Αλέξιος Στριφτόμπολας

Ο Αλέξιος Στριφτόμπολας (Σιγούνι Καλαβρύτων, 1834 – Πάτρα, 16 Φεβρουαρίου 1912) ήταν Έλληνας πολιτικός.

Εκλέχτηκε πολλές φορές δημοτικός πάρεδρος και βουλευτής Πάτρας ενώ ήταν και υποψήφιος δήμαρχος Πατρέων. Ήταν φιλοβασιλικός και αφοσιωμένος στον Όθωνα και τον ακολούθησε στην εξορία[1]. Αποτέλεσε γραφική φιγούρα του ελληνικού κοινοβουλίου, αφού ήταν ο μόνος βουλευτής που φορούσε φουστανέλα για όλη του την ζωή αρνούμενος να φορέσει φράγκικα (κοστούμι, παντελόνι), τα οποία αποτελούσαν πλέον το επίσημο τρόπο ενδυμασίας στην εποχή του[2].

Βιογραφία

Ήταν γιος του Αναστάσιου Στριφτόμπολα από την Κέρτεζη Καλαβρύτων και ανιψιός του αγωνιστή του 1821 Α. Στριφτόμπολα[3]. Αδέλφια του ήταν ο Περικλής, ο Επαμεινώνδας , η Ασπασία, η Ελένη και η Πραξιθέα[4]. Από μικρή ηλικία εγκαταστάθηκε με την οικογένεια του στην Πάτρα όπου τελείωσε και τις γυμνασιακές του σπουδές[3]. Στην συνέχεια η οικογένεια μετακόμισε στην Αθήνα λόγω διορισμού του πατέρα του ως διευθυντής αστυνομίας[3]. Εκεί ο Αλέξιος λόγω της δουλειάς του πατέρα του συναντήθηκε με τον Όθωνα κι έγινε οπαδός του[3].

Το 1863 ξέσπασε η επανάσταση κατά του Όθωνα ο Στριφτόμπολας ευρισκόμενος στην Πάτρα τον υποστήριξε ανοιχτά και συνελήφθη από αντιοθωνικούς και κρατήθηκε σε ένα πλοίο στο λιμάνι της πόλης[3]. Αργότερα οδηγήθηκε στην Αθήνα και αποφασίστηκε η εξορία του από την χώρα, έτσι έφυγε για το Μόναχο όπου έμεινε τρία χρόνια για να επιστρέψει έπειτα στην Πάτρα[3]. Στο Μόναχο έμεινε κοντά στον εξόριστο Όθωνα και την Αμαλία, με παρότρυνση του βασιλικού ζεύγους επέστρεψε στην Ελλάδα[4].

Το 1908 αρρώστησε βαριά, έπαθε ημιπληγία στα άκρα[3], και πέθανε την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου στις 9 το πρωί[4].

----------------------------------------------------



Ο Αλέξιος Στριφτόμπολας (Σιγούνι Καλαβρύτων, 1834 – Πάτρα, 16 Φεβρουαρίου 1912) ήταν πολιτικός. Εκλέχτηκε πολλές φορές δημοτικός πάρεδρος και βουλευτής Πάτρας ενώ ήταν και υποψήφιος δήμαρχος Πατρέων. Ήταν φιλοβασιλικός και αφοσιωμένος στον Όθωνα και τον ακολούθησε στην εξορία. Αποτέλεσε γραφική φιγούρα του ελληνικού κοινοβουλίου, αφού ήταν ο μόνος βουλευτής που φορούσε φουστανέλα για όλη του την ζωή αρνούμενος να φορέσει φράγκικα (κοστούμι, παντελόνι), τα οποία αποτελούσαν πλέον το επίσημο τρόπο ενδυμασίας στην εποχή του.

Ήταν γιος του Αναστάσιου Στριφτόμπολα από το Λεβίδι Αρκαδίας και ανιψιός του αγωνιστή του 1821 Α. Στριφτόμπολα. Αδέλφια του ήταν ο Περικλής, ο Επαμεινώνδας , η Ασπασία, η Ελένη και η Πραξιθέα. Από μικρή ηλικία εγκαταστάθηκε με την οικογένεια του στην Πάτρα όπου τελείωσε και τις γυμνασιακές του σπουδές. Στην συνέχεια η οικογένεια μετακόμισε στην Αθήνα λόγω διορισμού του πατέρα του ως διευθυντής αστυνομίας. Εκεί ο Αλέξιος λόγω της δουλειάς του πατέρα του συναντήθηκε με τον Όθωνα κι έγινε οπαδός του.

Το 1863 ξέσπασε η επανάσταση κατά του Όθωνα ο Στριφτόμπολας ευρισκόμενος στην Πάτρα τον υποστήριξε ανοιχτά και συνελήφθη από αντιοθωνικούς και κρατήθηκε σε ένα πλοίο στο λιμάνι της πόλης. Αργότερα οδηγήθηκε στην Αθήνα και αποφασίστηκε η εξορία του από την χώρα, έτσι έφυγε για το Μόναχο όπου έμεινε τρία χρόνια για να επιστρέψει έπειτα στην Πάτρα. Στο Μόναχο έμεινε κοντά στον εξόριστο Όθωνα και την Αμαλία, με παρότρυνση του βασιλικού ζεύγους επέστρεψε στην Ελλάδα.

Το 1908 αρρώστησε βαριά, έπαθε ημιπληγία στα άκρα, και πέθανε την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου στις 9 το πρωί.

Με την πολιτική ασχολήθηκε πρώτη φορά το 1899 όταν έθεσε υποψηφιότητα για δήμαρχος παρά την άρνηση του Αχιλλέα Γεροκωστόπουλου να τον υποστηρίξει, χάνοντας τελικά τις εκλογές από τον Δ. Βότση με μικρή διαφορά ψήφων. Στις βουλευτικές εκλογές του 1902 έθεσε υποψηφιότητα για το βουλευτικό αξίωμα με τον συνδυασμό Παπαδιαμαντόπουλου όπου πάλι απέτυχε να εκλεγεί. Στις βουλευτικές εκλογές του 1905 με τον συνδυασμό του Ι. Ρούφου εξελέγη βουλευτής.

Πρώην βουλευτής Στριφτόμπολας. Καρτ ποστάλ που εκδόθηκε από την εταιρεία Ασπιώτη το 1910 περίπου. Αναπαραγωγή ζωγραφικού πίνακα του Βικέντιου Μποκατσιάμπη (1856-1933).

Παραπομπές

Νίκου Πολίτη, Πατρινολογήματα , τόμος Β΄, Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2004, ISBN 960-8260-63-9

Νίκου Πολίτη, Οι ωραίοι τρελοί της παλιάς Πάτρας, ντόρος και λαϊκοί τύποι, Αχαϊκές εκδόσεις, Πάτρα 1999, ISBN 960-7960-33-X, σελίδα 249

Γιώτα Καΐκα-Μαντανίκα, “Το πτερόν είς τον πίλον”, τόμος Α΄ και Β΄, εκδόσεις Γιάννης Πικραμένος, Πάτρα 2009, ISBN set 978-960-6628-19-1

Νεολόγος, 17 Φεβρουαρίου 1912, από το μουσείο τύπου Πατρών

Πηγές

Γιώτα Καΐκα-Μαντανίκα, Το πτερόν είς τον πίλον, τόμος Α΄ και Β΄, εκδόσεις Γιάννης Πικραμένος, Πάτρα 2009, ISBN set 978-960-6628-19-1

Νίκου Πολίτη, Οι ωραίοι τρελοί της παλιάς Πάτρας. Ντόρος και λαϊκοί τύποι, Αχαϊκές εκδόσεις, Πάτρα 1999, ISBN 960-7960-33-X

Νίκου Πολίτη, Πατρινολογήματα, τόμος Β΄, Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2004, ISBN 960-8260-63-9

https://www.timesnews.gr/%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B9%CE%BF%CF%82-