Η εποχή της Μελισσάνθης

Η εποχή της Μελισσάνθης (έργο 37) είναι μουσικό έργο του Μάνου Χατζιδάκι, αυτοβιογραφικού χαρακτήρα, σε ποίηση του ιδίου του συνθέτη. Το έργο αναφέρεται στην εποχή της απελευθέρωσης από τους Γερμανούς (1944) και στα γεγονότα που την σημάδεψαν.

ΔημιουργίαΗ απελευθέρωση κατέχει κεντρική θέση στην πολιτική σκέψη του Μάνου Χατζιδάκι. Πιθανολογείται ότι ο Χατζιδάκις είχε συλλάβει ήδη από εκείνη την εποχή την ιδέα αυτού του έργου. Ωστόσο, η πρώτη εικόνα του έργου σχηματίζεται το 1965, όταν ο Χατζιδάκις γράφει το ποίημα «Η Εποχή της Μελισσάνθης», που περιλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή «Μυθολογία». Τα κεντρικά μέρη του ποιήματος αυτού θα αποτελέσουν τον πυρήνα του μουσικού έργου, το οποίο ο συνθέτης ξεκίνησε να συνθέτει το 1970, στην Αμερική. Η Εποχή της Μελισσάνθης απασχόλησε τον Χατζιδάκι επί μία δεκαετία - περισσότερο από κάθε άλλο έργο του, μετά την «Αμοργό». Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1980 στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, και κυκλοφόρησε το ίδιο έτος σε διπλό άλμπουμ από τη δισκογραφική εταιρία ΝΟΤΟΣ της Lyra. Η εικονογράφηση του εξώφυλλου και εσώφυλλου είναι έργο του Γιώργου Σταθόπουλου. Η ηχογράφηση έγινε στο studio 1 της «Columbia» από τον ηχολήπτη Στέλιο Γιαννακόπουλο. Στο remixing έγινε ειδική επεξεργασία της χορωδίας του κομματιού της Δ΄ πλευράς «Ο επιτάφιος» και ο Μάνος Χατζιδάκης ρύθμιζε τη στάθμη του μπουζουκιού.