Λίνο Λατσεντέλλι Ιταλός ορειβάτης

4 Δεκεμβρίου 1925 (96 χρόνια πριν) γεννήθηκε:

Λίνο Λατσεντέλλι Ιταλός ορειβάτης

Ο Λίνο Λατσεντέλλι (Lino Lacedelli, 4 Δεκεμβρίου 1925 – 20 Νοεμβρίου 2009)[1] ήταν Ιταλός ορειβάτης, ο πρώτος άνθρωπος μαζί με τον Ακίλλε Κομπανιόνι που κατέκτησε την κορυφή του Κ2 στις 31 Ιουλίου 1954. Έμεινε, επίσης, γνωστός στην ιστορία της ορειβασίας για την εγκατάλειψη των συντρόφων του, του Πακιστανού Αμίρ Μεχντί και του Ιταλού Βάλτερ Μπονάτι, σε άσχημη κατάσταση, προκειμένου να προσεγγίσει πρώτος την κορυφή.

Πρώιμος βίος

Ο Λατσεντέλλι γεννήθηκε στην Κορτίνα ντ'Αμπέτσο της επαρχίας Μπελούνο).

Ξεκίνησε νωρίς την ορειβατική του δραστηριότητα, ακολουθώντας έναν τοπικό οδηγό βουνού σε τοπική κορυφή. Σύντομα υπό την καθοδήγηση του Λουΐτζι 'Μπίμπι' Γκεντίνα, έγινε ένας από τους καλύτερους αναρριχητές της εποχής του στους Δολομίτες. Το 1946 έγινε αποδεκτός στη διάσημη λέσχη Cortina Squirrels. Ο Λατσεντέλλι έγινε γνωστός για τις ταχύτατες αναβάσεις του σε δύσκολες διαδρομές, στις οποίες περιλαμβάνονται:
Η Κονσταντίνι-Απολλόνιο Ντιρέττα (500m V+ A2) στο Πιλάστρο ντι Ρόζες (επανάληψη με τον Γκεντίνα)
Η πρώτη ανάβαση στη Νοτιοδυτική Όψη της Τσίμα Σκοτόνι (με τον Γουΐντο Λορέντζι
Πρώτη 24ωρη ανάβαση του Σόντα Ρούτε στη Νοτιοδυτική Όψη του Μαρμολάντα ντι Πένια (με τον Λορέντζι)
Τέταρτη ανάβαση του διέδρου Γκαμπριελ-Λιβανός Ντιέντρε στην Τσίμα σου Άλτο με τον Μπενιαμίνο Φραντσέσκι[2]

Το 1951, έτυχε διεθνούς αναγνώρισης με την ολοκλήρωση, του Μπονάτι-Γκίγκο στην ευρύτερη περιοχή του ορεινού όγκου του Λευκού όρους με τον Μπίμπι Γκεντίνα σε 18 ώρες, μερικές εβδομάδες μετά την τετραήμερη πρώτη ανάβαση. Έτσι έγινε η προφανής επιλογή για την ιταλική αποστολή του 1954 στο Κ2, με αρχηγό τον Αρντίτο Ντέζιο[3].
Κ2

Με τον μεγαλύτερο σε ηλικία και εμπειρότερο Ακίλλε Κομπανιόνι, ο Λατσεντέλλι επιλέχθηκε για την ομάδα κορυφής. Πλησίασαν την κορυφή από την Κόψη Αμπρούτζι στις 31 Ιουλίου 1954. Η επόμενη αποστολή προσέγγισε την κορυφή μόλις το 1977.
Μετά το Κ2

Ο Λατσεντέλλι ιδιοκτήτης καταστήματος ορειβατικών ειδών K2 Sports στην Κορτίνα, πεζοπόρησε έως την Κατασκήνωση Βάσης του K2 το 2004. Το 2005, τιμήθηκε με την υψηλότερη ιταλική τιμή, Ιππότης του Μεγαλόσταυρου. Πέθανε σε ηλικία 83 ετών στις 20 Νοεμβρίου 2009 στην Κορτίνα ντ'Αμπέτζο, στο σπίτι που έζησε όλη τη ζωή του[4].
Η διαμάχη για το Κ2

Οι Ιταλοί γιορτάζουν με υπερηφάνεια την πρώτη ανάβαση του Κ2 ως μια από τις χρυσές σελίδες στην ιστορία της ορειβασίας. Ωστόσο, ορισμένες πτυχές της αποστολής καλύφθηκαν σε σύννεφα διαμάχης. Παρόλο που ο Λίνο Λατσεντέλλι και ο Ακίλλε Κομπανιόνι θεωρούνταν εθνικοί ήρωες, ένας εξαγριωμένος Μπονάτι κατηγόρησε τον Λασεντέλλι και τον Κομπανιόνι ότι εγκατέλειψε εκείνον και τον Αμίρ Μεχντί σε εκτεθειμένο μπιβουάκ, ακριβώς κάτω από την τελευταία κατασκήνωση.

Το 1954 ο Μπονάτι ήταν ένας φιλόδοξος 24χρονος, μέλος της αποστολής. Ο Μπονάτι με τον τοπικό ορειβάτη Αμίρ Μεχντί, μετέφεραν φιάλες οξυγόνου έως τον Λατσεντέλλι και τον Κομπανιόνι, προκειμένου να τους βοηθήσουν να φτάσουν στην κορυφή από την τελική Κατασκήνωση 9. Η Κατασκήνωση 9 στήθηκε ψηλότερα από ό, τι ανέμεναν οι Μπονάτι και Μεχντί και τους πρόλαβε η νύχτα, πριν φτάσουν. Οι Μπονάτι και Μεχντί επέζησαν από εκτεθειμένο μπιβουάκ στα 8100 μ., αλλά ο Μεχντί έχασε τα δάχτυλα των ποδιών του από κρυοπαγήματα.

Πίσω στην πατρίδα η ομάδα κορυφής όχι μόνο αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες, αλλά ο Κομπανιόνι αντεπιτέθηκε στον Μπονάτι, κατηγορώντας τον ότι προσπάθησε να σαμποτάρει την προσπάθειά τους και να κλέψει την κορυφή για τον εαυτό του. Ο Μπονάτι, που έκανε την πρώτη ανάβαση του Γκασερμπρούμ Δ΄ το 1958, εξοστρακίστηκε από την ορειβατική κοινότητα και το 1965 παράτησε την ορειβασία.

Το 1995, ο Μπονάτι δημοσίευσε το "The Mountains of My Life", μια αυτοβιογραφία με ιστορίες για την αποστολήτου 1954. Εκεί ο Μπονάτι κατέθεσε αποδείξεις για την αθωότητά του, δημοσιεύοντας μεταξύ των άλλων φωτογραφία του Λατσεντέλλι και του Κομπανιόνι να φορούν μάσκεςοξυγόνου στην κορυφή.
Ο Λατσεντέλλι μιλά

Πενήντα χρόνια μετά την αποστολή του 1954 στο K2, γηραλέος πλέον ο Λίνο Λατσεντέλλι, που έμεινε σιωπηλός όλα αυτά τα χρόνια, δεν μπορούσε να πάρει μαζί του στον τάφο την αλήθεια. Στο βιβλίο του που δημοσιεύτηκε το 2004 K2: The Price of Conquest,[5], αποκάλυψε τα γεγονότα εκείνης της νύχτας αλλά και την επακόλουθη κάλυψη, αλλάζοντας την πορεία της ιστορίας της ορειβασίας.

Την νύχτα πριν από την πρώτη ανάβαση του Κ2, οι Μπονάτι και Μεχντί χρειάστηκε να υπομείνουν μια παγωμένη καταιγίδα που σάρωσε το εκτεθειμένο μπιβουάκ ψηλά στο Κ2, ενώ οι σύντροφοί τους Κομπανιόνι και Λατσεντέλλι πέρασαν τη νύχτα στη σκηνή σε κοντινή απόσταση. Όπως είχε συμφωνηθεί οι Μπονάτι και Μεχντί μετέφεραν τις φιάλες οξυγόνου την Κατασκήνωση 9, η οποία όμως κατ' επιλογή του Λατσεντέλλι τοποθετήθηκε σε διαφορετική, υψηλότερη θέση από ό, τι ανέμεναν και αδυνατώντας να βρουν τη σκηνή, εξαναγκάστηκαν σε μπιβουάκ στα 8.100 μέτρα.

Από τότε μαινόταν η διαμάχη: γιατί η Κατασκήνωση 9 μετακινήθηκε υψηλότερα; Μήπως το οξυγόνο πραγματικά εξαντλήθηκε αρκετές ώρες κάτω από την κορυφή, όπως ισχυρίστηκε ο Λατσεντέλλι, και αν ναι, πότε ακριβώς ξεκίνησαν οι δύο ορειβάτες την προσπάθεια κορυφής; Δεδομένου ότι μπορούσαν να επικοινωνούν προφορικά, γιατί οι Κομπανιόνι και Λατσεντέλλι δεν τους βοήθησαν να φτάσουν στην ασφάλεια της σκηνής;

Δέκα χρόνια μετά την ανάβαση, οι καταγγελίες έγιναν δημόσια. Ο δημοσιογράφος Νίνο Τζίλιο δημοσίευσε άρθρα βασισμένα σε συνεντεύξεις με τον Κομπανιόνι και τον αξιωματικό-σύνδεσμο της αποστολής και του Πακιστάν συνταγματάρχη Άτα Ουλάχ. Προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι ο Μπονάτι είχε προσπαθήσει να νικήσει τους Λατσεντέλλι και Κομπανιόνι στο δρόμο για την κορυφή, ότι χρησιμοποίησε το οξυγόνο κατά τη διάρκεια του μπιβουάκ και ότι είχε εγκαταλείψει τον Μεχντί, όντας έτσι υπεύθυνος για τα κρυοπαγήματα του και και τον επακόλουθο ακρωτηριασμό του.

Από αυτές τις κατηγορίες ώθησαν τον Μπονάτι να γράψει λίβελλο εναντίον εναντίον του Τζίλιο και της εφημερίδας του (οι αποζημιώσεις δόθηκαν σε ένα ορφανοτροφείο). Ήταν εύκολο να αποδειχθεί ότι οι Μπονάττι και Μεχντί δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το οξυγόνο: δεν είχε τις μάσκες, μόνο τις φιάλες. Ωστόσο, μία πτυχή της υπόθεσης αποδείχθηκε ενοχλητική για τον Μπονάτι. Ο δικηγόρος του εντόπισε τον Αμίρ Μεχντί, και τον παρουσίασε στο δικαστήριο για την υπόθεση. Όταν ρωτήθηκε ο Μεχντί για το μπιβουάκ υποστήριξε τον ισχυρισμό του Κομπανιόνι, ότι δηλαδή ο Μπονάτι είχε βλέψεις για την κορυφή και ότι είχε υποσχεθεί στον Μεχντί πως θα περνούσαν τη νύχτα στη σκηνή της Κατασκήνωσης 9 και θα συνέχιζαν προς την κορυφή, ανεξάρτητα από τις αντιρρήσεις του Κομπανιόνι. Ο Μπονάτι ήθελε να προσπαθήσει να κατακτήσει την κορυφή Κ2 χωρίς τη χρήση του συμπληρωματικού οξυγόνου. Βέβαια, ο Μεχντί κατέθεσε, επίσης, πως οι ισχυρισμοί ότι τον εγκατέλειψε ο Μπονάτι ή ότι χρησιμοποίησε οξυγόνο της ομάδας κορυφής ήταν κατασκευασμένες. Αν είχαν χρησιμοποιήσει το οξυγόνο κατά τη διάρκεια του Μπιβουάκ, ο Μεχντί θα είχε σώσει τα δάχτυλα των ποδιών του.