22 Νοεμβρίου 1995 (26 χρόνια πριν) πέθανε:
Μάριος Αγγελόπουλος Έλληνας καλλιτέχνης
Ο Μάριος Αγγελόπουλος, του Κωνσταντίνου (Αλεξάνδρεια, Αύγουστος 1909 - Αθήνα, 22 Νοεμβρίου 1995) ήταν πολυτάλαντος Έλληνας καλλιτέχνης, ζωγράφος, σκιτσογράφος, σκηνογράφος, σκηνοθέτης και ενδυματολόγος του θεάτρου και του κινηματογράφου, λογοτέχνης και ποιητής, καθώς επίσης γνωστός φιλοτελιστής και δημοτικός σύμβουλος του δήμου Αθηναίων.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου τον Αύγουστο του 1909. Έκανε ελεύθερες σπουδές με τον Μομίρ Κορονόβιτς και αργότερα με τον Π. Βυζάντιο καθώς και σε καλλιτεχνικό ατελιέ στο Λονδίνο και το Παρίσι. Άρχισε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως μόνιμος σκιτσογράφος στη κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας "Ελεύθερο Βήμα". Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη σκηνοθεσία του θεάτρου όπου και σκηνοθέτησε το «Χαίρε Νύμφη» του Γρ. Ξενόπουλου καθώς και το «Les dessous de la robe» των Βεμπέρ και Ματίς, (στον θίασο Αλίκης – Μουσούρη – Νέζερ – Γαβριηλίδη 1934). Μετά απ΄ αυτό άρχισε μια ταχύτατη εξέλιξη συνεργαζόμενος με όλους τους θιάσους της Αθήνας στα κρατικά και ελεύθερα θέατρα της Ελλάδας.
Πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ανέβασε τον Άμλετ στο θέατρο Όλντ Βικ του Λονδίνου με τον Λώρενς Ολίβιε, ενώ το 1937 ανέλαβε τη διεύθυνση των τεχνικών εργαστηρίων του θεάτρου Ρεξ της Μαρίκας Κοτοπούλη.
Ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος εργάσθηκε επίσης σε Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία, Τουρκία, Αίγυπτο και Κύπρο. Επί μια δεκαετία συνεργάστηκε με τον Κώστα Μουσούρη (1952-1962), σε πλείστα έργα όπως στα «Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ», «Σκηνές του δρόμου», «Πρόσκληση στον Πύργο», καθώς επίσης με την Εθνική Λυρική Σκηνή στα έργα «Αΐντα», «Κάρμεν» κ.ά., στο Φεστιβάλ Αθηνών, όπως επίσης στον αγγλικό και ελληνικό κινηματογράφο.
Η θεατρική του δουλειά κάλυψε σχεδόν όλα τα είδη ακροάματος και θεατρικού θεάματος που υπερβαίνει τα 420 έργα. Οι δε σκηνογραφίες του υπολογίζονται σε έξι χιλιάδες και οι ενδυματολογικές εργασίες (κοστούμια) σε δεκαπλάσιες των σκηνογραφιών του.
Ο Μάριος Αγγελόπουλος ασχολήθηκε επίσης και με τη λογοτεχνία και την ποίηση. Έγραψε τα θεατρικά έργα «Βαβέλ», «Αχαλίνωτη λευτεριά», ποιήματα, ενώ μετέφρασε ποιήματα του Λόρκα. Επίσης εξέδωσε λεύκωμα με χαρακτικά του τοποθεσιών της Αθήνας, κ.ά.
Συλλέκτης ολυμπιακών γραμματοσήμων, λάμβανε μέρος από το 1971 σε πολλές φιλοτελικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό με θέμα την «Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων». Ήταν ακόμη ο ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της Ένωσης Φιλοτελιστών Εκθετών το 1977.
Υπήρξε δημοτικός σύμβουλος του δήμου Αθηναίων από το 1964 μέχρι το 1967 όπου και συνέχισε μετά το 1974. Υπήρξε επίσης μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ), του Καλλιτεχνικού Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, του Σωματείου Τεχνικών Θεάτρου Ελλάδος, της Παγκόσμιας Ένωσης Τεχνικών του Θεάτρου, καθώς και πολλών φιλοτελικών εταιριών της Ελλάδας και εξωτερικού με μια πλούσια και αξιοθαύμαστη συλλογή γραμματοσήμων. Τιμήθηκε με έπαθλο του Γρηγορίου Ξενόπουλου το 1954, με μετάλλιο Γραμμάτων – Τεχνών και Επιστημών του Παρισιού το 1966 και το 1983, Ιππότης του αυτού μεταλλίου.
Μιλούσε επίσης αραβικά, γαλλικά, γερμανικά, αγγλικά και ιταλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών. Πέθανε σε ηλικία 86 ετών στις 22 Νοεμβρίου του 1995.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου