Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού

20 Νοεμβρίου 1959 (62 χρόνια πριν):

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών υιοθετεί τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού.

Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού, γνωστή και ως Διακήρυξη της Γενεύης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, είναι ένα διεθνές κείμενο το οποίο προωθεί και προασπίζει τα δικαιώματα των παιδιών, συντάχθηκε από την Εγκλαντάιν Τζεμπ και υιοθετήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1924 από την Κοινωνία των Εθνών. Μια ελαφρώς αναθεωρημένη έκδοση αυτής της διακήρυξης υιοθετήθηκε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών το 1946 ενώ στις 20 Νοεμβρίου 1959 η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε τη δική της ομώνυμη διακήρυξη, η οποία αποτελούσε μια πιο εκτενή έκδοση της προηγούμενης.

Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού (1924)

Το κείμενο της διακήρυξης, όπως δημοσιεύτηκε από τον Διεθνή Οργανισμό Σώστε τα Παιδιά στην Γενεύη στις 23 Φεβρουαρίου 1923, έχει ως εξής :
Κάθε παιδί πρέπει να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέσα για την φυσιολογική του ανάπτυξη, τόσο σε υλικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο.
Κάθε παιδί που πεινάει πρέπει να τρέφεται, κάθε παιδί που είναι άρρωστο πρέπει να λαμβάνει περίθαλψη, κάθε παιδί που είναι αβοήθητο πρέπει να λαμβάνει βοήθεια, κάθε παραβατικό παιδί πρέπει να αποκαθίσταται πίσω στην κοινωνία, κάθε ορφανό και κάθε άστεγο παιδί πρέπει να αποκτά στέγη και κάθε είδους βοήθεια.
Κάθε παιδί πρέπει να είναι το πρώτο άτομο που θα λαμβάνει ανακούφιση σε περιόδους δυστυχίας και πένθους.
Κάθε παιδί πρέπει να είναι σε θέση να βιοπορίζεται μόνο του και πρέπει να προστατεύεται ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης.
Κάθε παιδί πρέπει να ανατρέφεται μέσα στην συνειδητοποίηση των ταλέντων του, τα οποία πρέπει να αφιερώνονται στην υπηρεσία των συνανθρώπων του.


Το κείμενο επικυρώθηκε από την γενική συνέλευση της Κοινωνίας των Εθνών στις 26 Νοεμβρίου 1924 και καθιερώθηκε ως ο Παγκόσμιος Χάρτης για την Προστασία των Παιδιών. Αποτέλεσε το πρώτο επίσημο έγγραφο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το οποίο εγκρίθηκε από ένα διακυβερνητικό θεσμικό όργανο. Επικυρώθηκε εκ νέου από την Κοινωνία των Εθνών το 1934. Οι αρχηγοί των κρατών και των κυβερνήσεων δεσμεύτηκαν να ενσωματώσουν τις αρχές της διακήρυξης στην νομοθεσία του εκάστοτε κράτους ή κυβέρνησης. Στην Γαλλία διατάχθηκε να εφαρμόζεται η διακήρυξη σε όλα τα σχολεία.

Το πρωτότυπο έγγραφο, που περιλαμβάνεται στα ιστορικά αρχεία στην Γενεύη, φέρει τις υπογραφές διάφορων εκπροσώπων κρατών και κυβερνήσεων, μεταξύ των οποίων οι Τζεμπ, Γιάνους Κόρτσακ και Γκυστάβ Αντόρ (πρώην πρόεδρος της ελβετικής συνομοσπονδίας).
Ιστορία

Μετά την επεξεργασία μιας σειράς ενεργειών, συμπεριλαμβανομένων της σύνταξης μιας καθαρά καινούριας διακήρυξης, τα Ηνωμένα Έθνη αποφάσισαν το 1946 να υιοθετήσουν την διακήρυξη αυτή υπό την μορφή μιας εκτεταμένης εκδοχής της ως την επίσημη διακήρυξη για τα δικαιώματα των παιδιών. Διάφορες κυβερνήσεις συμμετείχαν στην διαδικασία σύνταξης της διακήρυξης. Μια ελαφρώς διευρυμένη εκδοχή της, με επτά βασικά σημεία αντί για πέντε, εγκρίθηκε το 1948. Έπειτα, στις 20 Νοεμβρίου 1959, η γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε την διακήρυξη για τα δικαιώματα του παιδιού με δέκα βασικές αρχές και με βάση την δομή και το περιεχόμενο της πρωτότυπης διακήρυξης του 1924. Ένα συνοδευτικό ψήφισμα, το οποίο προτάθηκε από την αντιπροσωπεία του Αφγανιστάν, καλούσε τις κυβερνήσεις να αναγνωρίσουν αυτά τα δικαιώματα, να τα αποδεχτούν και να δημοσιοποιήσουν το έγγραφο όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Η ημερομηνία αυτή, δηλαδή η 20η Νοεμβρίου, υιοθετήθηκε τελικά ως η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού.

Αυτήν την Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού ακολούθησε το 1989 η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού που υιοθετήθηκε και εγκρίθηκε από την γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ενώ επικυρώθηκε με το ψήφισμα 44/25 της γενικής συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών της 20ης Νοεμβρίου 1989. Τέθηκε σε ισχύ στις 2 Σεπτεμβρίου 1990, σύμφωνα με το άρθρο 49.