Ομάρ Σαρίφ (πραγματικό όνομα: Μισέλ Ντεμίτρι Χαλούμπ, αραβικά : عمر الشريف‎, 10 Απριλίου 1932 - 10 Ιουλίου 2015)

Ο Ομάρ Σαρίφ (πραγματικό όνομα: Μισέλ Ντεμίτρι Χαλούμπ, αραβικά : عمر الشريف‎, 10 Απριλίου 1932 - 10 Ιουλίου 2015) ήταν Αιγύπτιος ηθοποιός με Λιβανέζικη καταγωγή. Ξεκίνησε την καριέρα του στην ιδιαίτερη πατρίδα του την δεκαετία του 1950 αλλά είναι γνωστός για τις εμφανίσεις του σε αγγλικές και αμερικάνικες παραγωγές. Στις ταινίες του περιλαμβάνονται Ο Λώρενς της Αραβίας (1962), Δόκτωρ Ζιβάγκο (1965) και Ένα Αστείο Κορίτσι (1968). Είχε τιμηθεί με τρεις Χρυσές Σφαίρες και ένα βραβείο Σεζάρ. Είχε προταθεί για Βραβείο Όσκαρ. Είχε λάβει διάκριση από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.

Ο Σαρίφ, που μιλούσε άπταιστα αραβικά, αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και ιταλικά, συχνά συμμετείχε σε ταινίες υποδύομενος κάποιον τουρίστα. Η κυβέρνηση του Αιγύπτιου πρωθυπουργού Gamal Abdel Nasser τού επέβαλλε περιορισμούς και ο Σαρίφ οδηγήθηκε σε αυτο-εξορισμό στην Ευρώπη. Αυτό το γεγονός οδήγησε σε ένα φιλικό διαζύγιο από την σύζυγό του, την Αιγύπτια ηθοποιό Faten Hamama. Είχε ασπαστεί το ισλάμ προκειμένου να την παντρευτεί. Ήταν φανατικός του ιπποδρόμου και κάποτε κατετάγη μεταξύ των καλύτερων παικτών του ιπποδρόμου παγκοσμίως.

Ο Σαρίφ, του οποίου το επίθετο σημαίνει "ευγενής" ή "ευπατρίδης", γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από μια οικογένεια καθολικών: ανήκε σε μια μικρή μειονότητα γνωστή ως Αντιοίχειοι Έλληνες Καθολικοί της Αιγύπτου (Rum Katuleek al Shawamm), μια περιθωριακή ομάδα της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αντιόχειας.

Ο πατέρας του, Ιωσήφ Χαλούμπ, ήταν έμπορος ξυλείας από το Zahlé του Λιβάνου και μετακόμισε στην Αλεξάνδρεια στις αρχές του 20ού αιώνα, όπου ο Σαρίφ αργότερα γεννήθηκε. Η οικογένεια μετακόμισε στο Κάιρο όταν ο Σαρίφ ήταν τεσσάρων ετών. Η μητέρα του, Κλαιρ Σάαντα, με καταγωγή από τον Λίβανο, ήταν αεροσυνοδός. Ο βασιλιάς της Αιγύπτου Φαρούκ ήταν συχνός επισκέπτης της οικογένειας προτού ενθρονιστεί το 1952.

Ο Ομάρ Σαρίφ αποφοίτησε από το Κολέγιο Βικτωρία της Αλεξάνδρειας, όπου ανέπτυξε ένα ταλέντο στην εκμάθηση γλωσσών. Μετά αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Καΐρου, όπου σπούδασε φυσική και μαθηματικά. Εργάστηκε για μικρό χρονικό διάστημα στην επιχείρηση ξυλείας του πατέρα του προτού σπουδάσει υποκριτική στην Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου. Το 1955 ο Σαρίφ άλλαξε το όνομά του και ασπάστηκε τον ισλαμισμό προκειμένου να παντρευτεί την Αιγύπτια ηθοποιό Φατέν Χαμαμά.

Καριέρα

Αίγυπτος

Το 1953 ο Σαρίφ ξεκίνησε την καριέρα του στην Αίγυπτο στην ταινία Σιρα’ Φι αλ-Γουαντι (Ο Φλογερός Ήλιος ή Μάχη στην Κοιλάδα). Την ίδια χρονιά συμμετείχε στην ταινία Ο Διάβολος της Αιγύπτου και στην ταινία Struggle in the Valley.

Γρήγορα απέκτησε φήμη και εμφανίστηκε στα Οι Καλύτερές μας Μέρες (1955), Η Λιβανέζικη Αποστολή (1956, γαλλικής παραγωγής), Struggle in the Pier (1956), Η Γη της Ειρήνης (1957), Goha (1958, τυνησιακής παραγωγής που σηματοδότησε το ντεμπούτο της Κλαούντια Καρντινάλε), Δεν Κοιμάμαι (1958), Έγκλημα στο Νείλο (1958), Η Κυρία του Κάστρου (1959), Μια Έναρξη και ένα Τέλος (1960), Μια Φήμη της Αγάπης (1960), η διασκευή της Άννα Καρένινα με τίτλο Ναχρ ελ Χουμπ (Ο Ποταμός της Αγάπης, 1961) και Υπάρχει ένας Άνδρας στο Σπίτι μας (1961). Ο Σαρίφ πρωταγωνίστησε στο πλάι της πρώην συζύγου του, Φατέν Χαμαμά, σε αρκετές ρομαντικές ταινίες.