Κυριακή, Ιουλίου 18, 2021

Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζο (ιταλ.: Michelangelo Merisi da Caravaggio, 29 Σεπτεμβρίου 1571 - 18 Ιουλίου 1610)

Bild-Ottavio Leoni, Caravaggio.jpg

18 Ιουλίου 1610 (411 χρόνια πριν) πέθανε: 

Καραβάτζιο Ιταλός ζωγράφος 

Ο Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζο (ιταλ.: Michelangelo Merisi da Caravaggio, 29 Σεπτεμβρίου 1571 - 18 Ιουλίου 1610), γνωστός περισσότερο απλά ως Καραβάτζο, ήταν Ιταλός ζωγράφος, το έργο του οποίου ανήκει χρονικά στα τέλη του 16ου έως τις αρχές του 17ου αιώνα. Αν και οι πρώιμοι πίνακές του περιλάμβαναν κυρίως προσωπογραφίες, σταδιακά εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους ζωγράφους θρησκευτικών σκηνών. Το νατουραλιστικό ύφος του και η ανάδειξη της ανθρώπινης φύσης των αποστόλων και των μαρτύρων στα έργα του θεωρήθηκε ότι εξυπηρετούσαν τις βλέψεις της Αντιμεταρρύθμισης. Με την τεχνική του κιαροσκούρο κατάφερε να ενισχύσει το δραματικό στοιχείο και το μυστηριακό χαρακτήρα της πίστης, ενώ συνολικά η επαναστατική τεχνική των δραματικών φωτοσκιάσεων του τενεμπρισμού, όπως την εισήγαγε ο Καραβάτζο, σφράγισε την μπαρόκ σχολή της ζωγραφικής.

Έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους πρώτους μοντέρνους ζωγράφους, ενώ σημαντική θεωρείται η συνολική επίδρασή του στην ευρωπαϊκή ζωγραφική. Παρά την επίδραση που είχε το έργο του στην εποχή του, αλλά και τις ισχυρές αντιδράσεις που προκάλεσε, περιέπεσε σε λήθη τους αιώνες που ακολούθησαν το θάνατό του, για να επανέλθει στο προσκήνιο κυρίως στη διάρκεια του 20ού αιώνα, καταλαμβάνοντας και διατηρώντας έως σήμερα περίοπτη θέση στην ιστορία της ευρωπαϊκής τέχνης.

Η Μάχη του Μεχμέταγα ή Μάχη του Μεϊμέταγα

18 Ιουλίου 1826: Μάχη του Μεχμέταγα - Infognomon Politics

18 Ιουλίου 1826 (195 χρόνια πριν):

Σε μάχη στο χωριό Μεχμέταγα (Γαρέα Μαντινείας) οι ελληνικές δυνάμεις συντρίβουν τους Τουρκοαιγύπτιους σκοτώνοντας περισσότερους από 300 εχθρούς.

Η Μάχη του Μεχμέταγα ή Μάχη του Μεϊμέταγα ήταν πολεμική εμπλοκή της επανάστασης του 21 με νικηφόρα έκβαση για τους Έλληνες.

Η εξέλιξη των γεγονότων

Μετά την αποτυχία της εκστρατείας του στη Μάνη, ο Ιμπραήμ επέστρεψε στην Τρίπολη αποφασισμένος να ξαναεπιστρέψει εκεί με μεγαλύτερες δυνάμεις.Ωστόσο οι Αιγυπτιακές επιδρομές στα γύρω χωριά συνεχίζονταν. Στις 18 Ιουλίου 1826 τετρακόσιοι Αιγύπτιοι συγκρούστηκαν με στρατιωτικά τμήματα στο Μεχμέταγα που είχε στείλει ο Κολοκοτρώνης για την προστασία της περιοχής. Τα αποτελούσαν άτακτο ιππικό υπό τον Χατζημιχάλη Νταλιάνη, 120 άνδρες υπό τον φιλέλληνα Α. Αλμέιδα. Μαζί τους ήταν ο Νικηταράς, ο Θεόδωρος Ζαχαρόπουλος και ο Στάικος Σταϊκόπουλος, συνολικά 2.000 άνδρες. Η μάχη αρχικά ήταν ευνοϊκή για τους Τούρκους αλλά οι Έλληνες κατόρθωσαν να τους νικήσουν. Οι Τούρκοι έχασαν 200 άντρες ενώ οι Έλληνες τέσσερις.

 

Τζέιν Όστεν (Jane Austen, 16 Δεκεμβρίου 1775 – 18 Ιουλίου 1817

Jane Austen coloured version.jpg


18 Ιουλίου 1817 (204 χρόνια πριν) πέθανε:

Τζέιν Όστεν Αγγλίδα συγγραφέας

Η Τζέιν Όστεν (Jane Austen, 16 Δεκεμβρίου 1775 – 18 Ιουλίου 1817) είναι μία από τις πιο δημοφιλείς και πολυδιαβασμένες μυθιστοριογράφους της αγγλικής λογοτεχνίας. Από το 1811 έως το 1815 γράφοντας τα μυθιστορήματα Λογική και ευαισθησία (1811), Περηφάνια και προκατάληψη (1813), Μάνσφιλντ Παρκ (1814) και Έμμα (1815) καθιερώθηκε ως συγγραφέας. Επίσης έγραψε τα Αββαείο του Νορθάνγκερ και την Πειθώ, τα οποία δημοσιεύτηκαν μετά τον θάνατό της το 1817.

Τα έργα της Όστεν είναι μέρος της μετάβασης προς τον ρεαλισμό του 19ου αιώνα. Η πλοκή των έργων της, αν και κατά βάση κωμική, υπογραμμίζει την εξάρτηση των γυναικών από τον γάμο προς εξασφάλιση κοινωνικού κύρους και οικονομικής ασφάλειας.

Κατά τη διάρκεια της ζωής της, τα έργα της Όστεν τής έφεραν λίγη δόξα και λίγες θετικές κριτικές. Οι κριτικές ήταν ολιγόλογες και αναφέρονταν κυρίως σε επιφανειακά χαρακτηριστικά του έργου της, όπως τα ηθικά διδάγματα. Κατά τα μέσα του 19ου αιώνα, τα μυθιστορήματά της έχαιραν τον θαυμασμό μόνο μιας λογοτεχνικής ελίτ. Ένας λόγος γι' αυτό ήταν ότι έγραφε ανώνυμα. Εντούτοις, η δημοσίευση ενός απομνημονεύματος για τη ζωή της από τον ανιψιό της το 1870 γνωστοποίησε την ταυτότητά της και εισήγαγε τη ζωή και τα έργα της στο ευρύτερο αγγλικό κοινό. Έως τη δεκαετία του 1940 η Όστεν είχε πλέον καθιερωθεί ως σπουδαία Αγγλίδα συγγραφέας.

Τα έργα της και η ζωή της έχουν αποτελέσει αντικείμενο πολλών κινηματογραφικών ταινιών και τηλεοπτικών σειρών.

 

Νέλσον Μαντέλα (Nelson Rolihlahla Mandela, 1918-2013)

Nelson Mandela 1994.jpg

18 Ιουλίου 1918 (103 χρόνια πριν) γεννήθηκε:

Νέλσον Μαντέλα Νοτιοαφρικανός πολιτικός

Ο Νέλσον Μαντέλα (Nelson Rolihlahla Mandela, 1918-2013) ήταν αγωνιστής του κινήματος κατά του Απαρτχάιντ, που αναπτύχθηκε στη Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την πολιτική και υπήρξε ο πρώτος έγχρωμος πρόεδρος της πατρίδας του (1994-1999). Από το 1998 μέχρι το 1999 διετέλεσε Πρόεδρος του Κινήματος των Αδεσμεύτων.

Βιογραφία
1918-1934 : Παιδική ηλικία

Ο Μαντέλα γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1918 στο χωριό Μβέζο,της περιοχής Τράνσκεϊ, τότε μέρος της επαρχίας Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής. Του δόθηκε το όνομα Rolihlahla, μια λέξη της γλώσσας Xhosa που σημαίνει "ταραχοποιός", ενώ κάποια χρόνια αργότερα έγινε γνωστός με το όνομα Madiba. Ο προπάππους του, Ngubengcuka, ήταν βασιλιάς του λαού Τhembu στη γη Transkeian, που βρίσκόταν στη σημερινή ανατολική επαρχία του Κέιπ Τάουν. Ένας από τους γιους του Ngubengcuka, με το όνομα Μαντέλα, ήταν ο παππούς του Νέλσον Μαντέλα και η πηγή προέλευσης του επιθέτου του. Επειδή ο Μαντέλα ήταν ο γιος ενός βασιλιά και μιας γυναίκας που ανήκε στη φυλή Ixhiba, μιας φυλής της Βουλής της Αριστεράς, οι απόγονοι αυτής της βασιλικής οικογένειας δεν είχαν το δικαίωμα να κληρονομήσουν τον θρόνο αλλά αναγνωρίζονταν ως σύμβουλοι της βασιλικής οικογένειας.

Ο πατέρας του Νέλσον Μαντέλα, Gadla Henry Mphakanyiswa Mandela, ήταν τοπικός άρχοντας και σύμβουλος του μονάρχη. Διορίστηκε στη θέση αυτή το 1915, μετά την παραίτηση του προκατόχου του ο οποίος κατηγορήθηκε για διαφθορά από έναν λευκό δικαστή της κυβέρνησης της χώρας. Το 1926 ο πατέρας του κατηγορήθηκε και αυτός για διαφθορά, ωστόσο ο Μαντέλα ανέφερε ότι ο πατέρας του έχασε τη δουλειά του επειδή κλήθηκε να αντιμετωπίσει τις παράλογες απαιτήσεις του μονάρχη. Αφοσιωμένος στον θεό Qamata, ο Gadla Mandela είχε τέσσερις συζύγους και είχε αποκτήσει τέσσερις γιους και εννέα κόρες - όλοι αυτοί κατοικούσαν σε διαφορετικά χωριά. Η μητέρα του Μαντέλα ήταν η τρίτη σύζυγος του Gadla Mandela, η Nosekeni Fanny, κόρη του Nkedama της Βουλής της Δεξιάς και μέλος της βασιλικής οικογένειας amaMpemvu.

Ο Μαντέλα δήλωσε αργότερα ότι στα πρώτα χρόνια της ζωής του κυριαρχούσαν τα ταμπού και το έθιμο Thembu. Μεγάλωσε μαζί με δυο αδερφές και την οικογένεια της μητέρας του στο χωριό Qunu, όπου έβοσκε κοπάδια με βοωειδή και περνούσε αρκετό χρόνο με άλλα αγόρια. Και οι δυο γονείς του ήταν αναλφάβητοι αλλά, ως αφοσιωμένη χριστιανή, η μητέρα του τον έστειλε σε μια τοπική θρησκευτική σχολή όταν ήταν περίπου 7 ετών. Ασπάστηκε τον μεθοδισμό και έλαβε το αγγλικό όνομα "Νέλσον" από τον δάσκαλό του. Σε ηλικία 9 ετών περίπου, ο πατέρας του ήρθε να ζήσει στο χωριό Qunu, όπου πέθανε από μια άγνωστη ασθένεια, την οποία ο Μαντέλα πίστευε ότι ήταν πνευμονία. Αρχικά αισθάνθηκε «αποκομμένος», ενώ αργότερα δήλωσε ότι κληρονόμησε την «επαναστατικότητα» του πατέρα του και την «αίσθηση της δικαιοσύνης».

Η μητέρα του Μαντέλα τον πήγε στο παλάτι του Mqhekezweni, όπου ο βασιλιάς Jongintaba Dalindyebo, επικεφαλής της περιοχής Thembu, ανέλαβε την κηδεμονία του νεαρού Μαντέλα. Παρόλο που πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να συναντηθεί με τη μητέρα του, ο Μαντέλα αισθανόταν ότι ο Jongintaba και η σύζυγός του Noengland τον αντιμετώπιζαν ως δικό τους παιδί και τον ανέθρεψαν με τον ίδιο τρόπο που ανέθρεψαν τον γιο τους Justice και την κόρη τους Nomafu. Καθώς ο Μαντέλα παρακολουθούσε κάθε Κυριακή τη λειτουργία με τους κηδεμόνες του, ο Χριστιανισμός έγινε σημαντικό κομμάτι της ζωής του. Παρακολούθησε μια θρησκευτική σχολή, που στεγαζόταν δίπλα στο παλάτι, στην οποία σπούδασε αγγλικά, ιστορία και γεωγραφία. Ανέπτυξε αγάπη για την αφρικανική ιστορία, έχοντας ως ακούσματα τις ιστορίες που έλεγαν οι ηλικιωμένοι επισκέπτες του παλατιού και επηρεασμένος από την αντι-ιμπεριαλιστική ρητορική ενός επισκέπτη στο παλάτι, του Joyi. Την ίδια εποχή θεωρούσε ότι οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες δεν ήταν καταπιεστές αλλά ευεργέτες που πρόσφεραν την εκπαίδευση και άλλα οφέλη στη Νότια Αφρική. Σε ηλικία 16 ετών, ο ίδιος μαζί με τον Justice και πολλά άλλα αγόρια ταξίδεψαν στο Tyhalarha για να υποβληθούν σε μια τελετουργία περιτομής που σηματοδότησε συμβολικά τη μετάβασή τους από αγόρια σε άνδρες. Μετά από αυτή την τελετή, του δόθηκε το όνομα Dalibunga.

συνέχεια


https://el.wikipedia.org/wiki/

Μαρίκα Νέζερ (Κωνσταντινούπολη, 1906 - Αθήνα, 18 Ιουλίου 1989)

Μαρίκα Νέζερ.jpg

18 Ιουλίου 1989 (32 χρόνια πριν) πέθανε:
Μαρίκα Νέζερ Ελληνίδα ηθοποιός

Η Μαρίκα Νέζερ (Κωνσταντινούπολη, 1906 - Αθήνα, 18 Ιουλίου 1989) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός.

Ήταν κόρη του Κωνσταντίνου Νέζερ και της ηθοποιού και μίμου Κλεοπάτρας Νέζερ, αδερφή του Χριστόφορου Νέζερ (1903-1995), εξαδέλφη του Χριστόφορου Νέζερ (1887 - 1970) και εγγονή του Χριστόφορου Νέζερ, φρούραρχου Αθηνών και Υπασπιστή του Βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα.

Στα πρώτα της θεατρικά βήματα έπαιζε με την αδερφή της Κατίνα (ονομάζονταν "Τα Νεζεράκια"). Από 13 ετών ανήλθε στη θεατρική σκηνή στο Κάιρο όπου και κατέλαβε διαπρεπή θέση κυρίως στο μουσικό επιθεωρησιακό είδος.

Το 1927 συνεργάστηκε με τον Θίασο του Ι. Παπαϊωάννου και εμφανίστηκε στις οπερέτες: «Ο χορός της τύχης», «Μαμζέλ Νιτούς», «Χαλιμά» και «Κρυφό Ρομάντσο» (οι δύο τελευταίες του Θ. Σακελλαρίδη).

Διέπρεψε στις επιθεωρησιακές παραστάσεις και τα συγκροτήματα της Σοφίας Βέμπο με το χαρακτηριστικό τύπο της "καρατερίστας". Σημείωσε μεγάλη επιτυχία στο ρόλο της Μαντάμ Σουσούς του Ψαθά, τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο.

Μέχρι μεγάλης ηλικίας συμμετείχε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες μεταξύ των οποίων και στην αξεπέραστη κωμωδία "Της κακομοίρας" του Ντίνου Κατσουρίδη όπου και σημείωσε ίσως τη μεγαλύτερη κινηματογραφική της επιτυχία ως προξενήτρα του Κυρ Παντελή (Κ. Δούκα) με την Λίτσα (Ντίνα Τριάντη).

Τζορτζ Ντιλμπόι




Ο Γεώργιος Διλβόης (George Dilboy) (5 Φεβρουαρίου 1896–18 Ιουλίου 1918) ήταν ελληνοαμερικανός στρατιώτης και θεωρείται ο πρώτος Ελληνοαμερικανός που τιμήθηκε μετά θάνατον με το ανώτατο στρατιωτικό Μετάλλιο της Τιμής από το κογκρέσο των ΗΠΑ για τη γενναιότητα και την ανδρεία του «πάνω και πέρα από την πρόσκληση του καθήκοντος» στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο Γεώργιος Διλβόης τιμήθηκε συνολικά από τέσσερις κατά σειρά Αμερικανούς προέδρους: από τον Γούντροου Ουίλσον, που τον Ιανουάριο του 1919 υπέγραψε την έγκριση για την απονομή του ανώτατου στρατιωτικού Μεταλλίου της Τιμής, από τον Γουόρεν Χάρντινγκ, με εντολή του οποίου μεταφέρθηκαν τα οστά του ήρωα από τα Αλάτσατα στις ΗΠΑ, το 1923, από τον Κάλβιν Κούλιτζ, ο οποίος προέδρευε στον τελικό ενταφιασμό του στο εθνικό νεκροταφείο του Άρλινγκτο και, τέλος, από τον Μπιλ Κλίντον, κατά την αντικατάσταση του χαμένου μεταλλίου το 1999.

Πρώτα χρόνια

Ανδριάντας του Διλβόη κοντά στο Σικάγο

Ο Γεώργιος Διλβόης γεννήθηκε στα Αλάτσατα της Μικράς Ασίας την 5η Φεβρουαρίου 1896. Ήταν γιος της πολυμελούς οικογένειας (με 9 παιδιά) του Αντωνίου και της Γιασεμής Διλβόη (το γένος Κόταρη). Ο πρώτος από την οικογένεια που μεταναστεύει για την Αμερική είναι ο πατέρας το 1907. Θα τον ακολουθήσουν οι γιοι του, Δημήτριος, Γεώργιος, Κωνσταντίνος, Ευάγγελος, Ιωάννης και ο Νικόλαος (πού ίσως να ήταν ανιψιός και όχι γιος όπως έχει δηλώσει στα αρχεία του Έλις Άιλαντ). Το 1911 μεταναστεύει η Μαριάνθη, η μεγαλύτερη κόρη, που θα παντρευτεί στην Αμερική τον Αλατσατιανό Ιωάννη Ζαχαρούλη, αλλά θα πεθάνει στα 26 της χρόνια το 1918 (τότε που σκοτώνεται και ο Γεώργιος).

Ο πατέρας εργάζεται στο γενικό νοσοκομείο της Βοστώνης και εκεί θα εργαστούν και τα παιδιά του. Ο Γεώργιος θα συνεχίσει το σχολείο κι έπειτα θα εργαστεί ως εργάτης σε βιοτεχνία παπουτσιών στο Κιν του Νιου Χαμσάιρ (Keene, New Hampshire) και ως υπάλληλος στο ξενοδοχείο Κόμπλι Σκουέαρ (Copley Square). Από τα αμερικανικά αρχεία μετανάστευσης μαθαίνουμε πως ο δεκαεξάχρονος Γεώργιος Διλβόης, μαθητής ακόμη, αποχαιρετά τη μητέρα του Γιασεμή στα Αλάτσατα και φεύγει από το λιμάνι της Πάτρας με το πλοίο Αλίκη (Alice) την 20η Δεκεμβρίου 1909, με τελικό προορισμό τη Βοστώνη.

Το 1914, ο Γεώργιος Διλβόης, στα 18 του χρόνια, ακολουθεί την ομάδα του ιερέα Αμβρόσιου Παρασχάκη και έρχεται μαζί τους στην Ελλάδα, για να πολεμήσει τους Τούρκους. Μετά την αποτροπή τους από τον Βενιζέλο, μένει για ένα σχεδόν χρόνο στη Χίο, όπου έχει καταφύγει η μητέρα του και τα αδέλφια του, εξ αιτίας του πρώτου διωγμού των Αλατσατιανών (1914-1918). Τον αποχαιρετούν και πάλι το Φεβρουάριο του 1915, που φεύγει για την Αμερική.
Στον αμερικανικό στρατό

Το 1916 κατατάσσεται στον αμερικανικό στρατό, στον Η 1ο λόχο, 26ο τμήμα, της 103ης μοίρας πεζικού του Κιν της πολιτείας της Μασαχουσέτης. Την ίδια κιόλας χρονιά, με εντολή του στρατηγού Τζων Πέρσινγκ (John Pershing), παίρνει μέρος στις επιτυχημένες πολεμικές επιχειρήσεις «εθνικής ασφαλείας» (1916-1917) εναντίον των επαναστατών (Πάντσο Βίγια) στα βόρεια σύνορα του Μεξικού που θα χαρίσουν στο Γεώργιο Διλβόη, κατά την απόλυσή του από το στράτευμα το 1917, τρία μετάλλια, του Μεγάλου Στρατού, της Δημοκρατίας και των Βετεράνων του Ισπανικού Πολέμου. Το Μάιο του 1918, λίγο πριν από τη λήξη του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου και μετά την κατάληψη από τα γερμανικά στρατεύματα του Σατώ Τιερύ και της Φλάνδρας στη Γαλλία, οι συμμαχικές δυνάμεις Αγγλίας και Γαλλίας, ενισχυμένες από τον αμερικανικό στρατό, εξαπέλυσαν αντεπίθεση στον ποταμό Μάρνη (18 Ιουλίου-4 Αυγούστου 1918) που έληξε υπέρ των συμμάχων.

Ο Γεώργιος Διλβόης κατατάσσεται εθελοντής και αποστέλλεται στη Γαλλία. Την 18η Ιουλίου βρίσκεται με το λόχο του σε ένα από τα μέτωπα αντεπίθεσης, στη ζώνη Τορσύ-Μπελλώ και σε θέση καλυμμένων γερμανικών οπλοπολυβόλων στη σιδηροδρομική γραμμή του Μπελλώ. Με ανώτερη εντολή που δίνεται στην ομάδα του για την κατάληψή τους, αυτή επιτυγχάνεται προσωπικά από το Γεώργιο Διλβόη, που χάνει όμως τη ζωή του, αφού του έχει αποκοπεί το ένα του πόδι.

Σήμερα 18/7... Αγίου Αιμιλινού μάρτυρος

χρυσά τριαντάφυλλα κ κόκκινοι ιβίσκοι (φ.Μ.Κυμάκη)
χρυσά τριαντάφυλλα κ κόκκινοι ιβίσκοι (φ.Μ.Κυμάκη)

Αγίου Αιμιλινού μάρτυρος

για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει νέα καρτέλα με φακό+- 

Δημοφιλείς αναρτήσεις Τελευταίες 7 ημέρες