Ο Χαράλαμπος Μπούρας (Πρέβεζα 17 Ιουλίου 1933 - Αθήνα, 27 Ιουλίου 2016)αρχιτέκτων μηχανικός, αναστηλωτής μνημείων και ομότιμος καθηγητής της ιστορίας της αρχιτεκτονικής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες αρχιτέκτονες στο χώρο των αναστηλώσεων μνημείων στον ελλαδικό χώρο σε ένα μεγάλο εύρος ιστορικών περιόδων, από την προϊστορική έως και την οθωμανική. Ο καθηγητής Μπούρας συνέδεσε «άρρηκτα το όνομά του με την αναστήλωση των μνημείων της Ακρόπολης» όπως και της στοάς του ιερού της Αρτέμιδος στη Βραυρώνα και της Μονής του Οσίου Λουκά στη Φωκίδα.
Σπουδές
Ο Χαράλαμπος Μπούρας ξεκίνησε τις σπουδές του ως αρχιτέκτων μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο το 1952 με αυτές να ολοκληρώνονται το 1957. Ακολούθως, συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο Παρίσι μέχρι το 1964, ολοκληρώνοντάς τις στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, το 1966. Την εποχή των φοιτητικών χρόνων του εργάστηκε κοντά στον Αν. Ορλάνδο και αργότερα (1955-1958) πλάι στον διάδοχό του στην Διεύθυνσιν Αναστηλώσεως Ευστάθιο Στίκα, στο έργο αναμαρμάρωσης του κοίλου του Ηρωδείου.Οι σπουδές του, αναλυτικότερα, ήταν οι εξής:
Αρχιτέκτων – μηχανικός του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (1952-1957)
Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου École Pratique des Hautes Études, στο Παρίσι (1962-1964)
Διδάκτωρ 3ου κύκλου του ιδίου Πανεπιστημίου (1964) με επιβλέποντα καθηγητή τον André Grabar και θέμα τις Bυζαντινές θύρες (εκ των οποίων σωζόμενα παραδείγματα υπάρχουν κυρίως στην Ιταλία)
Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1966), με θέμα Βυζαντινά Σταυροθόλια με νευρώσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου