονται στο λογοτεχνικό σύμπαν της κομητείας «Γιοναπατόφα» του Μισισιπή που δημιούργησε ο συγγραφέας.Αν και άρχισε να δημοσιεύει τα έργα του από την δεκαετία του 1920, έγινε διάσημος με την κατάκτηση του Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1949. Με τα χρήματα του βραβείου δημιούργησε το "William Faulkner Foundation", που έδινε υποτροφίες σε νέους αξιόλογους αμερικανούς συγγραφείς.

Όλα σχεδόν τα έργα του έχουν αποσπάσει βραβεία, με σημαντικότερα τα δύο Πούλιτζερ που κατέκτησε το 1954 και το 1962, με τα μυθιστορήματά του «Ο φαύνος» ( "A Fable" ) και «Οι κλέφτες» ( "The Reivers" ) αντίστοιχα. Ο «Φαύνος» έχει τιμηθεί και με το «Εθνικό Βραβείο βιβλίου» (National Book Award). Το μυθιστόρημά του «Η βουή και η μανία» συγκαταλέχθηκε ανάμεσα στα 100 αριστούργηματα της αγγλόφωνης λογοτεχνίας του 20ου αιώνα. Αλλά και τα μυθιστορήματά του, «Φως τον Αύγουστο», «Καθώς ψυχορραγώ» και «Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ!» έχουν ενταχθεί σε παρόμοιες λίστες. Το 1962 τιμήθηκε με το «Χρυσό μετάλιο Λογοτεχνίας» της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών (American Academy of Arts and Letters). Προς τιμήν του, έχει θεσμοθετηθεί και το σημαντικό Βραβείο PEN/Faulkner.

Γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου του 1897, στην πόλη Νιού Ώλμπανυ (New Albany) της πολιτείας του Μισισιπή, και ήταν ο πρωτότοκος γιός του Μάρεϊ Κάθμπερτ Φώκνερ και της Μωντ Μπάτλερ. Η οικογένεια απέκτησε ακόμα τρία αγόρια, τους αδερφούς του Μάρεϊ Τσάρλς "Τζάκ" Φώκνερ, τον επίσης συγγραφέα Τζων Φώκνερ και τον Ντην Σουίφτ Φώκνερ. Ο πρώτος γιός πήρε το όνομα του παππού του, του Γουίλιαμ Κλαρκ Φώκνερ, (William Clark Falkner), εξέχον μέλος της οικογένειας Φώκνερ αλλά και της περιοχής αφού υπήρξε εκτός των άλλων, και συνταγματάρχης κατά την περίοδο του Εμφύλιου πολέμου.

Σε ηλικία ενός έτους η οικογένεια μετακόμισε στην κοντινή πόλη Ρίπλεϊ (Ripley) του Μισισιπή, όπου ο πατέρας του εργάστηκε σαν ταμίας της οικογενειακής επιχείρησης σιδηροδρόμων "Gulf & Chicago Railroad Company". Όταν ο πατέρας του Μάρεϊ Φώκνερ, πούλησε την επιχείρηση αντί να την κληροδοτήσει στο γιό του, η οικογένεια του, μετακόμισε - στις 21 Σεπτεμβρίου 1902 - στην πόλη Όξφορντ του Μισισιπή, πόλη στην οποία παρέμεινε ο συγγραφέας μέχρι το τέλος της ζωής του.

Το σπίτι του Γουίλιαμ Φώκνερ, στην Οξφόρδη του Μισισιπή, ιδιοκτησία πλέον του Πανεπιστημίου του Μισισιπή, μουσείο του συγγραφέα

Η μητέρα του, έμαθε στα παιδιά της να γράφουν και να διαβάζουν πριν πάνε ακόμα στο σχολείο, και τους έμαθε να αγαπάνε τη ζωγραφική και τη λογοτεχνία. Έτσι από νωρίς σε επαφή με τον κόσμο της κλασικής λογοτεχνίας, πρώτα ακούγοντας και μετά διαβάζοντας και ο ίδιος Κάρολο Ντίκενς και Αδερφούς Γκρίμ. Στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου ήταν άριστος μαθητής. Ωστόσο σταδιακά, άρχισε να χάνει το ενδιαφέρον του για τα μαθήματα. Έγινε κακός μαθητής και τελικά εγκατέλειψε οριστικά το σχολείο πριν ολοκληρώσει τη γυμνασιακή εκπαίδευση. Το 1914 και σε ηλικία 17 ετών, θα γνωρίσει έναν σχεδόν συνομήλικό του, Φίλιπ Στόουν (Ρhilip Stone), ο οποίος πρώτος θα ανακαλύψει το συγγραφικό ταλέντο του νεαρού Γουίλιαμ, αλλά και θα καθοδηγήσει τα διαβάσματα του Φώκνερ. Ο Στόουν θα τον φέρει σε επαφή με την σύγχρονη λογοτεχνία της εποχής του, και ιδιαίτερα με τον Τζέημς Τζόυς, και ο Στόουν θα προσπαθήσει (ανεπιτυχώς) να βρει εκδότες για τα πρώτα γραπτά του φίλου του.

Όταν η Αμερική θα μπει στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Φώκνερ θα δοκιμάσει να καταταγεί, ωστόσο το ύψος του (ήταν 1.65') δεν επέτρεψε την στρατολογήσή του στις μάχιμες μονάδες. Όμως δεν το έβαλε κάτω και έκανε αίτηση στη RAF, στο σώμα διατηρούσε στο Τορόντο του Καναδά. Χαλκεύοντας έγγραφα και υιοθετώντας βρετανική προφορά, κατάφερε να ξεγελάσει τους υπεύθυνους και να περάσει για Βρετανός πολίτης. Όμως, λίγους μήνες μετά την αρχή της εκπαίδευσής του, ο πόλεμος τελείωσε. Όταν γύρισε στην πατρίδα του, έπεισε όλο τον κόσμο ότι είχε τελικά υπηρετήσει κα εκμεταλευόμενος έναν ευνοϊκό για τους βετεράνους του πολέμου νόμο κατάφερε να εγγραφεί στο Πανεπιστήμιο του Μισισιπή ("Ole Miss" το ονομάζουν οι νότιοι). Ωστόσο αφού παρακολούθησε μόνο τρία εξάμηνα, το εγκατέλειψε τον Νοέμβριο του 1920.
Όλα αυτά τα χρόνια, έγραφε ποίηση κατά κύριο λόγο, και κάποια ποιήματά του είχε καταφέρει να εκδώσει στο περιοδικό του Πανεπιστημίου. Το 1925 έγραψε το πρώτο μυθιστόρημά του, "Soldiers' Pay", (Η πληρωμή του στρατιώτη), το διάστημα που ζούσε στην Νέα Ορλεάνη, θέμα που εμπνεύστηκε από την υπηρεσία του στη RAF.

Το 1927 θα είναι η πρώτη χρονιά που θα παρουσιάσει την κομητεία Γιοναπατόφα, στο μυθιστόρημα "Flags in the Dust". Αν και ήταν περήφανος για το δημιούργημά του, το βιβλίο δεν βρήκε εκδότες. Ξανα - επεξεργασμένο το βιλίο θα κυκλοφορήσει τελικά, το 1929 με τίτλο "Sartoris", Σαρτόρις. Εν αντιθέσει, το άλλο βιβλίο που έγραψε το 1927, το "Mosquitoes" (Κουνούπια) θα κυκλοφορήσει αμέσως, και συγκεκριμένα στις 30 Απριλίου του 1927 από τον εκδοτικό οίκο "Boni & Liveright" Το Φθινόπωρο του 1928 και σε ηλικία 31 ετών, αρχίζει το γράφει το έργο του "The Sound and the Fury", (Η βουή και η μανία) ενώ το 1929 θα παντρευτεί τον εφηβικό του έρωτα, την Estelle Oldham στην Οξφόρδη του Μισισίπι. Εκείνο το διάστημα, όπου εργαζόταν νυχτερινή βάρδια στον ηλεκτρικό σταθμό του Πανεπιστημίου του Μισισιπή, μέσα σε έξι βδομάδες του καλοκαιριού, από τα μεσάνυχτα ως τις τέσσερις το πρωί, γεννήθηκε το "As I Lay Dying", (Καθώς ψυχορραγώ) που κυκλοφόρησε την αμέσως επόμενη χρονιά (1930) Ακολούθησε το "Sanctuary", (Το άδυτο) το 1931 - το μόνο βιβλίο του που έκανε καλές πωλήσεις την εποχή που κυκλοφόρησε. Ωστόσο τα χρήματα δεν έφταναν για να ζήσει η οικογένεια πλέον Φώκνερ, - η Εστέλ είχε ήδη δυό παιδιά από τον προηγούμενο γάμο της- και έτσι στράφηκε στην μεγάλη πλουτοπαραγωγική πηγή του Χόλυγουντ, και βρήκε δουλειά σαν σεναριογράφος στην Metro-Goldwyn-Mayer.

Τον Ιανουάριο του 1931 η γυναίκα του θα γεννήσει το πρώτο τους παιδί, ένα κορίτσι που όμως πέθανε 5 μέρες μετά τη γέννησή του. Το 1932 θα γράψει και θα εκδώσει το "Light in August", (Φως τον Αύγουστο). Το 1933 και αφού η οικογένεια Φώκνερ είχε επιστρέψει στο Όξφορντ ύστερα από την εξάμηνη διαμονή στην Καλιφόρνια, γεννήθηκε το μοναδικό επιζών παιδί τους, η κόρη του, Τζιλ. Απο εδώ και πέρα θα βιοπορίζεται από την συγγραφή σεναρίων ενώ ταυτόχρονα θα εκδώσει το "Pylon", το 1935, το Absalom, Absalom! - (Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ! το 1936 και το The Unvanquished το 1938.

Μια πτώση που είχε από το άλογό του το 1959 ήταν η αρχή των προβλημάτων υγείας που θα οδηγήσουν στο θάνατό του. Μια δεύτερη πτώση στις 17 Ιουνίου του 1962 και οι επιπλοκές της, θα του προκαλέσουνε θρόμβωση. Πέθανε - σαν συνέπεια της θρόμβωσης- από καρδιακή ανακοπή σε ηλικία 64 χρόνων, στις 6 Ιουλίου 1962 στο νοσηλευτήριο Μπαχέϊλια του Μισισίπι. Ενταφιάστηκε στον οικογενειακό τάφο των Φώκνερ, στο νεκροταφείο του Αγίου Πέτρου, στο Όξφορντ.

Ρίτσαρντ Φέλτον Άουτκολτ (Richard Felton Outcault, 14 Ιανουαρίου 1863 - 25 Σεπτεμβρίου 1928)

25 Σεπτεμβρίου 1928 (93 χρόνια πριν) πέθανε:

Ρίτσαρντ Άουτκολτ Αμερικανός δημιουργός κόμικς

Ο Ρίτσαρντ Φέλτον Άουτκολτ (Richard Felton Outcault, 14 Ιανουαρίου 1863 - 25 Σεπτεμβρίου 1928) ήταν Αμερικανός δημιουργός κόμικς, σχεδιαστής και ζωγράφος. Θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους της ένατης τέχνης, γνωστός περισσότερο για τα κόμικς The Yellow Kid και Buster Brown.

Γεννήθηκε στο Λάνκαστερ του Οχάιο και σπούδασε αρχικά στο Σινσινάτι και αργότερα στο Παρίσι. Για ένα διάστημα εργάστηκε ως σχεδιαστής στα εργαστήρια του Τόμας Έντισον στο Νιου Τζέρζεϊ. Στις αρχές της δεκαετίας του 1880 συμμετείχε σε χιουμοριστικά περιοδικά όπως τα Judge και Life, ενώ από το 1885 σχεδίαζε κόμικς για την εφημερίδα New York World, που ανήκε από το 1883 στον Τζόζεφ Πούλιτζερ. Ο Άουτκολτ εμπνεύστηκε το κόμικ στριπ Hogan's Alley, το οποίο αργότερα ονομάστηκε The Yellow Kid (Το Κίτρινο Παιδί), με σαφή αναφορά στο βασικό χαρακτήρα του που ήταν ένα ατίθασο παιδί με χαρακτηριστική περιβολή κίτρινου χρώματος. Υπήρξε το πρώτο έγχρωμο κόμικ στριπ που τυπώθηκε στην Αμερική σε μαζική κλίμακα και σημείωσε αξιοσημείωτη απήχηση στο αναγνωστικό κοινό, συμβάλοντας σημαντικά στη διάδοση του είδους και ειδικότερα στην καθιέρωση του σύννεφου κειμένου. Ο Άουτκολτ προσελήφθη λίγο αργότερα στην εφημερίδα New York Journal του Γουίλιαμ Ράντολφ Χιρστ, όπου συνέχισε να δημοσιεύει τις ιστορίες του Κίτρινου Παιδιού, ενώ παράλληλα ο Πούλιτζερ ανέθεσε το ίδιο κόμικ στο ζωγράφο Τζορτζ Λουκς, με αποτέλεσμα να εκδίδεται συγχρόνως από τις δύο εφημερίδες. Η έντονη αντιπαλότητα μεταξύ τους, ως προς τη δημοσίευση του κόμικ, αλλά και τα ευφάνταστα δημοσιεύματα τους με στόχο την αύξηση της αναγνωσιμότητάς τους, γέννησε τον όρο «κίτρινη δημοσιογραφία» ή «κίτρινος τύπος», εμπνευσμένος από το κίτρινο χρώμα του ήρωα του κόμικ.

Από το 1897, ο Άουτκολτ εργάστηκε στην εφημερίδα The New York Herald, στην οποία εξέδωσε το 1902 το δεύτερο σημαντικότερο κόμικ του, με τίτλο Buster Brown, δημιουργώντας έναν ομώνυμο χαρακτήρα, με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σύγκριση με το Κίτρινο Παιδί. Στα έργα του περιλαμβάνονται ακόμα τα κόμικς Kelley's Kids, Pore Li'l Mose και Buddy Tucker. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ασχολήθηκε επίσης με τη ζωγραφική, φιλοτεχνώντας κυρίως τοπία και προσωπογραφίες.

Σήμερα 25/΄9 ... Οσίων Ευφροσύνης και Παφνουτίου

Μουσείο φυσικής ιστορίας Ηράκλειο (φ.Μ.Κυμακη)

Οσίων Ευφροσύνης και Παφνουτίου

Για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +-