Το Βασίλειο του Μπαχρέιν

14 Αυγούστου 1971 (50 χρόνια πριν):

Το Μπαχρέιν ανακοινώνει την ανεξαρτησία του από τη Βρετανία.

Το Βασίλειο του Μπαχρέιν (αραβικά: مملكة البحرين), είναι μία μικρή αραβική μοναρχία της Μέσης Ανατολής. Το όνομα Μπαχρέιν στα αραβικά σημαίνει «Δύο θάλασσες». Στους Έλληνες της Ελληνιστικής περίοδου ήταν γνωστό ως Τύλος. Είναι μια νησιωτική χώρα, που αποτελείται από ένα μικρό αρχιπέλαγος που βρίσκεται γύρω από τη νήσο Μπαχρέιν. Βρίσκεται ανάμεσα στη χερσόνησο του Κατάρ και στη βορειοανατολική ακτή της Σαουδικής Αραβίας, με την οποία συνδέεται μέσω του υδατόδρομου του Βασιλιά Φαχντ, μήκους 25 χιλιομέτρων. Ο πληθυσμός της χώρας είναι 1.234.567 κάτοικοι (απογραφή 2010). Σ' αυτούς περιλαμβάνονται 666.172 αλλοδαποί.[6] Η έκταση της χώρας είναι 780 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και είναι η τρίτη μικρότερη χώρα στην Ασία, μετά από τις Μαλδίβες και τη Σιγκαπούρη.[7]

Το Μπαχρέιν είναι ο χώρος του αρχαίου πολιτισμού Ντιλμούν.[8] Η περιοχή έχει γίνει γνωστή από την αρχαιότητα για την αλιεία μαργαριταριών, τα οποία κατά τον 19ο αιώνα χαρακτηρίζονταν ως τα καλύτερα του κόσμου. Το Μπαχρέιν ήταν μία από τις πρώτες περιοχές που προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ το 628 μ.Χ. Το 1521 καταλήφθηκε από Πορτογάλους και το 1602 από Πέρσες, από τον Σάχη Αμπάς Α΄ της δυναστείας των Σαφαβιδών. Το 1783, ο κλάδος Μπάνι Ουτμπάχ κατέλαβε το Μπαχρέιν από το Νασρ Αλ-Μαντχούρ και από τότε κυβερνιέται από τη βασιλική οικογένεια Αλ Χαλίφα. Ο πρώτος χακίμ του Μπαχρέιν ήταν ο Αχμέντ αλ Φατέχ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1800, μετά από την υπογραφή συμφωνιών με τους Βρετανούς, το Μπαχρέιν έγινε βρετανικό προτεκτοράτο. Στις 15 Αυγούστου του 1971, το Μπαχρέιν ανακήρυξε την ανεξαρτησία του. Το 2002, το Μπαχρέιν μετετράπη από εμιράτο σε βασίλειο. Το 2011, έγιναν διαδηλώσεις, λόγω της Αραβικής Άνοιξης.[9]

Το Μπαχρέιν έχει την πρώτη μεταπετρελαϊκή οικονομία στον Περσικό Κόλπο.[10] Από τα τέλη του 20ου αιώνα, το Μπαχρέιν έχει επενδύσει στους τομείς της τραπεζικής και του τουρισμού.[11] Η πρωτεύουσα Μανάμα αποτελεί έδρα πολλών μεγάλων οικονομικών ιδρυμάτων. Το Μπαχρέιν έχει υψηλό Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης και αναγνωρίζεται ως χώρα με υψηλό εισόδημα από την Παγκόσμια Τράπεζα.

Υπήρξε βρετανική αποικία από το 1882 μέχρι το 1892. Με συνθήκη που έγινε στις 15 Αυγούστου 1971 αναγνωρίστηκε η ανεξαρτησία του. Το Μπαχρέιν αποτελείται από ένα αρχιπέλαγος 33 μικρών νησίδων στον Αραβικό Κόλπο (πρώην Περσικός Κόλπος) μεταξύ της χερσονήσου του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας. Έχει συνολική έκταση 780 τ.χλμ. με τρεις κύριες νήσους: τη νήσο Μπαχρέιν, τη νήσο Μουχάρακ και τη νήσο Σίτρα.

Πρωτεύουσα της χώρας είναι η Μανάμα. Η χώρα έχει συνολικό πληθυσμό 1.748.000[3] κατοίκους, σύμφωνα με τη μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2021. Επίσημη γλώσσα του Μπαχρέιν είναι τα αραβικά, ενώ η επίσημη θρησκεία είναι το Ισλάμ. Νόμισμα της χώρας είναι το δηνάριο του Μπαχρέιν, που υποδιαιρείται σε 100 φιλς.