Μασόντρα - χορτόπιτα από το Παλαιοχώρι Συρράκου

Της Ελευθερίας Μπούτζα 

Μασόντρα, η βλάχικη ονομασία της λαχανόπιτας (όπως λένε στην Ήπειρο την χορτόπιτα) με καλαμποκάλευρο. Μια πίτα από το Παλαιοχώρι Συρράκου, πρωτότυπη και εύκολη ως προς την κατασκευή της και φυσικά πεντανόστιμη !!!

~ Υλικά

Για το χυλό

3 φλυτζάνια τσαγιού καλαμποκάλευρο

1 γιαούρτι αγελάδος 3.5%

3 κ. σ ελαιόλαδο

2 1/2 φλυτζάνια τσαγιού νερό 

1 αυγό

αλάτι, πιπέρι

Για τη γέμιση

1 κιλό σπανάκι

2 πράσα

1 ματσάκι φρέσκα κρεμμύδια

1 ματσάκι λάπαθα

1 ματσάκι άνηθος

1 αυγό

200 ml ελαιόλαδο

250 γρ. τυρί φέτα

αλάτι 

πιπέρι

συνέχεια στο σύνδεσμο

http://vlahofonoi.blogspot.gr/2013/11/blog-post.html

Το καραβάκι και τα ποιήματα

Το «καραβάκι» στις σχολικές αίθουσες και τα ποιήματα που μπήκαν στη ζωή πολλών μαθητών

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς.

Ο Νοέμβριος 1920, με τις μεγάλες πολιτικές και πολιτειακές αλλαγές, έφερε στο προσκήνιο και σημαντικότατες αλλαγές για τον μαθητόκοσμο της χώρας. Εισήχθησαν επισήμως στη διδασκαλία νέα παιδαγωγικά τραγούδια με τον τίτλο «Τα Χελιδόνια», αποτέλεσμα συνεργασίας του μουσουργού Γ. Λαμπελέτ και του λόγιου Ζαχαρία Παπαντωνίου. Η έκδοση αφιερώθηκε στον αδελφό του ζωγράφο και καθηγητή ιχνογραφίας Αθανάσιο Παπαντωνίου, ο οποίος είχε αυτοκτονήσει δύο χρόνια νωρίτερα.
Μια νέα εποχή ανοιγόταν και ρίχνονταν στη λήθη τα άσματα του παρελθόντος, τα οποία επί μια ολόκληρη τριακονταετία ταλάνιζαν την παιδική ηλικία. Τι θα ένιωθαν άραγε τα παιδιά όταν μάθαιναν το περίφημο:
«Πριν του Μαίου το κάλος σβεσθή.
‘Οτ’ η νεότης γλυκά τραγουδεί,
Δότε τας χείρας φίλ’ εις χορόν.
Πριν του Μαγιού το φως γείν’ ωχρόν»
Ποιος ξέρει τι είχαν στο μυαλό τους οι σοφοί του κράτους όταν επέλεγαν τους στίχους του Αναστασίου Μάλτου, τους οποίους μελοποιημένους καλούνταν να τραγουδήσουν τα παιδιά:
«Ω πανάμωμε, ω πανάχραντε,
Γλυκειά παρθένε, Μαρία,
Μήτερ οσία, μήτερ αγία,
Δέου και ικέτευε υπέρ ημών»
Ή ακόμη όταν πίστευαν πως θα προσέλκυαν τις μαθήτριες στα σπορ με το «Άσμα μαθητριών», αγνώστου δυστυχώς ποιητού:
«Εις το στάδιον των φώτων
Κούφον αίρουσαι ταρσόν
Αι σεμναί καλλιδρομώμεν
Λαμπαδούχοι των Μουσών»
Άρα μπορεί εύκολα κανείς να κατανοήσει τη χαρά των παιδιών με την καθιέρωση των νέων τραγουδιών, αφού μπορούσαν πλέον να απολαμβάνουν τα μουσικά τους ταξίδια, με τους μαγικούς στίχους του Ζαχαρία Παπαντωνίου:
«Πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;
Σε μάχεται η θάλασσα, δεν την φοβάσαι;
Ανέμοι σφυρίζουν και πέφτει νερό,
Πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;»
http://mikros-romios.gr/

3ο Πανελλήνιο Βραβείο για το Γυμνάσιο Χανδρά

3ο Πανελλήνιο Βραβείο για το Γυμνάσιο Χανδρά στον Διαγωνισμό της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών



3ο Πανελλήνιο Βραβείο για το Γυμνάσιο Χανδρά στον Διαγωνισμό της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών

Κόντρα στη δύσκολη συγκυρία των ημερών του Covid 19, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί του Γυμνασίου Χανδρά συνεχίζουμε, κερδίζοντας το 3ο βραβείο στον 1ο πανελλήνιο Διαγωνισμό της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών.

Ο Διαγωνισμός με τίτλο: «Διαστημικές Εικόνες & Καλλιτεχνικές εκφράσεις 2019-2020» αποτελείται από τρία μέρη.

Αρχικά οι μαθητές μας εκπόνησαν μία εργασία με τίτλο: «Η διαστημική μας γειτονιά: από τη μυθολογία στη σύγχρονη επιστήμη». Στη συνέχεια, ζωγράφισαν πίνακες που εμπνεύστηκαν από τις γνώσεις που αποκόμισαν και τέλος,έκαναν την παρουσίαση εξ αποστάσεως την Κυριακή 15.11.2020 μέσω διαδικτυακής πλατφόρμας.

Οι μαθητές

Α τάξης

Αγκιναρασταχάκης Νικόλας

Μοζάκη Στεφανία


Β τάξης

Ζαφειράκη Νικολέτα

Ζερβάκης Μιχάλης

Κοντολαιμάκη Βάλια

Κουνδουράκη Πρασκευή



Οι υπεύθυνες εκπαιδευτικοί

Παπαδάκη Μαρία ΠΕ04.05 MSc Γεωλόγος

Χρηστάκη Αγγελική ΠΕ06 MEd Αγγλικής

Μεσίγκου Κατερίνα ΠΕ 08 Εικαστικός

Θερμά συγχαρητήρια στους μαθητές και τις υπεύθυνες εκπαιδευτικούς.

Η διευθύντρια
Χρηστάκη Αγγελική
Εκπαιδευτικός ΠΕ06 MEd
Ένωσης Ελλήνων Φυσικών

Πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;

Alexandros zaimis

 μεταβείτε στο ΥΤ

στο κανάλι υπάρχουν οι στίχοι

 

Χαρούπι << η σοκολάτα των φτωχών >>

 

Χαρούπι << η σοκολάτα των φτωχών >>.

Η χαρουπιά είναι δέντρο μακρόβιο, καλλιεργείται στη Μεσόγειο κυρίως στην Κρήτη, συνήθως σε περιοχές με ήπιο και ξηρό κλίμα και φτωχό υπέδαφος. Η αξία της αναγνωρίστηκε από τους Έλληνες, οι οποίοι έφεραν την καλλιέργειά της από τη Μέση Ανατολή (Συρία, Παλαιστίνη).
Στην Κρήτη έχουν βρεθεί κάρβουνα χαρουπιάς σε στρώματα Υστερομινωικής Εποχής. Σύμφωνα με τον Θεόφραστο στην εποχή του, το δέντρο φυόταν στη Συρία, στην Ιωνία, όπου ονομαζόταν «κερωνία». Σύμφωνα με κάποιους ερευνητές η εξημέρωση του δέντρου έγινε τα ρωμαϊκά χρόνια. Στη Ρώμη πρέπει να έφτασε μέσω της Ελλάδας, όπως προκύπτει από τη λατινική ονομασία Siliqua graeca (ελληνικός λοβός). Έχει φλοιό καστανόφαιο, λεπτό, κόμη πυκνή, συνήθως σφαιρική, φύλλα πτερωτά βαθυπράσινα και γυαλιστερά από πάνω, ωχροπράσινα από κάτω, άνθη με βαριά οσμή, χωρίς πέταλα. Ο καρπός της χαρουπιάς είναι λοβός πεπλατυσμένος. Τα χαρούπια είναι μακριά, στριφτά και σκληρά πράσινου χρώματος όταν είναι άγουρα και ξυλώδη εξωτερικά ,καστανού χρώματος όταν είναι ώριμα. Η σάρκα του ώριμου καρπού περιβάλλει μέχρι και είκοσι καστανόχρωμα και πολύ σκληρά φακοειδή σπέρματα, διατεταγμένα κατά μήκος του. Είναι σακχαρώδης και έχει ευχάριστη, γλυκιά γεύση.
Το χαρούπι είναι υπερτροφή με μεγάλη διάρκεια ζωής και αξιόλογα προϊόντα, όπως το χαρουπόμελο, το χαρουπάλευρο και η χαρουμπία. Γνωστό ως «η σοκολάτα των φτωχών», έσωσε τον πληθυσμό της Κρήτης από τον λιμό στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έχει μεγάλη διάρκεια ζωής και συνιστά εναλλακτική επιλογή καλλιέργειας στην παγκόσμια κλιματική αλλαγή. Άλλες ονομασίες του είναι Χαρούπι της Κρήτης, Χαρουπιά, Κερατέα, Ξυλοκερατιά, Ξυλοκέρατα, Κερωνία, Σοκολάτα των Φτωχών, Σοκολάτα της Κρήτης, Κατσούνια, Ζαχαροχάρουπα.
Στην Κρήτη χαρουπιές συναντάμε σε όλους τους νομούς του νησιού, σε βουνοπλαγιές, σε χαράδρες, ανάμεσα στα ελαιόδεντρα και στο μοναδικό χαρουποδάσος της Μεσογείου, στις Τρεις Εκκλησιές, νότια του νομού Ηρακλείου. Χαρουπιές συναντάμε φυτεμένες και μέσα στις μεγάλες πόλεις, η φυλλωσιά του δέντρου απορροφά την ηχορύπανση των αυτοκίνητων.
Τα προϊόντα από χαρούπι, όπως το παξιμάδι, το ψωμί, οι ντάκοι (κριθάρι, χαρούπι), το χαρουπόμελο, η χαρουμπία, το παστέλι και η ρακή, χαρακτηρίζουν ιδιαιτέρως την κρητική διατροφή. Χάρη στον πλούσιο διατροφικά σακχαρώδη πολτό τους, τα χαρούπια αποτελούν βασικό συστατικό στη διατροφή των εκτρεφόμενων ζώων. Αιώνες τώρα, χρησιμοποιούνται κυρίως στη διατροφή ιδιαίτερα των μηρυκαστικών, των πτηνών, χοίρων, αλόγων και γαϊδουριών.
Η χαρουμπία ανήκει στην οικογένεια των σερμπετιών, των βυζαντινών αναψυκτικών που εξελίχθηκαν από τους Οθωμανούς. Το ποτό από σιρόπι χαρουπιού και δροσερό νερό είναι μέχρι σήμερα διαδεδομένο στην Αίγυπτο, τον Λίβανο και τη Συρία. Χαρουμπία ονομάζεται το μείγμα χαρουπόμελου και νερού αλλά και το αναψυκτικό γλύκισμα από χαρουπόμελο. Μάλιστα επί Τουρκοκρατίας πλανόδιοι πωλητές της χαρουμπίας ήταν οι Αφρικανοί που ζούσαν στην Κρήτη. Το χαρουπόμελο παρασκευάζεται με κομμένους και ελαφρά κοπανισμένους ώριμους λοβούς ή λοβούς και σπόρους, οι οποίοι, αφού βράσουν για λίγο, παραμένουν για ένα εικοσιτετράωρο στο νερό. Μετά σουρώνονται και αρκεί να σιγοβράσει το νερό μέχρι να αποκτήσει την επιθυμητή πυκνότητα.
Στο παρελθόν κατά την περίοδο της συγκομιδής, οι καλλιεργητές μετακινούνταν στα χωράφια με τις χαρουπιές, όπου παρέμεναν μέχρι το τέλος της συγκομιδής. Έτρωγαν και κοιμούνταν όλοι μαζί. Μετά τη συγκομιδή ακολουθούσε γιορτή με παραδοσιακά όργανα (λύρα ή βιολί και λαούτο), τραγούδι και χορό.
Σήμερα η κοινότητα των καλλιεργητών του χαρουπιού στην Κρήτη προσαρμόζεται συνεχώς στις απαιτήσεις των νέων τεχνολογιών σε σχέση με την παραγωγή χαρουπιού. Ενώ στις μεταπολεμικές δεκαετίες η παραδοσιακή καλλιέργεια του χαρουπιού έτεινε να εγκαταλειφθεί, σήμερα ολοένα και περισσότερο κερδίζει έδαφος, διότι δεν απαιτεί επίπονη εργασία και επισφαλείς επενδύσεις. Επίσης, η οικονομική της απόδοση βρίσκεται σε συνεχή άνοδο. Η αναγνώριση της διατροφικής αξίας του χαρουπιού συμβάλλει πλέον στην ενίσχυση και ανάδειξη της πολιτισμικής ταυτότητας του στοιχείου στο πλαίσιο των αγροδιατροφικών παραδόσεων της Κρήτης.

δαντέλες και όχι μόνο...

 

Ο χρήστης Imagens Delicadas πρόσθεσε 37 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ: Barrinhas —

 

 

Ραβανί μαγευτικό...!

 

Ραβανί μαγευτικό...!

Ένα γλυκό απίστευτο. Αν δεν το έχετε δοκιμάσει ή δεν το έχετε φτιάξει, να η ευκαιρία.

Υλικά

1 1/2 πακέτο βούτυρο

4 φλ. τσαγιού ζάχαρη

6 αυγά

ξύσμα πορτοκαλιού

2 φλ. τσαγιού αλεύρι

1 φλ. σιμιγδάλι

2 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ

1 φλ. τσαγιού γάλα

1/2 φλ. αμύγδαλα

χυμό 1/2 λεμονιού συνέχεια ζτο σύνδεσμο

 

Εκτέλεση

Χτυπάτε 1 1/2 πακέτο βούτυρο με 1 φλ. τσαγιού ζάχαρη.

Προσθέτετε 6 αυγά και ξύσμα πορτοκαλιού και ανακατεύετε καλά.

Αναμιγνύετε 2 φλ. τσαγιού αλεύρι, 1 φλ. σιμιγδάλι και 2 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ.

συνέχεια

http://tselemedes.blogspot.gr/2013/10/blog-post_7321.html?spref=fb

Εκλεράκια σοκολάτας

Υλικά
1 δόση για σου σύμφωνα με τη βασική συνταγή που θα βρείτε στο site μας
σοκολάτα κουβερτούρα: 200 γρ. σπασμένη σε κομματάκια
κρέμα ζαχαροπλαστικής: 2 φλιτζάνια
κρέμα γάλακτος: 100 ml
βούτυρο: 60 γρ.
γλάσο σοκολάτας έτοιμο ή σπιτικό


Εκτέλεση συνταγής


Ετοιμάζετε την κρέμα ζαχαροπλαστικής και τη ζύμη για σου σύμφωνα με τις βασικές συνταγές τους, δίνοντας στη ζύμη μακρόστενο σχήμα.

συνέχεια

• http://www.icookgreek.com/%CE%A3

Ανρί ντε Ρινύ

Ο Ανρί ντε Ρινύ γνωστός στην Ελλάδα ως Δεριγνύ (πλήρες όνομα: Marie Henri Daniel Gauthier, comte de Rigny, ελληνικά: Μαρί Ανρί Ντανιέλ Γκωτιέ, Κόμης του Ρινύ, 2 Φεβρουαρίου 1782 – 6 Νοεμβρίου 1835) ήταν Γάλλος ευγενής, ναύαρχος του γαλλικού στόλου στην περίφημη Ναυμαχία του Ναβαρίνου στη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Ήταν ανιψιός του Βαρόνου του Λουί, Ζοζέφ Ντομινίκ, και γιος ενός πρώην λοχαγού του Συντάγματος Δραγόνων Παντιέβρ, ο οποίος απεβίωσε αφήνοντας πέντε μικρά αγόρια, ανάμεσά τους και τον αδερφό του, τον μελλοντικό στρατηγό Ρινύ. Κατά τη Γαλλική Επανάσταση εκδιώχθηκε από το περίφημο σχολείο του Ποντ-α-Μουσσόν, όπου σπούδαζε εσώκλειστος. Στα δέκα του χρόνια, είχε χάσει τον πατέρα του, ενώ η μητέρα του ήταν στη λίστα των μεταναστριών και έπρεπε να εγκαταλείψει τη Γαλλία. Μια θεία του φρόντισε την οικογένεια του μικρού Ανρί, μαζεύοντάς τους σε ένα σπίτι με την κόρη της, δεκαέξι ετών, και τα πέντε αγόρια, με μεγαλύτερο τον Ανρί.

Γεώργιος Σουρής

Ο Γεώργιος Σουρής (Ερμούπολη, 2 Φεβρουαρίου 1853 - Νέο Φάληρο, 26 Αυγούστου 1919) ήταν ένας από τους σπουδαιότερους σατιρικούς ποιητές της νεότερης Ελλάδας, έχοντας χαρακτηριστεί ως «σύγχρονος Αριστοφάνης». Γεννήθηκε το 1853 στην Ερμούπολη της Σύρου. Η οικογένειά του ήταν εύπορη και ο πατέρας του ήθελε να τον κάνει παπά. Όταν η οικογένειά του χρεοκόπησε, ο πατέρας του τον έστειλε υπάλληλο στο κατάστημα ενός θείου του σιτέμπορου στη Ρωσία. Ο Σουρής όμως, ξεκίνησε να γράφει κρυφά τους στίχους του στα κατάστιχα και μετά από δύο μήνες αποχώρησε. Όταν ήλθε στην Αθήνα γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ωστόσο, δεν κατόρθωσε να πάρει πτυχίο μετά την απόρριψή του από τον καθηγητή του Σιμτέλο στο μάθημα της μετρικής, κατ΄ άλλους στα Λατινικά, γεγονός που του στοίχισε πολύ όπως διαπιστώνεται στους εκδικητικούς του στίχους. Για να βγάλει τον επιούσιο παρέδιδε μαθήματα και δημοσιογραφούσε.

Όπως σημείωνε τότε ο Σπύρος Μελάς, ο Σουρής είχε πλούσια πνευματικά προσόντα και πλούτο γνώσεων με συνέπεια να καταστεί εξαίρετος δημοσιογράφος της έμμετρης σάτιρας των γεγονότων της εποχής. Οι πρώτοι σατιρικοί του στίχοι δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά "Ασμοδαίος", "Μή χάνεσαι" του Βλάση Γαβριηλίδη και «Ραμπαγάς».

Στις 2 Απριλίου 1883, σε ηλικία 30 ετών έβγαλε το πρώτο φύλλο της εφημερίδας του, [1] που ο Γεώργιος Δροσίνης τη βάφτισε «Ο Ρωμηός», που ήταν μια έμμετρη εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα. Τον Αύγουστο έδωσε εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο, αλλά κόπηκε «μετά πολλών επαίνων», όπως σατιρίζει, στη μετρική. Ο «Ρωμηός» κυκλοφόρησε ως τις 17 Νοεμβρίου 1918 (τελευταίο φύλλο), λίγο πριν το θάνατο του Σουρή, για 36 χρόνια και 8 μήνες, σε 1.444 συνολικά τεύχη και 2 παραρτήματα. Το 1900, στο Δημοτικό Θέατρο των Αθηνών, παρουσιάστηκαν με επιτυχία οι «Νεφέλες» του Αριστοφάνους, σε έμμετρη απόδοσή του. Έγραψε και αρκετές έμμετρες κωμωδίες, οι οποίες καυτηρίαζαν τα κακώς κείμενα της εποχής.

Το 1897 ο Σουρής διώχθηκε ποινικά, για το ποίημά του «Ο Φασουλής συνομιλεί με την κυρίαν Φασουλήν», που δημοσιεύτηκε στις 25 Ιανουαρίου στον «Ρωμηό». Η Εισαγγελία Αθηνών, εξέδωσε ένταλμα σύλληψης του ποιητή και ένταλμα κατάσχεσης του συγκεκριμένου τεύχους, θεωρώντας ότι περιείχε υβριστικούς υπαινιγμούς για το θεσμό της Βασιλείας γενικά, και της Βασίλισσας Όλγας ιδιαίτερα. Οι επίμαχοι στίχοι, που ενόχλησαν τους δικαστικούς λειτουργούς ήταν οι παρακάτω : «[[...Κυρά Γιώργαινα γυρίστρα, κυρά Γιώργαινα μπεκρού θα γενείς πομπή του κόσμου του μεγάλου και μικρού, κυρά Γιώργαινα να λείψουν τα μεθύσια τα πολλά, κυρά Γιώργαινα σου λέω δεν στεκόμαστε καλά», αφού σε αυτούς γινόταν αναφορά στην φημολογούμενη αγάπη της Βασίλισσας στο αλκοόλ. Του απαγγέλθηκε κατηγορία «επί εξυβρίσει του ιερού προσώπου της Βασιλίσσης» και κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Αθωώθηκε όμως καθώς στην απολογία του είπε πως σατίριζε τη γυναίκα του. Η εφημερίδα "Ακρόπολις" σχολίασε το γεγονός ως εξής: «[...]Αλλά πως να παραδεχτή τις τόση επιπολαιότηταν αφού τα συνήθη κυνικολογήματα τα οποία ανταλλάσσονται μεταξύ Φασουλή και Φασουλίνας (μεταξύ Σουρή και Σουρίνας) μεταξύ Κυρ Γιώργη (Γιώργης γαρ ο Σουρής καλείται) και κυρά Γιώργαινας ανταλλάσσονται από καταβολής τώρα Ρωμηου, ερμηνεύθησαν τόσον ασεβώς ώστε να αποδοθούν εκεί που πως ήτο δυνατόν να αποδοθούν και να γεννηθή ούτω έγκλημα από τα αστεία. [...] η καταδιώκουσα αρχή αποπειρωμένη εις τον πολύν ζήλον της δημιουργία ύβρεων κατ' εκείνων που δεν υπάρχει λόγος, που δεν υπάρχει ίχνος να υποπτευθούν τοιαύται. Δια τούτο εξακολουθούμεν να νομίζωμεν ότι κάποια παρεξήγησις θα συνέβη επί του προκειμένου[...]».
Σημειωτέον ότι ο ποιητής είχε επίσης διωχτεί το 1896, όταν σατίρισε τον βασιλιά Γεώργιο με αφορμή το ταξίδι του στο Παρίσι και την γνωριμία του με την Σάρα Μπερνάρ.

Παγκόσμια Ήμερα Υγροτόπων

Παγκόσμια Ήμερα Υγροτόπων: Γιατί είναι τόσο σημαντικοί είναι για το περιβάλλον
Υγρότοπος

Υγρότοποι στην Ελλάδα / Φωτογραφία: Eurokinissi/Βασίλης Παπαδόπουλος
NEWSROOM IEFIMERIDA.GR

Η 2α Φεβρουαρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων.

Η αφύπνιση και η ενημέρωση των πολιτών για την αξία των υγροτόπων τόσο στο περιβάλλον όσο και στη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας επιδιώκεται κάθε χρόνο στις 2 Φεβρουαρίου από ποικίλους οργανισμούς και περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Την ημέρα εκείνη το 1971 υπογράφηκε στην πόλη Ραμσάρ του Ιράν η διεθνής σύμβαση για την προστασία των υγροτόπων. Η Ελλάδα υπέγραψε τη Σύμβαση Ραμσάρ το 1974 και ενέταξε στον Κατάλογο Υγροτόπων Διεθνούς Σημασίας 10 υγροτόπους: το Δέλτα Έβρου, τις Λίμνες Βιστωνίδα - Ισμαρίδα, τη λιμνοθάλασσα Πόρτο Λάγος και τις λιμνοθάλασσες Θράκης, το Δέλτα Νέστου, τη Λίμνη Κερκίνη, τις Λίμνες Κορώνεια και Βόλβη, το Δέλτα Αξιού - Λουδία - Αλιάκμονα και Αλυκής Κίτρους, τις λίμνες Μικρή και Μεγάλη Πρέσπα, τον Αμβρακικό Κόλπο, τις Λιμνοθάλασσες Μεσολογγίου - Αιτωλικού και το Δάσος Στροφυλιάς - Λιμνοθάλασσα Κοτύχι. Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με το άρθρο 3 της Σύμβασης, η χώρα οφείλει να προστατεύσει το σύνολο των υγροτόπων που βρίσκονται στην επικράτειά της και όχι μόνο αυτούς που χαρακτηρίζονται ως διεθνούς σημασίας.

Όπως ορίζει η "Σύμβαση για τους Υγροτόπους Διεθνούς Σημασίας ως Ενδιαιτήματος Υδροβίων Πουλιών", η Σύμβαση Ραμσάρ δηλαδή, ο ορισμός των υγροτόπων διατυπώνεται ως εξής: "υγρότοποι είναι οι φυσικές ή τεχνητές περιοχές αποτελούμενες από έλη με ποώδη βλάστηση, από μη αποκλειστικώς ομβροδίαιτα έλη με τυρφώδες υπόστρωμα , από τυρφώδεις γαίες ή από νερό. Οι περιοχές αυτές είναι μονίμως ή προσωρινώς κατακλυζόμενες με νερό το οποίο είναι στάσιμο ή ρέον, γλυκό, υφάλμυρο ή αλμυρό και περιλαμβάνουν επίσης εκείνες που καλύπτονται από θαλασσινό νερό το βάθος του οποίου κατά τη ρηχία δεν υπερβαίνει τα έξι μέτρα". Κατά την ίδια σύμβαση στους υγροτόπους μπορούν να περιλαμβάνονται και οι "παρόχθιες ή παράκτιες ζώνες που γειτονεύουν με υγροτόπους ή με νησιά ή με θαλάσσιες υδατοσυλλογές, που έχουν βάθος μεγαλύτερο από έξι μέτρα κατά τη ρηχία αλλά βρίσκονται μέσα στα όρια του υγροτόπου όπως αυτός καθορίζεται ανωτέρω".

Σύμφωνα με στοιχεία που προέκυψαν από την απογραφή που διεξήγαγε το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων- Υγροτόπων (ΕΚΒΥ), για τα υγροτοπικά οικοσυστήματα της Ελλάδας στο ηπειρωτικό τμήμα της χώρας στο πλαίσιο του προγράμματος WetMainAreas "Βελτίωση της αποτελεσματικότητας στη διατήρηση των υγροτόπων της Βαλκανικής Μεσογείου", που χρηματοδοτείται από το INTERREG BalkanMed, η Ελλάδα διαθέτει 1.383 υγρότοπους και η συνολική τους έκταση είναι μεγαλύτερη από 200.000 εκτάρια.

Τη μεγαλύτερη έκταση καταλαμβάνουν οι παράκτιοι υγρότοποι (εκβολές, δέλτα κ.λπ.), οι φυσικές και οι τεχνητές λίμνες, ενώ παρατηρείται μεγάλο πλήθος τεχνητών λιμνών, εσωτερικών ελών και μικρών λιμνών.

"Οι υγρότοποι αποτελούν ένα πολύτιμο κομμάτι της βιοποικιλότητας .Είναι απειλούμενα οικοσυστήματα και θεωρούνται σημαντικές ασπίδες απέναντι στην αλλαγή του κλίματος", σχολιάζει στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η περιβαλλοντική επιστήμονας και υπεύθυνη ενημέρωσης και εκπαίδευσης του ΕΚΒΥ, Μαρία Κατσακιώρη. Οι περισσότεροι υγρότοποι εντοπίζονται κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα και ειδικότερα στην κεντρική Μακεδονία, ενώ κι η περιφέρεια Αττικής διαθέτει κι εκείνη τους δικούς της υγροτόπους.

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με το ΕΚΒΥ οι υγρότοποι απειλούνται κυρίως από την υπεράντληση των υδάτων, τη ρύπανση από υγρά και στερεά απόβλητα και από συνθετικές χημικές ουσίες, τις αποξηράνσεις, τις καταπατήσεις και καταστροφές φυσικής βλάστησης. Στα παραπάνω προστίθενται και οι μεγάλες πιέσεις που ασκούνται πλέον και από την αλλαγή του κλίματος. Όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Κατσακιώρη, "η νότια Ευρώπη και το σύνολο της λεκάνης της Μεσογείου συγκαταλέγονται στις πλέον ευάλωτες από την κλιματική αλλαγή περιοχές της Ευρώπης, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και των μειωμένων βροχοπτώσεων. Από τα υγροτοπικά συστήματα, πολλά εφήμερα αναμένεται να εξαφανιστούν και πολλά μόνιμα να συρρικνωθούν. Επίσης, η κλιματική αλλαγή ενδέχεται να επηρεάσει σημαντικά τα μεσογειακά λιμναία οικοσυστήματα, από άποψη διαθεσιμότητας και ποιότητας νερού. Ειδικότερα, οι παράκτιοι υγρότοποι είναι ευπαθείς στην ανύψωση της στάθμης της θάλασσας, σε μεταβολές στη συχνότητα και την ένταση των καταιγίδων, καθώς και στη διάβρωση και τις πλημμύρες".

Την ανάγκη προστασίας των υγροτόπων επισημαίνει και ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ στο τμήμα Γεωπονίας, Σωτήρης Τσιούρης. «Εφόσον πιστεύουμε ότι οι υγρότοποι έχουν πολλές αξίες θα πρέπει να τους προστατεύσουμε. Ιδιαίτερα εμείς έχουμε μια υποχρέωση ως χώρα. Πρέπει αυτά που έχουμε να τα σεβαστούμε, να μην τα αποξηραίνουμε, να μην τα καλύπτουμε , να μην τα μπαζώνουμε - και προκύπτουν άλλου είδους προβλήματα μετά από τις πλημμύρες, αλλά να τα κρατήσουμε όσο γίνεται σε μία φυσική κατάσταση με όλες τις αξίες που έχουν αυτοί οι υγρότοποι", σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ενώ προσθέτει ότι "θα έπρεπε να σεβόμαστε τους υγροτόπους που έχουμε και να μην θυσιάσουμε άλλους".


Πηγή: iefimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/ellada/ygrotopoi-simantikoi-einai-gia-periballon

Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα

 


Η Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα (1828 - 1834) ιδρύθηκε με απόφαση του Ιωάννη Καποδίστρια και ήταν το πρώτο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους, της Ελληνικής Πολιτείας.

Η Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα ήταν ένας από τους μηχανισμούς που έστησε ο Καποδίστριας για τα οικονομικά της Ελλάδας, μαζί με το Εθνικό Νομισματοκοπείο και την καθιέρωση του φοίνικα ως εθνικού νομίσματος για την αντικατάσταση των Τουρκικών γροσίων.

Η ίδρυση της Τράπεζας έγινε με διάταγμα του Καποδίστρια στην Αίγινα στις 2 Φεβρουαρίου 1828, από τον πρώτο διοικητή της Γεώργιο Σταύρου, έμπειρου στα οικονομικά, Φιλικού, γνωστού του Καποδίστρια από την περίοδο της προπαρασκευής της επανάστασης και πληρεξουσίου σε εθνοσυνελεύσεις με τη συνδρομή του Εϋνάρδου Ελβετού τραπεζίτη και σημαντικού φιλέλληνα.

Τα κεφάλαια στην τράπεζας συνεισέφεραν ο Εϋνάρδος, ο Λουδοβίκος της Βαυαρίας, ακόμη και ο ίδιος ο Καποδίστριας. Ως επιτόκιο ορίστηκε 8% με σκοπό την προσέλκυση κεφαλαίων για καταθέσεις.

Λόγω των σημαντικότατων χρηματικών αναγκών της Ελλάδας, τα κεφάλαια της Τράπεζας καταναλώθηκαν από το κράτος με αποτέλεσμα να χάσουν οι μέτοχοί της. Η τράπεζα φαίνεται να αφέθηκε να πέσει σε υπολειτουργία το 1834. Μέχρι σήμερα καμία απόφαση ή ΦΕΚ της Αντιβασιλείας για την κατάργησή της δεν έχει αναφερθεί.

Η Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα ήταν ο πρόδρομος της Εθνικής Τράπεζας το 1841 που ιδρύθηκε και πάλι από τον Γεώργιο Σταύρου με τη συνδρομή του Εϋνάρδου, επτά χρόνια αργότερα από τη διάλυση της πρώτης

Τζαίημς Τζόυς

 

Ο Τζαίημς Τζόυς (James Augustine Aloysius Joyce, 2 Φεβρουαρίου 1882 - 13 Ιανουαρίου 1941) ήταν Ιρλανδός συγγραφέας και ποιητής. Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους λογοτέχνες του 20ου αιώνα, δημιουργός των μυθιστορημάτων Οδυσσέας (1922) και Finnegans Wake (1939). Παρά την καταγωγή του, έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του εκτός Ιρλανδίας.


Ο Τζόυς γεννήθηκε το 1882 στο Δουβλίνο σε μία μάλλον τυπική Ιρλανδική οικογένεια, της οποίας αποτελούσε το μεγαλύτερο σε ηλικία από τα συνολικά δέκα παιδιά. Ο πατέρας του, John Stanislaus Joyce, ήταν αντικληρικός και φιλελεύθερος ενώ η μητέρα του φανατικά καθολική. Στα πολύ νεανικά χρόνια του Τζόυς, η οικογένεια του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εύπορη αλλά το 1891, εξαιτίας των κακών οικονομικών χειρισμών σε συνδυασμό με τον αλκοολισμό του πατέρα του, οδηγήθηκε στην πτώχευση. Οι πρώτες σπουδές του Τζόυς πραγματοποιήθηκαν το 1888 στο κολέγιο Clongowes Wood το οποίο όμως αναγκάστηκε να εγκαταλείψει είτε λόγω ασθένειας, είτε λόγω αδυναμίας πληρωμής των διδάκτρων. Για ένα σύντομο διάστημα πήρε μαθήματα κατ' οίκον αλλά και στη σχολή Christian Brothers (Χριστιανοί Αδελφοί) μέχρι τη στιγμή που του προσφέρθηκε μία θέση στο κολέγιο Belvedere, διευθυνόμενο από Ιησουίτες. Παρά το θρησκευτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο σπούδασε, σε ηλικία δεκαέξι ετών, ο Τζόυς αρνήθηκε τον καθολικισμό.

Το 1898, ο Τζόυς γράφτηκε στο κολέγιο του Δουβλίνου University College Dublin όπου σπούδασε κυρίως αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά ενώ παράλληλα δραστηριοποιήθηκε στους θεατρικούς και λογοτεχνικούς κύκλους της πόλης. Το 1900 δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά κείμενο του, στην εφημερίδα Fortni και ακολούθησαν αρκετές δημοσιεύσεις κριτικών του. Θεωρείται επίσης πως ο ίδιος ολοκλήρωσε τουλάχιστον δύο θεατρικά έργα, τα οποία όμως δεν έχουν διασωθεί. Μετά την αποφοίτησή του από το κολέγιο, αποφάσισε να παρακολουθήσει μαθήματα στην Ιατρική σχολή του Δουβλίνου, ωστόσο ταξίδεψε στο Παρίσι όπου σύντομα εγκατέλειψε την ενασχόληση του με τις ιατρικές σπουδές. Το διάστημα από τις 11 Νοεμβρίου του 1902 μέχρι τις 19 Νοεμβρίου του 1903, δημοσιεύτηκαν συνολικά 23 κριτικές βιβλίων από τον Τζόυς, σε εφημερίδα του Δουβλίνου.

Τον Απρίλιο του 1903 επέστρεψε στο Δουβλίνο καθώς τού έγινε γνωστό πως η μητέρα του έπασχε από καρκίνο ενώ ο θάνατός της επήλθε λίγους μήνες αργότερα, γεγονός που επηρέασε βαθιά τον Τζόυς. Τον Ιανουάριο του 1904 ολοκλήρωσε το δοκίμιο A Portrait of the Artist (Το πορτρέτο του καλλιτέχνη), η δημοσίευση του οποίου όμως, απορρίφθηκε από το περιοδικό Dana. Παράλληλα, ξεκίνησε τη συγγραφή του μυθιστορήματος Στήβεν ο Ήρωας (Stephen Hero), έργο που αργότερα έμεινε ημιτελές. Την ίδια χρονιά, καταγράφεται η πρώτη γνωριμία του Τζόυς με την Νόρα Μπάρνακλ, την οποία ερωτεύτηκε και με την οποία αργότερα εγκατέλειψε την Ιρλανδία. Αρχικά εγκαταστάθηκαν στην Ζυρίχη και στη συνέχεια στην Τεργέστη, όπου ο Τζόυς εργάστηκε ως δάσκαλος στη σχολή Berlitz. Στις 27 Ιουλίου του 1905, ο Τζόυς και η σύντροφός του απέκτησαν τον πρώτο τους γιο, Giorgio. Στην Τεργέστη, παρέμεινε για τα επόμενα δεκαπέντε περίπου χρόνια, με μία διακοπή ενός έτους, όταν τον Ιούλιο του 1906, εγκαταστάθηκαν με την οικογένεια του στην Ρώμη όπου εργάστηκε ως τραπεζικός υπάλληλος.

Ο Τζόυς επισκεπτόταν περιοδικά το Δουβλίνο, ενώ το 1909 δραστηριοποιήθηκε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα επιχειρηματικά, προσπαθώντας σε συνεργασία με άλλους επιχειρηματίες να λειτουργήσουν κινηματογράφους στην Ιρλανδία. Σύντομα ο Τζόυς εγκατέλειψε το εγχείρημα και επέστρεψε στην Τεργέστη αφού όμως προηγουμένως είχει υπογράψει συμβόλαιο με τον εκδοτικό οίκο Maunsel & Co. για την έκδοση της συλλογής διηγημάτων Δουβλινέζοι. Τελικά όμως το έργο αυτό τυπώθηκε το 1914 από τον οίκο Grant Richards. Την ίδια χρονιά δημοσιεύτηκε σε συνέχειες και το μυθιστόρημα του Τζόυς Το Πορτρέτο του καλλιτέχνη, στο περιοδικό Egoist, ενώ η έκδοση του βιβλίου έγινε το 1916 στη Νέα Υόρκη και το 1917 στο Λονδίνο.

Το 1914 ο Τζόυς ξεκίνησε την συγγραφή του σημαντικότερου ίσως βιβλίου του, του Οδυσσέα. Κατά τη διάρκεια του Α' παγκοσμίου πολέμου έζησε στη Ζυρίχη, ενώ μετά τη λήξη του, μετακόμισε στο Παρίσι, έπειτα από πρόσκληση του ποιητή Έζρα Πάουντ, όπου και παρέμεινε για τα επόμενα είκοσι περίπου χρόνια. Το 1922 εκδόθηκε ο Οδυσσέας ενώ την ίδια περίπου περίοδο ο Τζόυς άρχισε την επεξεργασία του Finnegans Wake, αποσπάσματα του οποίου δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Transatlantic Review για πρώτη φορά το 1924. Η τελική επίσημη έκδοση του έργου χρονολογείται στα 1939, χάρη στις προσπάθειες των Maria και Eugene Jolas, που ενθάρυναν τον Τζόυς σχετικά με την ολοκλήρωση του έργου και παρά τις απογοητεύσεις του ιδίου εξαιτίας της αρχικής υποδοχής του.

Στις 14 Δεκεμβρίου του 1940, ο Τζόυς και η οικογένεια του εγκατέλειψαν το Παρίσι για τη Ζυρίχη όπου ένα μήνα αργότερα, σημειώθηκε ο θάνατος του, από πολύ προχωρημένο έλκος.
Δουβλινέζοι

Σε αυτή τη συλλογή διηγημάτων, ο Τζόυς αναλύει την κοινωνία του Δουβλίνου βασιζόμενος κυρίως στις εμπειρίες της νεότητάς του. Περιγράφει μια πόλη υπό το καθεστώς "παράλυσης" και με τους χαρακτήρες του, να αδυνατούν να ανακαλύψουν ένα νόημα στη ζωή τους. Στο διήγημα Αραβία, διαφαίνεται και η άρνηση του Τζόυς απέναντι στην Εκκλησία. Η συγγραφή του έργου ξεκίνησε το 1904, περίοδο κατά την οποία ο ίδιος εγκατέλειπε την Ιρλανδία και εκδόθηκε τελικά στην Αγγλία το 1914, έπειτα από αρκετές δυσκολίες.
Το Πορτραίτο του Καλλιτέχνη

Το μυθιστόρημα Το Πορτραίτο του καλλιτέχνη βασίστηκε στο ημιτελές έργο του Τζόυς Στήβεν ο ήρωας και θεωρείται προϊόν επανεπεξεργασίας του. Περιέχει κυρίως αυτοβιογραφικά στοιχεία και περιγράφει την διαδικασία εξέλιξης και ωρίμανσης του ήρωα του βιβλίου, που αποτελεί ουσιαστικά τον ίδιο τον συγγραφέα. Σε αυτό το έργο, διακρίνονται τεχνικά ή υφολογικά στοιχεία, που αργότερα θα αποτελέσουν χαρακτηριστικά συστατικά της λογοτεχνίας του Τζόυς. Η πρώτη έκδοση του βιβλίου έγινε στις 29 Δεκεμβρίου του 1916 στη Νέα Υόρκη και αργότερα εκδόθηκε στο Λονδίνο, στις 12 Φεβρουαρίου του 1917.

Οι εξόριστοι

Ο Τζόυς ενδιαφέρθηκε από αρκετά νεαρή ηλικία για το θέατρο αλλά οι Εξόριστοι (Exiles) αποτελούν το μοναδικό θεατρικό του έργο που εκδόθηκε (1918). Η περισσότερο πετυχημένη απόδοσή του θεωρείται εκείνη του Χάρολντ Πίντερ το 1970 και 1971.

Οδυσσέας

Ο Οδυσσέας αποτελεί πιθανώς το δημοφιλέστερο έργο του Τζόυς καθώς επίσης και το πλέον αντιπροσωπευτικό του ύφους του. Η συγγραφή του άρχισε το 1914, ολοκληρώθηκε περίπου τον Οκτώβριο του 1921 και το βιβλίο εκδόθηκε το 1922, την ημέρα των γενεθλίων του Τζόυς, από το βιβλιοπωλείο Shakespeare and Company. Από το 1918, με τη βοήθεια του Έζρα Πάουντ, αποσπάσματα του Οδυσσέα είχαν αρχίσει να δημοσιεύονται στο περιοδικό The Little Review.

Στον Οδυσσέα, ο Τζόυς χρησιμοποίησε σχεδόν όλες τις τεχνικές της μυθιστορηματικής πρακτικής, με πλήθος αναφορών στη δυτική λογοτεχνία, τη φιλοσοφία, τη μυθολογία και τη γλώσσα της μεσαιωνικής Ιρλανδίας και της αρχαίας Ελλάδας καθώς επίσης και στην Οδύσσεια του Ομήρου. Το έργο αποτελείται από συνολικά 18 κεφάλαια, μέσα στα οποία ο Τζόυς περιγράφει μία ημέρα από την ζωή του κεντρικού ήρωα. Χαρακτηριστικό στοιχείο του μυθιστορήματος είναι η τεχνική του εσωτερικού μονολόγου που χρησιμοποιεί κατά κόρον ο Τζόυς προκειμένου να αναπτύξει λεπτομερώς τις σχέσεις που διαμορφώνονται μεταξύ των χαρακτήρων του έργου. Κάθε κεφάλαιο εμφανίζει διαφοροποίηση στο ύφος της αφήγησης ενώ συνδέεται επίσης με ένα συγκεκριμένο επεισόδιο της Ομηρικής Οδύσσειας. Ο ποιητής Τ.Σ Έλιοτ, σε μία κριτική του έγραψε για τον Οδυσσέα πως "αποτελεί τη σημαντικότερη έκφραση που θα μπορούσε να βρει η εποχή μας".
Μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο (Οδυσσέας ) και στο θέατρο, με διάρκεια πλέον των δεκαοκτώ ωρών.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CE%AD%CE%B9%CE%BC%CF%82_%CE%A4%CE%B6%CF%8C%CF%85%CF%82

Κολλιτσίδα ένα ισχυρότατο αντικαρκινικό

Κολλιτσίδα ένα ισχυρότατο αντικαρκινικό,διουρητικό και αποτοξινωτικό βότανο
η κολλιτσίδα έχει μιά μακρά ιστορία μέσα στο διάβα των αιώνων και κατέχει τη φήμη ενός από τα θρεπτικότερα και ισχυρότερα τονωτικά βότανα του ήπατος -μαζί με το γαϊδουράγκαθο - το οποίο
βοηθά στην αποτοξίνωση και στον καθαρισμό του αίματος...
είναι ένα από τα ισχυρότερα διουρητικά βότανα το οποίο βοηθά στην αποβολή των άχρηστων συσσωρευμένων υλικών του οργανισμού και ένα από τα ισχυρότερα εφιδρωτικά βότανα...
η κολλιτσίδα είναι το βότανο που αυξάνει την έκκριση χολής ώστε να αφομοιωθούν καλύτερα τα λιπαρά τρόφιμα...
έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και αιώνες σε μιά σειρά από παθήσεις και ήταν μιά από τις πιο σημαντικές παραδοσιακές θεραπείες
- τα φύλλα της τοποθετήθηκαν σε
τραύματα
μολύνσεις
οιδήματα
- τοποθετήθηκαν στο κεφάλι για τους πονοκεφάλους
- χρησιμοποιήθηκε σε άτομα με κοιλιακό τύφο "για να τραβήξει την αρρώστια μακρυά" όπως έλεγαν
- χρησιμοποιήθηκε σε κράμπες
- χρησιμοποιήθηκε ανακατεμένη με ξύδι για τον πόνο της πλάτη
- χρησιμοποιήθηκε ανακατεμένη με λίπος για τον πόνο του στήθους
- χρησιμοποιήθηκε για την τόνωση και την ανάπτυξης των μαλλιών
- χρησιμοποιήθηκε για τη δυσπεψία αφού πρώτα ανακατεύτηκε με χρένο και πίτουρο σταριού ή σίκαλης
- η ρίζα της εμποτισμένη σε κονιάκ καταναλώθηκε σαν ρόφημα
- το αφέψημα της ρίζας της χρησιμοποιήθηκε για να θεραπεύσει τα δερματικά εξανθήματα
όπως:
το έκζεμα
την ακμή
και την ψωρίαση για την οποία έπλεναν πολύ-πολύ σχολαστικά το δέρμα
- ο ζωμός της βρασμένη κολλιτσίδας χρησιμοποιήθηκε σε περιπτώσεις δυστοκίας
- χρησιμοποιήθηκε ως «καθαριστής αίματος" και
- για να ελευθερώσει τον οργανισμό από τις τοξίνες
- χρησιμοποιήθηκε ως διουρητικό βοηθώντας το σώμα να απελευθερωθεί από την περίσσεια υγρών
- στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική και
στην Ayurvedic η θέση της είναι ανάμεσα στα πρωτεύοντα βότανα και χρησιμοποιείται μαζί με άλλα βότανα για το κρυολόγημα και

τον πονόλαιμο σε πολλές δε περιοχές της Ευρώπης και της Ιαπωνίας η κολλιτσίδα πάντα τρωγόταν και τρώγεται ως λαχανικό στους νεότερους χρόνους -τώρα- την συναντάμε το δέκατο όγδοο αιώνα όταν αρχίζει την καριέρα της ως διουρητικό και ως αποτοξινωτικό του αίματος ενώ λίγοι γνωρίζουν ότι το 1941 η κολλιτσίδα ήταν η αφορμή ο Ελβετός μηχανικός Georges de Mestral να επινοήσει το συνδετήρα hook-and-loop ή φερμουάρ ή βέλκρο-velcro...
η έμπνευσή του ήρθε κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς του να αφαιρέσει τις κολλιτσίδες από το τρίχωμα του σκύλου του και το πλεκτό του πουλόβερ
καθώς λοιπόν δε μπορούσε να τις αφαιρέσει εύκολα αποφάσισε να τις βάλει στο μικροσκόπιο για να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει...
αυτό που είδε ήταν εκατοντάδες αγκίστρια από δύο ξεχωριστά προϊόντα που αποτελούνται από γάντζους και θηλιές να έχουν ενωθεί τόσο καλά ώστε να είναι δύσκολο να διαχωριστούν αυτή η παρατήρηση του Mestral ήταν η αρχή των φερμουάρ...
άλλη μιά εφαρμογή της κολλιτσίδας και αυτή άγνωστη στους περισσότερους είναι η συμμετοχή της στο τσάι essiac
το τσάι essiac θα το βρούμε με την ονομασία flor essence ή essiac tea και είναι ένα παραδοσιακό μείγμα βοτάνων και μιά παραδοσιακή συνταγή με τεράστια φήμη σε ολόκληρο τον κόσμο...
η φήμη του οφείλεται στις ευεργετικές του δράσεις και ιδιότητες σε ασθενείς με σοβαρές παθήσεις όπως ο καρκίνος όπως και με πολλές εναλλακτικές συνταγές και θεραπείες η ακριβής σύνθεση του essiac είναι ασαφής αλλά είναι γνωστό ότι η σύνθεσή του βασίζεται κυρίως σε τέσσερα κύρια βότανα
1) την κολλιτσίδα
2) το λάπαθο
3) τη φτελιά και
4) το ινδικό ραβέντι - σε επόμενη ανάρτηση οι πληροφορίες για το τσάι essiac - ~~~~~~~~~~~~~~~ κολλιτσίδa και είναι ακόμα γνωστή ως:
αrctium lappa
Burdock root
αrctium minus
λάππα
πλατανομαντηλίδα
αρκουδοβότανο
το όνομά της arctium προέρχεται από την ελληνική λέξη "άρκτος" - αρκούδα -
ας δούμε τώρα ποια είναι και τι είναι η κολλιτσίδα
η κολλιτσίδα είναι εγγενές φυτό της Ευρώπης και της Βόρειας Ασίας σήμερα όμως είναι ευρέως διαδεδομένη στα περισσότερα μέρη του πλανήτη μας όπου μεγαλώνει είτε ως ζιζάνιο είτε ως καλλιεργήσιμο λαχανικό είναι φυτό σκληραγωγημένο που προτιμά το φως του ήλιου για τέλεια ανάπτυξη αλλά μπορεί να αναπτυχθεί και σε ημι-σκιερά ή χωρίς σκιά σημεία και πολλές φορές φτάνει τα δύο (2) μέτρα ύψος όλα τα μέρη του βοτάνου είναι βρώσιμα...οι βλαστοί του τα φύλλα του η ρίζα του και οι καρποί του
- τα λουλούδια της που ανθίζουν από τον Ιούνιο έως και τον Οκτώβριοκαι έχουν ένα όμορφο μώβ χρώμα
- τα φύλλα της είναι κυματιστά σε σχήμα καρδιάς πράσινα στην κορυφή με υπόλευκο το κάτω μέρος τους με μακρύ μίσχο διατεταγμένα εναλλάξ επί του στελέχους συλλέγονται τον Ιούλιο και έχουν μια κάπως πικρή γεύση...
χρησιμοποιούνται στην αποτοξίνωση του οργανισμού καθώς και στις διάφορες πληγές έλκη και εγκαύματα σαν επουλωτικά ή απολυμαντικά
- οι βλαστοί - όπως και τα φύλλα - της κολλιτσίδας τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα σε διάφορες σαλάτες όπως τα σπαράγγια και το σπανάκι...
για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται εξωτερικά ως κατάπλασμα...
- οι καρποί της κολλιτσίδας ωριμάζουν Σεπτέμβριο - Οκτώβριο και συλλέγονται όταν είναι ώριμα αμέσως μετά το τέλος του δεύτερου μισού του έτους...
ξηραίνονται για μετέπειτα χρήση τους...
τρώγονται βρασμένοι σε σαλάτες...
και χρησιμοποιούνται για την θεραπεία οξειών καταστάσεων ενώ κοπανισμένους τους χρησιμοποιούμε ως κατάπλασμα σε μώλωπες...
το εκχύλισμά τους έχει ισχυρές αντιγηραντικές ιδιότητες και είναι ένα από τα ιδανικά συστατικά της μακροβιοτική διατροφής επίσης το βάμμα από τους καρπούς της είναι ιδανικό για χρόνιες ασθένειες του δέρματος...
- οι βαθιές ρίζες της έχουν μια υπόγλυκη και κολλώδη γεύση και αποξηραμένες είναι το κατεξοχήν φαρμακευτικό τμήμα του βοτάνου έχουν χρώμα καφετί πράσινο μέχρι σχεδόν μαύρο στο εξωτερικό τους τρώγονται ή ωμές ή μαγειρεμένες συνήθως ωμές τρώγονται οι πολύ μικρές σε ηλικία ρίζες οι οποίες έχουν και μιά ήπια γεύση ενώ οι πολύ παλιές αρχίζουν να έχουν ξυλώδη πυρήνα επίσης τις ρίζες της κολλιτσίδας τις αποξηραίνουμε για μετέπειτα χρήση αφεψημάτων ή εγχυμάτων και συνήθως χρησιμοποιούνται για χρόνιες παθήσεις η ρίζα της κολλιτσίδας είναι - επίσης - ιδανική στο να βοηθήσει στην εξάλειψη των βαρέων μετάλλων από τον οργανισμό και από τι είναι φτιαγμένη η κολλιτσίδα; λοιπόν η κολλιτσίδα μας αποτελείται κυρίως από
υδατάνθρακες πρωτεΐνες πτητικά έλαια φυτικές στερόλες τανίνες και λιπαρά έλαια οι ερευνητές δεν είναι βέβαιοι για το ποια από όλα τα δραστικά συστατικά στη ρίζα της κολλιτσίδας είναι υπεύθυνα για τις θεραπευτικές ιδιότητές της
αλλά το βότανο έχει αντιφλεγμονώδεις αντιοξειδωτικές αντιβακτηριακές αντιιικές διουρητικές εφιδρωτικές αποτοξινωτικές αντιδιαβητικές αντισυπτικές και αντιβιοτικές - καταστρέφει το σταφυλόκοκκο- ιδιότητες άρα και τις αντίστοιχες θεραπευτικές δράσεις τονώνει τις λειτουργίες της χοληδόχου κύστεως του ήπατος του θυρεοειδούς και του φλοιού των επινεφριδίων ενθαρρύνοντας την πέψη και το μεταβολισμό των λιπών και των πρωτεϊνών στην πραγματικότητα
πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η κολλιτσίδα
περιέχει
φαινολικά οξέα
κερκετίνη και luteolin - όλα τους ισχυρότατα αντιοξειδωτικά - νιτρικό κάλιο
αιθέριο έλαιο
γλίσχρασμα - το γλισχρασμα προστατεύει τους βλεννογόνους του οργανισμού από τους ερεθισμούς και τις φλεγμονές -
ινουλίνη-μια φυσική διαιτητική ίνα η οποία έχει χρησιμοποιηθεί για να βελτιώσει την πέψη και η οποία μπορεί να μετατραπεί σε ένα γλυκαντικό κατάλληλο για τους διαβητικούς-
παλμιτικό οξύ
καφεϊκό οξύ
σιτοστερόλη
βιταμίνες Β
κάλιο
θείο
σιδήρο
ασβέστιο
επίσης περιέχει arctigenin ( 1,2,3,4 ) - το οποίο είναι μία λιγνάνη - και το οποίο έχει δείξει ισχυρές # αντιικές
# αντικαρκινικές
# αντιοξειδωτικές και
# αντι-φλεγμονώδεις δράσεις
# χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των φλεγμονών των ιστών
# ανακουφίζει από το stress ( 5 )
παρατηρούμε λοιπόν ότιη κολλιτσίδα είναι ένα σπουδαίο βότανο με ένα πλήθος ιδιοτήτων και δράσεωνκαι έχουν ασχοληθεί μαζί της πολλοί μεγάλοι βοτανολόγοι

ο David Hoffmann λέει για την κολλιτσίδα
" οδηγεί το σώμα σε μιά κατάσταση ολοκλήρωσης και υγείαςβοηθά να αποκατασταθεί το αρχέγονο προσχέδιο που έχει δημιουργηθεί για την υγεία - να το πω έτσι - το οποίο έχει χαθεί στα άτομα που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις"
συγκεντρωτικά η κολλιτσίδα χρησιμοποιείται
στα εντερικά φουσκώματα
στην κολίτιδα
στη δυσκοιλιότητα
στη ναυτία
στην παχυσαρκία
στην κυτταρίτιδα
στη δυσπεψία
στους πονοκεφάλους
στη διάρροια
στις αιμορροΐδες
στα αρθριτικά
στους ρευματισμούς και
στις ισχιαλγίες μειώνοντας πρήξιμο γύρω από τις αρθρώσεις
στη θυλακίτιδα
στο σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα
στη λιθίαση του χοληδόχου
στη λιθίαση των νεφρών- έχει ισχυρή νεφροπροστατευτική αντι-φλεγμονώδη δράση- γενικά στις λοιμώξεις του ουροποιητικού στις παθήσεις του στομάχου σαν ένα από ισχυρότερα διουρητικά βότανα η κολλιτσίδα χρησιμοποιείται σε μια σειρά από παθήσεις που σχετίζονται με την κατακράτηση των υγρών του οργανισμού όπως στην ουρική αρθρίτιδα επίσης χρησιμοποιείται για τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα καθώς έχει ισχυρές αντιδιαβητικές ιδιότητες ( 6 )
για τη μείωση της χοληστερίνης για τα οιδήματα του οργανισμού σαν άριστο αποχρεμπτικό βότανο χρησιμοποιείται για την οξεία ή χρόνια βρογχίτιδα και άλλες παθήσεις των πνευμόνων στα κρυολογήματα στη γρίπη στην ιγμορίτιδα ενώ είναι ιδανική για τις ασθένειες του στόματος και του λαιμού σαν άριστο αντισηπτικό βότανο σταματά τις μολύνσεις σταματώντας τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων και λόγω της ισχυρής της επιρροής στο συκώτι και στο αίμα έχει ισχυρή θεραπευτική δράση σε όλες σχεδόν τις δερματολογικές παθήσεις από τις πιο συχνές και ποικίλες όπως:
στην ακμή
στα πυώδη εξανθήματα
στη ψωρίαση
στα απόστημα
στην αλλεργία
στο έρπη
στο μικροβιακό έκζεμα
στο ξηρό έκζεμα
στα τσιμπήματα των εντόμων
στη φαγούρα
στις λειχήνες
στη δοθιήνωση - καλόγεροι
στα εγκαύματα
μέχρι και τις πιο σοβαρές όπως:
ο καρκίνος η κολλιτσίδα είναι ισχυρότατο αντικαρκινικό
και βοηθά στην επουλωτική διαδικασία σε όλες τις περιπτώσεις η κολλιτσίδα καθώς είναι ένα από τα σπουδαιότερα αποτοξινωτικά βότανα χρησιμοποιείται για τη θεραπεία καταστάσεων που προκαλούνται από «υπερφόρτωση» τοξινών επίσης χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη και τόνωση των μαλλιών για την τριχόπτωση-το μασάζ με το χυμό του φυτού βοηθάει στην ανάπτυξη της τρίχας και προλαμβάνει την τριχόπτωση-
για την πιτυρίδα
τη σμηγματόρροια
τη μυκητίαση ~~~~~~~~~~~~~~~~~~
την κολλιτσίδα την βρίσκουμε
σε αποξηραμένη μορφή
σε φρέσκια μορφή
σε βάμμα ή σε αλοιφή
προφυλάξεις:
# η κολλιτσίδα δεν πρέπει να καταναλώνεται κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού
# άτομα τα οποία έχουν αλλεργίες πρέπει να είναι προσεκτικά μαζί της
# άτομα που παίρνουν διουρητικά -επίσης- πρέπει να είναι πολύ προσεκτικά με την κολλιτσίδα διότι με τη διουρητική της δράση μπορεί να κάνει την επίδραση αυτών των φαρμάκων ισχυρότερη με αποτέλεσμα να προκαλέσει αφυδάτωση
# άτομα που παίρνουν φάρμακα για το διαβήτη - επίσης - πρέπει να είναι προσεχτικά διότι μπορεί να μειώσει επιπλέον το σακχάρου στο αίμα με αποτέλεσμα την υπογλυκαιμία
# άτομα που παίρνουν φάρμακα για την πήξη του αίματος διότι η κολλιτσίδα μπορεί να επιβραδύνει την πήξη του αίματος και όταν λαμβάνεται με φάρμακα αραίωση του αίματος μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για μώλωπες και αιμορραγία
~~~~~~~~~~~~~~
πως κάνουμε αφέψημα από ρίζα κολλιτσίδας
σε ένα σκεύος βράζουμε περίπου ένα μεγάλο φλυτζάνι νερό μόλις αρχίζει να κοχλάζει μειώνουμε τη θερμοκρασία και ρίχνουμε δυό (2) κουταλάκια του γλυκού αποξηραμένη ρίζα κολλιτσίδας σκεπάζουμε το σκεύος μας και αφήνουμε το αφέψημά μας να σιγοβράσει για περίπου άλλα πέντε (5) στη συνέχεια βγάζουμε το αφέψημά μας από τη φωτιά και το αφήνουμε για περίπου μισή με μία ώρα να κρυώσει τελείως... μπορούμε να πίνουμε μέχρι δυό κούπες την ημέρα π.χ
α) σε περιπτώσεις δερματικών προβλημάτων - μπορούμε να πλένουμε και τις περιοχές του δέρματος με το πρόβλημα - για να ενισχύσουμε δε τη δράση της μπορούμε να τη συνδυάσουμε
με ρίζα αγριοράδικου
και κόκκινο τρυφίλι
β) σε περιπτώσεις
νεφρολιθίασης - πέτρες στα νεφρά -
χολολιθίασης - πέτρες στη χοληδόχο κύστη
για τις περιπτώσεις αυτές μπορούμε να προσθέσουμε στο τελικό αφέψημά μας και έγχυμα δυόσμου ~~~~~~~~~~~~~
αυτή ήταν λοιπόν η περίφημη κολλιτσίδα ή αrctium lappa ένα βότανο απαραίτητο στον οργανισμό μας......

Πηγή: botanologia.blogspot.gr

κέτσαπ χωρίς συντηρητικά

• 1 μεγάλο κρεμμύδι, καθαρισμένο και χοντροκομμένο • 1/2 φινόκιο καθαρισμένο και χοντροκομμένο
• 1 σέλερι χοντροκομμένο
• Ελαιόλαδο
• 1 κομματάκι ginger καθαρισμένο χοντροκομμένο
• 2 σκελίδες σκόρδο κομμένες σε φετούλες
• 1/2 πιπεριά τσίλι
• 1 ματσάκι φρέσκο βασιλικό (φυλλαράκια) πλυμένα και τους μίσχους ξεχωριστά
• 1 κ.σ. σπόρους κόλιαντρου
• 2 γαρίφαλα
• Αλάτι, Πιπέρι
• 500 γρ. τοματάκια cherry κομμένα στη μέση
• 500 γρ. τοματάκια κονσέρβα ψιλοκομμένα
• 1 φλιτζάνι κόκκινο ξύδι
• 1/3 του φλιτζανιού μαύρη ζάχαρη

Βάλε όλα τα λαχανικά σε μεγάλη κατσαρόλα με βαρύ πάτο. Ράντισε με ελαιόλαδο, ρίξε το ginger, σκόρδο, τσίλι, τους μίσχους του βασιλικού, το κόλιαντρο και το γαρίφαλο. Αλατοπιπέρωσε
Άφησε τα λαχανικά να μαραθούν για 10 με 15 λεπτά και πρόσθεσε τις ντοματες μαζί με 1 1/2 φλιτζάνι κρύο νερό. Άσε το μείγμα να πάρει βράσει και να σιγοβράσει για μέχρι να μειωθεί στο μισό
Πρόσθεσε τα φύλλα βασιλικού και γύρισε τη σος σε επεξεργαστή τροφίμων. Λιώσε και πέρασε μέσα από έναν κινέζο (λεπτή σίτα) για να γίνει απαλή και γυαλιστερή
Γύρισε την ketchup σε καθαρό σκεύος και πρόσθεσε τη ζάχαρη και το ξύδι. Ζέστανε και πάλι την ketchup να μειωθεί και να σφίξει ώσπου να αποκτήσει την υφή της ketchup
Αποθήκευσε την ketchup σε αποστειρωμένα βαζάκια και αποθήκευσε στο ντουλάπι μέχρι και για 6 μήνες

Σήμερα... 2/2

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!