Αποτοξίνωση με έναν πάνγευστο χυμό!

Αποτοξίνωση με έναν πάνγευστο χυμό!



η προετοιμασία του οργανισμού μας για μια δίαιτα αποτοξίνωσης είναι ακριβώς όπως η προετοιμασία για έναν μαραθώνιο... μια σωστή αποτοξίνωση και νηστεία περιλαμβάνει πλήρη αποχή από τα τρόφιμα κάθε είδους και συνήθως ασκείται μόνο με νερό και έρχεται σε βοήθεια της πραγματικής εσωτερικής κάθαρσης και ανανέωσης που γίνεται από τον ίδιο τον οργανισμό μας... η βοήθεια αυτή μπορεί να μην είναι τόσο αυστηρή... μπορεί να προσφερθεί και με άλλους φυσικούς και αγνούς τρόπου όπως
με χυμούς και νερό με φρέσκα φρούτα και φρέσκα λαχανικά ή με συνδυασμούς αυτών με την προσθήκη αγνού μελιού πετιμεζιού -μόνο από σταφύλι - και σιροπιού σφενδάμου # η δίαιτα αποτοξίνωσης προσφέρει σημαντική βοήθεια στον οργανισμό διότι παρέχει τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για τη διαρκή σωστή λειτουργία του σώματος βοηθώντας στην αποκατάσταση της βιοχημικής ισορροπία ιστών και κυττάρων αφού: - βοηθάει να διατηρείται σταθερή -χωρίς να διαταράσσεται- η υδρο-ηλεκτρολυτική και οξεοβασική ισορροπία του οργανισμού... - βοηθάει το πεπτικό σύστημα μη δρώντας επιβαρυντικά σε αυτό... - παρέχει ένα υγρό μέσο απαραίτητο για την αποτελεσματική έκπλυση των αποβλήτων από τον οργανισμό...
# η δίαιτα αποτοξίνωσης είναι ένα πρόγραμμα καθαρισμού του οργανισμού προσφέροντάς του - θρέψη - ενεργοποίηση - τόνωση και - ευεξία
# κατά τη διάρκεια μιας δίαιτας αποτοξίνωσης είναι σημαντικό να μην επιβαρύνουμε το σώμα με -ή με μεγάλες ποσότητες στερεάς τροφής διότι - η στερεά τροφή καταναλώνει ένα μεγάλο μέρος της ενέργειας του σώματος αποσπώντας το από τα λοιπά καθήκοντά του... - το σώμα όταν δεν επιβαρύνεται με στερεά τροφή μπορεί να εστιάσει και να χρησιμοποιήσει πολύ περισσότερη ενέργεια για τον καθαρισμό του.... - η εμπειρία έχει δείξει ότι μια περιοδική αποχή από στερεά τροφή είναι μια ευλογία για ολόκληρο τον οργανισμό...
# η δίαιτα αποτοξίνωσης είναι η καλύτερη επένδυση για τη βελτίωση της υγείας προσφέροντας - μεγαλύτερη διάρκεια ευζωίας ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ένας πολύ καλός χυμός αποτοξίνωσης είναι η λεμονάδα με - χυμό φρέσκου λεμονιού - καθαρό σιρόπι σφένδαμου - πολύ λίγο πιπέρι καγιέν ή τζίντζερ και - καθαρό κρύο νερό...
ο σκοπός μας είναι η αποτοξίνωση του οργανισμού μας και να δώσουμε στο πεπτικό μας σύστημα κάποιες μέρες διακοπών και ξεκούρασης... α) ο χυμός του λεμονιού βοηθά στη διαδικασία αποτοξίνωσης και ενεργεί σαν ένα εσωτερικό απορρυπαντικό διαλύοντας τα περίσσεια λίπη και τις τοξίνες... β) το πιπέρι καγιέν ή το τζίντζερ συμβάλλουν στην επιτάχυνση του μεταβολισμού προωθώντας έτσι την κυκλοφορία και την αποβολή των τοξινών... γ) το σιρόπι σφενδάμου -εκτός των άλλων- διατηρεί το χυμό του λεμονιού και εμποδίζει την οξείδωση της βιταμίνης C και των ενζύμων... στα οφέλη του δυναμωτικού αυτού χυμού περιλαμβάνονται - ο καθαρισμός του σώματος από τις τοξίνες - ο καλύτερος ύπνος - η θετική αντιμετώπιση των προοπτικών - η σωστή αντιμετώπιση των προβλημάτων - η διαύγεια του νου και - η απελευθέρωση από τους εθισμούς π.χ τη ζάχαρη... επίσης - ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού - βελτιώνει την πέψη - βοηθά στην απώλεια βάρους αν κάποιος είναι υπέρβαρος - δυναμώνει τα νύχια - προσφέρει λάμψη στα μαλλιά και στο δέρμα - μειώνει σημαντικά τα συναισθήματα της χρόνιας κόπωσης - αυξάνει σημαντικά τα επίπεδα της ενέργειας και της ζωτικότητας και γενικά προωθεί έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής... και τώρα ας ετοιμάσουμε τη λεμονάδα μας -η ποσότητα είναι πρότυπη - σε ένα μεγάλο ποτήρι ανακατεύουμε - δυό (2) κουταλιές της σούπας χυμό λεμονιού ή λάιμ - το λεμόνι μας η το κιτρολέμονο να είναι φρέσκα - δυό (2) κουταλιές της σούπας σιρόπι σφένδαμου - πολύ λίγο - στη μύτη ενός κουταλιού του γλυκού - πιπέρι καγιέν ή τζίντερ - το πιπέρι μας η το τζίντζερ να είναι όσο το δυνατόν πιο φρέσκα - - τριακόσια (300) γρ κρύο νερό ~~~~~~~~~~~~~~~~~ - μπορούμε να πίνουμε τρία με τέσσερα ποτήρια χυμό την ημέρα για δέκα περίπου μέρες - όταν το σώμα μας απελευθερώνει τις τοξίνες και απαλλάσσεται από το ανεπιθύμητο λίπος τις πρώτες μέρες της αποτοξίνωσης μπορεί να νοιώσουμε κάποια μικρή αδυναμία... - τις ημέρες που πίνουμε αυτό το χυμό μας μπορούμε να τρώμε πολλά φρούτα και ωμά λαχανικά καταναλώνοντας όσο το δυνατόν λιγότερες -ή και καθόλου- στέρεες τροφές π.χ προτιμάμε χυμό πορτοκαλιών σούπες και ζωμούς λαχανικών αρκετό καθαρό νερό
αποφεύγουμε το κρέας το ψάρι το γάλα τα αυγά και βέβαια τη ζάχαρη τα λίπη τα γλυκά
ο σκοπός είπαμε είναι: η αποτοξίνωση του οργανισμού μας και να δώσουμε στο πεπτικό μας σύστημα κάποιες μέρες ξεκούρασης και διακοπών-τις έχει ανάγκη... - οι φυσικές πηγές βιταμινών και ανόργανων στοιχείων που ήδη βρίσκονται στο λεμόνι στο σιρόπι σφενδάμου και στο πιπέρι καγιέν ή στο τζίντζερ καλύπτουν τις ανάγκες του οργανισμού μας κατά τη διάρκεια της αποτοξίνωσης... thalia Πηγή: botanologia.blogspot.gr

Μωσαϊκό: "ΨΑΡΙΑ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ" "ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ"

παλαιότερη ανάρτηση

Για μεγέθυνση δεξι κλικ - προβολή εικόνας - φακό +-
Στα τρυπημένα σημεία λέει: κόντρες , συνύπαρξη

Φρούτα του Δάσους

Φρούτα του Δάσους:Ένας επιπλέον λόγος να τα εντάξουμε στη διατροφή μας

Εκτός από πεντανόστιμα και αντιγηραντικά, τα κάθε είδους μούρα επωφελούν σημαντικά και την υγεία μας.

Μία από τις αποφάσεις που, αργά ή γρήγορα, όλοι παίρνουμε είναι να περιορίσουμε τις επεξεργασμένες τροφές και να εντάξουμε στη διατροφή μας πιο υγιεινές, φυσικές επιλογές. Παρότι αυτό είναι πιο εύκολο να το λέμε, από το να το κάνουμε, μπορούμε να είμαστε πιο αποφασιστικοί σε σχέση με κάποιες από τις τροφές που καταναλώνουμε.
Μία από τις καλύτερες επιλογές, σύμφωνα με τελευταίες έρευνες, δεν είναι άλλη από τα φρούτα του δάσους. Τα μούρα κάθε είδους είναι γνωστά για τις αντιοξειδωτικές και αντιγηρανιτκές τους ιδιότητες αλλά τώρα, σύμφωνα με έρευνα του επιστημονικού εντύπου Circulation, έχουμε έναν επιπλέον λόγο να τα προτιμήσουμε. Σύμφωνα με το άρθρο, «οι γυναίκες που καταναλώνουν τρεις ή περισσότερες μερίδες φρούτων του δάσους κάθε εβδομάδα μειώνουν, κατά ένα τρίτο, τον κίνδυνο εμφράγματος».

Όπως υποστηρίζει η επιστημονική έρευνα, τα κόκκινα φρούτα «περιέχουν υψηλά επίπεδα ανθοκυανινών, και άλλων φλαβονοειδών, τα οποία καταπολεμούν το στρες αλλά και την φθορά που προκαλείται στα κύτταρα του οργανισμού, από τις ελεύθερες ρίζες. Ακόμα, διατηρούν σε καλύτερη κατάσταση τις αρτηρίες της καρδιάς, γεγονός που μπορεί να αποτρέψει την δημιουργία θρόμβων και, ως εκ τούτου, να θωρακίσει τον οργανισμό ενάντια στην καρδιακή προσβολή».
queen.gr

Εύβοια : το νησί που δεν θέλει...καράβι

πηγή : εφημερίδα ΘΕΜΑ 12-8-07

της ΜΑΡΙΑΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ

  http://www.voriaevia.gr/

 Δαντελωτές ακρογιαλιές, δάση με πλατάνια και πεύκα, γραφικά χωριουδάκια και ψαροταβέρνες συνθέτουν το σκηνικό του βόρειου τμήματος του νησιού.

Εάν επιθυμείτε ξέγνοιαστες καλοκαιρινές διακοπές χωρίς συνωστισμό σε λιμάνια και πλοία,  ξεκινείστε οδικώς την περιήγησή σας στο δεύτερο μεγαλύτερο νησί της χώρας την Εύβοια .

Ο γύρος της βόρειας Εύβοιας εκπλήσσει τον ταξιδιώτη, χαρίζοντάς του πλούσιες εικόνες. Πυκνά δάση με πλατάνια και πεύκα, πεδινές αγροτικές εκτάσεις και δαντελωτές ακρογιαλιές δίπλα σε γραφικά χωριουδάκια κλέβουν την παράσταση.

Πώς να πάτε 

Η πρωτεύουσα της Εύβοιας η Χαλκίδα, απέχει 80 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Ακολουθείστε την εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας μέχρι τη Χαλκίδα κι έπειτα αναζητείστε τις ενδείξεις για Αγία Άννα, Ιστιαία και Αιδηψό. Η Αιδηψός απέχει 117 χιλιόμετρα από τη Χαλκίδα.

Πρώτη απαραίτητη στάση είναι το παραδοσιακό χωριό της Αγίας Άννας που βρίσκεται σε κατάφυτη περιοχή 74 χιλιόμετρα ΒΔ της Χαλκίδας. Αξίζει να επισκεφτείτε το Λαογραφικό μουσείο για να θαυμάσετε τις τοπικές ενδυμασίες, τα υφαντά και τα αγροτικά εργαλεία. Στην ατελείωτη παραλία της Αγίας Άννας με τις καφετέριες και τις ψαροταβέρνες θα συναντήσετε πολλούς παραθεριστες τους καλοκαιρινούς μήνες. Ωστόσο, θα βρείτε πάντα χώρο για να απολαύσετε τις βουτιές σας.
 Σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων σας περιμένει η ήσυχη παραλία Αχλάδι σε όμορφο περιβάλλον. Κολυμπήστε στα καθαρά νερά κι έπειτα απολαύστε ψητό χταπόδι και φρέσκα ψάρια στις ψαροταβέρνες. 
Με κατεύθυνση προς Ιστιαία , περίπου στα 20 χιλιόμετρα θα βρεθείτε στο τουριστικό χωριό των Βασιλικών. Περπατήστε στον πεζόδρομο στο Ψαροπούλι και αγοράστε σουβενίρ από πλανόδιους πωλητές. Μην παραλείψετε μια στάση στα γειτονικά Ελληνικά για να θαυμάσετε το γραφικό κολπίσκο με ένα κοντινό νησάκι, που φιλοξενεί τη μικρή εκκλησία του Αγίου Νικολάου. 
Για επόμενη στάση σας προτείνουμε το Πευκί που φημίζεται για τις ωραιότερες παραλίες της Εύβοιας. Οι χρυσές αμμουδιές φιλοξενούν ουζερί, νυχτερινά μπάρ και υπόσχονται ώρες ατελείωτης χαλάρωσης. 
Φτάνοντας στην Ιστιαία θα καταλάβετε ότι βρίσκεστε στο εμπορικό κέντρο της Εύβοιας. Η ευρύχωρη πλατεία και τα παλιά αρχοντικά δίνουν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα.

Αξίζει να επισκεφτείτε την παραλία Κανατάδικα στην οποία βρίσκονται και οι υδροβιότοποι Μικρό και Μεγάλο Λειβάδι.  Εκεί θα έχετε την τύχη να δείτε ερωδιούς και χαλκόκοτες. 

Στο δρόμο της επιστροφής αξίζει να περάσετε από την κοσμική Αιδηψό και να απολαύσετε τα ιαματικά θερμά λουτρά.

Μη ξεχάσετε

Να επισκεφτιτε το κάστρο των Ωραιών και να κολυμπήσετε στην πανέμορφη παραλία

Να δείτε το δάσος του Αγίου Νικολάου στην Ιστιαία διατηρητέο μνημείο της φύσης με βελανιδιές και φτελιές

Να κάνετε μια στάση στο γυναικείο μοναστήρι  του Αγίου Γεωργίου Ηλιών, κοντά στα λουτρά της Αιδηψού

Να ψωνίσετε λάδι, ελιές και να δοκιμάσετε την τοπική τυροπιτάδα.

                                                                                                     


                                                                               Αγιόκαμπος








                                                                                                                                                                                                                                             Αγία Άννα






Η παραλια Ηλία βρίσκετε στην Βόρεια Εύβοια στο γραφικό ψαροχώρι των Ηλιών με θεα τον Ευβοικό




 θέα από παραλία Κρύας Βρύσης - Κηρίνθου

 


Μονή Οσίου Δαυίδ

                                                                                                                                                                                                                                                                Μονή Αγίου Γεωργίου

Αγιος Ιωάννης Ρώσσος

Ωρεοί

 

   Ελληνικά


                                                                                                                                                                                                                                                                                                          http://travelphoto.gr/limni-evias-voreia-evia/

Οι 12 αόρατοι μοναχοί του Αγίου Όρους

Η παράδοση χάνεται στα βάθη των αιώνων. Παρ’ όλα αυτά, διατηρείται αμείωτα ζωντανή: δώδεκα αόρατοι καλόγεροι κατοικούν σιην κορυφή του Άθω, μερικές φορές εμφανίζονται για λίγο και χάνονται ξανά στην «ανυπαρξία» τους. Δώδεκα παράξενοι άγιοι, που προκαλούν τη σκέψη και τη φαντασία μας. Πόσο μυθικοί και πόσο πραγματικοί άραγε είναι;

Στο Άγιον Όρος υπάρχει μια παλαιά και άγραφη παράδοση που λέει ότι κοντά στην κορφή του Άθωνα χειμώνα-καλοκαίρι ζουν, τρεφόμενοι από την ευχή, δώδεκα μοναχοί αόραται. Όταν ένας απ’ αυτούς κοιμηθεί, άλλος τον αντικαθιστά. Και η δωδεκάδα μένει πάντοτε… ακεραία, χωρίς να της λείπει κανείς.

Λέγεται ότι κάποιοι τους είδαν και αμέσως τους έχασαν. Κάποιοι άλλοι τους είδαν και χάθηκαν μαζί τους. Ένας νέος υποτακτικός είδε έναν απ’ αυτούς. Διηγήθηκε στον γέροντά του το γεγονός και ο γέροντας του είπε «έπρεπε να τον ακολουθήσεις».

Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Γοντικάκης - Ηγούμενος της Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους

Μαρτυρία επίσημη δεν υπάρχει για τους περιβόητους -κατά τα άλλα- δώδεκα αόρατους μοναχούς του Αγίου Όρους. Στο εύλογο και λογικό ερώτημα: θρύλος ή πραγματικότητα; δεν υπάρχει «λογική» απάντηση.

Η μόνη απάντηση έρχεται αβίαστα και φυσικά από τον π. Βασίλειο, στο παραπάνω παλαιότερο κείμενο του, λίγο πιο κάτω: «Το γεγονός είναι ότι η πραγματικότης στο Όρος είναι Θρύλος». Δεν είναι άλλωστε λίγοι οι επισκέπτες του Άθω που, ενώ ξεκίνησαν για βόλτα αναψυχής ή διερευνητική εκδρομή στο βουνό αυτό της Χαλκιδικής, στο τέλος έφτασαν να αναρωτιούνται αν ήταν πραγματικότητα όλο εκείνο που έζησαν κατά την παραμονή τους στο Άγιο Όρος.

Σε τέτοιον τόπο λοιπόν, που γεννά αισθήσεις και εμπειρίες απρόσμενες, ακόμη και στους πιο «υλιστές» επισκέπτες του, τίποτε δεν θα μπορούσε να είναι πραγματικά α-φύσικο, πολλά όμως μπορούν να είναι «ονειρικά φυσικά».

ΜΥΣΤΙΚΑ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ…

Είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να ξετυλίξει κάποιος το νήμα αυτής της αγιορείτικης παράδοσης και να βρει την αρχή του. Πριν από λίγο καιρό, παρέα πολύ καλών φίλων μου επισκέφτηκε διάφορες μονές του Αγίου Όρους, όπου, μεταξύ πολλών άλλων ερωτημάτων, έθεταν στους μοναχούς -αλλά και σε τακτικούς χρόνιους επισκέπτες- το ερώτημα, τι γνωρίζουν για τους δώδεκα αόρατους.

Δεν ήταν λίγοι αυτοί, λαϊκοί και μοναχοί, που γέλασαν ή και σάρκασαν με την ερώτηση. «Μα είναι δυνατόν να ασχολείστε με τέτοια πράγματα;», «Μα πιστεύετε ακόμη σε τέτοια παραμύθια;», ήταν κάποιες από τις απαντήσεις που έλαβαν. Αυτό όμως που κυρίως εισέπραξαν από την πλειονότητα όσων ρώτησαν, ήταν καταρχήν η κρυψίνοια και η επιφυλακτικότητα. Κανείς δεν είχε διάθεση να μιλήσει, όσοι γνώριζαν κάτι δεν μπορούσαν να το πουν, επειδή «τους το είχαν μυστικά εμπιστευτεί», όπως έλεγαν.

Τα μόνα «στοιχεία» που συνέλεξαν ήταν ότι η «ομάδα» των δώδεκα αόρατων αποτελεί πραγματικότητα μακραίωνη, η οποία παρέμενε απόλυτα μυστική για πάρα πολλές δεκαετίες. Πριν από μερικά χρόνια όμως (κανένας δεν ξέρει πόσα χρόνια), η ύπαρξη αυτών διέρρευσε από τον πνευματικό πατέρα ενός από αυτούς τους δώδεκα, ο οποίος καλοπροαίρετα μίλησε κάπου για την ύπαρξη τους.

Είναι αξιοσημείωτο ότι κανένας δεν θέλησε να αναφέρει το όνομα του εν λόγω πνευματικού, ενώ όλοι όσοι είπαν τα παραπάνω, γνώριζαν το όνομα του. Τόνιζαν μάλιστα ότι από τότε που διέρρευσε αυτή η πληροφορία, πολλά έχουν λεχθεί, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία άλλη αξιόπιστη μαρτυρία από πρώτο χέρι.

Κατά γενική πεποίθηση, οι δώδεκα ζούνε κυρίως στην κορυφή του Άθω, πολλές φορές όμως μπορεί κάποιος να τους δει (αν έχει αντίστοιχο χάρισμα), σε οποιοδήποτε μέρος του Αγίου Όρους. Έχουν ξεπεράσει τις ανάγκες της φύσης, γι’ αυτό δεν χρειάζονται τροφή, αλλά τρέφονται επαρκώς με την ευχή του Ιησού (πρόκειται για το γνωστό Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με).

Είναι εύλογο βέβαια αυτή η αναφορά να γεννά υποψίες και δυσπιστίες, αφού έρχεται σε κατακόρυφη αντίθεση με την ανθρώπινη λογική μας. Πρόκειται ίσως για την πραγματικά δυσεύρετη στην εποχή μας εμπειρία των «χωμάτινων» ανθρώπων, ανθρώπων σαν εμάς, να ζουν μέσα στην άχρονη και άκτιστη αλήθεια του Αγίου Πνεύματος. Πρόκειται για βίωμα που δεν μπορεί να μεταδοθεί με λόγια, ούτε φυσικά να αποδειχθεί με μαθηματική -ή οποια- δήποτε άλλη- λογική.

Πολλοί επισκέπτες του Αθω, αλλά και πολλοί καλόγεροι αναφέρουν ότι σε περιπλανήσεις τους στο βουνό ή κατά τη διάρκεια της μοναχικής προσευχής τους, είχαν την έντονη, διαρκή και βέβαιη αίσθηση της παρουσίας κάποιου κοντά τους, ενώ δεν φαινόταν κανείς.

Ξαφνικά εμφανίστηκε κάποιος «από το πουθενά», άλλοι αναφέρουν ότι τούς μίλησε και άλλοι ότι ήταν αμίλητος, κι ότι όπως ξαφνικά εμφανίστηκε, το ίδιο απρόσμενα εξαφανίστηκε.

Πρωτάκουσα γι’ αυτούς πριν από λίγα χρόνια από έναν φίλο μου που ονομάζεται Τρύφωνας – όνομα όχι ιδιαίτερα συνηθισμένο, το αναφέρω επειδή έχει κάποια σημασία στην εμπειρία που μου μετέφερε.

Είχε επισκεφτεί τότε για πρώτη φορά το Αγιο Όρος (κατά τα επόμενα χρόνια έγινε τακτικός επισκέπτης του) με διάθεση καλοπροαίρετη, αλλά ιδιαίτερα δύσπιστη, θεωρώντας τον εαυτό του «άθεο σκεπτικιστή», όπως έλεγε. Φιλοξενήθηκε σε κάποιο παραλιακό μοναστήρι, συγκεκριμένα στη Μονή του Οσίου Γρηγορίου.

Νωρίς το απόγευμα, την πρώτη μέρα της άφιξης του, βγήκε για να περπατήσει στη μεγάλη παραλία. Απολάμβανε τη γαλήνη του τοπίου, χωρίς σκέψεις, όταν ξαφνικά βλέπει κάποιον να τρέχει με απίστευτη ταχύτητα, όπως μου είπε, προς το μέρος του και να κουνά τα χέρια του, σαν για να τραβήξει την προσοχή του. Δεν υπήρχαν άλλοι άνθρωποι εκείνη την ώρα σ’ εκείνο το σημείο.

Πλησιάζοντας, ακούει να του φωνάζει με λαχτάρα: «Τρύφωνα… Τρύφωνα… είδα τον Θεό, μίλησα μαζί Του! Μεγάλη μέρα σήμερα…». Όταν έφτασε κοντά του σταμάτησε, τον κοίταξε στα μάτια και με άπλετο χαμόγελο τού είπε λαχανιασμένος απ’ το πολύ τρέξιμο: «Είμαι πολύ χαρούμενος σήμερα, Τρύφωνα, γι’ αυτό τρέχω…».

Ήταν μισόγυμνος κι έμοιαζε με τρελό. Ξαφνιασμένος ο φίλος μου και πριν καν προλάβει να τον ρωτήσει, τουλάχιστον, πού ήξερε το όνομα του, ο «τρελός καλόγερος» εξαφανίστηκε. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ένταση των ματιών του που έλαμπαν από ευτυχία», μου είπε αργότερα ο Τρύφωνας.

Όταν διηγήθηκε την εμπειρία του στους καλόγερους του μοναστηριού που τον φιλοξενούσε, ομόφωνα όλοι τού είπαν ότι πρόκειται σίγουρα για έναν από τους δώδεκα αόρατους… Από τότε μέχρι σήμερα δεν είδε ξανά κανέναν στα πολυάριθμα ταξίδια του σε διάφορες περιοχές του Αθω.

ΔΩΔΕΚΑ ΑΟΡΑΤΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ

Πολύ συχνά, οι μυστηριώδεις αυτοί «αόρατοι» ή «ανύπαρκτοι» (με την έννοια του ακραία ταπεινού) καλόγεροι χαρακτηρίζονται ως «φύλακες». Ο χαρακτηρισμός αυτός μάλιστα, παίρνει πολλές φορές σπουδαιότητα μεγαλύτερη από την ιδιότητα τους ως «αόρατοι».

Τι είναι αλήθεια αυτό που φυλάνε; Πάλι δεν θα βρούμε μία και μόνη απάντηση στο ερώτημα, αλλά διάφορες, όχι κατ’ ανάγκη ετερόκλητες μεταξύ τους, απαντήσεις. Ο π. Βασίλειος ο Ιβηρίτης αναφέρει ότι «φυλάνε», «κρατούν» τη ζωή την ίδια στο Αγιο Όρος και αποτελούν ευλογία για όλον τον κόσμο.

Κάποιοι άλλοι τούς χαρακτηρίζουν ως φύλακες της ΟρΘοδοξίας και του Ελληνισμού. Υπάρχει μάλιστα διαδεδομένη -μεταξύ αυτών που πιστεύουν στην ύπαρξη τους- η άποψη ότι συγκεντρώνονται και οι δώδεκα σε κάποιο μέρος της κορυφής του Αθω (κάθε φορά σε διαφορετικό σημείο, αλλά πάντα στην κορυφή), όποτε προκύπτει στην κοινωνία κάποιο εθνικό ή πίστεως θέμα-πρόβλημα.

Πώς γίνεται η συνεννόηση μεταξύ τους για τον τόπο και χρόνο της συνάντησης; Όπως ίσως ήδη καταλάβατε, αυτή γίνεται με κάποιον τρόπο που εμείς μπορούμε να αντιληφθούμε ως «τηλεπαθητικό». Δώδεκα άνθρωποι που κατάφεραν να ξεπεράσουν τη φύση σε κάθε απαίτηση της και να πνευματοποιηθούν κατ’ ουσίαν, δεν είναι δυνατό παρά να επικοινωνούν μεταξύ τους επαρκώς, πνευματικά και μόνο.

Υπάρχει έντονη μεταξύ των μοναχών η πίστη ότι οι δώδεκα αόρατοι «συγκάτοικοι» τους προσπαθούν να περιφρουρούν από απειλές και να φυλάττουν ιδιαίτερα αυτό που ονομάζουμε «Ελληνισμό», ό,τι κι αν σημαίνει στις συνειδήσεις μας.

Για το λόγο αυτόν μάλιστα πιστεύεται ότι αποτελούν τη φυσική συνέχεια του αρχαιοελληνικού δωδεκάθεου, επιπλέον και για το λόγο της σύμπτωσης του αριθμού τους. Παρενθετικά δεν μπορώ να μην αναφέρω πως για άλλη μια φορά γίνεται αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι Αγιορείτες (και συνεπώς η ορθόδοξη παράδοση της οποίας είναι φορείς) δεν απορρίπτουν το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, αλλά συνδέονται σε φυσική συνέχεια μαζί του και ιο αφομοιώνουν μετουσιώνοντας το σε νέα πραγματικότητα.

ΑΕΙΚΙΝΗΤΗ ΣΤΑΣΗ;

Άνθρωποι που έγιναν εν ζωή αύρες, άνθρωποι που πραγματοποιούν την ύψιστη δράση στην κατάσταση της ησυχίας, άνθρωποι που δεν προσεύχονται πια, αλλά έγιναν οι ίδιοι προσευχή, άνθρωποι που κατάφεραν τέτοια ύψη ταπείνωσης, ώστε πέρασαν στην ανυπαρξία πριν να πεθάνουν.

Και μέσα από την «ανυπαρξία» τους μπορούν να παρέχουν σε όσους τους γνωρίσουν, όλα όσα δεν μπόρεσε κανένας σημαντικός ή ασήμαντος κοσμικός να τους παράσχει. Σημαντικότερο απ’ όλα: η πνοή της ελευθερίας. Δεν διδάσκουν με λόγια κανένα δόγμα ή αρχή πίστης, αλλά εμπνέουν με την ύπαρξη τους και μεταδίδουν την απίστευτη δύναμη τους απέναντι σε κάθε δουλική αναγκαιότητα.

Η ευλογία τους διαχέεται σε σημείο που να αποτελεί δύναμη συνεκτική της κτίσεως. Η ανωτερότητά τους απέναντι σε κάθε ανάγκη και η γενναιότητα της αγάπης τους που τίποτε δεν αποζητά, παραμένουν για μας καταστάσεις ύπαρξης ανερμήνευτες. Λένε πως κάθε σύναξη τους συνοδεύεται μοιραία από λαμπρότατο φως στο σημείο της συνάντησης. Δεν αποκλείεται αυτοί οι ίδιοι να είναι το φως, υπάρξεις σωματικές, φωτεινές και άσαρκες.

Παραμύθι; Υπερβολή; Ψέμα υποκινούμενο από σκοταδιστές για χειραγώγηση των αφελών; Ίσως… Ίσως κι όχι… Αυτές οι ερωτήσεις μοιάζουν με το μεγάλο ερώτημα: «Υπάρχει Θεός»; Πώς να απαντηθεί με ναι ή όχι και πώς να αποδειχθεί η όποια απάντηση;

Αξίζει νομίζω να σας πω αυτά που μου ανέφερε ο Θανάσης, φίλος αγιογράφος που επισκέπτεται κατά καιρούς το μοναστήρι της «Μικράς Αγίας Άννας», για λόγους κυρίως επαγγελματικούς.

Το μοναστήρι βρίσκεται σε μεγάλο ύψος και η θέα που μπορεί κάποιος να απολαύσει από εκεί είναι, όπως λένε, μοναδική. Πριν από έναν περίπου μήνα ο Θανάσης ξαναβρέθηκε εκεί και το βράδυ, όπως συνήθιζε, βγήκε με το φακό του για περίπατο. «Είχε κρύο και υπέροχη διαφάνεια», μου είπε. Δεν είχε ύπνο και αφέθηκε να περιπλανηθεί μέσα στη νύχτα, ώσπου έφτασε στα Κατουνάκια. Δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που έκανε ανάλογες νυχτερινές βόλτες στο Αγιο Όρος.

Ξαφνικά άκουσε, πολύ κοντά του, έντονο θόρυβο μέσα από τα δέντρα και τους ψηλούς θάμνους. Τρόμαξε, έστρεψε το φακό του προς το μέρος απ’ όπου ερχόταν ο θόρυβος κι ενστικτωδώς έσκυψε για να πιάσει κάποιο ξύλο ή πέτρα ή οποιοδήποτε «όργανο άμυνας» για τον κίνδυνο που τον απειλούσε.

Προς στιγμή νόμισε ότι ήταν κάποιο μεγάλο ζώο. Ακουσε για δεύτερη φορά, πιο δυνατό τον ήχο. Με το φακό του σταθερά στραμμένο προς τα εκεί και αρκετά τρομαγμένος, είδε ξαφνικά μπροστά του μια ψιλόλιγνη, φωτεινή σιλουέτα, έναν άντρα γυμνό και πολύ αδύνατο με γενειάδα που έφτανε μέχρι τα γόνατά του.

Η λαμπερή ύπαρξη τού χαμογέλασε ήρεμα, έκανε μπροστά του μετάνοια κι εξαφανίστηκε χωρίς να πει τίποτα, αφήνοντας θεϊκή γαλήνη στο χώρο και τον Θανάση να κοιτά ακίνητος και ξαφνιασμένος μέσα στο τσουχτερό κρύο.
«Απ’ το χαμόγελο του θαρρείς ξεχυνόταν όλου του κόσμου η αγάπη», μου είπε όταν επέστρεψε. «Δεν είπε τίποτα, μου έδωσε όμως τόση δύναμη όση δεν θα μου έδιναν όλες οι φιλολογίες μαζεμένες…», έλεγε συνεπαρμένος.

Οι μαρτυρίες ανθρώπων που τους συνάντησαν μιλούν για άρρητη γλυκύτητα και έκχυση αγάπης, δίχως προϋποθέσεις και σχόλια. Για δυναμισμό μέσα στη σιωπή και στη γαλήνη. Για ολική δύναμη που δεν μπορεί να εκφραστεί. Για αρμονία εσωτερική και ταυτόχρονα με το εξωτερικό περιβάλλον.

Για άλλης ποιότητας ελευθερία που κανένα κοινωνικό, πολιτικό ή θρησκευτικό πρότυπο δεν μπόρεσε να εμπνεύσει και να πραγματώσει.

ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΑΠ’ ΑΥΤΟ…

Στη θρησκεία, το «θαύμα» αποτελεί τομή στη φύση. Στην πίστη, το «θαύμα» είναι το φυσικό. Οι «άγιες» υπάρξεις είναι οι φυσιολογικές υπάρξεις. Γι’ αυτούς που έχουν δεχτεί τη χάρη του Αγίου Πνεύματος τίποτε δεν είναι αφύσικο.

Πρόκειται βέβαια για κατάσταση ύπαρξης που οι περισσότεροι από εμάς δεν γνωρίζουμε, το γεγονός όμως ότι εμείς είμαστε φτωχοί από αυτό το βίωμα δεν σημαίνει ότι η κατάσταση αυτή δεν υπάρχει.

Οι δώδεκα «αόρατοι» παραμένουν δώδεκα επί αιώνες, όχι επειδή ζουν σιην αιωνιότητα, αλλά επειδή αντικαθίστανται κάθε φορά που κάποιος αφήνει οριστικά αυτόν τον κόσμο. Η διατήρηση αυτού του αριθμού μάλιστα, σύμφωνα με την παράδοση, είναι απαραίτητη για τη σωτηρία της υλικής κτίσης ή μέρους αυτής.

Μοιάζει σαν οι δώδεκα αρχαίοι Έλληνες θεοί του Ολύμπου -οι δώδεκα απεικονίσεις των φυσικών δυνάμεων- να μεταποιήθηκαν σε δώδεκα τιέραν της φύσεως υπάρξεις, οι ανθρωπόμορφοι θεοί να εξελίχθηκαν αβίαστα σε «θεόμορφους» ανθρώπους και να μετακόμισαν στο άλλο βουνό, στον Άθω της Χαλκιδικής.

Στα αυτιά και στη διάνοια πολλών, φαντάζει παραμύθι. Γι’ αυτούς εκεί επάνω, στην κορυφή του Άθω, είναι αυτονόητη πραγματικότητα. Για εμένα προσωπικά αποτελεί μυστήριο, εξ ορισμού ανεξιχνίαστο, που δεν περιορίζεται βέβαια γεωγραφικά στο Άγιο Όρος, που δεν περιορίζεται γενικότερο σε κανέναν τόπο.

Το μυστήριο των δώδεκα αοράτων μοναχών στην κορυφή του Άθω, μέσα στη συνείδηση μου συγγενεύει με το μυστήριο της σιωπής του θεού, η οποία ξεπερνάει καθετί αισθητό, οι περισσότεροι όμως το έχουμε αισθανθεί με βεβαιότητα μοναδική.

Η πνοή, το πνεύμα, η ευλογία των αόρατων εκτείνεται σε οποιονδήποτε μπορεί να την αισθανθεί ως οικεία, οπουδήποτε κι αν βρίσκεται. «Το πνεύμα πνέει όπου θέλει», σύμφωνα με τη γνωστή ρήση και φυσικά αγγίζει οποιουσδήποτε βρει να έχουν στοιχεία συγγενικά μαζί του.

Είμαι από τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν σε τίποτε μετα-φυσικό. Πιστεύω στη δυνατότητα ύπαρξης των υπερ-φυσικών πραγμάτων και καταστάσεων, στην υπέρβαση δηλαδή των δεδομένων της φύσης, αλλά όχι σε καταστάσεις «μετά τη φύση». Γι’ αυτό δεν μπόρεσα ποτέ να θεωρήσω την ιδιότητα του «μη ορατού» των δώδεκα μοναχών, ως κατάσταση μεταφυσική.

Θεωρώ ότι γίνονται αόρατοι, «ανύπαρκτοι», μέσα από την άκρα ταπείνωση, την εκούσια και ολοκληρωτική διαγραφή της ύπαρξης τους, την οδυνηρή συντριβή κάθε προσδιορισμού του «εγώ» (ακόμη και των θεωρούμενων «καλών» και θετικών), μέσα από την ελεύθερη και απόλυτη αγάπη που δεν γνωρίζει υστεροβουλίες, γιατί προέρχεται από υπάρξεις που εκμηδένισαν τις ανάγκες.

Μ’ αυτήν την έννοια, η αντηλιά των αόρατων εκτείνεται πέρα από τα όρια του Άθω, σε κάθε ασκητή της ταπείνωσης και της μηδένισης του «εγώ», σε κάθε «σαλό» που καταισχύνει τη σοφία των σοφών, σε κάθε άνθρωπο, μοναχό ή κοσμικό, που αγάπησε τόσο πολύ τον Θεό, ώστε «ηρπάγη» κοντά Του, ενώ συνέχιζε την ύπαρξη του σ’ αυτήν τη ζωή και σ’ αυτήν τη γη…

Φυσικά δεν μπορώ, προσωπικά εγώ, να γνωρίζω και να μιλήσω για τη βέβαιη ύπαρξη ή βέβαιη μυθολογία αυτών των μοναχών, μπορώ όμως με βεβαιότητα να πω ότι, εφόσον μπορούμε να γίνουμε μέτοχοι των καταστάσεων που οδηγούν σ’ αυτήν την ενεργητική και δημιουργική «ανυπαρξία», οι δώδεκα μοναχοί θα ζουν πάντα μέσα στους μετόχους αυτών.

ΑΝΤΑΥΓΕΙΑ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ…

Οι αόρατοι της κορφής του Άθωνα είναι οι ταπεινοί, οι απλοί και ασήμαντοι οι πλήρεις Πνεύματος Αγίου που κυκλοφορούν μεταξύ μας.

Κάνουν τη ζωή παράδεισο. Και ενώ σου χαρίζουν ό,τι πολύτιμο βρήκες στον κόσμο, δεν ζητούν καμμιά ανταμοιβή.

Δεν Θεωρούν τον εαυτό τους μεταξύ των ζώντων. Δεν έχει, κατ’ αυτούς, καμμιά αξία η ύπαρξή τους. Ό,τι έχουν το οφείλουν στον Θεό. Ετσι καταλήγουν να είναι μια ανταύγεια καλωσύνης προς όλους, φανερώνοντας την αγάπη του Θεού προς τον κόσμο ολόκληρο. Αυτοί αγιάζουν το Όρος.

Σε κάνουν να αγαπάς τη ζωή, και σου ανοίγουν ορίζοντες ελευθερίας. Σου δίδουν όλα όσα δεν μπόρεσαν να σου δώσουν οι «σοφοί και συνετοί».

Αυτοί δεν παρέρχονται και δεν χάνονται, έστω και αν περάσουν αιώνες. Βρίσκονται εδώ και παντού ως ευλογία και κουράγιο ανερμήνευτο.

Το παραπάνω είναι απόσπασμα από το κείμενο του π. Βασιλείου Γοντικάκη, με το οποίο άρχισα. Η πληρότητα της γραφής του πάνω στο δέμα αυτό είναι απόλυτη.

Συνήθως, όταν αυτο-αποκαλύπτονται, ταυτόχρονα αποκαλύπτουν. Κι αυτό που αποκαλύπτουν βρίσκεται μέσα στον άλλον που έχουν απέναντι τους και που ο ίδιος πιθανόν να μην το είχε ποτέ συνειδητοποιήσει. Η επαφή μαζί τους δεν συγκινεί, συγκλονίζει. Όπως η αστραπή με τη λάμψη της, οξύτατη και σύντομη. Όπως ο Θεός, τιανταχού παρών και ταυτόχρονα υπερφυσικός. Όπως οι άγιοι, αφύσικα δυνατοί μέσα στην άκρα ταπείνωση.
Δεν νομίζω ότι έχει σημασία τι πιστεύει η διάνοια μας. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει, να απιστεί, να προσεύχεται ή να χλευάζει, να σέβεται ή να σαρκάζει… Ο καθένας μπορεί να σταθεί με την απόλυτη προσωπική του ελευθερία απέναντι σ’ αυτό το μυστήριο. Κανένας δεν είναι «καλύτερος» ή «χειρότερος», εφόσον η άκρα ταπείνωση των αόρατων μπορεί να τους εμπεριέξει όλους με την ίδια αγάπη. 

AN...

Το ποίημα του Ρ. Κίπλινγκ ‘ΑΝ…’

AN ...

Αν μπορείς να κρατιέσαι νηφάλιος σαν γύρω σου

οι πάντες τά'χουν χαμένα και φταίχτη σε κρατούν για τούτο.

Αν μπορείς να πιστεύεις σ΄εσένα σαν όλοι προς σε δυσπιστούν μα και ν'ανέχεσαι σαν αμφιβάλλουν για σένα.

Αν μπορείς να προσμένεις χωρίς ν'αποκάνεις ποτέ καρτερώντας κι αν σε μπλέξουνε ψεύτες  εσύ με το ψέμα δεν μπλέξεις.

Κι αν μισημένος , την ψυχή σου κλεισμένη στο μίσος

μα και δίχως να δίνεις περισσή καλωσύνη και ουδέ παρά πολύ συνετός να μην είσαι στα λόγια.

Αν μπορείς να ονειρεύεσαι δίχως ωστόσο και να κάνεις τα όνειρα σκοπό της ζωής σου.

Αν μπορείς ν'ανταμώσεις το θρίαμβο κι είτε την ήττα

και να φέρεσαι πάντα και στους δύο δυνάστες το ίδιο.

Αν μπορείς να υποστείς, μιαν αλήθεια που πείς

να τη βλέπεις διαστρεμμένη να γίνεται φάκα για βλάκες.

Κι αν της ζωής σου το έργο μπορείς να το βλέπεις συντρίμμια και να σκύβεις ξανά να το κτίσεις με φθαρμένα εργαλεία.

Αν μπορείς να σωριάσεις μια στίβα τα κέρδη, το βιός σου και σε μια ζαριά να ρισκάρεις τα πάντα μια κι έξω και να χάνεις, και πάλι ν'αρχίσεις από τ'άλφα δίχως ποτέ τσιμουδιά να μην πείς για τα κέρδη που πάνε.

Αν μπορείς ν'αναγκάσεις τα νεύρα , τους μύς, και την καρδιά σου να δουλεύουν για σένα κι αφού σπάσουν κι αφού παραλύσουν κι έτσι μπορέσεις ν'αντέξεις ακόμα

σαν μέσα σου πια δεν υπάρχει τίποτε εξόν από τη θέληση που τους προστάζει ΒΑΣΤΑΤΕ.

Αν με τα πλήθη μιλώντας  φυλάξεις την πάσα αρετή σου κι αν με ρηγάδες δεν χάσεις το νού σου.

Κι αν ούτε εχθροί ούτε φίλοι να σε πονέσουν μπορούνε

κι αν λογιάζεις τους πάντες αλλά κανένα περίσσια.

Κι αν μπορείς να διατρέχεις στο κάθε λεπτό που ποτέ δεν συγχωρνάει, όλο το δρόμο που πρέπει να γίνει στα εξήντα του μέρη.

Τότε δική σου θε να'ναι όλη ή γή κι ό,τι μέσα της κλείνει τρανότερο. Τότε θε να΄σαι άντρας παιδί μου.

Νησί ή Χρυσή ή Γαιδουρονήσι

Νότια της Ιεράπετρας σε απόσταση 8 μιλίων περίπου στο Λυβικό πέλαγος βρίσκεται το νησάκι αυτό. Μέχρι πριν 20 χρόνια ήταν ο παράδεισος των μοναχικών και όσων ζητούσαν ηρεμία μακρυά από τον πολιτισμό. Σήμερα έχουν αλλάξει λίγο τα πράγματα , αλλά ακόμη είναι προορισμός για χαλάρωαη και για μια διαφορετική ιδιαίτερη εμπειρία. Φανταστείτε στη μέση του πελάγους σε ένα μικρό νησί χωρίς υψώματα με τη θάλασσα να σε περιτριγυρίζει και το μόνο σημάδι από τον έξω κόσμο η απέναντι στεριά της Ιεράπετρας αμυδρά στον ορίζοντα...
 



Πληροφορίες για την παραλία Γαϊδουρονήσι (Χρυσή)

Η Χρυσή είναι ένα από τα νησιά της Κρήτης και απέχει περίπου 8 ναυτικά μίλια νότια απο την Ιεράπετρα. 

Οι ντόπιοι το ονομάζουν "Γαϊδουρονήσι" ή απλά "Νησί". Το μήκος του νησιού είναι 5 χλμ και το πλάτος του 1 χλμ. Το πιο ψηλό σημείο ονομάζεται Κεφάλα και βρίσκεται σε ύψος 31 μέτρων. Πρόκειται για έναν επίγειο παράδεισο με παραλίες από ξανθή και άσπρη άμμο, καταγάλανα κρυστάλλινα νερά, αιωνόβιους κέδρους και αμέτρητα μικρά κοχυλάκια σε πολλά σημεία στις ακτές! Καθ' όλο το μήκος του νησιού, κυρίως στο κέντρο, υπάρχει το κεδρόδασος με δέντρα που υπάρχουν εκεί για πάνω από 200 χρόνια! 

Δυτικά του νησιού υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου που χτίστηκε πιθανότατα τον 13ο αιώνα, η αλυκή που ακόμα και σήμερα έχει αλάτι, οι λαξευτοί τάφοι των Ρωμαϊκών χρόνων, ο φάρος και ο βραχίωνας του αρχαίου λιμανιού. Η θαλάσσια περιοχή γύρω από τη Χρυσή είναι πολύ πλούσια με απολιθώματα πάνω σε ηφαιστειακά πετρώματα, τα οποία βρίσκονται εκεί από τότε που το νησί ήταν βυθισμένο στη θάλασσα! Πολλά από αυτά τα απολιθώματα βρίσκονται ακόμα στην περιοχή γύρω από τη Χρυσή. 

Στις βόρειες ακτές του νησιού, δηλαδή στις παραλίες Μπελεγρίνα, Χατζηβόλακα και Καταπρόσωπο, υπάρχει τεράστιος αριθμός μικρών κοχυλιών που στην αρχή σου δίνουν την εντύπωση μικρών χαλικιών. Όταν όμως τα βάλεις στη χούφτα σου και τα κοιτάξεις από κοντά, με έκπληξη θα αντικρίσεις μόνο μικρά κοχυλάκια! Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των ακτών κατακλύζεται από μικρά κοχύλια! 

Στις παραλίες αυτές υπάρχουν ξαπλώστρες και ομπρέλες για ενοικίαση καθώς και ένα beach bar με πρόχειρο φαγητό και αναψυκτικά. 

Ανατολικά της Χρυσής, περίπου 700 μέτρα, βρίσκεται ένα μικρό βραχώδες νησί το Μικρονήσι. Εκεί έχουν βρει καταφύγιο εκατοντάδες γλάροι! 

Στη νοτιοανατολική μεριά της Χρυσής, υπάρχει το λιμανάκι όπου αράζουν τα καραβάκια που μεταφέρουν τους επισκέπτες του νησιού, μια ταβερνούλα για φαγητό και καφέ καθώς και μια πανέμορφη παραλία με ξαπλώστρες και ομπρέλες για ενοικίαση. 

Η Χρυσή, λόγω του απείρου κάλλους και του οικοσυστήματός της έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα προστασίας τοπίων φυσικού κάλλους NATURA 2000. 

Για να πάει κάποιος εκεί μπορεί να επιβιβαστεί σε ένα από τα καραβάκια που κάνει το δρομολόγιο. Τα καραβάκια φεύγουν από την Ιεράπετρα στις 10:30 και στις 12:30 το πρωί με επιστροφή στις 17:00 και στις 18:00 το απόγευμα και το ταξίδι διαρκεί περίπου μια ώρα. Τα δρομολόγια αρχίζουν τον Μάιο και τελειώνουν τον Οκτώβριο. Όλοι οι επισκέπτες καλούνται να σεβαστούν και να προσέξουν αυτόν τον παράδεισο που ονομάζεται Χρυσή. Απαγορεύεται η ρύπανση, η αλλαγή των σημάνσεων των μονοπατιών, η κατασκήνωση και η συλλογή κοχυλιών. 

Η επίσκεψή σας στη Χρυσή (Γαϊδουρονήσι) θα σας χαρίσει όμορφες αναμνήσεις! Χαλάρωση, ηρεμία, αίσθηση τροπικής εξόρμησης! Αγαπημένος προορισμός...

Ηλιε που χάθηκες - Νανά Μούσχουρη

Kate

 

Μεταβείτε στο ΥΤ

υπάρχουν οι στίχοι και ένα ενδιαφέρον κανάλι 

Μοσχάρι με ελιές και φρέσκια ρίγανη

Μοσχάρι με ελιές και φρέσκια ρίγανη
Ένα κυρίως πιάτο γλύκισμα που τελειώνει υπέροχα με φρέσκια ρίγανη... Δοκίμασε τη φρέσκια ρίγανη στα φαγητά σου και θα δεις πως δίνει εντελώς ξεχωριστή γεύση και άρωμα στο πιάτο. Με τον τρόπο που θα το ετοιμάσεις μπορείς να το σερβίρεις σαν γεμάτη σουπίτσα ή μαζί με ρυζάκι.
• Ελαιόλαδο • 700 γρ. μοσχάρι (ποντίκι ή νουά) σε μερίδες
• 30 γρ. αλεύρι
• 1 μεγάλο κρεμμύδι σε λεπτές φέτες
• 4 σκελίδες σκόρδο
• 1 πράσινη και 1 κόκκινη πιπεριά ψιλοκομμένες
• 2 κ.σ. πελτέ ντομάτας
• 2 κ.σ. πάπρικα
• 10-12 ελιές καλαμών χωρίς κουκούτσι
• 2 μεγάλες ώριμες ντομάτες κομμένες σε κύβους
• 1 ποτηράκι λευκό ξηρό κρασί
• 300ml ζωμό βοδινού ή έναν κύβο βοδινού σε αντίστοιχη ποσότητα χλιαρό νερό
• 2 κλωναράκια φρέσκα ρίγανη ψιλοκομμένη
• Αλάτι, πιπέρι

Προθέρμανε το φούρνο στους 170oC

Ζέστανε λίγο ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα ή σκεύος που αντέχει και στο φούρνο

Κόψε το σκόρδο σε μακρόστενα κομματάκια και με ένα μυτερό μαχαιράκι γέμισε τα κομμάτια κρέας

Πασπάλισε το κρέας με αλευράκι και σόταρε στην κατσαρόλα να πάρει χρώμα

Αφαίρεσε από την κατσαρόλα και κράτησε σε ζεστό μέρος. Πρόσθεσε περισσότερο ελαιόλαδο στην κατσαρόλα και πρόσθεσε το κρεμμύδι και τις πιπεριές να μαραθούν

Γύρισε το κρέας στην κατσαρόλα μαζί με τον πελτέ και την πάπρικα και συνέχισε το σοτάρισμα

Πρόσθεσε τις ντομάτες, τις ελιές, τον ζωμό και το κρασάκι, αλάτισε και σκέπασε την κατσαρόλα

Βάλε στο φούρνο για μιάμιση ώρα. Βγάλε από το φούρνο πρόσθεσε τη φρέσκια ρίγανη, πιπέρι και ανακάτεψε

Σέρβιρε με μπόλικο ψωμάκι ή συνοδευόμενο από ρύζι

tlife.gr

Αντουάν–Ζοζέφ «Αντόλφ» Σαξ

Ο Αντουάν–Ζοζέφ «Αντόλφ» Σαξ (γαλλικά: Antoine-Joseph "Adolf" Sax, 6 Νοεμβρίου 1814 – 7 Φεβρουαρίου 1894[14]) ήταν Βέλγος οργανοποιός, μουσικός και οργανοπαίκτης του φλάουτου και του κλαρίνου. Είναι ευρύτατα γνωστός για τον σχεδιασμό και την κατασκευή του σαξοφώνου.

Γεννημένος στην γαλλόφωνη πόλη της Ντινάν, στην Βαλλωνία του Βελγίου, γιος του επίσης σχεδιαστή μουσικών οργάνων Σαρλ–Ζοζέφ Σαξ, ο Αντόλφ από νεαρή κιόλας ηλικία καταπιάστηκε και ο ίδιος με την οργανοποιία, όπως κλαρινέτων και φλάουτων, όργανα τα οποία αργότερα σπούδασε στη Βασιλική Σχολή Τραγουδιού των Βρυξελλών. Το 1841, ο Σαξ εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι και άρχισε να πειραματίζεται σε νέες και πρωτότυπες κατασκευές μουσικών οργάνων. Κατασκεύασε το σαξοκέρας (saxhorn), που κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1845, την σαξοτρόμπα (saxotromp) και την σαξοτούμπα (saxotumba), η χρήση των οποίων διαδόθηκε τάχιστα σε όλο τον κόσμο. Το 1846 ήταν η χρονιά που ο Σαξ εφευρίσκει στο Παρίσι το σαξόφωνο, γεγονός που του χάρισε μεγάλη δημοσιότητα και του εξασφάλισε από το 1867 θέση καθηγητή στο περίφημο Ωδείο του Παρισιού. O Σαξ έπασχε από το 1853 μέχρι το 1858 από καρκίνο των χειλέων, πλην όμως η υγεία του αποκαταστάθηκε. Πέθανε πάμπτωχος στο Παρίσι στις 7 Φεβρουαρίου 1894 σε ηλικία ογδόντα ετών και τάφηκε στο παρισινό Κοιμητήριο του Μονπαρνάς. 

Όργανα που εφηύρε




Σαξόφωνο




Σαξοτρόμπα




Σαξόχορνο




Σαξοτούμπα

Κάρολος Ντίκενς

Ο Κάρολος Ντίκενς (Τσαρλς Ντίκενς Charles Dickens, 7 Φεβρουαρίου 1812 - 9 Ιουνίου 1870) ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος.

Ο Κάρολος Ντίκενς υπήρξε ένας από τους πιο διάσημους Άγγλους μυθιστοριογράφους και κριτικούς της κοινωνίας. Επινόησε ορισμένους από τους γνωστότερους διεθνώς φανταστικούς χαρακτήρες και θεωρείται από πολλούς ως ο σπουδαιότερος συγγραφέας της Βικτωριανής Εποχής[40]. Τα έργα του έχαιραν άνευ προηγουμένου δημοτικότητας κατά τη διάρκεια της ζωής του, ενώ αυτή η δημοφιλία διατηρείται και σήμερα τόσο για τα μυθιστορήματα όσο και για τα διηγήματά του. Οι κριτικοί της λογοτεχνίας του 20ου αιώνα όπως και οι ακαδημαϊκοί τον έχουν αναγνωρίσει ως μια λογοτεχνική διάνοια

περισσότερα στη βικιπαίδεια

Λουίζα: Το λουλούδι με τις μαγικές ιδιότητες

Λουίζα: Το λουλούδι με τις μαγικές ιδιότητες
Αρχικά θα σάς μαγέψουν τα μικρά ανθάκια που στολίζουν αυτόν τον όμορφο φυλλοβόλο θάμνο, άλλοτε λευκά, μοβ ή ανοιχτόχρωμα πράσινα. Στη συνέχεια, η όσφρησή σας θα συλλάβει εκλεπτυσμένες λεμονάτες εσάνς να δροσίζουν ευχάριστα τον χώρο, ενώ όταν βράσετε τα λογχοειδή πράσινα φύλλα της, θα γευτείτε στον ουρανίσκο σας μια ευχάριστα ξινή γεύση που θα σάς χαρίσει ευεξία.
Το βότανο της Λουίζα, με το λατινικό όνομα «Lippia citriodora» ανήκει στην οικογένεια των Verbenaceae (που περιλαμβάνει περίπου 250 είδη) και κατάγεται από την Αμερική. Σήμερα όμως τη θεωρούμε πλέον και δικό μας φυτό και την αναφέρουμε εκτός από τα επιστημονικά της ονόματα Λιππία η κιτρίοσμος και λεμονόχορτο, λόγω της λεμονάτης μυρωδιάς των ανθών και των φύλλων της, αλλά στην Κρήτη που της έχουν ιδιαίτερη αδυναμία θα ακούσετε να την αποκαλούν και γοργογιάννη.
Η όμορφη λουίζα είναι ένα ένα φαρμακευτικό λουλούδι που φροντίζει για την καλή μας υγεία με πολλούς τρόπους, ως αφέψημα ή λάδι, αφού τόσο τα άνθη, όσο και τα φύλλα της είναι ιδιαίτερα ευεργετικά για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Σε τι βοηθά;
*Για τα νοσήματα του στομάχου και του πεπτικού συστήματος το αφέψημά της είναι ευεργετικό και βοηθάει, όταν υποφέρουμε από
δυσπεψία, μετεωρισμό, νευραλγίες και κολικούς του στομάχου και των εντέρων.
*Σταματά τη διάρροια και την αιμορραγία
*Βοηθά στο αδυνάτισμα και στην εξαφάνιση της κυτταρίτιδας
και στην αποβολή των περιττών υγρών.
*Είναι αποτελεσματικό τονωτικό, αλλά ταυτόχρονα και καταπραϋντικό.
*Είναι αντιπυρετικό.
*Είναι διουρητικό και συνίσταται σε περιπτώσεις νεφρολιθιάσεων.
*Βοηθάει στην αποτοξίνωση του οργανισμού.
*Ανακουφίζει από τις ημικρανίες.
*Καταπολεμά την κακοσμία του στόματος.
*Το ζεστό έγχυμα της λουίζας είναι φημισμένο για της αφροδισιακές του ιδιότητες.
*Χρησιμοποιήστε το έγχυμα του βοτάνου, για να πλύνετε και να καθαρίσετε το πρόσωπό σας.
*Το έλαιό της βοηθά τις πληγές να επουλωθούν.
* Ευεργετικό με καταπλάσματα στους νευρικούς πόνους και νευρικές κεφαλαλγίες, καθώς και στους πόνους των αυτιών.
*Το αιθέριο έλαιο του φυτού χρησιμοποιείται και στην αρωματοποιία, ζαχαροπλαστική, ποτοποιία κ.λ.π.
Ειδικότερα: Δίαιτα
Οι ευεργετικές ιδιότητες της λουίζας βοηθούν στην αποτοξίνωση και την αποβολή των περιττών υγρών από τον οργανισμό αλλά και την καύση της κυτταρίτιδας. Είναι από τα πιο διάσημα βότανα για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. H συχνή χρήση της βοηθά στην αύξηση του ρυθμού του μεταβολισμού, στη ρύθμιση της όρεξης και στη διούρηση - γι’ αυτό και είναι μια καλή επιλογή για όσους ταλαιπωρούνται από κατακράτηση υγρών. Ακόμα, βοηθάει σημαντικά στη σύσφιξη του δέρματος. Επιλέξτε να πίνετε ένα φλιτζάνι αφέψημα περίπου 20 λεπτά πριν τα γεύματά σας. Προσπαθήστε να το τηρήσετε για 1-2 μήνες, κάντε ένα διάλειμμα 2 εβδομάδων και συνεχίστε ανάλογα με τα κιλά που θέλετε να χάσετε. Αν θέλετε, μπορείτε να το χρησιμοποιείτε και ως κομπρέσα. Κακοσμία του στόματος
Αν νιώθετε ή σάς έχουν πει ότι το στόμα σας μυρίζει άσχημα, πιείτε ένα αφέψημα λουίζας. Φυσικά η κακοσμία είναι σύμπτωμα που οφείλεται σε πολλούς και διαφορετικούς λόγους, όπως στοματικά, οδοντιατρικά, αναπνευστικά ή γαστρεντερικά προβλήματα. Μέχρι να βρει την οριστική λύση, αφήστε 50 γρ. φύλλα λουίζας να μουλιάσουν για 15 λεπτά σε 1 λίτρο κρύο νερό και μετά βράστε τα για λίγα δευτερόλεπτα. Αφήστε τα να κάτσουν για άλλα 10 λεπτά, ώστε να διαλυθεί στο νερό το αιθέριο έλαιο του φυτού. Πιείτε 3-4 φλιτζάνια από αυτό το «τσάι» μέσα στη μέρα, και θα διαπιστώσετε ότι η κακοσμία θα καταπολεμηθεί. Οδηγίες Προετοιμασίας Έγχυμα : Aφού βράσει το νερό στο μπρίκι, το αποσύρετε από τη φωτιά, προσθέτετε τη συνιστώμενη δόση του βοτάνου και το αφήνετε σκεπασμένο για 5 λεπτά. Tο σουρώνετε και το πίνετε. Aφέψημα : Tο αφέψημα ενδείκνυται για τα σκληρά φύλλα και τις ρίζες των βοτάνων. Στην περίπτωση αυτή, βράζετε το βότανο μαζί με το νερό για 5 λεπτά, το σουρώνετε και το πίνετε. Το αιθέριο έλαιο
Το αιθέριο έλαιο της λουίζας θα το βρείτε εύκολα στα φαρμακεία ή στα καταστήματα βιολογικών ειδών. Λίγες μόνο σταγόνες πάνω σε ένα βαμβάκι, βοηθούν τις πληγές να επουλωθούν και τους μώλωπες να υποχωρήσουν. Όμως μην το παρακάνετε, γιατί η λουίζα έχει ιδιαίτερα υψηλή περιεκτικότητα σε καμφορά και μπορεί να σάς φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. Αρωματική πρόταση
Λουίζα με λεβάντα για ήρεμες ημέρες και νύχτες Συστατικά
5-6 φύλλα λουίζας
1 1/2 κουταλιά του γλυκού λεβάντα
1 κούπα φυσικό μεταλλικό νερό
1 κουταλιά του γλυκού μέλι Οδηγίες
Βράστε το φυσικό μεταλλικό νερό στους απαιτούμενους βαθμούς (100° Κελσίου ) και κατόπιν ρίξτε τα φύλλα λουίζας και τα άνθη λεβάντας.
Αφήστε τα να βγάλουν το άρωμα τους για 4-5 λεπτά και, αφού το σουρώσετε και το σερβίρετε στην αγαπημένη σας κούπα, προσθέστε το μέλι.
Χαλαρώστε και απολαύστε το. Λίγα μυστικά ακόμα
Μπορείτε ακόμα να φτιάξετε το ρόφημα του ενός λίτρου και να το βάλετε στο ψυγείο. Έτσι θα απολαύσετε το χαλαρωτικό ποτό σας παγωμένο ακόμα και στο γραφείο σας κατά τη διάρκεια της ημέρας. Φτιάξτε παγάκια από το ρόφημα που ετοιμάζετε και όχι από νερό, καθώς έτσι θα διατηρήσετε τη γεύση του ποτού σας αναλλοίωτη.
Αν η μείωση της κυτταρίτιδας είναι ο κύριος στόχος σου βάλε στην άκρη, το δημοφιλες για αδυνάτισμα, πράσινο τσάι. Αν και είναι εξαιρετικό ρόφημα σίγουρα με σημαντικά ωφέλη στη αποτοξίνωση του οργανισμού, στην αύξηση του μεταβολισμού και γενικά στην υγεία και συνολική ευεξία του οργανισμού, για την αντιμετώπιση της κυτταρίτιδας το νούμερο ένα βότανο είναι η Λουίζα!

Η Λουίζα είναι από τα πιο φημισμένα φαρμακευτικά βότανα στον κόσμο για την συμβολή της στο αδυνάτισμα, τη λιποδιάλυση, την καταπολέμηση της κατακράτησης υγρών και ως εκ τούτου στη μείωση της κυτταρίτιδας.
Τα πλεονεκτήματά της δεν σταματούν όμως εκεί!
Βοηθά επίσης στην αύξηση του ρυθμού του μεταβολισμού και στην αντιμετώπιση του τυμπανισμού & των αερίων. Είναι δε πολύ εύγεστο ρόφημα με ελαφρώς λεμονάτο άρωμα και είναι ιδανικό για το βράδυ μιας και προσφέρει ένα αίσθημα χαλάρωσης και ευεξίας.

Οδηγίες:
1. Βράζεις λίγο νερό σε ένα μπρίκι και μετά ρίχνεις μέσα μερικά φυλλαράκια χωρίς να συνεχίσεις το βράσιμο και το αφήνεις για 3-5 λεπτά ώστε να βγάλει το βότανο τις ωφέλιμες ουσίες του.
2. Στραγγίζεις το ρόφημα από τα φύλλα
3. Έτοιμο! Τέλειο για την κυτταρίτιδα αλλά και απολαυστικό ταυτόχρονα!

Έξτρα συμβουλές:
1. Μην βάλεις ζάχαρη! Αν θέλεις να το γλυκάνεις οπωσδήποτε χρησιμοποίησε stevia που είναι ένα φυσικό και υγιεινό γλυκαντικό. Μπορείς να το βρεις σε καταστήματα υγιεινής διατροφής αλλά και σε e-shop στο διαδύκτιο.
2. Η λουίζα μπορεί να αποτελέσει έναν σημαντικό σου σύμμαχο στην μάχη ενάντια στην κυτταρίτιδα αλλά από μόνη της δεν κάνει θαύματα. Θα πρέπει να είναι μέρος μιας συστηματικής ολικής αντιμετώπισης και συνοδεύεται με υγιεινή διατροφή, άσκηση και τοπική φροντίδα.
Προσοχή!
Συστήνεται να αποφεύγεται η χρήση της από όσους πάσχουν από υπόταση,
επειδή είναι διουρητική και μειώνει την πίεση.
Πηγές: www.naturanrg.gr και www.iator.gr